장음표시 사용
231쪽
lumnim vero istas breuiter adiungimile, atque illis respondebitruis. Primo dicitur, in Susia Ponti cem, ct Concilium praesto fore, ne Catholica fides abatur , quasi in Fontis ce , en paucis Episcopis Ecclesia tota consistat. Secundo dicitur in Bulla, quodper absoluti
nem, quae in i a continetur, Regibin, or Princiapibuι honor reintuatur, quod videtur superua I caneum. Tertio concedebatur Calicis usus his, qui crederent Ecclesiam non errasse commmmcando Db una isterie tantum , hoc tamen pro-hu ebatur Laicis, vἡde in hoc est contradictio. Quarto Ridiculum videbatur, regulariabus concedatur Apostatis, ut possint vivere e
tra Religionem gestando subseculari veste Relia
Ad primum respondeo, haec esse Heteretia
eorum verba, & blasphemias. Si Ecclesia non constat ex Papa, & Concilio, constabit fomlasse ex Luthero & Caluino Z at quod Papata& Concilium Catholicam Ecclesiam repraesentent, iam visum est supra. Ad secundum dico, peccata Principum, sicut non communia sunt ob scandalum illatum Ropulis, ita non Acommuni regula indigent , Vnde congruum fuit, ut de eorum absolutione specialis mentio fieret, de illis honor in flecte si restitueretur, naper Haeresin seri solent 1n- fames. Ad tertium dico, nullam esse contr-
232쪽
dimonem, Calicis enim usus conceditur Ecclesiasticis omnibus , & Preybyteris cele-'brantibus, non autem Lescis. Ad quartum dico ex hoc colligi Sanctae Sedis Apostolicaei benignitatem : caeterum quantum valeat, α quid iuuet concessa o h c in calamitosis te poribus, homines docti ac pij, optime cal. lenta.
MRTICVLVS SECUNDUS. Prosessione quinta,de Scripturis, Canonici . HI storicus ad praecipua Concilii Decreta
praesertim, quae ad Fidem spectant, i singulari sessione opp0nit quam plurima
argumenta, quae asserit a Germanis inuenta, sed graue peccatu est, propria crimina alijs, sertas e innocentibus tribuere. igitur aduersus Sessionem quartam, in qua definitia de Scripturis Canoniciis, haec afferuntur ab Hi storico. Primo, series librorun Canonicorum,' inqua con stit basis 2 fundamentum Christia nideonon debuit determinari a tu paucis Patriabiti, v dedicet a 48. Episcopis, ct quinqbe Ca
dinati m qui tunc tantum Concitio aderant,.
Secundo isti Episcopi erunt Praesi disparuam Guitatum, seu oppidorum, O lici, nec Theolo- Tertito, Decretum farctum fuit absente Germanica Natione. Q farto,cirin
233쪽
tandem ventum est ad Translationis Decretum,
Verum hoc Historici figmentum sui si '
ex 3. Capite cognosci potest. Primo cogia scitur ex ipsamet narratione, etenim si haec Aulici missio ad Legatos tam occulta fuit, ac proinde neque in actis posita, neque ab aliquo scripta, & in tempore, quo ipse Historiricus nec fortasse natus debuisJet ipsius Historiae Scriptor ostendere, unde hoc sciverit, imo Antonius Milledomus, qui fuit secretarius Veneti oratoris a Ponte, ad Concili
um sub Pio IV. . & hanc Historiam scripsit, ut supra diximus, nihil de hac Aulici mimo ne meminit ; sed ingenue & simpliciter fatetur,Translationem hanc ob coritagium de
cerminatam fuisso. Secundo, quia Translatio haec facta sali, debito proce uti inito in ipso Concilio, ex. consuItatione Medicorum, praecipue Hieronymi Fra castorij Medici celeberrimi mortuo uno ex Episcopis, aliisque, quam pluribua contagij metu discedentibus ante Translationis Decretum & ob idem contagium Ve rona Civitate commercium Tridentinis negante, ut in ipsa Historia legitur. Tertii, quia argumenta, quae pro suo figmento adducit Historicus, leuia sunt, & nullius m.
234쪽
ATTI C. SECUNDUS. 181 2 Primo admiratur Historicus Transtitionis
elocimtem absque via consilitatione cum. Romano Pontifice,cum tamen etiam in minimis Legati Pontisicem conquiere consueuerat m, Respondetur consultatione opus non fuisse, curria
Legati per Bullam hatic facultatem haberet, ἐς periculum esset in mora. Secundo acim ratur , quom o hac fasta fuerint inconsulto Magistratu Bomniens , non enim potuit, uec δε-buit tam magna latorum aborumque mutaritudo, tam repente in illam ciuitatem induci; mula ergo aliquo tempore aistea erant praescita.
Respondetur hoc mere dici. Bononia Ciuitas est satis ampla, ad aduenas accipiendas aptista ina, Ecclesiasticae Iurisdictioni subdia ita , poterant Legati, cum de Translatio a consulerent, commodὶ de omnibus admonere Cardinalem Legatum , Bononi . praeside . Tertio invehitur Historicus aduersus Bullam de Translatione,& quamuis negare non possit, illam biennio ante editam : primo dubium mouet in eo, quod dicitur in Bulla,q-dduo ex Legatis absente tertio possent Trans lationem decernere: j dveω euenit , etenim Traisdationis tempore absens erat Reginatam: Iud terram Legatio. re a*t asserendum ,
est Pontificem P vhetiae 1' ritum habuisse, aut
235쪽
men de facto determinata fuit per Conciliu,
hi quo Patres libere decreuerunt Translationem. Praeterea ad iter tendum est, Patres in Concilio tantum liberos esse in votis ferendis , & haec est propria, & simplex Concilij libertas. At circa locum Concilij, & similia nihil ad Patres ; hoc enim ad Pontificem simpliciter spectata.
uersus Catholicam Veritatem. ARTICVLVS PRIMI S. Diluuntur Argumenta aduerSUῖdu- , as Pontificum Bulla s. 'HIstoricus co 'tra Cathblicam Fidem lupinis artibus utens, ea, quae ex propria libidine scribi aduersus Pontificum Bullas,& Concili j Decreta, te fert tanquam ex aliorum dictis. Nos hoc loco eius Blasphem ij sin unum collectis, singillatim occurrem hic'. I 3 primo huius Historiae libro, mentio fita de Bulla Leonis Pontificis aduersus Luthς-rum, contra suem haec addit Hist0ricus 4 iprimo, ontifex in damnandis Lutheri pro-ρ sonibu non est v tu verbis Sacra Scriptura.
Secundo, cymaea B' 'la constat verborum for es mulis
236쪽
mulis longis arque confuO. Tertio, Pontine u Eulla asserit Lutheri propossiones alias Haerem ea , al/aου falsim, aba sicandalosi s. At debebatd inguere, pia. nam sint Iliaereticae, qu uam fac. inarto, Pontifcx a mat inter Luthera as
sertiones inueniri nonnullos ex cyraecorum erro
ribin , quod non videtur esse vcrum. ininto, quod harum a monum damnatio facita fuit a quibusidam Auiscis imperiti a rei tam to deris non bene apti . Ad primum dico, has esse meras calumnias, & mendacia Haereticorum , qui Sacra: Scripturae dietis repugnando, de Sacra Scriptura gloriantur. Pro damnandis Lutheri
propositionibus in ea Bulla disputandum non erat, quare sufficiens fuit illa; in sui τ' terminis referre , ac pro damnatis habendas significare. Ad secui tum , qtiam piat et esse calumnias , & quia Grammatteales sunt, omnino spernendas, quod satis exlae ipsius lecti Q ne appareta. Ad tertium. Pontificem prudenter propo sitiones Lutheri promiscue fidelibus fugiendas decreuisse eo quod nonnullae essent euidenter Haereticae, & in alijs Concilijsdamnatae. Aliae vero diuersi inmode trahenter ad Haeresin. Caeterum non pertinet ad virum Catholicum, sed est petulans Haereticorum praesumptio , imponere leges Pontificii vidi.
237쪽
ARTI C. γ TIMUS. Vt distinguat; & quali ficet propositiones il-
las. Etenim, etiam si aliqua propόsitio no estat damnata, ut Haeretica, potest tamen Pontifex pro bono Ecclesiae imponere leges, Lud aliqua propositio expellatur a Catholi- eortiris auribus : vel quia fortassis Haeresis' est, & stio tempore declaranda, vel ad Haeresin trahere potest, ita Bellarmimi dςisiun. mo Pontifice libro . ς/piter . Ad quartum dico, Lutherum Graecorun errores secutum fuisse , cum scripsit contra Romani Pontiacis authorixatem, sontra Doctrinam de purgatorio. Ad quintum di-
co, quod in hoς sibi contradicit Historicus,' scripserat enim, quod Fontifex pro damnan
Maio damnauerunt assertiones illas. Quare lu- idices isti simpliciter Aulici indocti,ut posea
Historicus asserit, non fuerunt. Certe in Romana Curia, qui sunt Aulici di ad haec de putantur, longe sapientiores sunt istis, qui Romani Poplificis acta in calumniam Iosiare audent x.
Adsunt dc aliae calumniae aduersus Iul-
lam, quam Paulas III. dedit Germanis, aliquas illis gratias, dc abs blutiones conceden-
238쪽
lumnias vero istas breuiter adiungimus', atque illis respondeblimis. Primo dicitur, in Eusta Ponti cem, est Concilium prasto fore, ne Catholica fides abatur , quasi in Fontis ce, est paucis Episcopis Ecclesia tota consistat. Secundo dicitur in Bulla, quod per absoluti
nem, quae in tua continetur, Regibin, cst Princiapibuι honor reintuatur , quod videtur superua , caneum. Tertio concedebatur Calicis usuri his, qui crederent Ecclesiam non errasse commmmcando sub una sterie tantum , hoc tamen pr hisebatur Laicis vsde in hoc est contradismo. Quarto Ridiculum videbatur, regulariauem concedatur Apostatis, ut possint vivere extra Rebgionem gemodo sub seculari veste Reliagonis habitum .
Ad primum respondeo, haec esse Haereticorum verba, & blasphemias. Si Ecclesia non constat ex Papa, dc Concilio, constabit fortasse ex Luthero & Caluino Z at quod Papia& Concilium Catholicam Ecclesiam repraesentent, iam visum est supra. Ad secundum d co, peccata Principum, sicut non communia sunt ob scandalum illatum populis, ita non Acommuni regula indigent , Vnde congruum suit, ut de eorum absolutione specialis mentio fieret, de illis honor in flectes restitueretur, na per Haeresin fieri solent infames. Ad tertium dico, nullam esse contra-
239쪽
die Ionem, Calicis enim usus conceditur E clesiasticis omnibus , & Pre byteris cele-'brantibus, non autem Laicis. Ad quartum dico; ex hoc colligi Sanctae Sedis Apostolicae benignitatem: caeterum quantum valeat, α quid iuuet concessio h c in calamitosis temporibus, homines docti ac pij, optime cal
Prosessione quinta,de Scripturis Canonici .HIstoricus ad praecipua Concilii Decreta
praesertim, quae adridem spectant, in . singulari sessione opp0nit quam plurima argumenta, quae asserit a Germanis Auenta , sed graue peccatu est, propria crimina alijs, sertasse innocentibus tribuere. igitur aduersus Sessionem quartam, in qua definitia de Scripturo Canonicis, haec asseruntur ab Historico. Primo, series libroruns Canonicorum, in qua con 'it basis 2 fundamentum Christianae Edei,non debuit determinari a tu paucis Patmbin, videli set is 48. Episcopis, ta quinque Cardinati vi, qui tunc tantum Concilio aderastata. Secundo isti Episcopi fuertini Praeserti sparuar Guitatum, seu oppidortim, se lici, nec Triolos sed Canonis . Tertio Decrerum factum suu a sente Germanica Natione. Quarto, ir-
240쪽
en traditiones debuisset determinari , quaenam traditiones sint verae, quaevam falsa rAd primum respondetur, quod pro valia ditate Decreti sussicit , Concilium fuis a Romano Pontifice indietum, cum ipse sita
Ecclesiae caput; paruus numerus Praelatorum
nihil obstat. Caeterum considerare libet Cois cilium hoc,non celebratum fuisse in abscondito, sed multis antea annis indictum , Haereticorum artificijs, ac fraude impeditum;
Patres per multum tempus,ex omnibusChristiani urbis partibus exspeciatos. Neque decet, & conuenit Episcopis aut nolentibus, aut non valentibus adire,impediri Conciliu. Ad secundum, dico primo, per hoc argumentum sibi contradicere Historicum ; dixerat enim prius, quod 'Vcopi non accedant ad Coucilium , visingularum Ecclesiarum isores, sed ut sum in una Ecclesia, iuxta iliud Cypriani, Disivatus unus est. Dico secundo, Ciuitatum amisitudine non perfici Episcoporum ius, neque Concilij authoritatem secundum se, nec augeri, vel minui, ut supra diximus. Sed mentitur Historicus dicendo, patres ipsos non fuisse Theologos, cum enim per singulas Sessiones conciones in eis habue- int, certe aliqui ex eis Theologi erant. A- iderant & inter Patres Abhates, & Ordinum Generales, qui absque dubitatione Theolm