장음표시 사용
21쪽
St insipiratio amoris divini et Tuli in cordibus nostris per Spiritum Sanctum, ut cum delectatione praestemus bona per legem cognita. S. Aug. lib. ad Bonis cap. s.
insipiratii J Haec descriptio non est Gratiae Divinae, ut sonat gratuitum de indebitum favorem Dei erga homines peccatores , quo sensuri mere Objective nos habemus ad Dei Gratiam, Gratia nomen frequentius usurpatur in Scripturis, ut pote cui nostra electio, vocatio , justificatio, salus insolidum, adscribitur Rona: HI, 23. xa, . 6. I. Cori xv. IO. 2 Cor: XII, Io Ephesio, S. 6. 2. Tim: i, o.
Tit ri, is Sed hic describitur Gratia quae vulgo habitualis dicitur, quamvis aliquid sit amplius, de sonat in Scholis Theologicis ex singulari Qindebito Dei favore additum divinitus naturalibus anima nostra facultatibus principium sive auxilium morale ad eas integras regendas, aut corruptas corrigendas, dirigendas inviis Domi nici atque ad hanc Dei gratiam in nobis habitantem operantem nos subjective habemus. amoris divini essi id Allusio est ad locum Pauli Rom v, 3. Amorem nille Dei apud Apostolum ita significat eum quo nos dilexit in Cluilio cujus certitudinem, fiduciam, sensum excitat in suorum eordibus per Spiritum Sanctuua, ut etiam, prout amoris pretium amor est, importet
22쪽
e quae dicitur finis mandatici. Tim: I, 3. per Spiritum Sanctum J Hinc collige ita Spiritum Sanctum communieari pijs adi fidem, studium bonorum operum, ut millius praesentiam ac operationem sentiant in cordibus suis quotquot sunt inflatu gratia, ut vulgo loquuntur, & falso nobis imputetur Enthusias
musin Spiritus particularis, cum in Spiritum Sanctum retundimus ti- dei nostra πληρο ρίαν, tum de origines authoritate Divina Scripturarum, tum de nostra salute I. Cor. H, I 2. Vt cum delectationi Haec delectatio plena erat in statu innocentiat; sed in statu reparationis per Christum tantum inchoata est in regenitis de quoad interiorem hominem, ut loquitur Paulus Rem vi I, 22. Eo pectant quoque loca Matth: xI,so. I. Joh v, 3.
Promus Postendit enim Lex quid debeamus, sed ut id quoquomodo pristemus Gratia operatur; Domine fac quod jubes jube quod vis, Ideo Augustinus loco hic citat Viro docto, ita loquitur Verum dicit lex, Qui fecerit ea viret in illis Sed utfaciat ea ct vivat in eis non lex qua hesimperat sed dei est necessaria qua hoc impetrat Et ibidem in Pelagianos inis
. Omnis-negratia litur per merita iesu tristi
Non nec enim Gratia data Angelis: primo homini in statu innocentiae, ipsis per merita lesu Christi obvenerat.
Quia Gratia Iesu Christi est Gratia Servatoris,Liberatoris, Redemptoris Nimi autem servatur, liberatur, redimitur, nisi quod perditum , captivum, miserum sit. At Angelii primus homo in statu innocentiae, nec perditi erant, nec captivi, nec mise-m adeoque nec Servatoris, Liberatoris, Redemptoris, Gratia
erat ea quae illis obtigerat. Non nec enim Merito hac distinctio proponitur, quo melius. intelligatur
23쪽
intelligatur Gratiae liberatricis effcacia & necessitas , cli distinctius percipiatur nos revera amplius in Christo recuperasse quem amisimus in Adamo.
4. la quo nam statu creati sunt Angelus, primus homo '
Fuerunt creati in statu sanctitatis iustitiae , cognitionis Scamoris divini Deo simul sormante naturam dc suam gratiam
conferente. Fuerunt reati Adeoque et illa iustitia, anmitas & rectitudo primi hominis, non fuit simpliciterionum supernaturale, ut pertendit Bellarminus contra nostros degrat. primi hom cap. I. sed fuit ei connaturalis quamvis suo sensu Gratia dici posset, quatenus Dei indebito favoriis suurn esse Mei indivulso ac necessario nexu conjuncturn suum bene esse acceptum ferre debuit. a. Fuit eadem justitia AEanctitas originalis, natura integrae intrinseca persectio moralis Mornamentum , non franum extrinsecus superadditum ad motus inordinatos concupiscentia coercendos , nec remedium adhibitum morbo seu languori natura humana qua ex conditione materra oriebatur, ut ibidem b. per evidentem Manich eismum idem asserit Bellarminus.
s. Poterant ne tu abostatu creari s
Non quia Deus nihil potest facere, quod in suo ordine non sit Inordinata autem foret Creatura intellectualis, nisi in statu oratiar creasetur in illius inordinationis solus Deus author esset: adeoque non aliter quam in hoc statu creari potuit.
s. stuare Creatura intellectualis esset inor Anata, si re tu foret in statu Gratiis s
Quia ordo illius essentialis est ferri in Deum, ceu suum centrum: viam originem. Eo autem tendere non potest, nisi per auxilium quod a Gratia consequitur; per consequens extra or-clinem suum foret . si innocens destitueretur Gratia.
24쪽
Non quia Deus J Sic ergo ejieitur commentitiam scholasticorum πελαγιανι υτωi maxiuae vero Iesultarum inventum de statu mnMurie, ut loquuntur, juxta quem homo inpuris naturalibus constitutus, nec peccator sit, nec jultus, nec aliter differat ab homine lapsio quam nudus a mirato, juxta regulam Bellar mini cap. I. deis. primi iam. in quo vel hominem de facto creatum fuisse, superaddita deinde chlamyde Iustitiae originalis, vel saltem potuit se creari, ad ra- vim usque vociterantur Hune Iesultarum errorem purae naturaestatum imaginarium fuse debellat ipse Jansenius iribus deflatu pure nati libris quibun clausit tomum 2 sui Augustim , Et qui statum illum purae naturae vel actu vel possibilem tuentur, quos inter ex Jesultarum Pelagianoruin placitis nuper quidam Philosophaster Leydensis in libello tuo contra nos edito ad alia sua monstra propugnanda profestus est nomen suum, non ne probro Academiat in qua docet de otiensa suorum Superiorum, qui illum impotentem animi sui deliri cetum una cum opinionum quas foret portentis supprimi voluerant, debent transire in Socinianorum castra, qui doctrinam Catholicam de ustitia originali primo homini in sua creatione ier illam collata naso suspendunt adunco, ut apud ipsum met Socinum videre est
Nisi in flata graita J Appellat author hunc statum integritatis pii-maevaestatumgratia, non quod justitia est integritas non fuerit homini connaturalis, jure suae creationis ipsi debita, sed quo rem v eat illum statum pura natura quem ue& nomine Iesu ita ex Pelagio hauserunt, ut docet oti probat Iansenius lib. . de p. pura nat. cap. i. Si innocens J Id est si ante contractam peccati noxam , per quam excidit originali sua iustitia, sapientia, sanctitate e rectitudine
. iud dissert Gratia igue colluta in eopatu ab ea. ue Atinetur per merita esu Chri' '
Gratia quae datur per merita Iesu Christi agi potentiori modo : Nam in statu innocentiae, voluntas cum sana Sc libera esset applicabat oc determinabat gratiam ted nunc Gratia applicat, deis
25쪽
is Cauch sirat cum Sc&Ast. terminatque voluntatem , eam subjicit suae virtuti domat Concupiscentiae rebellionem , superat omnes nostras resstentias de sanat omnes nostras infirmitates. '
Gratia qua datur Multae interutramque differentiae possento servari Prior enim erat homini connaturalis. Posterior est simpliciter' absolute supernaturalis Prior naturam proxime consequebatur ad illius perfectionem moralem pertinebat Posterior ex Christi Servatoris meritis' Redemptione simpliciter pendet Prior erat suo sensu debita, ut paullo post videbimus. Sed posteri est simpliciter omnimode indebita, adeoque omnibus numeris stratuita, iuxta l. Augustini contra Pel. or Coeis. libra. . . ra:ra Dei non eritgratia ullo modo, ni i gratuitafuerit omni modo . Sed presertim magni momenti est dii ferentia quae luc ab authore notatur, hausta ex ipso Augustino passim, praecipue de corrept. Ograt. cap a. Is enim proposita adiutoriorum, uti ea vocat, disti metione, Aliud est, in ciuit,
adiutorium De quo aliquid non sit, o aliud qua aliquit paullo oost Prim Πρω- qu meo bova quo octaifueras uictus, acceperat m, e u peccare po*e non mora poseipsum bonum non deserere, datum es adjutorium per
severantiae non q--tus perseveraret, sed fine qua per linam ita is per exerare non posset Nunc rer sancctis urcinum De per Gratiam radesinatis, non tantum tale adjutorium perseverantia datur sedile ι eis dies
severantia ipsa da tur, o solum ut sine ista dona perseverante es viti bi ut rerum etiam ut per hoc donum, si perseverantes Di Et idem cap. pracia dixerat Nec ipsum, nempe Adamum, Deses esse voltu De ua Gratia quam reliquit in Was libera quoniam tib rtim trium a L Ium usuit, ad bonum autem nihil est si furatur ab omnipotenti bono quod alutorium si homo - arbitrium semper set
νtret cum restet, σι quo permaηereis vellet, non pia feret ut vellet. IIae
est prima Gratia q data est primo adam sed hac potentior est in secundo Adam; Prima est enim quη it m habeat homo justitiam si velit; nundi e
plus potest, qua etiam i ut pelit tantoque ardore dilua tit e , his
ratem conIraria conta ccntem voluntate Spiritus incat . in parra eruella demonstrata stetiam potentia liberi arbitrij, quoniam se T
26쪽
vellat desereret. IIac atem tanto major est ut parum ' homini per illam reparare perditam libcrtatem, parum pit denique non posse fine illa , vel adinthendere bonum, eIpermanere in bimo velit,inibi etiam siciata ut te. tit. Hinc autem liquet I Jesultas, Remonstrantes Calios patronos Aposta sat Sanctorum, frustra urgere exeae plum Angelorum, primorum nostrorum parentum qui defecerunt xlapsi sunt, quo argumento pugnat inter coeteros Bellarminus ib.3 de Iustifcap. ιδ.Cum
illi recti quidem creati, relicti vero in manu sui consili & praeditiduntaxat Auxilio sine quo non perseverare potui sient, non tamen
consequuti fuissent auxilium quo certo Minfallibiliter perseverarent , quale datur Sanctis & justificatis per Christum: Unde illud Apostoli tam certum Rom: viai, 3 o. quo jussi carit eos etiam glori ca-bit ii Falsam eis det initionem liberi arbitri quam mordicus tuentur esuitae,Sociniani Iemonstrantes, quod sit Facultas naturalis qua homo politis omnibus ad agendum aerequisitis possit
agere vel non agere; Siquidem ea est vis Mefficacitas Gratiae liberatricis in Christo, ut ipsam voluntatem sibi subjiciat determinet potenti tractione tersuasione suavissima ad agendum mecenim Gratia Dei essicit tantum ut possimus velle, sed ut actu velimus Phil II, 13 imis ut velimus in nobis operatur, inquit Augustinus detrat. lib. arb. cap. 7. non utique cogendo nolentes, sed ex nolentibus volentes reddendo. II. Perperam fingi a Molina Letasio, Suareat malijs Jesultis, Gratiam omnibus dari suffcientem .eujus effcacia ex ultronea liberi arbitri determinatione suspendatur Sic uim e contrario arbitrium per Gratiam determinatur, ut totum Deo dandum ' qui hominis voluntatem bonam ct praeparat adjuvandam ct adjurat raparatam , inquit Augustinus Em hir. cap. 32. hoc ipsum luculenter docet Paulus magnus ille Gratiae praeco I. Cor: iv, 7. civ. Meritb Synodum Nationalem Dordracenam e toribus ex Ecclesia rejiciendis, quos hauserant Remonstrantes
ex lacunis esuitarum πίλα για ει ν των , annumerare sententiam de conversione persuasonem cremoralem, talem luntaxat Gratiae operationem cui homo resistere possitis actu saepe resistat, . adeo ut Deus regenerationem ipsius intendens suo fine excidat: Cap. 3. 4. Oct. In reject Err. . . cta a Sane insuperabilem &suos tu irresistibilem hanc Gratiae operationem , in Sanctis
27쪽
ao Cutecῖ sirat cum Scholiis. Electis Dei, comprobat Scriptura Ezech xxxv I, Eph: I, Ist.2. Thessi I, II. I. Pet I, 3. 2. Pet I I. ciam olim agnovit Augustinus Deo νοlemi, inquit, alvum facere nullum hominum resistit arbitrium. Sic enim velle aut nolle in volantis aut nolintis est potesate, ut divinam voluntatem non impediat, nec superat potestatem de corr. grati cap. ι .
8. Si Deus Gratiam non dedisset Au elo G primo homini, fuisset. ne eorum lapsus cum reatu cor auctus '
Non. Cum enim nondum Deum ostendissent non poterant Gratia privari, quandoquidem nihil aliud potest esse talis pri-Vatio, quam poena peccati Et si lapsi fuissent defectu Auxili necessari j, non fuissent rei illo suo lapsu, quem non poterant absque hoc auxilio evitare. S. sugus ob d corr. e grat.
Quum peccato nostro originali, vel etiam actuali , simus commeriti ut Deus tuas ranas nobis non largiatur , sumus rei omnium nostroruna lapsuum , quamvis eos absque Gratia vitare non possimus quoniam nostra culpa in hunc statum incir-dimus ut qui sua culpa factus est non solvendo, non desinit ob strictus esse suis creditoribus: iij in ipso foro creditur illi quan
dam poenam juste inifligi pos L
Non Ckm enim J Hoc totum se expressit Augustinus . e. Sila adjutorium vel Angelo vel homini quam primum facti sunt defuisset. tam non talis natura facta erat, ut De Di νino adjκtorio posset manere fi vellet, non utique Au culpa cecidissent . adjutorium quippe defuisset in qu manere non possent. Nunc autem quibus deest tale Adjutorium, jam poena peccati est. Non ergo peccarunt lapsi sunt Deo subtrahente illis Gratiam qua stabant utare possent, etsi non illis dederit indebitam Gratiam immutabilitatis , qua infallibiliter
permanerent. Sumtu rei omnium Perditio tua ex te a Israel, tantummodo in me auxiliatis
28쪽
ma aaxilium tuum Oseae x Ira, Q. Et hinc liquet quam perperam Jesu ita , alij ejusdem furfuris homines, ut propugnent in homine eorrupto liberi arbitri vires non tantum ad moralia qualiacunque, sed etiam ad supernaturalia inde colligunt argumentum quod talia imperent, mandent, exigant Sacra Scripturae nec possit Deus juste punire nolentes obedire cla credere, nisi crederem obedire sit in eorum potestate in argumento pugnat nominatim iii
nus meus Cont. x m. . . 97. pugnat apilaopius a . . lib. arb. Sunt enim Dei mandata ossici nostri norma, non virium nostrarum mensura cum illa bene agendi impotentia sit malum umo ον,
eo ipso ulpabilis est digna poena.
o. Deus ergo debebat dare Gratiam in statu innocentiae, qu indoquidem nec Angelum nec primum hominem alter creare poterat '
Ad id non tenebatur ullo intuitu meritorum Creaturae quae nondum erat .ex consequenti nullum habebat meritum Sed quemadmodum non poterat facere corpus integrum , quod
omnes suas partes non haberet, sta non potest creaturam intellectualem ex ordine facere quin illi suam Gratiam largiatur. Sed quemadmodum Q id quod non poterat homo creari, quin
crearetur ad imaginem Dei, alias homo non suturus ne donari imagine Dei, qui iustitia cla sanctitate ornaretur Adeo frustra sunt Patroni pura naturae, ut supra monui . Porro quod debitam dicimus Angelo dum omini dum crearentur justitiam originalem, bene explicatur ab Authore: Nam debitum quandoque est μονο λ - ναν de improprie dictum, quod se habet tantum ex parte praestantis vel promittentis is in illius fides, aut constantia , aut veritate, aut sapientia&natura tum est. Ita vulgo dicitur quod omne pro- inissum transeat in debitum. Ita Deus debet semper facere quod est optimum, quod convenit illius rei naturae quam intendit, ne videatur simul idem velleis nolle. Hoc sensu extenso a divisibilitas debentur corpori, iei integra omnes illius partes, cla homi-
29쪽
et catecb. 'at cum Scholiis. ni ubi immediate conditur ab eo qui nequit esse author peecati s na ratio Cimago Dei quae in justities sanctitate consistit rigandoque vero debitum est πλευρον proprie, accurate, quod ita se tenet ex parte debitoris, ut fundetur in aliquo reali ex parte reditoris: Ita emptor debet venditori pretium rei quam sub ho pretio alieni vit,is transtulit in lilius dominium : Ita Pater. familias debet operarijs quos adhibuit pactam cum illis mercedem rata merces proprie dicta, meritum sunt relata quae se mutuo ponunt de tollunt Atque hoe sensu Gratia Christi sic est indebita , ut omne meritum excludat Rom: Iv, q. I, 6. unde illud Augustini in psgi. Si vis esse allienus a Gratia jacta merita tua , mistud Bernardi Serin ι . in Cant. Non est quo Gratia iniret, bijam Meritum occupavit;
ἐρι' Gratia quicquid Meritis deputas.
30쪽
Catechissmi Gratiae Care IJ. 13 caput ILDE GRATIA JESU CHRISTI.ir quid in Gratia Iesu Christi s
Si Gratia interior, qua cor occupat, duritiem ejuc frangit, abrumpit vincula illi victoriam confert de suis arteetibus , ejus sanat vulnera. tandem facit ut velitri operetur quod bonum est, secundum beneplacitum Dei. Interior qua card Etenim bene supponitur hic Gratiam aliam esse
externam , quae formaliter loquendo nihil ponit in voluntate creata, &elucet in publico ob ministerio, suasionibus, minis, promissis, correptionibus, ac simit bus aliam internam, immediate pri fluentem a Deo, d per quam ii.cus cor alioquitur, intellectum illuminat flectit voluntarem affectus subἰgit, ut holi ossidet semen, seu eiu efficaciter recipiat: De hac distinctione agit Augustinus de D. odit. eq.3 . Prosper contra Collatorem cap. ι . de ex utroq;Didacus Aluarer Archiepiscopus Tranensis, in prooemio operis sui de Auxili)s, de disp. iis . ... si tandem sucit J Hoc docet Scriptura evidenter Phil II, I a. 4e- curate explicat id acus Aluare modo citatus Disp. ult. de Aux. prο- s. s. quae sic habet 'auxilium sic lavenientis seu praveranti Gratia, movet liberum a trium hominis ad bene operandum, non Ρ- Ium suadendo, alliciendo, inritando, aut aliter etiam interius moraliter alia trahendo, sed etiam elluaciteris erres iciendo, ut ipsium arbitrium a Des motumo excitatum, se determinet ad bene operandam o verriar. Huc perti ne canon O. Concili Arausicani II. Quoties bona agimus, Deus inno-bi atque nobisium, operemn operatur Huc spectat quoque illud Augustini degrat. lib. arb. cap ib. Certum est nos facere cum facimus, sed ille suci ui faciamus, rabendo tres Iliacis imas,oluntati, qui dixit, Faciamin in justificationibus meis ambuletis .istud lib. i. contra duas ut P. L q. Trahitur miris modis u velit, ab illo quinopu intus in ipsi