Christiani Ulrici Grupen Tractatio de uxore romana cum ea, quæ in manum convenit, farre, coemtione et usu, tum illa, quæ uxor tantummodo habebatur

발행: 1727년

분량: 422페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

16 CAP. IV DE CON VENTIONE mutandum censuerat, immo adhuc, ut videri tui, Ulpiani temporibus, cum illum tanquam modum, quo in manum convenitur, retulit ἔadeoque verum non est quod Conanus VIII comm. s. tradidit, hoc matrimonii genus non ita multo in usu fuisse. Fuit tamen Cicero nis aetate uon ea, quae olim Confarreatarum nuptiarum copia, sed confarreandi adsvet do auctorea cito, omissa, aut inter paucos retenta ex incuria foeminarum, ipsius Cer

manum Flaminis conveniret, ut ideo Cicero, cum conventionis in manum modos coemtionem &ussim significaret, confarreationis, suo omissis sive potius inter paucos retenta nullam illo loco duxerit esse nabendam ratIO-

l. XXI. Continuatio Asieruit ex suo ingenio Thoarsumpnii Iosianus, non ex optimorum aurit rarum fide, sine idoneis rationibus, farris adjiciendi solenniuitem omissam esse, subrogatam in ejus locum coemtionem, retentis Ceteris confarreationis solennibus. De so Ienni confarreationis sacrificio adhuc sua.

aetate inquit Ulpianus in quo lanis quoque farrem adhibetur Et sane farsilum quibu

vis sacrificiis nuptialibus commune fori confarreationis haud constituisse, superim

212쪽

s IN MANUM CONFARREATIONE. 16s sqq. abunde probatum, deritibus infarreationis & coemtionis non iisdem, clitarie distinctis, quam antevertimus dice- f. m. Cum ad Thomasti argumenta responeremus. IS autem est plane pudendus Rae-ardi error, quo locum Ciceronis pro Murae- 'a in hunc sensiam ad sacras Iarreatas nu- tias produxit nimirum Confarreationem ita enim sacra interpretatur majores inter re noluisse, JCtorum ingenio senes ad coem iones faciendas interimendae confarreatio-'nis Causa repertos esse animadvertit Abramus a Kerchraadt, quidem recte, id inde non Constare, de coemtione conventionis in manum modo,quamvis A illud Paulus Manu-.tius Hotomannus, sed alia plancratione, a ' vardus existimaverint,eo loco Cicero non

est sed de sacris privatis, quae nunquam in terire, sed perpetuo cum hereditatevi majori

parte bonorum quocunque etiam transirent,

conjuncta esse voluerunt de his sacris privatis Cic. JCtorum ingenio senes ad coemtiones faciendas interimendorum sacrorum causa repertos esse. licet de his senibus, quales fuerint,6 de ratione hujus coemtionis senibus interimendorum sacrorum ausissem adhuc inter viros doctos controvertatur V.cς 3. I ao. seqq. Mercero non negamus, priscis Romanis

ex instituto Romuli unum&simplicem suis

213쪽

x66 in . IV DE CONVENTIONE se in manum conveniendi modum, puta CO farreationem ex sacratis legibus negamus autem, florente libertate coi arreationemri coemtionem unum constituisse in manum conveniendi modun i. Eo tempore, quo nondum supervenerat coemtio, non potest dici cum confarreatione unum in manum conveniendi modum constituisse um omnino non esset. Postquam vero confarreati

m supervenit, quod factum republica libera, cum Cic. iam eius meminerit orat pro Ha

cov. 34 fuit atque mansit alius atqueConse reatio in manum conveniendi modus dive siritu, eodem in manum conventionis in

Elia, cum florente tum oppressa libertate. Fuit in confarreatione difficultas ceremoniarum, in coemtione vero mancipatio, quid autem inde potuit evinci' Coemtio Jureconsultorum ingenio adinventa an superveneris,pomouam divortiorum consuetudo increbuerat,nne fide ac veterum auctoritate, certo assim

mari non potest, nec quicquam ad illud facit, quod sibi probandum Mercerus sumserat; priscames antiquissimam non nubendi,sed in

manum conveniendi rationem, confarre tionem nominatam, verum est, novam autem memtionem Cognominatam, quidem inpressis libertate, qua veterum fide asseritur piam libera Republica fuit,' appellatur a Cicerone, coemtio nominatur seorsim, quae

214쪽

IN MANUM CONFARREATIONE. 6 1se eundem cum Confarreatione modum,nstituat. Significavit Cicero duas uxo-lm formas, unam earum, quae in manum3nvenerunt, alteram earum, quae uxor

ritum iuerunt. Sed qua ratione inde sen-ntia Merceri potuit confirmari, cum &sic iidem positis duabus uxorum formis, Onent tres in manum conveniendi modi. Detibus Confarreationi propriis inuibusvis urtiis communibus s. δ se ro mors abunde

Exagitaturin alia circa con Conserreatio irreationem a viris doctis quae i Pontis-

s onuncibus. Flaminibus ropria fuerit, an omni populo Romano ommunis Confarreationem solis Pontifi-ibus conventile Boethius in Dp Cic. Lib. a. locuit, eumque secuti Alex ab Alex. II. iat. Ser. s. Dalechampius in Plin. XLIX. 3. lachorius Hol. a. AO righ.s dis a Chamn-lasMGp Fragm. IX Janus a Costa .pr. A.

nupto Hotomannus in v. uxor ConariuSiL Comm.3. Alciatus ML M. d. V. S. Am onius Guib. Costanus comm. d. marr. p. m. 77. Budaeus notis priori adis, ros Petrus Tassinus d. anno secuism P. I. c. II. n. ., e

toaldus in locum Aput L. io. d. Afimo. Sed ex lacris legibus sive coorreatione uxores nou

215쪽

solis Pontificibus4 Flaminibus, sedo aliis in manum Convenisse, ex Dionysii loco, quem s. l. transcripsimus, manifestum est. Loquiatur lex Romuli apud Dionys non de Pontificibus Flaminibus, sed de quavis vialerae

ter in lege Numae apud Dionys habetuta Constat quoque ex Tacito M. Anna in flauminibus dialibus legendis tres nominari soliatos Patricios, confarreatis parentibus genitos, ex quibus vetusto more unus legeretur. Parentes Confarreatos vero non Flamines

semper fuisse demonstrari potest a patre Iulii Caesaris Didlatoris, qui teste Pliolo II mPraetorvi Praetura perfunctus morte repentina obiit. Fuisse autem Caesaris parentes confarreatos, inde evincitur Quod flaminem Dialem illum destinatum memoret Suetonius Aulio Cesare c. l. qualis vetusto more nominari non potuit, nisi confarreatis nuptiis esset procreatus. Quapropter Boethio comtra veterum autorumsdem asserenti, conse reationem solis pontificibus convenisse, id recte negarunt, in manum conveniendi modum universis Romanis communem agnoverunt iraquellus ad Akx. L. Gen. - s. Tholofanus Syntagm. Lib. IX c.

s. a. Alexandr ad C trans Lia a. iii

216쪽

IN MANUM CONPARREATIONE. 69Briilbnius de Ritu num Petrus Faber a S me r. ercerus ad Aux. d. L Bosius disi. b. d. Pontis Max. c. ris. I. Scio esse, qui verba Boethii, confarreatio solis Pontificibus co

Veniebat, sic interpretantur, ex Servio Con

farreatio per solos Pontifices peragebatur, Raevard ML ML ab ci Sed verba Boethii in alienum sensum sic detorqueri, quis non videt Posset nullo negotio emendari, in eum modum Boethius Confarreatio sola Pontificibus conveniebat, nisi id voluit significare Boethius, obabile est,eum cum te ginet, solam confarreationem Pontificibusvi Flaminibus convenire,& illa tantum,non Co- emtione essu in manum conveniri debuisse Flaminicam errore lapsum existimasse, solis Pontificibus convenire. Hoc enim moris apud veteres fuisse Flamini Flaminicae, ut per farreationem nec aliter in nuptias venerint. Docet Serv. IV. Eneid. confirmat Tacitus IV An Lici licet confarreatio, post tempora Tiberii, in Flaminica Diali, sacrorum tantum causa in potestate Flaminis, cetera in posterum primis o foeminarum ure, agente, viribusvi efleectibus conventionis in manum, quae illam consequebantur,destitue

retur. . .

g. XXIII.

Deduximus integro c.3 con Ex Conseris

ventionis in manum, licet di atlane nati

217쪽

x , CAP. IV DE CONVENTIONE Patrimi, a ve o modo puta confarreati trimis . ne, coemtione&usu fieret, ebS-dem tamen esse essectus, eo capite copiose explicatos. Peculiare tamen confarreationi, nec cum coemtione nec usu commune, si, quod docet Servius L. Georg. ex Confarreatis

patrimos matrimos nasti, Patri in matri sint, qui patrem matrem adhuc vivos habentis Audi Festum in voce Hamisia TZaminia dicitur Sacerricula,quae Haminicae Diri

praeminiurabat , EAM E PATRI ΜΕ ΕΥ,

ADHUC VIVOS HABEBAT: in voce Matrimes: MATRIΜES AC PATR ΜES; escuntur, quibM ATRES AC PATRES ADII v v I vvNT, in voce Pater patri-min: ATER PATRIΜv dicebatur. 'scumjam ipse pater esset. HABEBAT ETIAM

TV PATRE Μ, quam significationem a istoritate Festi Tiraquestus adrilex.ab Alexandro Oisel in Gelbum Lia probarunt. Con

tra vir illustris Thomasius Disi ae usu practa

Inst. d. nu . c. I. g. 1 lit.p. M se mirari, inquit, quod exicographi hunc singnificatum patri-miso matrimis imposuerint, frustra Cole- hoc significatu nihil neque satisfacere, quae pro exicographorum sententia defendenda . adduxerit Pithoeus, cum &ipsesel in ponat,eam explicationem niti auctoritate F sti.

218쪽

IN MANUM CONFARREATIONE. Irsti. Sed apposui modo verba Festi,.quibus ea significatio patrimorum matrimorum subnixa, quae omnem dubitationem tollunt, ut mireris, virum illustrem sine causa in lexi-cographos injuriosum, haec in Festo nomanimadvertisse. Interim Servium, qui patrimosin matrimos ex confarreatis parentibus natos significaverat, eum in modum cum F sto conciliat Puteanus apud Pisiaeum eolgati LL. Iu&R. tit. VI, ut omnes matrimos Patrimos dictos putet, qui parentes adhuc va-

vos haberent, eosquepraeterea CONFARREM

, os vivos, boni ominis causa, confarreatos propter auctoritatem sacrorum. Petro Pithoeod. I. sic visum, verisimile esse, vetusto more non alios quidem, quam confarreatis parentibus natos, legi solitos. Sed post omissam confarreandi adsuetudinem quod Tacitus janrante Tempore accidisse significat re-ete ejus aetatis posteriores scriptores ex usu &proprietate verborum, quae consarreationis nihil haberent, eos patrimos matrimosque interpretatos esse,qui modo patrem matremque adhuc vivos haberent,quemo sic patrens

patrimum olim dictium, qui cum jam ipse pateresset, haberet etiam tum patrem. Sane quodsi vera sunt, quae Serv. I. Georg. docuit, ex confarreatis nuptiis patrimoso matrimos

nasci, significatio patrimorum, quam Servius proposuit, cum illa, quam Festus explicavit,

219쪽

conjungi vix potest, ut patrimi existimentur eonfarreatis nuptiis nati, simul quorum parentes adhuc vivunt. Equidem Tacitus IV. Annal si Flamines Diales confarreatis parentibus genitos legi solitos indicavit, sed eos patrimos matrimos fuisse non addidit. Neque olim nec Taciti aethenecessiam fuisse, ut qui Flamines Diales inaugurarentur, patrimi&matrimi essent, eo sensu, quo Festus d fgnavit eos, quorum patres matres adhuCVivebant, vel inde apparet, quod autore eodem Tacito d. 1 Filius Servi Malugenensis in locum patris defuncti, quique igitur non amplius patrimus erat, lamen Dialis suffemis, item Caesar, teste Suςtonio in Caesare , patre jam mortuo,Flamen Dialis destinatus fuerit. Neque est, quod cum Pithoeo conjiciamus, olim ante omissam confarreandi consuetudinem non alios patrimos legi solitos, quam quorum parentes adhuc viverent, I-mul essent confarreati. Nihil enim de instituto Flaminum demutandum Senatus Censuit, ex confarreatis parentibus genitis legit servi Malugenensis jam defuncti filium non patrimum. Ut adeo cum Puteano I astino utraque patrimorum significatio apud Festum Servium commode copulari non possis, nec Pithoe sententia possit sustineri. Igitur aut falsa Servii sententia de patrimis ex conserreatis nuptiis natis, aut appellatio

220쪽

IN MANUM CONUA RREATIONE. 73 Iatio patrimorum biseriam ac sensu plane duverso apud autores accepta. Interim ex Ro, muli instituto per patrimoso matrimos sacra Peragebantur, cum iacerdotum liberos mini.

steria publicain debita obire iuberet, sacet dotibus vero, quibus liberi nulli essent, per . mitteret, ut ex aliis familiis ex singulis curiis elegantissimos puerum 'uellam eligerent; illum quidem ad pubertatem usque in sacrisiministrum futurum, hanc vero, quamdiu in virginitate mansisset. Dionys L. a. p. m. o. De his Liv. IV Decem ingenui, inquid, decem virgines, patrimi omnes matrimique adi s eriserium a ibiti. Et Tacitus IV Ann. 13 deinde virgines Vestales cum puerispuritasque patrimis aqua rivis se fontibus amnibusque hausta perluere. Festus in patrimi Patriami matrimi pueri tres adhibebantur in nuptiis, unus, qui facem praeferret ex spina Alba, quia noctu nubebant, duo, qui nubentem tenea ni Virginem Vestalem capi fas non erat, nisi quae esset patrima matrima Gellius I. Ia. Flaminia Sacerdotula Flaminicae Diali praeministrans erat patrimes matrimes. Item Flaminius Camillus puer ingenuus, qui Flamini Diali praeministrabat, Festus in Haiaminiavi Eumen Dialis. g. XXIV. Confarreationi denique est Quid Disi a

contraria Musarreatio, quae se ἔςδιψ'

SEARCH

MENU NAVIGATION