장음표시 사용
201쪽
ab eo directam absolutionem recipiendi. X. occultum Haereticum posse a suo Episcopo absolvi probabiliter putant plurimi, gravissimi Doctores, quos citat, sequitur idem amburanus num. I a. quia haec potestas Episcopis a Tridentino fuit collata in concessione illa generali absoluendi Subditos suos in sua Dioecesi per se ipsos, aut per Uicarium ad id specialiter deputandum,
in foro Conscientiae ab omnibus calibus occultis, etiam Sed Apostolicae reservatis. Nec ex alia parte expresseeonstat, hanc facultatem per ullam Coenae fuit Te revocatam muta licet non pauci doceant cum illan apud Vi Uam in explicatione 3. Propositionis ab Alexandro II. damnatae, quod haec opinio concedens di istam facultatem Episcopis non possit amplius sustineri, tanquam probabilis, is hoc etiam ipsemet P. Viva , aloe dubitet ob
damnationem illius Propositionis, quae dicebat Sententia asierens ullam uenae folii probibere absolutionem Har fir ω horum rivunum , quando publica Iunt , id non derogare facultat Tridentini, rn qua de occultis criminiabus sermo est, Anno Ioiς die IS. Iuli in Con Iorι Sacrae Congregationis Eminentissimorum Cardinalium ossa , tolerata est.
XI. Nihilominus crederem , posse adhuc piscopos dicta facultate uti, usque dum expresse per aliquam Bullam, aut Decretum eis non auferatur, nisi obstarent declarationes Summorum Pontificum ii . Gregorii XIII. Clementis III., quas extare asserunt Toletus Gutrierer,
Ugolinus, Walii apud Vivam ubi supra num.q. in dicta enim sententia damnata non proscribitur saltem directe probabilitas nostrae opinionis, sed solum damnatur, quod nostra sententia visa, tolerata sit in Consistorio Sacrae Congregationis Eminent illimorum Cardinalium eo die, anno supra scriptis , quod a damnatione nostrae opinionis est valde diversum . Unde hanc sententiam post damnationem praedicta Propositionis amplectuntur etiam nonnulli, quos tacito nomine refert idem viva in Explicatione dictae Propositionis . 3. in fine. CAP.
202쪽
De Fide Cap. XVII. 73C A P. XVII.
De Iurisdietione Dominorum Inquisitorum, te ausis, ac Criminibus quorum cognitio ad illos pertinet.
I. TNquisitorum Iurisdictio extenditur in omnes Bapti Ietatos, exceptis tamen Episcopis, Apostolicis Nun ciis, Cardinalibus, aliis in ejusmodi ignitatibus constitutis II. Cognoscunt autem de causis Haeresis in de omnibus connexis .incidentibus, unde ad eorum Tribunal pertinent non modo propositiones aereticae , sed etiam aliae inferioris notae , quae scilicet sapiunt Haeresim, vel male sonant, aut sunt piarum aurium offensivae, temerariae, scandalosae, stultae. III. Cognoscunt pariter de Sortilegiis , si Sortilegus usus sit aliquo Sacramento, aut Sacramentalici exempli gratia, Eucharistia, oleo Sacro, Chrismate, c. Uerbis, Sacrae Scripturae , Agnis cereis benediemis , vestibus Sacerdotalibus, Reliquiis Sanctorum , c. IV. Imo ex Bulla Sixti, cognoscunt etiam de Somtilegiis non sapientibus totaliter Haeresim, sicut est de illis, quae ope Daemonis praeterita, vel futura indicant cum omne commercium cum Daemone aliquo modo sapiat
v. unitioni Inquisitorum subsunt etiam, qui in Sacra Communione sumunt plures, aut grandiores Hostiae par ticulas, opinantes per hoc consequi abundantiorem Gratiam qui voluntarie non Communicant in Pascha te; secundunt aliquos Doctores apud Carenam par. 2. it. T. f. l. qui sine iusta causa carnes comedunt diebus ab Ecclesia vetitis: qui afferunt Eonfessum Regularibus teneri
203쪽
eadem peccata confiteri proprio Parochola qui Cedulo. nes ad declarandum aliquem excommunicatum assixos d turpant, vel lacerant: qui ipsos Inquisitores facto, vel verbo contemnunt, quis hi omnes sunt de aeresi suspecti v I. Eorumdem punitioni subjacent, qui aliquod tonia .stium dant Reo ab Inquisitoribus carcerato, piis Inqui sitoribus insciisci sicut etiam detenti in carceribus inhabitu poenitentiae, si unus alteri convicia dixerit
UII. Ad ipsos etiam spectat ex ulla Urbani VIII.
examinare revelationes Muliercularum is invigilare ne Imagines non Beatificatorum publice cum iacemate, vel alio signo Sanctitatis exponantur.
VIII. Advertendum est hic, quod verba dubia regulariter ab Inquisitoribus in sensu Catholico sunt accipienda. Dixi regulariter, quia si alioquin qualitas e sonae suspeetae demeres talis sit, ut aliter uaceat tunc in deteriori sensu sunt accipienda. Ita scoba in Theo
logia Morali exam. 2. cap. 2. lil a
IX. Inquires primo, an Inquisitores possint procedere contra duos Confessarios, quorum alter tempore Iubilaei, in quo expresse non excipitur aeresis, absolvit in foro Conscientiae ab hoc crimines alter dicit Poenitent , se non posse illum absolvere, nisi sibi revelet Complicem Secundo , an contra Confessarium frangentem sigillum Tertio, an contra Praedicantem, quod Animae Defunctorum non detineantur in Purgatorio ultra decem, vel viginti annos Quarto, an contra quoslibet Superstitiosos Quinto, an contra Enpsalmos Sexto ar contra Judaeos, Mauros, alios Infideles Septimo, an contra Lutores Haereticorum Octavo, an contra impedientes officium
sanetissimae Inquisitionis Nono, an contra non denunciantes, vel non revelantes Haereticos Decimo, an contra non Sacerdotem celebrantem Missam, vel Poenitentiae Sacramentum administrantem Undecimo, an contra Sacerdotem saepius in die celebrantem, vel celebrantem non consecrando Duodecimo, an contra in sordescentem per annum in Excommunicatione Decimotertio, an contra Dissilia πιν Orale
204쪽
Micuin, qui indutus vestibus Sacerdotalibus incipit issam, sed non perficit , quia verba Consecrationis non
.rofert, nec Populo elevat adorandam, ostiam, nec Calicem X. Respondeo ad primum negative , quia Consess
irius tempore Iubilaei, in quo conceditur facultas absolvendi a Reservatis, absolvere potest etiam ab Haeresi, ex opinione probabili atque adeo cum careat culpa, non
est dignus poena , quae infligi nequit nisi pro culpa , ut
ex Cap. Sat ιν perversum dist. 36 Cap. Inventum Io quaest. . L. S putatur L ad Legem Aquiliam, docet Moliassius
in Summa tona. I. irae . . cap. D. .6 ., QDoctillimus Τnomas de Bene dem mei SS. Inquisiitionis tom. I. P. a.dub. tys sess.6 I. contra nonnullos oppossitum docentes. Negative pariter respondetur ad alterum dubium de Co fessario, qui dicit Poenitenti, se non posse eum absolvere, nisi Complicem revelet. Ita Coriolanus trae' de Casibus Reservati par. l. ec'. 3. art.' num. g. villa lobos in Summa tom. I. tract. a. difficult. 39. num. 9. - allici licet putent talem Confessarium puniendum esse , ut Haereticum Medina in Summa b. a. cap.4. g. I. ωLope in Instructori par. I. cap. II. ucsti hac ratione , quia Haeres est asserere . quod non sit illicitum infamare Proximum ergo cum Consessarius exigat Complicis manifestationem, videtur asserere, licitam esse infamationem Proximi, ac consequenter aeresim proferre
X l. Ad secundum ubium sic respondeo : aut talis Confelsarius frangit sigillum, quia credit pertinaciter hoe non eis illicitum, aut quia habet consuetudinem illud frangendi si frangit, quia credit hoc licere, est Haereticus ii vero frangit , quia habet consuetudinem frangendi est suspectus se H aeresi, unde in utroque casu est denunciandus. Inquisitoribus puniendus. Si vero sigillum frangat sine errore intellectus, sine consuetudine, non est denunciandus Inquisitoribus, nec ab ipsis
puniendus, sed ad Episcopum spect, illum ab Osticio
Sacerdotali deponere , in arctum Mon alterium detrudere ad Poenitentiam agendam, juxta Textum in Cain
205쪽
omni utriusque. Ita Thomas des Bene loco citato sect.63. cum aliis iXII. Ad tertium dubium respondeo negative ex Sua re in Tertiam partem Om. . disp.46. edt.ε. num .f., aliis apud ipsum, quorum sententiam fatetur Thomas delasene esse probabilem, cum oppositam appellet tantum probabiliorem.
XIII. Verum quidem est , qud communissime is
merito reiicitur sententia , quam tenuere Solus in Qua tum dist. IV. quaest. 3. art. 2 Corradus in Respons Casuum Conscientiae tom. I. quaest. II 8. QVivaldus in Cances avibro titui. Io de Purgatori num. Io. qui docuerunt Ant mas in Purgatorio non detineri ultra decem, aut viginti annos, propter immensam De Misericordiam cu propter
maximam tormentorum acerbitatem talis tamen sentenistia a Suareet, aliis dicitur esse incerta, voluntaria, non tamen errone , sic non subjecta Inquisitoribus licet cum aliis periculosam is temerariam esse dicat Hemique lib. . cap. I 6 num .q. circa hanc materiam videatur Propositio 3 damnata ab Alexandro II. Imcide fasto nunc Inquisiitores Hispaniae de hac opinione inquirere testatur viva in Explic dictae Propositionis. XIV. Ad quartum respondeo affirmative ex ulla Sixti . ,- est communis Doctorum, quos sequitur Ric eius in Praxi tom. I. resol.423. dummodo tamen Superstitiones Haeresim sapiant in quo casu non privative , sed cumulative quoad ordinarios procedunt Inquisitores, ut cum Francisco Leone lib. de Sortilegiis cap.8 firmat et Bene loco citato dub. I93. . , Di no adeo verum putat, ut de Superstitionibus, quae Haeresim non sapiunt, solos ordinarios privative quoad Inquisitores cognoscere
XU. In omnibus aliis casibus sus num.ς relatis possunt Inquisitores procedere, unde non est, cur ad singulos in particulari respondendum sit. XVI. Ex die is constat, posse cumulative cum ordinario Inquisitores procedere contra facientem teculas, vulgo revi cum ignotis characteribus i contra Iecitan
206쪽
eem orationes, aut portantem illas cum firma creduli tale alicujus ei fectus verbi gratia, quod non poterit eas recitans , aut portans vulnera recipere , mori, c. ine praecedenti vulnerum, aut mortis nuncio contra Fabri Cantes imagines cereas, cum quibusdam puncturas ad amorem, odium, infirmitatem, vel mortem Causandam;
contra facientem Maleficia cum capillis , ligaturis, clavis , lapidibus , ferramentis, similibus contra aspicientem speculum M phialam qua Benedicta plenam ad lumen Candelae pro sciendis secretis, vel reperiendis urtic contra contemnentes Campanas, ut faciunt qui dam , qui ut refert citatus Thomas de Benes nocte Sabbathi Sane ii malleolos a Campanis hi tractos suspe dunt in arbore Nucis , contemptus enim Campanarum est error Saracenorum o Manumetanorum dein bus omnibus videri potet laudatus Thomas de Bene in suo doctillimo Trastu de Sanctissima In qui latione.
207쪽
C A P. I. Quid sit Spes prout est Virtus
I. Q Pes est Virtus Supernaturalis Theologiea, quam o mo fidelis Bona Gratiae in praesenti Saeculo, i
num Gloriae in futuro , per merita Christio coopera tionem propriam expectat cum certa fiducia. II. Dicitur Virtus Supernaturalis, quia est purissimum donum Dei, Omnem naturalem ordinem excedens, juxta illud Petri prima : Cui fecundum ferreordram suam magnam regeneravit nos eu Spem suam per Remrrectronem Iesu Chris e mortur , .n haereditatem eneorruptrbilem ancontaminatam, ciminarcescibilem, eonseroatam in Caelix in vobιν, qu 1 virtute De cinorimina per Fidem n Salutem puratam revela, in rempore Ooissim : Ex quibus
verbis colligitur, Spem esse donum purissimum Miser cordiae et ' unum ex Salutaribus donis per Iesu in Christum , quae omnia supernaturalia sunt: Sicut etiam supernaturale est ejus objectum, quod est bonum Gratiae, Gloriae III. Dicitur Theologica, quia obiectum hujus virtutis est ipse Deus, quatenus est nostra Beatitudo, & noster
208쪽
sinis, iuxta illud PLiqi Diκι, tu es ne mea, portio mea
IV. Dicitur per merita Chriri , ω eooperationem pro priam , quia non ex nostris meritis tantum obtinere potallimus remissionem peccatorum Gloriam aeternam, se per virtutem Christi infinitorumque eius meritorum, mediante noli ra cooperatione sperare debemus delissio rum veniam, haereditatem illam incorruptibilem conservatam in Coelis V. Dicitur denique cum eria ducta, quia non uia fiet ferri in Beatitudinem ut solum possibilem, sed etiam debet apprehendi, ut postia executione mediorum , expromi illone Divina ceriti obtinenda. Est enim fiducia promptitudo voluntatis orta ex persuasione alIequendi Boni,&superandi Mali. Via Dicitur autem Spes esse cum fiducia certa non quidem certitudine Fidei, neque absoluta, sed certit dine morali, quae haesitationem, &4Duationem inordinatam excludat. vi I. Ex tribus autem Capitibus certa est stilucia Spei Theologica . Primo ex oblecto , quod est in fallibile, certillimum Seeundo ex modo tendendi in idem obse ctum, nam Spem voluntatem inclinato dirigit inemisperatam non iraesitante , dissidenter, formidolose sed prompte confidenteε, certo. Nam sicut Anchor fundatur Ita hi litur Navis . ita, animus sperantis sta hi litur per Spem, de qua ad Hebraeos o inquit ApO stolos . nam Aut anc,oram habemus ammae rutam, ac pinam Tertio ex supposita Fide Omnipotentia , Mi se ricordiae, Promissionis veracitatis. 6 Auxilii Dei, qui, ut ibidem dieit Apstolus iuuia nobis abundanter, quod
209쪽
x si opusculum secundum C A P. II.
An detur Praeceptum speciale eliciendi actum Spei.
L AH Praeceptum de Spe est de Fide certum dieitia enim Scriptura Ps. q. perare, Domino: Lχ6. Spera in Domino , De onstatem, si revela Domιno.ιam tuam, O spera, eo Sapientiae a causa excae cationis, damnationis impiorum assignatur, quia nescierunt Sacramenta Dei, neque mercedin speraverun Iu
II. Ratione etiam id ipsum suadetur quia omnis actus necessarius ad vitam aeternam es praeceptus , sperare a tem veniam peccatorum , Gratiam, Gloriam necessa rium est ad vitam aeternam, ut demit Tridentinum sess.6. cap.α, ergo actus Spei Theologicae est praeceptus. Sic omnes Theologi cum D Thoma a. a. quaest. . art. I. ut videre est apud Suare disp. a. seel. I. rrum. I. de Spe, va lentiam lom.3. disp.r quaest.4 punc'. 2. Fili luctum tr. 22. p. 8. Arragonam in a. a. quaest.2a art. I. Trullenc in Decalogum lib. I. cap.4 dub.2. n. I. Lorcam a. a. disp. I Oviedum in tractatu de Spe controv.3 punt'. . Utrum
Iemurradum, Petrum scilicet is asparum, illumisp. II 8 λα I. istum disp.a dissieri de Spe, Castropam
lauta cim. I. tract. s. disp. unica pune'. . Petrum, esse. Cobum Hrchantium, illum in Tribunali Sacramentalit .a trae'. a. it. 3. quaest.2. concl. r. hunc in Orto P storum lib. a. trae'. l. Bona inam disp. 3. quaest. 3. Punct. 2.num. I. alios. III. Advertendum est eum citato Petro Marchantio,
quod Praeceptum Spei dividitur in assirmativum, & nemgativum: quatenus est affirmativum praecipit actum Spei,ct aliora
210쪽
Wallos actus ad Spem pertinentes quatenus ver ea negativum prohibet peccata virtuti Spei directe opposiata , qualia sunt Desperatio, o Praesumptio.
A P. III. Quando nam obliget Praeceptum
amrmativum de eliciendo actu pei.
I. Totandum, quod Praeceptum negativum pel hoco est Praeceptum non desperandi de Deo, .non praesumendi ex propriis viribus aeternae Salutis consecutionem obligat semper, ad semper et actus enim Desperationis Praesumptionis sunt intrinsece mali , ergθsemper, iro semper prohibiti. Ita cum D. Thoma a. a.
quaeli. 22. art. I. docent omnes Theologi.
II. An autem Praeceptum assumativum Spei obliget positive, per se ad eliciendum illius actum negarunt Meratius, asper urindus is alii apud Dominicum Vivam in Expositione primae Propositionis ab Alexandro VII damnatae sed cum haec opinio praemice sustineri amplius non possit, cum sit proscripta in di Et prima Propositione, quam retulimus supra in opusculo de Fide cap. s. num. . dicendum est, certum nunc esse, quod Praeceptum Spei per se positive obliget ad eliciendum illius alium. Ita post praedictam damnationem omnes Theologi Octavius ara Ioseph, Correglia, Clericatus, celix o testa, Rotarius, isellus, aliique apud Vivam loco supraeitato is ante damnationem ictae Propositionis documrunt etiam viedus controu. 3. Punc'. T. num.92. SuareZ disp. 2 suc'. . num. g. malit. II l. Dissicultas autem, inuidem non levis est inret Doctorcs , pro quo tempore obliget tale assirmativum Pra