장음표시 사용
141쪽
I3o I. LIPSI PHYsIOLOGIAE mouere Umuersum. Sed , inquit, piae sumendum, quod haec fiant temporibus sato aut natura definitis. Sicut in anni temporibus Hiems interuenit , ita in magna aliqua temporum conuersione, mgna Hiems accitat, cir copia aquarum. Dicas locum csse, quem Censorinus aspexerit: citi paullum a se auxit & ampliauit. De Hieme hic se xtt.Quis ne comparatio. quae & Seneidae placita,atque usurpavit: Inund ς quam Hiems,quam Has lege Mundi venit. In eo dis- nsus, quod nostri etiam totam terram hoc genere fati aut pcr-
Consol ad duia aut nouant. Senec Inundationibus, MIDQVJD HLBI-Μ- ς-p obducet: necabitque OMNE animal, ORBE submerso. Q se, ubi ex prosello hoc tractat: Ergo quandoque erit terminus rebus humanis, cum PARTES terrae interire debuerint, abole vePvNDIΤvs ΤΟ ΤΑ Ε, ut de integro totae, rudes, ιnnoxiaque generentur , nec supersit in deteriora magister. Nam hunc finem pone- Ibid. bant; emcndare & in nouare. Iraque, Ut idem ait, non semper eabcentia undis eri sed peracto exitio generis humani, exstinctisque pM rite eris, in quarum homines ingenia transierant, iterum aquas terra sorbebit, F reiectus e nostris sedibus, insua secreta pellitur Oceanus: antiquus ordo reuocabitur. Omne animal ex integro generabitur, dubiturque terris homo inficiussicelerum , melioribus au piciis natus.. En , quam vere haec nostri: & quis non e Sacris libris hausisse putet, & euentum &caussam Z Ceterum de Inundatione, Mauomodo ea fiat , belle & diserte Seneca, fine libri tertij Quae stionum: tu vide. Vetus autem & popularis haec opinio de Dialuuiis, ac itura se ille Plato asserit, etsi illud Deucalionis decantetur tantinn : scd & Noui orbis incolae a maioribus sic accepe- Aunis . runt. Peruani tradunt, terraM es omnes aquis mersas latuisse perusi se homines,exceptis paucis,qui in nea N a se receperunt, velut na- ucs: ibi comia scatu prouisbegisse, donec aquae dec erent, Mabirent. quod indicio carium collegerunt: quos soras identi- dein emitrebant, & cum madidi a natatu redircnt, sciebant L. G aquas superesse; cum denique sicci, deesse. At Mexicani, qui-que Solis ad hoc aeui luxisse. Et primum iliam aquis peruisse, isque cum eo homines, oe quidquid in terris Usit. Haec illi picturis ¬is prodita ab antiquo habent : sdem Platonici diluuij, quod in Atlantide insula, & circa, euenisset. Heus, etiam il- . lud obiter. in Cenistino legi, exignescere, ω cxaqκsere: quς sunt
142쪽
De Ignis interitu, qui Ecpyrosis dicta. Euandae , ae modo,
MINOREM mortem diximus, magnum Exitium videamus, omπυροπισπ sollenniter iis dictam , Latine conflagrationem siue Exus nem. Hanc illi eodem fine inducunt, purgandi,& effarta omnia instaurandi. Itaque non est proprieue Interitin, sed tum cora, mutatis,ut Numenius apud Eusebium scribit. Oi, ---τὰς
--πηγγει Hk φωρῶ: 'Hon enim in mundi interitu , qui se eminum maximas conuersiones sit, proprie interitum accipiunt illi,qui mignem omnia resolui docent, quam vocant Exinionem e ro I tatione fecundum natura , utuntur Interitus verbo. Itaque & in Seneca eam vocem sic accipies , Numenij quidem , , 's di mundo qmdum Stoici minantur INTERIΤvM , m hoc niuer sum, quod omnia diuisa humanaque complectitur, 'si fas putas credere, aera a uis dissipali his confusionem eterem tenebrasque demerget. Etsi reuera, quidni interitus,cum prior sorma tota occidit, nec nisi Materia manet Sed Numenio hoc visum edicere , quia non idem, sed talis iterum Mundus gignitur, mox do- cenaum. Ordine enim videbimus, manis, si uomodo, stresine fiat. Quando i Seneca respondet: cum Deo visium oraeri me liora, veter niri. Deo,id est Fato. Nam Iaere uinan ea Fatum Ibid. cap. est alibi scribit euenire. Ita Aristocles, apud Eusebium : G-
stata quaedam in definita tempora mundum exandere. Quid Ouidius
Ecce quoque IN FAΤIs reminiscitur assere tempus, ae ' mare, qua telias, correptaque regia caeli Mndeat, est munae moles vero a laboret.
Aliqui tamen ad Magnum annum reserebant, ut in Censerino R L supra
143쪽
-α ηα τοκατάδεισι Verba, ut dixi, defiunt: tamen sensus aliquis
apparet, decursu annor- , cum sidera ad eumdem locum eniunt,
Anastasin id est Euersionem rerum fieri, atque id esse magnum annum, iterumque post eam fieri elocatastasim, siue Redintegrationem rerum Restitutionem. Quis autem ille Magnus annus,& quot. annorum millium, variant i in Iulio Firmico huic rei legi isti. Lib. Di. Disputat de die Natali, siue genitura Mundi. & nera, Mai posseratione concipi, aut explicari. Nec , inquit , musique se intentis tuis
humanae si agilitatis extendere, praesertim c trecentorum missium annorum mavor ἀποκατά-τie, hoc est Redintegratio, per ri r m , aut per κατ- σμον, θatio perficiatur. His enim duobus generibus G catauos fieri consiueuit. namque Exussionem illuuium Mintur. Ea enim re alia terant res exustae reno nee vila re alia ad istinam faciem formamque reuocari, nisi admixtiones atque concretus putiuis sauissian omnium genitalium seminum cosiectam cociperet faecunditatem. De Magno anno illic vides snam alia distim) sane magno,& recentorum missum annorum, si lectio es retia Sapuidean Alisu a ' varian ut dixi: & Macrobius, qui Annu Mundurium scite hunc appellat, ut communem nostrum illum, Solarem ; Macmbius, . dico, quindecim missibus eum definit. Censorinus sententias plurium refert: sed duorum qui maxime augent, Orpbei, ad centum missita viginti Cassandri, ad tricies iescentena dia. Bono animo simus. - πύσσο non videbimus, istis quidem auctoribus: sed nec Firmico, in quo triginta midium legere aliquando volui, sed desistin Nam & in Numenio est, haec fieri--οδumrὰς πας/m: postperiodos quasdam MAXIMA s. In Didymo: estg: periodos is uas. Quam vacutinuautem,imo ineptum, ista definire, quae nulla experientia aut ratio affirmet, aut indaget' Tam hercules, quam quod etiam caeli statum d signa notent, quibus haec euentura. Clialdaeorum ista vanitas: & Berosis,qui
Belum interpretatus est ala Seneca dicit cursu Hi de Heri, cγωρ ru conflagratiiomatque Diluvio tempuπώδης - . sura enim terrena contenaei, arrando omnia sidera in Cancro conuenient . inundatione uturam , cum eadem siderum turba in capricom
144쪽
s T o I C o R. V M L I B. I r. I 3vum conuenerit. Uidesne Z apposite. nam sunt haec 'stuantia, & hiemantia item signa. Seneca tamen haud plane reiicit; sed na- Ibid. tione inm,quae in conflagratione Stoicis placet huc quoque transferenda putat. Sue Mimal est Munda sive corpi , natura gubernatare, ut bores, Ni sata. ab initio eius usque ad exitu, quiaquid acere, quidquidpari debea inclusi- est. Vt is semine omnis futura hominis ratio comprehensa est; in legem barbae,Vcanorum, nondum natus mons 'habet: sic origo Mundi, non minus Solem, m Lunam, in vices si Grum atque anima tum, quam q--ου mutarentin terrena, continuit. Ad occultas,dc ab aeremo fatales caussas, reuocat: Verecundius,
veriusque.Initio verborum aliquid mutaui,& Siue animal, legi, non Anim Vt passim edunt: res ita vult,nec quisquam tam si Iidus , qui Mundum Animam esse dixerit, sed Mundi. At illud ambigitur,sitne sentiens Corpus, an Corpus tantum. Itaque in ipse Mundi conditu inclusum est, quamdiu vigeat vivatque: Vt in quoque animali. Sequitur, suomodo haec Conflagratio fiat. An ab aethereo illo igne Z atqvinnoxius est, & vitalis tantum. Respondeo,nec ab illo solo c sine illo. Sol&siderae
larem intendent, aer exardesce humor absumetur, & quae Natura antea temperabat, eadem exasperabit & extra legem mi telo Uis Senecam audires cam tempus aduenerit, quose renouatm eonta. ad
rus Mundus exstinguat,viribus ina suis se caedent, sidera sideribus .i .' incurrent, , omni flagrante materia, uno igne,quidquid nunc ex diseposito lucet, ardebit. Et statim haec fient,nec magno molimento. quia nihil difficile est Naturae, ubi inmems properat. Adoriginem rerum parce utitur viribus, diJensetque se incrementis fulgentitast Lia: subito ad ruinam, gy toto impetu venit. auam longo te ore Fus en,
ut conceptus ad puerperium perducaturissens quantis laboribuae iam ..catur, edi adolescit at quam nugo negoti Auiturἰ Urbes constitia aetas, hora dissoluit. Momento sit cinis, diu Pulcherrime dicta, & capiunt me recitantem. Ergo ab Igne illud exitium,cuius indomita vis rebus est inclusa, tunc eaucenda. Philo Iudaeus di ta De immoe
causam auctoremque generationis Mundi esse, at non interitus , sed eum quae in rebus es insita Ignis potentia post longa temporum inter R. 3 valga,
145쪽
daria &instrumentalis: esto. is ergoλ Ignis inclusi rebus omnibus potentia,quae tempore se exserit & vires capit, & omnia populatur, edit, & in alimentum sui vertit. Considera. tot illa astra & caelorum orbes,ignes aut ignea; dij boni,quanto cetera elementa exsuperant3 Quid in ipso mari,nonne calor & semina igni ut quid in terra, i suas eius penetralibus,& super eam Idem in aere,in animantibus, stirpibus: ubique ignis: & ille,inquit Philo, paullatim augescens, omnia denique in se vertet. Inle, optime. Ita Numenius: simς- πωιανῶς πυλώς ια, et et Flacet Stoicu omnem essentiamM mituram intinem conuertere, tamquam in semen. Sed quem hunc ignem
AEthereum & purum, obserua. Mixtus est ille, qui vastabit;purus & a Materia paullatim reducendus ille,qui gignet denuo &formabit. Nam Materia secernetur,ut dicemus. AEthereum dia. xi: mecum Numenius. Stoicis placet D πα---μποιο
cerei, perire, post longissimal tis, omnibus in aethereiis ignem res lutis. Sed omnia prius pereunt. Omnia Z ipsi Dh minores, Genij. Animae, & quidquid est extra unum supremum Deum, id
Epist. ix. est Iouem. Ita Seneca, solum hunc superesse facit, & acquiscere sibi,rsoluto inquit Mundo, m L Us IN confusis. Sanem. unum, in ipsum Iouem. Plutarchus Cleanthem inducit dicen- De Com- teai, Lunam, sidera, in Solem perire, Ioue autem cdesunt in Graeco quaedam, sed is sensus est εξολυωσοι - - με--c-- εις ἐαωω: adsimilare omniasib sire in ipsum se tertere. Nam Iupiter scilicet est purior ille Ignis. Cicero etiam,de interitu hoc ' A L Deorum: Stesias omnes,terra mare, deos esse: fore tamen a Mπ- .do, .mnis bis Mindus a re deflagret. Sed de alius Seneca:
Hete. Oet. 6ab regia concidet, bertos atque obitus trabet, eisque OMNEs pariter D Eos Perdet mors aliqua o- chaos.
Igitur omnia in Ignem abeunt, rursumque ex Igne surgunt. Laertius, de Deo: α ι -- μ ἀγέων , δεμυωροὸς ἄν ο
νάν; qui est incorruptibilis,Wing enitus , conditer huius inundι, aia' summa
146쪽
STOICORUM LIB. II. Isssemens inse omnem essentiam, rursumque exse generam. Quomo do autem idem perdat,& generet,videamus.Omnia iam Ignis, ut dixi,sed turbidus, materiae mixtus, de iaculentus: tamen ignis : ideoque tenuis, & diffunditur, & totum hoc Mundi, qui fuit, spatium occupat, imo & Vacui extra cum regionem implet. Ita Stoici tradunt,& hoc etiam fine Vacuum ponunt. Plu
fundi. post Exustaeum,mutare undum e corpore minor habentem iam tumoris , amphtudinis multum, Vacui regionem immensam occupantem,quae t iangustasecta sit isio augmento.Rursumque cam gignitur munias , μαμ abire in cosi i magnitudinem, Iubeuntestaucet, cumgeneratio exsitat, in contrahenteJe in seipsim uteris. Vacuo igitur iam pleno, fit paullatim Ratione administranteo depuratio.& vertitur omnis substantia in Merem, deinde in Humorem ex Laertio ante docui: i tum Elementa e M-Sed ita in Aquam omnia vertuntur, ut scire debeas excretum illum purissimum Ignem se peresse: qui agat, moueat, & interiam per se inertem animet. Philo notat, Stoi
bet,omnis ignis non exstinguitur: seda uata elui portio manet. Caussam subdit: Valde enim verebantur, ne omni eo interstincto, mane rei materies quieta, ignaua, inepta condere, ci caussa motus non esset. Aqua igitur possit Ignem sed non sine reliquo igne. Hoc est, quod βτακλυσμον siue Diluuium Firmicus vocare videtur, in ve bis quae alio etiam fine supra dedi. Nam palam ait: ME Osin6ataclysimus sequitur. nulta enim re alia exustae res poterant renasii, nec ita re alia ad pristinam sciem formamque reuocari,nisi' ad x- 'Legs,-tiones, atque concretus puluissemilarum omnium genitalum seminum conciperet secunditatem. Non aliud equidem, vel e verbis, vel ex ratione addita colligo, quam conuersionem illam in Aquam, Cataclysmum ab eo dici: atque ita dilui puluerem,& mixtione
147쪽
I. LIPSI PHYSIOLOGIAE' humoris ignisque faecundari. Satis de modo: tertium superest, 3 Etsi nec id obscurum e dictis: est enim idem ille pum gandi & renouandi, qui in Diluuio fuit. Tolluntur mali, de mala aut vieta: boni & innoxij creantur, & pulchra iterum ae
am mm: cum mundum Uii incenderint, mali nihil 'squam relinqiatur ,sed niuersum est prudens, probum ,sapiens. Seneca: itt.Quic Omne animae ex integro generabitur , dabiturquoerru homo insciis selem Wmelioribus au pisiis nutus.Sed litas quoque innocentia non durabit , nisi dum noui sunt: cito nequitia surrepet. Nova igitur omnia, an potius nouata Z Neque enim alia facies Mundi erit, Iam huius fuit: & eadem omnia , imo & homines iidem, re- eunt in orbem. Cicero: Fost inflammationem relinq- nihil, prae-N- 4 ignem. a quo rursum, ac de eo, renouatio m fieret, IDEM ORNATVs oriretur. Numenius apud Eusebium: Καὶ ἐκ τούτου αν-- - U-Πα--, οῖα τὸ - :yterumque post . ignem imundum constitiac perfici, MALIs ANTEA erat. De Epist. ipsis etiam hominibus , Seneca: I fors , quamlertissimus ac recusemus, intermittit vita non eripit. Veniet iterum,qui nos in imcenireponat dies, quem multi recuserent, nisioblitos reduceret. Vides Imrusiiεσι-, sed asio quodam a Pythagoricis sensu. Atque has innovationes, iterationesque, artemas faciebant: φ τωδ- viis , ait Numenius oti μομνων δεο---: talibus conuersionibus periodisque as aeterno eueniemibus , IN DESINENTER. A
que hoc est, quod Tatianus, vetus piusque scriptor, in iis dam-
-ροὐς, εγὼ ει ταπαξ: se pus aliquis V eum statuit Z ego incorporeum. Incorruptibilem rit ego corruptibilem. Gustionem pervicewmporum aduenire3 ego semel, in in uniuersum Nam & Chri
stianis proba haec sentenua, sed sic modificata.
148쪽
chrisianos etiam huius sententiae, sed disse, esse : item Epicyras,
, Heraclitum ante omnes I neque omnes tamen StoκOS.CHR75TIANIs, inquam. qui inflammandum, renouan dumque Mundum agnoscunt, Vcl Diuo Petro prae n- te. 9eli, iriquit,quinumsunt ω terra, igni reseruari in diem ruditat. Ixerumque: Cias magno impetu tri sibunt, elementa calore soluent , ' ' ' 'terra autem, in quae in ipsasunt opera,exurentur. Quod a uena de Cassis , transire modo dixit: mox tamen manifesto etiam Igne soluit & purgat. Ouεισοὶ .inquit, ardenees fluentura et si de superioribus caelis, sunt inter Theologos qui controuertant. Sed iam olim, ut inuidiosum, obiicitur Chri- stianis in Minutio Felice: quod caelo e r astris interitum rent. Respondet Octauius,iampridem Philosophos noc fecisse & Stoicis, inquit, constans opinio est, quod consumpto humore ruundus hic omnis ignescet. Et Epicureis de elementorum conflagratione, ae undi ruin eadem ipsa sententia est. Vbi tamen , quod ait con- santem Stoicis opinionem temperandum, & ad pluteu reserendum est. nam fuerunt etiam,inter sectae principes, qui abnega
myilo: Besethus, of Posidonius, in Panaetii, Niri in Stoia cis A mutis primaru, tamquam a numine correpti, inutis Exussoniabus, addiuihilo dogma de immortalitate Munδ transfigerunt. Dicitur ' vigenes,cum iuuenis esset, I ιUcripsi se istis. attuor i p- se nominat, qui dissenserint: licet quintum ex Numenio addi.
dogma de Exustione primi-antiqesissimi eius sectae teNuerunt, Zeno, Cleanthes, Chrysippus: huius 'tamen distipulum, ac scholae successo
149쪽
rsi I. LIPs I PHYs Io LocrAεν DeNM. Euenturum nostri s Stoicio putant id, de quo Panaetium addubit redicebant, ut ad extremum ominis muta m i reficeret. Itemque St
rem censet, certe sibi magis probatam, AEurnitatem mundi,quam riuae in Oem commutationem. Idem in Laenio Graxo,ctu aliter &contrario ab interprete vcrsum. Erat autem in Minuciosipia, etiam Epicureis hulac sensum esse. quod verum est:&putant Mundos sinoulos infiniti iis sunt ut animal quoddam esse, de variis rationicius intcrire. Sed discrimen etiam poneblint, plane cum Stoicis,etsi aliis verbis: Summum interire, Summum summarum manere aeternam. Id est, Um--- siue Mundum hunc labi, at non Amm sue principia rerum, Ammos Inane. Hoc discrimen sermonis in Lucretio aliquoties occurrit, nec satis imterpretib, obseruatum. De interitu autem, Lucretius: L - Sis igitur magni quoque circum moenia Mundi Expugnata A sunt labem ,putresque rumaw. Et ex prosesib libro quinto poeta id probat. Ante autem omnes istos, Heraclitus id docuit:- ωκα- , , mens
m: Unum ess Mundum , evi se ex igne factum,' rsis in ignem mertendum post aliquot periodos . idque, per vices, in omne setium ita futurum. Sunt germana Stoica ,& ipsi auctorem illum sibi inscribant. Finiui, nisi placet adnotare, quosdam Christianorum nimis etiam hic fuisse Stoicos, & assiduam hane
exustionem renouationemque approbasse. Origenes inter eos. Epist. . qui, ut ait Hieronymus, ruundos esse vinumerabilirasserebat, non iuxta Epicurum et- tempore plurimos, idi se similes ,μρ Lalterius sinem, alterius esse principinm. Et ante hunc no-
zaer strum, agium se iste, Humetur: quae talia Basilius etiam alibi ei
150쪽
ie Tempore iatextiu. quid , , quam breue, aut natil,sit:. - tmc-- mribter,inasserendum. HAηεs pleraque , mi Auditor, quae communiter ad
Mundum: nam ad minora aut partita non imus. Tria tamen etiam considerari in eo solent, . olus, Locus, Tempus. In
duobus prioribus vix est, aut leuiter, ut Stoici ab aliis discedant: & siquid tale, ad Senecam nihil facere eomperior, quem his Dissertationibus illustiamus. De T vi re dicam, quod ta- .men originem habet ex Mom. Varro: Stinus Juotus, duo. ttit. de
aut agitatur, forpus , ubi agitatur, Locus, dum agitatur, Tempus . quod es in agitatu, sectio. Et singulorum dat exempla: cur1or,Stadsum,Hera, fartis. Itaq; pleriquc omnes qui Tempus definiunt, a Motu explicant, & hunc includunt. ut Aristotcles:
lis & Lunae cursu maxime innotuit, diuisimusque in paries: ideis cait idem Varro ab eodem tenore temperato Tempus dictum. Vtramque hanc tamen finitionem, Aristotelis dico Ac Stoic rum, Plutarchus carpit an cauillatur, in Maestionibus Platonicis : quia haec ab accidente mori es, inquit, essentiam strevim temporis non promit. Itaque Platoni magis adhaeret, qui D
Laertio legas. Et Apuleius vertit, Te M aeui esse imaginem. IL die obtin. quidem tempu-vouetur, Oxyperennitvi Axa er immota o natura. Et est , ut Plutarchus vult, Tempar, non cuiuscumque motus affectus aut accidens; se causa, minis, principium omnia continentis 1 metriae ordinis, qua Aniuersi animata natura mouetur: aut potius, motis Ha', m ordo , ω bmmetria, Tempus duitur. Pronat igitur Pythagorae dictum interrogati, Hres Mndentis r Auid Tempus mung anima. Ista & plura Plutarcnus , in tempore tibi videnda: nostri a re & naturas Emagis Diuitiaso by Corale