장음표시 사용
71쪽
IN M. ANTON ivuot principatum dari. Quos ego Orno 2 nempe eos, qui ipsi sunt ornamenta reipublicue. Quid 2 D. Brutum nonne omnibus sententiis semper ornavi Num igitur reprehenditis7 An Antonios potius ornarem, non modo suarum familiarum, sed romani nominis probra atquo dedecora An Censorinum orneto, in bello jiostem , in pace sectorem An cetera ex eodem latrocinio naufragia colligam 7 EMO vero istos, otii, concordiae, Ie-gum , iudiciorum , libertatis inimicos, tantum abest ut ornem, ut effici non Possit, quia eos tam oderim, quam rempublicam diligo. Vide, inquit, ne veteranos ossendas. Hoc enim vel maxime exaudi O. Ego vero veteranos tueri debeo ; sed hos, quibus sanitas est, certe timere non debeo. Eos veteranos, qui pro republica arma ceperunt, sequutique sunt C. Caesarem, auctoritate benesciorum paternorum, hodieque rempublicam defendunt cum magno periculo , non tueri solum , sed etiam commodis uugere debeo. Qui autem quiescunt, Ut sexta et Octava legio, in magna gloria et laude ponendos puto. Comites vero Antonii, qui postquam beneficia Caesaris comederunt, consu
lem designatum obsident, huic urbi ferro ignique
minitantur, Saxae se et Caphoni tradiderunt, ad sa-- ciniis praedamque natis, num quis est, qui tuendos putet 7 Ergo aut boni sunt, quos etiam Ornare; aut quieti, quos conservare debemus; aut impii, quorum conicii furorem, et bellum et iusta arma suscepimus. XV. Quorum igitur veteranorum animos ne offendamus, veremur Τ ΕOrumne, qui D. Brutum obsidione
Reprehenditia )-Εenestio placebat
Sed hos , quibus ' Muretus edidit:
72쪽
cupiunt liberare 2 quibus quum Bruti salus cara sit, qui possunt Cassii nomen odisse 2 An eorum, qui
utrisque armis vacant Z Non vereor, ne acerbus civis quisquam istorum sit, qui otio delectantur. Tertio vero generi non militum veteranorum, sed importunissimorum hostium, cupio quam acerbissimum dolorem inurere. Quamquam , . Patres conscripti, quousque dicemus sententias veteranorum arbitratu 3 Quod eorum tantum fastidium est, quae tanta arrogantia, ut
ad arbitrium illorum imperatores etiam deligamus h go autem dicendum est enim , Patres conscripti, quod sentio , non tam veteranos intuendos nobis arbitror, quam quid tirones milites, nos Italiae, quid novae legiones , ad liberandam patriam paratissimae , quid cuncta Italia de vestra gravitate sentiat. Nihil enim semper floret; aetas succedit aetati; diu Iegiones Caesaris viguerunt; nunc vigent Pansae , vigent ΙΙirtii, vigent Caesaris filii . vigent Planci; vincunt numero , vincunt aetatibus ; nimirum etiam auctoritate vincunt. Id enim bellum gerunt, quod ab omnibus gentibus comprobatur. Itaque his praemia promissa sunt; illispersoluta. Fruatit hir his illi, persolvantur his, quae spopondimus. Id enim deos immortales spero aequis- si num iudicare. .
Quae quum ita sint, eam, quam dixi, sente Fin,
vobis, Patres conscripti, censeo Comprobandum.
Ad arbiurium illorum Du. malebat ipsorum.
73쪽
Eui minime decere videtur, Patres conscripti, salti,
decipi, errare eum, Cui vos maximis saepe de rebusnssentiamini: consolor me tamen, quoniam vobiscum pariter , et una cum sapientissimo consule erravi. Nam quum duo consulares spem honestae pacis nobis attulissent, quod erant familiares M. Antonii, quod do mestici, nosse aliquod eius vulnus, quod nobis ignotum esset, videbantur. Apud ulterum uxor, liberi; alter, quotidie literas mittere, accipere, aperto savero Antonio. Hi subito hortari ad pacem, quod iamdiu non secissent, non sine causa videbantur. Accessit consul bortator. At qui consul 7 si prudentiam quaerimus, qui minime falli posset; si virtutem, qui nullam pactis probaret, nisi Antonio cedente atque victo; si
magnitudinem animi, qui praeserret mortem servituti. Vos autem , Ρatres Conscripti, non tam immemores Vestrorum gravissimorum decretorum videbamini ,
quam spe allata deditionis, quam amici pacem appellarent, do imponendis non de accipiendis' legibus
74쪽
cogitare. Auxerat autem meam quidem spem, credo item vestram, quod domum Antonii amictam moestitia audiebam, lamentari uxorem; hic Etiam fautores Αntonii , quorum in vultu habitant oculi mei, tristiores videbam. Quod si non ita est . cur a Pisone et a Caleno potissimum, cur hoc tempore, cur tam improviso, cur tam repente Pacis est sacta mentio ' Negat se seire Piso, negat audisse quidquam; negat Calenus, rem ullam novam allatam esse. Atquo id nunc negant, Posteaquam nos pacificatoria legatione implicatos
II. Quid ergo opus est novo consilio, si in re nihil omnino novi est 2 Decepti, decepti, inquam, sumus, Patres conscripti: Antonii est acta causa ab amicis eius, non publica. Quod videbam equidem, sed quasi per caliginemo praestrinxerat aciem animi D. Bruti salus. Quod si in bello dari vicarii solerent, libenter me, ut D. Brutus emitteretur, pro illo includi paterer. Atqui hac voce Q. Fufii capti sumus: ne si a
Mutina quidem recesserit, audiemus Antonium P ne si in senatus quidem potestas fulminum se dixeris ' Duiarum videbatur. Itaque seacti sumus; cessimus. Rece dit igitur a Mutina 8 nescio. paret senatui Τ credo ι inquit Calenus: sed tita, ut tenem dignitatem. valde hercuIe vobis laborandum est, Patres conscripti, ut vestram dignita em amittatis, quae maxima est; Antonii , quae neque est ulla , neque esse potest, reti
Lamiartari uxorem Erilestius hie aliquid excidisse auspicabatur. Instaeerte etiam liberi commemorantur. minos idem eum Graevio dedit He pro vulg. hine. ut liae significet in e .
aliis MDι Piso scire fi . Praestrinxerat Drui. inique re eentiores restrinxerat. Ferrarii eodzonum praestrinxerat quod receperunt Graev. m. MM. et edd. vett. yer strinxerat
75쪽
IN M. ANTONIVMncalis; ut eam per vos recuperet, quam per so Pe Si iacens vobiscum aliquid ageret, audirem. fortasset quamquam sed hoc malo dicere, audirem. Stanti resistendum est, aut concedenda una cum dignitate Iibertas. At non est integrum. Constituta legatio est. Quid autem integrum non est sapienti, quod restitui potest 2 Cuiusvis hominis est errarer nullius, nisi insipieutis, in errore perseverare. Posteriores enim cogitationes ut aiunt sapientiores solent esse. Discus a est illa caligo, quam paulo ante dixi: di-. Iuxit, patet, videmus omnia , neque Per nos Solum , sed admonemur a nostris. Attendistis paulo ante, Praestantissimi viri quae esset oratio. Moestam, i quit . deuoum ossendi, coniugem, liberos. Admirahantur boni viri, accusabant amici, quod spe pacis Iegationem suscepissem. Nec mirum, P ervili l Tuis enim verissimis gravissimisque sententiis omni est non dico dignitate, sed etiam spe salutis spoliatus Antonius. Ad eum ire te legatum, quis non miraretur ΤDe me experior: cuius idem consilium , quod tuum, sentio, quam reprehendatur. Nos reprehendimur soli 7 Quid Τ vir sortissimus Pansa sine causa tam BCcu-xate paulo ante loquutus est tamdiu 2 Quid egit, nisi uti salsam proditionis a se suspicionem depelleret 2 Vndo autem est ista suspicio 7 Ex pacis patrocinio repentino, quod subito suscepit, eodem captus errore,
Quod si est erratum, Patres conscripti, spe salsa atque sallaci, redeamus in viam. Optimus est portus poenitenti, mutatio consilii.
III. Quid enim, per deos immortales I potest reipu-
non miraret ιν Ernestius -- Nime autem idem diei ae: si tu ad I fiat mιre ιιι . Reete si tuin ym certo eum ires legatiis, quia non nin με-
76쪽
PHILIPPICL DUODECIMA, CAP. 3blicae prodesse nostra legatior Prodesse dico quid, si etiam obsutura est2 obfutura quid, si iam nocuit
An vos acerrimam illam et sortissimam populi romani libertatis recuperandae cupiditatem, non imminutam
ac debilitatam putatis Iegatione pacis audita 8 Quid municipia censetis 3 quid colonias 2 quid cunctam
Italiam 2 suturam eodem studio, quo contra Communei neendium exarserat 2 AR non putamus lare . ut eos Poeniteat professos esse, et prae se tulisse odium in
Antonium, qui pecunias polliciti sunt, qui arma, qui se totos et animis et corporibus in salutem rei publieae contulerunt 2 Quemadmodum vestrum hoc consilium Capua probabit, quae temporibus his Roma altera est 2 Ιua impios cives lodicavit, eiecit, exclusit. Illi, illi, inquam, urbi sortissime conanti, e manibus est ereptus Antonius. Quid Τ legionum nostrarum nervos nonne his consiliis incidimus. Quis est enim , qui ad hellum inflammato animo sit futurus, Spe PR- is oMata Τ Ipsa illa Martia, caelestis et divina legio, hoe nuntio languescet et mollietur, atque illud puIcherrimum Martium nomen amittet; excident gladii;
fluent arma de manibus. Senatum enim sequuta, non arbitrabitur se graviori odio in Antonium esse debere, quam senatum. Pudet huius legionis, pudet quarta quae pari virtute nostram auctoritatem probans, non ut consulem et imperatorem suum, sed ut hostem et
oppugnatorem putriae , reliquit Antonium ; pudet optimi exercitus, qui coniunctus est ex duobus; qui
quot Ferrario teste, quid si iam noeti t atque obfuit; unde ille eonieeit Iegendum quid si iam obuit. Est eremtis Antonitis Plii lipp. II: emadmodum illinc abieris. Melintas mene non abieris, scimus. ΜAN.
vid. Philipp. II. 39. Martiumὶ Manutio videbatur in
terpolatum. Ex duo sὶ Exorei lim Hirtii significat, cum Caesaris exercitu con- itinetunt. MAM
77쪽
IN M. ANTONI Miam lustratus, qui prosectus ad Mutinam est; qui si pacis, id est, timoris nostri, nomen audiverit, ut non reserat pedem , insistet certe. Quid enim, revocante et receptui canento senatu, properet dimicare IV. Quid autem hoc iniustius, quam nos, inscientibus iis , qui bellum gerunt, de pace decernere 7 nec solum inscientibus, sed etiam invitis Τ An vos A. Hi lium , praeclarissimum consulem, C. Caesarem, deorum beneficio natum ad haec tempora, quorum epistolas , spem victoriae declarantes , in manu teneo, pacem velle censetis 2 Vincere illi expetunt: pacisquo dulcissimum et pulcherrimum nomen non pactione ,
sed victoria concupierunt. QuidΤ Galliam quo tandem animo hanc rem audituram putatis 3 illa enim huius belli propulsandi, administrandi, sustinendi principatum tenet. Gallia D. Bruti nutum ipsum, ne dicam imperium, sequuta, armis, viris, pecunia, belli primcipia firmavit: eadem crudelitati M. Antonii suum totum corpus obiecit; exhauritur, Vastatur, uritur.
Omnes aequo animo belli patitur iniurias, dummodo repellat periculum servitutis. Et, ut omittam reliquas partes Galliae nam sunt omnM pares , Patavini
alios excluserunt, alios eiecerunt missos ab Antonio: pecunia, militibus, et, quod maxime deerat, armis, nostros duces adiuverunt. Fecerunt idem reliqui, qui quondam in eadem causa erant, et propter muLlorum annorum iniurias alienati a senatu putabantur. Quos minime mirum est, communicata cum his r Publica, fideles esse, qui, etiam expertes eius, sidem Suam Semper praestiterunt. His igitur omnibus victoriam sperantibus pacis nomen asseremus, id est, dinsperationem victoriae 2
78쪽
PΠ1LIPPICA DvODECIMA , CAP. 6 et 3 V. Quid, si ne potest quidem ulla esse pax ' quae
enim est conditio pacis, in qua ei, cum quo Pacem facias, nihil concedi potest 2 Multis rebus a nobis ad
pacem invitatus Antonius bellum tamen maluit. Missi legat , repugnante me; sed tamen missi. Delata mandata; non paruit. Denuntiatum est, ne Brutum obsideret, a Mutina discedecet; oppugnavit etiam vehe mentius. Et ad eum Iegatos de pace mittemus, qui pacis nuntios repudiavit 8 Verecundioremne coram putamus in postulando fore, quam suerit tum,. quum misit mandata ad senatum 7 Atqui tum ea petebat quae videbantur improba omnino, sed tamen aliquomodo posse concedi; nondum erat vestris tam gravis simis, tamque multis iudiciis ignominiisque coneisus: nunc ea Petit, quae dare nullo modo possumus, nisi prius volumus nos bello victos confiteri. Senatusconsulta salsa delata ab eo iudicavimus. Num ea vel a possumus iudicare 2 Leges statuimus per vim et contra auspicia latas, iisque nec populum nec plebem teneri. Num eas restitui posse censetis' Septies millies averti sis Antonium pecuniae publicae iudicavistis. Νum fraude poterit carere peculatus 7 Immunitates
ab eo civitatibus, sacerdotia, regna venierunt. Num figentur rursus eae tabulae, quas vos decretis vestris refixistis. l. Quod si ea, quae decrevimus, obruere volumus, num etiam memoriam rerum delere possumus Quando enim obliviscetur ulla posteritas, euius sce
sum in M. Varie. Ergo Graeui Em. viii id deleteroni: quia iiii id
posset fieri quaereretur , noti ermavellent sacere. Sed irlud obruere decreta utique erat voluntatis. Ernestius malebat legere Obruere μοι mu
79쪽
lere in hac vestitus foeditate suerimus 7 Vt centurionum legionis Martiae Brundisii prosusus sanguis eluatur; num elui praedicatio crudelitatis poterit Τ. Vt
media praeteream, quae vetustas tollet operum circa Mutinam tetra monumenta, sceleris indicia, latrociniique vestigia 2 Huic igitur importuno atque impuro parricidae, quid habemus, per deos immortalest quod remittamus 2 An Galliam ultimam, et exercitum 2 Quid est aliud, non pacem sacere, sed differre bellum nec solum propagare bellum, sed concedere
etiam victoriam 8 An ille non vicerit, quacumque conditione in hanc urbem cum suis venerit 7 Armis nunc omnia tenemus; auctoritate valemus plurimum; absunt tot perditi cives, neiarium sequuti ducem. Tamen eorum ora, Sermonesque. qui in urbe ex eo numero relicti sunt, serre non possumus. Quid censetis, quum tot uno tempore irruperint 2 nos arma posuerimus, illi non posuerint 2 nonne uos nostris consiliis victos in perpetuum sere 2 Ponite ante oculos M. Antonium Consularem; Sperantem consulatum Lucium adiungite; supplete ceteros, neque nostri ordinis solum , honores et imperia meditantes; nolite ne tirones quidem, Numisios, et Mustellas, Saxasve contemnere. Cum his iacta pax, non erit pax, sed Pactio servitutis. VII. L. Pisonis amplissimi viri, prae Iara vox, a te
Non paeem facere in Vulgo quam
non Pacem Facere. Recte quam deIevit Ern. auctoritate eod. vatic.
Propagare bellum Sie plurimi eodd. MM. Nonnulli olim prorogare.
Armia nunc omnia tenemus Εrne alius post Graev. reposuit: quum suis armis venerit. Nunc Omnia tenemus. Vulgatum tamen verum. Idque Fadrnus firmavit auctoritate eod. vatic. Nain a/ mis omnia tenemus Opponitur seqlienti ineuthro: auctoritate Malemus. Praeterea si Antonius evin sui venerit, per se tutelligit ut eum cum armis venturum.
Illi non ostierint in Posuerint pro quo non lilia e d. habent dePosuerint in servandum duxi, ah Εrn. de
80쪽
non solum in hoc ordine, Pansa, sed etiam in concione iure Iaudata est. Excessurum se ex Italia, dixit deos penates et sedes patrias relicturum, si quod dii omen averterint I) rempublicam oppressisset Antonius. Quaero igitur a te , Piso, nonne oppreSSam rem- Publicam putes , si tot, tam impii, tam audaces , tam sicinorosi recepti sint 2 Quos nondum tantis parricidiis contaminatos vix serebamus, hos nunc omni Scelere coopertos, tolerabiles cenws civitali sore 2 Aut isto tuo, mihi 'crede, consilio erit utendum , ut cedamus, abeamus. vitam inopem et vagam Persequamur, aut cervices latronibus dandae, atque In patria cadendum. Vbi sunt, C. Pansa, illae cohortationes puIcherrimae tuae, qui bris a te excitatus senatus, inflammatus Populus romanus, non solum audivit, sed etiam didieit, nihil esse homini romano foedius servitute 8 Idcircone saga sumpsimus, arma cepimus, iuventu tem omnem ex tota Italia excussimus, ut, exercitu florentissimo et maximo,i Iegati ad Pacem mitteren
tur7 Si postulandam, quid timemus 2 si accipiendam
cur non rogamur 2 In hac ego legatione sim, aut ad id consilium admiscear, in quo, ne si dissensero quidem a ceteris, sciturus populus romanus sit 8 Ita siet, ut, siquid remissum aut Concessum ait, meo sempePpericulo peccet Antonius, quum ei peccandi potestas
VIII. Quod si habenda cum Antonii latrocinio pacis
ratio fuit, mea tamen persona ad istam paCem c One iliandam minime fuit deligenda. Ego nunquam le-
Eretis mus Sie Nonius MarceIIua de pater Natia si quid indulgentis et M. Valle. vulgo excarimus. eonces irru suerit Anto io, disse in Aut ad id consilium in in eorum liente me, populus tamen existima- numero sim, qui agam eum Autovio bit. me quoque assensum dedisse.