M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 5

131쪽

I IN M. ANTOMUM sanctissi in i milites, quod vestra virtus nec Oblivione eorum, qui nunc Sunt, nec reticentiu posterorum insepulta esse poterit, quum ObiS immortale monumentum Suis paene manibus senatus Populus tIue vo-

nanus exstruxerit. Multi saepe exercitus Punicis. Gallicis , Italicis bellis, clari et magni su et unt: nec tamen ullis tale genus honoris tributum est. Atque utinam maiora Possemus, quandoquidem a vobis maxima accepimus t Vos ab urbe surentem Antonium avertistis; vos redire molientem repulistis. Erit igitur exsi Pucta moles opere magnifico, incisaeque literve, divinae

victutis testes sempiternae : nunquam de Vobis, eorum qui aut videbunt vestrum monumentum, aut audierit, gratissimus sermo conticescet. Ita pro mortali conditione vitae immortalitatem estis Conso Diuti.

XIII. Sed quoniam, Patres conscripti, gloriae mutius optimis et sortissimis civibus monumenti honore Persolvitur, consolemur eorum Proximos, quibus optima est haec quidem consolatio: Parentibus, quod tunia

rci publicae praesidia genuerunt; liberis, quod habe

bunt domestica exempla virtutis; coniugibus, quod iis viris carebunt, quos Iaudare, cluam lugere praestabit; sca tribus, quod in se. ut Corporum, SiC vii tutum similitudinem esse considerit. Itque utinam his omnibus abstergere gelum sententiis nostris consul -

tisque possemus, vel aliqua talis his adhiberi publieo

Posset oratio, qua deponerent moerorem atque lu-Nee Peucentia posterorum insemita II. e. non carebiι monumenti s. ινει- eri honore eluod viderutit Ferrat . e Eru. Frustra itis ulla Pro semita

dictum putabat Gruterus. Erit igitur exstrueta moles Multa utit tu huius orationis extremo , qua ucuusormata videri possunt ad exouplum eius, qua lυricles eos qui pro utria occubueraui, laudat apud Iliu-e1 dii lein lib. ll. Mun. Adhiberi ytibliae Posset oratio ) Bur

recte iudicavit

132쪽

ctum, gauderentque potius, quum multa et varia im-Ρenderent hominibus genera mortis, id genus, quod esset pulcherrimum, suis Obtigisse, eosque nec inhumatos esse, nec desertos quod tamen ipsum pro patria non miserandum putatur); nec dispersis bustis humili sepultura crematos, sed contectos publicis

operibus atque muneribus, eaque exstru Clione, quaesit, ad memoriam aeternitatis, ara virtutis. Quam ob rein

maximum quidem solatium erit Propinquorum, eodem monumento declarari et virtutem suorum , et pietatem , et senatus fidem, et crudelissimi memoriam belli: in quo, nisi tanta militum virtus exstitisset, Parricidio M. Antonii nomen populi romuni occidisset. Atque etiam censeo, Patres Conscripti, quae praemia militibus promisimus nos, republica recuperata , tributu-xos ea vivis victoribusque cumulate, quum tempus venerit, persolvenda; qui autem ex iis, quibus illa Promissa sunt, pro patria Occiderunt, eorum Parentibus , liberis, coniugibus, fratribus, eadem tribuenda Censeo. Sed, ut aliquando sententia comisseCtar, ita

XIV. Quum C. Pansa, consul, i inperator, initium cum

hostibus confligendi secerit, quo proelio legio Martia admirabili incredibilique virtute libertatem populi ro-

rnani defenderit, quod idem legiones tironum secerint; ipse lite C. Pansa, consul, imperator, quum inter media hostium tela versaretur, vulnera acceperit; quumqtie A. Hirtius , consul, imperator, proelio au-

Ara siritatis 3 C ii in seri hetur elogi lin. Eorum virtutem iminoetii litati coiisecrans. Solebant enim in locis, tibi vietoria erat parta. locari arae, quibus inscribebantur res in illo loco illoruin latis, quorum virtute ὀestae uraui, ut multis dudum doeilernnt viri docti. Ga Ev. Legiones lim iam Quatitor . ut scripsit Galba, quas ex deleetu Italiae eonsul Pansa comparaverat. MAN. Proeli dito, re cognita Sic NSS. autiquissimi. vulgo μν Oelιο au dato et coSnito.

133쪽

IN M. ANTONIVM

dito, re cognita, fortissimo praestantissimoque animo exercitum castris eduxerit, impetiamque in M. Antonium , exercitumque hostium secerit, eiusque copias occisione occiderit, suo exercitu ita incolumi, ut ne

unum quidem militem desideraverit; quumque C. Caesar, imperator, Consilio diligentiaque sua castra feliciter defenderit, copiasque hostium, quae ad castra

accesserant, profligarit, occiderit: Ob eas res senatum existimare et iudicare, eorum trium imperatorum virtute, imperio, consilio, gravitate, Constantia , magnitudine animi, selicitate, populum romanum foedissima crit delissimaque servitute liberatum; quumque rempublicam , urbem , templa deorum immortalium , hona fortunusque omnium , liberosque conservarint dimicatione, et periculo vitae suae, uti ob eas res bene, sortiter seliciterque gestas, C. PanSa, A. Hirtius, consules , imperatores, alter ambove, aut Si aberunt, II. Cornutus, praetor Urbanus, supplicationes Per dies quinquaginta ad omnia pulvinaria constituat. Quumque virtus legionum digna clarissimis imperatoribus exstiterit, senatum, quae sit antea pollicitus legionibus exercitibusque nostris, ea summo Studio, republica recuperata, Persoluturum; quumque legio Martia princeps cum hostibus conflixerit, atque ita

cum maiore numero hostium Contenderit, ut plurimos caederent, caperent nonnullos; quumque sine

ulla retractatione pro patria vitam profuderint; quumque simili virtute reliquarum legionum milites pro salute et libertate populi romani mortem oppetiverint: senatui placere, ut C. Pansa, A. Hirtius, consules, imperatores, alter ambove si eis videlitur, iis

qui sanguinem pro Vita , libertate, fortunisque populi

vomani, pro urbe, templisque deorum immortalium Profudissent, monumentum quam amplissimum lo-

134쪽

PHI LlΡPICA QUARTADEClMA, CAP. Ι4 129can uin, iaciundu in curent; quaestores urbis ad eam rem pecuniam dare, attribuere, solvere iubeant, ut exstet ad memoriam posteritatis sempiternam, ad scelus crudelissimorum hostium, militum tuo divinam Virtutem : utque , quae praemia senatus militibus anto constituit, ea solvantur eorum, qui hoc bello Pro Patria occiderunt, parentibus, liberis, coniugibus, fratribus ; iisque tribuant uo, quae militibus ipsis tribui oporteret, si vivi vicissent, qui morte vicerunt.

Fraιribtis sesque 3 Sie reseripsi illo Si λMi Misissenιὶ Ita rescripsi Et vulg. , ut iam Ferrario nestio auctore Pro vulg. M

136쪽

ORATIONES

138쪽

Sentetrius V. G. bmutum Ciceronis operum ediationem, ad tyranum Potius, quam Doctorum Virorum usum suscePissce, Vitati consulens, omnia , quas MarHandus , Gosnerus et I Uus, Viri celeberrimi, de his orationibus. Scri serant, Praetremisit. Sed quae fuaerit Viri G. de eorum scriPtis sententia , vertissime demonstrant eius Prologomena i , Praeci ue ad ormionem post redit. in Se natu pag. IS8- IS9 , icti non obscurum desiderium signi- featur , ut horum Virorum animaduersiones sedulo a

studiosis mersentur ac Pemendantur. Intvrim ne omni Prorsus utilitate studiosi adolescentos carerent , ραα-

eis quidem illa Merbis loca maxime sus ecta in summariis orationum MPosuit, ac passim sub textu Marhlandi Isique sententias Mel Moriter restitit, uel calculo suo eon mavit. At brevia admodum ista, et Pauca. . Quare, quum persPectum haboam, Viros Metos nondum de hae eontroiresia inter se consentire, haud inutile fors arbitror, Eruditorum Virorum oculis denuo subiicere potiores in has orationes ani Gersiones a G. supra

i meo Sehattius, praemissa huius controuersiae historia, sex eviluus digesserat. Ego vero, ne his eadem reyeferentur, historicam narradionem Omisi,fere quime suster caneam, adusta

nunc Wolfli praefatione. Quinque autem capita priora, vel potius Stimmaria orationum disiunxi, ac suum cuique orationi yrae- faei ς sextum Mero, quod duos Epistolarum ad Brutum libros Nectat, suo loco praemittam.

139쪽

Iaudatis Viris eonferstas , quae Berolini anno isti iunctivi editas Prodierunt : ut Uidelicet istis adminiculis suum cuique iudicium Proferendi integra sit facultas.

Sed ante omnia Praeibit ipsiusmet molyti praefatio,

quae, Praeter alia commoda ex ea PerciPienda , totius controversiae historiam, consiliumque editionis non inconcinne declarabit. Vetum adhuc moneam, nemPE undem Virum Clarissimum anno sequenti in Marcellianamianimadversiones Publici iuris fecisse; quibus careo. In hae itaque oratione Sestitatum ducem unice sequar. Ad quatuor priores . selectas adnotationes Dei integras ori contractas , Prout rerum momenta Poscebant , textui subieci. Si quae Mero levioris momenti Manliandias .el I GIFus Mota rat, era Praetermisi, textus verba charaeteribus aldinis hie illic ad hoe innuendum notasse contentus. Viaω.

140쪽

BEROLINENSI EDITIONI PRAEMISSA

Hare editio a nobis eo potissimum consilio suscepta est, ut quatuor orationes nunc meo volumine iunctas, quae vulgo Ciceronis auctoritate venditantur, rationibus in utramque partem exponendis demonstremus, Cicerone indignissimas esse, et declamatorio studio exercendi vel ostentandi ingenii conscriptas. Eam rem superiore saeculo primus idemque unus vidit in Britannis sagaeissimus vir et utriusque antiquitatis in paucis peritus: verum quum dubitationibus illius a litteratore magni nominis tu Germania satisiactum videretur, in huius sententiam deinceps ita concesserunt erudiit, ut, quidquid a Britanno dictum est et animadversum, iam paene pro indicto habendum, totaque quaestio de integro ad disceptationem vocanda sit. Sed nonnullorum lectois rum gratia paulo altius ordiamur, et omnis huius controversiae

memoriam paucis repetamus.

Nain postquam Gn. Middielonus, Cantabrigiensis, ediderat celebrem commentarium suum de vita Ciceronis; qui liber , ceteroquin ad legendum Ciceronem omnemque illorum temporum historiam eosnoscendam utilissimus, facilem reprehendendi et corrigendi copiam praebebat, quum tria haberet eximiis laudibus iuncta peccata, primum qdod heros ille saepius intentiora ipsius quam veritatis studio ornatus et expictus esset, tum quod