장음표시 사용
201쪽
transiemixta. His vero temporibus Coru
ciiij absconduntur, & tantum Decreta appa
Octatio, tandeis scutoricimo 'Marto et i , q ia in Concitos aliquae nationes videbantur fideterminanaeo su erari ab alijs, bb numerum Spiseoporum fastum est ut in determinati,nisivi
vota non pcrsingulo Discopos, per Natio ei daremur. Huc primo in psu postumfuit in stantiensi Concilio , deinde in Basilae. Sed haec Ictrma, cybi Concio bbertati satis fauisbat, imo Tridentino concibo seruata non fuit, instanti Ait ocet non semel, multis apud segatos Haec suint, quae Historicus de serma, di su Concilij in quadani sua digressione nam magna quidem cum temeritate, &fillacii. Horum nonnulla sunt vel falsa , vel etiam
irnpqssibilia , 'ima vera quidem, sed illis
tamen Historicus falsam afflagit interpret 'tioneni. Sed ad singula ius dicta r sponde, mus. Ad primum dicendum, uerosolymu fuisse verum Concilium Generale; quia fuit sub
Petro lo, qui erat tum vitibiae caputa
Ecclesiae, qui primam sententiam pronum tiauit approbantibus reliquis in Concilio:visori solet in Goncilijs praessent o Papa. te
202쪽
i tum Historicus, quod adserit, primo dubitari posse, an illud fuerat verum Concilium ' quia
Epistola decretalis siripta fuit a solio Apostolis,
Sonioribus, ct alijs Christi discipulis , atqtie etiam, quia iste dicendia potaus erat recursu quia dam Gentilium ad Mosolos, a quibus Fidem acceperuula, quoad hoc certum est fuisse re- Curium, eX recursu autem ortum esse Con- cilium ut patet ex textu.
Quod vero ad Epistolam spe stat, nescio quid aliud requiratur, ut illa dicenda fueritavera Synodalis Epistola, ac proinde ex vero Concilio. Neque dissimile est, quod addit, istud isse verum Concitium, quia in alta locuti sunt Paulu3 9 Barnaba , quasi sine illis Con- . cilium esse non potueri . In eo vero, quod adiungit Episcopos, ut postolorum successores accedere ad Concitium, non visi alarum Ecclesiarum rectores, sed ut in una Ecclesia sum, iuxta istud Cypriani, quaedam inesse videtur fallacia. Si enim hoc ac serit, ut innuat Episcopos ex seipsis, & non vocatos a Romano Pontifice, qui est xaputa Ecclesiae, Concilium Generale facere posse, falsum dicit. Praeterquam,quod formalitas illa, quae apponituri gratis fingitur, & sin fundamento, d contra id, quod infra refert, Parisiensem Episcopum dixisse e plusiquam quo gentos milis, ex sua Ecclesia loquentes, reprae sic
203쪽
Ad secundum dico, Historicum de .am;
quissimis Concilijs temere loqui,&pro arbi- tratu. Sed, quicquid sit de his, quaeas eri praecipue ad labςfactandam Romani pontifi- cis authoritatem: certe ante Nistaenum, nul- tum aliud fuit post Apostolos GeneraleCo cilium, quod congregare ad Romanum Poru tificem simpliciter spectat. Caeterum ante, illud tenuia apparent aliorum Conciliorum vestigia, de quibus, quae Historicus narrata, nequς ipse sciuit, neque scire unquam pQ-
Ad tertium fallit ssisl oricus,& repugnantia loqui videtur, Episcopi, ut ipse dixerat, celibraruηt concitia ab A inter uentu Frincipum secutirium , quo iure hoe sibi assumpserunt Principes illi, ut Concilio
Imper/rent, sum tamen vota in Concilio
ferre non possent Z Nam, quod ex Ethnicissa. dii fierint Christiam. hoc non valet, ut sibi assumant Episcoporum iura. Quare certum est, pijssimos Principes illos ius in Concilijs pHaesidendi sibi non assim psisse; sed tantum . ut Catholicae veritatis defensor s talem ini- Isse curam: non autem, quod supra Concit um ius aliquod habere unquam possent. Sed velim scire, unde hauserit alia indigna, & rL diculaὶ singit enim Principes istos, e eorum Praseritis tanquam Lud adistrat iubentes, τοῦ
204쪽
ilissileat, hoc proponatur, hoc re-ιuquatur 9simhμ. Miror, quod Historicus tantopere pro Concilij libertate pugnet,cum tamen haec illi iam repugnantia reserat, α
in recentiori tu Concitus pr-rtim in Tri tino , quoad modum procerindi diuersias, haec non 'est essentialis, sed accidentalis tantum Et quidem Tridentinuis in essentialibus cum . antinuissimis omnino conuenit , in illis Gnimnaec duo erant, scilicet consultationes, dc determinationes, seu disputatibnes, & Decreta. Haec duo etiam in Tridentinosus
rei sed si consultationes seu disputa ones, de determiqationes, seu Decreta, antiquitus vel simu vel separatim fiebant,parum refert ad Concilij essentiam: siue etiam haec, vel in Congregationibus, 'el in Ses ionibus, vel in otio loco, & tempore fierent, hoc solum es.' set quaestio de nomine . . Sed vellet fortasse Historicus, ut sicut an-
liquorum Conciliorum consultationes, quae acta voca tur, ' simul & Decreta circumfe- ' runtur: ita etiam hoc fieret de Tridentino, de quo tamen tantum Decreta Typis dat leguntur. Respondeo, antiquorum Conci- , liorum thntum Decreta, etiani in aliquibus '
205쪽
nunc est in Tridentino, haec enim tantum spectant ad Concilij essentiam. Et de Nicatano quidem nihil inuenitur, praeter Decreta. Aliorum vero Conciliorum acta ideo habentur, & Tytis data leguntur, quia collecta lfuerunt a viris doctis & piis, antiquitatis &Religionis studio. Unde pro varia colligemitum industria, vel magis, vel minus uberiora habentur, pro impreilronum, de exempI rum diuersitate, quod facile ex eorum colla- tione est cognoscere; de recentioribus autem Coeciliis, praesertim Tridentino non ita fuit. Cum enim aeta eorum nihil ad antiquitatis cognitionem facerent, imo & Haereti-cqrum calumnijs ansam praeber 't, illa ii medium asserre, & Typis dare necesse non Ditis. ad secundum, concedaturHistorico, quod in primitiua Ecclesia discordiae dc lites chari- tate operiebantur, negandum tamen non es: discordias & lites in Concilijs, Trident no maxime,ex H reticorum fraude euenisse. l. Ad sextum, patet ex dictis ad tertita dc qua G itum, quamuis hoc loco in multis Historico indulgeatur. Ad septimum, etiam ex his si- militer patςt. Sed vellem scire, quo tempore Ecclesiastici in celebrandis Concilijs nerint a Principum secularium dominatione soluti Verum clare apparet, eum, sicuti m
titur. ita pro libidine loqui. Ad -
206쪽
Ad octauum dico, in Constantiensi Co
cilio prudenter sectum esse, ut determutati ' ne sue suffragia ferrentur per nationes, cu
enim Concilium illud institutum fuerit ad tollendum Schisma de pluribus sedentibus in Apostolic Sede: cumque quilibet ex illig
i tribus Pontificibus . eo tempore distinctiis Natiques sub obedi ntia haberet: n. esse fu-It, ut sicut per Nationes Schisa a sustentab ' ur, ita per Nationes extingueretur. De B ,-
sileensi nihil refert: in eo qnim parum bonil actum est, & nulla est eius in Ecclesia auth . ritas , quare in Tridentino non bene actum . fuisset, si per Nationes lata fuissent suffragia. Tridentinum enim Concilium institutum. f., fuit, non ad tollendum Schisma,sed ad damnandas Haereses. Est etiam obseruare, quod in Concilio illo Constantiensi pro noui Pomtificis electione, ad Cardinales eligentes,adstiti aliqui alii ex Patribus per Nationes, . ut in tali electione omnibus Nationibus satis ,: seret. 'Quod exemplum, sicut nunc non va. aet in pontificis electione, ita nec valere po
test in lijs Conciliis quoad vota serenda per
207쪽
gerent : statuit reieeta Constantiensi inserῖ- piabne, quae nullius usus eo tempore ess poterat, apponere singulis Sessionibus Apo- stolicae sedis authoritate, ut supra diximus
Adde, quod sicut Coinstantiensis inscriptio vera, & legitima fuit, ut patet ex supra dictis, quia tune Ecclesia erat sine vero ac Iegitimo capite, ad quod statuendum Constantiensis Synodus instituta fuerat: ita inis. scriptio Basileensis fuit falsa, & illegitima , . quia tunc Ecclesia erat sub vero, dc indvbu
lato capite, unde nec Concilium Tridentinum poterat hac inscriptione uti, cum vere esset sub certo,& indubitato Pontifice. Quapropter & in ipsa Historia narratur, Legatos scripsisse ad Pontificem, Si Pires volu/ssunt, aut in Decretis poneretur in friptio quod Concia bum i d Ecclesiam Catholicam repraesentet: apponendum etiam fuisse: repraesentare illam cum βο capite 'mano Pontifice. Quo mydo talis inscriptio poterat esse legitima, dc vera, non tamen necelsaria, ut patet ex supra di-
De Modo Procedeiadi in Concisio.
AGgressaurus Historicus natrationem SP. nodalium adtionum in Ciuitate Triden. tria, ut undequaque Romani Pontificis, de . . Trido
208쪽
Tridentini Cyneiiij imminuat authoritatem, . incipiens ab Apostolorum temporibus congregat ea, quae in celebrandis Cone iiij sabhoc Tridentino videntur longe diuersa. Haee a Rem sint vera, vel falsa, ita tamen ab illo . tractantur, ut etiam si bona sint, semper tamen tendant, in malum. Nos breuiter omnia obseruabimus, vera distinguemus a falsis, atque illius arma contra suum conuertemus Auctorem, cuius dicta colligemus in Capi- . ta, atque singulis propriam adhibebimu
PAmo dubitat Historicus, an Concit uno Hierosodimitanum, quod in Apostolorum actis ha detur verum Concitium fuerit ' de rationem duimitanti in silua Epistoti decretalis . . illa pro rerum determinatione ad fratres . afuisse narratur, scripta tantum fuit ab . t stolis o Gnior ibin, ct fratribus , qui eo tem-- , pure Hierosit miseram. Asserit tamen, verum fuisse Concilium, quia accesserunt a d ita lud etiam niuiu Sarnaba , quorum exem- .plum secuti sunt 'sopi ad Concilium accedem tei et non ut 'gubsingularum Ecclesiarum T Llores sunt, sed ut in una Ecessa sunt: quae Sc- , H a mna est, ct stiscvat ιι et vi iuxta sypria- 'ni sententiam . ' . . Secundo ade it, quod adhac vigente charia . Oncilia fiebant pro aliquibus determina
209쪽
, quibm nemo amu proidebat prater cir sum . deinde admixto cum charitate humano assectu, Senior inte, Episcopos, nulla tabito alio . respectu praesidebat ad Patrum actiones trigem das. Tertio adiungit, quod Romanis Princia. pom ad Fidem conuersis, cum etiam de rebus Ecclesiasticis dilamia iam Ecclesia, quasiones . successerunt, atque qucta Ecclessticor Am ambitione, ad ipsis Frincipes, eorumque Praefectos .
totum negotium Conciliorum transiuit: istis praesentibus, ac Praesidentiam, tam seneralia,quam alia minora conciliasiue Colloquia celebrari comseetum fuerit. Apponit exempla Cosioquij inter Casholidos, er maristas, Ephesini, cistantinopolitani, Chau donensis Conciliorus quibus Principes, veleoru
Praefectos praesedisse asserit, ct penei sitis fui sy lius,omnia in Cocilio regena iubia ut hic loqua. tur, ille sileat, siue ut hac de re agatur , de alia vero non , ct quo ordine. Im praterea illos Lia i , lites ct di rasin con ponend. in Concilio natas. Hoc idem fecisse Constantinum est Theo G m Imperatores , seros Legatoι mittendo ad Nicaemum, UT G antinopolitanum , ut via re est apud Scriptores Ecclesiasticos. Dicit praeterea, quod per eadem tempora fuerunt Concilia celebrata per Episivos ex se iasis oriregatoi ,
digniore regente actiones. Quarto insinuat, mutationem, O modo
210쪽
i centioribus, qua diuersitaspraesertim apparet invidentino. Etenim antiquitiu sedentes Τη- iret ad p p ta respondebant, Tabestione anno te restonis : υ ista dicebantur aesta Com et Iij. Neque Sessiones erant perfunctoriae tamium, ad euulgandum aliquid, iam antea β enter examinatum: ut in recentiorism Concibisi in ussest, ct in Tridentinormatum sed antiat quum S sones ipse erant dissutationes, Cr Col quia. Nunc Decreta Concilioro astis habentur, σ haec tantum T is mandantur. Quinto,an- iquitu dissidia, G contentiones in Conciti, operiebantur charitate: omnia fine alamiatio A bant,optantibu3 omnιbus potim obedare,quam leges praeseribere. Sexto, diuis Orientalia ab OG ciamtab Imperio , remansit in Conciti' ahquia
iniquitatis vestigium, tum in Valgicis Ur siem manicis sub Carolo Magno, tum etiam' in Hissmi uia sub Principibus Gibicis. Septimo, exclusis Princi 'ma Conribis,
mne in. eorum celebratione im, Romanus Pontia
sex ad se traxit. si bre Ecclesiastici Priircipum
timoreseluti is particularia commoda abiere , ex quo euenit, it crestentibus dissidiis inductasini in Gnc Mi Congregationes p aia , in quia bus agitantur ea , quae in his Congregationibus determinata , piabce in Sessonibus euulgantur. Utare, ut supra dictum est, ea. qua nunc inpru