M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

발행: 1827년

분량: 688페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

gatos mittendos censui; ego ante legatorum reditum ausus sum dicerer Pacem ipsam si afferrent, quoniam sub nomine pacis bellum lateret, repudiandam; ego princeps sagorum i ego semper illum hostem appellavi , quum alii adversarium; semper hoc hellum, quum alii tumultum. Nec haec in senatu solum; eadem ad populum semper egi; nec solum in ipsum ,

sed in eius socios facinorum et ministros, Et prae- Sentes, et eos, quis una sunt, in totam denique M. Antonii domum sum semper invectus. Itaque, ut Hacres et laeti, spe pacis obIata, inter se impii cives, quasi vicissent, gratulabantur : sic me iniquum eiurabant, de me querebantur. Dissidebant etiam Servilio. Meminerant, eius sententiis confixum Antonium; L. Caesarem, sortem quidem illum et constantem senatorem, avunculum tamen ; Calenum, procuratorem; Pisonem, samiliarem. Te ipsum, Pansa , vehementissimum et sortissimum consulem, factum iam putant leniorem: non quo ita sit, aut esse Possit; sed mentio a te iacta pacis, suspicionem multis attulit immutatae voluntatis. Inter has personas me intemiectum amiel Antonii moleste ferunt: quibus gerendus mos est, quoniam semel liberales esse coepimus.

Proficiscantur Iegati optimis ominibus; sed ii proficiscantur, in quibus non omendatur Antonius. Quod si de Antonio non laboratis, mihi certe, Patres Comscripti, consulere debetis. Parcite oculis saltem meis, et aliquam veniam iusto dolori date. Quo enim ad spectu videre potero mitto hostem patriae, ex quo

Britam laterae Graiisti e vis. Et ibant Iurore. est iureiu- addidit rando recu-re aliquem, ut in P Sis me istiquum Inimi m m. quom et suspectum. FLE Gueis. Sed verum est et proprium taberales esse coepimus Nitte is x. hae fori l. ιmquum. Rerum legatis. ID.

82쪽

PHILIPPICA DUODECiMA, CAP. 9 77

nubi odium in illum commune vobiscum est , sed quomodo adspiciam mihi uni crudelissimum hostem , tit declarant eius de me acerbissimae conciones 2 Adeone me ferreum putatis, ut eum eo congredi, aut illum adspicere possim 2 qui nuper, quum in concione donaret eos, qui ei de parricidis audacissimi videbantur, mea boua donare se dixit Petissio Vini nati, qui ex naufragio luculenti patrimonii ad haso Antoniana

saxa proiectus est. An L. Antonium adspicero potero cuius ego crudelitatem Effugere non potuissem, nisi me moenibus et portis et studio municipii msi

sendissem. Atque idem hia mirmillo Asiaticus, I. Italiae, Eollega Lentonis et Νuculas, quum Aquilae primi pili nummos aureos daret, do meis bonis se dare dixit. Si enim de suis dixisset, ne aquilam quidem

ipsam credituram putavit. Non serent, non forent, inquam, oculi Saxam, Caphonem, non duos praetores , non tribunum plebis, non duo designatos tribunos, non Bestiam, non Τ rebellium, non Plancum. Νon possum animo aequo videre tot, tam importunos , tam sceleratos hostes; nec id sit fastidio meo, sed caritato reipublicae. IX. Sed vincam animum, mihique imperabo; dolo. rem iustissimum , si non potero Dangere, occultabo... Quid 2 vitae censetisne, Patres conscripti, habendam mihi aliquam esse rationem 7 quae mihi quidem mi innime cara est, praesertim quum Dolabella secerit, ut optanda mors esset, modo sine cruciatu atque xormentis; vobis tamen , et populo romano vilis esso

gua voee Aquιlas, quae centurionis nomen erat, et totius legio A. Ga.

3nterfecto crudeliter Trebonio, esseeilut optabilia mors esset sive eruciali. laus.

83쪽

spiritus meus non debet. Is enim sum, nisi me sorte salio, qui vigiliis, curis, sententiis, perieulis etiam, quae plurima adii propter acerbissimum omnium in me odium impiorum, perfecerim, ut non obstarem rei pii blicae : ne quid arrogantius videar dicere.

Quod quum ita sit, nihilne mihi de periculo meo

Cogitan turmis putillis 2 Hic quum essem in urbe aedomi, lamen inulta saepe tentata sunt, ubi me non solum amicorum fidelitas, sed etiam universae civi

tatis oculi custodiunt. Quid censetis, quum iter in-Messus ero, longum praesertim 3 nullasne insidias timescendas 3 Tres viae sunt ad Mutinam , quo festinat animus, ut quam primum illud pignus libertatis populi romani, D. Brutum, adspicere possim: cuius in complexu libenter extremum vitae spiritum ediderim, quum omnes actiones horum mensum, Omnes sententiae meae pervenerint ad eum, qui mihi suit propositus , exitum. Tres ergo , ut dixi, viae: a supera mari, Flaminia; ab insem, Aurelia; media, Cassia. Nunc, quaeso, attendite, num aberret Coniectura suspicio periculi mei. Etruriam discriminat Cassia. Scimus ne igitur, Pansa, quibus 4n locis nunc sit Lentonis Caesennii septemviralis auctoritas 2 Nobiscum nec animo certe e , nec corpore. Si autem aut domi est, aut non longe a domo, certe in Etruria

est, id est, in via. Quis igitur mihi praestat, Lento-

m non obstarem Sie recte Lam. hia. Een. Vulgo obstarent. Horiam mensum Sie e NM. Muret. Graev. vulgo mensium. Num aberret coniectura Vulgo aeoniectura. Male. Emestriis eoaiicie-hat n- --- a contectura Vestra sus cis R. m. Sed verum est Mereri coniectura. Sie de Natura Deor. I, 36, quum dixisset, vituperatos esse e qui sus Mati sint esse naturam divinam addit: Qui etiam si aberrane

84쪽

nem uno capite esse Contentum 2 Dic mihi praeterea, Pansa: Ventidius ubi sit, cui sui semper amicus, antequam ille reipublicae bonisque omnibus tam aperte est sactus inimicus. Possum Cassiam vitare, tenere Flaminiam. Quid, si Anconam . ut dicitur, Ventidius venerit 7 poterone Ariminum tuto accedere 7 Restat Aurelia. Hic quidem etiam praesidia habebo; possessiones enim sunt P. Clodii. Tota familia occurret. hospitio invitabit, propter familiaritatem notissimam. X. Hisce ego me viis committam, qui Terminalibus nuper in suburbium, ut eodem die reverterer, ire non sum ausus 3 Domesticis me parietibus vix tueor sine amicorum custodiis. Itaque in urbe maneo; si licebit, manebo. Haec mea sedes est, haec vigilia, haec custodia, hoc praesidium stativum. Teneant alii castra, regant res bellicas; oderint hostem; nos, ut dicimus,

semperque iacimus, urbem et res urbanas vobiscum pariter tuebimur. Neque vero recuso munus hoc: quamquam populum romanum video pro me recusare. Nemo me minus timidus, nemo cautior. Res declarat. Vigesimus annus est, quum omnes scelerati

me unum petunt. Itaque ipsi, ne dicam mihi, reipublicae poenas dederunt: me salvum adhuc respublica conservavit sibi. Timide hoc dicam : scio enim quidvis homini accidere posse; verumtamen semel circumseptus lectis valentissimorum hominum viribus

Vno capite esse eontentum sola morte esse contentum: lion autem me eum erueiata lutescere velle, ut Do

labella Trebonium. FE R. B H Itonice scilicet. Terminalibus Die, qui Termino deo dicatus erat, x nimirum Calendas Martii, de quo Ovid. II Fust.

C M. SM. Regant res bellieas Ita eorrexivulg. teneant alii castra , regna, re bellisas. Oderint Fuernus e coniectura. fuderint , idque Lambitio placuit. Warietibileg eoni. Miderinti Se inrcumsuttis Clodianis temporibus. Ita correxit Faemus, pro Lautibus Manutio et Ernestio. Vulgo

85쪽

IN M. ANTONIVM cecidi sciens, ut honestissime possem exsurgere. Possumne igitur satis videri cautus, satis Providus, sitne huic itineri tam infesto. tamque periculoso Commisero 7 Gloriam in morte debent ii, qui in republica VerSantur, non culpae reprehensionem , et stultitiae vituperationem relinquere. Quis bonias non Iuget

mortem Trebonii 3 quis non dolet in tori tum talis et civis et viri 3 At sunt, qui dicant dure illi quidem, sed lamen dicunt : minus dolendum, quod ab homine impuro nefarioque non caverit. Etenim qui multorum custodem se profiteatur, eum sapientes sui primum capitis aiunt custodem esse oportere. Quum

septus sis legibus, et iudiciorum metu, non Sunt omnia timenda, nsque ad omnes insidias praesidia quaerenda. Quis enim audeat luci. quis in militari via , quis bene comitatum , quis illustrem aggredi ΤΗaec neque hoc tempore , neque in me valent. Non modo enim poenam non extimescet, qui mihi vim a tulerit, sed etiam gloriam sperabit a latronum gregibus, et praemia. XI. Haec ego in urbe praevideo ; sacilis est circum,SPectus , unde eXeam, quo progrediar, quid ad dextram , quid ad sinistram sit. Num idom in Apennini tramitibus sacere potero' in quibus, etiamsi non erunt in idiae, quae facillime esse .poterunt, animus tame uerit sollicitus, ut nihil possit de ossiciis legationis attondere. Sed effugi insidias; perrupi Apenninum.

Nempe in Antonii congressum colloquiumque veniendum est. Quinam locus capistur 7 Si extra castra , ceteri viderint; ego mortem actutum suturam puto. Novi hominis surorem, novi effrenatam violentiam. Cuius acerbitas morum, immanitasque naturae, ne vino

quidem permista temperari solet: hic ira dementiu que instam maius, adhibito fratre Lucio, telerrima

86쪽

PHILIPPICA DUODECIMA, CAP. Ia 8 Ibellua, nunquam profecto a me sacrilegas manus atque impias abstinebit. Memini colloquia et cum acerrimis hostibus, ct cum gravissime dissentientibus civibus. Cn. Pompeius, Sexti filius, Consul, me praesente, quum essem tiro in eius exercitu , cum P. Vettio Scatone, duce Marsorum, inter bina castra colloquutus est. Quo quidem memini Sex. Pompeium, fratrem consulis , ad colloquium ipsum Roma venire, doctum virum nique sapientem. Quem quum Scato salutasset,

Quem te appellem 2 inquit. At ille : Voluntate hospi

tem, necessitate liostem. Erat in illo colloquio aequitas; nullus timor, nulla suberat suspicio; mediocre etiam odium. Non enim, ut eripere ut nobis socii civitatem, sed ut in eam reciperentur, petebant. Sulla cum Scipione intor Cales et Teanum, qui in olle P DO-

bilitatis florem, alter belli socios adhibuisset, de auctoritate schatus , de suffragiis populi, et de iure ci

vitatis , leges inter se, conditionesque contulerunt. Non tenuit omnino colloquisam illud sidem: a vi tamen Periculoque ab suit. Possumusne igitur in Antonii latrocinio neque esse tuli 7 Non possumus; aut, si ceteri possunt, me posse distido. XII. Quod si non extra castra congrediemur, quae ad colloquium castra sumentur 7 In nostra ille nunquam veniet: multo minus nos in illius. Reliquum est,

gii serebissime. Scatone Appiau. et Vellei. Pal. Catonem appellaut.

De su regiis populi. quihus non

admiseeri libertinos, sed in quatuor tantum urbanis tribubus, ut antea. svMagium ferre. Sulla volebat: Mariani. contra, susteugii lutionem eis esse in omuibus xxxv tribubus. NAX. tulitionesque , contulerunt Sie

Ferrar. Lainhin. Ern. Vulgo oliminis inter se conditione, contialerunt. Geuter. et Graev. leges inter se, eonditiones, contulerunt. Non tenuit omnino eolloquium imiud fidem Quia Scipionis exercitus,

a Sulla eorruptus, dueem suom reliquit: quem tamen Sulla, quum posset interseere. dimisit in umena.

Epitome, lib. LXXXV ; Plutarctus in Sulla.

87쪽

IX M. ANTONIVM ut et accipiantur et remittantur postulata per literas. Ergo erimus in castris. Mea ad omnia postulata una sententia : quam quum hic , Vobis audientibus, dixero , isse et redisse me putatote; legationem consecero. Omnia ad senatum mea Sententia reiiciam, quaecumque postulabit Antonius. Neque enim licet aliter, neque permissum est nobis ab hoc ordine, ut bellis consectis, decem legatis permitti solet more maiorum: neque ulla omnino a Senatu mandata accepimus. Quae quum agam in consilio, nonnullis, ut arbitror, repugnantibus, nonne metuendum est, ne imperita militum multitudo per me pacem distineri putet7 Facite, hoc meum consilium legiones novas non improbare. Nam Martiam, et quartam , nihil cogitetis, praeter dignitatem Et decus, Comprobaturas cSSe: Certo scio. Quid 2 veteranos non Veremur 7 nam timeri se, ne ipsi quidem volunt. Sed quonam modo accipient Se veritatem meam 2 Multa enim salsa de me audierunt; inulta ad eos improbi detulerunt. Quorum Commoda, ut vos optimi testes estis, Seni per ego Sententia, auctoritate, oratione sirmavi: sed credunt improbis, credunt turbulentis, credunt suis. Sunt autem sortes illi quidem, sed Propter memoriam rerum, quas geSSE-runt pro populi romani libertate, et salute reipublicae, nimis feroces, et ad suam vim omnia nostra consilia refocantes. Horum ego cogitationem non vereor; impetum pertimesco. Haec quoque pericula talita si ensu gem, satisne tutum reditum putatis fore 2 Quum

Postulabit IIS. IIuydee. Postula .vit , unde Em. coui. Postularit. Derem legatis Qui mittebantiir , iit victis gentilius leges darent, ea elue regio, quae redacta armis esset in populi romaui potestatem, P vi uciae formam acciperet. Nobis civ quit, non idom. quod illis permis-

um est: sed nostra sententia nihil constituere, ad seriaturn reiicere om nia debemus. MAN. Cogitationem Sic IIS. Ferrar. Et Gueis. Huydec. Vulgo olim cΜιιω-

tiones.

88쪽

enim et vestra auctoςitate et meo me more defendero, et meam fidem reipublicae constantiamque praestitero: tum erunt mihi non hi solum, qui ine oderunt,

sed illi etiam, qui invident, exti vescendi. Custodiatur igitur mea vita reipublicae, eaque, quoad vel dignitas vel natura patietur, patriae reservetur: mors nulem necessitatem habeat suti, aut, si ante oppetenda est, oppetatur cum gloria. IIaec quum ita sint, etsi hanc legationem respublica , ut levissime dicam, Don desiderat; lamcn, si tuto licebit ire, proficiscar. Omnino, Patres conscripti, totum huiusce rei cousilium non periculo meo, sed utilitate reipublicae metiar. De qua mihi, quoniam liberum est spatium, inultum etiam atque etiam Considerandum puto, idque potissimum faciendum, quod maxime interesse reipublicae iudicavero.

Vt dieam 3 Possem quasi minime necessariam. MAI.eere: Reiles i. odit, utpote quise damnunt tri,iaus, quam Duelum asseret: Miatium etiam MS. Ursin. dumis ea lioc lanium dico: Non desideial, que mihi tiberiam est, multo etiam.

89쪽

M. ANTONIVM

A principio huius belli , Patres conscripti, quod

cum impiis civibus, consceleratisque hominibus, suscepimus, timui, ne conditio insidiosa pacis, Itho latis Pecuperandae Studia restinguexet. Dulce enim etiam nomen est pacis; res vero ipsa quum iucunda, tum Salutaris. Nam nec privatos secos, nec publicas leges, nec libertatis iura cara habere potest, quem discordine , quem caedes civium, quem bellum civile delectat; ei imqtie ex numero hominum eiiciendum , ex sinibus humanae naturae exterminandum Puto. Itaque sive Sulla, sive Marius, sive uterque', sive Octavius, sive Cinna, sive iterum Sulla, sive alter Marius, ot Carbo, sive quis alius civile bellum optavit, cum detestabilem civem reipuliticae natum iudico.

Num quid ego de proximo dicam, cuius acta de sendimus, quum ipsum iure caesum sateamur 7 Nihil igitur hoc cive, nihil hoc homine tetrius: si aut civis,

,ura Vulgatum ut multu

gravius praetulit Em. evi tamen test videbatur numerosius post Publieas leges eollocari. De proximo Mil. Caesare. Quum ipsum tim aravioremi sum Muret. Gruev. e cod. valle.

90쪽

PHILIPPICA TERTIA DECIMA , CAP. 2 85

aut homo habendus est, qui civile bellum consi piscit. Sed hoc primum videndum est, Patres conscripti, cum omnibusne pax esse possit, an sit aliquod hellum inexpiabile : in quo pactio pacis tex sit servitutis. Pacem cum Scipione Sulla sive faciebat, sive simulabat, non

erat desperandum, si convenisset, sore aliquem tolerabilem statum civitatis. Cinna si concordiam cum Octavio confirmare voluisset. hominum in republica Sanitas remanere potuisset. Proximo bello si aliquid de summa gravitate Pompeius, multum de cupiditate Caesar remisisset: et pacem stabilem , et aliquam rem

publicam nobis habere licuisset. II. Hoc vero quid est 2 cum Antoniis pax potest esse8 cum Censorino, Ventidio, Trebellio, Bestia, Nucula , Munatio . Lentone, Saxa 7 Exempli causa paucos nominavi: genus infinitum, immanitatem quo ipsi comitis reliquorum. Addite illa naufragia Caesaris amicorum, Barbas Cassios, Barbatos, Polliones; addite Antonii collusores et soda Ies, Eutrapelum, Melam, Caelium, Pontium. Crassicium , Tironem .

Mustelam , Petissium : comitatum relinquo , duces nomino. Accedunt Alaudae, ceterique Veterani, seminarium iudicum tertiae decuriae, qui, suis rebus exhaustis, beneficiis Caesaris devoratis, fortunas nostras concupiverunt. O sdam dexteram Antonii, qua ille plurimos cives trucidavit' o ratum religiosumquc foedus, quod cum Antoniis secerimus i IIoc si Marcus violare conabitur, Lucii eum sanctitas a scelere

revocabit. Illis Iocus si in hac urbe suevit, urbi ipsi

Nominum in republiea Suspeetum

est hominiam. Fa8mus malebat omm-no. Sed hoc minus satis et t. Aeeedunt Alaudae Vulgo huc --eedunt. Sed hiae quom de rebus non de Personis dicatur, auctore Ernestio delevi.

SEARCH

MENU NAVIGATION