장음표시 사용
81쪽
2 Da PRAEPARAT.mum conflictum homo veniat quam maxime expeditus. Roget
aliquis, quibus modis id possit ensici. Audiamus Ecclesiasten bene consulentem : Memento, inquit, creatoris tui in diebus iuventutis
ruae, antequam veniat tempus a Lflictionis tuae. Audiamus & Ecclesiasticum : Ante iudicium para iustitiam tibi, ante langorem adhibe medicinam, & ante iudicium in. terroga teipsum , & in conspectu Dei invenies propitiationem: ante Ianguorem humilia te, & in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam. Salubre consi lium, etiamsi notus nobis esset dies mortis. Nunc multo magis id faciendum est, posteaquam omnis
dies cuique pro ultimo debet haberi , quum nesciat an alius sit illi
successurus. Dum vivimus ac valemus, discutiamus quantum licet, negotiorum tricas: ac priusquam nos morbus lecto affixerit, disponamus domui nostrae. Primum est meminisse creatoris, ut per
82쪽
MORTEM. ys per synceram confessione & poenitentiam cum illo redeamus ingratiam. Examinemus conscientias nostras, amputantes quicquid ibi repererimus invisum Deo, ut quum morbus nos protrudet ad tribunal Dei, inveniamus propitiationem. Qui rebus florentibus cervices erigunt adversus Deum, nonne videmus quam semet abiiciant si morbus validus minetur mortem At quanto gratius Deo,
si ad quod aegritudo sero copellit,
mature nostra sponte faciamus. Prosternamus nos ipsos cum Publicano & Euangelica peccatrice in conspectu Dei, lachrymis, elemosynis, precibus, aliisque piis operibus placantes iram Dei , & in
tempore aegrotationis talis eri e mors, qualis fuerit vita nostra. Quidam abhorrent a condendo testamento, quasi hic insit aliquid funesti ominis. Haec est nostrae carinnis infirmitas . Atqui testamentum Obone conditum non efficiet, ut citius moriaris, sed ut quietius.
83쪽
Hac in parte felicior est in coenobiis bene moratis agentium conditio, quod ab omnibus curis testamentariis liberi sint. Caeterum qui liberos habent, aut fratres, aut alioqui legitimos haeredes, prO- videant ne qua in dividundis bonis nascatur inter fratres & amnes contentio: qui non habent, ne rein linquant posteris litium ac rapinae materiam. Brevitet sic ista digerant explicentque sani, ut nihil necesse sit in morbo curis huiusmodi intempectivis torqueri. Praetere si quibus perplexis casibus inis
volutus est aliquis, puta de matrimonio , de censuris Eeelesiasticis,
de votis, de restitutionibus aut reconciliationibus, eos sanus ac Valens explicet, nec ullas tricas re
servet in extremum diem. Recte faciunt, qui morientes haeredibus mandant restitutionem fraude partorum : sed longe eonsultius faciunt , qui valentes id faciunt, quod aliis stepenumero mandatur frustra. Itidem recte faciunt , qui
84쪽
AD MORTEM. t 1 morituri condonant offensas omnibus a quibus laesi sunt, ac vicissi orant sibi eondonari, si quid in quem deliquerunt: sed longe Deo gratius , & ad conscientiae quietem tutius est, si idem faciant
valentes, non ob mortis metum,
sed ob amo tem Christi. Recte fa-ciunt, qui morientes Iegant opum suarum partem in subsidium pauperum , sed victima fuerit multo gratior Christo, si pro modulo facultatum ipse subleves proximorum inopiam. Nec enim semper pervenit ad egenos, quod illis destinavit moriens, Se si perveniat, iam alienum est non tuum quod
complures eius 1lint generis, ut non dent spatium super his status
die ne iam commemorem easus subitaneos &inopinatos, qui licet non omes opprimant, omnibus,
tamen suriet expectandi, quia possunt omnibus aecidere. Quemad-' inodum areidit illi stulto Euan-
felleo, qui sibi pollieitus longam d 1 ac
85쪽
81 DE PRAEPAR AT. ac suavem vitam, audit , Hac no
es e repetent abs te animam tuam. Deprecantur omnes mortem suis
bitaneam & improvisam . Siquidem nusquam non audimus has
voces, A subitanea & improvisa morte, libera nos domine. Quid est quod orant isti λ An omnis in is
opinata mors detestanda est Z Ne-sap. 4 quaquam. Iustus enim quacunque morte praeoccupatus fuerit, in refrigerio erit. Nec enim potest esse mala mors, quantumvis subita fuerit, quam vita bona praecessit. Quin igitur sic oramus: Amala vita, libera nos domine. At qua
fronte vocamus mortem improvisam, qUse quotidie omnibus senis sibus ingerit nostris λ Ab infantia nostra quid aliud audimus quam gemitus morientium λ quid aliud videmus qua efferri funera quam pompas lygentium t quam monurmenta, ac defunctorum titulosῖ. Quod si nos leviter tangunt aliena , quoties nobis propius mors - 'ellicat aurem funeribus assinium
86쪽
AD MORTEM. 8s& eognatorum propinqua naturae necessitudine nos contingentium , & amicorum quos mutua charitas uobis arctius adglutinarat, quam ullos cognatos iungunt
naturae foedera Et si hoc quoque parum est, quoties nos ipsos admonet fragilitatis nostrae Quis
enim nostrum est, qui non aliquoties in vitae discrimen adductus sit, vel tempestate, vel latrocinio, vel bello, vel ruina, vel pestilentia,vel morbo ξ Quocunque te vertas, mors in insicli is est. Domus cuique tutum est refugium. At quam multos opprimunt tectorum ruinae ὶ Terra solidum elementum, nonne interdum subsidens totas absorbet civitates 3 Ipse aer quo spiramus ac vivimus, saepenumero mors est, quemadmodum cibus aepotus. Postremo fames ae sitis nonne quotidie mortem minitatur, ni remedium adhibeas 3 Quid
quod quoties nominatur homo, mortis admonetur. Idem enim nobis declarant, mortales &ho-d 6, mines.
87쪽
84 Dp PRAEPARAT.mines. Quid igitur agunt qui deprecantur mortem improvisam, nisi ut suam accusent improvidentiam 8 imparatis snim omnis improvisa mors est, etiamsi centenario veniat. Improvisam appellas, quam omnibus sensibus ingerentem sese atque impingentem non vides 8 Sic improvisum fuit diluvium impiis, qui Noe iustitiae
praeconem , dum appararet arcam irridebant, edentes, bibentes, iungentes coniugia, quasi non esset eventurum, quod Deus minitabatur. Sic improvisum Sodomis obtigit exitium , qui Loth emigran- tem irridebant. Idem evenisset Ninivitis nisi od Ionae praeconium egissent poenitentiam. Quisquis novit se Deum habere iratum, Omni momento vindictam expectet , imo vitet potius exemplo Ninivitarum ac iDavidis. Terribilis est ira domini, sed si nos ipsos deiecerimus ad poenitentiam, in ira sua recordabitur misericordiae. Ad Ionae hospitis denuntiationem Nini-
88쪽
An M o RY a M. 8s Ninivitae eonversi sunt ad poenitentiam. At nos ad tot domini nostri denuntiationes surdi, mortem deprecamur improvisam. Tot exemplis ac parabolis inculcat obliviosae tarditati nostrae, ut ad omne momentum simus parati , Noe, Loth, & eorum quos ruina turris in Siloa inopinsites oppressit.Αddit similitudinem furis nocturni, fidelis oeconomi, decem virginum: ac toties inclamat, Vigilate , quia ne seitis diem neque horam:& nobis ulla mors venit improvisa Uenit, sed improvidis, aue sui melius dicam surdis, caecis, ac stupidis:
qui nee dominum inclamantem audimus, nec quod sese oculis ingerit videmus, nec quod undique pungit sentimus. Nec refert quod dominicus sermo loqui videtur de supremo mundi die. Nam cuique supremus vitae dies , supremus mundi dies est. In consummatione mundi palam eelebrabit ut universale iudicium, sed inretim singulorum animae simul ut eorpus
89쪽
gs DE PRAEPARAT. reliquerint,suum ferunt iudicium,lieet nobis ignotum. Dominus au tem utrumque diem aeque nobis
ignotum esse voluit, hac quoque parte declarans indulgentissimam erga nos charitate. Etenim quum nunc videamus intolerabilem divitum ac malorum violentia, quid facerent, si scirent se diutius victurosὶ Rursus infirmi, ut sunt plerique mortales, si certo scirent se perventuros ad senectutem , huc prorogarent exactioris vitae studium : rursus si certum haberent pauculos vitae dies superesse, tristes& anxii viverent, & ad multas actiones rei publicae frugiferas redderentur segniores. Nunc hoc temperamento usa est supremi numinis providentia, ut cunctis hominibus mors adeo sit certa, ut singuli non minus certo sciant se
morituros, quam sciunt natos es
se, utque nec summi nec infimi si abi possint vana spe blandiri: rursus
dies mortis adeo incertus , ut eum
dominus nec sibi charissimis no-
90쪽
4n MORTEM. 37tum esse voluerit. Itaque fit, ut impii minus laedant bonos, & boni sic abstineant a malis operibus,
quasi sint postridie morituri : si e incumbant bonis operibus , quasi
diu victuri. Quid igitur sibi volunt, qui ad chiromantas, astrologos,physiognomuntas, genethliacos, ventri loquos, numeros Babylonios & magos currunt, ut sciant aevi modum. Clamat Ecclesiastes, Cap. Nescit homo finem suum, sed sicut pisces capiuntur hamo, & aves lataqueo comprehenduntur, sic capiuntur homines in tempore malo, quum eis extemplo supervenerit:& nos ab his volumus scire finem nostrum , qui ipsi finem suum nesciunt i An quod Christus aeternaveritas nescire voluit , quia scire non expedit, invito Christo discenta vanis hominibus An Christianis Placex exemplum impii Saulis rQuid autem illi profuit malefica, nisi ut bis moreretur r Sunt l& ii quidem non mali j qui petunt a 'Deo certum mortis genas i orant ut