장음표시 사용
561쪽
Io. iv m Fiet ergo ut 8tent, in aliis codicibus forma futuri, Uda' scriptum exstabat, ut Iiterae in textu positae arguunt, utillo tamen sensus diserimine. by Surre, i. e. α , Daelet illud mare, ut Genes. al, I. 'ξ r vir glans Daetu vium. Hieronymus: suPer rmias. Sive ut in nonnullis
codicibus legitur, 3, Pisoutores, ses. Is, B. Jerem. Hi, IG.
M Ib Engaddi usque ud Engallim, quorum prius Iontem sive oculum hetedi, sequens fontem Oculamv6 Bitularum sonat.
Engialim eritin in principio est maris mortui, ubi Jordanis ingreditur; Engaddi vero, ubi finitur atque consumitur. IlIERONYMUS.C- gessi, oppidi Iudae, haud procul a mari mortuo, et Ios. Ia, G2. 1 Sam. 2a, I. 2. mentio sit. Immerito vero Ilieronymi fidem in dubium vocavit RRI. AND GA mlaest. p. 263. , quem refu
lluvios et mare. Vulgatus: Siccialis augeniarum erit. Indicatur locus piscatu abundans, et piscatoribus frequens; neque enitunt ibi siccavitae exponuntur sagenae, aut expanduntur retia, nisi
ubi eadem extrahuntur e mari madefacta. Sunt, qui vertant: αd Cyrensionem Sαgerictrum R. relium cisserunt piscatores. re rabdna' , 'VT Secundum varias veoles guets erit Piscαturia corun .
Vulgatus: Plurimue 3Pecies erunt Piscium ejus, maris quondam mortui. Quod litera Ile in voce non habet alappik inditum, Sed lineola Nuhe notatur, eo, ut Hebraei observant, indicatur, Im illud non esse sui lixum sui Genes. I, 2 l. v et ab et dicitur , sed pertinere ad forinani nominis, quod sit
collectivunt, pro d' 'ub secundum species plures, ut igitur et Tueadem sit collectivi forma, qualis imo, Vs. f., et seg. 2I, 2. Tramae gemitus multi. Sum xum des vero in driam referendum estud cerna , fluvios, Vs. s. , Ninichio monente. 'neri et VSicut Pigces muris mugiit, s. mediterranei, Vs. Io. I s. 26. , DL Num. Id, d. i. Jos. I, a. s, i. l. CognOget ejus maris mortui, pro TUNII, IMPAPro Vuu posito, a C arabiee paulatim fluxit et emuncivituquia , unde PI, lulum Jer. IS, 22., et VII, lacus lutosus(praeter hunc locum bis, Iob. 8, II. do, 2I. obvium), ut Clini-daiciani licita, quod hoc loco a Chaldaeo positivin. Iarulii galli eo
murata explicat. Ninichi lacu profundet luto repletα notare ait. Vulgatus: in littoribus uulem ejus. Videtur de ret ar cogitasse, unde Ps. Iob, d l. rrima in aridis locis. Et lucuncte eius. Noluen dena, quod hoc duntaxat loco legitur, lucem accipit ex gnato arabico eoa, maena, αρμα - αquetrio, eae lapidibus tructα collectu ad aquandos camelos. Radix est reta (pro et 'da) congregaueit de uaeitque aquam in aquarium. Videtur vates lacunas arte humana iactas intelligere, quibus Sathis tu d
562쪽
mari, mortui aqua, vere exundantis, excipitur, ut recedente mari solis aestu in vapores dissoluta satis thesauros relinquat.Vid. I. D. MICHAELIs historicim maris mortui g. g. (p. sis. To. Commentαit. Per αnnos ITOS -IT G2. prueleot.). :le D v eo Non gαηαbuntur, non dulces fient, Vs. S. s. Pro tra in pluribus codicibus absque copula legitur dib, probante De-Rossio, his verbis: Hirregularis et incommoda hic copula, nec legit ullus veterum. Mallem dixisset Vir Doctissimus : , , nec e ressit ullus
veterum. Non vero expresserunt, quia linguarum, in quas Vermierunt, ratio non ferebat. In codice Hebraeo autem plura exstant Ioca, quibus V av eodem modo, quo hic, usurpatur, Videlicet ut ἀποδοτικυν, cum nomen vel nomina, quae praecedunt, absolute posita, προTασιν constituunt. Vid. STORRII Obserυν.
p. 2sI. das. Ηinc Iarchi ad nostrum Iocum observat, literam Vau ante es, accessoriam esse et abundare, quod ipsum ad Gen. 26, 2a. Ilos. B, G. notat, ad quae Ioea et alia hujus Io quendi usus exempla affert. Sunt, qui vertant: et quaecunque non 8α-nabuntur, subaudito post ', 'EiN bla, quo tamen non opuS eSSe, liquet ex his, quae diximus. ii ridi ribu, Sali dabuntur, destinata sint. Vulgatus: quiet in scilincta tabuntur. Bene Chaldaeus: Pro fodinis Bialis erunt. MVerno enim tempore (utor verbis I. D. Michaelis in Ilistoria maris mortui supra hac ipsa in nota Iaudata p. 6S.), resolutis nivibus vehementior majorque solito Iordanes plus aquae ad mare mortuum defert, unde jam litus egressum, latiusque stagnans vicinis vallibus innatat. A quibus
Teeedens aestate non tenui solum strato salis vestitas Valles relinquit, sed et liberaliore dono accolas assicit. Hi enim fossas in litore excavant, in quibus residua aqua Sole aestivo coquitur, magnos salis thesauros relictura, quo Palaestina in cibis condiendis utitur. Sunt hae salis fossae Zephaniae 2, s. Commemoratae. Ne igitur toto mari mortuo sanato ingenti beneficio, Sale, Palaestina privaretur, plusque in isto flumine, de quo inde ab hujus capitis initio, damni quam utilitatis esset, palustria et DSSae mari mortuo propinqua non dulcia reddentur, sed salieomparando destinata manebunt.
by. Idicentiet, crescet, ut idem,verbum de plantis Ies. 32, II. usurpatur. rin Dip-bs In roα ejus, Vs. G. T. md Ab utruque Purte, Vs. i. v bn Omnis generis arbore8, Gen. 2, s. v beta Cibi, i. e. pomiferae, sive fructus ad cibum feren
quarum moliet non defluent, s. mαrcescent sui Ps. I, 3. , Sed semper virebunt. drar N ' Neque finietur, deficiet unquam fructus ectrum, eundem usum verbi vid. supra 2d, II. Genes. di, Id. Mnerin, Sed singulis mensibus suis, I Paral. 2I, II. Vulgatus et Chaldaeus: Per gingulog menses. Syrus: quovis initio
563쪽
mensium. 'net ' Priaecoces fructus ferent. Hoc verbum praeter hunc locum semel tantummodo Deut. 2I, IG. legitur, non eadem tamen prorsus significatione. Ibi enim Primogenitum fetoere, Frimogeniti Arct conferre in Gliquem, a , Primogenitus ;hic vero de arboribus uSurpatum, a dryadae, fruotus Priaecoae, talos fruolus ferre denotare, res ipsa docet. Hinc Himelli: Nil, feret pruecociet, additque: et id quidem miraestio
fiet. JARcui: Singulis menSibus matureSCent fruetus earum arborum. continenti tractu veteribu S fructibus succedent recentes, ut numquam arbores maturis fructibuS oneratae non sint. Nostrum imitatus est Ioannes Apoeat. 22, 2. in descriptione novae Hierosolymae, quam transibit fluvius sub throno Dei oriundus: L, μέσus τησ πλατείασ αυτῆσ, καὶ του ποταμου, ἐντευθεν καὶ ἐντευθεν, 3υλον Dησ, ποιουν καρπOυσ δωδεκα, κησα μῆνα εγαεκαστον ἀπoδιδoυν τoν καρπον ουτού. Nomen ξυλον eo loco sumendum esse collective de pluribus arboribus, Sicut apud nostrum yy, inde patet, quod arbur uria non poterat eSse in utra
Ibi Bero iarbores Procercte crescebunt Uirentes. Eae ita 'volvanumquαm perit, neque descit libeme , Neque Gestiale, Perennis 'sed omnino semper et Drus SPirαns αlire quidem crescere facit, aliet Bero metturescere ; Pirus POSt Pirum Senescit, mulum Rostmαlum. NoSter autem rationem reddit, cur tam sint aquae illae vitales atque fecundae, quia Nempe e Baeris penetralibus exuri dant. mu 'D Ouiα αqucte ei S, Vel, propter collectivam Dominis vae significationem, eurum arborum. E 8αn- cluetrio exeunt, vid. Vs. l. Pro r ima, quod ad marginem in nostris libris legitur, sed in nonnullis codicibus in textu, in pluribus aliis codicibus exstitisse Uri, arguunt, quae in textu scriptae sunt literae. Etsi vero proxime nomini singulari ' Deonvenit verbum singulare rivi, minime tamen est improbandum , quum D collective sit capiendum: notissimum vero est, in talibus saepe sensus haberi rationem. FINub Id esum,
ut Genes. 2, s. V D 'Vb :lrib in Et follet ejus stil medioinam, ut Vulgatus recte. LXX: εἷσ υγίειαν. Ita et Chaldaeus atque Syrus. Ilino Joannes in Apocal. 22, 2. καὶ τὰ φυλλα του ξυλοσείσ θεραπείαν των εθνcor. Vn 'ra, tanquam a ' , quod tamen . si in usu fuerat, eandem cum notionem obtinuit, ut
Vc ra idem sit, quod MDerivata imperfectοrum, ut observat Coccejus ad hanc vocem, sia familia in familiam saepe
564쪽
transeunt. 3 Quae igitur aliis in arboribus tanquam inutiles rejiciuntur, frontes, in his ninguo studio expetuntur. IX. Egit hactenus de templo, ac de iis, quae ad templum quoquo modo pertinent; nunc de aliis instituitur sermo, quae
ad civilem spectant, et conininnem oecononi iam. Et primunt Tegionem antea POSSeSgam, et postliminio possidendam primo definit, deinde in singulas Diuilias partitur. a ria LXX ταυτατα ορια, Vulgatus et Ilieronymus hio eat terminus, Chaldaeus diu rim Pn, hio egi limes, verterunt, quo S omneS pro Ta Expressisse Ur apparet, quod ipsum decem Nerini cotti eo dices habent, alii in textu, alii in Neri, alii denique a primit manu, nec non quαtuor De-Rossiani libri (tres a prima manu. . Ηebraei r a quidem retinendum existimant, sed idem quod det esSevolunt, ut supra 2o, T. Id pro et Ib, per commutationem literarum eat balisticam Athach dictam (vid. not. ad loc. laudat. . Syrus: Balles limilis reddidit, incertulit, legeritne ira, quod iderm eunt putaVerit, an vero suo in codice ipsum N a legerit, quod in tribus Icenni cotti codicibus, et in uno De-Rossiano a
prima manu reperitur, vel etiam 'a aut Na, quod utrumque singuli codices exilibent, vid. De-Rossit not. erit. ad h. l. Quod vero Syri interpretationem attinet, nemo non assentiatur Mi CHAELI
in Suralemm . p. 222. ita de ea judicanti: si displicet: primo quod permutatio literarum tria et M a J vix est ad normam grammaticam, deinde quod Bullis limitum incondita phrasis. Ipse conjicit, , da da esse plagum, latus limilis proprie frontem limitis.
MArabibus a frons, fucies, feminine est latus rei, Plagu, Sensu geographi eo. Idem esse masculinum dia possit, Sed aliis vocalibus et Ne mappiliato scribendum, V 2a ma , fructus initim, delineutio finium Et sic tamen proni men in et erat
praemittemium. Quae quum ita sint, tutius Sane erit, in vertendo Veteres interpretes sequi, qui, ut vidimus, net expresse-
Isi'ctelis, quas omnes in patriam tellurem redituras sperabat Noster, vid. Supra 36, 2d. sqq. IT, II. Id. Securum tamen evadit. Nam tempore Esrae et Nehemiae in soluin patrium reversae Sunt tribus Iudae et Benjamin , a Nebuead negare Babelem deportatae, nec non Sacerdotes ac Levitae, Esr. I, 5. 2, t. 2. I. d, 2. 3-, haud pauci tamen Iudaei in Babylonia mansere, uinitique post in Aegyptum concesserunt. Decem vero tribus ab Assyriis deportatae (2 Reg. C. I S. IT. in patriam non remigrarunt nyrirri, usqu6 αd hunc diem, uti dicitur I Chron. 5, 2G. Ad quae
verba Ninichi notat: HNon enim egressi sunt, quum captivi Judaei Babylone egrederentur, Esr. I, 5. 2, t. Et ad Chron. s,l. idem Elmehi seripsit: hReliquae (decem tribus non sunt reverSae
565쪽
sub templo secumlo, exceptis paucis tribuum Ephraim, Manassis, Igascharis et Zebulonis. Et hi pauci ex decem tribubus in terra in Israelis tempore Egrae regressi numero duodeoim millium designari videntur Esrae 2, 6 l. , ubi omnes reduces dicuntur quα- tvor myricides, bis mille, trecenti, geaetiginiα; quia ni tamen numerus familiarum ibi compututus ultra tres myrictilus non ag- surgat, ideoque ceteri duodecim mille fuerunt e reliquis tribubus. Neribit quidem GROTIUS, qui ultima haec Nostri vaticinia ad Esrae tempora refert, ad hunc locum: , illaec assignatio, et quae sequitur Capite postremo, locum habiturae fuissent, si decem tribus non minus, quam Iudae et Benjaminis, Se ad Deum convertissent; sic enim pariter impetrassent reditum. Nunc pauci tantum permixti Judae et Benjamini rediere, iique sedes eum illis habuere communes. Eadem fere dicit Crotius ad ZT, II., ubi addit, ,,in omnibus promissis et minis Dei tacitam subesse conditionem, id quod appareat ex verbiu Egeehielis XT, II. et
Ier. I S, s. At vero ex toto contextu liquet, lias proinisSiones esse absolutas. Conditionis istius, si se cid Deum conueertetnt, nec vola nec vestigium exstat in hoc nostro vaticinio, neque
ulla sit mentio 3T, II. Luci vero Ier. I , s. sqq. dispar Plano est ratio, ut legenti patebit. Noster praeterea profecto non tam
accuratam omnium terminorum designatione in dedisset, nisi certissima ipsum spes tenuisset, fore, ut omnes tribus redeunt.
Postquam igitur hoc loco diserte dixisset, esse terram inter duo-Goim tribus dividendam, oecurrit cogitationi tacitae illorum, qui, quum norint, nullam habere in nova terrae distributione tribum Levi, legerent, nihilominus quasi sua cuique ad Scribenda sit sors, die Odecim discriminandas esse portiones. Quare addit: d' IN 'dui, quae verba recte Vulgatus vertit: quia Ios hvs
duplicem funiculum hetbet, et Chaldaeus: Ioseph αccipiet cutis
Fortiones (quae funibus, mensurari Solebant, Vid. e. C, 2 Saul. 8, 2.), ut olim, pro tribu Ephraim et ManaSse, quos duos Ioseptii filios Iacob moriens numerari voluit et haberi pro Suis, Genes. d8, β. Jos. IT, Id. sqq. Quare licet Levi in terrae
partitione sortem nullam sit habiturus, erunt tamen constituendae duodecim, quia Ioseph duarum sortium spatia, ut olim, obtinebit. I IERONYMUS: se Pro eo, quod nos diximus, quiu Ioseph duplicem funiculum habet, LXX transtulerunt augmentum funiculis rρο σώεσισ χοινίσματoel. Etenim Joseph interpretatur reugmentum,
reni intelligentes pro Domine, et lectoris animum Confundentes.
Subtracta enim Levitica tribu, et templi sacrificiis delegata, remanebant undecim tribus, quarum tribus Joseph divisa est in duas Ephraim et Manasse, qui dixerunt ad Iosuae filium Nun et quae Sequuntur ex Jos. I , la. sqq. Ceterum retineri voluit vates veterem illam in duodeclini partes terrae divisionem. Doen EUSEBIUS in Pruvorat. εBanget. L. XII. Cap. aT.: Gens
IIcbrueorum universa duodeeim in tribus diesis a fuit. Similiter
566쪽
Plato id ipsum in ciueium quorum tributions gerναndum iso gαnaeit: duodecim in Purtes, inquit, eusque, quoud feri Poterit,iaequetlas, regio tribuutur. Haec PLATO in Libro VI. e Nepubl. p. sit T. A. edit. Steph. Eadem oli in apud Persas divisio. XENOPHON Grv. L. I. Cap. I. Harum Petritum cuique duodecim sunt Priaesides, quod Pergetrum nαlis totidem in tribus sit distinctet. Imo et apud Aegyptios, post obitum Vulcani sacerdotis, IIERODOTo teste, L. II. Cap. la T. Post Vulcani sαcerdotem regem suum Ieg lii libertolem etduli duodeoima ibi reges deligunt, in totidem Purtes omni Aegypto distinctα. I a. Vmbri ' Et heri inlcttis eiam terram, jure hereditario eam possidebitis, Jes. di, II. Primis Vir s. quisque
ita vertit: Possidebitis ciuiem eαm Singuli Gegiae cto Irrater suus. Quibus verbis an singulis tribubus aequalis assignatur portio, vel num singulis uniuscujusque tribus Capitibus aequales sortes tribuantur, dissentiunt. Sed quiani in ea, quae restat Iibri hujus parte, de sola distributione terrae inter tribus sit sermo, Nostrum hoc solo loco de Singulorum capitum portionibus, atque id tam paucis Verbi S, ωσ εν ηαροδ is, loqui, vix est credibile. Quare longe plerique interpretum hisce verbis aequalem totius terrae inter duodecim tribus distributionem indicari contendunt. Ita JARCHI: HSecus ac olim factum est, ubi numerosiori tribui
major dabatur terrae portio (Num. 26, bd. 33, bd.); sed futuro
tempore omnes tribus aequales obtinebunt sortes; unaquaeque portio porrigetur ab oriente occidentem Versus; neque duae tribus unam portionem habebunt communem. Eadem tradit ABAR-
dicuntur de tribubus, hoc sensu : nulla tribus pro ratione re siensiti numeri sui hereditabit, sed in tota terra Israel ab oriente ad oecasu in partes erunt aequales quoad longitudinem et latitudinem. Promissio haec quoque in templo secundo non est impleta, quum terra illis temporibus inter tribus distributa haud fuerit. M M' - ndi vi NiDI 'TEN Oula sustuli metrium meum, i. e.
Juravi, vid. not. ad 26, 5. G. 28. d2. 36, T. et in N, mran, Ut darem eαm γαiribus Bestris, vid. Genes. I 2, T. IT, 8. 26, 3. ndineta d*b DXrn m D Ideoque ccidet, i. e. jacta Sorte distribuetur nobis het eo terru in hereditulem, vel hereditario jure possidenda, ut infra Vs. 22. Cf. dS, I. s. Definit prius totam terram , quae habitanda erit ab
exsulibus reducibus, notiSque terminis circumscribit, ut deinde melius et expeditius singularum portionum procedat sortitio. Et primum quatuor constituit latera ad totidem coeli plagas. VNDE Ad latus, plagam, Septemtrionα , es. Vs. I S. I s. d.
567쪽
Chelionis, urbis, uti ex situ eolligitur, Syriae Damascenae, cujus praeter hunc Iocum et infra aB, t. nulla in V. T. mentio facta. Pro melius sine n demonstrativo, quia regit legi, monet De - RosSi, sicque haberi in uno Icennicotti codice, et in tribus codicibus, qui penes ipsum. Non sunt tamen ejusmodi anomalae loquendi formulae Nostro insolitae, et nil eri
tractu, et Num. Bl, S.IG. ndri mnicilli, inquit Hieronymus, siquae nunc Epiphaniet nominatur, ab Antiocho, crudelissimo Tyrannorum, nomine commutato. Nam cognomentum habuit, Apud
Arabes tamen antiquum urbis nomen, adhuc Servatum;
vid. not. ad Genes. Io, I S. et libr. nostr. Imndbuch der bibl. Illerthums . Vol. I. P. II. p. 2TI., cf. et MICHAELIA Suralemni. p. SIS. In descriptione finium aquilonarium terrae Israeliticae
eadem urbs memoratur et Num. Id, S. rim et Gratis Laroth. urbs Syriae Sobaeae, quam Davides Hadadesero eripuisse narratur 2 Sam. 8, 3. Urbis V imo vero, quae hic Sequitur, nug-piam alias mentio facta reperitur. 'EjN Oucte oppida sunt,
i et inter terminum Dαmαsci, quae caput Syriae, Jes. T, B. IT, I., et Chumuthue. Utraque urbs sibi finitima dicitur Zachar. s, I. BD i T Item Chiaeter - Tichon, quasi dicas Pugum medium, ut ab aliis hujus nominis oppidis, veluti Gaeter-Enon, (Vs. IT.), discernatur. Chaldaeus et piscinet 'α-bitiea. n- MYN Ouue urbs eSt prope terminum, A. in limine Chauron, i. e. Auranitidis, quomodo haec terra etiam a Ptolemaeo vocatur. Vide LIGHTFooTI GOrogi vh. Luoue praemissum Cap. I. Seet. V. Et etiamnum N Tiri est nomen regionis ad austrum Damasci; vid. RELANDI Inlaest. p. Io T. et Handbuch dor bibl. Ilierlhtimsti. Vol. II. P. II. p. s. Recte igitur h. I. LXX: αί εἰσιν εntarco Tmν 6ρίων ΛυρανίTιδοβ. HIERONYMUs ad Vs. S. IIcturon Oppidum Dαmαsci in solitu
i. e. secundum Ninichium, et reliquu Purs S temtrioncilis terrae
Israeliticae Bersus tiquilonem (T 'DI . Aut hic est nomen oppidi, ut illius Gaditarum trans Iordanem dos. IX, 22. VN PDI Itque ita habes latus septemtrionαle. Ita Cocctius, qui et similem formulam, in sine , s. l8. diu a nora,
eodem modo interpretatur. Alii: et quidem cum iangula Sutem trioniali; nae eni in haud raro cum notare, notum. Sed rectius
Vertitur: αtque is est limes iaquilonstris, Vot pro radiit, quod niux VS. 26. in loquutione plane simili ponitur, et hoc loco in aliquot eo dicibus Iegitur. Cf. not. ad di, a. Supra P. 2ss., ubi
568쪽
intermedio Auranitidis, i. .e per Auran itidem et per regionem
22, I., quae tamen, Iarchio monente, heio non neeensetur terrae Israeliticae, sicut nec reliqua regio trans Iordanem. PT i
orientule, i. e. mortuum, Ioel 2, 2 o. Zachar. Id, S. Eadem finium descriptio Num. Za, I 2. Pro et ' et D in uno codice Xen-nicottiano exstat et ' ri mny, tisque ad metre, sicque alios codices legere, monet ad marginem codicis De-Rossit numero Aly.signatus (anno Ia25. exaratus . V an Meliemini, vos Israelitae,
vid. not. ad Vs. IT. s. I VNU' Et talus avstrtila, dS, IG. 26. V et 'ra Vergus Gustrum, ut El, 2. Exod. 2 T. f. manu seincipit, inquit HieronSmus, risi Thumor, quae urbs in solitudine est, quam et Salomon miris operibus exstruxit, et hodie Palmyra nuneupatur, Hebraeoque sermone Thiamur dieitur, quae in lingua nostra Petramam sonat. Sed hujus urbis, quae 2 Chron. S, d. I Reg. s, l8. marin, Tu or, vocatur, in descriptione finium australi uin terrae Israeliticae neutiquam mentio fieri poterat. Chaldaeus et hoc Ioeo et infra d8, 2T. posuit Iericho, quod Iericho Dent. Id, d. vi ura urbs Putaurum voeatur. Sed et ea borealior est sita, quam ut hic ejus ratio haberi possit. Ex C. B. Michaelis sententia, relata et comprobata a filio in Supplenim. p. 2863.(coll. p. l8ss.) nostrum 'Dra breviate pro 'Ura raedari dieitur, cujus Inentio Genes. Ia, T. et 2 Paral. 26, 2., quo posteriore loco idem cum a Ps esse memoratur. Neque tamen hoc oppidum,
in lacus Aspli alti dis litore boreali situm (vid. supra Vs. lo.), huic
loco aptum est; ut taceam, vix credibile esse, Nostrum emit locum, quem Supra I S. IO. a Ty nuncupaverat, jam alio nomine Mara vocare. Mihi quidem nulla dubitatiο, ' sum hic memoratum eundem esse locum, de quo EUSEBltis in Onometatico sub v.
contradictionis Cades ch, sequam in deserto esse non dubium est, ait Hieronymus. Sic vocatur is locus, in deserto Zin situs, etiam Num. 2T, Ia , propter aquas, a Ilo se e silice illi excussas, murmurante ac contradicente pοpulo, quae historia narratur Num.
569쪽
2o, X. IX. UITRONYMUs ad loeum parallelum d8, 28.: sic ades, quae in libro Josuae Dis, d. appellatur Cctiles Larne, in deserto
est, quod extenditur ad urbent Petroni; Mari molli vero, quod interpretatur contrαdictionis, non voeabulum loci evi, ut plerique aestimant, sed aquarum, in quibus populus Domino contradixit, et Moyses offendit Deum. Pro legitur infra a S, 2S. forma singularis , quam et hoc lo eo veteres interpretes exprimunt, exhibentque codices Sex De - Ilossiani, et tres alii a prima manu. Verba, quae sequiaritur, ribri bet an, Iarchi hoc modo interpretatur: ,, Et inde se extendit terminus tisque ad fumen Aegypti, quod endit in miars mαguum, in termino, partim meridiem partim occidentem respiciente. Ita
Moses quoque Num . da, d. sqq. describit terminum meridionalemn deserto Zin juxta Edom, et quae ibi sequuntur usque ad verba
rens quidam, qui prope vi eum Rhinocoruram in mare se mediterraneum exonerat, saepiusque ut limes Palaestinae et Aegypti
et torrens usque Gil mure nictgnum. IlIERONYMUS ad a8, 28. :,,illud est observandum, eundem sermonem Nahalati, quia ambiguus sit, et hereditαtem significare, et torrentem, et hic magis torrentem accipi debere, quam hereditulem. Iste egi enim torrens, qui ingreditur mare magnum Rhinocorurae. Omnisque terrae sanciae hereditas ab australi plaga usque ad termin os Aegypti Rhinocorura et torrente sinitur. LXX h. l. Vbrid non expresserunt. Chaldaeus vero id nomen Ndd N Possessio vertit, nec aliter Syrus , et in loco parallelo infra d8, 28. veteres omnes id nomen her dilutem, Possessionem vertunt. Cui interpretationi
illud favet, quod duobus reliquis locis, quibus nomen bria Cum Ne paragogi eo legitur (Num. Bl, 5. Ps. 12a, d.), vox est penacuta, V V et (nec ridi: et ut h. l. necentu ad ultimam syllabam posito . Accedit, quod nusquam alias diri et solum de torrente illo prope Rhinocoruram, Palaestinam ab Aegypto disterminante,
usurpatur. Quibus quidem de causis praestet, V nd cum verbis, quae proxime sequuntur, ita interpretari: heredilres, s. terra Israelitis jure hereditario possidenda concessa, protenditur uSque ad mare maenum. ridet D mnND VN Et hio erit limes Bersus αustrum. De reora, pro quo et hic in nonnullis codicibus radi et legitur, vid. not. ad Vs. II.
mure mctgnum, V s. lo. ID. I termino s. simile meridiaris, VS. I f., ei. Vs. IB. Syrus vertit rexque cd mohoch, quasi rid di nomen proprium loci alicujus esset. Melius LXX: ε ωσ
570쪽
κατέναντι τῆσ εἰσοδου et Chaldaeus, usque e regione illitis Moi quo itur Chamatham. SimiIem loquendi formulain vid. Jud. II, ID. Vulgatus: et confinio per directum, doneo ventias Emiath. IARCHI: HUsque ad terminum, qui partim Septemtrionem, partim occidentem respicit, is est mons Imr Num. Id, T. S. in descriptione finiuin aquilonarium memoratus , qui est ex adverso aditus I amathae. Cf. not. ad laudat. Numerorum locum, et ulcHALLIA S Plemm. p. 56s. Vr n-Vid. Vs. IG. IT. dis, I. Num. II, 2I. Jos. II, 6. Παec est plagia mariS, latus occiduum, d8, 2. Num. 35, o. 2 l. mini' Tmqn-nN dri Abnr Diueidelia itetque hano secundum limites suos descriptam terrαm, Jos. II, T. d*b emipr Vobis, tribubus videlicet duodecim Isrαρ s. II. 22. a5, 8.22. pira l Sed fel, cf. Vs. s. Io. 22. MD N Ut ccidere Actialis eαm, i. e. dividatis sortito, ita ut quisque partem illamen piat, quae ei sorte ceciderit. V V 2 Pro hereditule, ef. db, I. d i araba cnb Vobis et et enis, ut Vulgatus vertit. LXX: ύμῖν καὶ τοῖσ 'βοσηλυτοιe. Syrus: Bobis et illis qui conueertuntur ad me. V Arina Qui commorαntur inter Bos, CL Exod. I 2, sis. Lev. IT,Io. I 2. Vulgatus: qui ctocesserint etd NOS. - es rdnn, a d ad hetybrim Otii liberos generαυerint inter Bos, in exsilio, ut Niruchi addit. AB ARBENEL: , , Significat eos, qui jamdiu satis eum Israelitis commisti fuere, qui horum calamitatem suam existimarunt, ideoque conveniens est, ut de ea bonitate, qua Deus Israelem afficiet, suam et hi partem auferant. ri', 'n TrNn Vnb Erunt enim nobis atque indiuencte, Levit. Is . Ig.
rib et di )-Ideoque Bobiscum Cαdent Sortes eorum Pro
didr t I U - Reseae Quacum Oset, vel vud quiam commoriatur α νεηα, D, T rara de , ibi sibilia et heredilretem ipsius. Quum advenae illi atque alienigenae nullum habeant inter Israelitas definitam tribum, cui adscribantur, in illa tribu possessionem accipient, cui adscribantur. AB ARBENEL: HDivisio terraedo suae tempore instituta tantum tribubus Israelis bono cessit, quum praeceptum de Peregrinis diligendis, non opprimendis (Lev. is, da.) aeceperint, nullum vero de tradenda illis hereditate. Sed hic vates aperte significat, fore istud tempus, quo peregrini de divisione terrae, quemαdmodum indigenae in Aliis Israel,
partieipent; non autem singularem quandam portionem, veluti cuidam tribuum, adsignandam, sed tribubus distribuendam esse terram, quae has partes suas secundum fani illam dispescant, ut adeo in universum peregrinus tanquam inquilinus futurus sit. Haec vero promissio templo secundo durante non fuit impleta, quum neque in tribuS, neque inter peregrinos divisa nunc terrii fuerit.