장음표시 사용
241쪽
- 220 Lib. IV. cap. 3. θεραπεπυιν. de meo suΡplevi. Possis etiam omisso θεραπεύειν Pro χρη reponere χρω. S. ψυχρον κ υτῆρα. Medicamen aliquod
κατω και παχυνθεῖ ῶσπερ καον. ἱμὰς δέ κτλ. quae exciderant, revocavi ex THEOPHR. No Ilo. cap. I 22.10. καὶ παροισυναγχης. καί addidi, quod in Cod. desist. Videmus παρασυ--
242쪽
Lib. II. cap. 17. πλύσματα ποιεῖν ςυπτικά. s. gr.
Lib. VII. in fin. ἐπίςασθαι. S. κτασθαι. Deinde verbo monendum est, irrepsisse hic illic in Leonis orationem Glossemata, quibus dictiones minus vulgo notae illustrarentur, addito sere τουτέο aut ῆτοι. Ista omnia facile deprehenduntur: nos Pleraque uncinis i lusimu8,
244쪽
TRACTATUS DE CIBIS, E LIBRO DE MEDICINA
245쪽
Natura et lacultas ciborum et Potuum ex eortungu8lu cognoscitur. Gustus vero octo distinguuntur τgustus dulcis, gustus amarus, gustus salsus, gustus acer, gustus Pinguis, gustus adstringens, gustus aci
Ac dulcis quidem gustus calidus est et humidus, atque illis convenit, qui moderate habent et qui boni Sanguinis copia gaudent, qui ipse temperatam habeat mistionem. In iis vero qui calida et sicca et bilio 'δὶ Haec capita usque ad finem capitis Περὶ οινοποσ μῆΜS. ad calcem ceterorum aliaque, ut videtur, descripta leguntur. Aptius ceteris praefigi mihitur, adeoque transtuli. Ceterum id animadvertendum: in ΜS. numeros quosdam ad marginem indicara: ος quidem loco ad seq. caput νλ dein M , M'. Libelli inscriptio indicat, Ue xedisina ad Constantinum PMOnatum.
246쪽
Γνω ἡ φύσις καὶ 6 δύναμις των βρωμάτων καὶ π
δ) In cod. legebatur: μή εχουσα αἴσθοσιν Iθυσος τίκτουσα. Sed quia sic septem tantum genera enumerantur, quis dubitabit pro corruptis γευσις τικτουσα restituendum suisse οξίζουσαῖ quae exponitur in seqq. , unde etiam 3PPR-ret, retrahenda osse haec verba, in locunt Septi naum, Rique ultima suisse : Iευσις μη εχουσα αἴσθVσιν.
247쪽
habent corpora in bilem flavam convertitur. Omnes autem fructus dulces et succulenti minorem habent calorem et siccitatem Calore sacchari. At in quovis cibo et potu quo maior dulcedo est eo maior' etiam
Amarum maiorem habet calorem et siccitatem quam dulce, nec conducit corpora calida et sicca habentibus. Sed pituitam attenuat, eamque dissolvit et crassos humores concoquit, sitimque facit et esum mulli cibi et pituitam secat et e ventriculo sordes crassas et putridas dissolvit a sed quae urendi lacultatem habent ad gustum, veluti piper, pyrethrum et cestae et allium plurimum quoque caloris habent et corpora Iaedunt calida et sicca, alque exhalationibus suis capitis doloreta provocant et sanguinem attenuant. Illos autem oportet ea sumere, qui corpora habent frigida et humida et imprimis temporibus frigidis et humidis. Dissolvunt autem humorem abundantem et crassum e ventriculo atque intestinis. Pingue temperatum habet calorem et humorem: prodest autem illis. qui siccam mistionem habent. Adstringens vero siccum est et frigidum et utile ca-Iὶ Haec delenda sunt. h. l. insignis lacuna est: nam quae sequuntur τ εχοντα κ. T. λ. ad finem loci περὶ δριμείας Ιενσεως pην tinent, ita ut integer ille de salso gustu deficiat et PRyβeius, qui est de acri.
248쪽
κεῖα ἔχει ἐλαττοτέραν θερμοτητα καὶ ξηροτητα παρὰ την θερμοτητα του Gκχαρος. πAσα δἐ βρῶσις καὶ ποσις οσον Arλεοναζει εις αυτὰς η γλυκύτης, τοσουτον πλεονα- ζει καὶ η θερμοτης. δἐ πικρὀν κέκτηται πλειοτέραν θερμότητα καὶ ξηρότητα του γλυκέος καὶ Ουχ ἁρμοζει τοῖς τὰ σώματα εχουσι θερμὰ καὶ ξηρα. λεπτύνει δἐ - φλέγμα καὶ διαλύει - , καὶ πεπαίνει τοῖς παχεῖς χυμοῖς, δ καὶ ἄρ- μιζει τῶς τὰ σώματα ἐχουσι θερμὰ καὶ ξηρα, ποιει δἐ δίψαν καὶ πολυφαγέαν καὶ τέμνει ia φλέγμα καὶ διαλύει ἐκ του ςομαχου τὰ παχέα περιττώματα καὶ σεση-
τὰ δἐ εχοντα ἐκκαυςικην δύναμιν εἰς γεῖσιν αυτῶν ,οῖον ia πέπερι , - πιψεθρον, καὶ τὰ κρομμυα , καὶ τὰ σκοροδα, κέκτηνται καὶ αυτὰ πλεἱςην θερμασίαν , καὶ βλὰπτουσι τὰ θερμὰ καὶ ξηρὰ σώματα καὶ γεννῶσι κεφαλαλγίαν ἐκ των ἀναθυμιώσεων αυτῶν , καὶ λεπτυνου- σι λ αψα. χρη δἐ λαμβώνειν αυτὰ τοῖς τὰ σώματα εχουσι καὶ ψυχρὰ καὶ υγρὰ , καὶ μώλιςα τοχὶς καιροὐς τους ψυχροὐς καὶ frootla ' διαλύουσι δἐ την υγρὐτητα καὶ παχtsτητα εκ τos ς-ώχου καὶ ἐκ τῶν εντέρων. IN δἐ λιπαρὰν ἐχει σύμμετρον θερμοτητα καὶ υγρ4-τητα ' αρμοζει δἐ τοις την κρaσιν εχουσι ξηρών.
a) MS. δριμυ. Plura sunt, quae me ad hoc emendaudum impulerunt e primo initio capitis post γευσιν λι ρυν enumerat την ςυπτικήν; lum verba infra obvia τό δε ἐλαττοτέραν την ς δ τοτα εχοντα indicant h. l. de acta Biringentibus sermonem esse; de aliis eSse non P0sse;
249쪽
-- 228 lidam nimis mistionem habentibus: corroborat autem 'entriculum, illumque ad ciborum appetitum impellit , eiusque dolorem sedat, et actionem adauget, et sitim restinguit. Id autem illis noxium est, qui mistione et corpore frigidi sunt: nervos enim debilitat eos. que laedit. Acetum autem propter siccitatem, quam seri eius natura, iis prodest, qui mistionem habent frigidam
et humidam, nocet contra corpora sicca habentibus. - Conveniunt adstringentia illis, qui nervos ventriculi multo humore turgidos habent, et in intesti norum morbis prosunt. At quae minus adstringunt veluti cydonia et pira et mala et quaecumque his similia , modicam possident facultatem et vim corroborandi stomachum et ventrem et iecur, et citandi ciborum appetitum. - Verum ante cibum sumta alvum intercludunt et post cibum sumta alvum ducunt.
Gustus autem Sensu Carens, quorsum reserendum
album ovi, psyllium et quaecumque his similia, humida sunt et frigida et cito in humorem abeunt: con-Veniunt autem iis, qui corporis mixtione calidi sunt
denique το δριμυ ab antiquorum nemine frigidum habi tum fuit, sed contra calidissimum, adeo ut τὰ
τον adurere dicatur, quae tangat. IJ MS. εν δυνάμει : infra iterum ενδυναμεῖ. - Forma certe rarior: vulgo ενδυναμύω. In STEPII. Thes. LonL: πεν δυναμεω. SCHLEUSNER Lex. V. T. Glossae ενδυναμοὐ μαι praeνaleo.' ' At hoc utrum a forma in - εω an viso ab altera in---δω incertum. Mox ἀδυνατοῖ transitive.
250쪽
πρασιν ψυχρὰν καὶ syραν. βλαβερὰ δἐ ύπαρχουσι τοις τὰ σώματα ἔχουσι ξηρα. cle ζουσι δἐ τοῖς τὰ νεθρα του μώχου ἔχουσι χ να ἐκ πολλης ἱγρήτητος , καὶ ἀφε-
λουσιν ἐν τοις κοιλιακοῖς ' τὰ δi ἐλαττοτέραν την ςυφι--τητα ἔχοντα, οῖον τὰ κυδώνια καὶ τὰ ἁπια και τὰ μηλα και ὁσα τούτοις ὁμοια ἔχουσι σύμμετρον δύναμιν καὶ ἐνέργειαν εις - δυναμεῖν τον ωμαχον καὶ την κοι
λίαν καὶ λ ηπαρ καὶ εις την ορεξιν του βρώματος. ἐσθι4μενα δἐ πω της βρώσεως κωλύουσι την δ φύσιν , καὶ ἐσλωενα μετὰ την βρῶσιν ἄγουσι την φύσιν. Η δἐ γεοσις ή μη εχουσα ἀσθησιν, οἱον τὰ λευκὰ τῶν ἀῶν καὶ τό ψύλλιον καὶ ὁσα τωτοις ὁμοια ἡπαρχουσιν , ἡγρὰ καὶ ψυχρὰ καὶ μετατρέπονται ταχέως εις την ὐγροτητα, ἁρμοζουσι δἐ τοῖς ἔχουσι την κρασιν τῶν σωμάτων θέρμην καὶ ξηραν.
ον κεκτενται κρῆσιν ψυχρον καὶ urων. βλαβερὸν Uπὰρχεο τοῖς τα σώματα εχουσι ξομ. Quam sententiam
veluti in parenthesi dici opinor, ita ut seq. ὰσώζουσε,
rursum ad τό ςυφοντα in universum reseratur.
3 Respicitur GALENI de Prota rhetore historia, quam Iegimus cap. 22. II. M alim. fac. Hinc constat τ ν φυσιν κωλέειν valere την Ιαςέρα επεχειν, quod Lexx. ignotum. Verosimiliter e φῶσαν, HIPPOCRATI φυσον Ionice, originem duxit, ita ut temporis tractu φυσιν diverso quodammodo sensu dixeritit.