장음표시 사용
221쪽
debere: quia Petrus dc quilibet Romanus Pontifex non censetur caput diuersum ab Ecclesiae capite, qui Christus cst; sicut neC- censetur diuersium ab eo fundamentum eiusdem Ecclesiae. Petrus & quilibet successor eius est caput Ecclesiae directivum,dccaput eius visibile, Vicariamque gerit potestatem Christi: qui est caput Ecclesiae prin- pale,absolutum, S iam inutii bile. Neque res noua est, Vicarium quemque constituere unum atque idem tribunal cum eo cuius Vices gerit; ex quo neque licet ad hunc ab illo, in causis atque sententiis, prouocare. Sapienter ideo S. Leo haec verba Christo Serm. I 3. Domino tribuit: Cum ego sim inaiolabilis in Anni- Petra, tamen tu quoque Petra es, quia mea indi=' virtute solidaris: vi qua mihi potestate sunt propria ,sini tibi mecum participatione com
I7. Sed quam est illustris possessio illa
obseruantiae, quam Caesares, Reges, Princi- pes maximi, eorumque regiones ac prouinciae totius Ecclesiae Occidentalis profitentur ; quando ad nouos quosque Romanos Pontifices, vel cum ipsi noui Aunt Reges ac Principes, mittunt honorificentissimas inegationes, veneraturi ire illis Christi Domini Vicariam potestatem, & Prim tum Petri 3 i8.Ge-
222쪽
18. Gemuerit facile Molinaeus,dum intellexit nuperrimeo Ludovico XIII Christianissimo Rege, missam istiusmodi legationem ad Urbanum V IlI. &eam obiisse Carolum Crequium, Lesdigueriarum Ducem, Franciae Parem, ac Magistrum Militiae Gallicae, Virum de quo Dionysius Saluagnius Boessius, Orator Regius, agens in Vaticana Regia. coram Pontifice & eius augusto Senatu, haec inter alia comm emorauit: taui porro ex omnibus inprouincia di- . tionis suae pagis , pestilent imae doctrinae praecones, o scelesos Erebi ministros excedere iusserit,omninoi prauae Religionis, ibi iam ab ritu Auctore, numquamsine diris nominando , grassantis o virm siuum stargentis, pro mulgationem, vsem, o exercitationem sustulerit. I9. Vt autem Molinaeus non nesciat,
quisnam huius legationis fuerit scopu s,utar conceptis verbis eiusdem Oratoris Regij Dionysij Salu agni j , quae pro Crequio Legato tum pronuntiauit: Per eum itaque, inquit Janctissime Pater, Ludovicus Rex Francorum o Nauarrae Christiani imus Titisummum istam in terris honorem gratulatur: et/nde tanta se laetitia perfusum fuisse palam i satus es, quam a nato se quondam te perfusum fuit telum es. Proinde pedibus tuis
223쪽
Apostolicis prauolutus, eorum oscula cultumo obedientiam ex animisienientia tibi praeuato exhibet. Te mnicum Iesu ChriIui Vicarium, re certum Petri successorem, regηis criorumo humanae saluiis Arbitrum agnolit ac propietur: viresssos ac copias, a sanctis imae
Sedis Apoctolicae defensionem promptas ct parnas semper fore, tibi posscetur.
2 o. En Romanus Pontifex a tanto Rege Vicarius Christi de successor Petri appellatur , more maiorum; perrexit deinde Orator in haec verba: Tu vicissim Vrbane Ponti sex optime, Maxime ; Vrbane, inquam, caeletiis thesauri custos, ct aeternitatis dioensator, sol tui Dominus se Vindex, Ludovitum Regem Chrimanissimum, Ludovicum Imλ tum , Ludovicum Haereseos se omnium Franciae moniorum Domitorem, Ludovicum denique filium tuum,eums totius orbis Chrimani natu maximum,paterna beneuolentia comse re . 2 i. Non possum gloriosius absoluere; tantum addo, a Serenissimo & potentusimo Rege Poloniae Vndi ilao, adhuc reccmtius , hoc est extremo su penoris anni autumno, missam aeque gloriosam Legationem,ad Primatum Petti perinde agnoscendum ac venerandum in Urbano VIII. Pontifice Romano. Quae utraque duorum
224쪽
Maximorum Regum prosessio sola sussi-
Ceret, ut confundantur Sectarij. oui soli temere contradicunt possessioni prope m dum aeternae Romanorum Ponti cum,
quod spectat ad Petri Primarum S Apostolatum
a1. Vt nihil dicam de Epistopis Ecclesiae Occidentalis, qui omncs aut constitui, aut certe institui & confirmari auctoritate Apostolicae Sedis debent,&absque controdictione ulla quidem id expetere iolent. Quae res cerebri debilitati, & in prauum elapsi arguit omnes,non Verbi dixerim, sed ut locutus paulo ante est Orator Regius, Erebi mni os. 23. Viri prudentes non ita desipiunt; propterea monii celebri Academia in Regno magnae Britanniae, superiori anno inter alias theses proposita haec enuntiatio fuit: Papa non est Monarcha Ecclesiae, sed est tamen Pastor Pastorum , S Supremus Episcoporum , in qua utique tantum inest luminis, ut possit crescere aliquando
225쪽
A P VAT XXIII. Expe. untur aliquae sententiae . Molinaei
olinaeus calumnias' egerendo, fatigatus fle ct necessatre. Trρη verius quam satiatus , Muerensa Rel P , ρης' mox ait eas reuersutus , diis
a des brat illibus, de- regimme. Pri mo cum o sndeni ta religion par diendum esse supremo Prin-des vostes condamnees cipi dixisset, & reprehendi par ceste mesne religit, merito illos,qui ex Religioneia ista cause de Dic propria ansam rebellioniS ar-ne 1'auari pur ia r: p u iit, debuisset suos Hug nottas perstringere, tincto lique infamia rebellionis, dc hoc dis ii mulare eum non oportuisset. Nam res est in comperto, dc
ideo Dionysius Salutignius Regius Orator, exponens oc excusans seram obsequij pro- sessionem, quam exhibebat .Christianissimus Reti per Crequium Legatum suum ;Se facturum, inquit, satu non putaMit, nisi Sanciritati eius munus offerret, quo nullum maius, ct Regia muni centia dignim duri vel excogitari possit; stolia nimirum se trophaeaperduellium haereticorum. sic ipse. Postea memorans susceptam in Bearnenses bel-
226쪽
N O TAE IN EPIST. MOLINAEI. 2OT
licam expeditionem. biennij spatio ait su- 'pra centum & quinquaginta ciuitates, partim vi partim deditione, accepisse imperium Regis: en quanta fuit,in solo Galliae regno, ex reformata religione rebellio. Peculiariter de Rupella, Haec, inquit, ubisep ti animaduertit, Franciae ruinam ct lucruosum exitium pacta, Britannos centum se viginti rostratarum nauium classe succinctos, in snsulam Cracinam euocat. Et paulo post : ILlud, inquit, Haerestos propugnacissilum corruit, o cum eo prostrata est rebellio, prostrata inhaeresis ipsa, quae per totos septuaginta annos Franciam cladibus atrocissimis diser erat. Sic ipse. Conferat haec Molinaeus cum his, quae de Sectarijs suis, de- Combi empt- --,stuque ipsorum fide erga Re- Ruct Hement, sommes nomgem, vani sti me iactauit. obliges a lv estre fidele, Σ. Fatetur praetζ δ, in I ar toUou bernationem non inueniri a ne
deteriore Anarchia, in qua narchie, en laquetis chacuniunt omnes serui & manci- est VH Me, pour auecta-pia,vel ideo, quia sunt om cun est istra, ct o vn eo nes domini; cum excessus crre est cause delibertatis sit origo vera fer si uitutis. Qui tamen ita iudicauit de gubernatione politica non male; nihilominus Ecclesiae ac Religioni Anarchia m obtrudit,
sublato Pontifice Maximo, qui Rex sacrorum
227쪽
rum & Monarcha ipsius est;sublatisque orthodoxis Episcopis, qui sunt cius Optimates. Ex quo sit, ut Synagoga tum Lutheritum Caluini vera sit Anarchia, non absimilis gehennς,in qua nullus ordo sed semiapiternus hortor inhabitat. 3. Mox de legibus humanis loquens, ait obtemperandum malis legibus potius esse, quam turbandam pacis publicae tranquillitatem , dc progrediens veluti nouus Platora force deo I x buum in Tr ctatu de legibus, ait
nes ne H ρα en ce quYἰ- legum liu manarum vim fun-Ies sent iustes, mais en cc dari, non in eo quidem quod
Melles senilom, O fμ - iustae illae sint, sed in eo quod
Elas par celu qμε - δη latae , penes quem instotc- potestas est eas condendi. Trahitur nimirum haec Molinaei lapientia' ab Oraculo illo, Sic volo,sic iubeo sat pro ratione voluntas. At iniunxit Legi stato ii Plato,ut causam legis temper legi adderet, quo ita Videretur iusta esse, S mereretur populi consensum 1 secus vero agere dixit duros legislatores ac
. Vt breuior sim,alia non recenseo: hortor dumtaxat Molinaeum , ut aliis persuadeat, Monarchiam permagni ab HugenOttis aestimari. Refero autem me ad Serenis simum Iacobum Regem magnae Britan-
228쪽
NOTAE IN EPIST. MOLI NAE I. 2 os
niae , qui Puritanos ait Monarchiam ubique destruere, & stabilire eius loco Democra- tiam, ut in populos pro libidine soli domunentur. Quae demum adfert de praestantia Monarchiae, Vereor quemadmodum acci- pientur a Batavis, qui longe alia utuntur gubernationis forma: de hanc eamdem tamen Molinatus, Vir sibi numquam fatis In Praesiti constans, cum summa eXaggerationς al ui. quando laudauit. s. Alioquin haud ignoro,cuiuis alteri Politicae gubernationi Monarchiam anteferendam esse: recte enim Clarissimus Vir Erycius Puteanus, Misierrimus, inquit, eo- In Disset
rum flatus, qui pluriu es plebeiorum, o quod ratione de sequi solet, popularibus orijs diuisum Impe Vςφὶν rium patiuntur. In diuinis humani o-nadis maiestas eminet ; O regimini apta: in familia Pater, in grege Dux, in Republica
Princeps, in Universo Deus. est multitudinem imperantium nunc auaritia collidit,nunc ambitio, nunc alia cupiditatum monstra. Hydra sepius in Democratia inuenta, quod Demo uenes aiebat, belgua multorum capitum.
229쪽
CAPUT XXIV. Iouistissime *obnam suadet opes omnes Chro Ecclesiae auferendas, tol&n
damque eius immunitatem. Sin re Resimu fuit Ista Xζcrabile consiliu Regeneralement reseue en a gi Christianissimo sug- France,la Maleue Rosta- gerit Molinaeus, suadens vile seraitplin exalter, Osu Cleri opes & omnem Immu-puissance croistroit Gnitatem supprimat, & Vt Ec- plus de mollie, clesiatu patrimonia surripiar 6 re Iustice que ceti dis P Udici vero fore, ut Galliae Regnum, si hoc fiat, floreat deinceps quam maXimC. Hoc enimuero est consilium Achitophel suadentis Absaloni eam defectionem ad-α.Reg. i s. uersus David Regem & Parentem, S adeo R y grauem in eum offensam , ut non nisi desperata reconciliatione bellu auspicaretur. Lo Gerσestro ityuiet aux totis λ lin Molinaeus nouit ciuiles, ct serint iusticiable de- desperatam fore recon-nant les Iuges Ro avx. Tam ciliationem, si a Principedeterres nobus possedees par te laico Ecclesiarum bona
Clerge tombees en malu mst te, occupantur. hoc opus,
autres terres pos ues par la no- . , ,
blesse. ras, Ut reddantur Deo, Matth. 21. quae sunt Dei, demum etiam
230쪽
etiam duos e Septem viris, antea Caesari amicos & fidos, ad societatem belli cum Sueco, & aliis foederatis, adegit. Hoc pariter impedivit summopere, quo minus Regnum magnum Britanniae, olim erga is anctam Romanam Sedem obsequiosissimum, cu ea in gratiam redierit. Tot enim S tam opulenta Cleri ac Coenobiorum patrimonia, in Regium aerarium, aut in laicos alios transcripta, reconciliationem difficillimam reddiderunt. Sperandui ' est nihilominus, cum Serenissimi Regis Caroli mens S maiestas sit aequitatis studiosissima; & cum praesertim non sit abbreviata
manus Domini, mereanturque Numinis
propitij secundas aures iustissimae preces, gemitus ac suspiria plurimoru, qui dolent nobilissimum Regnum premi opprimique haeresi tam diuturna ac pertinaci. 3. Vt redeam ad Molinaei iniquissimum ac detestabile consilium , lubet superiora
tempora aliquantulum dispicere,ut in comperto sit,ad quorumnam Principum exempla trahere Ludovicum XIII. Christianis.1imu in Regem adnitatur. . Henricus IV. Caesar palam Abbatias, Debis vide . Episcopatus, dc Coenobiorum Opima prae- sy insi,