장음표시 사용
101쪽
Trebonii, non plus gaseisus sum , quam dolui. Videte, quid se gavisum. quid doluisse dicat: facilius de pace
deliberabilis. Dedisse poenas sceleratum cineri vique Ossibus clarissimi Diri, et amaruisse numen deorum intra inem anni Dertentis , aut iam soluto Sumlicio Parricidii, atit imPendente , laetandum est. O Spartace lquem enim te potius appellem 3 cuius propter nosaria scelera tolerabilis suisse videtur Catilina: laetandum ESSe, ausus es Scribere. Trebonium dedisse poenas 3 sceleratum Trebonium y quo scelere, nisi quod leIdibus Mai liis a debita tibi pesie seduxit 7 Age, hoc Iaetaris: videamus, quid mo te seras. Hostem iudicatum hoc temPore Dolabellam , m quod sicarium Omcideris , et oideri cariorem Populo romano suum scurrae, quam C. Gesarem, Patriae Parentem, ingemiscendum est. Quid ingemiscis hostem Dolabellam iudicatu in 7 Quid Τ te non intelligis delectu tota Italia habito, consulibus missis. Caesare Ornato, sagis denique sumptis, hostem iudicatum 7 Quid est autem, scelerate, quod gemus, hostem Dolabellam iudicatum a senatu, quem tu ordinem Omnino esse uultum putasysed eam tibi causam belli gerendi proponis, ut senatum funditus deleas, reliqui boni et locupletes omnes summum ordinem subsequantur. At scurrae silium appellat. Quasi vero ignotus nobis suerit splendidus eques romanus, Trebonii pater. Is autem humilitatem despicere audet cuiusquam , qui ex Fadia sustulerit
aut iam soluto - ιmPemlenis Seduxit Ep. ad Treboniium. lit,. Glossatoris nolam esse M spicatus est X: Quod Mero a te , Miro optimo , Ernestius. Si genti ilia su ut Autonius sedtictus est, tuoque benesieio adhue dicere caedem partim Misiι haec Pestist interdum, quod in Trebonio potituitu esse, partim in milia Mix fas est. tibi subirascor. NA .
reliquis interfectoribus punitum iri. Qui ex Fadia Optimavi baue
102쪽
PHILIPPI EA TERTIΛDEClMA , C: P. II 97XI. Acerbissimum uero est, te, A. Hinc ornatum esse benesciis Caesaris, et talem ab eo relictum, qualem ipse miraris. Equidem negare non possum , a Caesare Hirtium ornatum; sed illa ornamenta, in virtute et industria posita, lucent. Tu vero, qui te ab eodem Caesare ornatum negare non potes, quid esses, si tibi ille oon tam multa tribuisset ecquo te tua virtus provexisset 2 ecquo genus 7 in lustris, popinis, alea.
vino, tempus aetatis omne consumpsisses, ut faciebas, quum in gremiis mimarum, mentum mentemque de- Poneres. Et te, O Puer . . . Puerum appellat, quem non modo virum, sed etiam sertissimum virum sensit et sentiet. Est istuc quidem nomen aetatis, sed ab eo minime usurpandum, qui suam amentiam puero huic
praebet ad gloriam . qui omnia eius nomini debes Debet vero, solvitque praeclare. Si enim ille patriae parens est, ut i appellas ego, quid sentiam, videro r
cur non hie parens verior, a quo Certe vitam habemus, e tuis facinorosissimis manibus ereptam 3. . .
id agere, ut iure damnatus sis Dolabellast Turpem vero actionem , qua defenditur amplissimi auctoritas ordinis contra crudelissimi gladiatoris amentiam i et tiι -- ne a haec literetur obsidione Z Venescam audes arpellare eum viriam, qui tuis veneficiis remedia inve
nit 2 quem ita obsides, nove Hannibal, aut si quis
acutior imperator suit, ut te ipse obsideas, neque te istinc, si cupias, possis explicare. Recesseris: undique omnes insequentur. Manseris: haerebis. Nimirum recte venesicam appellas, a quo tibi praesentem
Ferrarii emendationem receperunt omnes. tu mi,. erat ex eadem, vel ex ea dia. Eoquo genua Ursinus malebat misgenium. Reete opinor : sicut aute dicebantur omammua in Mistitia et in-
dustria Posito. Si quis aetitior Ironis. Vocat auistem Annibaluui, quia ille etiam inteemontium angustias a Fabio Dietatorscireumsessus . vix inde se explieaverati PE a.
103쪽
pestem vides comparatam. Vt quam Potentissimus su Cassius atque Brutus ' Putes Censorinum dicere, aut Ventidium, aut etiam ipsos Antonios. Cur autem nolint potentes esse , non modo optimos et nobilissimos viros, sed tecum etiam in rei pii b)icae defensione coniunctos Nimirum eodem modo haec advicitis, ut Priora; quae tandem 2 castra Pompeii senatum amellatis. XII. An vero tua castra potius senatum appellaremus 3 in quibus tu videIicet consularis, cuius totus
consulatus est ex omni monumentorum memoria revulsus; duo praetores sine causa difflis i. se aliquid habituros: nos enim Caesaris beneficia defendimus; praetorii, Philadelphus Annius, et innocens Gallius: aedilicii, corycus laterum et vocis meae Bestia, et fidei patronus, s Ddator creditorum Trebellius, et homo diruptus dirutusque, Q. Caelius, columenque amicorum Antonii, Cotyla Varius; quos Antonius doliciarum causa loris in convivio caedi iubebat a servis
publicis; septemvirales , Lento, Nucula; tum deliciae atque amores Populi romani L. Antonius; tribuni primum dui, designati, Tullus Hostilius, qui suo iure in
porta nomen inscripsit; qui quum prodere 'impera in lorem suum non posset, reliquit. Alter est designatus,
potentes seii Brutum et Cassium . quo Dolabellam hostem iudicari a senatu psssi estis. Ib. Corieus laterum Bestia) Iu CGrietis vel latet uomen VOPiscias; cureiaim liaue iliter aedilicios istos omittat. supra XI, 5 nominatu in ' vel le .gendum Corroras. ut Corycius late
rum et meae sit i. q. indefendendo Oli in latera et wocem sH-tia exeretii. Nam eum quinqritea a se deseuatim esse supra memoravit. Tum
autem legerem: Corycus laterum et Mocis meas y Viscitis, et Bestia. Co-πeus erat saecus suspenatis, sarina. aut arena rε .,letiis, ita quo impellendo et movendo exere
bantur athletae. Pro Corietis nisnulli liabent C. Oricus. In Porta nomen insurimu Quaa Hostilia dieebatur. Itire igitur quo.
dum auo in porta nomeu suum inscripsit. MAX. Immmatorem fruim) Caesarem ad les lem , aut D. Brutnm potius ,
104쪽
PHI LlPPICA TERGA DECIMA , CAP. 13 99Viseius nescio qui, sortis ut aiunt latro; quem ta
men temperantem fuisse serunt Pisauri balneatorem.
XIII. Sequuntur alii, tribunicii, T. Plancus in primis: qui si senatum dilexisset, nunquam curiam incendisset. Quo scelere damnatus, in eam urbem rediit armis , e qua excesserat legibus; sed hoc ei commune
cum plurimis dissimillimis. Illud tamen verum, quod in hoc Planco proverbii loco dici solet: perire eum
non posSe, nisi ei crura fracta essent. Fracta sunt, et
vivit. Hoc tamen, ut alia multa, Aquilae sertur acceptum. Est etiam ibi Decius, ab illis. ut opinor, Muribus Decii. Itaque Caesaris munere, Deciorum quidem , multo intervallo, per hunc praeclarum virum
memoria renovata est. Saxam Vero Decidium prael
viii qui possum, hominem deductum ex ultimis gen
tibus, ut eum tribunum plebis Videremus, quem civem nunquam videramus 3 Est quidem alter Saserna : sed Omnes tamen tantam habent similitudinem inter se , ut iii eorum praenominibus ervem. Nec vero Exitius Philadelphi Dater, quaestor, Praetermittendus est, ne, si de clarissimo adolescente siluero, invidisse videar Antonio. Est etiam Asinius quidam Senator vOluntarius, lectus ipse a se. Apertam curiam vidit post Caesaris mortem; mutavit calceos; pater conscriptus
Tem erantem Ieriant Pisauri balneatorem locus eat tu voce -- pera/ιtem. Qutim enim dicere videatur σώρρ Σ. ad balneatorum munus respicit, quorum eu aquam remperare. Horatius: Quo Chium metio cadum mercemur , qui aquam tem - -ae ignibus. Mτα
T. Planeus ) Tribunus pl. suit
Plancua, quo anno Clodius a Miloueti uua est: auctorque fuit, at Godii corpus in curia plebs cremaret: quo lucendio curia quoque ipsa confiagravit. Eo crimine lege Pompeia d. vi damnatum Caesae r ut uita Phil. x, M. MAN.
105쪽
repente Actias est. Non novi Sex. Albedium ; sed tamen neminem tam maledicum offendi, qui illum n garet dignum Antonii senatu. Arbitror me aliquos praeteriisse; de iis tamen, qui Occurrebant, tacere non potui. XIV. Hoc igitur Detus senatu, Pompeianum senatum despicit; in quo decem suimus consulares: qui si omnes viverent, bellum omnino hoc non suisset: auctoritati cessisset audacia. Sed quantum praesidii
fuerit in ceteris, hinc intelligi potest, quod ego tinus
relictus e multis, contudi et segi, adiuvantibus vobis, exsultantis praedonis audaciam. Quod si fortuna nobis modo non eripuisset Ser. Sulpicium, eiusque coli gam ante, M. Marcellum: quos cives 7 quos viros 2 si duos consules, amicissimos patriae , simul ex Italia eiectos; si L. Afranium, summum ducem; si P. Lentulum. civem quum in ceteris rebus, tum in salute mea singularem ; si Bibulum , cuius est in rempublicam merito semper laudata constantia ; si L. Domitium,
praestantissimum civem; si Appium Claudium, pari nobilitate et voluntate praeditum ; si P. Scipionem ,
clarissimum virum , maiorumque suorum simillimrim,ves publica tenere potuisset: certe , his consularibus, non esset Pompeianus despiciendus senatus. Vtriam igitur aequius, utrum melius rei publicae suit, Cn. Pompeium, an sectorem Cn. Pompeii vivere Anto.
nium 2 Qui vero praetorii 2 quorum princeps M. Cato, idemque omnium gentium virtute princeps. Quid reliquos clarissimos viros commemorem y ΝOstis omnes. Magis vereor, ne longum me in enumerando. quam
ne ingratum in praetereundo putetis. Qui aedilicii 2
Consule C. Marcellum , L. Lentulum. Pompeii comi las, tit in primum. delude Italiam relinquentis. MA . - Qui Mero Praetorii Quid Mero Vm
106쪽
PHILIPPICA TERTIA DECIMA, CAP. IS IOIqui tribunicii 2 qui quaestorii 2 Quid multa' talis se
natorum et dignitas et multitudo fuit, Ut magna excusatione opus iis sit, qui illa in Castra non venerunt. XV. Nunc resi qua attendite. Victum Ciceronem ducem habuistis. Eo libentius audio, quod Certe ille dicit invitus: nam de victo nihil laboro. Fatum enim meum est, sine republica nec Vinci posse, nec vincere. Macedoniam munitis exercussus. Et quidem fratri tuo, qui a vobis nihil degenerat, extorsimus. ricam commisistis Varo bis capto. Hic cum C. fratro putat se litigare. In Syriam Cassium misistis. Non igitur sentis, huic causae orbem terrae patere ; te, extra munitiones tuas, vestigium ubi imprimas, non habere8 sciam trihunarum gerere passi estis 2 Quid 2 ergo ut Marullum , ut Caeselium , a re publica removeremus eum , per quem, ut neque idem hoc posthac, neque multa huiusmodi accidere possent, consequuti sumus Vectigalia Iuliana Lupercis ademistis. Lupercorum mentionem sacere audet 8 neque illius diei memoriam perhorrescit, quo ausus est, obrutus Vino, unguentis oblitus, nudus, gementem populum romanum ad
Paro bis eapto intilium Va mitti his eei erat Caesar: primim Cor. soli eum L. Domitio, deinde iis Α- Diea . cui provinciue praefuerat. Vide Orat. pro Ligario. FERB. Glem terrae yatere Sie Ursinus legit tu eod. vet. Et praetulit Lain
binus vulgato Parer . Caseam Servili una Cascam , uum e Caesaris percussoribus. NAN. NdZ ergo - remotheremus Ita melius interpunxi. Vulgo quid ergo put Mamiliam. tit Caesetiunt a ra-mblica rem Meremus, eram, ele. Se insus eati Quid p ergo nos , ut Caesar oon Martiniam et Gesetium ob detrao-n alasvae Caesaris Iaseiam
tribunatu moGit, nos Caseram a re publiea rem Meremus.
bunos Pl. quoa Caesar a rep. rem ε erat, quia quum statuae anae Coro
nam laureum saseia candida praeli gatam nescio iniis e tu thh imposuisset. saseiam detrahi. hominetisque onei in viveula lumissent. Sueton. Plui. Appian. Dio. NAX. Vt neque idem hoe Ne aeeidero posset id, quod aeciderat Marullo. et Caesetio. ID. Ademistis Lupereis veetigal Caesar dederat, eo mortuo senatus ade mit. ID.
107쪽
IO ZIN M. ANTONIVM servitii lem cohortari 7 Veleranorum colonias, deductus lege et senatusconsulto, sustulistis. Nos sustulimus, an contra lege comitiis centuriatis lata sanximus 7 Vide ne tu veteranos tamen eos, qui erant perditi, perdi
deris, in eumque locum deduxeris. cx quo ipsi iam
sentiunt se nunquam exituros. Massiliensibus iure
belli adempta reddisuros uos, pollicemini. Nihil disputo de iure belli. Magis facilis disputatio est, quam ne
cessaria. Illud tamen advertite, Patres conscripti, quam sit huic rei publicae natus hostis Antonius, qui tantopere eam civitatem oderit, quam scit huic vel publicae semper suisse amicissimam.
XVI. Neminem Pommianum, qui uisat, tenere lege Hirtia dignitates ' Quisquam iam legis Hirtiae mentionem facit 3 cuius non minus arbitror latorem ipsum, quam eos, de quibus lata est. poenitere 7 Omnino, mea quidem sententia, legem illam appellare fas non est; et, ut sit lex, non debemus illam Hirtii legem putare. Apuleiana pecunia Brutum subornastis. Quid, si omnibus suis copiis excellentem virum respublica armasset' quem tandem bonum poeniteret 8 nec enim sine pecunia exercitum alere, nec sine exercitu fratrem tuum capere potuisset. Securi percussos Paetum et Menedemum , cisitate donatos, et hosρites Caesaris, laudastis.
Lege et senatuseonstitio In multis MSS. eopula ahesti Lege comιltis centrariatis lata γ Sie Fertur. Vulgo oli in an contra legem eomitiis cenitirialis latam. Iutid tamen adi ertile Ferrae. ENSS. anima Mertite. Neminem In eod. Ursini an ne acuis neminem; quod Ferrario quo Μque Plaeebat.
I s. Hirtis lane legem tulerat
Ilituus tribunus pl. seu praetor, ne Pompeiani magistratus petere PO sent. Sie etiam Sulla lutei at de proscriptorum siliis: quam tamen legemitu Caesar quidem ipse servavit. ει R. Dignitates Ernestius malebat ἀ-
Quisquam iam legis in Vulgo olim
Non debemus illam Hirtii Iegom
pulare Sed Caesaris, cuius eam iussu tulerit Hirtius praetor. FERE.
108쪽
PHILIPPICA TERT A DECIMA, CAP. I 6 Io 3 Non laudavimus, quod ne audivimus quidem. Valde enim nobis in tanta perturbatione reipublicae de duo
bus nequissimis Graeculis cogitandum fuit. Theopom-Pum, nudum, e uisum a Trebonio, confugere Alexandriam neglexistis. Magnum .crimen senatus. De Theopompo, summo homine, negleximus: qui ubi terrarum. sit, quid agat, vivat denique, an mortuus sit, quis aut M:it, aut curat 7 Ser. Gallum eodem pugione aus cinctum in castris Oidetis. Nihil tibi de Galba vespondeo, sortissimo et constantissimo cive: Coram aderit:
praesens tibi et ipse, et ille, quem insimulas, pugio
respondisbit. Milites aut meos, aut peteranos Contraxistis, tanquam is exitium eorum, qui Caesarem occide, M. G cos m nec opinantes ad quaestoris sui, ausimpervioris, aut comm onum monum Pericula impu
listis. Scilicet verba dedimus, decepimus: ignorabat legio Martia, quarta; nec sciebant veterani, quid age
retur. Non illi senatus auctoritatem, non libertate in Populi. romani sequebantur; Caesaris mortem ulcisci volebant, quam omnes fatalem fuisse arbitrabantur; te videlicet salvum, beatum, florentem esse Cupiebant. O miser tum re, tum hoc ipso, quod non sentis, quum
XVII. Sed maximum crimen audite. Denique quid non Gut probauistis, aut fecistis ' quid faciat, si revivi-Ecat . . . . Quis 2 credo enim, alIeret aliquod scelerati hominis exomplumi Cn. Pompeius ψse' O nos turpes, si quidem Cn. Pompeium linitati sumus i aut fissis eius,
Non laudat imus Ita reeta eorrexit Εrn. Vulgo laudamus. Sor. Guam Vnum ex iis qui Cae- resa seeidarunt. Sulpitio. geniis. P t um. teste Suetonio . Galbae imperatoris. Eius exstat lib. X ad Cieeronein epistola de proditio ad Muti
Quaestoris sui in Quaestor Caesaris Antonius fuerat in Gallia. Phil. it. ID. - Aut ιmμeraloma Dux eorum ei vilihello fuerat Antonius: evi Pharsalienetiam pugna sinistrum coruu Caesar praebuit. ID.
109쪽
si domi possis esse' Poterit, mihi crede. Nam paucis diebus et in domum et in hortos paternos immigrabit. Postremo negatis Pacem Aosse fieri, nisi aut emisero Brutum, aut frumento iuDero. Alii istuc negenti ego vero, ne si ista quidem seceris, unquam tecum pacem huic civitati suturam puto. Quid ' hoc Placetne peteranis isti quilus adhuc omnia integra sunt. Nihil vidi tam in t grum , quam ut oppugnare imperatorem incipiant,
quem tanto studio consensuque offenderint . . . qiaoniam Dos assentationibus et Denenatis muneribus Denistis.
Depravati ac corrupti sunt quibus persuasum est, foedissimum hostem iustissimo bello persequi 2 At militibus inclusis opem fertis. Nihil moror eos sat sesse, et ire quo iubetis: Si tamen Patiuntur perire eum , qui meruit. Quam benignei denique usi liberalitate Antonii milites imperatorem reliquerunt, et se ad hostem metu perterriti contulerunt: per quos si stetisset, non Dolabella prius imperatori suo, quam Antonius etiam collegae parentasset. Concordiae factam esse mentionem scribilis in senam, et legatos esse
Quibus adhue omnia integra sunt Noadum enim contra me in aciem descenderuiit i liret iis utram velint. partem adhuc sequi. Besellit hcie Cicero, et ostendit. iis qui Antonium tanto studio consensuque reliquerint, integea iam omnia non esse: unum
quidem illud vere integrum iis esse, ut ipsum Antonium oppugnare incipiant . quem iam transauntes ad Caesarem e enderint. Sie enim lego rnon, ut alii. defendinisti Quod ad
Brutum referri non potest, quem Ve' erant armis defendere nondum coeperant. Nondum enim Mutinam Pervenerant. FLLR.
Ossenderint ) Beete sie plurimi
eod LIIS. Olim edebatur demderant. Muneribus Honoribus, qui exitio
Non DNMella prius i eratori auo Non prius Dolabella imperatori suo Caesari Trebonii nece Parentasset, quam Antonius eidem Caesari, collegae suo, D. Bruto interfecto. In.
110쪽
PHILIPPICA TERTIA DECIMA, CAP. 38 Iosconsulares qui que. Di ile est credere, eos, qui mayraec*stem egerint, aequissimas conssitiones ferent , et tamen ex his aliquid reminere cogitaritem, Putiare, aliquid moderare aut humane esse facturos. Vii vitam perisimile est, qui iudicauerint hostem Dolabeuam ob rectissimum factatis, eosdem nobis parcere posse, idem aerissent us. Parumne videtur omnium facinorum si hi cum Dolabella societatem initam confiteri 2 nonne ce nitis , ex uno sonte omnia scelera manu re Ipse denique satetur, hoc quidem satis acute, non POSSe eos,
qui hostem Dolabellam iudicaverint ob rectissimum iacinus ita enim videtur Antonio , sibi parcere, idem
XVIII. Quid huic saetas, qui haec literis memoriaeque mandarit, ita sibi convenisse cum Dolabella , ut ille Τrebonium, et, si posset, etiam BPutum, CasSium, discruciatos necaret, eademque inhiberet supplicia
nobis 8 Conservandus civis cum tam pio iustoque laedere. Is etiam queritur conditiones suas repudiatas, aequas quidem et verecundas; ut haberet Galliam ultimam, aptissimam ad bellum renovandum instruendumque provinciam; ut Alaudae in tertia decuria i dicarent, id est, ut perfugium scelerum esset cum
turpissimis reipublicae sordibus; ut acta sua rata essent, euius nullum remanet consulatus vestigium. Cavebat
etiam L. Antonio, qui suerat aequissimus agri privati et publici decempedator, Nucula et Lentone collega.
Quamobrem pos potius animaduertiae, utrum sis elegantius , es parauus utilius, Trebonii mortem Pers qui , an Caesaris; et utrum sit aequitis, concurrere nos, quo facilius rerioisces Pompeianorum causa, toties lin Iasa, an consentire, ne luditrio simus inimicis. Si