장음표시 사용
41쪽
exercere lege Christi divina jussus est, ut Minister delegatus Collegii Apostolorum , aut Ecclesiae, sed ut immediatus Minister & Vicarius ipsius Jesu Christi.
Unde merito damnatum est systema Richerianum , de quo sernio redibit 3. XXV. At opponunt nonnulli Christus ipse Matth 18. v. 17. de reo contumaci accusando & judicando ad Petrum ait: Die Ecelestis : ergo potestas clavium, seu sacra otestas judicandi immediate data est Ecclesiae,seu
universo caelai Fidelium, non vero Petro , nec Apostolis, nisi ut ministris Ecclesiae. R. couc. Rnt. nego
cons. Agitur ibidem de correctione fratris, qui Petrum offendisset. Hunc privatim primum ac staterne corris gendum Cliristus docuit. Quo ali privata monitio fructum non consequeretur , jullit adhiberi unum testem, vel duos; & siquidem hi quoque nihil proficerent. dic Acci sim, inquit ; addensque statim. si autem Ecclesiam non audierit, sit tibi sient Ethnicus ει Pab icanus, e communicationem aperte sigraificavit, qaa ille praecisus ab EccIesi e corpo e habendus sit velut ethnicus &publicanus. Eochsoe igitur nomine , cui denunciauci criminosi , & ni hujus judicio acquiescant. excommmunicandi sint, intelliguntur ii, qui potestatem eX- communicandi , ligandi & solvendi. a Christo acceperunt : hos autem non fuisse totam societatem Ecclesiae. Laicis quoque steminisque comprehensis, sed Petrum & Apostolos, patet ex iis, quae mox ipse Christus subdidit v. I 8., Amen dico vobis, quacunque alligaveritis super terram. erunt ligata F in coelo Uc. υObis , inquit, non omnibus Ecclesiae membris. Unde etiam S. Grysostomus in hunc locum verba illa die Ee- cIesiae . explicavit de Praepositis Ecclesiae , quibus tantum ea potestas clavium data suit. Praeterea ipsa praxis , qnae in Ecclesia universa perpetuo custodita fuit. idipsum confirmat. Inobedientes enim & contumaces Ecclesiae Praepositis delati fuerunt,nec aliis,quam Petro
42쪽
o Rometiri Ponti iis p. iratu. I 7R Apostolis. eorumque Succetaribus non nudum mi nisteristin tantum , sed jus ipsum clavium a Christo traditum Catholica Ecclesia perpetuo credidit. Quare cum S. Petrus & Apostoli eorumque Succetares appxllati sunt. aut leguntur Ecclesae mini iri; non idcirco hic titulus iisdem tributus intelligi potest , quasi ab Ecclesia acceperint potestatem clavium ; sed quia potestas ejusmodi ipsis immediate tradita a Christo
fuit . ut in Ecclesiae bonum ea potestate uterentur, ipsique Ecclesiae sacra ministrarent. Ceterum etiam
illud notandum . quod frequentius vocentur mini iri Chrsii, quam missri Ecelestia ; quia videlicet immeo a te a Chri to . & non ab Ecclesia potestatem cla-
At inquies : S. Hieronymus & S. Ansielmus in hunc S. Matthaei locum , ac S. Gregorius L. 4. Epist. 38. in illis verbis : Die Melistae, per Ecclesam intelligunt
Fidelium coetum & multitudinem: ergo manet argu-IL ent1.m. R. dist. ant. intelligunt Fidelium coetum .
quassi Christus huic dedisset potestatem elavium , &lurisdictionem sacram, neg. ant. intelligunt caelum, Fidelium . hoc tantum sensu . quod Christus hic velit , ut coram toto caetu illo talis contumax arguatur, ut pudefiat, itaque emendetur. cons. ant. & neg.
cons. Ceterum per Ecclesam loc cit. S. Chrysostomus, Duophylactus, Euthymius & alii passim , ac communius intelligunt Ecclesiae Pastores & Praelatos , & idipsum suadet ratio a nobis supra adducta. Quaeres: cur in casu Fratris, offendentis Petrum,
vel summum Pontificem, judicium Ecclesin, seu alicui Ecclesiae Praeposito sit committendum potius juxta essatum Christi, quam ipsi Petro, sive lanimo Pontifici 3 R. ratio in promptu est : quia nemo, etsi supremae potestatis, in propria causa haberi solet idoneus Judex qui omni assecta ac praejudicio careat, nec in suspieionem aliquam veniat. . Ceterum de eitato
43쪽
tato loco S. Matthaei redibit sermo in Sectione et da, ubi agemus de Superioritate Papae supra Concillum
S. Petrus Primatum Purisdictionis exercere potuit in otmnes Fideles, etiam in reliquos Apostolos. g. XI. A sertio haec suit ex praecedentibus, praecipue ex
illo Joan. et I. v. II. pasce oves meas; nam inter omnes oves Christi erant etiam Apostoli. Idipsum clare assirmant Patres. S. Leo serm. 3. in Anniversario die Assumptionis suae ait: De toto mundo unur Petrus eligι-iur, qui ει universarum gentium vocationi, ει omnibiis Α- rosolis, cunctimque Ecclesiae Patribus pro onatur , ut quamvis tu populo Dei multi Sacerdotes sint, multique δε- flores, omnes tamen proprie regat Petrus, quos principaliter regit 9 Christus. S. Augustinus Enarrat. in psalm. Io 8. inquit: cujus Ecclesiae) ille aguoscitur in figura gestu spe persionum , propter Primatum, quem in discixusis habuit. S. Dipuanius Haeres. 51. ait: Petrum discipulorum suorum Principem elegit. SS. Patribus accedit unanimis sententia Do torum Catholicorum, ex quibus Haberi P. II. de Hierarchia Ecclesiast. c. s. f. S. quaest. a.ait: Ut servetur Ecclesta unitas, ει primatus summi Pont cir , satis es , quod Chrsus Amsolos re eorum Successores . Epi opos) instituerit cum subordinatione, illor ad Petrum, istos ad summum Pontifcem Petri Succes orem. f. XII. Sed opponunt Lutareus & Calvinus aliorum PP. testimonia , praesertim S. Cypriani L. de Unitate Ecelesiae dicentis : Noe erant utique V ceteri Apostoli, quod
44쪽
De Romani Pont eis Primatu. , quia Petrus , pari eonsortio praediti F honoris F pos satis: ergo Petrus non habuit primatum Iurisdictionis in alios Apostolos. R. S. Cyprianus citatis ver bis ii aediate addit: Sed exordium ab unitate proscistiatur, F primatus Petro datur, ut Melisa una monstretur. Et Augusinus L. a. de Baptismo c. I. hunc S.Cypriani locum citans. ait: Ecce ubi commemorat CP priams, quod etiam nos in sacris sacris Seripturis didie mur, Aposorum Petrum , in quo Primatus Apostolorum tam excellenti gratispraeminet. At petes: Qui S. Cyprianus absque contradictione dicere potuit , Apostolos omnes pari a Christo fulsese pra ditos confortio honoris es' potestatis , & tamen P tro primatum datum Τ R. optime haec duo conco danti Pares nimirum erant omnes Apostoli quoad
intrinsecam & estentialem potestatem Apostolatus; cum omnes a Deo immediate vocati & missi fuerint; sed
non quoad extrinseram & accidentariam , quae in ordine ac dispositione regiminis est posita , qua inseriores fuisse S. Petro reliquos Apostolos Patres omnes eum S. Cypriano constantissime docent. Itaque sciendum, quid Primatus, quid Apostolatus nomine apud Patres , atque Cyprianum inprimis veniat. Explicuit utrumque luculanter Card. Perronius c.
58. in Responsione ad Regem Angliae. Dis inguit is Apostolatus dignitatem & potestatem in intrinsecam,
sive essentialem , & in extrinsecam . sve accidenta riam. Ad priorem refert, quod omnes Apostoli a Christo vocati & missi sint; omnes ex aequo munus Hpostolicum acceperint; cum aequali prorsus amplitudine potestatis ubique terrarum praedicandi Evangelium , fundandi Ecclesias, ministrandi Sacramenta, aliaque omnia exercendi. quae ad Ecclesiae propagationem necessaria aut utilia praevidissent. Atque in
his aequales prorsus suisse Apostolos statuit. Accidentariam
45쪽
iariam vocat, & extrinsecam , quae tota, quanta sita est in modo & ordine potestatis illius exercendae t in hac vero inaequales fuisse Apostolos contendit, & in Petro aliquid supra ceteros eximium: cum enim Chri stus Apostolica illa munia ubique, & ab omnibus ,
quos vocaverat, exerceri vellet. servata unitate Ecclesiae ; ad hanc tuendam decrevit, principium ac radicem ejus in Petro constituere : quod sane ut impetraret etiam, atque sic Schismata ab Ecclesia avertein ret , placuit Petro prae ceteris, & in ceteros singula rem potestatis & dignitatis accessionem tribuere. quo nempe is, ceu Caput vicarium , omnes Fideles aeque ac Apostolos in officio contineret, & Eccletiam ab haeresi omni, atque Schismate tutaretur. Ita Perronius. Secutus est hac in doctriua Patres , inter quos S. Hieroni mus a nobis g. VI. laudatus ex prelle ait: Interodecim unus eligitur , ut capite constituto Schismatis folia.
At Diras: Nullum poterat Schismatis aut erroris inter Apostolos esse periculum, quorum corda & ctiones omnes Divinus ille Spiritus, qui ipsa Unio& amor est , moderabatur praesentissima sua allistentia . eosque reddebat infallibiles in rebus Fidei: ergo Primatus Petri in aflos Apostolos erat inutilis. R. Quamvis Apostoli non indiguerint Primate ; institui nihilominus jam tum primatum in omnes, etiam M postolos erat quam maxime congruum: non quod tali disciplina Apostolis opus esset. sed ut forma induinceretur regiminis in Ecclesiam, perquam salubris , &necessaria Ecclesiae; atque vel ideo observanda sanctius , quod ex ipsa Christi institutione processisset.& Apostolorum moribus consecrata esset. Sane nec eguit Ecclesia a principio Conciliis, ad religionis dubia distatuenda: cum enim afflati fuerint Spiritu S., fieri non poterat, ut in errorem vel seorsim spe elati consentirenti congregantur vitulominus Actor.
46쪽
o Romoeni Ponti cis Primati ai
I s. in unum, ad decidendam controversiam, quae de usu Legalium suscitata erat, quo nempe sic posteris commendaretur Conciliorum usus . nemoque sagacitati, aut sapientiae suae confideret, cum Apostolos ipsos, licet divina luce plenos, ad componendas ejusmodi graves caussas in unum convenisse legisset. Christus cum Primatum Petro in Apostolos ipsos detulit , non praesentem, sed suturam Ecclesiae necessitatem respexit. Igitur reliqui Apostoli Petro erant subordinati, non quod in Apostolicarum facultatum
usu , & in Ecclesiarum regimine iidem assiati Spiritu Sancto , qui caritatis & unitatis Spiritus est, possenta Petro desciscere, sed in Episcoporum, qui sibi su
cederent, nec eodem S. Spiritu suturi essent confirmati , institutionem & exemplum.
Opponit II. Lutherus in L. de potestate Papae. Potiori jure Primatum sibi vindicare poterat B. Jaco- . bus Apostolus, Episcopus Ierosolymitanus , quam
Petrus: ergo. Prob. ant. B. Jacobus erat Episcopus Jerosolymitanae EcClesiae. quae est mater omnium Ecclesiarum ; praeterea est succetar Christi, quia Christus pariter fuit Episcopus Jerosolymae, non Romae: ergo. N. Imo. Praescindendo ab institutione & voluntate Christi . nullus Apostolorum vindieare sibi potuit Primatum; potuisset enim Christus quemcunque ex Apostolis , aut etiam extra Collegium Apostolicumsbi substituere. Cum igitur defacto Christus instituerit, & voluerit Petrum esse Caput Ecclesae, & Via carium suum , ut Positione prima & sequentibus hucusque probavimus, frustra praerogativae B. Jacobi aut aliorum Apostolorum in medium adducuntur ad assi gendum ipsis primatum.
47쪽
32SHio I. R. Ido. Nego ant. cum addita probatione. Nam Jerosolymitana Ecelesia Mater ceterarum dici quidem potest antiquitate ob Domini & Apostolorum Iraesentiam, quam longo tempore habuit: sed nihiloc tamen praejudicat Primatui Petri. Nam quemadmodum Ecclesiae Hierosolymitanae Jacobus fuit Pastor & Episcopus, ita Petrus fuit Pastor & Episco
pus totius Ecclesiae , ac proin etiam Jerosolymae, quae universalis Ecclesiae portio quaedam est. Itaque Romana Ecclesia, in qua Petrus ultimo sedit, licet antiquitate posterior . dignitate tamen & magisterio est prior, Mater Magistra omnium Ecclesiarum , ut, docent SS. Patres. Unde etiam S. Bernardus L. a. de considerat. ait: Jacobus una Hierofohyma contentus , universitatem Petro cedit. Plura de comparatione P
tri cum Iacobo invenies apud Bellarminum L. I. de Rom. Pontifice cap. XXVI.
- f. XIV. yon. III. non potest diei, in quonam reliqui
Apostoli fuerint D. Petro subordinati; nam omnes h buerunt donum infallibilitatis in rebus Fidei. & j risdictionem in universum orbem: ergo. R. nego Ruti& dico: Primatus Petri in alios Apostolos potissimum consistebat in jure eos cogendi ad communionem de unitatem Fidei secum servandam. Hanc enim Apostoli reliqui debebant servare cum Petro, tanquam Unitatis Catholicae centro , & in eandem Unitatem Ecclesias, quas aedificabant, & Episcopos, quos praeficiebant Ecclesiis, debebant informare; neque Apostolorum Fides aliter suit fundamentum Ecclesiae , nisi quia .fuit una cum Fide Petri, & sic ipsi quodammodo inhaerebat, cui tota Ecclesia, ac totius Ecclesiae Fides , Christo instituente, debet incumbere.
Mesepia est una, scribit S. Cyprianua Epist. 73. ef super
48쪽
α Romam Ponti liis Primata. 33 -
-m, qui elaver occepit. Domini vore fundata. Hine etiam petrus de Marca M ait: Nnebantur lostoli fundare Ecclesias in umtate , cujus Caput eum e set Petrus. illius communioni eas subiicere tenebantur. Et, num. 21.
addit: Porro uritas ab omnibus Apostolis seruanda hi illa una Peud enthedra, ne, s ab ejus Unitate recedentes in Eeti 1iis rei Paridis filiam cathedram cathedrae nomen. praecipue ad Fidei dominam refertur constitu rene Schismatici F peccatores haberentur. Nullum quidem serat periculum, ne sesa unitate Ecclesae. Apostat proprias Abi iacie i defenderent, seiunctou a communione pari. Sta regiminis semel constituti forma exposcebat, ut scire mus, Apostolos quoque ipsor huic regula a christo prascrimeres ditos fuisse. hac quibus omnibus' patet, concedendum quidem, quod Apostoli etiam leorsim spes tati habuerint donum scin infallibilitatis in recte doce dis dogmatis & Legibus, ac praeterea Iurisdictionem quoad spiritualia in universum orbem, sed subordis vru Petro. Inflant: i. Petrus nullibi primatus sui menti
nem facit; neque ex Seriptura constat, eum unquam exercuisse jurisdictionem in alios Apostolos: imo Scria plura non raro videtur contrarium asserere: Ergo. Prob. Ant. Septem Diaconi non a Petro tantum. sed etiam ab aliis Apostolis Actor. 6. fuerunt constitutL
ces In opusculo de discrimine claritorum N Lateo n. 1 Apostolis etiam singulis infallibilitaris in docendo donum
speciste & constans a Christo fuisse concessum , est com-nunis Theolosorum Christianorum, nullo tamen Feci spe oraculo demitto sentenim . quae tamen solidum habet rundamentum in S. Scripturis. Nam Ioan. 14. v. 16. Christus ait Apostolia e Ego rogilo Patrem meum, re a. sitim Paraelitum disit vobis , in mansat vobiscum in rete , Mum , Spirιtum veritatis. V. in. II, vos docebit omnia . ει timeret vobis omnia, quacunque dixero υobis. Pro
49쪽
II. Apostoli Actor. 3. miserunt Petrum &Ioannem in Samariam. Atqui qui mittitur, est inferior. III.
Paulus & Barnabas Actor. II. controversiam de Legalibus non ad solum Petrum, sed ad omnes Aposto-Ios detulerunt. IV. Petrus ipse se ceteris presbyteris aequalem, non majorem pronuntiat ζ appellat
nim se compresbyterum seu consemorem. I. Petri S. v. T.
V. Paulus ad Galati cap. a. nullam agnoscit subjectionem ad Petrum, aut Iacobum . aut Ioannem et Quibus , inquit, neque ad horam eo us subjessione. Ι-tem: qui videbantur et aliquid, nihil contulerunt. Item: Dextras dederunt mihi Rocietatis. VI. Paulus ad Galatia .v. II. Antiochiae Petro in faciem resilit, quia repre- hensibilis erat. Ergo non putavit, B. Petrum esse suum superiorem ; alias ipsi non restitisset absque arroga
R. Non est mirandum, quod D. Petrus non ins lenter, aut arroganter de primatu suo gloriareia, fuerit , aut cum fastu eum in alios Apostolos exercueriti eum fuerit Doctor mansuetudinis humilitatis . praecipue ex quo caepit esse Caput i eclesiae. De cetero argumentum , quod ex silentio Scripturae hic ducitur. nullius est momenti, cum sciamus plerasque res, ab Apostolis gestas , scripto non suisse consignatas. Dein non desunt testimonia S. Scripturae de . primatu, a Petro cum modestia exercito. Sic Actor. I. V. IS. PetruS se caput, ducem & principem Apost lorum omnium declaravit, cum ex consessu Apostolico primus assurgens, duodecimi Apostoli creationem verbis gravissimis , supremamqtae suam potestatem
significantibus indixit ac denuntiavit. In Apostolico autem Ierosolymitano Concilio . ubi Jacobus aderat 'Ierosolymitanus Episcopus , ubi aderant Paulus &Barnabas , omnium primus surrexit Petrus, verbaque secit, quo loquente atque sententiam dicente,
tacuit omni muItitudo. Asti 5. v. I a. oinuesque illi
50쪽
m Romani Ponti it Primus. ' 35 assensi sunt. Denique, quamvis Petrus de suo primatu parce locutus fuerit, aut egerit: tamen Evan- gelistis , dum numerum Apostolorum recensent. --rumque nomina recitant, semper exordiuntur a P tro, sicque inter omnes primum fuisse declarant
Ad L. Adversariorum prob.R. Neque Imperator e ercei solus omnes aetas Jurisdictionis. quamvis sit C put Jmperii. Dein, dum Apostoli septem Diaconos Connituerunt, credendum , jd lactum esse Petro ais.ctore, vel certe consentiente. Tunc solum derogaret eius primatui, si probaretur lactum eo nolente , Ac invito. II. R. Nomen missionis, non necessario sgni, sicare subjectionem in eo. qui mittitur. Dicitur enim mittere , quicunque est auctor alicui, ut eat . sve id . faciat praecepto , sive consilio & suasione, quomodo& par parem, & minor majorem aliquando mittit. Nam Matth. a. mrodes milit Magos in Bethlehem , in quos tamen nullum habebat imperium. Pater divinus misit Filium , nec tamen major est Filio: & Ariani ex eo, quod Pater Ioan. c. h. & m. miserit Fiblium . perperam inserebant, Patrem esse majorem Filio; quia, ut dicebant, mittens major est eo, qui mittitur. At ad rem ipsam redeamus: miserunt Ainpostoli non imperando , sed consulendo At suadendo Petrum ad Samaritanos; quia res maxima erat. no- .vam illam gentem in Ride conssrmare, & Simonem magum . qui miris illam gentem praestigiis illuserat, usque adeo, ut ei austiatarent omner a minimo usque ad maximum, dicenter: Hic est virtus Dei, quae vocatur magna , debellare &c. &c. Quid si alicujus negotii dissicultas prae entiam Romani Pontificis exposceret, S a Cardinalibus is pro bono Ecclesae, ad iter suscipiendum rogaretur : num ea prosectio derogaret auctoritati suae Minime omnium. Imo augeret; quia C a et