Biblia Sacra vulgatae editionis juxta exemplaria, ex typographia apostolica Vaticana, Romae 1592 et 1593, inter se collata et ad normam correctionum Romanarum exacta auctoritate summi pontificis Pii IX;

발행: 1899년

분량: 779페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

II. Rey. 21 9-25. Propsteta Gad. Pestis.

ginti dies in Ierusalem. 9. Dedit ergo J0ab numerum descripti0nis p0puli regi, et inventa sunt de Israel octingenta millia virorum Drtium, qui educerent gladium, et de Iuda quingenta millia

pugnat0rum. 10. Percussit autem c0 David eum, p0Si quam numeratus est p0pulus, et dixit David ad Dominum: Peccavi valde in hoc laeto sed pre-e0r, 0mine, ut transferas iniquitatem servi tui, quia stulte egi ni- mis. I. Rey. 24, 6. 11. Surrexit itaque David mane, et serm0 D0mini laetus est ad Gad Pr0phetam et Videntem David, dicens: 12. Vade, et l0quere ad David: Haec dicit Dominus: Trium tibi datur optio, elige Unum, qu0d 0lueris ex his, ut satiam tibi. 13. Cumque venisset Gad ad Da vid, nuntiavit ei dicens: Aut septem annis veniet tibi fames in terra tua, aut tribus mensibus sugies adversarios tuos, et illi te persequentur, aut certe tribus diebus erit pestilentia in terra tua. Nunc ergo delibera, et vide, quem resp0ndeam ei, qui me mi Sit, Serm0nem.

14. Dixit autem David ad Gad:

Coarct0 nimis sed melius est ut incidam in manus D0mini multae enim miserie 0rdiae ejus sunt , quam in manus hominum. I. Par. 21, 13. Dan. 13, 23.)15 Immisitque D0minus pestilentiam in Israel, de mane usque ad tempus constitutum, et 0rtui sunt ex p0pul a Dan usque ad Bersabee septuaginta millia Vir0rum.16. Cumque extendisset manUm suam Angelus Domini super Jerusalem, ut disperderet eam, mi Sertus est B0minus asst leti0ne, et ait Angelo percutienti populum Sume it, nunc c0ntine manum tun m.

Erat autem Angelus D 0mini juxta aream Areuna Iebusaei. J7. Dixitque David ad Dominum, cum vidisset Angelum caedentem p 0-pulum: Ego sum qui peccavi, eg0 inique egi isti, qui oves sunt, quid

fecerunt vertatur, obsecr0, manus tua contra me, et c0ntra d0mum patris mei.

18. venit autem Gad ad David in

die illa, et dixit ei: Ascende, etc0nstitue altare Domino in area Areuna IebuSaei. 19. Et ascendit David juxta sermonem Gad, quem praeceperat ei P0-

20. Conspiciensque reuBR, BDimadvertit regem et Servos ejus transire ad se; 21. et egresSus ad 0ravit regem pr0n Vultu in terram, et ait: uideauSa est, Ut veniat d0 minus meus rex ad Servum suum Cui David ait Ut emam a te aream, et pediss-cem altare Domino, et esset intersectio, quae graSSatur in p0pul0.22. Et ait Areuna ad David Accipiat, et offerat d0minus meus rex, sicut placet ei habes boves in h0l0eaustum, et plaustrum, et juga boum in usum lign0rum. 23. mnia dedit Areuna rex regi; dixitqtie reuna ad regem: 0minus Deus tuus suscipiat v0 tum tuum. 21. Cui resp0ndens rex, ait: Nequaquam ut vis sed emam pretio a te, et n0 0sseram D0mino Deo me h0l0causta gratuita. Emit erg0 David aream et b0ves, argenti siclis quinquaginta; 25 et aedisicavit ibi David altare D0mino; et btulit h0l0eausta et pati sica et pr0pitiatus est D0minus terrae, et c0hibita est plaga ab Israel.

372쪽

bis . donias reoni cupiatis. Id. Rest. 1, 1 - 22

SECUNDUM HEBRAEOS:

1. Et rex David senuerat habebatque aetatis plurimos dies cumque periretur vestibus, n0 calessebat. 2. Dixerunt ergo ei servi sui: duaeramus d0min n0str regi ad 0-lescentulam virginem, et steti0ram rege, et laveat eum, dormiatque in sinu SU0, et calefaciat duminum

nostrum regem.

3. Puaesierunt igitur adolescentulam speci0sam in omnibus nibus Israel, et invenerunt Abisag Sunamitidem, et adduxerunt eam ad

regem.

4. Erat autem puella pulchra nimis, d0rmiebatque Um rege, et ministrabat ei; rex ver0D0B 0gn0vit 8m.

5. Ad 0nias autem, lius Haggith, elevabatur, dicens: Ego regnab0. Fecitque sibi currus et equites, et quingua ginta Vir08, qui currerent

ante eum.

6. Nec c0rripuit eum pater suus aliquando dicens: uare h0 Deisti Erat autem et ipse pulcher valde, secundus natu p0S AbS3l0m. II. Rey. 13, 21 - 15, 1. 7. Et sermo ei cum J0ab, filio Sarviae, et cum biathar sacerd0 te, qui adjuvabant parte Ad0nisse. 8. ad 0 Ver sacerd0S, et Bana-las, lilius J0Jad se, et Nathan pr0pheta, et Semei et ei, et robur exertitus David non erat cum Ad0nia. 9. Immolatis ρrgo Ad0nias arietj-bus et vitulis et universis pinguibus juxta lapidem Z0heleth, qui erat vicinus lanii 0gel. 0cavit univers0s fratre su08 li 08 regis, et

11. Dixit itaque Nathan ad Bethsa

disti, qu0d regnaverit Ad0nias stlius Haggith, et d0minus noster David huc ign0rat'

12. Nunc erg0 Veni aecipe c0nSilium a me et salva animam tuam,

siliique tui Salom0ni S. 13. Vade, et ingredere ad regem David et dic ei: N0nne tu, domine mi rex jurasti mihi ancillae tuae, dicens: Sal0m0 sitius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in solio meo quare erg0 regnat Ad 0nias' 14. Et adhuc ibi te l0quente cum

15. Ingressa est itaque Bethsabee ad regem in cubiculum re putem senuerat nimis, et Abisag Sunamitis ministrabat ei. 16. Inclinavit se Bethsabee, et adoravit regem. Ad quam rex, uid tibi, inquit, Vis' 17. duae resp0ndens, ait Domine mi, tu jurasti per D 0minum Deum

tuum ancillae tuae: Sal0m0 filius tuus regnabit 90st me, et ipse sedebit in s0li me0. 18. Et ecce, nunc Adonias regnat, te. 0mine mi rex, ign0rante. 19. Mactavit b0ves et pinguia quaeque et arietes plurim0s, et Vocavit mnes filios regis. Abiathar qu0que sacerd0tem, et J0 ab principem militiae: Sal0m0nem autem

servum tuum n0 V0stavit.

20. Verumtamen, d0mine mi rex, in te oculi respiciunt t0tius Israel, ut indices eis, quis sedere debeat in s0lio tuo, d0mine mi rex, 0St te. 21. Eritque, cum dormierit d0minus meus rex cum patribus suis, erimus eg et lius meus Salom0n

peccatores.

22. Adhuc illa I 0quente cum rege, Nathan pr0pheta Venit.

373쪽

m. Reo. 1, 23-4 T. Salomon reainstitu .

23. Et nuntiaverunt regi, dicentes: Adest Nathan propheta. Cumque intr0isset in e0nspectu regis, et adorasset eum pr0nus in terram, 24 dixit Nathan: 0mine mi reX, tu dixisti: Adonias regnet 0St me, et ipse sedeat super thronum meum' 25. uia descendit h0 die, et im-m0lavit boves et pinguia et arietes plurimos, et V0eavit universos silios regis et principes exercitus, Abiathar qu0que sacerdutem illisque vescentibus, et bibentibus curam eo, et dicentibus Ilvat rex Ad0nias 26. me Serum tuum, et ad 0e sacerd0tem, et Banajam silium J0jadae, et Sal0m0nem famulum tuum

27. Numquid a dumino meo rege exivit h0 verbum, et mihi non indicasti servo tuo, quis eSSUIUS esset super thrunum domini mei regis p0st eum ' 28. Et resp0ndit rex David, di tens: V0cate ad me Bethsabee. duae cum suisset ingressa curam rege, et Steti SSet 8nte eum, 29 juravit rex, et ait: Vivit 0- minus, qui emit animam meam de omni anguStia, 30. quia Sicut juravi tibi per D 0-minum Deum Israel, dicens: Sal0mon si lius tuus regnabit post me, et ipse sedebit super s0lium meum pr0 me, Sic satiam h0 die. 31. Summissoque Bethsabee in terram vultu, ad 0ravit regem, dicens: Vivat 0minus meus David

in aeternum.

32. Dixit qu0que rex David: 0-tate mihi Sad0 sacerd0tem, et Nathan pr0phetam, et BanajZmsilium I adae dui eum ingressi suissent coram rege, 33. dixit ad e0s: Tollite v0biscum servos domini vestri, et impunite Sa-10m0nem filium meum super mulam meam, et ducite eum in Gili 0n: 31. et ungat eum ibi Sad 0c sacerdos et Nathan propheta in regem super Israel: et canetis buccin3, atque ieetis: Vivat rex Sal0m0nl35. Et ascendetis p0st eum, et Veniet, et sedebit super s0lium meum,

et ipse regnabit pro me cillique

praecipi alii, ut sit dux super Israel, et super Iudam. 36. Et respondit Banaias, lius I0Jadae, regi, dicens: Amen, sic loquatur Dum inus Deus domini mei

regi S.

3 i. du0m0dosuit D0minus cum d0m in me rege sic sit cum Sal0m0ne, et Sublimius satiat 0lium ejus a sulio domini mei regis David. 38. Descendit ergo ad 0 sacer-d0s, et Nathan pr0pheta, et Bana-jas lius J0Jadae, et Cerethi, et Phelethi; et imposuerunt Sal0m0nem super mulam regis David, et adduxerunt eum in Gih0n. 39. Sum sitque ad 0 sacerd0se0rnu te de tabernaculo, et unxit Sal0monem, et cecinerunt buccina, et dixit omnis populus: Vivat rex

40. Et ascendit universa multitudo 90st eum, et p0pulus canentium tibiis, et laetantium gaudio m 3gn0, et ins0nuit terra a clam0re e0rum. 41. Audivit autem Adonias, timnes, qui invitati fuerant ab e0, jamque e0nvivium sinitum erat; sed et J03b, audita v0e tubae ait: duid sibi vult clam0 eivitatis tumultu antis' 42 Adhuc illo loquente J0nalbas filius Abiathar sacerd0tis venit, cui dixit d0nias Ingredere, quia vir sortis es, et 0na nuntia S. 43. Respunditque Ionathas Ad0niae: Nequaquam: 0minus enim n0Ster rex David regem constituit

Banaiam filium clade et Cerethi et Phelethi, et imposuerunt eum

super mulam regis. 4b. Unxeruntque eum Sadoc sacer-d0s, et Nathan pr0pheta regem in Gibun et ascenderunt inde laetantes, et ins0nuit civitas haec est V0x, quam audistis. 46. Sed et Sal0m0 sedet supers0lium regni. 47. t ingressi servi regis benedixerunt d0m in nostro regi David, dicentes: mpli licet Deus nomen Sal0m0nis super n0men tuum, et

374쪽

Fugit Adonius. Dupidis mors. IlI. Ress. 1, 48. - 2, 17. magnificet thr0num ejus super thronum tuum. Et adoravit rex in lec

48. et locutus est Benedictus Dominus Deus Israel, qui dedit hodie

sedentem in s0lio me0, videntibus oculis meis. 49. Territi sunt ergo, et surrexerunt 0mnes qui invitati fuerant ab Adonia, et ivit unusquisque in viam

suam.

50. Ad 0nias autem timens Sal0m0Dem, Surrexit, et abiit, tenuitque Drnu altaris. 51. Et nuntiaverunt Sal0m0ni, dicentes: Ecce Αd0nias timens regem Salom0nem, tenuit cornu altBris,

dicens: Iuret mihi rex Salomon hodie, qu0d non interficiat servum

52. Dixitque Salomon: Si fuerit

vir bonus, non cadet ne unus quidem capillus ejus in terram: in autem malum inventum fuerit in

53. Misit ergo rex Salomon, et eduxit eum ab altari et ingressus ad0ravit regem Sal0m0nem, dixitque ei Salom0n: Vade in d0mum

tuam.

1. Appr0pinquaverunt autem dies David, ut 0reretur, praecepitque Salomoni sili suo, dicens: 2. Ego ingredi 0r viam universae

terrae confortare, et est Vir.

3. Et observa cust0dias Domini Dei tui, ut ambules in viis ejus, Ut custodias ceremonias ejus et praecepta ejus, et judicia et testimonia, sicut seriptum est in lege u0ysi, ut intelligas universa, quae facis, et qu0- cumque te verteris, Deut 17, 19.)4. ut constrmet Dominus serm0nes suos, quos l0cutus est de me, di-eens: Si custodierint silii tui viassu's, et ambulaverint 0ram me in veritate, in omni corde suo, et in omni anima sua, non auferetur tibi

vir de soli Israel. 5. Tu qu0que nosti quae secerit mihi Ioab filius Sarviae, quae secerit duobus principibus exercitus Israel, Abner filio Ner et Amasae fili Jetber, quos ccidit, et effudit sanguinem belli in pace, et p0suit cru0rem praelii in alte su0, qui erat circa lumbos ejus, et in ealeeament suo, qu0d erat in pedibus ejus II. Rest. 3, 27. - 20 10. 6. Facies ergo juxta sapientiam tuam, et n0 deduces canitiem ejus pacisse ad inser0s.

7. Sed et siliis Bergellai Galaaditis

reddes gratiam, eruntque e0 medentes in mensa tua occurrerunt enim

mihi, quando sugiebam a sati Absalom fratris tui. II. Rest. 19, 31. 8. abes quoque apud te Semei, silium Gera filii Gemini de B phurim, qui maledixit mihi maledictione pessima, quando ibam ad Castra: sed quia descendit mihi in occurSum, cum transitem Iordanem, et juravi ei per Dominum, dicens: Non te intersiciam gladio: II. Rest. 16 5.

9. tu noli pati eum esSe inn0xium. Vir autem sapiens es, ut scias, quae lacies ei deducesque can0s ejus eum sanguine ad inser0s.10. Dormivit igitur David eum patribus suis, et sepultus est in civitate David. s. t. 2, 29. 11. Dies autem, quibus regnavit David super Israel, quadraginta anni sunt in Hebron regnavit Septem annis, in Ierusalem triginta tribus. I. Par. 29, 27. 12. Salomon autem sedit super thronum David patris sui, et strinatum est regnum ejus nimis. 13. Et ingressus est Ad 0nias, stilus Haggith ad Bethsabee matrem Sa-l0m0nis duae dixit ei: Patisicusne est ingressus tuus dui resp0ndit:

pacisseus.14. Addiditque Sermo mihi est ad te. Cui ait: Loquere. Et ille,

15. Tu, inquit, nosti, quia meum erat regnum, et me praeposuerat omnis Israel sibi in regem sed translatum est regnum, et sactum est fratris mei a domino enim constitutum est ei. 16. Nunc ergo petitionem unam precor a te ne confundas aciem meam duae dixit ad eum: L0quere. 17. Et ille ait Precor, ut dicas Salomoni regi neque enim negare tibi

375쪽

III. Reg. 2, 13 - 38. Puniuntur Adonius, abiathar, Diab.

quidquam p0test , ut det mihi Abisag Sunamitidem uxorem. 18. Et ait Bethsabee: Bene, ego loquar pro te regi. 19. Venit ergo Bethsabee ad regem Salom0nem, ut loqueretur ei pro Ad 0nia; et surrexit rex inocendium ejus, adoravitque eam, et sedit super thronum suum; 0Situsque est thr0nus matri regis, quae sedit ad dexteram et Us. 20. Dixitque ei Petiti0nem unam parvulam ego deprecor a te: ne e0Blandas aciem meam. Et dixit ei rex: Pete, mater mea: neque enim sas est, ut avertam aciem tuam.

21. duae ait: Detur Abisag Sunamitis Adoniae fratri tuo X0r. 22. Responditque rex Sal0m0n, et dixit matri suae duare p0stulaSAbisag Sunamitidem Adoniae p0stula ei et regnum: ipse est enim frater meus, 3jor me, et habet Abiathar sacerd0tem, et Joab silium

Sarviae.

23. Iuravit itaque rex Salomon per D0minum, dicens: Haec faciat mihi Deus, et haec addat, quia contra animam suam Iocutus est Adonias verbum h0c. 24. Et nune vivit D0minus, qui gr-mavit me, et coll0eavit me super solium David patris mei, et qui fecit mihi d0mum, sicut locutus est, quia h0die occidetur Ad0Bias. 25. Misitque rex Sal0m0 per manum Banaiae iii J0jadae, qui inter- secit eum; et 0rtUUS St. 26. Abiathar qu0que sacerdoti dixit rex: Vade in Anath ut ad agrum tuum, equidem vir 0rtis es sed hodie te n0 interficiam, quia p0rtasti aream D0mini Dei eoram David patre me0, et Sustinuisti laburem in omnibus, in quibus Iab0ravit pater meus. 27. jecit ergo Sal0m0 Abiathar, ut 0 esset sacerdos Dumini; ut impleretur sermo Domini, quem locutus est super domum Heli in

Silo. I. Rey. 2, 31.

28. Venit autem nuntius ad Ioab, quod Joab declinasset 0st d0niam, et post Sal0monem n0 declinasset sugit erg0 J0 ab in tabernaculum D0mini, et apprehendit

cornu altaris.

29. Nuntiatumque est regi Salomoni, qu0 fugisset J0 ab in tabernaculum D0mini, et esset juxta altare; misitque Sal0mon an amstium J0j ad se dicens: Vade, intersite eum.

30. Et venit Banaias ad tabernaculum Domini, et dixit ei: Haec dixit rex: Egredere dui ait: Non

egrediar, sed hic m0riar. Renuntiavit Banaias regi serm0nem, dicens: Haec locutus est Ioab, et

haec respundit mihi. 31. Dixitque ei rex Fae sicut Iocutus est, et intersite eum, et Sepeli et amovebis sanguinem innocentem qui es usus est a duab, a me, et a dom patris mei.

32. Et reddet Dominus sanguinem ejus Super aput ejus, quia interfecit duos viros justus meli 0resque Se et occidit e0sgipdi 0, 8tre me0 David ign0rante, Abner lilium Ner principem militiae Israel, et ma-sam silium Iether principem exe citus Iuda: Supr. 2, 5. 33. et revertetur sanguis illummi caput J0ab, et in caput seminis ejus in sempiternum. David autem et semini ejus, et d0mui et thronuillius sit pax usque in aeternum a

34. Ascendit itaque Banaias filius I 8dae, et aggressus eum intersecit; sepultusque est in d0m sua in

35. Et constituit rex Banaiam,

filium Ioiadae, pro eo Super exercitum, et Sadoc sacerd0tem posuit pro Abiathar. 36. Misit qu0que rex et vocavit Semei, dixitque ei: Aedissea tibi d0mum in Ierusalem, et habita ibi: et non egredieris inde huc atque ii Iue. 37. duacumque autem die egressus sueris, et transieris torrentem Cedr0n scito te interficiendum: sanguis tuus erit super caput tuum. 38. Dixitque Semei regi: Bonus sermo: sicut locutus est dominus meus rex, sic faciet servus tuuS. Habitavit itaque Semei in Ierusalem diebus multis.

376쪽

Semei. Salomon petit sapientiam. III. Res 2, 39.-3, 15. 39. Factum est autem p 0st ann0Stres, ut sugerent servi Semei ad Achis lium Maacha regem Geth: nuntiatumque est Semei, qu0d servidus issent in Geth. . t surrexit Semei, et stravit asinum suum ivitque ad this in Geth ad requirendum servo SU0S, et adduxit eos de Geth. 41. untiatum est autem Sal0m0ni, quod isset Semei in Geth de Jerusalem, et rediisset. 42. Et mittens vocavit eum, dixitque illi: Nonne testi steatus sum tibi per Dominum, et praedixi tibi duacumque die egressus eris huc et illuc, scit te esse moriturum' Et respondisti mihi: 0nus Sermo, quem audivi. 43. uare ergo non cust0disti us-jurandum Domini, et praeceptum, quod praeceperam tibi r44. Dixitque rex ad Semei: Tu nosti omne malum, cujus tibi con- Scium est cor tuum, qu0 secisti David patri meo reddidit Dominus malitiam tuam in eaput tuum. 45. Et rex Salomon benedictus, et thronus David erit stabilis e0ram Domin usque in sempiternum. 46. Jussit itaque rex Banaiae silio J adde qui egressus percussit eum;

1. Confirmatum est igitur regnum in manu Sal0m0nis, et amnitate c0njunctus est bara0ni, regi Aegypti; accepit namque tiam ejus, et adduxit in civitatem David, d0nec compleret aedilicans d0mum Suam, et d0mum D0mini, et murum Jerusalem per circuitum. II. Par. 1, 1. -8, 11. 2. Attamen p0pulus immolabat in excelsis; non enim aedilicatum erat templum nomini D0mini, usque in diem illum. 3. Dilexit autem Sal0m0 D0minum, ambulans in praeceptis David patrici Sui, except0, qu0d in excelsis immolabat, et accendebat thymiama.

4. Abiit itaque in Gaba0n, ut immolaret ibi illud quippe erat excelsum maximum mille hostias in holocaustum obtulit Salomon super altare illud in Gaba0n.

5. Apparuit autem Dominus Salomoni per s0mnium nocte, dicens: Postula, quod vis, ut dem tibi. 6. Et ait Sal0mon: Tu fecisti eum servo tuo David patre me miseri-c0rdiam magnam, sicut ambulavit in c0nspectu tuo in veritate, et justitia, et recto c0rde tecum custodisti ei misericordiam tuam grandem, et dedisti ei filium sedentem super thronum ejus, sicut est h0die. 7. Et nunc, D0mine Deus, tu regnare secisti servum tuum pro David

patre me0 eg autem sum puer parvulus, et ign0ran egreSSum, et introitum meum. 8. Et servus tuus in medio est p0puli, quem elegisti, populi infiniti,

qui numerari et Supputari n0n potest prae multitudine 9. Dabis ergo servu tuo cur docile, ut 0pulum tuum judicare possit, et discernere inter b0num et malum quis enim p0terit judicare populum istum, p0pulum tuum hunc multum II. Par. 1, 10.)10. Placuit erg0 sermo 0ram D0- min0, qu0d Sal0mon postulasset hujuscem0d rem. 11. Et dixit Dominus Sal0moni: duia pustulasti verbum huc, et non petisti tibi dies multos, nec divitias. aut animas inimicorum tuorum, sed p0stulasti tibi sapientiam ad discernendum judicium: 12. ecce seci tibi secundum serm0nes tuos et dedi tibi e0 sapiens et intelligens, in tantum, ut nullus ante te similis tui fuerit, nec p0st

te surrecturus Sit.

13. Sed et haee, quae Π0 90St lasti, dedi tibi, divitias sei licet, et gloriam, ut nemo uerit similis tui in regibus cunctis retr diebus.14. Si autem ambulaveris in viis meis, et cust0dieris praecepta mea, et mandata mea, sicut ambulavit pater tuus, l0ngos satiam dies tuos. 15. Igitur evigilavit Salom0n, et intellexit, quod essetf0mnium; cumque venisset Jerusalem, stetit c0ram area cederis D0mini, et obtulit h0-

377쪽

III. Rey. 3, 16. - 4, 15. Salomon/s uicium, principes, praefecti. IMIoeausta et secit victimas paciscas, et grande convivium universis sa- mulis Vi S. 16. Tunc venerunt duae mulieres meretrices ad regem, Steteruntque coram e0;17. quarum una ait obsecr0, mi

domine ego et mulier haec habitabamus in domo una, et peperi apud eam in cubicul0. 18. Tertia autem die, 0stquam eg peperi, peperit et haec: et eramus simul, nullusque alius nobiscum in d0m0, exceptis nobis duabus. 19. Mortuus est autem si lius mulieris hujus n0ete dormiens quippe 0ppressit eum. 20. Et consurgens intempestae n0etis silentio, tulit silium meum de latere me ancillae tuae d0rmientis, et collutavit in sinu SU0 suum Butem silium, qui erat mortuus, posuit in in me0.2l. Cumque SurrexiSSem aBe,

ut darem lac silio me0, apparuit m 0rtuus, quem diligentius intuens clara luce, deprehendi n0 esse

meum, quem genueram.

22. Resp0nditque altera mulier Non est ita, ut dicis, sed filius tuus

m0rtuus est, meus autem vivit.

contrario illa dicebat Mentiris: nlius quippe meus vivit, et silius

tuus mortuus est. Atque in hunc modum contendebant cur8m rege. 23. Tunc rex ait: Haec dicit Filius meus vivit, et silius tuus m0rtuus est. Et sta respondit: Non, sed silius tuus mortuus est, meus autem vivit.

24. Dixit ergo rex Asserte mihi gladium. Cumque attulissent gladium coram rege,

25. Dividite, inquit, insantem vivum in duas partes, et date dimidiam partem uni, et dimidiam partem alteri. 26. Dixit autem mulier, cujus silius erat vivus, ad regem c0mm0ta sunt quippe viscera ejus super silio suo :0bsecr0, domine, date Ili insantem vivum et nolite interlicere eum.

contrari illa dicebat Nec mihi, nee tibi sit, sed dividatur. 27. Resp0ndit rex, et ait Date

huic insaniem vivum, et n0n icidatur haec est enim mater ejus.

28. Audivit itaque omnis Israel Judicium, qu0 judicasset rex et timuerunt regem, videntes sapientiam Dei esse in eo ad faciendum judicium.

1. rat autem rex Salomon regnans super mnem Israel,

2. et hi principes, quos habebat: Agarias, lius ad 0 sacerd0tis;

3. lih0repli et Abia, silii Sisa scribae; 0saphat, silius Ahilud a

commentariis;

4. Banaias filius I adae super

exercitum; ad 0c autem, et Abithar sacerd0teS. b. Zarias, lilius Nathan super e0squi assistebant regi; Zabud, filius

Nnthan sacerdos, amicus regis; 6. et Ahisar, praep0situs domus: et Adoniram, lius Abda, Super tributa. 7. Habebat autem Salom0 dn0- decim praese et0s super omnem Israel, qui praebebant ann0nam regi et domui ejus per singul0s enim menses in anno singuli necessaria ministrabRnt. 8. t haec nomina e0rum: Benhur, in m0nte Ephraim: 9. Bendecar in Maeces et in Salebim et in Bethsames et in l0net in Bethanan; 10. Benhesed, in rub0th, ipsius erat Socho et omnis terra Epher;

11. Benabinadab cujus innis Nephat dor, Tapheth stliam Salomonis

habebat uxorem 12 Bana, filius Ahilud regebat Thana et Magedd et universam Bethsan, quae est juxta Sarthana subterraegrahel, a Beth San usque Abelmehula e regi0ne Jecmaan.

13. Bengaber, in Ram0th Galaad, habebat v0thjair silii Manasse in

Galaad, ipse praeerat in omni regi0ne Arg0b, quae est in Basan, sexaginta civitatibus magnis atque muratis, quae habebant seras aereaS.

14. Ahinadab, lius Add0, praeerat in Manaim. 15. Aeliimaas, in Nephthali, sed et

378쪽

Salomonis fuma meram rea Tyri. III. Reo. Α, 16. - b, 7. ipse habebat Basemath liam Sa-l0monis in e0njugio; 16. Baana, silius Husi, in Aser et in Baluth; 17. 0saphat, silius Pharue in

Issachar; 18 Semei filius Ela in Beniamin; 19. Gaber filius Uri in terra Galaad, in terra Seh0n regis Amorrhaei et g regis Basan super omnia, quae erant in illa terra. 20. Iuda et Israel innumerabiles, situ arena maris in multitudine; eomedentes et bibentes atque laetantes.

21. Salom0n autem erat in ditione sua, habens omnia regna a stumine terrae Philisthii usque ad terminum Aegypti, gerentium sibi munera, et servientium ei cunctis diebus vitae ejus Eccli. i. 15. 22. Erat autem cibus Salomonis per dies singulos triginta cur similae, et exaginta c0ri sarinae, 23. decem boves pingues, et Viginti boves pascuales, et centum arietes, excepta Venati0ne eerv0rum, caprearum, atque bubalorum, et avium altilium. 21. Ipse enim obtinebat omnem regi0nem, quae erat trans gumen a Tnaspha usque ad Gazan et euntios

reges illarum regionum; et habebat pacem ex omni parte in circuitu. 25. Habitabatqii Iuda et Israel absque timore ullo, Unusquisque sub vite sua et sub sic sua a Dan usque Bersabee, eunetis diebus Sa-I0m0nis. 26. Et habebat Sal0mon quadraginta millia praesepia equ0rum eurrilium, et du0decim millia equestrium. II. Par. 9, 25. 27. Nutriebantque e0s supradicti regis praefecti; sed et necessaria Blensae regis Salomonis eum ingenti cura praebebant in temp0re SU0.28. Hordeum qu0que, et paleas equorum et jumentorum deserebant in locum, ubi erat rex, iuxta e0nstitutum sibi. 29. Dedit qu0que Deus sapientiam Sal0moni et prudentiam multam nimis, et latitudinem cordis quasi arenam, quae est in littore maris. 30. Et praecedebat sapientia Sa-l0m0nis sapientiam omnium orientalium et Aegypti 0rum. 31. t erat sapientior cunctis hominibus sapientiu Ethanagrabita et Heman et Chalcul et Dorda, siliis Mah0l; et erat numinatus in universis gentibus per circuitum. Eccli. 47, 16. 32. Locutus est quoque Salom0ntria millia parabolas et suerunt carmina ejus quinque et mille. 33. Et disputavit super lignis medro, quae est in Libano, usque ad bySs0pum, quae egreditur de pariete; et disseruit de jumentis et v0lucribus et reptilibus et piscibus. 34. Et veniebant de cunctis p0pulls ad audiendam sapientiam Sal0monis, et ab universis regibus terrae, ut audiebant sapientiam ejus.

1. Misit qu0que Hiram rex Tyri servo Su0s ad Sal0munem audivit enim, qu0d ipsum unxissent regem pr0 patre ejus quia amicus fuerat Hiram David omni temp0re. 2. Misit autem Salomon ad Hiram, dicens: 3. Tu scis voluntatem David patris mei, et quia non p0 tuerit edisscare d0mum numini Domini Dei sulpropter bella imminentia per circuitum, d0nee daret Dominus eos sub vestigi pedum ejus. 4. Nune autem requiem dedit D0- minus Deus meus mihi per circuitum; et nun est Satan neque occursus malus. I. Rey. 7, 13. b. duam0bremmugit0 aedificare templum nomini Domini Dei mei, sicut locutus est Dominus David patri me0, dicens: Filius tuus quem ab pro te super solium tuum, ipse aedilleabit domum nomini meo. 6. Praecipe igitur, ni praecidant mili servi tui cedros de Libano, et servi mei sint cum servis tuis:

mercedem autem servorum tuorum

dabo tibi quam eumque petieris: scis enim, quomodo n0n est in p0put me Vir, qui noverit ligna taedere, situ Sidunii. I. cum ergo audisset Hiram verba

379쪽

III. Rep. b, 8. - 6, 12 uteria et Quincatio templi.

Sal0m0nis, laetatus est valde, et ait: Benedictus Dum inus Deus h0 die, qui dedit David si lium sapientissimum super p0pulum hunc plurimum. 8. Et misit Hiram ad Sal0m0nem, dicens: Audivi, quaecumque mandasti miti ego satiana mnem Voluntatem tuam in lignis edrinis et abiegni S. s. Servi mei deponent ea de Libano ad mare, et eg0 0mp0nam ea in ratibus in mare usque ad loeum, quem significaveris mihi: et applicabo ea ibi et tu tolles ea praebebisque necessaria mihi, ut detur cibus d0mui meae.10. Itaqtie iram dabat Sal0moni ligna tedrina, et ligna abiegna, juxta omnem voluntatem JUS. 11. Salom0 autem praebebat Hiram coros tritici viginti millia in cibum domui eius, et viginti 0ros purissimi lei; haec tribuebat Sa lom 0 Hiram per singul0S BDΠ0s.12. Dedit qu0que Dominus Sapientiam Salum0ni, sicut 0cutus est ei; et erat pax inter Hiram et Salom0nem, et percusserunt amb0 foedus Sllyr. 3, 12. 13. legitqtie rex Sal0mon per3rios de omni Israel, et erat indictio triginta millia Vir0rum.14. Mittebatque eos in Libanum, decem millia per menSes inglu0S vicissim, ita ut du0bus mensibus essent in d0mibus suis; et d0niram erat super hujuscem0di indieti0De. 15. Fueruntque Salom0ni septuaginta millia e0rum, qui onera p0rtabant, et et0ginta millia latomorum in m0nte; 16. absque praepositis, qui praeerati singulis peribus, numer0 trium millium, et trecent0rum praeeipientium p0pulo et his, qui sa- ciebant pUS. 17. Praecepitque rex, ut tollerent Iapides grandes, lapides pretios0Sin undamentum templi, et Uadrarent e0S; 18. Π0s 0laverunt caementarii Sal0m0nis et caementarii iram: porr0 Gibli praeparaverunt ligna et lapides ad edi sicandam d0mum.

1. Factum est erg0 quadringentesim elict0gesim ann0 egressi0nissili 0rum lsrael de terra Aegypti, in ann quarto, mense Ziii ipse est mensis secundus , regni Salomonis super Israel, aedilicari coepit domus D0min0. II. Par. 3, 1. 2. 0mus autem, quam edisseabat rex Sal0m0n D0min0, habebat sexaginta cubitos in longitudine, et Viginti cubitus in latitudine, et triginta cubitos in altitudine. 3. t 0rticus erat ante templum viginti cubit0rum l0ngitudinis, juxta mensuram latitudinis μmpli; et habebat decem cubit0s latitudinis ante aciem templi. 4. Fecitque in templo senestras

obliquas.

5. Et aedificavit super parietem templi tabulata per gyrum in parietibus d 0mus per circuitum templi et oraculi, et se ei latera in circuitu.

6. Tabulatum, li0 Subter erat,qilinque cubitus habebat latitudinis, et medium tabulatum sex cubit0rum latitudinis, et teritum tabulatum septem habens cubitus latitudinis. Trabes autem p 0sui in domo per circuitum forinsecus, ut non haererent muris templi. 7. Domus autem, cum aedificaretur, de lapidibus dulatis atque persectis aedilicata est; et malleus et Securis, et mne serramentum n0n sunt audita in dom0, eum edissearetur.

8. stium lateris medii in parte erat d0mus dexterae; et per c0chleam ascendebant in medium cenaculum, et a medi in tertium 9. Et aedilicavit d0mum, et consummavit eam; texit quoque domum laquearibus cedrinis. 10. Et aedificavit tabulatum super omnem d0mum quinque cubitis altitudinis, et peruit dum um lignis cedrini S. 11. Et factus est sermo D0mini ad Salom0nem dicens: 12. 0mus haec, quam aedilicas, Si ambulaveris in praecepti meis, e .

380쪽

Templi forma, merubim, perfectio. III. Rey. 6, 13-38 ludi ei mea seceris, et cust0dieris

omnia mandata mea gradiens perea: sirmabo sermonem meum tibi,

quem l 0cillias sum ad David patrem tuum. II. est. 7. 16.)13. Et habitabo in medio stli 0rum

Israel, et non derelinquam p0pUlum meum Israel.

11. Igitur aedificavit Sal0m0 d0mum, et c0nsummavit eam.

15. Et aedilitavit parietes d0mus

intrinsecus tabulatis cedrinis a B- vimento d0mus usque ad summitatem parietum, et usque ad laquearia operui lignis edrinis intrinsecus; et texit pavimentum domus tabulis abiegni S. 16. Aedificavitque viginti cubit0rum ad posteriorem pariem templi tabulata cedrina a pavimento usque ad superi0ra; et secit interiorem d0- mumiraculi in Sanctum Sanctorum. 17. 0rro quadraginta cubitorum erat ipsum templum pro foribus

oraculi.

18. Et cedro omnis d0mus intrinsecus vestiebatur, habens t0rnaturas et uncturas suas abrefactas et epelaturas eminentes; 0mnia cedrinis tabulis vestiebantur, nec omnino lapis apparere p0terat in pariete. 19. 0raculum autem in medio domus in interi0ri parte secerat, ut poneret ibi arcam faederis Domini. 20. Porro oraculum habebat viginti cubitus Iungitudinis, et viginti cubit0s latitudinis, et viginti cubitos altitudinis; et peruit illud atque vestivit auro purissimo; sed

et altare vestivit cedr0.21. 0mum qu0que ante oraculum operuit aurinpurissim0, et amxit laminas clavis aureis.

22. Nihilque erat in templ0, qu0dn0 aur tegeretur; sed et totum altare oraculi texit auro. 23. Et secit in oraculo du0 Cherubim de lignis olivarum, decem cubitorum altitudinis. 24 duinque cubit0rum ala Cherub una, et quinqui cubitorum ala Cherub altera, id est, decem subit0s habente a summitate alae unius usque ad alae alterius summitateni 25. Decem quoque cubit0rum erat Cherub secundus, in mensura pari; et opus unum erat in duobus Cherubim, 26. id est, altitudinem habebat unus Cherub decem cubit0rum, et similiter Cherub SecundUS. 27. P0suitque Cherubim in medio templi interi0ris extendebant autem alas suas Cherubim, et tangebat ala una parietem, et ala Cherub secundi tangebat parietem alterum; alae autem alterae in media parte templi se invicem cuntingebant. 28. Texit qu0que Cherubim Ur0. 29. t omnes parietes templi per circuitum sculpsit variis caelaturis et tornu; et secit in eis Cherubimet palmas et picturas Varias, quasi pr0minentes de pariete et egredi

30. Sed et pavimentum domus texit auro intrinsecus et extrinsecus. 31. Et in ingressu oraculi secitustiola de lignis olivarum, posteS-que angul0rum quinque. 32. Et duo stia de lignis olivarum, et sculpsit in eis picturam Cherubim, et palmarum species et anaglyplia θlde pr0minentia, et texit ea auro; et peruit tam Cherubim quam palmas et cetera auro.

33. Fecitque in introitu templi p0stes de lignis olivarum quadrangulatos; 34. et duo ostia de lignis abiegnis

altrinsecus et utrumque Stium duplex erat, et se invicem tenens aperiebatur. 35. t sculpsit Cherubim et palmas et caelaturas valde eminentes; operuitquc omnia laminis aureis opere quadru ad regulam. 36. Et aedisitavit atrium interius tribus ordinibus lapidum p0 litorum, et uti ordine lign0rum cedri. 37. Anno quarto standata est domus D0mini in mense Zi0;38. et in anno undecim0, mense Bul ipse est mensis octavus persecta est d0mus in omni per SU0. et in universis utensilibus suis; aedilicavitque eam anni Septem.

SEARCH

MENU NAVIGATION