장음표시 사용
31쪽
minum cordibus operari, non ut homines, quod eri non pote nolentes creatini, sed ut volentes ex nolentibus iant.
1 a m ne huic Grat e proprium esticere ut impleamus
Ita : Nam in ea in nrinitate in quam per peccatum incidimus, non sussicit Deum nobis dare posse implere legem si velimus, sed oportet ipsum eiscere ut eam impleamus, faciendo ut velimus, auxilio potenti victricis Gratiae. . t V. lib. decor . Ogr. cap. II.
Da Nam J Hoc enim pertinet ad illud discrimen Adjutorii fine quo non, Adjutorii quo quod supra retulimus. Porro cum hic agit Author de Gratia implendi, si vesper iιiendi legem , nam usus est Gallice verbo ucco lir, id non est intelligendum Legaliter quasi singat quemquam pium in hac vita ad perrectionem , impeccantiam ωαναμαρτησίαν Pelagianam , quam S ipsi ansenitae inlesultis damnant, posse conscenderes, nullo eorum omisso quae Lege praecipiun
tur, nullo commi II eorum et Mum prolii benti ir Nam de Au
tho contrarium docebit infra Erol. 7.& proculdubio meminerat a Concilio Mileuitano, ita Can. s. definitum fuisse quod, ut est Canonis lemma, Gratia Dei prastet ut lex impleatur, non sicut ait Pelagiusfacile , quo me Graiia Dei pol it, ut Canonibus 6. 7. 8. nihilominus statuat, Quod juxta sententiam Iohannis fuangelista, emasit qui esse possisne peccato Quod unicuique etiam justo, idque ellam pio stipsio, non duntaxat pro alijs qui suut in populo peccatores dicere oporteat, Dimitte nobis debita, Ira Qquod a sanctis veraciter non huMiliter tantum id quotidie jure dicatur. Hinc Augustinus decipit. Dei, lib. io cap.ar. Iustitia nostra quamvis verasit,propter veri boni nem ad quem,rfertur, tamen tanta est in hac vita, ut potius remissione pectatorum conflet qaam perfeιlione virtutum: Sed Authoreti hic intelligendus de impletione Legis ensis Euangelico, magis adsectiva quam persectiva, quae potius eii in voto quam in re , in conatu quam in effectu, si quid habet perructionis, id magis et partium quam graduum , magis quoad principium, nem operandi, jurta Paulum . Tim: i,3 quana quoad integram operum texturam csubstantiam
32쪽
c II. et e substantiam. Ideo Adrianus de Trajecto postea Pontifex Maximus
in . . sent referentes laudante Cassandro Coloniensi Theologo in Consuli. sua ad art. b. Cons Aug. sic loquitur; sint sinquit hinerita nostra velut baculus arundineus cui dum quis innixus fuerit , confringis itisorat manum innitentis o quasi pannus nenstruata sunt omnes Justitia nostra Iu- rite igitur sve pannum bona vita quem justitia peribus teximus , sillamus saniem diνerborum criminum c.
13. Hi ne haec Gratia semper spicax
Ita semper enirn producit effectum quem Deus per illam
rq Ergo non potest h. ec Gratia dicis
Posset quis eam reficere , si vellet : Sed proprius effectus
hujus Gratia est nobis a mere voluntatem eam rejiciendi, adeoque impediendi ne haec potentia in actum transeati Quandoque etiam ei resistitur; sed cum victrix sit haec Gratia, tandem
nostram resistentiam superat. Ita sem're' te eorruit inepta de importuna Iesultarum ela aliorum Gratiae distinctio in Suffcientem issicacem, circa quam haerent mille dissicultatibus impliciti, dum anxie inquirunt quid auxilium essicax addat ad suffciens: Sane lassiciens Gratia non erit pliciter ad salutem, si quid ei quid adhuc adiici debeat in genereGrati ut nostram salutemessiciat nec Gratia Christi dici debebit, nisi i ctrix Liberati fuerit. Posset quis Hoc sibi volunt quiliatuunt etiam positis ad agendum prae requisitis multatem potentia ad agendum vel non agendum esse concedendam , licet non potentiam multatis. Huc spectat Propositio O. Aluarer ij V. S. Auxilium escax potentii dissentiendi simul compatiunturo componumur in eodem arbnrio. Haec potentia tamen ab alijs nonnisi remota conceditur; unde Vir Ampliss.Gilbertus auguin, tomia. D d.
Pradest. Gratia, cap. arimi'. ct Chron diis statuit eos cum Pelagia Iulian sentire, qui libertatis sentiam ita in indisseremiad aquilibriacoHliiutini, ut asserant voluntatem eo ipse enipore quo peta aio: statem pro- a ximam
33쪽
ximam uia bere recedendi a malo Ofaciendi bonum. Tum illud, Si est coua ditionatum cruod nihil ponit in elle, maxime quoniam in sensu comp sto, posita gratia essicaci, tam impossibile sit hominem velle eam abjicere, quam necesse est illam voluntatem ipsam regere, inobsequium Dei determinares flectere, ac, ut loquitur Augustinus de camrept. θgrat. cap. a. indecli rab. liter o inseparabiliter agere. Porro non est quod Universalis Grati Patroni suum hinc ευρημοι constabiliant, quo statuunt datum orinibus posse credere si velint, licet ut velint non omnibus detur Nam potentia ad oppositum, quae censetur remanere posita Gratia efficaci,videtur esse de interna intrinseca constitutione volunt itis, quani Gratia non debet aboleres Sed potentia credendi per Gratiam universitem , est luxta hos, beneficium supernaturaleae adventitium, quod tamen plane frustraneum censeri debet inidenim prodesset horuinibus posse credere si vellent, quum nunquam id
ipsum ex seipsis velle possint uandoque estum J Ad tempus scilicet, & quoad eius particulares
quasdam inspirationesin motiones Sic tamen ut tandem bona causa triumphet,is in captivitatem redigatur omnis cogitatio nostra. ad obediendum Christo et Cor x s. Ita humor peccans ad tempus
resistit mPil eatrix intra cintharmico 'in illi expurgando id expu-cnitido destinavit Medicuo attamen eum tandena domato educita
Non : Licet enim semper aliquem producat este etiam, non tamen semper producit perfectam conversionem : prout Medicina tempestive propinata in morbo vehementi non semper sanat aegrum, quoniam resistit ipse morbus: Non desinit tamen illi prodesse, quoniam eum disponit ad sanitatem , imminuta. vi morbi. Sic quamvis Gratia non semper convertat, non. ideo tamen desinit semper aliquem bonum essectum producere, Concupistentiam imminuendori animam praeparando ad persectam conversionem.
is si Gud0-viri ergo convertit Gratia '
Quutu Cupiditate fortior est quum ex corde revellit praedo
34쪽
minantem amorem creaturae quum essicit ut Dei amor fiat vehementior potentior nostrorum aissectuum uno verbo, quum facit ut eatorem praeferamus Creaturae, non solum in aliqua
particulari actione, sed in ipsis voluntatis penetralibus d univerio regimine vitae nostra'. Non tamen semper)Non quod tandem semper eli in fallibiliter ea nano conficiat, sed quod non semper ea silvis Messi cacia motionum suarum priorum , ut ultro, plane peccator se illis subjiciat Ea enim est cordium nostrorum durities, ut repetitis ictibus, magis quam rupes deserti debeant hac Dei virga percuti, priusquam ex illis plenioris resipiscentia uti conversionis aquae educantur. Animam raparando Si qui igitur actus antecedanei sunt admittendi ad conversionem , de quibus4 nos aliquid monemus in nostro S emate Theol. loco. xi g, is si qua praevia ad fidem Hresipiscentiam salutarem dantur dispositiones in nonnullis , illae nec arbitrii
humani viribus sunt adscribendae, nec debent reserri ad meris de congruo Jesultarum , quae profligavi contra Tirinum tom a Theol E- Iochi. coni. ib. n. a. sed tribui debent speciali Dei Gratiae suum opus inchoantici plout sol incipit ire diluetalo radios quosdam spargere supra Horieontem Dostrum, antequam ortus sit vel illum stringat.
Non ergo Gratia conceditur uni prae alijs quod ex sese melius sit dispositus ad illam recipiendam iniversalis est econtrario omnium ineptitudo, indice Paulo 2 Cor i II, Sed isi quis videatur melius dispositus quam iij, id totum est adscribendum Gratiae discrini nanti, primam i in efficaci an sic explicanti, ut gradatim rem totam perficiat: Sunt enim dona Dei ela ipsus vocatio ex μεταμιέλητα
Rom xi, 29. Unde Paulus Philys 6. Persuasum, inquit, habe fore ut qui bonum opus in rabis incaepit, per iciat, que ad diem Iesu Christi. Quum cupiditate metiata primo conversi mregeneratio potest considerari, vel inchoative ieri , vel completire e in facta se. Prioris ordinis censeri potest ea qua Authoriclicitur non perfecta compersio, Posterioris illa Mae hoc Erotemate i6. tam graphice describitur. Sic etiam Apostolus uno verbo ad eam e t mortificationem. veteris hominis, ela vivificationem novi. Praeterea haec omnia quae . inconversione per Gratiatu ab Authure requiruntur, conveniunt ve-
35쪽
re piis qui carnem crucifixerunt cum suis cupiditatibus, . Quoad perfectionem partium, licet non graduum 2 Quoad habitum virtutum Theologicarum moralium , sed non quoad omnes singulos suos actus personales, quasi in nullo amplius impingerent s. Studio saltem, affectu in hac via, licet resiplain plenus effectus ad patriam untaxat pertineat. atterum quae hic describitur Conversio, illuc Gratiae beneficium notat , quod in Scholis QEcclesij, nostris exprimimus nomine Salicti cationas, quae a nostra Justi ricatione pet fidem in Iesum Christum sic debet distingui, ut illi tamen inseparabiliter adhaereat, iam necellario ae infallibiliter consequa. tur Verum cum necdum isti Patroni Gratiae in Communione Romana satis haec distinguere vel ausi fuerint vel didicerint, aut sint assequuti propriam rationem nostra Justificationis gratuitae coram Deo per fidem in Jesum Christum . minus mirum est quod tria distincta effecta Gratiae essicacis, nempe Vocationem , Iustificationem Ianctificationem . hie quadan tenus synecdochic 'per unam Sanctificationem sub nomine Conversionis voluerint exprimere.
Non quidem potest imminui ac debilitari, sed non anni.
hilari.&omnis noster progressus in pietate consistit in imminuenado pondere Cupiditatis , ad corroborandum pondus Charitatis, lamorem Dei super ruinis amoris nostri constabiliendum. Quum autem ille amor nostri semper habitet,licet non semper regnet, in nobis, Charitas nondum persem est , nec potest esse quin haec mors in victoria absorbeatur,4 novus homo anni hilaverit veterem quod demum in coelo obtinebit. Eam quidem po si us J His paucis verbis multi errores Iesuitici,
Papistici rejiciuntur. Hinc enim constat . Graviter errat Tiri
num nobis refutatum rom. a. Autitirini , coni. 1 . n. b. Ἀδ. cum sta
tuit fretus etiam authoritate Concilii sui ridentinis l. b. can. i. ct ij. eum qui et in Iai Graiis, pos Omnia praecepta implere, omnia nova
36쪽
eceat mortalia vitare, imois omnia renialia, licet non tamdiu, quasvis tentationes superare o ita perseverare usque ad inem quod nihil aliud est quam in stat via: imperfectionis, Angelicam Patria persectionem possibilem inepte comminisci. i. Non admittendana meritorum , uti ea male vocantur, condignatatem quam idem irinus cum omnibus Pontificiis propugnat perperam Coni. ib. n. i. o F. Siquidem semper imperfecta nostra charitas nunquam potest esse condigna gloria persecta quae in nobis est revelanda Roni: visi i 8. I ii. Nunquam eos de operibus supererogationis εχ perfectionis Euangelicae, per quae plus boni praestent quam tenebantur, gloriaturos, qui suae Charitatis quae summa Legis est, imperfectionem & defectum serio agnoverint. Iv. Concupiscentiam quae est ex peceato Minclinat ad peccatum Cipsa proprie peccatum est, ut in se disertis verbis agnoscit Apostolus Rome, D, 7. transire quidem reatuli baptia alis clah delibus, ut postea videbimus amplius, sed tamen inanere actu, ut docet Augustinus lib. t. denupi ct conr cap. r. adeoque tam bene nos statuere cum Augustino eodem ibid. cap. I. dimitti concupiscentiam carnis Baptismo non ut non sit, sed ut in peccatum non imputetur, quam vitiose praepostere Concilium Tridentinum definivit sies. s. can. s. in Baptismate tolli totum id quod veram ct propriam pocset rationem habet, di eos
perculit anathemate qui dixerint illud tantum bapti satis non imputari. Semper habite, Id de se profitetur Paulus Romes ii IS. Et inde distinguunt Theologi inter peccatum habitans de regnans; quorum illud est fidelium & regenitorum, hoc vero eorum demum qui Gratia Dei sunt destituti. Haec enim adveniens Regiam illi qua antegrassabatur aut horitatem aufert. Quin haec mori Ideo Apollotus ut- ut regenitus, sub illius sua corruptionis residuae onere gemens exclamabat Rom: II, 2 q. Erum nosus ego homo, quis me eripiet ex isto corpore martis t
i8. Non ne Pictoria quam Gratia refert de Voluntate, uscedit libertatem
Non Cum enim Deus interior sit voluntati nostrae quam ipsa sibi cognoscens perfecte ejus naturam res quaslibet,
bernans consoriniter earum naturae, essicit ut voluntas ceu Lbe ra agat
37쪽
; Catech Pat cum scholis, ra agat libere prout movens caulam naturalem ad agendum,
is quomodo non ditur libertas f
r. Nunquam liberior est voluntas quam dum agit, quandoquidem actio est exercitium suae libertatisci Deus autem neu ut agat, siquidem eam velle facit a Uis abditus nunquam
est liberio , quam cum magis subest legitimo suo Principi:
sic nunquam liberior est voluntas quam cum Deo subest. 3. Ut captivo non aufertur libertas cum ejus vincula franguntur& ipse ex carcere educitur ita non aufertur sed confertur libertas voluntati, cum exsolvitur vinculis concupiscentiae & ex ista
servitute liberatur. Cum enim Deus J Ita videmus hie I. Iesultas massertores Scientiae mediae, omnesque hodierno Pelagianismi aut Semipelagianismi
sectatores, qui dum homines volunt facere liberossu iunt scrilegos, ut L quitur de Cicerone Augustinus lib. 1. de Civit. Dei cap. q. frustra verule subducere- saei determinationi quo voluntas maneat libera, illibata Nam Deus omnia qua creavit
si administrat, ut ipsa μοι etiam exercereo agere proprios motus nat, inquit Augultinus lib. I, de Civit. Dei cap. 3o. II. Non quamlibet necessitatem repugnare intrinseca libertati voluntatis, sed proprie maxime coactionem ; ut etiam seniit Lombardus lib. a.sentens. dist. as litia contra quam operose disputat Bellarminus lib., dear o lib. adib. cap. . I. b. requiri ad liberum arbitrium libertatem non solum a coactione, sed etiam a necessitate omni Ili Errare graviter Bellarminum, dum lib. . de r. lib. arb. cap. 6 insignis temeritatis notam nostris inurit, quod nomen liberi arbitri, in Servi arbitrj mutuus rint, quandoquidem illa servitus arbitrii sub peccato, hic etiam me rito agnoscitur, tum ex usu Scripturae, Joh visi, a Iona va, ro. 1. Pet: in io tum ex sensu Antiquitatis Catholicata nam Ausustinus M. Laetract. cap. q. sic loquitur u olimsas ipsa nisi Dei Gratia libe retur aservitute quas acta 'serra peccati, o, vitia Deret adii. v. tur, recte
reque nria mortalibus non potest. Ita nempe hic noster Author ij dein quibus
38쪽
dem quibus nostri nixus principijs, longe expeditiorem Esaeilio-tem rationem proponit Concordiae Gratia & Liberi arbitrij, quam Scientia Mediae assertores quotquot Voluntatis humana Inde pendentiam a Deo mordicus audent propugnare cum tandem plerique ex illis , qui receptam hactenus inter suos sententiam tueri volunt, de ratione illius Concordiae reperienda in hac vita cum Cajetano omnino desperent. Hinc M. Antonius de Dominis, lib. . de Rep. ccl. cap. i. n. io has omnes Controversias inde nibiles esse pro-
rvinciat, eo magis quod in clagianismi Semipelagianismi virus longe piopensior est.
et o Lex , praedicatio verbi, pulcher ordo universi, nonne sunt Gratiae tussicien es ad nos convertendum '
Non: Nam hae Gratiae mere sunt externae: dolos feriunt sensus , aut ad summum intellectum replent, sed cor ipsum non attingunt. Attamen cum Deo placet illis conjungere Gratiam internam , eas adhibet ceu eximia media ad expugnandam nostram concupiscentiam , superanda omnia obstacula quae no
stram Converrion zm remorantiar.
Non Nam ha POptimo jure haec observantur, ne vel Gratiae Universalitatem ex istorum beneficiorum qualicunque extensione colligamus vel, ut plerique ingratorum hujus arvi perperam faciunt, ex susscientia secundum quid mediorum externorum, qualis celebratur Esaiae , . Gratiam simpliciter lassicientem inseramus ι vel efficaciam Gratiae ex natura mediorum in quibus .per quae se exerit armillantes, meram suasionem moralem in ea concipiamus. Porro quod ordini universi suus conceditur locus inter media externa ad conversionem nostram, id debet intelligi de illo conjunctim cum legeo praedicatione verbi quoniam alias voce Creaturarum e libro naturae ad Deum Creatorem evocamur, non vero ad Deum Redemptorem: nee alii rei suffcit τογνωσον Dei naturale quam hominum inexcusabia. litati Rom i, ro Fides vero est ex audita verbi Divini Rom x, 17. quod proprie loquendo solum est Potentia Dei ad salutem omni credenti Rom I, I 6.
39쪽
t. quomodo vocas eam Legem quam Domnus noster Iesu Chri ιιι euit astutum m mundum s
aec duo praecipue sertitur nomina, Legis Novae,m Legis
2 2 siliare eam vocas Legem Noram 'Ad eam distinguendam a Veteri Lege diu ante Israelitis latae
ministerio Mos servi Dei. Dicitur quoque Lex Nova, quoniam continet Gratiam cujus proprium nos renovare in ea susti tiari sanctitate quam amisimus.
3. e re eam vocas Legem Grat e fotu confert ing ε' quam vetus promittebat.
Hac duo QNmvis notiones, termini quibus Author suos hie conceptus exprimit, aliquid videantur in Scholis nostris sonare incommodiis peregrini, dum nempe studet loqui cum vulgo suae communionis, sed sapere cum melioribus , attamen in rei pla nihil est quod commode non possit explicari si duorum meminerimus Primo quidem nusquam Foedus Gratiae vel Euangelium , vocari in Scripturis Legem Novam vel Legem Gratia cum e contrario novitas Spiritus literae Legis, frequentissime Legi Gratia opponatur; sed tamen Foedus Euangelicum Gratiae, appellari saepe Foedus e Tementum Novum quandoque etiam perfectam Legem Iibertati Jacobici, egem Spiritus vita RomesviIi, r. Legem de Rona III, 27. Non est igitur cur per Legem Novam e Gratiae, ex stylo Scholasticorum cla Veterum, id ipsum non intelligamus quod alias in Scris turis Euangelium de Novum foedus opposite ad Legem Vetus Testamentum solet appellari Modo enim vitemus Legiso Euangeli confusionem , quae judice Luthero , fuit causa summae corruptionis
40쪽
tionis in doctrina Gratiar 'ustificationis, satis erit. Secundo Gratiae Novi foederis ad Legem Veterem sive Vetus Testamentum , uia plicein oppolitionem esse distinguendam: Alteram absolutam inter Legem iidei legem operum, quae constituebat prius illud foedus quod cum Adamo pactum , per peccatum sui violatum sub quo quotquot sunt, sunt sub maledictiones; Alteram secundum quid, inter Oeconomiam Euangelicam quae sequunt est incarnationem Christi, & Mosaicam sive Legalem quae eam praecesserat. Etenim
cum haec Oeconomia Mosaica bifrons quadan tenus uerit4 duplicem habuerit,im , alteram ad Legem operum , quatenus illi urgendae ad peccatorum convictionem, confusionem destinabatur alteram ad Euangelium Gratiae, quatenus erat paedagogus ad Christum, eumque varie ad umbrabat hinc fit quod ex usu Scripturae aliter Maliter de Lege Veteri loquendum iit His praesuppositis quae fusus ex Scripturis possent deduci, nisi studeremus brevitati. Authoiis mens iiij quae sequuntur facilius innotes et. Ad eam distinguendum sistinguitur autem a Lege Veteri, sive Mosis, duplici illo quo dixi respectu is quatenus ex os dei cribebat Murgebat cedus operum, quod alijs foedus natura dicitur, quo homines peccati maledictionis convincerentura, quatenus Chrilium venturum adumbrabat Hinc est quod uni legi per Mosem
latae, haec duo opponuntur, Gratia seritas per Jesum Christum Johri,i7. Nam per Gratiam Christi, iustitiam xvitam obtinemus, quam per opera legem operum consequi impossibile erat Rom vati, 3. Atque hue pertinet illud Augustini in Psal. HS conc. ib. Quod rex imperat, fides impetrat. Fide enim in Christuma gratuita nostri u
stilicatione per illius sanguinem , postulatum αδκαίωμα. Legis completur in nobis Rona vati,q. In Christo quoque umbrarum &4surarum Legalium Veritatem corpus consequimur Col ii, i 7. Diι itur quoque J Et id convenit foederi Gratia opposite ad foedus
operum, quo per Adamum violato , SP Iustitia apud Deum Z ut ἰ2ι-tate omni in nobis plis, excideramus a Nam in Christo Lit, erat ore per Gratia foedus consequimur i. Plenam qua coram Deo nitamur
jultitia in que licitur justitia Dei. non qua j suis, inquit mustin is de Sp. o liti cap. i. sid qua induit hominem quum justifcat impium . Vitia Dei per Idem 6 Christi, hoc estper demasa creditur in Christum. Earii