장음표시 사용
51쪽
Dilupium; nis ellus. quadraginta diebus et quadraginta
13. in articulo die illius ingressus est N0e, et Sem, et Cham, et Japheth, silii ejus uxor illius, et tres x0ressiturum ejus eum eis in arcam; 14 ipsi et omne animal secundum
genus suum, universaque jumenta in genere su0, et omne quod movetur super terram in genere SU0, cunctumque volatile secundum genu Suum, universae aves, omnesque Diueres
15 ingressae sunt ad Noe in arcam, bina et bina ex omni earne, in quaerat spiritus Vitae.16. Et quae ingressa sunt, masculus et semina exim ni carne intr0ierunt, sicut praeceperat ei Deus; et inelusit eum Dominus de laris. 17. Factumque est diluvium quadraginta diebus super terram; et multiplicatae sunt aquae, et elevaverunt arcam in sublime a terra. 18.Vehementer enim inundaverunt, et omnia repleverunt in superficie terrae; porro area serebatur Super
19. Et aquae praevalueruntnimis super terram; pertique sunt m nesm0ntes excelsi sub universo cael0.20. uindecim cubitis alti0 fuit
aqua super m0ntes, qu0s operuer8t. 21. Consumtaque est mnis car0, quae m0vebatur super terram, V0luerum, animantium, bestiarum, omniumque reptilium, quae reptant super terram; universi h 0mi DeS. Sαν. 10.4. coli. 39, 28. I. Pet. 3, 20. 22. et cuncta, in quibus spiraculumitae est in terra, mortua Sunt. 23. Et delevit omnem substantiam, quae erat Super terram, ab h0mine usque ad pecus, tam reptile quam v0lucres celi, et deleta sunt de terra; remansit autem s0lus N0e, et qui cum eo erant in arca. Suyr. 7, 7.)24. btinueruntque aquae terrameentum quinquaginta diebus.
1. Ree0rdatus autem Deus Noe, tunctorumque animantium, et omnium lument0rum quae erant eum eo in arca, adduxit spiritum super terram, et imminutae sunt aquae. 2. Et clausi sunt lantes abyssi, et cataractae caeli; et prohibitae sunt pluviae de cael0.3. Reversaeque sunt aquae de terra euntes et redeuntes, et caeperunt minui 0st centum quinquaginta dies. 4. Requievitque area mense Septim0, vigesimo septimo die mensis super montes Armeniae. 5. At vero aquae ibant et decrescebant usque ad decimum mensem; decimo enim mense, prima die mensis, apparuerunt cacumina montium. 6. Cumque transissent quadraginta dies, aperiens N0 senestram areae, quam secerat, dimisit corvum; 7. qui egrediebatur, et n0 re Vertebatur, donec sicearentur aquae Super terr3m. 8. misit quoque columbam post eum, Ut videret, si jam cessassent aquae super aciem terrae. 9 duae cum nun invenisset, ubi requiesceret pes ejus, reversa est ad eum in arcam; aquae enim erant super universam terram extenditquo manum, et apprehensam intulit in
10. Expectatis autem ultra septem diebus aliis, rursum dimisit columbam e Brea.
11. At illa venit ad eum ad vesperam P0rtans ramum olivae virentibus s0liis in re suo. Intellexit erg0Ν0 quod cessassent aquae Super
12. Expectavitque nihil0 minus septem alios dies; et emisit c0lumbam,
quae n0n est reversa ultra ad eum. 13. Igitur sexcentesim0 prim ann0, primo mense, prima die mensis imminutae Sunt aquae super terram; et aperiens N0 tectum areae, Spexit, viditque, qu0 exsiccata esset superstetes terrae.14. Mense secundo, septimo et vigesimo die mensis arefacta est terra. 15. Lucutus est autem Deus ad 0e, dicens:
16. Egredere de area, tu et uxor tua, filii tui et ux0res sili 0rum tu0rum tecum.
17. Cuncta nimantia, quae Sunt apud te, ex omni carne, tam in V0latilibus quam in bestiis et universis
52쪽
Noe stratias astu Meus in nubibus. Gen. 8, 18. - 9, 2 reptilibus, quae reptant Super terram, educ tecum, et ingredimini super terram crescite et multiplicamini super eam. pr. 1, 28. 18. Egressus est ergo Noe, et filii ejus uxor illius, et uxoresraliorum
ejus eum eo. 19. Sed et omnia animantia, tu menta et reptilia, quae reptant super terram secundum genu Suum, egressa sunt de are3. 20. Aedisseavit autem N0e altare D0mino et tollens de cunctis pecoribus et volueribus mundis, obtulit holocausta super Bltare. 21. doratusque est Dominus odorem suavitatis, et ait Nequaquam ultra maledicam terrae propter h0mines sensus enim et e0gitatio humani cordis in malum prona sunt ab adolescentia sua: 0 igitur ultra percutiam omnem animam viventem sicut laei. Suyr. 6 b. 22. cunctis diebus terrae, sementis et messis, frigus et ZStus, aestas ethlems, n0 et dies D0n requiescent.
1. Benedixitque Deus Noe et siliis ejus, et dixit ad eos: Crescite et multiplicamini, et replete terram. Supr. 8. 17.
2. Et terr0r vester ac trem0r sit super cuncta animalia terrae, et super omnes Volucres caeli, cum universis quae m0 ventur super terram: omnes pisces maris manui Vestrae traditi
3. Et omne, qu0d m0vetur et vivit erit vobis in cibum quasi olera virentia tradidi vobis omnia. S r. I, 29. 4. Except0, quod carnem cum Sanguine n0mc0medetis . . Levit. 17, 14. sol. 15, 29.
5. Sanguinem enim animarum Vestrarum requiram de manu cunctarum bestiarum et de manu hominis de manu Viri, et fratris ejus requiram animam hominis.
6. Puicumque effuderit humanum sanguinem, tandetur sanguis illius: ad imaginem quippe D i laetus est homo. Mat. 26 52. hoc. 13, 10.)7. Vos autem crescite et multiplicamini, et ingredimini super terram, et implete eam. S r. 1, 28. 8. Haec quoque dixit Deus ad Noe et
ad silios ejus eum eo s. Ecce eg statuam pactum meum Vobiscum, et cum semine Vestro post
10 et ad omnem animam viventem, quae est V0biscum, tam in v0lueribus quam in jumentis et pecudibus terrae cunctis, quae egressa sunt de 3rca, et universi bestiis terrae. 11. Statuam patium meum vobiscum, et nequaquam ultra interstetetur omnis caro aquis diluvii, neque erit deinceps diluvium dissipans terram Isai. 54 9. 12. Dixitque Deus: Η0e signum Rederis, qu0d do inter me et Vos, et ad 0mnem animam viventem, quae est V0biscum in generationes sempiternas: 13. Arcum meum ponam in nubibus, et erit signum Rederis inter me. et inter terram. 11. Cumque obduxero nubibus eaelum, apparebit arcus meus in niuti
15 et recordabur laederis mei vobiscum, et eum omni anima ViVente, quae carnem vegetat et non erunt ultra aquae diluvii ad delendum universam carnem.
16. Eritque arcus in nubibus, et videbo illum, et recordabor cederis sempiterni, qu0 pactum est inter Deum et omnem animam viventem universae carnis, quae est super
17. Dixitque Deus ad Noe: 0 erit Signum foederis, quod constitui inter
me et omnem carnem super terram.
18. Erant ergo silii Noe, qui egressi sunt de arca, Sem, Cham, et Japheth porro Cham ipse est pater Chanaan. 19. Tres isti silii sunt N0e, et ab his
disseminatum est omne genus h0minum super universam terram. 20. Caepitque Noe vir agricola exercere terram, et plantavit vineam. 2 l. Bibensque vinum inebriatus est, et nudatus in tabernacul Su0.22 uod eum vidisset Cham pater Chanaan, verenda scilicet patris sui eSSe nudata, nuntiavit du0bus fratribus suis laras.
53쪽
Gen. 9, 23 - 10, 32. Noe inebriatus poster ejus.
23. At vero Sem et Japheth pallium
imp0suerunt humeris suis et incedentes retr0rsum, operuerunt verenda patris sui; aciesque e0rum aversae erant, et patris virilia n0nviderunt. 24. Evigilans autem N0e ex Vino,
cum didicisset, quae secerat ei lilius
suus min0r,25 ait: Maledictus Chanaan, SerVUSservorum erit fratribus suis.
26. Dixitque: Benedictus D0 minus
Deus Sem, sit hancta Servus et US.
27. Dilatet Deus Japheth, et habitet in tabernaculis Sem, sitque Chanaan
28. Vixit autem Ν0e40st diluvium trecentis quinquaginta annis. 29. Et impleti sunt omnes mes ejus
nongent0rum quinquaginta annorum, et 0rtuus est.
1. se sunt generati0nes sili 0rum Noe: Sem, Cham, et Japheth natique sunt eis silii pust diluvium. 1. Par. 1, 4.)2. Filii Iapheth: G0mer, et Mag0g, et Madai et Iavan, et Thubal, et M0s0eb, et Thiras. 3. Porro silii Gomer: Ascene et Riphath et Th0g0rma. 4. Filii autem Iavan: Elisa et Tharsis, Cetthim et D0danim. 5. Ab his divisae sunt insulae gentium in regi0nibus suis, unusqui Sque secundum linguam suam et familias suas in nationibus suis. 6. Filii autem Cham: Chus, et Mesraim, et Phuth, et Chanaan. 7. Filii Chus: Saba, et Hevila, et Sabatha, et Regma, et Saba tacha. Filii Regma: Saba et Dadan. 8. 0rru Chus genuit Nemrod; ipse
caepit esse 90tens in terra, 9 et erat r0bustus venat0 coram P0mino. 0 h0 exivit proverbium: duasi Nemr0 robustus venator coram D0min0.
10. Fuit autem principium regni eius Babyl0n et Arach et Achad, et Chalanne in terra Sennaar. 11. De terra illa egressus est Assur, et sedisseavit Nini ven et plateas civitatis, et Chale. 12. Resen quoque inter Ninive et Chale; haec est civitas 3gn8.13. At vero Mesraim genuit Ludim et Ananim et Laabim, Nephthuim,
14 et Phetrusim, et Chasluim de quibus egressi sunt Philisthi im et
Capht0rim. 15. Chanaan autem genuit Sidonem prim0genitum suum, Hethaeunt, 16. et IebuSaeum, et m0rrhaeum, Gergesaeum, 17. evaeum, et Aracaeum Si
18 et Aradium, Samaraeum et Amathaeum; et posthaec disseminati sunt populi Chananae0rum. 19. Factique sunt termini Chanaan venientibus a Sid0ne Geraram usque Gazam, donec ingrediaris So-d0mam et G0m0rrham, et Adamam, et Seboim usque LeSR. 20. Hi sunt silii Cham in cognationibus, et tinguis, et generationibus, terrisque et gentibus suis. 21. De Sem qu0que nati sunt, patre omnium stli 0rum Heber, fratre Iapheth maj0re. 22. Filii Sem: Aelam et Assur, et Arphaxad, et Lud et Aram. 1. Par.
1, 17. 23. Filii Aram: Us et Hul et Gether, et MeS.
24. At vero Arphaxad genuit Sale, de quo rius est Heber. 25. Natique sunt Heber silii duo: n0men uni Phaleg, eo qu0d in diebus ejus divisa sit terra; et n0men fratris ejus ectan. 26. vi Iectan genuit Elm0dad, et Saleph et Asarm0ib, Iare,27. et duram, et Uzal et Decla,28. et bal, et Abimael, Saba, 29 et 0phir, et Hevila, et J0bab; omnes isti, silii Iectan. 30. t saeta est habitatio eorum de Messa pergentibus usque Sepharmontem orientalem.
31. Isti filii Sem secundum cognationes et linguas, et regiones in gentibus UiS.
32. Hae familiae Noe juxta p0puI0set nationes suas. Ab his divisae sunt gentes in terra p0st diluvium.
54쪽
10 aureis Babet Ceneration exu3que adlabram Gen. 11, 1. I 2, 1.
1. Erat autem terra labii unius, et serm0num e0rumdem. Sap. 10, 5. 2. Cumque pr0ssciscerentur de riente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in e0.3. Dixitque alter ad proximum suum: Venite, satiamus lateres, et e0qU3mus e0s igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro caement0;4. et dixerunt: Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad caelum, et celebremus n0men nostrum antequam dividamur in universas terras. 5. Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam
6 et dixit: Ecce, Unus eSt 09UIUS, et unum labium omnibUs: eceperuDtque h0 lacere, nec desistent a c0gitationibus suis, d0nec eas opere compleant. T. Venite igitur, descendamus et tunsundamus ibi linguam e0rum, Ut non audiat unusquisque V0tem proximi sui.
8. Atque ita divisit e0s D0minus ex
illo loco in universas terras, et ceS saverunt aedilitare civitatem. s. Et idcire v0catum est n0men
ejus Babel, quia ibi tonsusum est labium universae terrae; et inde dispersit e0s Dominus super aciem
10. Hae sunt generati0nes Sem: Semerat centum ann0rum quando genuit Arphaxad bienni p0st dilu-Vium. 1. Par. 1, 17. 11. Vixitque Sem, p0stquam genuit Arphaxad, quingentis annis; et genuit lius et lias. 12. Porro Arphaxad vixit triginta quinque anniS, et genuit Sale. 13. Vixitque Arphaxad, 0Stquam genuit Sale, trecentis tribus annis; et genuit silius et silias. 11. Sale qu0que vixit triginta annis, et genuit Heber. 15. Vixitque Sale, p0stquam genuit Heber, quadringentis tribus annis, et genuit sili 0 et lias. 16. Vixit autem Heber triginta quatuor annis et genuit Phaleg. 17. Et vixit Heber, p0stquam genuit Phaleg, quadringentis triginta anniq; et genuit lios et lias. 18. Vixit qu0que Phaleg triginta annis et genuit Reu.19. Vixitque Phaleg, postquam e
nuit Reu ducentis novem anni S, et
genuit si ius et stias. 1. Par. 1, 19. 20. Vixit autem Reu triginta du0bus
21. Vixit qu0que Reu, postquam ge nuit Sarug, ducentis septem annis; et genuit silios et silias. 22. Vixit ver Saru triginta annis, et genuit Nachor. 23. Vixitque Sarug, 0stquam e nuit Nach0r, ducentis annis; et genuit li0s et lias. 24. Vixit autem Nath0 viginti novem nnis, et genuit Thare. 25 Vixitque Nachor, p0Stquam genuit Thare, centum decem et n0vem annis; et genuit li0s et lias. 26. Vixitque Thare septuaginta n-nis et genuit Abram et Nath0 et Aran. Ios 24, 2. I. Par. 1, 26.
27. Hae sup autem generationes Thare Thare genuit Abram Nach0r, et Aran. Porr Aran genuit L0t.28 M0rtuusque est Aran alite Thare patrem dum in terra nativitatis suae in Ur Chaldae0rum. 29. Duxerunt autem Abram et Nach0 ux0res; 0me UX0ris Abr3m. Sarai et n0men ux0ris Nach 0r, Melcha silia Aran patris Melchae, et p3tris Ieschae. 30. rat autem Sarai sterilis, nec habebat liber0S.
31. Tulit itaque Thare Abram silium suum, et Lut silium Aran, si lium silii
sui, et Sarai nurum suam. Uxorem
Abram filii sui et eduxit eos de Ur Chaldaeurum, ut irent in terram Cha
Da 3n Veneruntque GSque Haran, et
t0rum quinque ann0rum, et 0rtuus est in aran.
1. Dixit autem P0minus ad Abram: Egredere de terra tua et de c0 a ti0ne tua, et de dom0 patris tui, et
55쪽
Gen. I 2, 2. - 13 9 dbram venit in manu an et depyptum.
ven In terrain, quam m0nStrabo
tibi tact. 7, 3. 32. Faciamque te in gentem magnam, et benedicam tibi, et magnisscabo numen tuum, erisque benedictus. 3. Benedicam benedicentibus tibi, et maledicam maledicentibus tibi, atque in te benedicentur universaeeognationes terrae. Inst. 18, 18. I. 3. 8. 4. Egressus est itaque Abram sicut praeceperat ei Dum inus et ivit cum
eo Lot septuaginta quinque DB0rum erat Abram cum egrederetur de Haran. c. b. 11, 8. 5. Tulitque Sarai uxorem Suam, et Lot silium Datris sui, univerS3mque substantiam quam p0SSederant, et animas quas secerant in Haran; et egressi sunt, ut irent in terram Cha naan. Cumque venissent in eam, 6 pertransivit Abram terram usque ad 0cum Sichem, usque ad c0BVBllem illustrem Chananaeus autem tunc erat in terr3.7. Apparuit autem D0minus Abram et dixit ei: Semini tu dabo terram hanc. ui edisssavit ibi altare D0mino, qui apparuerat ei. Infr. 13, 14. Beut 34 4.
8. Et inde transgrediens ad m0ntem, qui erat contrairientem Bethel, tetendit ibi tabernaculum suum, abiccidente habens Bethel, et ab oriente Hai; aedilicavit usque ibi altare D0mino, et invocavit nomen ejus. s. Perrexitque Abram vadens, et ultra progrediens ad meridiem. 10. Facta est autem tam es in terra; deseenditque Abram in Aegyptum, ut peregrinaretur ibi; praevaluerat enim ames in terra. 11. Cumque prope esset, ut ingrederetur egyptum, dixit Sarai ux0ri suae: Novi quod pulchra sis mulier, 12 et qu0d cum viderint te Aegyptii, dicturi Sunt uxor ipsius est, et intersicient me, et te reservabunt. 13. Dic erg0, obsecro te, qu0d40ror mea sis, ut bene sit mihi pr0pter te, et vivat anima mea ob gratiam tui.
14. Cum itaque ingressus esset Abram Aegyptum, Viderunt Aegyptii mulierem, qu0 esset pulchra nimis. 15. Et nuntiaverunt principes Phara0ni, et laudaverunt eam apud illum; et sublata est mulier in domum Pharaonis.16. Abram vero bene usi sunt propter illam sueruntque ei oves et b0ves et asini, et servi et famulae, et
17. Flagellavit autem D0minus Phara0nem plagis maximis, et d0mum ejus propter Sarai uxorem Abram. 18. 0eavitque Pharao Abram, et dixit ei duidnam est huc, qu0 secisti mihi r quare non indicasti, qu0d Ux0 tua esset' 19. duam ob causam dixisti, esse S0r0rem tu3m, ut totierem eam mihi in ux0rem Nunc igitur ecce conjuxtU3, accipe eam, et Vade.
20. Praecepitque Pharao super Abram viris et deduxerunt eum, et ux0rem illius, et omnia quae habeb3:.
1. Ascendit erg0Abram de Aegypto,
ipse et uxor ejus, et omnia quae habebat, et Lot cum eo ad australem plagam. 2. Erat autem dives valde in p0ssessi0ne auri et argenti. 3. Reversusque est per iter, quo venerat, a meridie in Bethel usque ad lucum, ubi prius xerat tabernaculum inter Bethel et Hai, 4. in l0 eo altaris qu0 secerat prius, et inv0cavit ibi n0men D mini. Supr. 2, 7.)5. Sed et L0 qui erat cum Abram,
suerunt greges ovium, et armen id, et tabernacula.
6. Nec p0terat eos capere terra, ut habitarent simul erat quippe substantia e0rum multa, et nequibant habitare communiter. fr. 36, 7.)7. Unde et saeta est rixa inter pastores gregum Abram et Lot. Eo autem temp0re Chananaeus et Phere-gaeus habitabant in terra illa. 8. Dixit ergo Abram ad Lot: Ne quaeso sit jurgium inter me et te, et
inter pastores meos et past0res tu0s: fratres enim SumUS. 9. Ecce universa terra coram te est: recede a me, obsecro: Si ad sinistram ieris, ego dexteram tenebo:
56쪽
IT Lot et Abram. Bellum inter reges. Gen. 13, 10. - 14, 16.
si tu dexteram elegeris, ego ad Sinistrant pergam. 10. levatis itaque Lot oculis, vidit omnem circa regi0nem J0rdanis, quae universa irrigabatur antequam subverteret Dominus Sodomam et Gomorrham, Sicut paradisus D0mini, et
sicut Aegyptus venientibus in Segor. 11. legitque sibi Lot regi unem circa J0rdanem, et recessit ab oriente divisique sunt alterutrum a Da-
12. Abram habitavit in terra Chanaan; Lot vero m0ratus est in oppidis, quae erant circa J0rdanem, et habitavit in Sod0mis. 13. Η0mines autem Sodomitae pessimi erant, et peccatores coram D0mino nimis.14. Dixitque D0minus ad Abram,p0stquam divisus est ab eo Lot: Leva ocul0s tu0s, et vide a lueo, in qu0 nunc es, Bd aquilonem et meridiem, ad orientem et ccidentem. Supr. 12 7. Inst. 16, 18 Deut 31, 4. 1b. mnem terram, quam eonSpicis, tibi dabo, et semini tu usque in sempiternum.16. Faciamque semen tuum sicut pulverem terrae: si quis p0test h0minum numerare ut Verem terrae, Se men qu0que tuum numerare poterit.
17. Surge, et perambula terram iniungitudine, et in latitudine sua: quia tibi daturus Sum eam. 18. Movens igitur tabernaculum suum Abram, venit et habitavit juxta convallem Mambre, quae est in He bron aedis cavitque ibi altare D0-
1. Factum est autem in illo tem pure, ut Amraphel rex Sennaar et Ari0ch rex P0nti, et Ch0d0rlah0m0r rex Elamitarum, et Thadal rex Gentium 2. inirent bellum contra Bara regem
Sodomorum, et c0ntra Bersa regemG0m0rrhae, et c0ntra Sennaab regem Adamae, et contra Semeber regem Seb0im, c0ntraque regem Balae, ipsa est Seg0r.3 0mnes hi 0nvenerunt in vallem silvestrem, quae nunc est mare Salis.
4. Duodecim enim annis servierant Ch0dorlahom0r, et tertiodecimo
5. Igitur quart0decimo anno venit Cliod 0rlahomor et reges, qui erant cum eo; percusseruntque Raphaim in Astharothcarnaim, et Zuzim cum eis, et Emim in Save Cariathaim, 6. et Cli 0rrae0s in montibus Seir, usque ad eampestria Pharan, quae est in solitudine. 7. Reversique sunt, et venerunt ad lantem Misphat, ipsa est Cades et percusserunt omnem regionem Amalecitarum, et Am0rrhaeum, qui habitabat in Asasontham r. 8. Et egressi sunt rex S0d0m0rum, et rex G0m0rrhae, rexque Adamae, et rex Sebuim, nec non et re Balae, quae est Seg0r; et direxerunt aciem c0ntra eos in valle silvestri: 9 scilicet adversus Ch0dorlahomor regem flamitarum, et Thadal regem Gentium, et Amraphel regem en naar et Ari0ch regem Ponti; quatuor reges adversus quinque. 10. Vallis autem silvestris habebat puteos multos bituminis. Itaque rex S0d0m0rum, et G0m0rrhae terga e terunt, cecideruntque ibi et qui remanserant, sugerunt ad montem. 11.Tulerunt autem omnem substantiam Sodomorum et G0m0rrhae, et universa quae ad cibum pertinent, et abierunt; 12. ne en0 et Lot et substantiam
ejus silium fratris Abram, qui habitabat in S0d0miS.
13. Et ecce unus, qui evaserat, Duntiavit Abram Hebraeo, qui habitabat in c0nvalle Mambre Amorrhaei, fratris Eschol et fratris Aner; hi enim
pepigerant laedus cum Abram. 14 duod cum audisset Abram, captum videlicet Lot fratrem UUm, Dumeravit expeditus vernaculos su0s trecentos decem et et0; et persecutus est usque Dan. 15. Et divisis sociis, irruit super e0sn0ete; percussitque e0S, et persecutus est eos usque Huba, quae est ad laevam Damasci. 16. Reduxitque omnem substantiam, et L0tsratrem suum cum substantia illius, muliere qu0que et populum.
57쪽
n. H, 17. 15, 21. Melchisedec. Dei foedus cum abrum.
17. Egressus est autem rex S0d0m0rum in occursum ejus, p0Stquam re-Versus est a caede Cli 0dorlahom0r, et regum qui cum eo erant in valle Save, quae est vallis regis.18. At vero Melchisedech rex Salem, proserens panem et vinum, erat
enim sacerdos Dei altissimi, Eeb. I. 1.)as benedixit ei, et ait Benedictus
Abram Deo excelso, qui creavit se lum et terram: 20. et benedictus Deus excelSUS qu pr0tegente, 0stes in manibus tuis sunt. Et dedit ei decimas ex
21. Dixit autem rex Sod0 morum ad Abram: Da mihi animas, etera t0lle tibi. 22 dui resp0ndit ei: Levo manum
meam ad D0minum Deum excelsum possessorem caeli et terrae, 23. quod a filo subtegminis usque ad corrigiam caligae, non accipi 8m eximnibus, quae tua sunt, ne dicas:
Ego ditavi Abram,21 exceptis his, quae comederunt juvenes, et partibus Vir0rum, qui Venerunt mecum, Aner, Eschol, et Mambre: isti accipient parte Silas.
1. His itaque transactis, laetus est sermo Domini ad Abram per visionem dicens: Noli timere Abram, ego
protect0 tuus sum, et merces tua magna nimis.
2. Dixitque Abram: 0mine Deus, quid dabis mihi Eg vadam absque liberis, et lilius pr0 curatoris domus
3. Addiditque Abram : Mihi autem
non dedisti semen, et ecce vernaculus meus, heres meus erit.
4. Statimque sermo Domini satius est ad eum dicens: 0 erit hic heres tuus, sed qui egredietur de utero tuo, ipsum 3bebis heredem. 5. Eduxitque eum foras, et ait illi: Suspice caelum, et umera stellas,
si potes. Et dixit ei: Sic erit semen tuum. Rom. 4, 18.36. Credidit Abram Deo et reputatumpst illi ad justitiam. Rom. 4, 3. Cal. 3, 6. ac 2 23. 7. Dixitque ad eum: Ego Dominus qui eduxi te de Ur Chaldaeorum, ut darem tibi terram istam, et p0sside
8. At ille ait: 0mine Deus, unde
Scire 90SSum, qu0d possessurus Simea my9. t respondens Dominus: Sume, inquit, mihi vaccam triennem, et capram trimam, et arietem ann0rum trium, turturem quoque et columbam.
10. ut tollens universa haec divisit ea per medium, et utrasque partes e0ntra se altrinsecus posuit; aves autem n0 divisit. Ier. 34, 18. 11. Descenderuntque volucres super cadavera, et abigebat eas Abram. 12. Cumque s0l occumberet, s0p0r irruit super bram, et h0rr0 magnus et tenebrosus invasit eum. 13. Dictumque est ad eum: Scito praen0Stens, quod peregrinum suturum sit semen tuum in terra n0n sua, et subjicient eos servituti, et affligent quadringentis annis. Ict.
14. Verumtamen gentem, tui Se vituri sunt, ego iudicabo: et post
haec egredientur cum magna substanti B.
15. Tu autem ibis ad patres tuos in
pace, sepultus in senectute b0na. 16. Generatione autem quarta re vertentur huc necdum enim c0mpletae sunt iniquitates Amorrhaeorum usque ad praesens tempus.
17. Cum ergo occubuisset s0l, facta est chligo tenebrosa, et apparuit elibanus sumans, et lampas ignis transiens inter divisiones illas. 18. In illo die pepigit D0 minus seedus tum Abram, dicens: Semini suo dabo terram hanc a uvio Aegyptiusque adiuuvium magnum Euphraten: Supr. 12, 7. Inst. 26, 4. Deut 34. 4. III. Reg. 4, 21. II. Par. 9, 26. l9. Cinae0s, et Cenezae0s, Cedm0
20. et Hethaeos, et Pherezae0s, Raphaim qu0que. 21. et Am0rrhae0s, et Chananae0s, et Gergesaeos, et Iebusae0s.
58쪽
Agar Ismael nascitur Circumcisio. Gen. 16, 1 - 17, 13.
1. Igitur Sarai ux0r Abram, B0n genuerat liber0s Sed habens ancillam Aegyptiam n0mine Agar,2 dixit marit suo: Ecce, 0nclusit me DominuS, De parerem ingredere ad ancillam meam, si mrte saltem ex illa suscipiam lios. Cumque ille acquiesceret deprecanti, 3. tulit Agar Aegyptiam ancillam suam p0st ann0 decem, qu3n ha bitare ceperant in terra Chanaan; et dedit eam vir SH UX0rem. 4 dui ingressus est ad eam. At illae0ncepisse se videns, despexit dominam Uam.
b. Dixitque Sarai ad Abram: Inique agis contra me ego dedi ancillam meam in sinum tuum, quae videns qu0d 0nceperit, despectui me habet judicet Dominus inter me et te. 6. Cui respundens Abram: Ecce, ait ancilla tua in manu tua St, Utere ea ut libet Amigente igitur eam Sarai, stigam iniit. T. Cumque invenisset eam Angelus D 0mini juxta tantem aquae in s0litudine, qui est in via Sur in deserto, 8 dixit ad illam Agar ancilla Sarai, unde Venis et quo vadis duae respondit: Α facie Sarai 0minae meae eg sugi 0. s. Dixitque ei Angelus Domini: Revertere ad 0minam tuam, et humiliare sub manu illius. 10. Et rursum: Multiplicans, inquit, multiplicabo semen tuum, et non numerabitur prae multitudine. 11 Ac deinceps: Ecce, ait, c0nee pisti et paries silium, vocabisquen0men eius Ismael, eo qu0d audierit Dominus assti eti0nem tuam. 12 Hic erit serus h0mo manus ejus
c0ntra omnes, et manus omnium euntra eum: et e regi0ne univers0rum fratrum SU0rum fget taberna
13 V0eavit autem n0men D0mini, qui l0quebatur ad eam: Tu Deus qui vidisti me. Dixit enim: Pro ecto hic vidi posteri0ra videnti me. 14. r0pterea appellavit puteum illum, Puteum viventis et videntis me. Ipse est inter Cades et Barad. Inst.24, 62. 15. Peperitque Agar Abrae silium;
qui v0eavit nomen ejus Ismael. 16. 0ctoginta et sex ann0rum erat Abram, quand peperit ei Agar Ismaelem.
1. Postquam ver nonaginta et no
ruit ei P0minus dixitque ad eum Ego Deus omnip0tens ambula e
2. Ponamqli surdus meum inter me et te et multiplicabo te vehementer
3. Cecidit Abram pronus in aciem. 4. Dixitque ei Deus: g sum, et paetum meum tecum, erisque pater multarum gentium. Eccli. 44, 20. Rom. 4, 17. 5. Nec ultra v0cabitur nomen tuum Abram, sed appellaberis Abraham:
quia patrem multarum gentium e0L-stitui te. 6. Faciamque te crescere vehementissime, et p0nam te in gentibus, regesque ex te egredientur. 7. Et statuam pactum meum inter me et te, et inter semen tuum post te in generationibus suis scedere sempitern0, ut sim Deus tuus, et seminis tui p0st te. 8. Daboque tibi et semini tuo te
ram peregrinati0ni illae, omnem terram Chanaan in p0ssessi0nem aeternam, er0que Deus e0rum.
s. Dixit iterum Deus ad Abraham:
Et tu ergo custodies pastum meum, et semen tuum p0st te in generati nibus Sui S. 10. Η0 est paetum meum quod observabitis inter me et vos, et semen tuum p0st te Circumcidetur ex v0bis omne masculinum: Mi. 7, 8.)11. et circumcidetis carnem praeputii vestri, ut sit in signum dederis inter me, Pt os. Le P. 12 3. Luc. 2, 21. Rom. 4, 11. 12. Insans octo dierum circumcidetur in vobis, omne masculinum in generationibus vestris: t3m Vernaculus, quam emtitius tircumcidetur, et quicumque n0nsuerit de Stirpe vestrae 13. eritque pactum meum in amevestra in Redus aeternum.
59쪽
Gen. 17, 14. - 18, 14 Sara. Tres noeli.
14. Masculus, cujus praeputii caro eircumcisa nunquerit, delebitur anima illa de popul suo quia pactum meum irritum fecit. 15. Dixit quoque Deus ad Abraham: Sarai uxorem tuam non vocabis Sarai, sed SarBm.16. Et benedicam ei, et ex illa dabo tibi lium cui benedicturus Sum, eritque in nationes, et reges p0put 0rum orientur ex eo. 17. Cecidit Abraham in satiem suam, et risit, dicens in corde suo: Putasne centenari nascetur silius' et Sara nonagenaria pariet' 18. Dixitque ad eum: Utinam Ismael vivat 0r8m te. 19. Et ait Deus ad Abraham: Sara ux0 tua pariet tibi lilium, vocabisque n0men ejus Isaac, et constituam pactum meum illi in laedus sempiternum et semini ejus p 08 eum.
20. Super Ismael quoque exaudivite. Ecce, benedicam ei, et augebo et multiplicabo eum valde du0decim duces generabit, et faciam illum in gentem n gnam. 21. Pactum vero meum statuam ad Isaac, quem pariet tibi Sara tempore isto in ann altero. 22. Cumque sinitus esset sermo loquentis cum eo, ascendit Deus ab Abraham. 23. Tulit autem Abraham Ismael
cidit carnem praeputii eurum statim in ipsa die, sicut praeceperat ei
24. braham n0nsginta et novem erat annurum quando circumcidit carnem praeputii sui. 25. t Ismael si lius tredecim ann0simpleverat temp0re circumcisi0nis
26. Eadem die circumcisus est Abraham et Ismael lius ejus. 27. Et omnes viri domus illius, iam Vernaculi, quam emtitii et alienigenae, pariter circumcisi sunt.
1. Apparuit autem ei 0mlnus inc0nvalle Mambre sedenti in ostio tabernaculi sui in ipso servore diei.
2. Cumque elevasset ocul0s, apparuerunt ei tres viri stantes pr0pe eum; quos tum Vidisset, cucurrit in occursum e0rum de osti tabernaculi, et adoravit in terram. 3. Et dixit: 0mine, si inveni gratiam in oculis tuis, ne transeas Servum tuum: 4. sed asseram pauxillum aquae, et lavate pedes vestros, et requiescite sub arb0re. 5. 0namque buccellam panis, et confortate cor vestrum, p0stea tr3ΠSibitis: idcirco enim declinastis ad Servum vestrum dui dixerunt: ac ut locutus es. 6. Festinavit Abraham in tabernaculum ad Saram, dixitque ei: Αecelera, tria sata similae c0mmisce, et lac subcinericios 3nes. 7. Ipse vero ad armentum cucurrit,
et tulit inde vitulum tenerrimum et optimum, deditque puer0 qui sestinavit et c0xit illum. 8. Tulit qu0que butyrum et lac, et vitulum quem c0xerat, et p0Suit coram eis; ipse ver stabat luxta eos sub arb0re. 9. Cumque c0medissent, dixeriint ad eum: Ubi est Sara uxor tua Ille respondit: Ecce in tabernaculo
10. Cui dixit: Revertens veniam ad te temp0re isto, ita c0mite, et habebit silium Sara ux0 tua duo audito, Sara risit p0st stium tabernaculi. Supr. 17 19. Inst. 21, 1. Rom. 9, 9. I. Pet. 3, 6.311. Erant autem amb0 Senes, provectaeque aetatis, et desierant Sarae steri muliebria. I uc. 1, 18. 12 duae risit occulte dicens: Pos, quam c0nsenui. et dominus meus vetulus est, v0luptati peram dabor 13. Dixit autem D0 minus ad Abraham: duare risit Sara, dicens: Num vere paritura sum anus' 14. Numquid De orati id quam est dissiciter Juxta condictum revertar ad
60쪽
nanitas Sosiomae e Comorrhae. Gen. 18, 15 - 19, 9. te hoe eodem temp0re, ita comite, et habebit Sara filium. 15. Negavit Sara, dicens: N0n risi;
timore perterrita. 0minus autem, N0 est, inquit, ita, sed risisti. 16. Cum erg0 Surrexissent inde viri. direxerunt ocul0s contra Sod0mam; et Abraham simul gradiebatur, deducens eos.
17. Dixitque D0 minus: Num celare
potero Abraham quae gesturus sum: 18. cum suturus Sit in gentem pgnam, acr0bustissimam, et benedi-eendae sint in ill omnes nationes
terrae' Sustr. 12 3. Inlr. 22, 18. 19. Set enim qu0d praecepturus sit filiis suis, et domui suae p0Strae, ut custodiant viam D0mini et satiant judicium et justitiam ut adducat Dominus pr0pter Abraham omnia quae l0cutus est ad eum. 20. Dixit itaque D0minus: Clamor Sodomorum et G0m0rrhae multipli-eatus est, et peccatum e0rum 3ggravatum est nimis. 21. Descendam, et videb0 utrum ela-m0rem qui venit ad me, opere c0mpleverint an non est ita, ut sciam. 22. Converteruntque se inde, et abierunt Sodomam; Abraham vero adhuc stabat coram D0mino.
23. Et appr0pinquans ait: Numquid perdes justum cum impior 24. Si fuerint quinquaginta justi in civitate, peribunt Simul et non parces l0eo illi pr0pter quinquaginta lust0s, si fuerint in e0225. Absit a te, ut rem hanc satias, et occidas justum eum impi0, statque justus sicut impius, non est h0ctuum qui judicas m nem terr3m, nequaquam acies judicium h0e. 26. Dixitque D0minus ad eum: Si invenero S0d0mis quinqu9ginta justos in medio civitatis, dimittam m-ni Ioeo propter eos. 27. Resp0ndensque Abraham ait: duia semel coepi, loquar ad 0minum meum, tum sim pulvis et cinis.
28. duid si minus quinqu8ginta lustis quinque fuerint ydelebis, pr0pter quadraginta quinque, universam urbem Et ait: Non delebo, si invenero ibi quadraginta quinque. 29. Rursumque I0eutus est ad eum: Sin autem quadraginta ibi inventi suerint, quid saties Ait: Non percutiam pr0pter quadraginta. 30. Ne quaeso, inquit indignerisD0mine, si loquar: uid, si ibi inventi fuerint triginta Respondit: Non faciam, si invenero ibi triginta. 3l. uia semel, ait, cepi l0quar ad 0minum meum duid si ibi inventi suerint viginti Ait: Non intersiciam pr0pter viginti. 32. bsecro, inquit, ne irascarisD0mine, si loquar adhuc semel: duid si inventi tuerint ibi decem Et dixit: Non deleb pr0pter decem. 33. Abiitque D0minus, p0Stquam cessavit loqui ad Abraham; et ille
1. Veneruntque u Angeli 0d0mam vespere et sedente Lot in laribus civitatis dui eum vidisset eos surrexit, et ivit obviam eis; ad 0ravitque pr0nus in terram, Heb. 13. 2. 2. et dixit: bseer0, domini, declinate in domum pueri vestri, et manete ibi lavate pedes Vestr0s, et mane proliciscemini in viam Vestram dui dixerunt: Minime, sed in platea manebimus. 3. Compulit ill0s oppido, ut diverterent ad eum ingressisque d0mum illius seeit convivium, et c0xit BZyma; et eomederunt. 4. Prius autem quam irent cubitum, viri civitatis vallaverunt domum a
puero USque ad senem, omnis p0pulus simili.
b. 0 caveruntque Lot et dixerunt ei: Ubi sunt viri, qui intr0ierunt ad te n0eter educ illos huc, ut c0gD0S
6 Egressus ad eos L0t, post tergum 0ccludens Stium, ait: 7 N0lite, quaeso, Datre mei, n0lite malum h0 lacere. 8. Habe duas silias, quae necdum e0gn0verunt virum educam eas adv0s, et abutimini eis sicut vobis placuerit; dummodo viris istis nihil mali faciatis, quia ingressi sunt sub
s. At illi dixerunt Recede illuc. Et rursus Ingressus es, inquiunt, ut