장음표시 사용
111쪽
IX M. ANTONIVM esset iugulata , nunquam exsumeret: quod tibi luisque contingati Virum , inquit, elegantius. Atqui hoc hello de elegantia quaeritur i et parti s utilius. Partes, furiose, dicuntur in soro, in curia. Bellum contra patriam nefarium suscepisti; oppugnas Mutinam; circumsedes consulem designatum ; bellum contra te duo consules gerunt, cumque his pro praetore Caesar; cuncta contra te Italia armata est. Istas tu Partes potius quam a populo romano desectionem vocas ' Potius Trebonii mortem , an Caesaris Persequamur' Trebonii satis persequuti sumus. hoste iudicato Dolabella; Cae saris mors facillime de inditur oblivione et silentio. Sed videte, quid moliatur. Quum mortem Caesarisulciscendam putat, mortem proponit non iis solum, qui illam veni gesserunt, sed iis etiam, si qui non
XIX. Quitas viri nostrum ceciderint, lucro filiarum est. Quod spectaculum adhuc *sa fortuna Ditas)u, ne piaderet unius cor oris duas acies. lanista Cicerone, dimia cantes : qui usque eo sita est, ut iisdem ornamentis δε-c erit Dos, quibus dec tum Caesarem gloriatus est. Pergit in me maledicta, quasi vero ei pulcherrime priora processerint: quem ego inustum verissimis maledictorum notis tradam hominum memoriae sempiternae. Ego lanista' et quidem non insipiens. Deteriores enim iugulari cupio, meliores vincere. Vtri ceciderint, scribit lucro nobis suturum. O praeclarum
lucrum i quo , te victore quod dii omen avertant i ,
beata mors eorum futuru sit, qui e vita excesserint siue tormentis. A me dec tos ait eisdem ornamentis Hi tium et Caesarem. Quod, quaeso, adhu a me est tri-
Cod. Lang. resurgeret. daalores, eorum magister. FER .Lanista Cieet o Quasi ei ven ita Et quidem Ita Fertarius bene. inter se eommittetis, ut lanista gla- Vulgo erat Equidem.
112쪽
butum Hirtio ornamentum 2 nam Caesari plura et maiora debenturi Deceptum uutem Patrem a me CaeSR-
rem dicere audes 8 Tu, tu, inquam, illum occidisti Lupercalibus: cuius, homo ingratissime, flaminium cur reliquisti 7 Sed iam videte magni et clavi viri admirabilem gravitatem atque constantiam. Mihi quiadem constras, nec meam contumeliam, nec meorumferre; nec deserere partes, quio Pompeius odiuit, nec pereranos sedibus mis moueri pati, nec singulos ad crucia
tum trahi, nec Dissere Mem , quam dedi Dolabe tie. Omitto alia r sdem Dolabellae, sanctissimi viri, deserere homo pius non potest. Quam fidem 3 an optimi
cuiusque caedis, urbis et Italiae partitionis , suis dandarum diripienda Puinque provinciarum 2 Nam quid erat aliud, quod inter Antonium ei.Dolabellam, impurissimos Parricidas, laedere ac si do sanciretur 7 Nec Myidi societatem Oiolare, piissimi hominis. Tibi cum Lepido soci tas, aut cum ullo, non dicam bono civi, sicut ille est, sed homine sano 2 Id agis, ut Lepidum aut impium aut insanum existimari velis. Nihil agis
quamquam affirmare de altero disicile est), de Lepido
Praesertim, quem ego metuam nunquam bene sPerabo, dum licebit. Revocare te a furore Lepidus voluit, non adiutor esse dementiae. Tu porro ne Pios
Flaminitim erar reliquiali ρὶ Legi- uilis Pilii. 2 staminem Caesaris , quem sentitus ei tanquam deo deerevit. M. Antonium fuisse. Legimus et Phil. XI. suum L. Valerius Flaccus consul, inviisque flumen Martialis , ad bellumitvrtis esset, P. Crassum, eius mile-gain. qui lioutifex max. erat, multam dixisse. si a sacris discessisset. 1laminemque pontisci. iussu populi. paruisse. Cor tum igitur. inquii Eieero. naminio Caesaris relicto. ad bellum proseerus es 8 FE R. Sellibus suis Agris a Caesare assignatis. Hoc ad eoneiliandos sihi ve
teraliorum Omnium animos, quum revera de iis tantum laboraret, qui cum ip,O erant. ID.
I stolle, o ita NM. Ferrae. et Grae via. olim edebatur de aliquo. Meltiam nunquam Nunquam soro
credam socium furoris tui. Aut nobiscum erit, aut qlitescet. Vel et Mein tuam nunquam. quia uon is est. qai nocere Posse videatur. FERE.
113쪽
quidem, sed piissi in os quaeris; et, quod verbum omnino nullum in lingua Latina est, id, propter tuam divinam Pietatem , novum inducis. Nec Plancum Prodere, Paris mem consiliorum. Plancum participem 2 cuius memorabilis ac divina virtus lucem assert reipublicae nisi sorte eum subsidio tibi venire arbitraris cum sortissimis legionibus, maximo equitatu peditatuque GaIlorum), quique, nisi ante eius adventum reipublicae poenas dederis. huius belli seret principatum. Quamquam enim prima praesidia utiliora reipublicae sunt,
XX. Sed iam se colligit, et ad extremum incipit philosophari. Si me rectis sensibus eunIem dii immortales , ut Vero , adta erint, osseam libenter. Sin autem aliud me fatum manes, Praec*io gaudia sumticiorum suorum. Namque, si tricli Pon estini tam insolentes sunt; uictores quules futuri sint, sos Potius e rei ini. Praecipias licet gaudia: non enim tibi cum Pompeianis, sed cum universa republica bellum est. Omneste dii, homines , summi, medii, insimi; cives, Peregrini ; viri, mulieres ; liberi, servi oderunt. Sensimus
hoc nuper salso nuntio: Vero propediem sentiemus. Quae si tecum ipse recolis, aequiore animo et maiore Consolatione moriere. Denique summa iudicii mei spectat huc, ut meorum seriurias ferre possim, si aul obi pisci oelint ipsi fecisse , aut ulcisci parati sim una nobiscum caesaris mortem. Hac Antonii sententia cognita, dubitaturosne A. Hirtium, C. Pansam, ConStiles, Pu tatis, quin ad Antonium transeant 2 Brutum obsideant
Mutinam expugnare cupiant2 Quid de Pansa et Hirtio loquor 8 Caesar, singulari pietate adolescens, poterit
Plancium ὶ L. Planeum. eonsulem Et Hirtio loquor Zὶ Ita iam Faem. designatum, qui Galliam ulteriorem Iegendum censuit, ut erat in exemin, regebati Plin. 5. ID. pinti Ant. Augustini pro vulg. loquar.
114쪽
PHILIPPICA TERTIA DECIMA, CAP. 2O lo se tenere, quin D. Bruti sanguine poenas patrias persequatur 2 Itaque secerunt, uti, his literis lectis, ad
munitiones propius accederent. Quo maior adolescens Caesar, maioreque deorum immortalium beneficio rei publicae natus est, qui nulla specie paterni nominis, nec pietate, abductus unquam est. Jntelligit, maximam pietatem conservatione patriae contineri. Quod si partium certamen esset, quarum omnino nomen exstinctum est, Antonius ne potius et Ventidius partes Caesaris defenderent, qisam primum Caesar, adole- Scens summa pietate et memoria parentis sui 2 deinde Pansa et Hirtius, qui quasi cornua dua tenuerunt Caesaris, tum, quum illae vere partes vocabantur ΤΗae Vero quae sunt partes, quum alteris senatus a ctoritas , populi romani libertas, reipublicae salus proposita sit; alteris caedes bonorum, urbis, Italiaeque partitio 7 Veniamus aliquando ad clausulam. G--sos seriare non credo - Bene me novit. bellum quos eniat: proposito praesertim exemplo Dolabellae. SamCtiore erunt, credo, iure legati, quam duo consul contra quos arma fert; quam Caesar, cuius patris flamen est; quam consul designatus, quem oppugnat squam Mutina, quam obsidet; quam patria , cui ignem ferrumque minitatur. Quum uenerint, quM POStulent, cognoscam. Quin tu abis in malam pestem, malum
que cruciatum 8 Ad te quisquam veniat, nisi Ventidii similis 2 Oriens incendium qui restinguerent, Summos
Poων ιι se ιenera Sie codd. Ferrae. quod sequuti sun t Faern. Miri ei. Μan. Lambin. Graev. Eru. olim 'Nerιcne. asi cornua duo Dextram et sinistram partem aciei duxerunt in Caeaaria exercitu, dum res illi suit elim
Pompeio. Signi sieat praecipuas illo-xum irartes suisse in copiis et amicitia
Caesaris. An. Sancitore Beete sic GraeY. e eod. Colon. Antea edchatur ιanctiores.
115쪽
I I OIN M. ANTONIVM viros misimus; repudiusti: nunc in tantam flammam. lamque inveteratam mittamus, quum locum tibi r
Iiquum non modo ad pacem, sed ne ad deditionem quidem seceris I
XXI. Hanc ego epistolam , Patres Conseripti, non quo illum dignum putarem, recitavi, sed ut consessionibus ipsius Omnia patefacta eius parricidia, videretis. Cum hoc pacem M. Lepidus. vir ornatissimus omnibus et virtutis et sortunae honis, si haec videret denique , aut vellet, aut fieri posse urbitraretur Prius undis flamma, ut ait Poeta nescio quis, prius denique omnia, quam aut cum Antoniis respublica, aut cum republica Antonii redeant in gratiam. Monstra quaedam sunt ista, et portenta et prodigia reipublicae. Moveri sediluis suis huic urbi melius est, atque alias si fieri possit, terras demigrare, unde Antoniorum
Nec saeta , nec nomen audiat, quam illos, Caesaris virtute eiectos. Bruti retentos, inter haec moenia videre. Opta lissimum est vincere ; Secundum est, nullum casum pro dignitate et libertate patriae non sina endum putare. Quod reliquum est, non est tertium, sed postremum omnium, maximam turpitudinem suscipere vitae cupiditate. Quae quum ita sint, de man
datis literisque M. Lepidi, viri clarissimi, Servilio as
sentior: et hoC amplius censeo, Magnum Pompeium Cnaei filium, pro patris maior uinque suorum animo studioque in rempublicam, suaque pristina virtute, industria, voluntate, secisse, quod Suam, eortimque,
116쪽
PHILIPPICA TERTIADECIMA, CAP. a I l l l quos secum haberet, operam senatui populoque romano pollicitus esset, eamque rem senatui populoque romano gratam acceptamque esse, eique honori dignitatique eam rem sore. Hoc vel coniungi cum hoc senatusconsulto licet, vel seiungi potest, separatimque perscribi, ut proprio senatusconsulto Pompeius eollaudatus esse videatur.
117쪽
Si, ut ex literis, quae recitatae sunt, Patres Con scripti, sceleratissimorum hostium exercitum caesum susumque cognovi, sic id, quod et omnes maxime optamus, et ex ea Victoria, quae Parta est, consequutum arbitramur, D. Brutum egressum iam Mutina esse cognovissem: propter cuius periculum ad saga issemus, propter eiusdem salutem redeundum ad pristinum vestitum sitis ulla dubitatione cense-Γem. Ante Vero, quam ea res, quam avidissime civitas exspectat, allata sit, laetitiae usus satis est maximae Praeclarissimaeque pugnae: reditum ad vestitum Consectae victoriae veservate. Consectio
autem huius belli est D. Bruti salus. Quae autem est ista sententia, ut in hodiernum diem vestitus mutetur, deinde cras sagati prodeamus 2 Nos vero quum semel ad eum, quem cupimus optamusque, Vestitum redierimus, id agamus, ut eum in perpetuum relineamus. Nam hoc quidem quum turpe est, tum ne diis quidem immortalibus gratum, ab eorum aris, ad quas togati adierimus, ad saga sumenda discedere. Atque animadverto, Patres conscripti, quosdam hule
vere sententiae: quorum ea mens, idque consilium
est, ut, quum videant gloriosissimum illum D. Bruto
118쪽
ΡHILIPPICA QUARTADECIMA , CAP. a I I 3 futurum diem, quo die propter eius salutem redie
rimus ad vestitum , hunc tantum ei fructum eripere cupiant, ne memoriae Posteritatique prodatur, propter unius civis periculum popOim romanum ad Saga ivisse , propter eiusdem salutem redisse ad togas. Tollite hane, nullam tam pravae sententiae CauSam
reperietis. II. Vos vero, Patres conscripti, conservate a---ritatem vestram , manete in sententia , tenete vestra
memoria, quod saepe ostendistis, huius totius belli in unius viri sortissimi et maximi vita positum esse discrimen. Ad D. Brutum liberandum legati missi , principes civitatis, qui illi hosti ac parricidae denuntiarent, ut a Mutina discederet; eiusdem D. Bruti conservandi gratia consul sortitu ad bellum prosectus A. Hirtius; cuius imbecillitatem valitudinis, animi
virtus, et spes victoriae confirmavit; Caesar, quum , exercitu per se comparato, a Primis pestibus rein publicam liberasset, ne quid postea sceleris Oriretur , prosectus est ad eundem Brutum liberandum, vicitque dolorem aliquem domesticum patriae caritate. Quid C. Pansa egit aliud delectibus habendis , pecuniis comparandis, senatusconsultis faciendis gravissimis in Antonium, nobis cohortandis, populo roniano ad causam libertatis vocando, iii si ut D. Brutus liberaretur I a quo populus Pomanus frequens ita salutem D. Bruti una voce depoposcit, ut eam non solum commodis suis, sed etiam necessὶtati victus anteferret.
Dolorem aliquem domesticum Mil. ex patris eaedemiatum. Ernestio ali viuem languere vinebatur nec a Cice--.roite scriptum. elus anteferret Nempe clausis
tabernia, trulicto tumultu et ab labora
119쪽
Quod sperare nos quidem debemus , Patres conscripti . aut inibi esse , aut iam esse consectum: sed spei fructum rei convenit et eventui reservari, ne aut deorum immortali m beneficium sestinatione praeripuisse, aut vim fortunae stultitia contempsisse videa
III. Sed quoniam significatio vestra satis declarat, quid hac de re sentiatis; ad literas veniam, quae sunt a consulibus et a propraetore missae, Si pauca unte, quae ad ipsas literas pertineant, dixero. imbuti sanguine gladii, Patres conscripti, legionum exercituumqtie nostrorum, vel madefacti potius duobus consulum, tertio Caesaris proelio. Si hostium fuit ille sanguis, summa militum pietas: nefarium scelus, si civium. Quousque igitur is, qui omnes hostes scelere superavit, nomine hostis carebit 7 nisi muceones
etiam nostrorum militum tremere vultis, et dubitare utrum in cive, an in hoste sigantur. Supplicationem decernitis: hostem non appellatis. Gratae vero nostraediis immortalibus gratulationes erunt; gratae victimae, quum interfecta sit civium multitudo. De im-Prolus, inquit, ei audacibus. Nam siet eos appellat clarissimus vir: quae sunt urbanarum maledicta litium, non inustae belli internecini notae. Testamenta, Credo, subiiciunt, aut eliciunt vicinos, aut adolescentulos circumscribunt; his enim vitiis assectos et talibus, malos et audaces appellare Consuetudo solet.
titistineudo, quo victus quaereretur. Est .
Vel madefacti potius γ Minus est
madefacιi, quam imbuιι. Correctione usus est, ut legionum gladios noudum .iliatos esse osteuderet hostium Sanguine. Ma .
clarissimus Mir) qui stipplicationem decreverat, P. Servilius. ID. lan inustoe belli internecini notae Sie Ferrae. Λt Culaeius obis. l. 3,
vialehat: non iustiae belli notae. M-ternecina te tamenta credo, subiiciant. - Est autem testamentiam iriter ieci-rium, propter quod doniiuus necatiis est, ut docet Festus. Larin.
120쪽
ΡHil l Iurit A Q IU AD EClMΛ , CAP. 21 1 3Bellum inexpiabile inseri quatuor consulibus unus onmilitia latronum teterrirnus; gerit idem bellum cum Senatu populoque roinario; omnibus quamquam ruit ipse suis cladibus pestem, vastitatem, Cria Cialum, tormenta denuntiat; Dolabellae serum et immane facinus, quod nulla barbaria posset agnoscere , id suo consilio factum esse testatur; quueque esSet su-cturus in hac urbe, nisi eum hic ipse Iupiter ab hoc templo atque his moenibus repulisset, declaravit in
Parmensium Calamitate, illi OS, OP limos viros, honustissimosque homines, maxime Cum auctoritate liuius
Oi dinis populique romani dignitate coniunctos , crudelissimis exemplis interemit propudium, illud et Portentum , L. AntoniuS, insigne odium omnium hominum. vel, si etiam dii oderint quos Oportet, omnium
IV. Restigit animus. Patres conscripti, eaque dicere reformidat, quae L. Antonius in Parmensium liberis et coniugibus et secerit. Quas enim turpitudines Antonii libenter subierun P, easdem per vim laetanti P
uliis se intulisse. Sed vis calamitosa est, quam illis intulerunt: libido flagitiosa, qua Antoniorum Oblituest vita. Est igitur quisquam, qui hostes appellare
non audeat, quorum scelere crudelitatem Curthaginiensium victam esse fateatur 7 Qua enim in urtio tam immunis Hannibal capta , quam in Parma siti inrepta Antonius I Nisi sorte huius coloniae. et celevarum, in quas eodem est animo, non est hostis pu-watuor e stilibus Pausae et Hirtio cousulatilin gerentibus, Bruto et lunuco eonsulibus desiguati . MAI.me time Iupiter Sie auctore Ferrario edidit Eriti pro vulgato iam a se Iupiter. Nempe ante OCulos erat νi mulacrum tu aede lovis Capitoliui. Crudelissimis exemplis interentit
Iis tormentis excruciatos, quae ex m. plo esse Pos ent. ID. Eaque dicere Eruestius coni. Glinae.
Idem thostea pro efffecerit, malebat Iecerit. non est hostis Vulgo .additur An -