장음표시 사용
451쪽
em secundum Vs. t s. inscripta erant illa verba: Iosephus, lignum Ephretim, et omnes Inrctelitue. Quae vero verba non in uno latere, sed in utroque Suripta erant, quamquam hoc Versu IG. non clare indicatum egi. FortuSSe in uno latere tantum scriptum fuit: Iosephus, in ultero Vero reliqua verba. Verum tid latus
s. unet cum ligno, Ephraim, cum ligno Iusio. Particulam n re Ictinctii observat h. I. pro VI, cum positam esse, ut 2 Sam. T, I 2. Cum impleti fuerint dies tui . VN VII es , et scolabueris cum 'αtribus tuis. Et I Reg. I, l. IN VI Et in nr' nj D et os initale junxit se Salomon cum Pharaone. Alii: α ἐαm eos , qui super illo, s. praeter illum sunt, cum ligno Iudae. Alii: comyonum eαs illas conjunctas illi cum ligno Iudae. Sunt etiam, qui sic vertant: dubo eas ct Z illud, nempe lignum Iudae. nrtae ps, et Par ara Et fucium eos in lignum urium, i. e. in pompulum uisum, uti Chaldaeus vertit. Duo regna, quae antea di scissa erant, in unum coalescent. Idem pollicetur Iesmas II, II. v et 'TUN Drra Ut sint unum lignum s. regnum in murire mere, sub mea cura et tutela. Pro v I legitur rim I in optimae notae eodice sub initio seculi decimi tertii charactere italico exarato, qui nunc in Mus eo Britannico asservatur, et a Icenni cotto numero
Zo. signatus est. Idem expressit Vulgatus: in mαnu ejus; et quoad sensum concinit Alexandrinus Graecus: εν τῆ χειρὶ foυδα. Sensum bene THEODORETUS exposuit: Fucium, inquit, ut qui olim se ipsos ct Iudae regno SePαrαrunt, rursus illius ctgnoscetnt
imperium, et suorum divisionem finium, emolumque, ut omnes
tribus ipsi suduo communi consensu Obedicini. In codice Stul-gardensi, a Xennicotto numero ZSa. notato, videtur a prima manu I, in mαnibus ejus, Scriptum fuisse; erasam enim
liabet postremam literam, teste Schel lingio in codicis illius Descriptione, p. I 62.
22. vir in Vid. Vs. I s. et cf. Hos. 2, 2. ': ILL not. ad da, Id. Id. Chaldaeus: in monte astricto Isi stelis. vinae Abusti Et reae unus, MeSSias, ad quem pertinere hoc Vatie inium, apertum est ex Vs. 2d. 25. Cf. supra Xa,2I. Male Crotius ad Sortihahelem haec refert, quippe qui neque re, neque nomine rex fuit. In iis V. T. locis, quibus de eo Sermo, voveatur dita, Priaefectus, guberniator. Vid. Malach. I, 8. Hagg.
, I. I l. 2, 2. El. Esr. o. T. Primo a Cyro, deinde a Dario,
452쪽
Hystaspis filio, in Iudaeani missus est, ut provineiam regeret,
et regio nomine et sumtibus Hierosolymitatium templum instauraret. Proinde Esr. I, 2. nominatur poSt Iosuam, Sacerdotem, ut ibi tamen praecedit, quia Pro rex, et summus Sacerdog apud
Iudaeos erant dignitate pares, nut Suppares. Accedit, quod Sc-rubabel solum Judaeis illis praefuit, qui e Babylone reduces erant, id est hominum quatuor vel quinque myriadibus, idque in paucos annos; quum rex, de quo hoc loco, Duvid nomine, Israelitis omnibus in aeternum imperaturus dicatur Vs. 25. Cf. BοCHARTI Hieroet. P. I. L. II. Cap. II. Tom. I. p. Is a. seqq. edit. Lips. Particula iamplius, iterum, tertiatur, quod loquentis aspectum indicat. Id vero non sensit De-Rossi, qui ad h. l. haec scripsit:,,Alterutrium nriri redundat, nec ni Si una vice legunt limo, exprimuntJ veteres interpretes, excepto Turgum. Itaque non male
Primum a prima manu omissum in codice meo daI.
bus coluerunt idola, et addicti fuerunt rebus abominandis. Nam in exsilio non minus ac in patria terra falsorum deorum cultui dediti erant. Vel sumendae sunt per metonymiam Ssdes s. hiabitationes pro his, quae in iis sunt, Iuci Videlicet ac montes, seu impia sacraria, in quibus falsis diis excitatae Sunt arae, et nefaria instituta sacraria. Alexandrinus Graecus hebraea Sic vertit: καὶ ρυσομ- αυToυσ αno nασων των αromoῖν αυτῶν. Pro
illum interpretem , defectiones eorum (Jer. 2, II. la, T.) Iegisse, existimat Dathius; De-ROS si vero,
quod ipsum in suorum codicum uno Ecriptum reperit a priuia
manu, Iibrarii haud dubie lapsu. Equidem subscribo judicio
Dathii: MQuoniam recepta lectio commodam admittit interpretationem, atque etiam Syrus, Chaldaeus et Vulgatus eam exhibent, non putavi eam gollicitandam esse. Fortasse quoque e lectione χων LXX hebraice dicendum fuisset in sequentibus verbis non drra hNDV m , sed 'ci hcttan quibus contria me Peccα-runt. - n es in rit) Emundabo eos, expiabo eos ab iis sordibus, quae illis ab impuris barbarorum sacris in ipsorum sedibus, Sive Sarariis adhaesere. Cf. 26, 25. XI. Vid. s.
2a. rum Et seruetis meus Dayid reae erit g er eos, id est, ut recte Elmehi, HRex IIessias, qui vocatur David, quia erit e stirpe Davidis. - Neque aliter Abarbenel: ,,Quia erit ex ejus gente, et Davidis mores imitabitur. Quomodo omnes Aegypti reges primo Phiarctonis, postea Ptolemuel nomine diu appellati sunt; ita rex Messias et omnes ejus posteri Daueidis nomine vocabuntur. ' Sed cf. not. ad ad, II.
453쪽
db re cf. Jes. sis, d. Jer. 32, do. Vn'N Cum eis, ut supra 23, 23. Io, IT. Unde minime opus, eum De-Rossio DNN legere, quod in aliquod codicibus legitur. Et tabo g. ponam eos, scit. in terra mea; ita Niruchi. LXX: καὶ ταξω αυτουσ. Vulgatus: et fundabo eos. Alii subaudiendum volunt didrin (coll.supra 3d, 26.), Ictustum Precutionem, s. fortunatissimos Vid. not. ad illum locum. Ita Chaldaeus: benedicam eis. Una draddi 'R Et augebo eos, ef. Id, Io. II. II. Sanctuarium
meum, i. e. templum meum, quu Deus Sanetus esse religioso cultu significatur. Eodem nomine idolorum templa nuncupantur
28. et 'cari qm i 36, 23. 26. -nct ri an Ego Dominus a unctum reddam Israelem, liberos eos 1 eddam a reatu et cor Scientia peccati, cf. supra Eo, l2., infralis, T. dbriat, mrinci '' impla n et a Quum nimirum erit functuα
rium meum inter eos PerPetuo, i. e. quando videbunt, me perpetuo manere cum illi , nec unquam favore et auxilio meo eos destituere.
454쪽
Irgumentiam. Gentes barbarae atque feroces, rege suo, Gogo duce, futuro aliquo tempore populum Israeliti eum, post longum exsilium patriae terrae restitutum, ibique tranquille et Secure degentein, copiosissimo instructo exercitu ad orientur, euinque populari utque
delere molientur (Vs. I - T. : quibus vates divino jussu durum atque ignominiosum interiturix minatur, quo Jovae potentia inter omnes gentes illustris sit reddenda (Vs. IS-23. .
Id s. contret Gogum terriae MugOg Seil. principeni. Namaria quod Apoc. 2D, 8. una eum Mugog pro geritis nomine Sumitur (ut Arabibus Damn , apud Nostrum esse PerSOncte nomen, illud perspicue probat, quod ni Ox Vs. d. Gog princeps egso dicitur Nosch, Meschech et I tabui, et Vs. I a. sqq. venturus esse fertur cum populo suo. Atque Cap. II, II. Iocus designatur, quo interfectus Gοgus Sit sepeliendus. An vero aria proprium sit regis alicujus nomen, aut commune illis, qui alicui provinciae praefuerunt, incertum est. Ut enim Aegypti reges prius Pharaones, deinde Ptolemaei, Syriae Antiochi, Caesares Itomae nuncupantur; sic etiam Gog commune possit esse nomen illorum, qui certae alicui regioni praeessent. NILI LRo in Ono--αst. S. p. si T. et due s. aria est de eurtatu in pro integro Deo, ut
diri et, sordidus, pro , formiera, unde Arabibus pleniori est atu dicitur en ad j a radice inusitato age, quam ullum esse designasse putu (quasi cognata reo dicta , unde a a tectum, altior
scilicet pars aedium; et hine aria ultum, excelsum, i. e. priri cipem notare censet. Recte vero MICHAELIA in Suralemm. p. 226. monuit, barbaro nomini originem ex lingua hebraica eique cognatis non esse quaerendam. Fuit quidem area et nomen proprium Hebraeis usitatum, uti apparet ex I Parat. s, d. , ubi Gog, Rubenita quidam, memoratur. Sed id h. l. nihil attinet. MicnALM in Spici g. Geogroph. Imbrueor. caeler. T. I. p. Zi. Zθ. et in Su 'Plemm. l. c., Verisimile visum, a 'a idem esse, quod durius paullo appellatuin, Nah, in Persica historia frequens, regibus
barbaris, Persiae a septentrione ad mure Cuspium commune, ex
quo, Turcico nomine Chuti addito, factum serioribus seculis
455쪽
Chahan, Arabibus id pNri, reae regum. In nomine barbaro literar uni G, Oh, A perni utationem Iocum habere apud Hebraeos et Arabes, ostendit in SPicit. l. e. ,, Cornelius de Bruyn, addit
Michaelis, seplane Gog scripsit nomen, in Itinerum si obmessor tu Mosco uete en Perge et stuae Drdes Orientaleo T. II. p. aD s. de Monetolis loquens: En stri I 2dd. ias choisirent Potin Chosco la Tarturio uir ceristin limine, qu'us sui nommerent Gog Chun, ο' est re dire, Lorum ou Empereur' ΗILRοNYMUS: MIllud quoque breviter annotanduin, quod in Egechiele Gog princeps terrae Magog esse dicatur, Apocalypsis vero et Gog et Mugognationes esse commemorat Ovid. hujus notae initium , quae egrediuntur de quatuor angulis terrae. Et quomodo a Jacob, qui postea appellatus est Israel, omnis populus Hebraeorum Israel sortitus est nomen, et ab Aram Syria, a Mesrain, Aegyptus, quorum in Genesi scripta sunt nomina, sic et a principe Gοgomnes, qui ei subditi sunt, nugog appellantur. - esse Scythiαm Orientalium, post ea quae BOCHARTUS Geogr h. S. P. I. sive Phaleg. L. III. Cap. II. p. 2I2. atque MICHAELIS tam
de Illo nomine asseruerunt, dubio caret. Genes. io, 2. a ponitur inter Cimmerios et Medos, quibus utrisque a septentrione erant Scythae. Et iis populis, quibus eum Noster h. I. a): tr componit, borealiores Hebraeis non cognitae erant. Quaeritur, V ad eademne git latitudine sumendum, qua Scythia Graecorum Latinorumque, an ad aliquem certum populum tractumque Scythiae restringendum y Nos qui dein adstipulantur MICHAELI in Au I. p. la d. statuenti, peius videri non verisimilius modo, sed acerto proxinium. Nihil uosi, Egechieli, IIebraeis, ultra Magogum, tantosque illi dat Egechiel exercitus, ut mediocriter magna regio vix sussiciat. Ultima Septentrionis et Orientis aquilonaris illis temporibus Hebraeis parum cognita, verisimillimum, eos haec omnia, plane ut Graeci Latinique fecerunt, utque et nusseculi adhuc superioris initio faciebamus, Scythide et Tatariae, Uno nomine eomplexos e Sse, Mogogi. Et Hieronymus sui aevi Iudaeos refert putasse, nugog gentes esse Scyllacαs, inm/αnes et innumeriabiles, quiae trαns Cctuccisum montem et Meteolidem puluilem, et Prose e Cavium metrε αd Indium usque tenduntur. Theodoretus quoque Gog et Mugog Σκυθικ& ε xii eSse ait. Aecedit seriorum Orientalium, Syrorum et Arabum, loquendi usus.
Et Syri quidem, ab A SALMANI in Liblioth. Orient. T. III. P. II.
p. lii. IT. 26. excerpti, non in explicandis sacris literis, sed in tradenda historia, nomina Gogi et Magogi ut nota inque geο- graphia reeepta ita ponunt, ut manifestum sit, ulteriorem Tatariam , qua parte Indiae imminet, latiusque inde Orientem Versus extenditur, Magog vocitatam fuisse. Iisdem regionibus asSignant
Arabes gentes araro ab ipsis appellatas. Nempe ut Sina vel china in I sohin et Malsohin distinguebatur, ita et Scythian
456쪽
in Gog et Magog divisum putabant fuisse, priore, Gog, in Iagog mutatο. Vid. HERBELOTII Biblioth. Orientαἰ. voce. Ictgiougset Mogiouge. Quae Arabum Geographi de Gog et Mugog narrant, collecta reperies in Iibro cui epigraphe: Asiatisches Ictguetin, edit. a JUL. ELA PROTH (Weimar. ISo2. duob. Volt. S. , Vol. I. p. IX B. sqq. Cf. C. G. HASAR Entdechungen im Fel siler lillealen Eril - tinc Denschengeschichle, P. t. p IB., et librum nostrum utin buch der bibl. Illeritiumsti. Vol. I. P. I. P. 2lo. sqq. Ex quibus omnibus unusquisque judicium ipse ferro potest de Grotii sententia, Gogo Intiochum Epiphunem designari, et utroque hoc Capite praedici mala et injurias, quibus aniensiste tyrannus Iudaeos exagitavit. Sed talium regum, qui Judaeos ob religionem sint vexaturi, poenam hoc vaticinio praedici, uti Grotius ait, plane est confictum. Quae porro de clade Gogo a populo Israelitico instigenda Noster canit, multo esse graviora, quam ut in victoriis Maccabaeorum impleta videri possint, ipse agnoscit Dathius, cui ceteruin Crotiana sententia arrisit. Sed dennis, esse in hoc vaticinio pauca quaedam, quae Maecabaicis temporibus accommodari quodammodo possint; sunt tamen multo plura, quae illis nulla arte aptari poterunt, veluti quae hoc capite Vss. 2O. sqq. de ingentibus naturae commotionibus in terra Israelitica, de Gogi exereitu, peste, grandine, imbre ignis et sulphuris perdendo, et Cap. II, s. sqq. de Gogo
in terra Israelitica sepeliendo, et de ejus copiis prostratis et ab Israelitis sepeliendis, quibus pro cadaverunt multitudine septimestre spatium ad illud opus necessariunx Sit futurum, praedi-euntur. Talia vero nullo unquam tempore eveniSse constat.
Quare Ioannes in Apocalypsi cap. 26. quae Egechiel de Gogi
moliminibus et cIade praedixerat, ulterius ad extremam mundi aetatem distulit. Arabes fabulantur de Alexandro Magno, eum populos barbaros ad saevos, vicinis graves, Iugog et Magog, niuro ferreo aeneoque inclusisse, quem Muhammedes Sur. IS, Da ss. brevi ante judicium extremum perrepturum iri praedicit; sed Jesum, equo fulmineo Alborcto vectum, Iagogum et
Magogum victurum et prostraturum esSe. Cf. Sur. 2l, OG. et Satin's Prelim inorrum Disos urge Sec t. IV. p. lo T. ed. Londinens. in octon. IT da, sive p. IDI. vers. ger m. Ista vero Moliani medent nequaquam ex EZechiele vel Apocalypsi hausisse, sed ex suae vicinarumque gentium mytholοgia retinuisse, mihi est persuasissimum. Etenim iis, quae de Gogo ab Alexandro M. muro incluso narrant Arabes, plane consona canit poeta quidam Syrus
Christianus in Carmine de Alexandro M. et porta, quam dicitur statuisse adversus Gog et Magοg, quod e codiee Parisiensi primum edidit GUsTav. ΚNos in Chrestometthio Syriiaco metaeimstis Portem e codicibus nicinusor iis collectet, Gotting. ISO T. p. sis.sqq. (Notitiani succinctam illius carminis dedimus in Ephemeriadibus literariis Lipsiensibus anui I 86 d. mens. Iul. P. I 2ss.).
457쪽
Iam eorum, quae poeta illo Syrus de Gogo habet, neque in Egechiele, neque in Apocalypsi, neque in alio Iibro biblico ullum
deprehenditur vestigium. A Corano vero illa mutuatum esse hominem Christianum , qui forsan ante Coranum evulgatum Vixerit, nemo credat. Sequitur ergo, utrumque, Mohammedem et Syrum, Sua quemque e communi aliquo fonte hausisse. Ceterum vetustissimos esse mythos de Gogo snam personis mythicis eunt accensendum esse, nos quidem nulli dubitamus), ut qui jam dudum ante Egechielem inter IIebraeos percrebuerint, manifestunt est ex Versu IT. liujus Capitis. Vernacule redditum nostrum vaticinium a GUIL. FR. ΗRZEL Ieges in opere ab ipso edito, qui
epigraphen fecit der Sohriae oraclier, Vol. II. p. Iag. sqq. II
antelogio versioni praemisso vaticinii argumentum huc rediro ait, polliceri Deum , se pios suos cultores ab hoatium potentissimorum ac ferocissimorum impetu sartos tectos Servaturum, eosque suo praesidio custodiaque protecturum. Eam vero promissionem ad Christianos pertinere eatenus, quatenus ipsi Sunt veri Dei cultores. Id autem est, mentem poetae rei cuilibet accommodare, non, interpretari. Sed jam ordine prosequamur
nostri Ioci explicationem. Dicitur ergo Gogus trajpari qui , , ut Hieronymus ait, ,.juxta LXX, Symmaelium et Tlieodotioneni princeps est Ros, Mosoch et Thubul, primant gentem , Nos, Aquila interpretatur cvut, quem et nos sequuti Sumus, ut Sit sensus: Priscoeni ovilia Imaooh et Thubal. Et revera nee in Genesi, nec in alio Scripturae loco, nec in Jo- Sepho quidem, qui omnia Ilebraicarum gentium in primo Antiquitatum libro exponit nomina, hanc gentem potuimus invenire. Ex quo manifestiani est, Nos non gentem signi care, sed c utra
Sed plura esse gentium nomina, quae semel tantummodo in V. T. occurrant, quis nesciti In ipso Egechiele quam multa locorum fiunt nomina, nusquam alias obviasi ut 'cin I, I.,
2I, li., 22, 23. , Zo, S. Iosephi autem silentiunt plane nihil probat. Ille enim Antiquitatum Iibro primo Cap. 6.
non omnia, et singula, quae in V. T. memorantur, gentium nomina, sed ea tantummodo, quae Geneseos Cap. Io. recenSentur, explicare Suscepit. Principem evitis et recentiores quidam Princ em cuilutem f. metaeimum interpretantur. Minus Congrue. Praestat, cum vetustissimo Graeco interprete pro gentis
nomino habere. Illo vero Irctaeem fluvium, qui Arabibus Ir-rres dicitur, populosque ei accolas designari, satis probabile reddidit noctia Raetis Pholegi L. III. Cap. X., cui adstipulatus est Mic IIALLIA in Suralemni. p. 222g., ubi sententiam illam et eo eonfirmavit, quod apud scriptores Bygantinos Mise occurrit ut nomen gentis Scythicae circa Taurum. Loca legi possunt apud Miehaelem ipsum, quemadmodum ea, quae h. I. Contra eos
disputavit, qui a Rhossis, Araxi vicinis, descendisse Nussos existimant. Cf. Hundbuch cer bibl. Illerthums unde, Vol. I. P. I.
458쪽
p. 2as. De detu et din D , Moschia et Tibarenis, vid. not. supra
ad 2T, Id. I. Quod hoc Versu repetitur bd n)-r ob in
eo nonnulli quandam volunt esse emphasin, quasi hoc dicere vellet vates: tu, qui copiis non solum popularium tuoriam numerosis, Sed et auxiliaribus ad te recens confluentibus fretus, invictus tibi videris. Sed familiares sunt Nostro hujusmodi repetitiones, quibus nihil spectare solet singulare. d. quod et infra Zs, 2. Iegitur, varie interpretantur. Quidam: reduectui se iterum iterumque, i. e. ut Vulgatus vertit, circumvαm te, Alexandrinos sequutus, qui 'εριστρεφω σε κυκλοθεν. Metaphoram Eesumtam putant ab equo,
quem qui insidet injecto freno et adductis habenis suo arbitratu TerSat Circumagitque, vel a magno ali ino pisce, niit ab ingenti atque in donnita bellua, cujus naturalis ferocitas injecto maxillis uncino aut liamo frangi et perdomari necesse est. Cons. 2s, a. Alii vertunt: frongam te, qua significatione verbum diret apud Talmudicos usurpatur (collato Arabico Iro pectiit), unde Frusici, Flos. 8, G. Malim : αυertiam, i. e. seducam te, ob verbum MDC , quod infra Zy, 2. nostro Subjungitur. IDeriendi, ferueertendi significatu Vr sui et des. di, lo. o T, I s. Jer. 8, S. Idem expressit Chaldaeus suo N, αlliciαm te. Syrus vertit trunquillum, securum te sciciam. re Et educum fee solo nativo. II, D. 26, d a. *R ': n, Indutos perfectione, perfecto habitu militari. LXX: ώδεδυμέ, συβ Oosρακαβ. Cons. Ephes. G, Id. Vulgatus: Bestitos loricis. GROTIUS: ,, Πανοπλίαν
sius. Innullam intelligit quoque MICHALIas in Su 'lenim. P. II 86., quae sive a b I, circumtando, Sive a dies, omnis, PIane ut graecum nomen, diei potuerit. Neque alio sensu haeo dictio supra 2I, I 2. capienda est. bd A Coetus mullus, Vs. Io. IT, IT. dirae Cum aculo et C Deo. Chaldaeus: armα-los obpeis et sculis. 2I, 2 i. Zs, s. Tenentes gladios. Verbum lann h. I. cum Accusativo conitruitur, ut supra
f. da Cimmerii, gentes maxime aquilonares, querum Nomen aeque late patet, quam Scytharum. Et MICHALMA qui deni in Supplemm. p. III. Cimmeriam gentem illam denotari existimat, quae inter Borysthenem olim et Tanaim, in Chersoneso
459쪽
etiam Taurica habitavit, atque Bosporo Cimmerio nomen reliquit. Ulterius etiam septentrionem versus seSe extendisse Cimmerios, usque ad terras Europae borealis, mari ballico adjacentes, existimat Idasse loco ad Vs. 2. Iaud. Verum sedes et fines illius populi nemo accurate definiverit. Cf. Hano. Gr bibl. Illor-thvmstetitide, Vοl. I. P. I. p. 225. Vid. not. ad Genes. Io,2. et in X - Et omnes tilas, i. e. turmas militares ejus. Vid. de hoc nomine not. supra ad I 2, Id. LXX: οἷ περl α tox. Sio et Vs. s. Zs, d. Im n met Irmenta, vid. not. ad 2T. Id. i id det Lαle 'α αquilonia , i. e. populos ad aquilonem sitos, non respectu Iudaeae, uti vult Crotius , sed totius sphaerae terrestris. Cf. Jeg. Id, II. et Jerem. 6, 22. 25, 32. , ubi Chaldaei dicuntur populus veniens i Det e terrα sese lentrioniali, v N a lateribus, extremitatibus terrαρ. Cf. I asse, I. I. p. ad. T. Hα αrctfor, paratus esto, Imperativus Niphat, praeter h. l. Amos. Id, I 2. obvius; Participium ilIius formae vid.
Prct arct tibi, quaecunque necessaria ad bellum gerendum, ut Ier. as, Id. Permissio haec est ironica, quae quum hortari videatur Gοgum, ut arma capiat, vireSque suas quam potuerit maxime confirmet et expediat; re tamen Vera praedicit, apparatu illo quam maximo non perfecturum, ut gladium a divina manu jamjam impendentem effugiat. Similem exhortationem ironicam vid. Ies. 8, ID. V Frti tri Congregati αd te, Est h. s, 2. d. IG. 'Darjub dri, Et esto eis in custodiαm s. Obsgr-
ναnliαm, i. e. imperator et dux, quem omnes obServent. Eundem sensuin expressit Vulgatus: et esto eis in Pruecutum. Ut Num. I S, I. r Uetri custodient Custodiαs tuias, i. e. observent praecepta tua. Et Zachar. I, T. IIDra 'rnet: U custodiαm meαm, praeceptum naeum, CugἰOdies. Actio pro actionis objecto. Nomen denotat obserυαnitiam, qua inferiores erga superiorem in side constantes sunt, et familiae ejus partes sequuntur I Chron. I 2, 2s., ubi de Benjaminitis, Sauli eugna tis: hucusque m ον γαrs eorum mn d ' Ris ob- Serueiant Oδserueretionem, observantiam exhibent, et parteS sequuntur domus Setulinae. Cf. Num. 3, 38. I Paral. 2I, Z2. 2Parat.2d, G. Minus commode, nostro quidem Sensu, alii nostra verba vertunt: estoque illis in custodiam, ut tu illos, coetus foederatos, custodias, teque vicissim illi. JALCHI: HSolent reges curam gerere copiarum suarum militarium, quomodo illae egrediantur, et constituere custodias, ne turba hostilis noctu impetum faciat
8. m et D I mullis di bies, i. e. pοAt longa tempora, ut Ios. 23, IJ Idem quod statim in extremitαle GNNOrum, ultima mundi hujus aetate. nnum plerique cum Vul- Eetech. F f
460쪽
gato reddunt visituberis, i. e. castigaberis. Nani verbum nae, quod proprie viilet ultendere, Consideriare, OhserΓαre, anil, iguum est, tamque in bonam partem, ut supra da, I 2., quam in malam, considerare aliquem irato animo, cinimia eriere in oliquem, ut Jes. 2a,22. 26, ld. 2s, G. Jer. d6, 25. usurpatur. Hoc tamen loco ea significatio non satis apta est; nam de castigando Gogo infra demum Vs. I S. sqq. agitur; in iis autem, quae jam proxime sequuntur, apparatus bellicus a Gogo instruendus describitur.
Ea, quae hic legitur, forma Niphal Nehem. T, I. l2, dg. Prete-foi significat; unde Dathius vertit: diu eis impercthis, sensu
parum concinno, nec dictione reete expressa. Ma-
Iim: tu lo Pruefectum, ducem, Constitues. LXX ετοιμασθη I, et Chaldaeus Pαrubis gaeercitum tuum, reddiderunt. - N e dran rid narriar: a a 'de Venies ad terriam reductum (Participium Pyhel), i. e. cujus incolae reducti sunt et gladio hostili, liberi dimissi e longo exilio. THEODORETUS : id est, in terrom ab hostibus liberatαm, et et serueilute in libertαlem vindiculum. mae' raraad Id ferrum, cujus incolae collecti sunt e Bariis gentibus, inter quos dispersi fuerant. Cf. infra Vs. I 2.
tuno Isi uel, quo nomine terram Israeliticam appellare nostroia familiare, vid. supra G, 2. 23, 28. Id, I 2. Z6, I. 'φNria n, Qui redditi erant in uetis litalem, Vs. I 2. θ, Id. ses. sq,
ID. ID Conlinus, i. e. per longum tempus, diu; per totuin exilii tempus. t Illa Bero, terra, metonymice incolae ejuS.nNviri meta et E seopulis eductu est, cf. Id, 22. ntan, UT Et habilest tint geotiro, nihil mali amplius, aut bellum extimescentes, Vs. I l. ld. da, 25. 2 T. s. n' an Iscendes magna vi; vox militaris, vid. I Sam. , T. Jes. T, 1. 2I, 2. VN'ciet Sicut Bαsictio, s. Sicut turbo, te estαS Noaeta, et Biaslαns, ut in loco parallelo Jerem. d, II. de exercitu Chaldaeorum: Ecce quαsi nubes ciscendet, Drst D 'n In D et quctgi tempestαs currus ejus. Jarchi nimbum interpretatur; cf. not. ad Ps. I S, B. Instiar densae nubis erit,
tuum, i. e. Cogitationes, consilia subibunt animum tuum. Cf.2 Reg. I 2, s. Jer. I, IG. T, II. ll. rri; v v et rebar Id terram Piagorum, i. e. in terram
omni ex parte perviam instar pagorum , in qua urbes ab omni muro ac praesidio sunt nudatae. Sic explicatur posteriori hemistichio. n' et D opponuntur urbibus muris cinctis et munitis,