장음표시 사용
61쪽
serunt, ac firmiter sunt collocatae, primum uiselenni ce, tamine Victores coronantur penuis, quae constantiae dicuntur deinde visus eorum radiis est similis conspiciaunt autem primum ipsius Lunae magnitudinem p chritudinem ac naturam. Idem H In Luna caver-
nas profunda esse ait, quarum maxima Hecates vocent penetralia, duas praeterea longas, per quas transmittantur animae, alias a Luna versus coelum, alias versus terram. An huc pertineat . illis Lunae, cli qua gloriatur Mohammae , tanquam proprio miraculo, in
RORANO ce) quasi ille animabus, dogmate sito,am in coelos fecerit, sicuti nonnulli sane apud Commentatorem ejus loci, Midavi, de restirrectione mortuorum eXponunt, non ausim dicere: sicuti nec illud, quod
Fersae Manes erimi Persa erat, & multa ipsis propria retinuerat) coluerint Lunam, de praesertim, quod uspicionem augere aptum est, quod ptitae in ' pio Lunae Neomeniae hircum, g) forsan, ut depleta jam animabus, novis recipiendis propitia este vellet, obtulerint: Propius ad rem accedit egregius Macrobii Iocus th) qui ita: alii, inquit, mundum in duo diviserunt--σ immutabilem quidem partem a Sphaera quae aptim nos dicitur mis ad globi Lunaris exordium: mutabilem obro dogma hoc Pythagoreorum, qui, qVae a Luna & supra eam immortalia, quae infra mortalia posuerunt, si) etiam hauserunt Ebraei recentiores qui iu
tum immutabilitatu in superioribuου es supra-Lunaria bus Q pQ seqq. e) Surata LIII. L ap. Briss de Regii. Pe
sar. p. i67. Eo ut est Apud Majemonidem More P. III. e. 6. h) Lib. I. ad sol a. Scipionis c. XI. p. 17. seqq Lege Epiphan. Anacephal. p. s3 3. Cum R. Ioseph. Albo Ihhar. l. II cap. XV.
62쪽
DA TRANsu MPT. ANIMAR. INLuNAM. Ibi ponunt' ad Terr mi dixerunt. Et vivere animas, dum immutabili parte consistunt: mori autem tacum ad partem ceciderint permutationis capacem. Athideo inter Lunam terrast locum mortis es inferorum
vocari, ipsams LUNAM VITAE ESSE MORTISQ. CONFINIUM : ET ANIMAS INDE IN TERRAM FLUENTES MORI, INDE AD SUPERAMEANTES IN VITAM REVERTI. Ipse PLATOvoque l) docuit anima. sapientes in AEtherem sublia mari, & altius quam, apud Arium, in aerem, aut sub Lunam. Apud Lactantium quoque m Seneca ait, etiam inter Stoicos fuisse, qui deliberaret, utrumne Sin LI quos siuos daret Populos. Scit. sicuti f Xenophanes ajebat, in Luna habitari, eam, esse Terram mutitarum Urbium. Profecto eadem sunt verba Macrobii Ο mox subjecta: A Luna deorsium natura incipit caducorum, es ab hίς animae sub numerum dierum cadere es sub tempus incipiunt. Denii illam Iunam AETHEREAM TERRAM Physici vocaυerunt, habitatores ejus Lunares maritantius sp) Lunaticos, pec tiari significatione, vocat. Populos nuncupaverunt. Q illaec prolixius deducere vellet, ex 'Ohau. Bapt. Crisp.
apud quem reperies, quod etiam rabbalistis Luna ania mas humanas significet) q) potissimum, aliisque,copiosam is posse expromere materiam. Nec enim, quia ipsorum jam est: facta mentio apud Tabbal in talia quis frustra quaesierit, ut vel ex solo Leone Ebraeo oliquere potest. QN omnia, qui vel contempserit, vel quod deliranti Maneti contigit) iisdiem, quibus legit, i literis
0 De quo Tertullian. adi. c. sq. de Anim. no lib. 3. c. H. n).Iuxta Tullium lib. IV. Tuiculan. o)l. c. M l. c. de Ethn. Philos caute leg. f. 4s.
63쪽
PRO GRAMMA V. literis intellexeriti gravissimam nae primis' autoribus fecerit injuriam, ut ignorantiae & αππιλυλας nunc non attingam argumenta: quod judicium tamen tantum non quotidie, de Ebraeorum scriptis, experiri oportet. Pla- cent verba accurata Senecae nostri temporis, Lipsi, s,
qvi: Ego haec talia, inquit, sic obvio, s simplici sensis,
dicita, aut dubitata ab tu, vix arbitror. Nimirum haec ex genere docendi mythico fluxerunt mysticoque, quod effecit quoque, ut minus assueti Talmud , meras fabubulas fabulas, ex invidia di odiis erga Christianos, quotl luculenter docet,
st) a sabusitiones reticuerunt. Nunc,quomodo com- modus sensus dogmatis de transsumtione animarum in Lunam, eruendus, dispiciemus paululum. Pertranssumtionem igitur intelligenda est pecidatio Philoso hica & abstractio mentis ab inferioribu , corruptibili- ου materialibus'. QVO forte etiam facit illorum sei
tentia, qui, ut est apud Regium cu) a Platone positi.
sub cancavo Lunae ideas dicebant. Volebat certe PLA- TO animas, anteqVam in corpora delaberentur, ideaue concipere in eo, ubi essent, coelo. Haec vero abstrae trio
mentis a materialibus, convenienter illis Philosephis, mors non abstarde potest dici. Sicuti fecit Porph riti. apud S Obaeum M distinctione inter mortem quae vulso 'cognita est, & Philosophorum, cum anima a corpore s sensualibus ejus avellitur. Et elegans locus est apud Z acrobium qui de PLATONE haec docet sij, id est, hominis duas asserit mortes PLATO, quarum
tinam Natura, Virtutes alteram p stant. Homo enim moria Physiolog. 'oicor. LII. Dissert. XIII. fili.
64쪽
moritur , cum anima corpus relinisvit solutum Legeturae. Mori etiam dicitur cum anima adhuc in corpore
constituta, corporis illecebras, Philosophia docente, contemnit, cupiditatum dulces insidiaου reliquasque omnes exuitur passiones; quod fieri neqvit, nisi avellatur Hen- Idus. Prolixum foret autoritates & sententias, in hanc rem adducere, vel ex solo PLATONE, qui in Phadon id agit industrie, ut ostendat; omnem veri Philosephi vitam, ipsissimam esse mortem. Excerpam tantum quaedam: nimirum Philosophos revera mori: latere Vulgus , a ratione veri Philosephi et studeant mori, et morte
puta Philosephica)μt digni. Philosephiae veraestudium, haud declinare ad corpuι; sed, quantum possit fieri, ab illo dissedere, ais ad animum sese convertere: Philos-phum, praeter caeteros homines, animum a commercio
corporis sigregare, ut rcvera vivere existimandus non sit, sed pene mortum: Ratiocinari optime tunc an mum, quando eum nes auditu , ne fuistis , neque dolor,
neque voluptas perturbat; sed si um, in se ipsum, recipiens , deserat corpuι, ab eo aufugiat, quaeratquesecuu-aum se ipsum, vivere. Hac morte PLATONEM
etiam esse, cum intentius philosepharetur, mortuuii , Historiae tradunt. Compune tin enim, aliquando, ac bus, nihil omnino sensit , propter mentis abstractionem , ex nimia idearum contemplatione ortam. Id scilicet erat, quod ispissime docuerat: quoties auima agat per
instrumentum, circa formin, in subjecito jacentes, nil illam cognsscere sincere,sed stam, quando,persei am. . comvertatur ad idein, id est, formas, in se ipsis, simpliciter existentes. in doctrinam multis parabolis involutam Platonicam Philosophiam tradem novimus, D pra exv sire dς Animi Immonsitate.
65쪽
praesertim, si de contemplatione DEI est sermo: quae de ducere, esset fornan, quam institutum nostrum pateretur prolixius. Iubemus tamen B. Lectorem reliqua ex hoc uno aestumare: Iucundus est PLATO in tradendo: qυο modo anima, divinis dedita, vocetur auriga, unitaδmae auriga caput; Ratio per naturalia discurreκs eqvus bonim, Phantasia confusa s appetitu sensitivim equin
Malus, animae totius naturae currin: item qua ratione
animae tribuantur alae, quibuου feratur inpublime, in patio nimirum s desiderium: quemadmodum item au riga demum adpraesepe, id est, divinam pulchritudinem sistat eroos, objiciens illis ambrosiam s nediar, vel visio nem pulchritudinis divinae, ae ex eί subortam laetitiani ac voluptatem. Quae obvio sic sensu esse capienda, quis est, quaeis, qui ita vesaniret 8 Sicuti vero talia apud Platonicos obtinuerunt; ita etiam mirum non est, ad Philonem quoque, qui in plurimis solet Platonizare, um, talia dimanasse, si quis effari ausit. Experiemur impraesentiarum, annon mortis philosophicae ut nil, do eo, quem de contemplativa vita seripsit, dicamus libes io apud eundem extent vestigia nonnulla. Certe, ait id credamus, toties adducimur, quoties, quae de , sumi Prophetarum, MOSIS, tradidit ille, ex hac mortalitate, demigratione attentius consideramus. Credimus, inquam, tantum non Omnia, quae de MOSIS narrat mort
vix Platonis do trina, de philosophorum morte primitus esse hausta,& ad beatum Prophetae abitum, ab ipsis accommodata. Adscribemus haec tantum, ejusderi verba: XOνοις δ' επωδη τοί Εν δε
- De vita Mons 138. circa finem.
66쪽
graturm adsuperos, m exuta mortalitate, ad immortalitatem transferendira, vocatin a patre, ut eum, e duplicinatura , corporis silicet animaeh, transformaret in simplicem , fam tum prope totus versus inanimum, quia
Platonisnum de impedimento animae corporeo: hoc vero
fallim phrasin, Morte Philosophicci , Platonicam , lucet translatam ad Beatam. Nam sicuti pLATO ajebat: Philo sephum quasi mori , dum Jeculando avellita corpore animam; ita PHILO dicit: mortuum Prophetam,
fortissima apprehensione intelle tuali D EI, quae propter summam objecti delectabilitatem, intensissimum, erga
Creatorem, in Mosis voluntate elicuit amorem, ex amore demum laetitiam, ut anima, corpus suum animare,
quasi fuerit oblita, & ita Propheta quoniam anima noue i , ubi animat; sed ubi amat) se velut non advertente, in jucundissima illa, divini Numinis, apprehensione, deri fecerit & mortuus sit. Quam doctrinam quoque apud Talmuristas, ex quibus sequiores hauserunt, offendimus taliquam communem dc veluti publicam, quoties de sive Osinis ipsis est sermo. Tradunt numirum Magistri Talmud. Coae Berachos. b) Nongentas & tres mortis esse species, subjunguntq;: ne pra
67쪽
zandi ita sumta ex verbis Deut. x IR S. Moyses mor
tuus est quasi diceretur: ad OS Domini& Cant. I. osculatur me osculo oris sui. Diximus hanc expositionem parabolicam, ne Ebrini nos cum imperitioribus deridendi habeant causam. Non enim ad literam haec sequi, ipsimet protestantur, qui optime iucu
sionem & mandatum 1 El esse, & non alibter, exponendum, ut ludibrium vel Apellis debeat, qui cunque aliam ipsis assinxerit hic mentem. Et quid, quae de osculo paraboluant,nos turbent, cum etiam Christiani ab his Parabolis non abstineant. Legantur Theolog sietici, vi ex Patribus deducunt, quod nostrum jam non est, ostendere,&vel solus Harphius c priestat, ex quo sane apparebit: scutum m isticum, se ne eo modo ab ipsis, exponi: qui, praeterea, eleganter, secretiori stylo, depingunt, quatuor, ad osculum spiri, tuale, necessaria, labia istica, duo scit. Dei, fidelis an, mae totidem. Divina ipsis sunt Lux veritatis, & ἀυinae bonitatis dulcedo, quorum affectui imprim tur, intellectili illa. Animae igitur labia duo erunt, inte lectina Pectus', ut ille quidem lucem veritatis, hic reci piat dulcedinem bonitatis divinae. Ut hinc videamus
Traditionis quasi seriem, &quemadmodum haec docti,na mystica de Mosis morte per Gulum sit ex Platonis
Philosephia progenita, id quod doctissimus uafemonides non obscure insinuare videtur Q cujus verba, prolixiora licet, non possumus non exscribere. Postquam, eleganter, discrimen inter & nnN, posuisset, dicit: quod Amor summus, quando cogitationes
68쪽
DE TRANsuM T. ANIMA A. INLusAM nnullibi sitiat, quam in re amata, si proprie Chescheh: de post pauca: Easym est, purissimam apprehensionen
conferri homini, quam diu humores corporales fervent. q-τὴ magis Facultates corporales debititantur, ignisque cupiditatum extinguitur, tanto magis intelle- citus roboratur , lumen ejus augetur , apprehensio puri catur, S de eo, quod apprehendit, setatur, ita, ut cum homo perfecitus ad maturam aetatem pervenit, s morti
appropinquat, supra modum Apprehensio, Laetitia ex
apprehensione orta, es amor rei apprehense augeantur,tit anima a corpore quasi separetur, tempore voluptatis
illiuι. & iterum : Sessu est osculi, quod prae nimio amore mortuis ni in voluptate apprehensionis ejus. & adhuc: postea remanet intellectus iste in aeternum in uno eodemque statu , quia ablatum est impedimentum illud, quod nonnunquam distinguebis intor ipsum, es intere iis intelligibile subsistit ita in voluptate ilia magna,
nequaquam est ex voluptatibus corporalibus Et dum haec profitetur Rambamus, fatetur simul, hoc iuxta veterum philosophorum Aritrinam esse, quod etiam ex hactenus observatis, haut dissiculter putabimus credi. Contemplationes autem tandem istae, quas de Morte osculos instituimus, egregias nobis ciere possent cogit tiones, nisi, brevitatis studio, prohiberemur. Id tamen, instituti ratione, dicendum est: Eos, qui ad Sapientiae studia animum applicuere suum diligentius, philosephicisque melctematis accuratius sunt intenti, prae- . missis commemoratis, veteris doctrinae, hypothesibus,
melius depingi non posse, quam, si OSCULO SOPHI E)
MORTUOS dixerimus, morte vero, quae non solum
viva ; sed Vita ipsa& , optima quidem Naturae longe adhuc est melior vita. Possemus inde defiecti ad amo
69쪽
μrem,&quomodo Philosophus dum speculatur, recipro co quasi osculo moriatur, contemplatione scilicet praevii in tales deducatur voluptates animique delicias, ut, a corporeo & sensitati commercio anima ejus plane avella tur. Sed, dum haec facile ex praemissis possunt deduci; sicuti etiam, quas Parabolas exinde Nuptiales possemes,
non invito argumento, elicere: non attinet, extantiori
stylo, eo opere jam defungi. Candidatos tamenta Philosopbeae non incongrue, juxta hanc doctrinam, Le-dtissimos vocabimus Sponsi, qui OSCULO sibi SO PHIAM castissimam dearrharunt Virginem, ita, ut merito Eadem IPSIS Philosophico quodam Matrimonio jungatur. Qualium SPONSORUM , numero XXXIV. videlicet, CHRISTIANUM IENT ZSCHIUM,Dres densem,Ph. Bacc. & Patrii Nos comit Pastorem. HERMANNUM ROSAM, Lipsiens Ph. B. IOH. HENRICUM V ILHELMI, Grimina Misse, Ph. B. &Gymnas Portens Cantorem. MiCHAELEM DlTI MANNUM Dres densem Iin B. ISAACUM THILONEM, Insulan. Borussum Ph.B. hodie Facult. Philosoph. Asses IOHAN. BECKERUM, A eislad. Silesium Ph. B. ANDREAM DATHE Rochlitio Misse. Ph. B. BARTHOLOMAEUM FRANC N, meida - risc. Ph. B. IOH. OLEARlUM, Hallens Saxon. m. B. hodie λTheol. Doctor. & prof
hodie Superintend. Pegaviensem.
. PARTHOLO SEUM BURGHARDI, Bom Misit.
70쪽
CHRISTOPHORUM GRAEFIUM, Sulaa-ThurinnPh B. hodie Schol. Alteiab. Con-Reet.. IOHANNEM DOESNERUM, Leucopetrens. Misit.
Ph. B. hodie Consiliari. Sulabac.
. IOHAN. ZECHENDOMIUM, Graeci6 Varisse. IOHAN. CAROLUM GOLDSTEIN, Lipsiens: CHRISTOPHORUM MuLLERUM,ssenberg. Mise. GEORGIUM GRUNERUM, Blebiens. Saxon. . HENRICUM GEISI ERUM, Lipsiens. IOACHIMUM FELLERUM, Cygnea Misii. hodie
hodie Th. D. &Pastor. Ersuri. IOHANN. CRUGIUM Coburgens. Franc. NICOLAUM MEINIUM, Calmaria Alfiat.