장음표시 사용
101쪽
Υel Telsuperiores bese sumantur , non ex quibus satim conficitur, quod intenditur. Ut si quaestio esset, An pietas principi sit necessaria. Non inmterrogemus primum de iusticia, sed de habitu bono. Deinde de virtute, Tertio de iusticia Sectindocti conciti iones sileantur , quibus necessaria propositiones confirmantur Plato ostensurus bonum cupere, virtutem non esse, propositiones bashubait lteram, boni cupiditatem esse omnium e Alteram Virtutem non solum non omnium sed pauci imorum. unde conelusio sequebatur , Itaque boni cupiditatem virtutem idem non esse. Harum altera proposit: θοοgifim colligatur : Nonne qui quis malus eji, irtutem nou habet : Nonne permulti sunt mali ρHie omittatur conclusio, qua en Nirtutem pem multos non babere, O construatur secunda propositio necessaria prius hoc pacto et nonne quisquis malum cupit, bonum non cupit ' Et qui quis bonum cupit, is malum non cupit e Malum autem nemo cupit. Hic etiam conclusio transiliatur quae en, Bonuni omnes cupere. Et quia iam habemus duorum hilog morum concissa proposit-tiones, habemus etiam eorundem conclusiones, quas cumulate inferre licet bi oportunum videtur Bri uiter hoc Aristotelis praeceptum ο-nta, Ni concessis Ontenti non avide quodsquitur occupemus, propterea quod bo iam ipso De
102쪽
mplis plenis en Socrates apud latonem. I o si ordo propositionum permutetur, O commisceantur propositiones diuersorum syllogi morum, hoc modo. Nonne is, qui malo ei virtutem non habeti Nonne qui qui a malum cupit, bonum non cupit e Nonne mali permul sunt e Nonne malum nemo cupit R Ti , Si coniugata interrogando commutentur. visi probandum esset, bonum virum esse dignum lauti, interroges : Ecquid bene agere esset audandum e Sed bum loci enstasiin , ide in loco coniugatorum apud Philippum o. Eici: interrogemus , t aduersariis non intelligat ex forma quasionis quid cupiamus nobis concedi. Si enim interroges hoc modo , Nonne ulti mali sunt 'intelligat aduersarius te cupereo malivam partem concedi. At si sic, Multi ne an pauci malisunt j Ex quaestrom forma ir-telligi non potent, quid cupia concedi. S EXTO, Si per similitudinem interrogetur , in qua latet ν- niuersale, Ni potente ignis clare sine fumo principio statim effagrare 'Ergo sine inuidia gloria subito enitescere non potesil WE PM O . Si ipsi interrogator interdum sibi ipsi resistat Suspecii enim noti habentur illi, qui aequi in dis utando
cunquclusio quod ichristiris breficia i
103쪽
se propositiones, veluti non necessa ria interro-- ς gentur, dissimuleturque id quod intenditur, qui 'm i nos Socrati est familiaris. O. Nisἰ--- milia per comparationem proponantur. Nonnerum quemadmodum multi indocti, cilii pauperes, ita multi siunt mali eiula semper pauciora sunto bomiuibus bona mala plurisna. VN D E C tevtμr M o si declinetur in latus sursum. νη γ 'δm eunque. Hac enim rationefaciliis obtinetur con-
ιυμ cluli , t si Nolo sumere posterim, intii rogo iv qc quoden prius ct econtra, icti concedat, ista christum morte suasatisfecisse pro peccato gene intelli risbumani confiteatur necessee i homin stu'ηρ bis sitia operum gloriari non posse. D ODECI KR66 Mo. Si ea n quibus eszi totius contentionis pra- μpς ς sdium positum non in principio statim propolian- μ' i rur. t enim'misma praesidia non suntslatuen- - da tu prima dei sed rectius in nouissima cosiocav- ' ον tur: Ita in il putando diu occultandasunt m quisitet V bis plus istumen. DECIM TERTIO O
som v c 1 Mi , Si producantur O amplificentur, ιβ g ' interjciunturq; in argumentatione, ea omnia,qua O nihil ad rem pertinere videbantur. Hac enim rati--θς' one e luttiri obscuratur es Socratis o more.
104쪽
positiones necessario niae conclusionis, qua τι
pondere aleant. Caeteras quaecunque praeter has accumulantur, multitudines turbata re.
cum igitur loco niuersali propositionis ponimius inductionem , O loco desinitionis diuisonem,
certum est nos orationem beriorem inornatio rem reddere. Estque hoc Aristotelis praceptum, quod α ὀ ὀγκον - σιλαν orationis haec duo po-ribsimhmfaciunt. γωγη μ λ perspicuitatis gratia, seu ν Aristoteles inquit , ει σα-
θωειαν adhibebuntur exempli parabola, qua ad illustrandum. explanandum nonsolum diι- alecticis, Ne metiam ab Oratoribus o oblis saepit me adhibentur. Postremum assumentur propositiones prater necessariis inductionis gratia, nimirum iisniuersale inductioile exprimatur, sed inductione potitis apud imperitos, ollog novere apud doctos. Dialecticos tendum At. Hactenus Methodum tradita en, quia instituatur diblutator contra aduersarium: nunc pauca de re praecepta dentur. Ut quemadmodum aduer sum assum restondentia munitis en conssi s disputator, ita sit ratione, cum se argumenti natura pervicax obiecerit. Est autem namquamque rem probandi principium duplex, Alterum pro positae rei definitio, alterum axioma, quorum ibi clare res in sua natura, ambitu cernitur
hoc euid uter quare in ea aliquid sit intelligi
ter attru co1 concluconcea ex paritatam
105쪽
S. Itur, reliqui loci his duobusfamulantur. Sit quae stio , An qui quam mala, Vt mala cupiat. Hic priaraum quaeratur axioma, idelicet nemo ult esse infelix. Hoc axioma sit maior, additur minor , Omnis qui cupit mala, ult esse infelix Hinc sequitur conclusiio, neminem mala, Ni mala cupere. Hic si quisquam axioma negauerit, nemo cupit esse infelix, nihil babemus, quo iuvemus nos, quam definitiones rerum duarum, scilicet verbi cupiendro infelicitatis, quibus ostensiis nise ρο- terit Di, irecipiatur haec sententii, Ni poteIEquicquam ferri adprobandum illustrius.
POST nunc interrogator instructu sei praeceptis aduersus aduersarium, O rem iudiJutationem adductam , Sequitur tresponden ii quoque praecepta ex eodem Ar otele praescri
bamus sed Vaciemus breui me o ciuisita
que re*ondentis tu his con stit, Primum diligenter attendat, ex quibus adversmus probare nitiatur conclusionem impam, caueatq; ne causas sal a
conclusionis, quae sunt propotione in ollagi noconcedat, sedeas si omnino sup sem rei ciat, si
ζx parte , distinguat. Deinde ipsam collectionem tam animo intueatur si Dialectica non Derit, rejcienda ea, O monstrandum Nitium. verti contra aduersaru personam subinde Oratio-6ζm flectat, suarto contemnat ea, qua ab adue Di tanquam necessaria adducta μης. Sant
106쪽
Sunt O exercitationis praecepta commam opponenti respondenti praescrίpta ab tam o teles, quibus instructi esse debent disputaturi, quo rum praecipua recitabo. Primum a uocendur' est argumentationes conuertere. Sic enim a. ior nobis ad distulandum argumentorum ubepetit copia, O in paucis multas argumentatio
nes tenebimus. R autem conuertere, conuenin conclusione in contradictoriam e contrariam,
assumta altera propositionum alterum uer tere, quod quomodo fiat paucis explicanduimcn. Si igitur syllogi mus conuertenditis fueris primae figura, maior per tertiam euertetur, M'nor p.rjecundam, it si quia omne honestuim laudandum espl, omnis istu honesta, Ideo omnis trivi laudanda. Siquidem iri res quaedam laudanda non sit, sine omnis virtus sit honesta, quoddam honestum non erit laudandum . iucomne honestum en laudandum , quaedam virtus non erit ho mcta. Sedo omne honestum lasedandum enit omnis virtus hones c sunt e nimiorum contraditiori manifeste fal) 9 Sta igitur firma conclusio , omnem irtutem LM dandam esse. Sibilagisimus convcrtendvis fuerit secundae figurae, minor euertetur per primam, maior per tertiam figuram Tt si quia nubium turpe amandum . Omnis voluptas Ita manda, ideo nulla olupta turpis est. Siquidem quadam Oluptas turpis, siue omnis olupti
107쪽
ιia nuben a iquidem optas en se en amanda, quoddam turpe erit amandum. Si ue nullum turpe mandum, quaedam Nolupta snon erit amandas Sed turpe nullum amantamen , voluptas olem omnis amanda non fit,c traque ex collatione contradictoria manis stat est Ergo recte conuersa conesusio eri, quandam Noluptatem turpem esse. Si conuerten HOLAgii uis fuerit tertisfigurae, maior in prima, O minor infecunda euerrethi, Ut si quia γγ latilus omnis luci costallus omnis lapisen, Ideo quidam lapis lucidus sit. Nam si lapis nussu sen lucidua siue Crystallus Omnis l. pis en, quidam Vstatim luciduo non erit. Sive costallus non lucidus est , C sta us quidam lapis non erit. Sed ' omni Crysta H lucidus en ita omnis C stasius lapis xtraque ex contradictoria falsitate conuincitur νera isse Stuo igitur firma couclusio , quendam lapidem luci
dum esse. Itaque in adem re sex argumenta licet conficere Tria cumsumitur coni ponis contradictorium, O rursus tria, cum Ibi nitur coni sonis contrarium. Nec D res potentior en ad eliciendum erum, quam subit tanquam nocirculo positas eadem in re collactiones cerni re. Quare non immerito Aristoteles τα αντὶ φα inter exerciti praecepta numerauit ut autem
108쪽
I erit omnes filogi mos conuertere m similis erit in omnibus colligendi ratio. DE PRIMA FIGURA.cumtur, num omnis impietas sit fugienda. conela datur Urmativa thesis hoc modo: Omnes eccatum si fugiendum, Omnis impietas en peccatum, Igitur Omnis impietas est fugienda. Hic si maioris O mi iuris contradictoria imveniuntursa a immota tris conclusii ex necessario veris Ter tertiam igitur figuram exploretur maior sumto contradictori conclusionis, hoc modo Q dum impietas non en fugienda, Omnis impietas en peccatum, Quoddam igitur peccatum non en fugien
Sed conclusi hae manifeste falsa en gitur eius
contradictoria erit Nera, Omne peccatum essesu-giendum. Per secundam exploretur minor seruata maiori pri icipalis DPogismi, O ssumto contradictorio conesu bonus hoc modo: Omne peccatum en fugiendum, Ouaedam impietis non enfugienda, Agitur, quaedam impietas non est, peccatum.
conclusei esti A. igitur ira contradictoritim erit verum Fidelicet omnem impietatem esse
109쪽
peccatum. Hinc iam immota infertur prima conclusio. Nam si O omne peccatum enfugientam omnis impietas en peccatum erit profecto omnis impietas fugienda. DE SECUNDA FIGURA. Quaeritur, num monachatus si cultus Dei, concitidisti negativa thesis hoc modo. Vtillus cultus Dei en hominis inuentum. Omnis monachatus en hominis inuentum n ces Ergo moueacbatus en cultus Dei. Dic simularis O minoris contradictoria inueniuntor falsa, stabit immota conclusio Explore rurigitur minor perprimamfiguram , hoc modo. Nullus cultis Dei en bominis inuentum, uidam monachatus en cultus Dei. Igitur, quidam monachatus non est hominis inuentum.
Sed conclusio en falsa. Nam nullo Dei verbo praecipitur monachatus uvare eius contradicto rium erit verum, Nidelicet omnem monachatum ςsse hominis inuentum. Exploretur maior per
Omnis monachatus II hominis inuentum , Quidam monachatus en cultus D eL Ergo, quidam cultus Dei en hominis in
110쪽
'a me colunt docentes doctrinas mandasu hominum. Igitur eius contradictorium erum erit, Nidelicet nullum cultum Dei esse hominiis incientum. Hinc iam immota inbertur conclusio prima Nans si nullws cultura Dei Ilio minis inuentum, omnis monachatis Ithominis inuentum sequiatur omnino nullum monachatum esse cultum Dei.
Quaeritur, num aliqua voluptis sit uita, concludatur virmativa thesis hoc pacto. Laetari in Deo est licitum, Laetari in Deo ei voluptas, Igitur aliqua νοluptas eki licita. Hi si maioris O minoris contradictoria laue niantur falsa, immota erit conclusito Exploratur maior perpriimam figuram hoc modo. Nulla voluptas e Plicita, Laetari in Deo eI Noluptas, Ergo latari in Deo non eu licitum. Sed conclusi haec manifeste falsa e t. Nam e seontradictorium praecipitur erbo Dei. Laetamini in Domino et exultate iusti Exploretur minor persecundam hoc modo.