장음표시 사용
51쪽
Progressa ultra mortem est. Quae tamen Poena in cives nimis crudelis putabatur. Ecce tibi gominum iii scelere par, invisitatum , inauditum, serum , barbarum. Itaque quorum summum quondam inter ipsos odium bellumque meministis , eosdem postea Singulari inter se consensu et amore devinxit impurissimae
naturae et turpissimae vitae similitudo. Ergo id, quod secit Dolabella, in quo potuit. multis idem minatur Antonius. Sed ille quum procul abesset a consulibus
exercitibusque nostris, neque dum, Senatum Cum populo romano conspirasse, sensisset, fretus Antonii copiis, ea scelera suscepit, quae Romue iam suscepta arbitrabatur a socio furoris sui. Quid ergo hunc aliud moliri, quid optare censetis, aut quam omnino cau
sam esse belli 3 omnes, qui libere de republica sensimus, qui dignas nobis sententias diximus, qui po
pulum romanum Iiberum esse voluimus, statuit ille quidem non inimicos, sed hostes; maiora tamen in nos, quam in laostem, supplicia meditatur: mortem naturae poenam putat esse; iracundiae, tormhnta atque cruciatum. Qualis igitur hostis habendus estis, a quo victore si cruciatus absit, mors in beneficii
Parte numeretur ΤII. Quamobrem, Patres conscripti, quamquam hortatore non egetis ipsi enim vestra sponte exarsistis ad libertatis recuperandae cupiditatem , tamen eo maiore animo studioque libertatem defendite, quo maiora proposita victis supplicia servitutis videtis.
In Galliam invasit Antonius , in Asiam Dolabella : in
Non sed hostes in Distinguit hie inimieviii ab hostis; in hoe enim est aliquid longe gravi A. Inter
et ea potest esse inimieitin. hostile odium csse non potest. Duc. i liii xitis, obsequutus Fne n . Maniit. L:imh. , ex sentixit Poenam. Vulgnia m. sis per 'itua. ΤTP.
52쪽
alienam uterque provinciam. Alseri se Brutus obiecit, impetumque furentis, atque omnia divexare et diripere cupientis, vitae suae periculo Colligavit, progressu arcuit, a reditu refrenavit: obsideri se passus ex utraque parte constrinxit Antonium. Alter in
Asiam irrupit. Cur 2 si ut in Syriam, patebat via certa, neque longa. Quid opus fuit cum legione 2 praemisso
Marso nescio quo Octavio, scelerato latrone atque egente . qui Po laretur agros, vexaret urbes, non ad spem constituendae rei familiaris, quam tenere
eum posse negant qui norunt mihi enim hic senator ignotus est , sed ad praesentem pastum mendicitatis suae. Consequutus est Dolabella, nulla suspicione belli: quis enim id putaret 8 Sequutae collocutiones
familiarissimae cum Trebonio; compleXuSque, Summae benivolentiae indices, exstiterunt in amore simulato; dextrae, quae fidei testes esse solebant, perfidia sunt et scelere violatae; nocturnus introitus Smyrnam, quasi in hostium urbem, quae est sidelissimorum antiquissi inorumque sociorum; oppressus Trebonius: si ut ab eo, qui operte hostis esset, incautus; si hi ab eo, qui civis etiam tum speciem haberet, miser. Ex quo nimirum documentum nos capere sortuna voluit, quid esset victis extimescendum. Consularem hominem, consulari imperio provinciam Asiam obii nentem, Samiario exsuli tradidit: interficere captum
riere. e vestigiis cod. Vatic. quod reoperunt Larnh. Graev. Vulgo in Asiani irrupit mrsim eui in Syriam malebat et p. Graevius malebat alter in Asiam irruit. Cursus in Surriam patebat et . Ad praesentem pastum mendicitatismae Vi haberet homo inops ae sa- melicus quo latraulana stomachum leniret. Hoc est, quod vulgo aiunt, ut haberet panem. Duc. leatisque s. b. indices Ita Fade-nus edendum putavit. Vulgo eo le-
xusque summae benis olentiae ulti tuis diec . Dextrae - et scelere Miolatae
53쪽
statim noluit, ne nimis, credo, in victoria liberalis videretur. Quum verborum contumeliis optimum virum incesto oro Iacerasset, tum verberibus ac tormentis quaestionem habuit pecuniae publicae, idque per biduum. Post cervicibus fractis caput abscidit idque fixum gestari iussit in pilo; reliquum corpus tractum atque Ianiatum abiecit in mare. Cum hoc bellandum hoste est; a cuius teterrima crudelitate omnis barbaria supcrata esti Quid loquar de caede civium romanorum 7 de direptione sanorum 2 quis est, qui pro rerum atrocitate deplorare tantas calamitates queat 3 Et nunc tota Asia vagatur, volitat ut rex, nos alio bello distineri putat. Quasi vero non unum idemque bellum sit contra hoc iugum impiorum nefarium. 'III. Imaginem M. Antonii crudelitatis in Iabella cernitis; ex hoc illa esticia est; ab hoc illa Dolabellae
scelerum praecepta sunt tradita. Num leniorem,
quam in Asia Dolabella suit, in Italia, si liceat, fore putatis Antonium 3 Mihi quidem et ille pervenisse videtur, quoad progredi potuerit seri hominis amentia, neque Antonius ullius supplicii adhibendi. si
potestatem habeat. Ullam partem esse relicturus. Ponite igitur ante oculos, Patres conscripti, miseram illam quidem et flebilem speciem , sed ad incitandos animos Vestros necessariam : nocturnum impetum in urbem Asiae clarissimam, irruptionem armatorum iii Trebonii domum, quum miser ille prius latronum gladios videret, quam , quae res esset, audisset; su-
54쪽
PHILIPPICA UNDECIMA, CAP. 4 4'
rentis introitum Dolabellae, vocem impuram , atque os illud infame, vincula, verbera, equuleum, carnificem tortoremque Samiarium. Quae tulisse illum somliter et patienter serunt. Magna laus, meoque iudicio omnium maxima. Est enim sapientis, quidquid homini accidere possit, id, praemeditari, serendum modice esse. ' Maioris omnino est consilii, providere, ne quid tale accidat; sed animi non minoris, sortiter serre, si evenerit. IV. Ac Dolabella quidem tam fuit immemor humanitatis, quamquam 'eius nunquam particeps fuit, ut suam insatiabilem crudelitatem exercuerit non solum in vivo, sed etiam in mortuo; atque in eius Corpore Iacerando atque vexando, quum animum satiare non Posset, oculos paverit suos. O multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluistis Dolores Trebonius pertulit magnos; multi, ex morbi gravitate maiores; quos tamen non miseros, sed lantioriosos dicere solemus. Longus fuit dolor bidui: at Compluribus annorum saepe mUltorum. Nec vero graviora sunt Carnilioum tormenta, quam interdum cruciamenta morborum. Alia sunt, alia, inquam , o perditissimi homines et amentissimi, muΙto miseriora. Nam , quo maior vis est animi, quam corporis , hoc Sunt graviora ea, quae Concipiuntur animo, quam
illa, quae corpore. Miserior igitur, qui suscipit in se scelus, quam is, qui alterius iacinus subire cogitur. Cruciatus est a Dolabella Trebonius; et quidem a Carthaginiensibus Begulus. In qua re quum erude-
Fereri in modiae Vulgo ad- dehatur sι quod Optiua otiite Em. .ucis inclusiti Est enim e se-queutibus temere huc uacluna.
Paletlevabit Bene sie Ern. eΜS. Vulgo heri .Eι quidem Eru. e eod. Huydeo. addidit et. Sed eo nihil opus. In qua re Faurnus maluit quam.
55쪽
lissimi Poeni iudieati sint in hoste, quid in cive Do
labella iudicandus 3 An vero hoc conserendum est 3 aut dubitandum, uter miserior 3 isne, cuius mortem senatus populusque romanus ulcisci cupit; an is, qui cunctis senatus sententiis hostis est iudicauis Nam ceteris quidem Vitae Partibus, quis est, qui possit sine Trebonii maxima contumelia conserve vitam Trebonii cuin Dolabellae 7 Alterius consilium . ing nium, humanitatem, innocentiam, magnitudinem
animi in patria liberanda, quis ignorat8 Alteri a puero pro deliciis crudelitus suit; deinde ea libidinum turpitudo, ut in hoc sit semper laetatus, quod ea saceret quae sibi obiici ne ab inimico quidem possent verecundo. Et hic, dii immortales t aliquando suit meus.
Occulta enim erant vitia non inquirenti. Neque nunc sertasse alienus ab eo essem, nisi ille vobis, nisi moe
nibus patriae, nisi huic urbi, nisi diis penatibus, nisi
. aris et socis omnium nostrum, nisi denique naturae
et humanitati inventus esset inimicus. A quo admoniti , diligentius et vigilantius caveamus Antonium. V. Etenim Dolabella non ita multos secum ha huit notos et insignes latrones. At videtis, quos et quam multos habeat Antonius. Primum L. fratrem. Quam
Dolabella iudieandus p In NSS.
quid in vi a Dolabella iudieandtim est. Sed Ferracius vidit Iegetidum e eitidieandus. Muret. Graeν. ediderim quid in erue de Dolabella iudieandum 'messet et u Sie e vestigiis cod. Valle. ediderutit Faein. Muret. Graev. Olim uleiaeetur vel ia suavir quod recepit Ern. Semper Iaelatus Semper Use laetatus codd. Fertur. id. Grae v. melius best ipsa edd. Pr.
Et hie , Dii immortales 1 ai quando
filii meus Dolnhella I ulliam in tria. trimonio linhuerat Ciceronis filiaiii. et cum is so aretii sivis fuerat sumili. titate contuti lus. Oli hauc cou iunctionem atrocior est Cistero in Aia. tonii accusatione, quam Dolabellaeue etsi constat ni itiorem altero fuisse A n-tonium. Hic quidem exarsit. sed C cetonianis declamatiovibus et satyi is in summatus. Duc. Aliquiando juit metis Iu edet. ari. iiivioribus addebatur amicu3 ; quoidglossatori debetur.
56쪽
tsacem, dii immortalest quod facinust quod scelus iquem gurgitem l quam Voraginem l Quid eum non
sorbere animo, quid Don haurire Cogitatione . cuius sanguuiem non hibere censetis 2 in cuius possessiones atque fortunas non impudentissimos oculos spe et
mente defigere 7 Quid Censorinum' qui se verbo
Prnetorem esse urbanum Cupere dicebat, ve Certe
noluit. Quid Bestiam 2 qui se consulatum in Bruti
locum petere profitetur. Atque hoc quidem detestabile omen avertat Iupiter i Quam absurdum autem, qui praetor seri non Potuerit, cum petere conSula ium 3 nisi sorte damnationem pro praetura Putat. Alleo Caesar, Vopiscus ille . homo summo ingenio, Summa potentia, qui ex aedili late consulatum petit, solvatur legibus: quamquam leges eum non tenent,l POpler Eximiam, credo, dignitatem. At hic, mo de sendente, quinquies absolutus est. Sexta palma Hr
bana etiam in gladiutore dissicilis. Sed haec iudicum Culpa. non mea est. Ego defendi side optima: illi
debuePunt clarissimum et praestantissimum senato 3 em in civitate retinere. Qui uim eri nunc nihil aliud ageve videtur, nisi ut intelligamus, illos, citior uinmes iudicatas irritas sucimus, bene et e repulatica tia,
Re certe no ιιὶ Qui euim praetor urbanu esse pote, , quum ab urbe discesserit 7 MAN. Haec irrisio est uousiue gratia ac lepore ἰ Ceus uua revulsam interni. Porro exi operae Pre tium animadvertere, qua aris Cicero in liae enumeratione auditorum satietati occurrat, tit aspergat iocos. Duc. Damnationem De ambitu ex pe-lilioue praeturae, desentiente Cice
Caesare civi lein adeptus νius uotucit assumplierat.
In gladiatore diserti, in Signitie it
In eisitate retinere Ironice di elum. Nempe duinnatus in exsilium abiit; postea a Cuesare restitratus ne dilitatem gessit. . Bene et e re blica iudicatus se C. Caesar dietator quum alios multos. legibus in exsilium Pulsos, restituit, tum ii sum Vopiscum, adeoque re iudicatus 1lloiuin iudicum irritas fecerat, a qtiibus illi fuerant damnati.
Quid deinde ῖ lutersecto Caesare, iis
57쪽
dicavisse. Neque hoc in hoc uno est. Sunt aIii in eisdem castPis honeste condemnati, turpiter restituti. Quod horum consilium, qui omnibus honis hostes sunt, nisi crudelissimum, putatis fore 3 Accedi ι Saxa, nescio quis, quem nobis Caesar ex ultima Celtiberia tribunum plebis dedit, eastrorum antea metator, nunc, ut sperat, urbis : a qua quum Sit alienissimus, suo capiti, salvis nobis, ominetur. Cum hoc veteranus Capho : quo neminem Veterani Peius oderunt. His, quasi praeter dotem, quam in civilibus malis accep xant, agrum Campanum est largitus Antonius, ut haberent reliquorum nutriculas praediorum: quibus utinam contenti essenti servemus, etsi tolerabile non erat; sed quidvis patiendum suit, ut hoc te terrimum bellum non haberemuS. I. Quid 2 illa castrorum M. Antonii lumina, nonne ante oculos proponitis 2 Primum duos collegas Antonii et Dolabellae, Nuculam et Lentonem, Italia divi Sores lege ea , quam senatus per vim latam iudicavit: quorum alter Commentatus est mimos, alter
egit tragoediam. Quid dicam de Apulo Domitio 3 cuius
etiam est senatusconsulium, ut Ieges , detreta, omnia denique acta Caesaris rata essent: llic senatus etiam, P e- ter ulla quamplurima. illud probaverat, ut res antea iudicatae, illi lausorunt. quum iudicavit eos Omnes, ad quos heueseium Caesaris pertinuerat, iure fuisse restitutos Vopiscus talneuita vivehat, scPie nduo sceleratum
Praestahat, tit quilibet intelligere Posset, betae, et e republica iudices illos iudieavisse. qui ciτem perditis
simum ex urbe eiecissent. 'ERR. Castrorum antea metiator, nunc, ut
a Perat, Qui sibi videtur ex ea strorum meratote sucius esse meiator ac divisor urbis: qui sperat. se An lotiti eastra ii, ipsa urbe Boina locaturum, eamque militibus pro voluntate distributurum. Duc. A qua quum sit alienissimus Quum ad ipsum, utpote extraneum . nihil pertineant nec hona urbis nostrae, nec mala, desinat nobis ominari, at que haec eius omina in eius caput convertautur. ID. ominentur Ι. e. pernicies, quam sperat se urbi nostrae illaturum, ut in ipsum iecidat optamus. Ominetur
scit. refertur ad antecedens s yeriat.
58쪽
hona modo proscripta vidimus: tanta procuratorum est negligentia. At hic nuper sororis filio in sudit venenum, non dedit. Sed non possunt non prodige vivere, qui nostra bona sperant, qutim effundunt sua. Vidimus etiam P. Decii auctionem, clarissimi viri: qui
maiorum suorum exempla Persequens, pro alieno se aere devovit. Emptor tamen in ea auctione inventus est nemo. Hominem ridiculum, qui se exire aere
alieno putet posse, quum vendat aliena. Nam quid ego de Trebellio dicam 2 quem uitae videntur suriae
creditoriam: vindicem enim labularum novarum novam labulam vidimus. Quid de L. Planco 2 quem Praestantissimus civis, Aquila, Pollentia expulit, et quidem crure fracto: quod utinam ante illi accidisset, ne huc redire potuisset i Lumen et decus illius exercitus paene praeterii, C. Annium Cimbrum, Lysi- diei filium, Lysidicum ipsum, ' quoniam omnia tum dissolvit: nisi forte iure Germanum Cimber occidit.
Tanta Procurawortim ese negligentia)Aeerba irrisione dictum. quasi per Procuratores stetisset, quo minus Domitii bona venderent tr. Sed non Possunt non ρν' dige Misere Sareasmus et irrisio. Perinde quasi
in illa veneni infusione sit prodiga quaedam liberalitas. Duc. Vidimus etiam P. Derii auritonem Vulgo erit Midete. Graevius edidit ridi i iti IIS. Go. Mide. Ernextio pla bat indimus , aut vidistis . Prius praetuli. Sic paulo ante: Proseriρι a
eere dixit, in carmen intuens, quo Deeii usi erant in devotione sui, in quo hoe erat in extremo: in Sieu ver bis nuneupavi. ita pro republiea Quiritium, exercitu. legionibus, auxiliis
populi Romani Quiriuum, legioues,
auxilia ille hostium meelim Diis Ma nihils, Telluri lue devoveo. . FERR.
vide Livium VIII, 3. Creditorum optime sie Ernestius
correxit vulgatum debitorum. Nempe Cicero dieit, Tret Iiiim, qui in hau dem ereditornm novas inhulat defendisset, ulta esse creditorum raria ἔquod ipsius hona per lahulas auctio niarias vendita essent.
Vindie Proseripta Trebellii bona
vidimus, ea tabula ulcisci videtur ta-hulas novas, quibus adversatus erat. Tabulam enim posuit, qui tabulas novus oppugnaverat. MAX.
tur graeco Verbo; sest. e glossa.
Dissoloit Ita ut ipse merito appellari posset Germarim Chmber cadit Correctio ridicula, et iocus mordax Hie
59쪽
Quii in hanc, et huius generis copiam tantam hal, ni Λntonius, quod scelus omittet' quum Dolabella tantis se obstrinxerit parvi ei diis, nequaquam Pari latronum manu et copia i Quuii ropter, ut invitus saepct dissensi
a Q. Fufi O , ita sum eius sententiau libenter assensus. Ex quo iudicare debetis , me non cum homine solere. sed cum causa dissidere. Ita lue non assentior solum ,
sed etiam gratias ago Q. Fusio. Dixit enim severam, gravem , republica dignam sententiam : iudicavit hostem Dolabellam; bona eius censuit publice possidenda. Quo quum addi nihil posset luid enim atrocius potuit, quid severius decernere γ), dixit tamen,
si cluis eorum . qui post se rogati essent, graviorem sententiam dixisset, in eam se itu Pum. Quam severi
etate in quis potest non laudaro 7 VII. Nunc quoniam hostis est iudicatus Dolabella, bello est persequendus. Ne Hie enim quiescet: habet legionem. habet fugitivos, habet sceleratam impiorum manum; est ipse Considens , impotens. gladiatorio generi mortis addictus. Quamobrem . quoniam eum Dolabella hellum gerendtim est, imperator est deligendus.
Duae dictae sunt sententiae; quarum neutram probo: alteram, quia Sempe P. nisi quum est necesse, PeriCU-losam arbitror; alteram quia alienam his temporibus exi Stimi . Nam , extraordinarium imperium populare
C. Atinitis Cimber stati eiu occideriit. Latina vox Germanus , et fratrem
Νiεuificat, et hominem e Germania. itidem Cimber. qiiod erat istius C. Rutili cosnon en . hominem desistitit
oriundum e Cimhrica Chersouesia inui, iat utiqui lua hi ut . CherrorieSo. Ex illa aint,iguitate locu in Cicero capiavit. Duc. Decernere in Vulic. erat de ne e , iii de Mitretu coni. legendum ιle Acriuria. I. in etsi gener OOtabellae sali Utilius, nihil tauten opus erat biectu, ustitii talis ni tilionein si cere. Si taliseu libri MSS. uditi ererit. tutel
liseuduin e et de genero ex unlocedentini,s censere, vel ulrram stieeoniungendii in : de genero decerner .
60쪽
atque Ventosum est, minimae nostrae gravitatis, minime
liuitis ordinis. Bello Antiochi magno et gravi, quum L. Scipioni, Publii filio, obvenisset Asia, paruinque in
eo putaretur esse animi, parum roboris, senatusque
ad collegam eius, C. Laelium, illius Sapientis patrem, negotium deserret: surrexit P. Africanus, frater maior L. Scipionis, et illam ignominiam a familia deprecatus est; dixitque, et in fratre suo summam virtutem esse , Summumque consilium, neque se ei legatum,
id aetatis, iisque rebus gestis, delaturum. Quod quum ab eo esset dictum, nihil est de Scipionis provincia commutatum : nec plus extraordinarium imperium ad id bellum quaesitum , quam duobus antea maximis Punicis bellis, quae a consulibus, aut a dictatoribus gesta et consecta sunt; aut quam Pyrrhi,
quam Philippi, quam post Achaico bello, quam
Punico tertio: md quod populus romanus ita sibi ipse delegit idoneum ducem, P. Scipionem , ut eum tamen bellum gerere consulem vellet. Cum Aristonico talium gerendum suit, L. Valerio, P. Licinio consulibus.
POptilare atque Mentosiam ego P pularix est levitatis. quae qliatilint aura inovetur, et novis rehus gaudet, imperium decemnere extraordinarium. Contra xenatoriae gravitatis est, au- liquis xlare institutis ae legibus, ut per ordinarios magistratus ea fiatit, nil quae iacienda sunt ereati. Rei enim publicate ori uis est exitiosa novitas.
Bollo Antio-iὶ Faern. e vestigiis eod. Vat. Antiochino. Illius Sapientis a Illius Emestiua substituendum esse vidit, pro huius, quod intelligi non posset nisi de prae-
gente et vivo. Bellum gerrere comulem Ma luit poPulus inruauus eum solvere lu-gibu , et consulem creare extra ordi nem, quum privato curam belli eommittere. DVc. Cum Aristonim bellum gerendum
meliis filius, te tametito populum Romanum reliquisset liere dein Muoru omulum; Aristonieus, Eumeuis, ex Ephesia quadam muli ei cula, filius, Λsiam, uι paternum regnum, opibus multorum et favore adiutus iuvasit. Is cuin i,e Ilo persequendus esset, orta est inter consules de provinciis contentio. Erant tum consules P. Licinius Crassus, et L. Valerius Flaccus:
ille pontifex maximus, hie sumet Martialis. Quum uterque Asiam habere vellci; Crusa , ut collegatu in