장음표시 사용
51쪽
esset indicio, tam magni momenti negotium sne tantae Majestatis praesentia transigi non posse. Sic prosecto praerogativa Petri magis ex illo itinere in S mariam innotuiti Ad III. Id factum est, ut deeisio seret eum majori apparatu, partesque litigantes facilius acquiescerent . si causam a toto Collegio Apostolorum , vexmajore ejus parte decisam viderenti Plures conu versiae ad Partamentum Galliae deseruntur : nemo tamen exinde inseret, Regem Galliae primatum nora habere in suo regno. Caeterum, ut supra indic vi , in hoe ipso Concilio Apostolieo Petrus primatum suum ostendit. dum omnium primus surrexit, eoquis loquente & sententiam dicente, tacuit omnis muritudo. Ad IV Dieo: Petrus dum se vocat Compresbyterum , duntaxat humilitatis & modestiae gratia id facit ; simi R. Pontifices sol t Episcopos vocare Fratres ἰ nec tamen ex illa appellatione sequitur, Petrum fuisse prorsus aequalem aliis Apostolis. Appellatio enim illa non est dignitatis aut magistratus , sed humilitatis , ordinis, vel aetatis. Nam & compresbyter fuit Petrus , & Princeps aliorum Apostolorum et compresbyter aetate, vel ordine: Princeps pascendi
Ad κ R. verba illa, quibur me ad horam testimus fio jectione, non ad Petrum aliosve Apostolos, sed ad pseudo . Apostolos reseruntur ab ipso Paulo. Sic enim legimus: Sed propter subintroductos fratres , qui subintroierunt explorare Iibertatem nostram , quam habemus in
Chri io Jesu, ut nos in fervitutem redigerent. Quibus nee ad florum rabimus subiessione. Illis autem verbis , videbantur es aliqvid, nitit contulerunt, Paulus signifieat, nihil te doctrinae ab Apostolis ceteris accepisse. sed de omnibus a Christo diligenter instructum. Quoa autem addit, dextras mihi dederunt societatis , probat
quidem , Paulum de Petium, teliquosque Apostolos fuisse
52쪽
suisso socios in ossicio praedicandi, sed non evincit, Petrum non fuisse Paulo majorem in ossicio guberna di. Scopus enim Pauli in Epistola ad Galatas non fuit, ostendero, se non esse Petro subjectum quoad g bernationem certe nullam hujus rei mentionem s
eiu sed Evangelium suum aeque verum & divinum es se , & a Christo ipso immediate acceptum , atque Euangelium Petri, Jacobi, & Ioannis. Id enim est , quod plaudo - Apostoli jactaverant, nimirum Petrum, Jacobum, & Joannem a Christo ipso doctos, Paulum
autem hominum esse discipulum, proindo verius ex istimandum illorum, quam Pauli Evangelium. Itaque adversus hasce pseudo - Apostolorum ea lumnias , ita Paulus orditur Epistolam suam : PaulapAposto , non ab hominibM, neque per homnem , M per Iesum Chrsum re Deum Patrem. Et infra : Notum facio vobis Evangelium . quod evangelizatum es a me, qui
non eg cundum hominem. Neque exum ego at homine amcepi illud , mque didici, sed per revela tonem Jesu Chri .
Ad VT R. Scio, multos Recentiores cum Cl mente Alexandr. apud Eusebium L. I. Histor. cap. 14. contendere , non Petrum Apostolum , sed quemdam alium nomine Cephas a Paulo reprehensum fuisse. Scio etiam. Hieronymum, & alios non paucos velle,
non vero . sed simulatorie Petrum reprehensum; sea quia probabilior est Augustini sententia, quod serio fuerit Petrus reprehensus: quia insuper multis proba bilius videtur, Cepham , qui a Paulo fuit reprehemissis, suisse ipsum Petrum Apostolum onussi his qua stionibus criticis, & admisso, quod Petrus serio a
Paulo fuerit reprehensus, dico, licere minori reprehendere majorem , modo res id postulet, & debita reverentia conservetur. Hinc Cyprianus in Epist. at Quintum . Petri humilitatem laudat , quod a Paulo reprehensus non dixerit, se primatum tenere, & sibi potius obtemperari a novellis oportere. Et Augustia
53쪽
mr in Epist. 8a. alias Iq. ad Hieronymum, se aiesiarius o functius exemplum Petrus posteris prαbuit, quo non dedignarentur a poserioribus eorrigi - fi laus itaque justae libertatis in paulo , 6 sanctae humilitatis in Peistro. Ita Aligustinus. Gregorius quoque homil. I 8. in Egechiel. de Petro inquit: Se etiam minori 1ratri adeonsensum dedit . atque in eadem re factus es sectator minoris fui, ut etiam in De praeiret; quatenus qui primus erat in Aposolatus culmine , et set etiam primus in humilit te. Et infra : Ecce a minore suo reprehenditur, b reprehendi non dedignatur.
Prtaesus 'risdiationis in universam Gelasiam non erat eommunis M. Petro G Paulo , sed solius Petri proniuI., XV in aec Positio praecedentis corollarium est. Nam D. Petro omnes reliqui Apostoli in regimine Eccle-sae subordinati era i ut 3. XI. & sequentibus ostendimus : ergo etiam D Paulus consequenter non potuit habere consortium ejusdem eum Petro dignit iis & jurisdictionis , sive primatus. Hac quidem de causa propolitio ex quibusdam Libris se) inGallia scribtis excerppa : SS. Petrus ει Paulus sunt duo Ecclesiae e pisa. unum Caput constituentes, die a4. Januarii an. a 6 et in Congregatione S. Ossicii se proscripta &haereseos notata fuit ab Innocentio X, eo seniu
. O Originem damnata haec doctrina traxit ex intonii Ar-κaldi Libro dε frequenti communione . in cujus Libri Prae-ntione mentio fit de duplici Ecclesiae capite SS. Petro &Paulo. Ο Ηoe decretum legitur inter alia decreta subjecta Indiei Librorum prohibitorum, edito sub Alexandro VII. Non aeanno 166 . num. 53. P g. 357.
54쪽
ea Bala . ut ponat omnimodam equalitatem inter SPetrum G S. Paulum sine subordinatione F subjectione S. Pauli ad S. Petrum in potestate suprema b regia
mine univer talis Mesesiis. Hoc Pontificium decretum , tauiquam aequissimum , Gallicana quoque suscepit Ecclesia ; quemadmodum constat ex literis octoginta quinque Episcoporum Galliae anno I 653. datis ad .eundem Pontificem Innocentium, quibus laudatum Decretum respicientes, inseruerunt haec verba : Experta est nuper Beatitudo vestra . quantum Λ-pUotiere Sedis in gemini Capitis errore pro ligando valu rit Λuctoritas. Continuo sedata es tempestas, atque ad Christi vocem senti ει mare obedierunt. Igitur , licet D. Paulus aliis nominibus Praedicationis . doctrinae, aerumnarum pro Christo toleratarum S. Petro aequalis , aut superior so fuerit; ipsi tamen ratione prim tus lubordinatus & subjectus erat in potestate suprema, ρο in regimine uniuersias Messis.' . - g. XVI. Qui Ecelcfiam bicipitem esse volunt, & B. Pa tum , invitum quamvis, in partem primatus vocant, frustra ad quosdam S. Scripturae textus . ad Patrum Ruthoritatem, ad effata ipsorum R. Pontificum , se Successorer n. Petri ρο Pauli pronuntiantium, aut ad Veteres picturas confugiunt, in quibus dexterum I tus B. Paulus , sinistrum B. Petrus occupat. Nam I. dum Paulus ad Galati a. v. 7. & 8. ait:
Creditum es mihi Gangelium pri putii, scut re Petro
circumcipionis: Qui enim operatus est Petro in Apostol tum circumcisonis , operatus est ρο mihi inter genter, neu
- tiquum vult . quod jurisdictio divisa fuerit inter ipsum& Petrum, aut quod ipse tantum gentilibus, & P
h Abulensis.in A.Regumeto. rationem asserens, cur s. Paulus antonomastice Apostolus vocetur , ait: Cum diximus violum , non exprimendo nomen, intelligitur Paulas I
qui fuit exceIIentior in doctrina, Iicet non in potestati.
55쪽
Sectio Luus Iudaeis fiantum praedicaverit so sed id duntaxat,
quod ipse a Christo specialiter fuerit electus ad gentiales , Petrus vero ad Judaeos ad Christum converte dos. Quare , quando Chrysostomur in object im Pauli locum ita commentatur, juxta versionem Montfrucο-
xii Parisinam: Nee Paulus) se reliquis illis Apostolis .
sed ipsi Coryphoro Petro eo arat. declarans, quod horum unusquisqua parem sortitus si in nitatem . his verbis non vult. quod Paulus se Petro comparaverit in primatu , sed duntaxat in singulari illa praerogatisua missionis. qua ipse ad gentes. sicut Petrus ad Judaeos, specialiter missus est. Ceterum non solum in aliis locis h), sed etiam in hoc ipso loco ora sostomur indicat primatum Petri. dum ait, Paulum non se comparasse aliis Apostolis, sed eorum G νς εο :eu, ut Editio Antverpiensis an. Ibi . habet, eorum Sunmo,
Neque dicas: Paulus ad Galat. a. v. 3r. Petro in faciem resilit, quia reprehen sibilis erat. & Petrus hanc reprehentionem humili animo acceptavit: ergo Petrus p ti Paulo. quamΡaulusPetro subordi atus erait. R. . ad hanc objectionem iam supra ad finem Positionis V. r spondimus. Caeterum eadem objectio. si quid valeret. probaret, Petrum non tantum aequalem . ted omnino inferiorem Paulo suisse quod est contra ipsosAdversarisOS. utpote qui defenderunt, aut defendunt. Petrum &Paulum Constituere unum Caput Ecclesiae. Denique si excitato tex tu aliqua ipsius Petri subordinatio erga Ea Ium, fraterna corrinione utentem, eruitur, ea non est sub
vi S. Hieronymus in eap. a. ad Galat. dsss. Petro & Pa Io ait: Iu commune hoe hahohant propositi hi duo Principes Osolorum, ut Christo ex cunctis gentibus Ecclesiam consegregaren . gessimus enim re a S. Petro gentilem baptizω-
um fui Commium, F a mula fn Synagoga Pisaorum, Christum Arpissime esse proedicatum.
h Sie homil. 9. d ' poenitentia . Petrum vocat Apo I rum Principem . & homil. 8 . in Joan. de Petro ritet Os erat Apostolorum re princips r propterea b Paulus eum ranar alios visurus asonderat.
56쪽
o RomanI Ponis Is Primatic qIsubordinatio Petri quasi inferioris Paulo . sed perti
net ad subordinationem debitam divino ac naturali juri , vi cujus Petrus veritati & rationi legitimse, a Paulo. licet inferiore, propositae consentire & acquiescere tenebatur ; sicut quivis alius superioriaut Ρrinceps tenetur obligationes a subdito sibi propositas & e xplicatas implere, non propter subordinationem erga subditum, sed propter Legem naturalem aut Divinam, qua etiam Superiores & Principes obstringuntur. II. SS. Patres ambos quidem Apostolos, Petrum& Paulum vocant Proesectos Ecelestae. Romanae Ecclesi tres, ac Fandatores, Melesariis Principes, Apsc
pos Romanos; at nunquam vocant duo suprema Ecclesim capita. aut Episcopos Romanos non tantum quoaa munus docendi, sed etiam quoad authoritatem regendi Ecclesiam universalem. Quare illi honorum trutuli duntaxat ostendunt. B. Paulum aequalem fuisse B Petro in ratione Apostolatus, non vero in primulu,
seu potestate regendi universam Ecclosiam. Quo si dicas , B. Paulo primatum denegari non posse ;quia suit Episcopus Romanus . prout passim d cent S S. Patres. & ostendit Paporochius si Resp. Paulum suisse Episcopum Romanum niin omdinarium , sed extraordinarium l . propter Ap
si Ιn exhibitione erroruin Part. I. artis. 7. D Nemini mirum videri debet. Paulum cum Petro eodem tempore Romanae urbis Epi,eopatum gessisse , tum , quia Apostoli ubique terrarum poteradi exercere munus Episcopale . licet cum subordinatione ad D. Petrum; tum ac praecipue , quia Petrus initio nascentis Melesiae non i congruum , imo necessarium duxerat. plurea pro sola urbe Romana consecrare Episcopos, Linum , nempe. Cretum. & Gementem. ut testantur S. Irenaeus L. 3. adversm hereses c.3. & Tertullianus L. de Praescripti c. 8a. qui ipso vivente,sed ad praedicandum Evangelium diutius abs tum , Episeopalia obirent munia intra Romanam urbem , extraque illam in vieinis locis. Ceterum etiam hodie R.
Pontifex per Episeopum cardinalem vicarium Romanam Ecclesiam , ut particularis est, administrare solati
57쪽
stolieum munus, quod jus Episcopale ubique terr
rum omnibus Apostolis conferebat; Primatum vero , in universam Ecclesiam alligatum esse Pastoribus ordinariis Ecclesiae Romanae, ut positione VIII. ostendemus. Ex his etiam colliges, quid respondendum ad
Urgebis: D. Paulus a Chrysostomo Homil. r. deprec. Apostolorum Dux. Et Ilomil. a. in Epist. ad Rom. Mosolorum maximus. Et filomil. a. in Matth.
Primus omnium nominatur. Hilarius quoque Areta tensis eum vocat Apostolorum supremum , Bernardus Principem , alii Coryphorum , Florentini Patres etiam Proto-Coryphoeum : ergo non fuit subjectus D. Petro. R. I. ex hac o et ione sequeretur, Paulum non tantum non nil se subjectuli, sed omnino superiorem Petro , quod est contra ipsos Adversarios. R. II. Omnes hos honorum titulos l). Paulo tribui non propter primatum regiminis in Ecclesia, sed propter labores ejus Apostolicos , doctrinam . aerumnas pro Christo toleratas, in quibus prae aliis Apostolis effulsiti Secus S. Chrysosomur, aliique Patres alibi primatum Petri sui supra vidimus) manifeste asserentes, sibi contradixissent; quod admitti nequiti Id. Quando R. Pontifices se dicunt Suetessores Sy ostolorum Petri ρο Pauli, non volunt, quod horum authoritas aequali modo in ipsos fluxerit; sed Κpiscopalis quidem ab utroque, a Petro autem singulariter Dignitas primatus. praerogativa supremi visibilis Capitis Ecclesiae. Praeterea notandum, hunc modum loquendi R. Pontificum sit cui etiam . quando dicunt , iungi se thoritate Beatorum Apostolorum Petri
'iphanius adversiis Carpocrat. haeres. 27. ait: Roma primi omnium Petrus '' Paulus Apostoli pariter atque D scopi fuerunt &e. Et mox a Romanorum Puni eum isa Mecesso G: PEtrus 9 Paulus, Linus &e.
58쪽
U Pauld non tam ossicii., cui succedatur, quam patrocinii auctoritatem denotare, quod ad ossicium ibluo rite obeundum imploratur. Cum enim Romana
Ecclesia eommuni SS. Petri S Pauli labore landata, S sanguinε utriusque hujus Apostoli rigata suerit, jure pontifices iis scribendi formulis utriusque auxilium implorant, quamvis praedicta Ecclesia unius Petri suprema potestate gubernata suerit. Certe alii Pontifices non Petri duntaxat & Pauli, sed omnium Sanctorum authoritatem sibi vendicant, ut Joannes VII l. Epist. a 6 a. S. Nicolaus I. in sententia contra Photium lata . & Alexander ΙΙ. Epist. q. Nec tamen sequitur, Sanctos omnes eandem habuisse cum S Petro authoritatem. Denique illud quoque observandum , quod praedictus mos loquendi, scribendique summorum Pontificum non sit antiquissimus. Nam primus, qui Decretis suis Pauli nomen Petro adnexuit, notatur fuisse Agatho in Anaphora synodiaca ad 1 myratorem Constantinum, de non nisi sub Honorio re plumbo pontificio SS. Apostolorum capita insculpi caepta sunt, cum antea nomen solum Pontificis gubernantis n) praeserret. IV. Quod attinet ad veteres picturas,in quibus S. Paulus dexterum, S. Petrus vero sisnistrum latus o cupat ; inprimis haec objectio iterum probat nimium, si quid probat, videlicet Paulum non tantum aequam lem , sed superiorem Petro esse. Dein dextera pars non semper in Ecclesia, imo nec apud homines profanos locus suit honoratior. In Concilio Chalcedonensi Dioscorus, licet mox damnandus, dexteram tenebat, Legati vero S. Leonis Papae sinistram. Atque ut multa alia praeteream , in antiquis nummis Imperatores Christiani occurrunt ad dextram Deip
59쪽
rae. Veneti quoque olim , quamquam devotissimi D. Marco . Duces ad illius dextram statuebant. Nihil ergo ex dextera Paulo interdum data inferri potest ad illius aequalitatem cum in Petro comprobandam. Aliqui existimant, Paulum ad dextram colloc tum , quia est gentium Apostolus. D. Petrum autem ad sinistram, quia est circumcisionis seu Judaeorum Apostolus. Nam ita coneludunt: Circumcisionis Ainpostolus eo loco statuendus est, quo ab initio Sacris fieti Missiae Evangelium. collocamus . nempe ex parte sinistra altaris ; Gentium vero Magister in ea parte, in quam Evangelium ritu & moro vetusto Ecclesiae transfertur; quia certum est, id a Judaeis ad gentes translatum esse. Alii alias conjecturas asserunt. Praeterea illud antiquitus observari solitum erat, ut eum duo simul incederent, senior & honoratior ad laevam esset, junior vero dextrum ipsi latus tegeret.& nonnihil anteiret in signum obsequii. Vide Natac ex rum in Differt. IV. Hist. Eceles Saeculi I.
Chri u voluit, ut Primulus, D. Atro eollatus, in onmet eius lagitimos Successores transret.
g. XVII. Cum Teclesia juxta praestitutam sibi a Christo o
formam usque ad consummationem Saeculi sit duratura. & Primatus, in ea jure Divino constitutus.
habeat ac indas estibilem. qui est
o Matth. I6. Tu es Petrus, furer hane petram laedi
cabo Ecclesiam meam, is paγta inferi non praevalebunt a versus eam. Et Matth. cap. ult. v. ultimo: Ecce ego vobi eum Mnansutas diebus ad consummationem Sac
60쪽
o Romam Ponti a Priviatu. 4s' Ecclesiae p ; patet, primatum Petri esse privilegium
non personae solius Petri, sed omnium ejus Succeiasorum assixum . adeoque perpetuum, & in quovis Imgitimo Petri Succetare haereditarium. Unde veritas
Catholica est, quod se Divino , seu institutione cir
Ili detur aliqvis Successor Petri in Primatu siccissa. Confirmatur: Petrus est Ecclesiae perpetuae sundamentum perpetuum juxta promissum Christi: Tu es Petrus, ει si per hane Petram aem iraso Messiam meam. Et portae inseri non pravesebi t adversus eam: non autem est fundamem tum perpetuum in propria semper persona: ergo ita persona omnium Succestarum suorum. Haec etiam est doctrina PP. praesertim S. Leonis, qui serm. a. ita, Annivers. suae assumpt. cap. a. eleganter ait: Sicut permanet, quod in Chrso Petrus eredidit, ita permanet. quod in Petro citrissus instituit. Et cap. 3. Manet ergo di postio veritatis, B. Petrus in aecepta fortitudine pe- θα pesveramr, suste a Messae gubernacula non resi-quit. Perseverat videlicet Petrus, & vivit in Su cessoribus suis. Eodem Sensu Facultas Parisiensisan. I 542. in sua celebri contra Lutherum censura hum: articulum 23. posuit: Non minur certum est, unum esse iure Divino seminum in Ecclesia misitante Pontifcem ' eia omnes orsiam parere tenentur. Et an. I 6IT. propo trionem Marci Antonii de Domnir, qua primatum Romanae Ses quidem attribuit, sed aliis nominibus, excluso jure Divino, stamineam. 6c Meraisam declaravit.