장음표시 사용
351쪽
13. Fecit qu0que sibi David nomen, eum reverteretur capta Syria in Valle salinarum, caesi decem et octo millibus; 14. et posuit in Idumaea custodeS, statuitque praesidium, et sacta est universa Idumaea serviens David; et servavit Dominus David in omnibus ad quaecumque pr0seetUS St. 15. Et regnavit David super omnem Israel; faciebat quoque David judicium et justitiam omni p0pulo
16. Joab autem, lius Sarviae erat super exercitum; 0rro J08aphat filius Ahilud erat a commentarii S. 17. Et Sadoc, silius Achit0b, et Achimelech lius Abiathar, eraut
18. Manas autem filius Idadae Super Cerethi et Phelethi; filii
1. Et dixit David Putasne, Staliquis, qui remanserit de dumo
Saul, ut satiam cum eo miseric0rdiam propter J0nathan 2. rat autem de domo Saul servus n0mine Siba, quem cum V0easset rex ad se dixit ei: Tune es
3. Et ait rex: Numquid superest aliquis de domo Saul, ut sactam tum eo miserie0rdiam Dei Dixitque Siba regi Superest lius Ionathae, debilis pedibus. 4. Ubi, inquit, est Et Siba ad
regem, Ecce ait in domo est Ma-ehi silii Ammiel in Lodabar. 5. Misit ergo rex David et tulit eum de d0mo Machir lii Ammiel
de Lodabar. 6. Cum autem venisset Hiphiboseth stlius Ionathae filii Saul ad David, eorruit in satiem suam, et ad 0- rarit. Dixitque David: Miphiboseth luci respondit: Adsum servus tuus.7 Et ait ei David: Ne timeas, quia satiens faciam in te misericordiam propter J0nathan patrem tuum, et restituam tibi omnes agros Saul patris ut, et tu comedes panem in
8. ui ad 0rans eum, dixit: duis
ego Sum Servus tuus, qu0niam respexisti super canem m0rtuum Similem mei 9. Vocavit itaque rex Sibam puerum Saul, et dixit ei: 0mnia, quaecumque suerunt Saul, et universam
d0mum ejus dedi filio domini tui. 10. perare igitur ei terram tu et silii tui et servi tui, et inseres liod0mini tui cibos, ut alatur: ipbl-b0set autem silius domini tui comedet semper panem Super menSBmme3m. Erant autem Sibae quindecim stlii et viginti servi. 11. Dixitque Siba ad regem: Sicut
jussisti, domine mi rex, servo tu0, sic acie servus tuus et Mephi-b0set eomedet super mensam meam, quasi unus de siliis regis.12. Habebat autem estphiboselli silium parvulum nomine Micha; omnis vero c0gnatio domus Sibae serviebat ut phiboseth.
in Ierusalem, quia de mensa regis jugiter vescebatur; et erat claudus utroque pede.
1. Factum est autem post haec, ut 0reretur rex sili0rum Amm0n, et regnavit Han0nilius ejus pro eo. 2. Dixitque David: Faciam misericordiam cum Hanon lio Naas, sicut selli pater elus mecum miseric0rdiam. Misit ergo David, cou-
patris interitu. Cum autem Venissent servi David in terram siliorum Amm0n cI. Par. 19 2. 3. dixerunt principes Bliorum Ammon ad Hanon dominum suum: utas, quod propter h0n0rem patris tui miserit David ad te consolatores et n0n ideo, ut investigaret, et e ploraret civitatem, et everteret eam, misit David servos suos ad te 4. Tulit itaque Hanun serv0 David rasitque dimidiam partem barbae eorum, et praescidit vestes e rum medias usque ad nates, et dimisit e0S.
352쪽
Lestati illusi. Vinclicta Bethsabee. II. Ress. 10, 5. - 11, 7. 5. duo cum nuntiatum esset David, misit in occursum eorum; erant enim viri c0nsus turpiter valde, et mandavit eis David Manete in Iericho, 0nec crescat barba vestra, et tunc revertimini. 6. Videntes autem silii Amm0n, quod injuriam secissent David, mi-Serunt, et c0nduxerunt mercede
Syrum B 0h0 e Syrum S 0ba, Viginti millia peditum, et a rege Maacha mille viros, et ab Istob duodecim millia virorum. 7. duo cum audisset David, mi sit Joab et omnem exercitum bel
8. Egressi sunt ergo silii Ammon, et direxerunt aciem ante ipsum introitum portae; Syrus autem Soba et R0hob et Isto et Maacha se0rsum erant in camp0. s. Videns igitur Ioab, qu0d praeparatum esset adversum se praelium, et ex advers et p0st tergum, elegit ex omnibus electis Israel, et instruxit aciem c0ntra Syrum; 10. reliquam autem partem populi tradidit Abisai fratri suo, qui direxit aciem adversus sili 0 Amm0n. 11. Et ait Ioab: Si praevaluerint adversum me Syri, eris mihi in adjutorium si autem lii Ammon praevaluerint adversum te, auxiliabor tibi. 12. Esto vir sortis, et pugnemus pr0 0pulo n0stro, et civitate Dei nostri Dominus autem satiet, qu0d
13. Iniit itaque Ioab et 0pulus,
qui erat cum eo, certamen c0ntra
Syros, qui statim sugerunt a satierius.14. Fili autem Ammon videntes, quia fugissent Syri nigerunt et ipsi a facie Abisai, et ingressi sunt civi-t8tem reversusque est Ioab a filiis
15. Videntes igitur Syri, qu0niam
gati sunt pariter. 16. Misitque dareger, et eduxit Syros, qui erant trans fluvium, et adduxit eorum exercitum; Sobach autem magister militiae dareger, erat princeps e0rum. 17. duo cum nuntiatum esset David, c0ntraxit omnem Israelem, et transivit J0rdanem, venitque in Helam; et direxerunt aciem Syrtex adverso David, et pugnaverunt
18. Fugeruntque Syri a facie Israel, et occidit David de Syris septingentos currus, et quadraginta millia equitum; et Sobach principem militiae percussit, qui statim
19. Videntes autem universi reges, qui erant in praesidi Adareger, Sevict0s esse ab Israel, expaverunt; et sugerunt quinquaginta et elomillia c0ram Israel. Et secerunt pacem cum Israel, et servierunt eis, timueruntque Syri auxilium praebere ultra siliis Amm0n.
1. Factum est autem, vertente anno, extemp0re, qu Solent reges ad
bella procedere, misit David Ioab et
rael, et vastaverunt filios Amm0n, et obsederunt Rabba; David autem remansit in derusalem. I. Par. 20, 1. 2. Dum haec agerentur, accidit, ut surgeret David de strato suo p0st meridiem, et deambulare insolari domus regiae, viditque mulierem se Iavantem ex advers Super s0larium suum; erat autem mulier pulchra Valde.
3. Misit erg0 rex, et requisivit, quae esset mulier. Nuntiatumque est ei, quod ipsa esset Bethsabee silia Eliam, ux0 Uriae Hethaei. 4. Missis itaque David nuntiis, tulit eam; quae cum ingressa esset ad illum, dormivit cum ea statimque sanctisseata est ab immunditia sua, Lev. 15, 18. 5. et reversa est in domum suam concepto Retu Mittensque nuntiavit David, et ait Concepi. 6. Misit autem David ad Ioab, dicens: Mitte ad me Uriam Hethaeum. Misitque Ioab Uriam ad David. 7. Et venit Urias ad David. duaesivitque David, quam recte ageret Ioab et 0pulus, et qu0m0do administraretur bellum;
353쪽
ll. Rest. 11, 8. - 12, 4. ius. Parabolia Authun prophetiae.
8. et dixit David ad Uriam: Vade
in domum tuam, et Iava pedes tuos. Et egressus est Urias de domo regis, Secutusque est eum cibus regius. 9. Dormivit autem Urias ante p0rtam domus regiae cum aliis servis
domini sui, et non descendi ad
10. Nuntiatumque est David a dicentibus: Non ivit Urias in domum suam. Et ait David ad Uriam: Numquid non de via venisti quare non descendisti in domum tuam' 11. Et ait Urias ad David: Area Dei et Israel et Juda habitant in papilionibus, et dominus meus J03b, et servi domini mei super laciem terrae manent: et ego ingrediar domum
meam, ut comedam et bibam, et dormiam eum uxore mea per Salutem tuam, et per salutem animae tuae non faciam rem hanc.
12. it ergo David ad Uriam: Mane hic etiam hodie, et eras dimittam te. Mansit Urias in Ierusalem in die illa et altera;
13. et vocavit eum David, ut c0mederet 0ram se, et biberet, et inebriavit eum; qui egressus VeSpere dormivit in strato suo eum SerVis domini sui, et in domum suam n0 descendit. 14. Factum est erg0 3Πe, et
scripsit David epistolam ad 0ab;
misitque per manum Uriae,15. Scribens in epistola Ponite Uriam ex advers belli, ubi sortissimum est praelium, et derelinquite eum, ut percuSsus intereat.16. Igitur eum J0 ab obsideret urbem, posuit Uriam in l0co, ubi sciebat vir0s esse sortisSim08. 17. Egressique viri de civitate bellabant adversum J0ab, et ceciderunt de pupul serv0rum David, et mortuus est etiam Urias Hethaeus.18. Misit itaque J0ab, et nuntiavit David mnia verba praelii; 19. praecepitque nuntio, dicens:
nes belli ad regem, 20 si eum videris indignari, et dixerit duare aecessistis ad murum, ut proeliaremini an ign0rabalis, quod
multa desuper ex mura tela mittantur r2l duis percussit Abimelech silium Ierobaal nonne mulier misit super eum fragmen molae de muro, et interfecit eum in Thebes quare juxta murum accessisti sydices: Etiam servus tuus Urias Hethaeus occubuit. 22. Abiit ergo nuntius, et venit, et narravit David omnia, quae ei praeceperat duab. dic. 9, 53. 23. Et dixit nuntius ad David Praevaluerunt adversum nos viri, et egressi sunt ad nos in agrum nos autem acto impetu perseeuti eos Sumus usque ad 0rtam civitatis. 24. Et direxerunt jacula sagittarii ad servos tu0s ex mur desuper: m0rtuique sunt de servis regis, quin etiam servus tuus Urias He
25. Et dixit David ad nuntium: Haec dites Joab: Non te frangat
ista res, Varius enim Ventus est belli, nunc hunc, et nunc illum e0nsumit gladius c0nlaria bellat0- res tu0s adversu urbem, ut destruas
26. Audivit autem uxor Uriae, qu0 mortuus esset Urias Vir suus, et planxit eum. 27. Transacto autem uel misit David, et intr0duxit eam in domum suam, et laeta est ei uxor,
peperitque ei lilium; et displicuit verbum h0e, qu0 lacerat David
1. Misit ergo Duminus Nathan ad David, qui cum Venisset ad eum, dixit ei: Duo viri erant in ei vitate una, unuS dives, et alter pauper. 2. Dives habebat oves et boves plurim0 Valde. 3. Pauper autem nihil habebat omnin0, praeter OVem unam BrVulam, quam emerat et nutrierat, et quae creverat apud eum eum liliis ejus simul de pane illius c0medens, et de calice ejus bibens, et in sinu illius d0rmiens: eratque illi Sicut lilia. 4. Cum autem peregrinus quidam venisset ad divitem, parcens ille sumere de ovibus et de b0bus suis, ut
354쪽
310 Bapidis poenitentia Salomon nascitur. m.. Rest. 12, 5-26. exhiberet convivium peregrino illi, qui venerat ad se tulit ovem viri paliperis, et praeparavit ibos homini qui venerat ad se. b. Iratus autem indignatione David adversus hominem illum nimis dixit ad Nathan: Vivit D0mi DUS, quoniam silius m0rtis est vir qui recit h0s. 6. vem reddet in quadruplum, eo qu0 secerit verbum istud, et n0 pepercerit. od. 22, 1. 7. Dixit autem Nathan ad David: Tu es ille vir. Haec dicit D0minus Deus Israel: Ego unxi te in regem Super Srael, et ego erui te de manu Saul, 8. et dedi tibi domum domini tui, et uxores domini tui in sinu tuo, dedique tibi domum Israe et
Juda, et Si parva Sunt ista, adjiciam tibi multo maj0r3. s. duare ergo contemsisti verbum Domini, ut saceres malum in conspectu meo Uriam Hethaeum pereussisti gladio, et uxorem illius c-eepisti in ux0rem tibi et intersecisti eum gladio siliorum Amm0n. 10. duamis rem n0 recedet gladius de d0m tua usque in Sempiternum, e qu0d despexeris me, et tuleris uxorem Uriae ethaei, ut
11. Itaque haec dicit Dominus: Ecce eg0 SuScitabo super te malum de domo tua, et t0llam uxores tuas in oculis tuis, et dab pr0xim tuo, etd0rmiet cum ux0ribus tuis in oculis
12. Tu enim secisti abscondite: ego autem laciam verbum istud in
conspectu mni Israel, et in conspectu S0Iis.
13. Et dixit David ad Nathan: eccavi D0mino. Dixitque Nathan ad David: D0minus qu0que transtulit
peccatum tuum: non m0rieris. 14. Verumtamen quoniam blasphemare secisti inimicos Domini propter verbum h0e, silius, qui natus est tibi morte m0rietur Ecci 47. 13. 15. Et reversus est Nathan in domum suam. Percussitqu0que Dum inus parvulum, quem pepererat ux0r Uriae David; et desperatu eSt.
16. Deprecatusque est David Dominum pr0 parvul0, et jejunavit David jejunio, et ingreSSU Se0rsum,
jacuit super terr8m. 17. Venerunt autem seniores domus ejus, c0gente eum, Ut Surgeret de terra; qui noluit, nec comedit cum eis cibum.18. ccidit autem die septima, ut m0reretur insans timueruntque servi David nuntiare ei, quod m0rtuus esset parvulus; dixerunt enim: Ecce, clim parvulus adhuc viVeret, loquebamur ad eum, et non audiebat V0cem nostram quanto magiS, si dixerimus: 0rtuus est puer, Se
i9. Cum ergo David vidisset servos suos musSitantes, intellexit, quod mortuus esset insantulus, dixitque ad Serv0 Suos: Num m0rtuus est puer uvi responderunt ei: 0rtuUS St. 20. Surrexit erg0 David de terra, et lotus unetusque St; cumque UtasSet Vestem, ingressus est dumum Dumini, et ad 0ravit; et venit in domum Suam petivitque, ut ponerent ei panem, et comedit. 21. Dixerunt autem ei servi sui: duis est serm0, quem secisti propter insantem, cum ad hil viveret, lenunasti, et stebas mortuo autem puer0 Surrexisti, et comedisti pa
22. dui ait Propter insantem, dum adhuc viveret jejunavi et nevi, dicebam enim duis scit, si sorte donet eum mihi D0minus, et vivat insans' 23. Nunc autem, quia mortuus est quare jejunem Numquid p0ter revocare eum amplius ego vadam magis ad eum ille vero non revertetur ad me. 24. Et cons0latus est David Bethsabee ux0rem Suam ingressusque ad eam, d0rmivit cum ea quae genuit silium, et v0cavit nomen ejus Sal0m0n, et 0minus dilexit eum. 25. Misitque in manu Nathan prophetae, et VotaVit 0men ejus,
Amabilis Domin0, eo qu0 diligeret
26. Igitur pugnabat J0ab contra
355쪽
II. Rest. 12, 27. 13, 18 Rabba capta. m non et Thamar. 311Babbatbiliorum Ammon, et expugnabat urbem regiam. I. Par. 20, 1. 27. Misitque Ioab nuntios ad David dicens: Dimicavi adversum Rabbath, et capienda est Urbs aquarum. 28. Nunc igitur congrega reliquam partem p0puli, et obside civitatem,
et cape eam, ne, cum a me Vastata suerit urbs, nomini meo 8scribatur vict0ria. 29. Congregavit itaque David omnem p0pulum, et pr0sectus est adversum Rabbath; cumque dimicasset cepit eam.
30. t tulit diadema regis e0rum de capite ejus, pone auri talentum, habens gemmas pretiosissimas, et imp0situm est super caput David. Sed et praedam civitatis asportavit multam valde; 31. populum qu0que ejus adducens Serravit, et circumegit super eos serrata carpenta divisitque cultris, et traduxit in typo laterum; sic secit universis civitatibus li0rum Ammon et reversus est David, et omnis exercitus in Ierusalem.
1. Factum est autem p 0st haee, Ut Absal0m silii David s0rorem speci0sissimam, V0 tabulo Thamar, adamaret Amn0 si lius David, 2 et deperiret eam valde, ita ut pr0pter amorem ejus aegr0taret;
quia eum esset virgo, dissicile ei videbatur, ut quippiam inhoneste
ageret cum ea. 3. Erat autem Amnon amicus nomine J0nadab filius Semma a fratris David, Vir prudens Valde. 4. ut dixit ad eum duare sic attenuaris maeie sit regis, per Singulos dies cur nun indicas mihi' Dixitque ei Amnon: Thamar sororem fratris mei b8al0m mo. 5. Cui respundit J0nadab: Cuba super lectum tuum, et langu0rem Simula, cumque venerit pater tuus, ut visitet te, dic ei: Veniat, oro, Thamar sor0 mea, ut det mihi cibum et laciat pulmentum, Ut comedam de manu ejus. 6. Accubuit itaque Amn0n, et quasi aegr0tare cepit; eumque Venisset rex ad visitandum eum, ait Amnon ad regem: Veniat, obsecr0 Thamar s0r0 mea ut faciat in oculis meis duas sorbitiunculas, e cibum est-piam de manu du S.
7. Misit ergo David ad Thamar domum, dicens: Veni in d0mum Αm- non fratris tui, et sat ei pulmentum. 8. Venitque Thamar in domum Amnon fratris sui, ille autem jacebat; quae tot sens sarinam c0mmiscuit, et liquefaciens, in oculis ejus coxit 0rbitiunculas. 9. Tollensque quod coxerat, effudit, et posuit 0ram eo; et noluit c0medere, dixitque Amnon: Elieite univerSos a me. Cumque ejecissent
10 dixit Amnon ad Thamar: Inser cibum in conclave, ut vescar de manu tua. Tulit ergo Thamar sorbitiunculas, quas secerat, et intulit ad
11. Cumque obtulisset ei cibum, apprehendit eam, et ait Veni,
12. duae respundit ei: Noli, frater mi. 0li opprimere me, neque enim hoc fas est in Israel: 0li sacere stultitiam hanc. Γ3. Ego enim ferre n0n potero opprobrium meum, et tu eris quasi unus de insipientibus in Israel: quin potius loquere ad regem, et n0 negabit me tibi. 14. Noluit autem acquiescere precibus ejus, sed praevalens viribus oppressit eam et cubavit eum ea. 15. Et exusam eam habuit Amnon, odi magno nimis, ita ut majus esset odium, quo oderat eam, amore, qu ante dilexerat. Dixitque ei Amnon: Surge, et Vade. 16. duae resp0ndit ei: Majus est hoc malum, qu0d nunc agis adver- Sum me, quam qu0d ante secisti, expellens me. Et n0luit audire eam; 17 sed vocat puer0, qui ministrabat ei, dixit Rice hanc a me Dras, et claude ostium post 3m.18. duae induta erat talari tunica; hujuscemodi enim siliae regis virgines Vestibus utebantur. Recit itaque eam minister illius oras. clausitque lares p0st eam.
356쪽
312 absalom occidit Imnonem, et fugit. II. Rey. 13, 19. 14, 2.
19. duae aspergens cinerem capiti su0, scissa talari tunica, imp0sitisque manibus Super caput Suum, ibat ingrediens et clam BDS. 20. Dixit autem ei Absalom frater suus: Numquid Amn0 frater tuus concubuit tecum sed nunc s0r0rtate, frater tuus est neque asstigaseor tuum pro hac re. Mansit itaque Thamar eun tabescens in dum Absalom fratris sui. 21. Cum autem audisset rex David verba haec cun tristatus est valde, et n0luit contristare spiritum
Amnon si ii sui, qu0niam diligebat
eum, quia prim0genitus erat ei. 22. Porro non est Iuciatus Absalom ad Amn0 nec malum, et bonum; oderat enim Absolum Amnon, eo qu0 vj0lasset Thamar
23. Factum est autem post tempus biennii, ut 0nderentur oves Absal0m in Baalhas0r, quae est juxta Ephraim; et vocavit Absal0mimnes sili 0s regis 24 venitque ad regem, et ait ad eum: Ecce t0ndentur oves servi tui:
Veniat or0, rex cum servis suis ad servum Uum.
25. Dixitque rex ad Absal0m: Noli, li mi, noli 0gare, ut Veniamus omnes, et gravemus te. Cum autem cogeret eum, et Π0luisset ire, benedixit ei. 26. Et ait Absal0m: Si 0 vis
Venire, Veniat, obsecro, obiseum saltem Amn0 Dater meus. Dixitque ad eum rex: Non est neceSSe, ut vadat tecum.
27. 0 egit itaque Absal0m eum;
et dimisit eum oram nun et universos sitos regis. Feceratque Absal0m eonvivium quasi c0nvivium regis. 28. Praeceperat autem Absalum pueris suis, dicens: bservate, cum temulentus suerit mn0 Vin0, et dixero vobis: Percutite eum, et intersicite: nolite timere, ego enim sum, qui praecipi V0bis, r0b0ramini, et est0te viri tartes. 29. Fecerunt ergo pueri Absal0madversum Amn0n, Sicut praeceperat eis Absal0m. Surgentesque mnes silii regis ascenderunt singuli mu- a Suas, et sugerunt. 30. Cumque adhuc pergerent in itinere, fama pervenit ad David, dicens percussit Absalom omnes sili 0 regis, et non remansit ex eis
31. Surrexit itaque rex, et scidit vestimenta sua, et cecidit super terram, et omnes servi illius, qui assistebant ei, sciderunt vestimenta sua. 32. Respuadens autem J0nadab, si lius Semma fratris David, dixit: Ne aestimet D0minus meus rex, qu0st omnes pueri silii regis occisi sint: Amn0 S0lus mortuus est, qu0Biam in ore Absal0m erat p0situs ex die, qua oppressit Thamar 0r0rem HUS. 33. Nunc ergo ne p0nat dominus
istud, dicens: omnes silii regis oecisi sunt qu0niam mu0n solus
31. Fugit autem Absalom; et elevavit puer speculat0r cul0 SU0S, et aspexit et ecce p0pulus multus veniebat per iter devium ex latere munii S.
35. Dixit autem J0nadab ad regemn et silii regis adsunt, juxta
verbum servi tui sic factum est. 36. Cumque cessasset loqui, apparuerunt et silii regis, et intrantes levaVerunt v0cem suam, et everunt; sed et rex et omnes servi ejus fleverunt pl0ratu magu Dimi S.
37. 0rro Absal0m fugiens abiit ad Th0l0mai, silium Ammiud regem GeSsur. Luxit ergo David filium
suum cunctis diebus. 38. Absal0m autem, cum fugiSSet,
et venisset in Gessur, fuit ibi tribus annis.
39. Cessavitque rex David persequi Absalom, eo qu0d cons0 latus esset Super Amnon interitu.
1. Intelligens autem Ioab, lius Sarviae, qu0 eo regi Versum esset ad Absal0m, 2 misit Thecuam, et tulit inde mulierem sapientem, dixitque ad eam Lugere te simula, et induere veste lugubri, et ne ungaris oles, ut sis quasi mulier jam plurimo tempore lugens m0rtuum:
357쪽
Il. Reg. 14,3-21. Thecuitu coram Dapid; dbsalom repocatur. II 33. et ingredieris ad regem, et l0- queris ad eum Serm0ne hujuscemodi Posuit autem Joab verba in
4. Itaque, cum ingressa suisset mulier Thecuitis ad regem, cecidit
coram eo Super terram, et d0ravit, et dixit Serva me rex. b. Et ait ad eam rex: Puid ausae habes duae resp0ndit: eU, mulier vidua eg sum: 0rtuus est enim vir meus.
6. Et ancillae tuae erant duo iii qui rixati sunt adversum se in
agr0, nullusque erat, qui eo pr0- hibere pusset, et percussit alter alterum, et interfecit eum. T. Et ecce c0nsurgens universae0gnati adversum ancillam tuam, dicit: Trade eum, qui percussit fratrem suum, ut occidamus eum pruinima fratris Sui, quem intersetit, et deleamus heredem et quaerunt extinguere scintillam meam, quae relicta est v n0 supersit Viro meon0men, et reliquisse super terr3m.
8. Et ait rex ad mulierem: Vade in d0mum tuam, et ego jubebo pro te. 9. Dixitque mulier Thecuitis ad regem: In me, domine mi rex, sit iniquitas et in d0mum patris mei: rex autem et thr0nus ejus sit in
10. Et ait rex: ut 0ntra dixerit
tibi, adduc eum ad me, et ultra non addet, ut tangat te. 11. duae ait Ree0rdetur rex D0mini Dei sui, ut 0 multiplicentur proximi sanguinis ad ulciscendum, et nequaquam interficiant silium meum dui ait: Vivit D0minus, quia n0n ea det de capillis silii tui super terram. 12. Dixit ergo mulier: Loquatur ancilla tua ad d0minum meum regem verbum. Et ait: 0quere. 13. Dixitque mulier duare c0gitasti hujuscem0di rem c0ntra populum Dei et l0eutus S rex Verbum istud, ut peccet, et Π0 reducat eleetum suum 14. mnes m0rimur, et qua8i aquae dilabimur in terram, quae D0n revertuntur nec vult Deus perire animam, sed retractat e0gitans, ne penitus pereat, qui abjectus est. Ezecn. 18, 32.-33, 11. 1 b. Nunc igitur veni, ut l0quar add0minum meum regem verbum h0e, praesente p0pulo. Et dixit ancilla tua: L0quar ad regem si qu0m0d0 faciat rex verbum ancillae Uae.16. Et audivit rex, ut liberaret ancillam suam de manu omnium, qui volebant de hereditate Dei delere me et silium meum simul. 17. Dicat ergo ancilia tua, ut at verbum d0mini mei regis sicut sacrisitium. Sicut enim Angelus Dei, sic est d0minus meus rex, ut nec benedicti0ne, nec maledictione moveatur, unde et D 0minus Deus
18. t resp0ndens rex, dixit ad
mulierem: Ne absc0ndas a me verbum, qu0 te interr0g0. Dixitque ei mulier: L0quere d0mine mi rex. 19. Et ait rex: Numquid manus Iu ab tecum est in omnibus istis' Respundit mulier, et ait Per salutem animae tuae, 0mine mi rex, nec ad sinistram, nee ad dexteram est ex omnibus his, quae locutus est d0 minus meus rex servus enim tuus J0ab ipse praecepit mihi, et ipse p0suit in os ancillae tuae m-nia verba haec.
20. Ut verterem siguram serm0nis hujus, servus tuus J0a praecepit istud tu autem domine mi rex, Sapiens es, sicut habet sapientiam Angelus Dei, ut intelligas omnia
21. Et ait rex ad 0ab: Ecce placatus se ei verbum tuum: vade
ergo, et rev0ca puerum Absalom.
22. Cadensque dua super satiem suam in terram, ad0ravit, et benedixit regi et dixit J0 ab Hodie intellexit servus tuus, quia inveni gratiam in oculis tuis, d0mine mi rex secisti enim serm0nem servi
23. Surrexit ergo Ioab et abiit in Gessur, et adduxit Absalos in
21. Dixit autem rex: Revertatur ind0mum suam, et aciem meam B0n Videat. Reversus est itaque Absalom
358쪽
Absalom populum sollicitat. II. Reg. 11,25. - 15, 14. in domum suam, et aciem regis non vidit. 25. Porro, sicut Absalom, vir non erat pulcher inmmni lsrael, et decorus nimis a Vestigio pedis usque ad verticem n0n erat in eo
26. Et quando tondebat capillum semel autem in anno tondebatur, quia gravabat eum caesaries p0nderabat capill0s cepitis sui ducentis siclis, pondere public0.27. Nati sunt autem Absal0m filii
tres, et lia una, n0mine Thamar, elegantis larmae. 28. Mansitque Absalom in erusalem duobus annis, et laciem regis n0 Vidit. 29. Misit itaque ad J0ab, ut mitteret eum ad regem; qui n0luit venire ad eum. Cumque secundo misisset, et ille noluisset venire ad eum, 30 dixit servis suis: citis agrum J0ab, juxta agrum meum, habentem messem h0rdei ite igitur, et succendite eum igni Succenderunt ergo servi Absalum segetem igni. Et venientes servi J0ab, scissis vestibus suis, dixerunt: Succenderunt servi Absalom partem agri igni. 31. Surrexitque J0ab, et venit ad Absalom in domum ejus et dixit: duare succenderunt servi tui segetem meam igni' 32. Et resp0ndit Absalom ad Ioab: Misi ad te bsecrans, ut Venires ad me, et mitterem te ad regem, et diceres ei duare veni de Gessur melius mihi erat ibi esse: obSetro erg0, ut videam aciem regis: qu0d si mem0 est iniquitatis meae, intersciat me. 33. Ingressus itaque J0 ab ad regem, nuntiavit ei omnia; vocatusque est Absalom, et intravit ad regem, et adoravit super aciem terrae c0ram eo; osculatusque est rex Absal0m.
1. Igitur p0st haec fecit sibi Absalom currus et equites et quinquaginta viros, qui praecederent eum. 2. Et mane c0nsurgens Absalom
stabat juxta introitum portae, et omnem virum, qui habebat neg0tium, ut veniret ad regis uditium, vocabat Absal0m ad se, et dicebat: De qua civitate es tu dui respondens alebat: Ex una tribu Israeleg sum Servus tuus.
3. Respondebatque ei Absalom: Videntur mihi serniones tui boni et justi sed n0 est, di te Budiat constitutus a rege. Dicebatque Absalom: 4 duis me constituat judicem super terram, ut ad me veniant mnes, qui habent negotium, et juste judicem' 5. Sed et eum accederet ad eum
humo, Ut salutaret illum, extendebat manum su8m, et apprehendens osculabatur eum.
6. Faciebatque hoc omni Israel venienti ad judicium, ut audiretura rege, et s0 Ilicitabat e0rda virorum
7. Post quadraginta autem ann0S, dixit Absalom ad regem David: Vadam, et reddam Vota mea quae vovi D0min in Hebr0 n. 8. Vovens enim V0Vit servus tuus, cum esset in Gessur Syriae, dicens: Si reduxerit me Dominus in Ierusalem, sacristea b D0mino.
9. Dixitque ei rex David: Vade in pace. Et Surrexit, et abiit in
10. Misit autem Absal0m expl0ratores in universas tribus Israel, dicens: Statim, ut audieritis clan-g0rem buccinae, dicite: Regnavit Absal0m in Hebr0B. 11. Porro cum Absalom ierunt ducenti viri de Ierusalem Vocati, euntes simplici corde, et causam penitus ign0rantes. 12. Accersivit qu0que Absalom Achitophel Gil0nitem c0nsiliarium David, de civitate sua Gilo. Cumque immolaret victimas saeta est c0njuratio valida, p0pul HSqUe 0ncurrens augebatur eum Absalom. 13. Venit igitur nuntius ad David dicens: T0t0 0rde universus Israel sequitur Absalom. 14. Et ait David servis suis, qui erant cum eo in Ierusalem: Surgite, fugiamus, neque enim erit n0bis effugium a facie Absalom sestinate
359쪽
II. Reg. 15, 15 - 37. lapidivitiae Ierusalem.
egredi, ne larte veniens occupet nos, et impellat super n0S Uiniim, et percutiat civitatem in ore gladii 15. Dixeruntque servi regis ad eum: omnia, quaecumque praeceperit dominus noster rex, libenter exequemur Servi tui. 16. gressus est ergo rex, et universa domus ejus pedibus suis; et dereliquit rex decem muliere c0neubinas ad cust0diendam d0mum. 17. Egressusque rex et omnis Israel pedibus suis, stetit procul a domo 18 et universi servi ejus ambulabant uxta eum, et Iegiones Cerethi et Phelethi, et omnes Gethaei, pugnat0res validi, sexcenti viri, qui secuti eum fuerant de et pedites, praecedebant regem. 19. Dixit autem rex ad Ethai Gethaeum: Cur Venis nobiscum revertere, et habita cum rege, quia peregrinus S, et egressus es de
20. eri venisti, et hodie compelleris nobiscum egredi ego autem
vadam, quo iturus Sum revertere, et reduc tecum fratres tuos, et Dominus faciet tecum miseric0rdiam, et Veritatem, quia ostendisti gratiam et sidem. 21. Et resp0ndit Ethai regi, dicens: Vivit Dominus, et vivit d0minus meus rex, qu0niam in quocumque luco fueris, d0mine mi rex, sive in m0rte, sive in vita, ibi erit Servus tuus. uno, 17. 22. Et ait David Ethai: Veni, et transi. Et transivit Ethai Gethaeus,
et omnes Viri, qui cum eo erant, et reliqua multitudo. 23. mnesque stebant voce magDB, et universus populus transibat rex quoque transgrediebatur torrentem Cedr0n, et cunctus 90pulus incedebat contra viam, quae respicit ad desertUm. 24. Venit autem et ad 0 sacerdos, et universi Levitae cum eo, p0rtantes arcam foederis, et dep0Suerunt arcam Dei; et ascendit Abiathar, donec expletus esset Omnis p0pulus, qui egressus fuerat de civitate.
25. Et dixit rex ad Sadoc: Reporta
arcam Dei in urbem si invenero gratiam in oculis umini, reducet me, et ostendet mihi eam, et tabernaculum suum.
26. Si autem dixerit mihi: Non places praesto sum, faciat, quod
27. Et dixit rex ad Sad 0c Sacerdotem: o Vtilens revertere in civitatem in pace et Achimaas filius tuus, et Ionathas silius Abiathar, duo silii vestri, sint ubi Scum. 28. cce eg abScondar in campestribus deserti, dune veniat sermo a ubi indicans mihi. 29. Bep0rtaverunt ergo Sad0c, et Abiathar arcam Dei in Ierusalem, et manserunt ibi. 30. 0rru David ascendebat Clivum olivarum, scandens et flens, nudis pedibus incedens, et operi capite, sed et omnis populus, qui erat cum e0, operto capite ascendebat plorans. 31. Nuntiatum est autem David, quod et Achitophel esset in c0njuratiun cum Absal0m, dixitque David: Insa tua, quaeso 0mine, 0nsilium Achitophel. 32. Cumque ascenderet David
summitatem m0ntis, in qu ad 0raraturus erat D0minum, ecce occurrit ei Chusai Arachites, sciSS VeSte, et terra pleno capite.
33. Et dixit ei David: Si veneris
mecum, eris mihi oneri: 31. si autem in civitatem reve laris, et dixeris Absal0m: Servus tuus Sum, rex, Sicut sui Servus patris tui, sic ero servus tuus dissipabis consilium Achit0phel. 35. Habes autem tecum Sad0c, et Abiathar sacerd0tes, et omne verbum qu0dcumque audieris de domo regis, indicabis Sadoc et Abiathar
36. Sunt autem cum eis duo silii eorum Achimaas silius ad 0c, et Ionathas silius Abiathar et mittetis per eos ad me omne Verbum, quod audieriti S. 37. Veniente erg0 Chusai amico David in civitatem Absal0m quoque ingressus est erUSalem.
360쪽
316 Semei maledicens actitophel. Chusai. II. Rest. 16,1 - 23.
1. Cumque David transisset paululum m0ntis verticem, apparuit Siba puer Miphiboselli in occursum ejus, cum duobus asinis, qui onerati erant
ducentis panibus, et centum iligaturis uvae passae, et centum massis palatharum, et utre vini.
2. Et dixit rex Sibae: duid sibi volunt haec ' Responditque Siba: Asini,
domesticis regis, ut sedeant paneSet palathae ad vescendum pueris tuis: Vinum autem, ut bibat, Si quis desecerit in deSerto.
3. Et ait rex: Ubi est lilius d0mini tui Responditque Siba regi: Remansit in Jerusalem, dicens: Hodie restituet mihi domus Israel regnum patris mei. Infr. 19, 27. 4. Et ait rex Sibae: Tua sint omnia, quae suerunt ipbiboseth. Dixitque Siba: r0. Ut inveniam gratiam coram te, 0mine mi rex. 5. Venit ergo rex David usque Bahurim; et ecce egrediebatur inde vir de c0gnatione domus Saul, 0-mine Semei, si lius Gera procedebatque egrediens, et maledicebat,
6. mittebatque lapides c0ntra Da
gis David; mnis autem p 0pulus et universi bellatores a dextero et asinistro latere regis incedebant. 7. Ita autem loquebatur Semei, cum malediceret regi: Egredere, egredere Vir sanguinum, et vir Belial. 8. Reddidit tibi Dominus universum sanguinem domus Saul, qu0niam invasisti regnum pro eo, et deditD0 minus regnum in manu Absal0mslii tui: et ecce premunt te mala tua, qu0Diam Vir Sanguinum S. 9. Dixit autem Abisai filius Sarviae, regi: duare maledicit canis hic m0rtuus d0m in meo regi vadam, et amputab caput ejus.10. Et ait rex: duid milii et vobis est silii Sarviae dimittite eum, ut maledicat: 0 minus enim praecepit ei, ut malediceret David, et quis est qui audeat dicere, quare sic fecerit r11. Et ait rex Abisai, et universis servis suis: cee filius meus, qui
egressus est de utero meo, quaerit animam meam quant magis nune
silius demini dimittite eum, Ut maledicat juxta praeceptum Domini: 12. si sorte respiciat Dominus ab stictionem meam, et reddat mihi D0 minus bonum pro maledictione hae hodierna.
sotii ejus per Viam cum eo. Semei autem per jugum muniis ex latere contra illum gradiebatur, maledicens, et mittens lapides adversum
14. Venit itaque rex et universus p 0pulus cum eo lassus, et relatillati sunt ibi. 15. Absal0m autem et omnis p0pulus ejus ingressi sunt Ierusalem, sed et Achit0phel eum e0. 16. Cum autem Venisset Chusai Arachites amicus David ad Absalom,l0cutus est ad eum: Salve rex,
17. Ad quem Absal0m, Haec est, inquit, gratia tua ad amicum tuum quare n0 ivisti cum amico tuor 18. Responditque Chusai ad Absal0m: Nequaquam, quia illius ero, quem elegit D0minus, et omnis hic p0pulus, et universus Israel,
19. Sed ut et huc inseram: Cui eg serviturus sum' nonne silio regis sicut parui patri tuo, ita pareb et tibi. 20. Dixit autem Absal0m ad Achi-t0phel: Inite e0nsilium, quid agere
21. Et ait Achitophel ad Absalom:
Ingredere ad concubinas patris tui, quas dimisit ad ustudiendam domum, ut cum audierit omnis Israel, qud laedaveris patrem tuum, ro
22. Tetenderunt ergo Absalom tabernaculum in s0lari0, ingressusque est ad concubinas patris sui curam univers Israel. Supr. 12, 11. 23. 0nsilium autem thitophel,
qu0 dabat in diebus illis, quasi
si quis e0nsuleret Deum, si erat omne consilium Achit0phel, et cum