Duo edicta Elizabethae reginae Angliae contra sacerdotes Societatis Iesu, & alumnos seminariorum, quae à Gregorio 13. pont. max. Romae & Remis pro Anglis sunt instituta; quibus non solùm illi vt perduelles proscribuntur, sed Angli omnes, qui in iisde

발행: 1583년

분량: 201페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

ax l

e AP π mi. 17 habemus,nec desunt nobis Principum,&crultatum publica instrumentavius ubi necessitos postulabit, in lucem prodibunt. Si vero ut probabilius videtur) de regum . ne nostro,vite instituto, doctrina, religione legibus patriae nostr haec intelligi velint, abs te petimus, benigne lector,Vt si unquam alias, vel maxime in hoc negocio, tum tui, tu nostra causa,illam attentionem, fauorem, & aequum iudicium, quod causae grauitas Vtrosq; cocer- . nens expostulat paululum nobis accomodare ' . non graueris. Respondemus etenim, isi legus retriis . Dei & Anglicani regni semper conspirarent, repuriatre re ipsa perpetuo consentirent, quemadmota interdum dum n hac clausula edicti, multisq; aliis scria P ptis vulgaribus, quae ab auctoritate publica proficiscuntur, facit E conuenire, salso tamen declarantur, difficulter admotam doctrina nostram, & facta ab errore,& contumacia erga Principem vindicare possemus. - Caeterum quoniam leges regum, & rerum publicarum,non semper in una sede moratur. sed contrariae esse possunt mandatis diuinis, licet nobis iuste sic cuipiam obedientiam prpstare, vi aliam interim non amplectamur, , Imperatores sinquit August. fin errore esse it qt d Epist.iσε. ab sit pro error esito contra veritatem leges darent,per uvi iustio probarentur coronarenturin farcien- . .... 'δε quod illi iuberent, quae Deus prohiberet. Si Principi nostrae, aut Rcipublicae, a Deo effa,illam quam colunt fide. non' . - d 1 deseciu-

82쪽

' λ siri praeu a1 ituras: Christum adsutum im il- ab ii 4 Vsilue suem taculi, imo in medio e L .ro. rum, quotiescunque de legibus suis consuti

tarent : spi ritu rn sanctum perpetuo illos omnem veritatem docturum: eundem futurum in ore ipsorum, filiorumque,&nepotum Vsq; in aeternum: lique in fidei rebus dubiis scri- .pturae nos ad em remitterent: si ordines regat in unum congressit iuste hac sententia uti poscsent, Visium ess sipiritui sancto ct nobis: tunc sane

statuta nostra & leges Anglicanae, semper cum lege diuina conspirarent, M unius transgre so merito nos utriusque damnaret. De quo certe non est quod homines Catholici laboremus: manifesto enim constat, regem nullum

vel Rempub. ciuile, eiusmodi priuilegia pro- , testionis diuinae accepisse, cum haec tribunalis Ecclesiae Catholics sit prirogatiua,cuius leges hanc ob causam nunquam amandatis Christi

discrepant,quemodu partam eta, quae Vocatur . nostra exaduersariorum sententia) omnibus .secul is retroactis, a Veritate aberrarunt: cu mnos certi simus poteri ora potius aberrasse, &reliqua omnia quaesbi potestatem causis si A clesiae depidendi vendicant, necessar o falli ac decipi debere. ν P mist, sane periculum foret nimis miseranda, q/ magnique fidei salutis apud omnes incertj- 'qui μὰ oi tudo i iic a Principis voluntate pcndendus βρυ-tiam rctialeg.bu eiusdem volutati per omnia re-

83쪽

e APUT II. 'spondentibus, Ut per viam compendiosor cin porarer a ad Veram tendere religionem non liceret, qua M. tris

domino, Principi uc temporali visum est et nec aliud quam iisdem placeret, sibi crede

dum proponere. ria in re nostra natio prae i cliquis infamia notatur, cuius nos froquenter pudet, cum his de rebus coram exteris dicendi praebetur occasio ) qu 'd in unius hominis nata Exempla o moria , ex quo haec religionis coeperit in ta test e fel ita mutatio, primum quidem habuerimus

regem talem , qui legibus suis summi Pon Σ:a

tificis auctoritatem, quamuis in reliquis ina' ιεν lorum suorum fidem feetiri Voluerit, abo- uit reli leuit : deinde puerum, qui Una cum Pontificis potestate, simul uniuersam religi, nem Catholicam excussit: Tertio mulierem, . quae Vtrunque denuo restituit, & in Protu stantes satis seuere animaduertit,&postremo riserenissimam suam Maiestatem modo ad l ei- publicae gubernacula conssidentem, quae suis item legibus, iam pridem Vtriq; nuncium re misit, admodum seuere Catholicos,Vt illa antate Protestantes punit, quae Omncs mutationes spacio triginta annorum acciderunt. Nec maiorem nobis in futurum expectis re securitatem , aut religionis sperare.tran-

quillitatem licet, quamdiu animarum nostraru in salus vel damnatio, principibus le-

gibusque ciuilibus commissa est. Qui si proapter peccata populi, aut per iudicij errorem, Vel

84쪽

. di sun ut aboliti sunt ritus omnes Eccl ἡ

85쪽

siae Catholicae, Verusque usus administrandi sacramenta & sacrificia, haecque noua sorma Moletu a. Praescripta sitnt, quae in multis cu m Luinglia- εὶ tenta in Dismo, in non ullis etiam cum Lutheranismo D s

contentit,adque praesentibus, atque adeo om- no Pontificeni conatu dissuadentibus& rcfragantibu S V- reclamante

niversis regni Episcopis, praepositis sane gra-ς πρ Missimis, Goctissimis, atque honoratissimis: θ' quippe qui primarium locum &suffragium, ex legibus apud Britannos, longa consuetudia

ne receptis in eodem partamento obtinet: nec solum Episcopi,sed etiam clerus inserior, eo dem tempore conuocatus, humillima animi

significatione sese opposuit, quemadmodum di plures alia viri prudentes, tam in partamcnto,quam extra hoc factum sibi vehementer di, splicere significarunt. In hunc igitur modum praeualuit sentetia Laicorum, id est,illustrium, nobilium, ciuiu. di aliquorum prςterea artificii, res plane monstrosa)idque in causa religionis, non solii contra omnes Episcopos Catholicae Ecclesiae, qui ut scribit Irenaeus Vna cum Episcopatus sue--Α. cessione, charisisima veritatis acceperuut: sed etiam contra proprios su os Praesectos atq; pastores, quos ut quod minimum est dicamus necesse est,siue insignem sapietiam spectemus. siue eruditionem, siue vitae sanctitatem, siue

denique vocationem attendamus, debere magis veritatem agnoscere, sententiamque Veri Drem in rebus spectantib' ad professione sitam

86쪽

Forma iram. menti de primam Regianae ιn causis

Ecclesiasti-

ru coniectis in carceres ,

61 AP o Io C I Aproferre, quos maiori etiam ratione audiere dos,quam illos i uisse, qui nec aetate,nec crudi tione, nec theologiae cognitione cu illis crant

comparandi,quique illis & iure diuino,& h mano maximE in causis religionis obedie tiam, subiectionemqtie praestare, ut propriis pastori biis animarum suarum debebant, nomo sanus dubitat. Ad haec, eodem tempore,& in eodem parIa- , mento, formam iurameti quoad spiritualem gubernationem suae Maiestatis excogitarunt, omnibus Archiepiscopis, Episcopis, caeterisq; personis Ecclosiasticis offerendam, maxim Evero illis, quos probὸ ex priori declaratione& protestatione contra eam facta, non posse religione prepeditos haec admittere, nec etiam velle contra conscientiam suscipere intelligebant, Vt si recusarent, statim officio depon rentur, pastores nimirum & parentes ab ovibus suis & filiis. Interea du haec Londiniger tur, lupi nonnulli famelici Genetia is huc a currunt, qui pellibus ouinis industrie admodu conteoti,ia in horum ouilia latranti stomachi irrupere parati erat, quod & postea secerui, praedictis Episcopis, atque Praelatis, magna cui ominis sui gloria animisi; laetitia dignitatis& facultatum amissionem pro fidei consessi

ne sustinentibus,&ab illo tempore in carcerationem. Vnde factum est, ut ipsbrum pars maxima temporis diuturnitate consecta, elicia

ter & gloriose, ad Christum hinc migrarit. . ι Hic

87쪽

' PRIC igitur mos, haec agendi cosaetudo noua & iriolatata,cotra natura, Regiae Mai cst.& vni uex11 TCgni dignitatem su scopia, hs lcges patris cori tua expressa Dei madata latae, quae omnem

notiis submissionem, & erga maiorcS Obcdi . . . tiam Praescribunt, haec decreta, quae costanti c. . l. tiam a L ei veritate constringunt,& ad teporaliss atris vicissitudines impcllui, imo ad sallaces mortaliu metes, & inanes opir iones, haec sta in tiras hi tuta regni s non aute ciuiles principis alicuo costitutiones quib' obteperare recusam'. qu iti ci sq; no solu vita nostra atq; doctrina, sed apsa morte etia, sanguinisq; si ita opus sit effu-l lac me mos reluctaturos co fidim',optates iemP,l ut vel sic salte afflictissimae nostrae patris linus misereatur, huiusq; Violete Pturbationis igno- nimia quae posteritati nostrae impendet eluere

dignetur. -

Nos igitur abscntes a patria, nO Vt obiicitur, Nes Nisc. hie cotra Dei leges Viuim', sed tantu cotra eas, ou sim nee quas cum Dei ecclesiae & naturae lcgibus, ut ex Iuris risiis diems costat,pugnare comperim'; quod certe pro- Tu quocunq; etiam Theologo Caluiniano,vel in 'Protestante cogi essi, ubicuq; terraru suerit,de- .mostrare nobis haud crit difficile. Ulteri' affir uia ita , .mam' quod queadmodu Theologoru illoru, contra lea esse o Ptestates haberi volvt,nuli' in in orbe Chri

Hiano nos Vivere contra lcges diuinas docere .

pol, ita null' exiisAnglis Iuriscosultis,quilio. ru perfidiae assentiunt ii quide Catholici oest a buolosi, qua lurisperiti, nobis hac in re noti

88쪽

aduetiabuntur euincet Vnqua,nos hic Contra stegra AEVti leges patriae vita agere, quod non ea tathm de - , qμi με causa asserimus,quia leges eiusti odi, cum sint: f /q iniquae obligare conscientiam non Valeant, itur reuera Ie aut quia cum ad religionis itatum pertinent, sarinosum. sine cleri consensu quod fieri no poterad sint condits,aut quia dignitati &priuilegiis eccle- sire aduersantur, acob id cum iurameto legis latorum, omniumq; Principum Christianoruqui legitime inaugurati sint, repugnant: sed etiam quia reuera leges censeri omnino non debent, eo quod earum conditores potestate conuenienti, auctoritate,&iurisdictione, quominus iuxta iudicij rationem agere,&au ctenistic se ad audiendum, determinandum, definiendum, aut sententiam serendam in causis mere Ecclesiasticis, comparare possint,sueri destituti.'trimenta Partamentum autem est conuentus plane

r. ciuilis, in quo, nec Episcopi ipsi alitqr quim veregni Barones ius suffragandi obtinet , nec ut Barones, ullam habent tractandi aut definien. . . di negocia, alia quam quae ad ciuile status gubernationern spectant, potestate; cum omnbpotestas, quam Vel Episcopi, vel alij in illo loco exercent, sit a principe &Republica ciuili, derivata ; ad quos nec lege diuina, nec nat 'r di, huiusmodi rerum definitio spectat. Estq; πρη ' ρ' error manifestus, omni eru ditione ta humanaris 4 quam diuina damnatus, affirmare primam' i coiia an causis Ecclesiasticis, naruralibus aut Christianis

89쪽

aloi

sil.

manis legibus in potestate, &iure Regis temta Ecclesiae με pQralis includi, aut huiusmodi dignitata vn brmiter . quam in gubernatorem aliquem ciuilem tuis με A . . re collatam aut conserri posse, siue is Ethnicti siue Christianus fuerit, asserere. Non enim spectare potes: ad impertu Principis infidelis seu Ethnici, cuius potestas Imperialis siue regalis in populum suum, hocn5 obstante, legitima fuerit legi naturae diu in N; I a minis ordinationi conuenicias, de his etiam Aposto eipes no posti cum Christianis per omnes suas epistolas,

pro illis oraret, obtemperarentqu e, iuberent, 'p ς' mp

loquuti sunt, quemadmodu & Christus Do et , ζ'

minus noster inEuangelio, cum tributum iis chris dem dari praecipereo cum ab aliquot centenis euolutis annis,hauci adhuc Principes ad Christum conuersi fuerint, &Ecclesia tamen toto . illo tempore suam gubernationem habuerit separatam. Non ergo ad paganos Imperatores hoc spectabat quamuis non minus olim Imperiales & regales, quam nunc temporis exti terint)nec ab illis expetebatur: nam sub Nerone, praecipui Apostoli Ecclesiam Romanam gubernabant;quemadmodum modo, ubi regna ab auita fide desciuerunt, Ecclesia sua sipiritalem necessario habet gubernationem, quae regibus Ethnicis, quibus tamen in rebus f cularibus obtemperant Christiani, minimὶd qndeat. Quapropter omnia quae a Prot stantibus ex sacris literis adseruntur, non plus principi Christiano,quam Ethnico quoaci hac , Dipstatem, fauenti e Pr

90쪽

66 APOLOGIA Praeterct nec ad iurisdictionem Regunt, Vel regnorum, qua ratione Christi fide imbuti sunt, haec summa auctoritas spectare pota test: cum alioquin Ecclesia,quq mysticu Cnristi corpus est &respublica, coniuncta simul cum terrono & ciuili statu, suam propria gubernationem,iurisdietionem,&administrandi methodum, a Christo ipso immediate sibi traditam, imo se,suanique potestatem rursus terreno imperio, quod Apostolus humanam

creaturam Voca subiiceret.

Vnde,&illud inco modi sequeretur,Vt quotiescunq; Rex qui spia vel prouincia adChristi fide coverteretur,Ecclesia se illis, non au te illi Christo&Ecclesiae sese submittere deberent quod sane absurdissimu est, cu constet Principes & populos hactenus post Christi religione suscepta,semper sie Christi eiusque sanctissimis legibus subiecisse, nec Ecclesiae gubernatores, aut ulla eius mebra ad maiorem subiectione reuocasse, quam priusquam ad fide Christia Dam conuerterentur ,ab iis requirebant; imo Dequeter remisisse aliquam eius subiectionis parte,Christi eiusq; honoris causa: ac propterea sacrae literae aperte nos docent, regna quae Christi fidem admiserint,Christo, ciusque Ecclesiae seruire debere: hinc Esaias, Gens ti Regnum, quod non seruiuerit tibi inquit peri. bit: & August. non deerit Dominus ad tuen dum Ecclesiam suam, qui iugo suo in gremio eius toto orbe diffuso, omnia terrena regna

subiecit. Regesti:

SEARCH

MENU NAVIGATION