장음표시 사용
31쪽
xx VΕditio Gu ilici mi Pantini. Basileae apud Ioannem Oporinum Aia. MDLII. Duas tantum editiones consuluit Pantinus . Aldinam scilicet An. MDXXVIII. et Caesarianam An. MDXXXVIII. ex quibus tertiam consecit, quae cum Gryphiana fere Convenit. In enarrationibus conjecturas attulit, quibus loca quaedam, quae ipsi Corrupta videbantur, restitui possent.' Εditio Roberti Constantini. Lugduni apud Guillelmum Ro villium Aii. MDLXVI. Haec oditio a Gryphiana, vel Pantiniana vix dissert ; nisi quod pauca quaedam habet ex Ruelliana. Verum plurimis adnotationibus referta est, quibus emendatur Celsus, illa straturque. Earum, quae ad emendationem pertinent, duo genera sunt: alterum ex antiquis Codicibus manu scriptis, editisue; alterum ex conjectura ortum, quod quaedam etiam Comprehendit prius a Pantino animadUerSA.' Editio Homiici Stephani, id est Medici Principes Me. Pari si is An. MDLXVIL Stephanus Alclinam editionem in plerisque
expressit; in aliis Ruellianam, quibusdam de suo Passim adspersis. Editio Balduini Ronsset. Lugduni Batavorum apud Franciscum Rapheletigium An. MDXCII. Nihil Ronsseus in textum intulit, quod non in aliqua priorum editionum inveniretur. Quin ea ipsa, quae margini adscripSit, nova non sunt, sed ab aliis sumpta; in primis a Constantino, Cujus fere omnes adnotationes eX- scripsit. Ε narrationes quidem addidit in septem posteriores libros nam in priore iis usus est, quas Hieremias Thri verius Brache lius antea vulgaverat ) ubi emendationes quasdam ex Conjectura Propo8Uit. Editio Ioannis Antonida o Lindenii. Lugduni Batavorum apud Joannem Et sevirium Aia. MDCLVII. Vsus est Lindenius tum Codicibus manu scriptis, tum plurimis editionibus, tum, Praeter suas, Nancelli, Scaligeri, Foesii, aliorumque conjecturis; quibus
multa, quae antea Corria Ptu erant, restituit. De hac tamen ecli tione vide epistolam ad Le Ctorem.
Editio Theodori Ians. Alm love enit. Anastaeledami apud Ioannem Voltersitam Aia. MDCXXVI. Eadem est atque Lindeniana, Sed adnotationibus, locis, ut vocant, parallelis, Scholiisque tum
aliorum, tum etiam suis ab Almolove enio ornata.
Eadem recusa Patavii apud Iosephum Cominum An. MDCCXXII. adjectis tribus Io. Bapt. Morgagni in Celsum epistolis. Item L Ugd. Batav. apud Io. Arnoldum Langeralitum An. MDCCXXX. Una cum quibusdam Morgagni epistolarum capitibus, ac trium Veterum editionum collatione. Item Basileae apud Io. Rudol- P rum Illurneis euium An. MDCCXLVIII. cum eadem collatione,
32쪽
XLVI ac notis integris Ioannis Caesarii, Roberti Constantini, Iosephi Scalig ri, Isaaci Casau boni, Ioannis Baptistae Morgagni. Denique Patavit iterum apud Iosephum Cominum An. MDCCL. in qua
editione ad cetera Omnia, quae in priore Cominiana, epiStolae quinque accedunt Io. Bapt. Morgagni, nUmquam antea vulgatae.
Εditio Caroli Christiani Krausii. Lipsiae Sumptibus Caspari
Frit sch, An. MDCCLXVI. Vsus autem est Krausius omnibus Pae De Prioribus editionibus, atque etiam variantibus lectionibus, quas Cocchius ex libro V111. Codicis Medicet I. excerpsit, et mantissae loco dedit in Graecorum Chirurgorum editione. An
m ad VerSiones praeterea tum alioriam auctorum, tum SuaS adjecit . In textu modo Lindenianam, modo alias editiones secutUS est; quibusdam locis, Ubi veterem Corruptamque lectionem Lindenitis emendavit, ab eo non discessit. Nonnulla ipse quoque ex conjectura emendavit. In hac editione tum in textu, tum in
variantibus lectionibus in fine cujusque Paginae appositis, menda Plura occurrunt. Adjecit I rausius Adnotationes Criticas Dan. Villi. Trilieri in lib. I. II. III. 1 v. earumque aliae ad illustranda quaedam Celsi loca pertinent; aliae ad communem librorum omnium lectionem mutandam. Ex his ultimis nonnullas reseram; ut do cti viri judicent, quanti ejusmodi animadversiones faciendae Sint . Lib. 2. Cap. 6. in Oiris quidem et mulieribus talis, urina, de terrimα est: Trille rus putem, inquit, potius hic scribendum es-
Se lethalis, Vel aterrima. Lib. 2. cap. I. atque etiam aliorum morborum tum signα nascuntur: Trille rus, malim hic legere uο- Scuratur. Lib. 3. cap. 2. Cum praesertim etiam pro modo terr Orιs
moderari liceat; et si leo lora indicia fuerint, satis sit α ς inotantum abstinere Sc. Trille rus, malim torroris, quod de intenso febrium aestu frequentius dici, notum esse arbitror. Liceat mihi duo animadvertere: alterum, hic Celsum loqui de indiciis, quae in adversa valetudine maius minusve periculum denuntiant; alte TUM, VOCem torrorem non inveniri, nisi apud Caelium Aurelianum Tard. lib. 5. Cap. . minime idoneum latinitatis auctorem. Lib. 3. Cap. I9. Ubi do morbo cardiaco agitur, Ultimum auxilium est , in aloum ptisanae oeἶ αἶιcae cremorem ex Partibus inferioribus indere: siquidem id quoque vires tuetur. Neque alterium est naribus quoque aestuantis admo Dere quod resciat , id est m-sam et pinum: Trille rus, malim nauseαuris, de nausea enim illa et PerPetuo Vomitu resoluti stomachi antecedentia agunt mani
Editio Krausit, cum ego Αn. MDCCLXIX. meam dedi, ne que Morgagno, neque Facciolato, neque mihi nota erat; atque
33쪽
X XVII An. demum MDCCLXXX. ex Bianconi Epistola xii. illam pro
diis se cognovi; curaVique, Ut Li Psia mihi Veronam mitteretur. Editio Valartii ex side manuscriptorum Codicum, et vetustissimorum librorum Summa diligentia summoque studio. Parisiis apud Didot MDCCLXXII. Contendit autem Valartius aliquas lacti Das esse in Celsi libris, ubi neque SensuS, neque Codices ullam earum suspicionem mOVeant. Nos, inquit Bian conus, illius sen
' Editio habita Lugduni Batavorum apud Sam. et Ioan . Luchia. mans An. MDCCLXXXV. Haec autem est inscriptio: A. CORNELII
TARGA L. Accedunt NOTAE VARIORVM. Item, quae nunc pri mUm prodeunt, Io. LV D. BI ANCONII DISSERTATIO DE CELSI AETATE ET GLORGII MATTHIAE LEXI CON, In ea quedam sunt,
quae recte habent; sed alia invicem qUae recte habebant, perperam mutata. Adjectae sunt etiam octo Morgagoi in Celsum epistolae , CeterHeque novem qUae in hac altera Editio De nostra exhibentur. Praeterea descriptae sunt variantes lectiones veteris membranae usque ad Cap. XXX. libri VII. Membrana illa scripta videtur Saeculo xv. siquidem cum Mediceis Vaticanisque Coclici bus consentit, eodem Saeculo scriptis. Si quis putat Celsi textum ut se habet in editione Patavina An. MDCCLXIX. repraesentari, valde fallitur. Nam lib. a. cap. 3. legitur haec Daletudo, ut Uatium aliquod aequaliter molle et calidum est pro haec Galetudo, ut spatium aliquod habebit, sic tuta erit. Cor Pus quoque quod
aequaliter molle et calidum est Sce. lib. 5. Cap. 26. Se Ct. 5. Pe jus etiαm vulnus est, ex quo aliquid excisum est, ex quo υe Caro alia dependet, pro Pejus etiam Dulnus est, ex quo aliquid exci- Sum est, ex quo De caro alia parte abscissa, alita dependet: lib. 5. cap. 27. SeCl. 3. Si cucurbitula non est, quod tamen Diae incidere potest quod licio as quod idem possit: si ne id quidem est, homo adhibendus est qui pulnus exsugat, pro Si cucurbitula non est . . tum quodlibet sιmιle pas quod idem possit: si ne id quidem est, homo adhibendus est, qui id pulnus exsugat. Omitto multa alia menda, quibus editio illa deformata est. Quod ad Lexicon Celsianum attinet, a Georgio Matthiae ejus auctore, non Lexicon, sed index Celsianus vocatus est. Itaque exemplis praepositionum A, Ab duodecim illius lineas implevit: exemplis conjunctionis Et lineas multas: exemplis praepositioni SEX Undecim. Typographus autem animadvertere debuit, Indicem illum cum editione mea non congruere. Nam ipse indicis Alactor locis pluribus Lindenii lectionem secutus est, quam ego e X OP imi S
34쪽
XLVIII codicibus, atque editionibus muta Veram. Lib. I. cap, 3. Linde-nios legit Humidant autem corpus' pro Humidum autem corpus siciunt: lib. 3. cap. 6. ejus caγο manum admouere Pro ejus compori manum admo pere: lib. . Cap. u. capillitio tegitur pro capillo tegitur, Cap. 3. ejusdem lib. os cum rictu quodam peroertitur Pro os cum motu quodam per Oertitur: lib. 5. CAP. 23. Secl. 3. compobalsami pro balsami seminιs, piperis albi: lib. I. cap. 9. in lepimutilatione pro in leoi mutatione. Praeter haec multa alia lo-Ca Sunt, ut ex meis adnotationibus apparet, ubi auctor Indicis non editionem nostram, sed Lindenianam secutum est.
35쪽
A . CORNELII CELSI ARTI UM LIBER SEXTUS IDEM MEDICINΛE PRIMUS.
ae alimenta sanis corporibus Agricultura, sic sanitatem aegris Medicina promittit. Haec nusquam quidem non est: Si quidem etiam imperitissimae gentes herbas, ' aliaque prompta in auxilium Vul
ner Um, morbor Umque noverunt. Verumtamen apud Graecos ali quanto magis, qUam in Ceteris nationibus, e XC Ulta est: a C neopud hos quidem a prima origine, Sed Paci Cis ante nos sae CuliS; Ut pote Cum Vetustis Simus auctor Aesculapius Celebretur. Qui quoniam adhuc rudem et Vulgarem hanc scientiam paulo subtilius e X coluit, in deorum Numerum receptus est. Hujus deinde duo 1ilii, Podalii ius et Machaon, bello Trojano ducem Agamemnonem secuti, non mediocrem opem commilitonibus suis attulerunt. Quos tamen Homerus non in pestilentia, neque in variis gener L
bus morborum aliquid attulisse auxilii; sed vulneribus tantum
A. CORNELIT CELSI ARTIVM LIBER SEXTUS, IDEM MEDICINAE PRIMUS
Inscriptionem operis sumpsi ex Codice Vaticano VIII. sed in eo pro LIBER SEXTUS, EM mendose est LIBROS UT ITEM. In Medic eo l. deest praenomen A. et legitur Cornelii Celsi Arrium Lib. VI. Item -- dieivae Primus . Alii Codicos habent ARTIVM AURELII CORNELII CELSI LABER SEXTUS, IDEM MEDICINAE PRIMUS ; Editio Lindenii, A. CORN. CELSI MEDICINAE LIBER FRIMUS. PRAEFA TIo .
i. Vt alimenta sauis corporibus Agricultura , sic sonitatem aegris Medicina pro-
mιttit 9 Ab Agricultura , quam Prioribus quinque Artium libris complexus est , transit Celsus ad Medicinam, de qua in sequentibus
octo acturus est; atque his erbis utriusque Artis finem significat. Vtitur autem ver-ho Promιttit, quia neutra semper id conse
quitur , quod sibi proposuit . Quod ad Medicinam attinet, Hippocrates ita scribit in lib. da Arte : Si res medico nou succedite κ animi scutentia , meo quidem judicio
in mombi pehementiam, non in tartem insam culpa rejicienda est. Et Quintilianus lib. a. Instit. orat. cap. 17. Medicus sciuitatem siegri petit : si tam eu aut paletudinis pi , aut intemperantia aegri , aliove quo casmSumma nou contingit, esum ipse Omnia secundum ratiouem fecerit , medicinae furnon excidit. a. aliaque PromPta 9 Vox prompta eadem significatione usurpatur lib. a. cap. ult. PO- Πανι σα, quas Prompta, et iis morbis de quibus Protinus dicturus sum, via Sc.c.
Ejusmodi remedia a Plinio lib. a 4. His t. Untur. Cap. I. dicuntur Parrata utilgo , iuventu facilia . 3. Sed vulneribus tantummodo ferro et medicamentis &c. 9 Iliad. q. quo Plinius quoque respicit , ita de Medicina scribens
uis temPoribus, quibus fama certior; vul- Nerti in tamen dumtaxat remedita .
36쪽
modo serro et medicamentis mederi solitos es Se proposuit. Ex quo apParet, has Partes medicinae Solas ' ab iis esse tractatas; easqUe os in vetustissimas. Eodemque auctore disci potest, morbos tum ad iram deorum immortalium relatos esse, et ab iisdem opem posci solitam. Verique simile e St, inter nulla auxilia ad
Versae valetudinis, Plerumque tamen eam bonam contigisse ob bonos mores, quos neque deSidia, neque ilax Ur in 7 Vitiaram: siquidem haec duo corpora, Prius in Graecia, deinde apud nos as flixerunt. Ideoque multiplex iSta medicina, ' neque olim, neque
apud alias gentes necessaria, ' Vix aliqUOS OX nobis ad senectutis
Principia perducit. Ergo etiam post eos de quibus retuli, nulli
clari viri medicinam exercuerunt ; doneC majore studio litterarum disciplina agitari coepit; quae Ut animo Prae Cipue omnium nece S-saria, Si C corpori inimica est. Primoque medendi scientia saPientiae pars habebat Ur; ut et morborum Curatio, et rerum natiarae contemplatio sub iisdem auctoribus nata sit: scilicet iis hanc maxime requirentibUS, qui CorPorum Suorum robora quieta Cogitatione, nocturnaque Vigilia minuerant. Ideoque multos ex Sa-4. ab iis esse tractatas Ita in Cod. Vat. VIII. sed scriptum est is , id est iis , et Iittera o supra is posita ab alia manu, factum sis. Cod. Med. i. et omnes Editiones habent ab his esse tentatas ; alii Codd. ab his ea re Probat αS . 5. Aodemque auctore disci potest Sac.. Iliad. i. In Codd. Med. i. et Vat. VIII. atque in Ed. principe legitur Eodem vero auctore disci potest .
6. inter uulla auxilia adversae pol et u
diuis Nihil illis opus erat medicina, qui in
morbis a diis opem poscere solerent. Sic auiatem legitur in Codd. Med. I. et Vat. V m. aliisque multis; sed in Mediceo supra vocem nulla ab antiqua , non tamen eadem manu, addita est particula non , ut sit nonnulla rex quo id ad alios quosdam Codd. et ad
omnes antiquas Edd. manavit. Lindenius legit inter usu multa auxilia : quae lectio
minus apte congruac cum sentent Ia .
. vitiarant Aliqui Codd. habent oitiα- perant nonnulli, vir iuverat; Edd. utraeque Manutiorum , et Stephani , icurrer aut , quod cur Scaligero magis placeat non video . 8. neque olim videlicet cum boni mores erant. Manutii, et Stephanus legunt neque olim αPud Grascos , sed perperam. Tum ex
aute cedentibus , tum ex sequentibus manifestum est , adverbium olim non solum ad Gra cos, verum etiam ad Romanos referri.
s. vix aliquos ex uobis θ Ita in plerisque
Codicibus. Med. 1. et Vat. V m. atque Edd. antiquae habent vix aliquos ex bonis, mem-dose . Lindenius legit vix aliquot ex uobis ;sed minus recte . Nam Celsus paucos intelligit : aliquot vero fere neque paucos , ne que multos significat .
1 o. nulli clari piri Ita in Cora. Ms s. atque in Ed. Lindenii . Plinius lib. 29. cap. I.
feci. 2. Clara, medicina, Trojanis temporibus, quibus fama certior ; oulnerum tamen dum taxat remediis . Sequentia ejus in nocte densissima latuerunt usque ad PeloPOnnesiacum bellum : tunc eam tu lucem re-pocapit Hirascrates . Aliqui Coddi recentio in xes , et antiquae Edd. habent nouutilli clari
piri ; ex Cod. scilicet Med. I. in quo utillἰin nonnulli mutatum fuit ab eo qui supra
nulla in nou nulla mutavit . O. qtaieta cogitatione9 Ita Cod. Med. I. et Vat. v m. atque Edd. ambae Manutiorum. Cicero in lib. I. cap. ao. de ossic. quietos
vocat philosophos ; de iisque in lib. 5. cap. q. de Finib. ita scribit ; pitae degendae ratio maxι me quidem illis placuit quieta ,
tu cout emi Iatioue, et cognιtioue posita --rum , in lib. autem de Invent, cap. 3. CO
ram Studium quietum vocat. Alii Codd. pluresque Edd. inter quas est Linde uiatia , habent inquieta cogitatioue i Ed. princeps, et nonnullae aliae , tu quieta cogitatione .
37쪽
pientiae professoribus Peritos ejus fuisse accepimus; clarissimos vero ex iis Pythagoram et Empedoclem et Democritum. Hujus autem, ut quidam crediderunt , discipulus Hippocrates Cous , primus quidem ex omnibus memoria dignis, ab studio sapientiae disciplinam hanc separavit: Vir et arte et facundia insignis. Post quom Diocles Carystius, deinde Praxagoras et Chrysippus .
tum Herophilus et ErasistratUS Sic artem han C exercuerUnt, ut etiam in diversas curandi vias Processerint. Iisdemque temporibus in tres partes medicina 87 diducta est: Ut una esset quae victu ; altera quae medicamenti S; tertia qUao manu mederetur. Primam διωTη λὶν , secundam cpGρμακευTιοὶν , tertiam χειρουργικὴν Graeci nominariant. Εjus autem quae victu morbos Curat, longe clarissimi auctores, etiam altius qUaedam '' agitare conati, rerum quoque natUrae sibi cognitionem vindicarunt, tamquam si ne ea trunca et debilis medicina esset. Post quos '' Serapion primus omnium, nihil hanc rationalem disciplinam pertinere ad medicinam professUS, '' in USu tantum et experimentiS eam po
suit . Quem Apollonius, et Glaucias, et aliquanto post Heraclides
12. primus quidem ex omnibus memoria dignis 9 Pythagoras , Empedocles , et Democritus periti quidem medicinae fuerunt ,
quod ea sapientiae pars haberetur : non tamen artem ipsam exercuerunt . In Codd. Med. I. et Vat. V m. legitur Primus ex omni bus memoria dignus; in aliis , Primus quidem memoria diguus . Sed Med. I. habet particulam quidem , additam inter Versus a Palavicino ; Med. 1 v. duas Voces ex omnibus , ab alia mana adscriptas . Hinc Edd. sex primae, i. e. an. 1478. 1481. 1493. I 497. I 5I6. I 524. et utraeque Manutianae, Primus quidem ex omnibus memoria dignus;
Caesariana , ceteraeque rectius .... dignis .
I 3. ab studio sapientiae disciplinam hanc separauit 9 In Praenotionibus, Aphorismis , aliisque quibusdam libris ea tradidit Hippocrates , quae priores medici, quaeque ipse
diuturna observatio Re animadverterat, ut
que notaverat: in aliis, qui ipsi tribuuntur; sed aliqui, ut multi Critici putant , falso ;philosophum se ostendit . Celsus quidem in
hoc prooemio primum eum ponit inter me dicos illos qui non contenti febres et ulcera ogitare , rerum quoque naturam ex aliqua Parte scrutati sunt; et Galenus rationalium principem appellat.
dam codd. vir clarus, et facundia tutisvir.
15. Diocles Carystius Is secundus aetate famaque dicitur a Plinio lib. 26. cap. a.
I 8. nominarunt9 Ita Cod. Med. I. et Vat. IIII. iidemque infra, Mindicarunt; alii Codd omnesque Edd. nominaverunt, et oindica perunt , vel pendica perunt . Alibi quoque in hujusmodi praeteritis libri antiqui eodem modo variant e quod semel monuisse sussiciat. I9. regitare P tractare. Hoz Verbum ea.dem significatione Celsus supra usurpavit ;donec majore studio litterarum disciplinα agitari coepit ; itemque paulo inserius , uuIIo vero quidquam ex iis qui supra comprehensi sunt, agitante . Cod. quidam apud Constantinum habet cogitare; et infra Cod. Scaligeri, cogitante , ubi in libris omnibus , quotquot ego vidi , legitur regitante .Ejusmodi Varietates ortae sunt ab interpre
ao. Serapion θ plinius lib. 29. cap. I.
feci. q. Ructorem empiricae sectae Acronem
Agrigentinum fuisse tradit ; Galenus , Philinum , Herophili discipulum .
a I, in usu taurum Ιta Codd. Mss. atque Ed. Princeps, et ambae Manutianae. In Edd. ceteris deeri Particula taurum.
38쪽
I arentinus, P aliique non mediocres Viri secuti, ex ipsa pro sessione se εμπειρικους appellaVerunt. SiC in duas partes ea quo que quae victu curat medicina divisa est; aliis rationalem artem, aliis usum tantum sibi vindicantibus: nullo Vero quidquam post cos qui supra comprehensi Sunt agitante, nisi quod acceperat: donec Asclepiades medendi rationem ex magna parte mlataVit. EX Cujus successoribus Themison nuper ipse quoque quaedam in senectute deflexit. Et per hos quidem maxime viros salutaris ista nobis professio in Crevit. Quoniam aiatem ex tribus medicinae partibus, ut dissicillima,
sic etiam clarissima est ea 'δ quae morbis medetUr, ante Omnia de hac dicendum est. Et quia 'M Prima in eo dissensio est, qUod alii sibi experimentorum tantummodo notitiam necesSariam CSSe contendunt; alii, nisi Corporum '' rerumque ratione comperta, non satis potentem Usum CSSe Proponunt: indicandum est quae maxime ex utraque parte dicantUr, qUO facilius nostra quoque
opinio interponi possit. '' Igitur ii qui rationalem medicinam pro
fitentur , haec necessaria es Se Proponunt: abditarum et morbos Continentium Causarum notitiam; deinde evidentium; post haec etiam naturalium actionum; novissime partium interiorum. Abditas Causas vocant, in quibuS requiritur ex quibus principiis nostra corpora sint, qUid Secundam, quid adversam valetudinem se Ciat . Neque enim Credunt POSSe eum scire qUo modo morboScurare conVeniat, qui '' Unde hi Sint ignoret. Neque esse dubium quin alia Curatione opus sit, q' Si ex quatuor principiis
dia. aliique Cod. Med. s. et Vat. VIII. Rique Edd. antiquae , et αliqui ; alii Codd. olii quoque . Lindenius Iog. et alii quoque. Ego mutavi alii quoque in aliique . Saepe autem librarii pro que exscripserunt quoquo ; ut lib. a. cap. Io. V Itivια quoque pro Vltimaque; et lib. 5. Cap. 26. secl. 7. interest quoque pro luterestquc. a 3. ἐμπειρικους Codex Med. I. et Vat. III. omnesqne Edd. exceptis Manutianis, et Lindeniana , ei tricos . 24. ex magna parte mutavit 9 Pliniugaib. 29. cap. I. Auditor ejus Asclepiadis Themisou fuit , qui quae inter imitia scripsit , illo mox recedente a vitα , ad sua placita muta pit. Lindenius legit magna ex
Parte mutavit. 25. quae morbis medetur non medicamentIs , ut explicat Constantinus , sed Victu.
Ad hanc partem significandam eadem dicendi forma utitur Celsus in prooemio lib. 7. Siquidem in morbis cum multum fortuna couferat , eademque fave salutari, saePe
Ita legitur in Edd. Ruellii, et Krausii ; Codd.Mss. Ceteraeque Edd. habent Prima in ea dissensio est, quod Scc. a T. rerumque Lindenius ita edidit: rerumque naturalium ἰ Videlicet voce naturalium , quam Constantinus margini adscripserat ad explicandum, in contextum re
tianae , et Stephani et ceterae , et Codd. multi, Igitur qui ; Med. I. et Vat. vos. Igitur hii qui . Pronomina ii , hi in veteribus libris saepe variant. In Cod. Vat. VIII.
quibusdam locis ii , iis in hi , his ab alia
29. unde hi sint Cod. Med. I. et V mi.
3O. si ex quatuor principiis P id est igne ,
39쪽
vel superans aliquid Vel desciens adversam valetudinem creat; ut quidam e X sapientiae pro se SSOribias dixerunt: alia si in humidis omne vitium est; ut Herophilo visum est: - alia si in spiritu ; ut Hippocrati: alia q' si sanguis in eas Venas quae spiritui accommodatae sunt transfunditur, et inflammationem, quam Graeci βλεὶ τὴν nominant, e XCitat; eaqUe inflammatio talem motum es scit, qualis in febre est; Ut Erasistrato placuit: alia si manantia corpuscula per invisibilia foramina subsistendo iter claudunt; ut Asclepiades Contendit . Eum Vero recte clarat Ur Um, qUem Prima origo causae non fefellerit. Neque Vero -- infitiantur experimenta quoque OSSe necessaria; sed ne ad haec quidem aditum fieri potuisse, nisi ab aliqua ratione contendunt. Non enim quidlibet antiquiores viros aegris inculcasse; sed cogitasse quid maxime conveniret, et id USU e X plorasse, δ' quo ante Conjectura aliqua duxisset. Neque interesse an nune jam pleraque explorata sint, si a consilio tamen coeperunt. Et ici quidem in multis ita se ha
here. Saepe Vero etiam noVa incidere genera morborum, in quibus nihil adhuc usus ostenderit; Αμ et ideo necessarium Sit animadvertere Unde ea Coeperint; '' Sine quo nemo reperire mortalium possit, cur hoc quam illo potius Utatur. Et ob haec quidem in
lant, in quibus quaerunt, initium morbi Calor attulerit, an frigus ; fames, an satietas; et quae similia Sunt. Occursurum enim
31. alia si in spiritu ; ut Hippocrati In lib. de Fiat. Spiritus creveυματα) quidem , inquit , qui in comoribus insunt ,
satus vocantur; qui pero extra corPus Sunt, aer . Celsus utrumque sub nomine spiritus
comprehendit : atque hic quidem , itemque paulo tusea , laternum significat ; alibi vero
externum; ut lib. u. cap. II. ubi ea parte qua exiguum foramen est, ore spiritus adductus est ; et lib. 7. cap. II. momento enim , intestina , alienantur , externo et iu- sueto spiritu circumdata . Ceterum librum de Flat. Galenus , et Et otianus censent ab
Hippocrate scriptum fuisse; alii aliis Auctor bus attribuunt . 3 a. 1i sanguis in eas uenas Soc. 9 Venasuturpat pro arteriis, ut alibi saepe . In ultima Parte hutns prooemii eam de in Erasistrati sententiam exponit his verbis ; Aecedit ad haec, quod ue ipse quidem Erasistratus, qui transfuso tu arterias sauguine febrem
seri dicit Soc. 33. instiαntur Ita in Cod. Med. I. in aliis, et in libris vulgatis, iussici autur.3 . quo nute coujectura aliqua duxisset Ita legitur in Codd. Vaticanis II. et XV. atque in eo quo usus est Scaliger. Cod. Vat. V m. habet ad quod aute SAc. Med. I. au quod ante Sac. alii, atque Edd. sex primae, et ambae Manutianae, quod aute &c. aliae Edd. quod rente conjectura aliqua duxissent ; Constantiniana in margine , dicticissent Pro duxissent ; Liber Guilandini , atque Εd. Lindenii , ad quod aute conjectura aliqum ducti esse ut .
tur in codd. Med. I. et Vat. VIII. Cum
qui hus pleraeque Edd. consentiunt . Alii Codd. habent annuutiam pleraque ; alii , initia in plerisque ; Ed. utraque Manutiandi , au iuitim pleraque ; Lindeniana , auiuitio pleraque . 38. et ideo θ Lindenius , ut ideo.
37. Oine quo uerno reperire mortalium possit 9 Ita in Alss. Edd. an liquae habentsius quo nemo mortalium reperire Porsit , Lindeniana , ceu siue quo tremo mortalium reperire Possit .
40쪽
)δ vitio dicunt eum qui Originem non ignorarit. Naturales vero corporis actione S a P Pellant, Per quas spiritum trahimus et omittimus; cibum potionemque ' et assumimus, et Concoquimu8: itemque Per quas eadem haec in omnes membrorum partes digeruntur. Tum requirunt etiam quare Uenae nostrae modo Submittant se, modo attollant; quae ratio somni, quae vigiliae Sit: sine quorum uotitia neminem putant Vel o Ccurrero, vel mederi morbis θ' inter haec nascentibus Posse. - ΕX qui bias quia maxime pertinere ad rem Concoc tio videtur, huic potissimum insistunt; et duce alii Erasistrato, ' teri Citium in ventre contendunt; alii Plistonico Praxagorae discipulo , putrescere ; alii Credunt Hippocrati, per Calorem Cibos Concoqui: acceduntque Asclepiadis aemuli, qui omnia
ista vana et superva CUR CSSe Pro Ponunt; nihil enim Concoqui, sed Crudam materiam, SiCUt ASSUmpta est, in Corptas omne diduci.
Et haec quidem inter eos parum Constant: illud vero convenit, alium dandum cibum laborantibus, si hoc; alium, si illud verum est. Nam si teritur in tu S, eum quaerendum esse qui facillimo teri possit; si putrescit, eum in quo hoc e X peditissimum est; si
calor Concoquit, eum '' qui maXimo Calorem movet: at nihil ex his esse quaerendum, si nihil Cola Coquitur; ea Vero Sumenda, quae maxime manent qualia a S Sumpta Sunt. Eademque ratione Cum spiritus gravis egi, Ciam somnus aut Vigilia Urget, eum mederi
posse arbitrantur, qui prius illa ipsa qUaliter eveniant percep
rit . Praeter haec cum in interioribus partibus et dolores et mor- horUm Varia genera nascant Ur, neminem putant his adhibere posse remedia '- qui ipsas ignoret. Necessarium ergo esse incidere Cor-
quem alpus multum habet, et terendo cibo , et Praeterea spiritu Omuiα cocta, at que cOufecta in corpus o mus dioidantur
Ita legunt Manutii , et Lambinus ; alii , et
exterendo cibo ; sed mitius recte . 43. qui mαxime calorem movet e at ni
hil Se c. Ita Cod. Vat. vos. et alii multi;
Med. i. qui maxime calorem mopeat , ni
hil Sac. Edd. antiquae , qui maxime colOrsm moveat : at nihil Me. Lindeniana , qui maxim calorem foveat. At nihil Sacia ut habet in margine Ed. Constantini . 44. qui ipsas ignoret Ita olim legendum conjeceram. Postea vidi in libro Guilandini scriptum esse qui ipsa ; ab alia autem manu adscriptum n malo qui ipsas D . Cod. Med. i. habet qui ipsa ; Vat. VIII. quos
ipsα ; olii , et Edd. antiquae, quae si a ; Ed. Lindenii, quas Use. 38. vitio9 Cod. Vat. Iv. et Ed. Lindenii,
initio . 39 . et assumimus9 In Ed. Lindenii deest ei. qa. inter haec naseeutibus 9 inter hae e pro interea , ut alibi . Lindenius legit intrah ec nascentibus , ut habet in margine Ed. Constantini. 4 I. Ex quibus. quio maxime Sce. 9 Ita Plexique Codices ; Med. I. et Vat. VIII. atque Edd. multae, Eκ quibus quam maxime&c. Manutii , Stephanus , et Lindenius legunt Ex quibus quire quam maximc SAc. 4 a. teri cibum Sic reposui ex Codd. Med. I. et Vat. vIII. Vulgo legebatur atteri cibum , ut est in aliis Codicibus. Insta ero libri omnes habent Nam si teritur tutus , eum quaerendum esse , qui facillime teri Possit . Hoc verbo usus est Cicero lib. a. de N. D. cap. 56. ut ex calor c