장음표시 사용
111쪽
rursus ignis, mutatione consequenter facta, &non in infinitum eunte, quia non in rectum fit, sed in circulum vertitur. 9, cum illi, ut dicebamus,no cognouissent, timuerunt extrema supponere adinvicem mutari:nam ad cavsq; putauerunt oportere mutationem stare,ne in infinitu fieret.iccirco aduersus eos medius Aristo. dicit,oportet enim stare, & no in infinitum inquit fieri mutatione,sic ut in rectit procedente oportet recipere. nam & si in infinitu fiat mutatio,non tamen in rediit, sed per reuolutione corundem in eadem: nam in rectit usq; ad ultima firmatur. propter hoc crgo no est imposs-bilis extremoru in seinuice mutatio, immo necessaria, ut circulus generationis seruetur. Et
ui quidem no sit possibile in infinitu in rectum
ire mutationem consequenter pertractatum
distulit nunc absurdii quod sequitur, innuens illud, st infinitas in uno contrarietates dicere coguntur. Ostendit quoq; consequcter, quod
etiam ultima mutatur adinvicem. ostendit a
tem ipsum, viedo eo, quod prius dictum est, shabetia contrarietatem adinvicem, omnia ad- inuice mutatur,ostendit autemstvnumquodq; ad reliqua habet contrarietatem, ita ut uniue
saliter, dicebamus, ostendatur st omnia adinuicem mutantur, non solum media, sed etiam extrema. Et sorte, quia non posuit certas confutationes praeacceptae opinionis citis, quae unum aliquod extremorii principium supposuit,propter hoc nunc comune quanda exponit cosutatione huius, v nultu quatuor principi u reliquorii sit. na si ostederit4 omnia habet
adinvicem c5trarietatem,proculdubio omnia adinvicem mittantur:si autem hoc, no erit aliuquod ipseriiseparatu primit,neq; principium,
neq; extremorum, neq; mediorum,sed omnia aequaliter adinvicem mutantur, & intrema,&contraria, & consequenter adinvicem posita.
Ostensionis vero modus huiust nodi quida est. supponant inquit terra,& aqua,& aer,& ignis, quoru singulum significat per clementu,' cst in principio nominis. si ergo dicis aerem mediu existetem mutari & in ignem, & in aquam,
non certe sm eandem oppositione mutatur in ignem,& aquam:nam erit eo pacto ignis aquae ide. si.n.quatenus aer mutatus factus est ignis, sm hoc & in aquam translatus mutaturi quatenus igitur differt ab aqua,eatenus ab igne distabit.si alit m idem ab eodem,ut ab aere distabit ignis,& aqua, necessario idem erunt inter se &aqua, & ignis, sest absurdum. non ergo fineandem oppositionem mutatur in ignem, &aquam aer.igitur secundum aliam,& aliam.&supponatur in ignem quidem secundum albu,& nigrum mutatus:ut sit ignis quidem niger, aer vero albus. sed in aquam secundum alteri oppositionem tumidi,scilicet,& sicci,ut sit aeredem siccus, aqua vero humida. sed mutatus, inquit, in aquam secundum siccum,&hu dum potest etiam seruare albedinem. potest' uoq; & ipsam mutare, sed stipponatur seruas. sit igitur aer quidem albus & siccus, aqua vero
humida & alba. erit ergo contrarietas aqua
etiam ad ignem: siquidem haec est alba, ignis
vero niger per suppositionem, quare & adimuicem mutantur, siquidem suppositum est,quq
contrarietatem adinvicem habent, adinvicem quoq; mutari. Eadem quoq; crit ratio rursus in aqua: si enim mutatur & in aerem ,& in temram , non secundum idem rursus mutatur in utrunq;,quoniam erit idem aer,& terra. quare
secundum aliud quidem in aerem, & secundualiud in terram: in aerem quidem secundu humiditatem,& siccitatem mutatur, in terram
vero relinquitur secundum album, & nigrum mutari: si quidem duae setae sunt oppositiones. hoc quippe concessium est, quia consenseruntq uatuor esse simplicia corpora: quatuor enim existentibus corporibus necesse est duas considerari oppositiones. existente igitur aqua auba,& humici,aer erit, ut prius dictli cst, albus,& siccus: differetia enim est huius ad aqua per humidum, & siccum. terra autem nigra, & h mida, siquidem secundum nigrum mutabatur in hanc aqua. erit ergo contrarietas aeri ad terram,& mutabitur in hanc. rationis ergo demostratio huiusmodi quaedam est. Quaerit autem Alexader quo nam cum proposuisset ostender ,23 Extrema mutatur adinvicem,hoc quidem non videtur ostendens. st autem contraria a Linuicem mutantur, hoc potius demonstrat, &inquit, ni forte etiam a principio extrema V cauit contraria. deinde quod& verius est, ex appositis demostrauit,st omnia adinvicem habent contrarietatem.si autem hoc, proculdi bio etia mutantur omnia adinvicem.-autem demonstrauit extrema contrarietatem adi nubcem habentia,scilicet terra,& ignem, manifestum est. siquidem posuit ignem nigrum esse,& siccum, terram vero nigram, & humidam: mutatur igitur terra in ignem secundum humidum,& siccum hac ratione. habemus igitur ex ostensis, ιν non selum nullum mediorum est principium, sed ut neq; extremorum. si enim aequaliter extrema, & simpliciter omnia adimuicem mutatur, nullum magis erit principium hoc, quam illud.
Quod autem in infinitum non est posbile procedere, Te . quod inexsuri adhocame deuerumus, ma sum est ex
112쪽
his. Si enim rursus unis in quor, in aliud malatur, non refectet ut in P s, contrarietas quadam igni, P s,uia inerit ab litiscluae dicta sunt illa Numidem supponitur e rum qua T, L,A, I p s .lit itaque ipsi quidem iops B si Hro P s psium Μ, Η, itaque omnibus inerit T, L, A, I, mutantur enim adinvicem.sed hoc quidem sit nondum de monstratum. illud tamen manifestum tuta si rursus P s, in AEucadia contrarietas ipsi P s, erit, ictim ipsi imiliter quoque si per cum adesto edtrarietas quaedam merithis silua antea. quare si infinita, ct contrarietates infinitae via ineravit i vero cinone rit neque definire ullum aeque feria portebit enim erat aliud ex alio, tot pertransire contrarietates , radhuc plures. Pare in aliqua quidem nomdum erit mestatio, velut se infinita intermedia: necesse autem , siquidem infinita aementa. Amplius autem neque ex aerem ignem, siqvidem infinita contrarietates. sunt a rem Cromnia ν mmccese est.n. omnes Hesie inferioribus quidem ipso ios quae reperiorum iis vero eris, qua infe
. Cum demonstrauisset st si supposta fuerit recta in infinitum fieri seneratio, necesse est
omnia in infinitu mutari,quonia & Omnia osteduntur adinvicem habentia cotrarietate nunc
hoc ipsum percurrit,st impossibile est in infinitum fieri mutatione, cum & prius innuerit impossibile dicendodnfinitae enim contrarietates
in eodem erunt,ita ut hoc confutato manifestum fiat omnia adinvicem mutari. Et sortasse contradicet quis,' et si in infinitum supposuerimus fieri mutationem, iasi selli in rectum consequentium seinuice erit mutatio,sed etia quae remota abinuicem sunt mutabutur inter se, vicosessium sumamus illud, oia ad inuice cotrarietate habetia,adinviccin quoq, mutari.Sed seledum est,' hoc ipsum pertractat nunc, st si infinita quis supposuerit elementa, altero in alterumutato in rectum, in contrariu circuuertuntur,
quae sunt ipsius suppositionis,l nullum elemetorum in aliquod reliquorum mutabitur imaque remota sunt, adinvicem,neq; que proxima sui ita vi poenitus impossibilis sit suppositio Si enim supposuerimus unum quid extremorum, aut ignem aut terram no restecti reuolutam in
circulum, sed in rectum in aliud quid quintum
conseques mutari,crit aliqua contrarietas qua mutata est,altera existens praeter alias, quibus quatuor cosequeter mutabatur.& supponatur inquit igni neq, reflectens,& in aerem mutatus,neq; circulo in terra,sed in aliud quoddam quintu,ut in quo p s,erit igitur aliqua cotrarietas,qua mutabatur ii ps.&supponat pirarietas m& B, qua nullum aliorum, que sunt M L,τ, mutabatur, praeterquam Blumi,&ps, inerit
ergo alteruin oppositionis ipsi ps, ut id, quod est in quo M,quod vocetur malum igni vero,&reliquis Oibus ipsem n, quod vocetur bonum: huiuscemodi enim semptae sint contrarietates,
que ab cibus participetur. si quoque rursus cosmucter mutatur ipsium p s,in aliud qui inaddetur prietas,& si rursus illud in aliud, tertia addetur 9cietas & si in infinita hoc fiat, c6sequeterinfinitae erunt cotrarietates. prirnu quidein igitabsurdu cst actu infinitu supponi.deinde si contra ictates infinitae, cotrai letatum vero duplae sunt qualitates,nii in qualibet prictate due sunt qualitates, erit ipsius infiniti duplum. His alite inquat iuppositis, neq; definire aliquid horum possibile eritin ratione comprehendere insinita,neq; Oino stubsistere,aut seri aliqua ex seinuice postibile erit, sed auferatur omnino mutua mutatio. sequetur etia inquit omnia cado esse. sed quo pacto horum singulum demostratur conseqtieter in litera cosiderabimus.Sed illud inquisitione dignum est, quomodo secundum
liquodq; elementu, una apponitur codran tas. v.n.inlinitis existetibus elementis, necesse
est & infinitas esse contrarietates, manifestissimu cst:ii.n.finitae cssent prietates, necesse & coplexiones,&c6iugationes ex ipsis,&si multopi ures sint cotrarietatibus initas tame esse. naqueia admodii via, & rone coprehendere possibile est ex duabus contrarietatibus quot fiunt coniugationes,l.s quatuor: sic & multitudine omni, lusistitq; sit cotrarietatu,numerabili, dc
dicibili existete,necesse est & coitigationes numerabilesin finitas esse.* aut si infinita sint elemcta no crunt cotrarietates finitae praemanifestum est sed no hoc quaerit ratio Ad si secunduvialiquodq, eseinentu appositu etiam cotrarietas una apponitur,quod non est veru: una cnimbrietate apposita, plura fiunt clementa.duabus enim cotrarietatibus existentibus, no duo silucrunt elemeta sed quatuo risi aute tres sint contrarietates, octo possitiat esse elementa, & ita seriar una addita prictate multo plura possunt
esse elemeta. Ad hoc igitur dicendit,quod & si
una contrarietate apposta plura fiunt elementa, non prohibentur concludi proposita. cum enim ostensum sit infinitas esse contrarietates, in unoquoque infinitorii existentiu clementorii,concluditur similiter impossibile,siue secundum unamquanq; contrarietatem, Vnum apponatur clementum, siue plura. utens enim eo,
quod est infinitas esse contrarietates , ostendit impossibile suppositioni ut praedictum est. dicere vero secudum unumquodq; clementum unam apponi contrarietatem, neq; verum est,
neq; nec estarium: non mina quia sermonis gratia aer in ignem selum mutatur secundum humidum,S siccum, in aliud vero clementorum nullum, iam necesse est nullum aliud secundum contrarietatem sicci, & humidi mutari:
113쪽
na aqua,& terra secundu hec mutatur.Propter quid igitur secundit unu elementum una apponit cotrarietatem Arist. Dico igitur sequens suppositionem dicentiu selii in rectum esse elemctorum utatione:hoc enim supposito impossibile est secundit eande oppositione duas fieri mutationes: verbi gratia,secundu cam que humidi,' ignis in aere mutatur, & aqua in temram.in rectum igitur & sotu supposita elementorum mutatione, necesse est oino addito elemento, etia contrarietate omnino apponi.qua
praecedens elemctum in id, quod consequitur mutetur. a Dd aut ad suppositione, quae dicit non restedii generatione, etia Aristo. secunduvialiquodq; elementum, unam addit contrarietate iunc est manifestu.cum enim dixisset 1, ad Ps,mutari ει contrarietate M,& v. verbi gratia,
mali & boni:& a .quidem ipsi i,& omnibus,que sunt sub i, inexistente, M vcro ipsi ps, & omnibus quae sunt post ipsum,nihilominus I,solum
supponit ad p s,mutari, nullu vero aliorum quapropter necesse est secundum unamquaq; elementi appositionem, & contrarietatem Oino apponi.Sigillatim aut nunc verba psideremus. si ignis inquit no reflectitur in aerem, puta, aut in terram mutatu aut in aqua, sed in aliud quid praeter hec ipsum p s,mutetur,necesse est omninopraeter duas contrarietate quae sunt calidi,& frigidi,humidio sicci,tertia supponi, ut albi, & nigri. exempli causa, qua I, in P s,mutatur: alterum enim stippositum est ipsum p s, i quatuor elementis.sit igitur ipsum i, inquit mutatum in
P s,secundum contrarietatem M,& B,fecundum quam nullum eoru, quae erant ante i, mutabatur. quare si ipsi quidem ps.inest M. ipsi vero i,st, hoc ipsum g,quod inest igni, inerit etiam aeri,&aquae,&terrae: quia nullum horum ab igne differebat,secundum hanc contrarietatem,sed secundum aliam, ut eam quae calidi, & frigidi,&sieci,&humidi. Illud autem aduertendum est,st ad suppositionem Aristo. dicentem secundum unamquamq; oppositionem unam fieri mutationem, sequitur ipsum η, Oibus,que sunt ante i, inesse: nullum enim adhuc secundum hoc mutabat, priusqua ipsum 1,in ipsum Ps, mutaretur. via igitur est in ipso igne ipsuma, nisi ex illis similiter autem & his, quae sunt
postps, omnibus ipsum M, quoniam in nullum amplius mutatur ipsum p s,fecundum hanc oppositionem. si tamen concedamus,ut prius dictum est, plura generari elementa, Una apposta contrarietate, & secundum unam contrarietate diuersa mutari, non amplius necesse est
ipsum E,ipsi i,ineristes iam & his,que sunt ante ipsum omnibus inesse.ed enim st & aliud mutetur secundum hanc contrarietatem lse habet in igne & aere aer enim mutabatur secum
dum humidum, & siccum in ignem,& no quia ipsum humiditatem habet, ia & que ante ipsum
omnia:nam terra sicca est. causa autem huius, quia non solum aer in ignem secundum hanc contrarietatem mutabatur, sed etiam terra in aquam.quare Aristo.ut prius dixi sequens se positionem, quae solum ad elementum consequens mutationem facit,sumens secundit viat quodq; elementum unam contrarietatem apponi ecte dixit,ipsum a. omnibus,quae sunt ante ignem inessc, siquidem in ipsum inet mutantur. si.n.habet ipsum i, alterum ex contrarietate,quae est fin M,& 3,dico.s ipsum η, necesse est& quae sunt ante ipsum ignem habere ipsum η, si quidem ex ipsis factus est ignis, & mutabantur illa in hunc. si.n. non haberent quae sunt ante ignem ipsum η, unde nam est in ipso isne ipsum a. nullum.n.il lou fm n, differebat ab igne, ut pri' dictu est.sed hoc inquit mutari quatuor
elementa adinvicem sit nondu demonstratu, Vt ad eam,quae nunc pertractatur suppositionem,quonia si dicamus omnia adinvicem mutari quatuor, circulo inducemus fieri ipsam generationem, quod aufert nunc proposita suppositio in rectum, & que consequenter solum dicit fieri mutationem.iccirco ponatur Vt nondum demonstratum. Sciendum tamen est, Pquo indigemus ad demonstrandum ipsum Mips i,& omnibus,quae sunt ante ipsum inesse, hoc non aufertur,nec prohibetur a suppositi ne dicente, sit non omnia adinvicem mutari:
sulficit enim quae in cosequens fit uniuscuiusq; mutatio, ipsorum quatuor & finiens in ipsum igne, ostedere inest ossius, i sunt ante i)psium 3,ex quibus mutatis colequenter ignis genitus est.si. n.no fuisset in ipsis ipsum η, nunquam factus fuisset ex ipsis ignis habens a. Quod igitur
inest his. quae sunt A,I ,r,eius coiraticiatis, quae est secundum 3,& M,altera partium.sa, hinc demonstratur, non ex eo, quod omnia ad seinuicem mulcntur.Quod aute ipsum η, ipsis inest,& ipsem M, ostenditur ex eo-nullum aliorum secundum hanc mutatu est oppositionem, praeter ipsum i, ps.quare nihil neq; secundum hunc
differebat ignis ab his, quae ante ipsum: commune igitur inest eis ipsum s. sed & illud inquit manifestum, ' si addiderimus aliud elementupost ipsum p s, ut a,& mutatur p s,in Bullia opus est rursus contrarietate, secundum quam fiat mutatio, praeter illam, quae erat in i,& p s,simialiter quoq; se habebunt & quaecunq; alia clementa addiderimus. Deinde inductu absurducsicludens,s si secundii singulu inquit clemen
114쪽
tum contrarietas apponitur: infinita aute clementa infinitae erunt contrarietates, & in unoquoque elemento infinitarum contrarietatu, a liei ae partes inerunt,& ipse secudii natura infinitar existetes. si aut infinitae in unoquoq; inerunt,vide quid sequet.nihil. n.inquit erit definire,ncq 'enerari.&quod quide no circunscribent infinita manifestissimu est, neq; subsistet. Sed quo neq; generari ipsa ex sein uice dicit,
considerandu.oportebit.riusi erit alterii ex altero, tot pertransire contrarietates,& adhuc plures, si infiniis,inquit sunt cotrarietates in unoquoqHoportebit quod generatur, tot quot singulti habet, habet aut infinitas pertralare co-trarietates. hoc autem fieri nequit nam infinitum pertransiri no potessiqua autem dixit tot, videtur autem hoc determinati numeri sanilicatiuit, infinitum aut quocunq; assiimpto semper mai' & amplius est propter hoc veluti certius loques addidit, & adhuc plures. Quomodo aut quod sit necesse est infinitas pertrasire
contrarietate consideradu. quaeda.n. mediorum si sumpserimus, consequent mutari, ut ad ultima perueniant,& mutentur in linc, oportebit ipsa per infinitas pertransire,ut i ultimu mutenturihoc aut est mipossibile:quare latinqua iillud mutabuntur,neq; unqua ad ipsum peruenient: si quide media est infinita inter id luod mutat,& ipsuin ultimu distatia.scut aut mediis
ivltimu iasi mutatur,quia neq; peruenit aliqua
do ad ipsum, sic neq; aliud quid unqua ad medium mutabitur, ut id quod e principio, quod
neque accipere est: non est enim infiniti principiti. similiter neq; hoc,neq; mediu quodcunque perueniet, quonia infinita est, q ex medio est, ad principiu distantia. st igitur nulla eo fit, quae sumuntur in medio mutatur ad ultima,manifestissimum est. Dicit aut ipsest neque consequentia scin uice in se mutuo mutantur: non enim inquit ex aere in igne erit mutatio , si infinitae erunt contrarietates. hoc aut quomodo, inquit,inquisitione dignum est. non .n. Omnes pertransit infinitas contrarietates, ut fiat ex aere ignis,sed iecundu una sila mutatum contrarietate generatur, reliquis eis se manentibus.
Ni forte i3itur comuni ratione, quonia infini- tu impossibile est subsistere ' propter hoc nihil utiq: fiat eorii, quae infinitas habet contrarietates.Sed sorte dixerit quis)psa subsistentia se pones,co sidera, si possunt ex seinuice fieri: possunt aut ,siquides canda unius contrarietatis mutatione consideratur, eoru si se consequuntur ex scin uicem generatio. melius igitur est,
ut loquit Alexand. ad id quod consequens,ipsim s umere di ium. Ostendit autem cosequu-
ter quδd omnia elementa eadem erunt inter se. si autem eadem omnia, igitur nequc ex sis mutuo generabuntur, nec erit mutatio alicuius eoru in aliud: nihil.n.fit quod iam cst. M illi autem videtur propositum sic accipere. si est in recto mutatio elementorum infinitorii existentium: demonstrauimus autem, quod quaedam non mutantur in aliqua mediorum , quia oponet infinita pertransire, infinitum autem pertransiri nequiti sit itaque aer medium, non igitur in ignem mutabitur. ut enim ex hoc mutatio obviet, infinitis indigebit mutationibus: hoc autem est impossibile. si ergo in ipsum vititimum terminum peruenire mutationcm,que
est in aerem, est impossibile, neq; igitur in id quod sibi consequens est, ignem scilicet aer
mutabitur.Deinde proponit Ostedere aliquod sequens ad seppositionem dicentem, quod in rectima in infinitum fit mutatio, omnia scilicet eadem fieri. omnibus enim inquit, quae sunt supra i, & infra i,cedem insunt cotrarietates,o igitur si omnia quae fiunt ante i,elemcta, easde , his quae lunt post i,contrarietates habent,accidit Omnia esse eadem, manifestissimum est.si enim eas de habent contrarietates omnia, quae sunt ex utraque parte ipsius i, eadem inter se erunt,& quae ab ipso p s,& sursum procedenti,& quae ab ipso Aiacre, usq; ad inseriora. quare idem erit aer, qI est A, ipsi h s:& ut simpliciter dicamus ola superiora omnibus inferioribus. sic aut rursus si sumpserimus que sunt ex utraq; parte ipsius A,eadem ratione eade existetia inter se crit i ps ps,ide,& olus superioribus.si aute rursus quae sunt in utroq; latcre ipsius p eadsi inter se sumpserimus , ide erit ignis acii. quare & omnibus quς sunt post ipsum: osten sum est autem per praeaccepta. 9 etiam omni bus q sint ante ipsum. quae aut an ipsum acremota his quς post ipsum Oibus eade sunt: quare manifestum est ex his, ' & ignis,& omnia,quae fiant ex utroq; latere ignis, oia inter se eademerunt Quod igit sidem' oia,que insunt superiorib',eade esse his que insunt iserioribus, cocludetur eade esse ola inter se, manifestis sinu est, ex praedictis.sed quod cede lunt prietates, non est adhuc inani sestu i seques ad suppositione dicentem,consequeter & in rectum fieri mutationem.& hoc est manifesta ex prius dictis ab co exponente suppositionem. si quide Idn p x,
inquit muteturdecundum contrarietatem muratur,secundum quam nullum est mutatum alterum,ut cam,quae est secundum M,& e,& inerit Oem ipsum M,ipsi p s igni vero, & inserioribus ossius ipsum E. rvrsius aut ipsum piaecundum aliud manςte in ea, quae post ipsum Ommi Io.Gra. de Gen. P mune
115쪽
mune manet ipsum M , inoibus quae sunt post
ipsum ps. quare omnia, quae sunt post i, Oninbbus quae sunt ante ipsem i,contrariantur secundum ipsum 3, & ipsi im , , rursus ipso ps, in aliud mutato secundum aliam contrarietatem, erit rursus his, quae post ipsum p s, contrarietas ad ea, quae sunt ipsius p s. manifestu est igitur ex his, quod no eadem erunt Omnia, sed totu contrarium,contrarietate Oia habere ad ola.Quaerendu est igitur quomodo hoc veru ponit Aristote. Ni sorte ex eo, quod infinitae sunt: quae sunt in unoquoque cotrarietates hoc costruit. si enim infinitas dicis unumquodque habere
contrarietates, infiniti vero no est amplius accipere,no erit aliqua contrarietas, quae non sit in unoquoque.quare eadem omnia crunt. Sed neque hoc ratione habet.qui enim ifinitas supponit contrarietates, duplices ad ipsum infinitum qualitates facit. quare cum dicatur unumquodq; infinitas habere contrarietates, non ut utrasque partes contrarietatu habens dicitur, sed ut alteram partem cotrarietatu sola, quare non absurdum est in his quidem alteras cotrarietatum considerare:in aliis vero alteras. M elius est igitur secundu hunc modis intelligere
sermone ipsum, per se examinante in Ppria natura hoc ipsum theorema Mo ut continuum addicta: si enim i, in ipsum ps. dicis mutari privem no amplius in i, reflecti, neq; mutari, no crit contrarietas ipsi p s ad i. si cnim esset mutaret
etiam ipsum p s, in ipsum i, ide ergo erit. & ita psequeter discurrens per ola, Ostcdens eadem existetia inter se. Si vero sis dicat,.hoc ipsum a principio supposui,habere ipsa adinvicem inrietatem i,& p s. qn ipsumi, supposivi in ipsumus, mutari dicam ad hunc quod hanc ipsam, ua supposuisti contrarietate, tu ipse destruis,icens no amplius ipsum p s in i, mutari: sic aut uniuersaliter supponens superiora in inse riora non mutari, destruis ipfbru cotrarietate, quam supposuisti in uniuscuiusque ad id, quod consequitur mutatione. sublata autem contrarietate, eadem erunt inter se omnia, quod rationabiliter conclusit.
, - 21 Iirabitur autem utiquis dia entium plura os elememta corporum, Ni non mutentur assinuicem, quemadmodum
Empedocles itavit, quomodo contingit dicere ipsis sie comparabilia Eementa, qOmius duit sic. haec enim aequalia omnia. Si igitur sic quantum necesse idem aliquod e extilens omnibus comparabilibus, quo mensiurantur, visi ex aquae hemina fuerim aeris decem, idem igitur essent αν ,si mensiurantur eodem.s vero non ita comparabilia fecundum quantum, vi quantum ex quanto ,sed quantum possunt, νetat s Mimna aqua aeque poten isti dare, σdecem aeris, o sic secundum quantum, non quatenus quantum, comparabilia , sed quatenuspostim aliquid. esset a tem νtique et non quanti mensura compararepotentiassed
fecundum proportionem, quemadmodum ut hoc calidum, hoc autem album, hoc Nero νt hoc ,significat in quas quidem simile, in quanto vero aquale. assurdum itaque ν detur, si corpora immutabilia existentia non proportione, comparabilia sint sed mensiura potentiarum, O esse aequale calidum, aut militer ignis tantum, aeris multiplex. idem enim plus, eo quod Acm sit generis, talem habe
Cum demonstrauisset ' non potest unum quatuor et cinctoria esse alio Meq; ut immutabile, neq; ut mutabile, cu l; ostensu sit eisdem rationibus , ' neq; aliqua ex ipsis elemeta sunt reliquorii,cose luctersus erest querere si quatuor elemeta sunt oia. dictum est enim ab ipsi,
superius quod si nihil sensibile est prius his hec
utiq; oia fuerint.quonia igitur necesse est haec, aut immutabilia, aut ut mutabilia, et cincta cile aliorum, propositum est ei in praesenti ostendere quod no sunt immutabilia,ut hoc coiutato, derelinquatur vera opinio, dicens omnia est e temeta,ut adinvicem mutabilia. Quoniam autem propositae ad confutandum opinionis Empedocles est praeses,aduersus hunc invehitur, ostendens in neq; generationem, & corruptionem, quae secundum naturam possibile est esse secundum ipsum, neq; ausinctatione, aeq; motum fm naturam.sed priui qua eius opinionem
de clemetis cossite ostedit ipsum dissona sibi ipsi dicente.immutabilia siquide ipsa suppones esse,comparabilia ipsa esse dicit,scribens, hec enim aequaq; omnia sunt. Primia ergo ostendit quod impostibile est Empedocli immutabilia supponeti clementa, coparabilia ipsa dicere.si
enim coparabilia sunt inter se, ut dicamus ignetae aequale aeri, aut secundu quantitate erunt, aut sin potentiam,& qualitatem . qualitatem autem,aut candem, ut quando dixero similem esse ignem aeri: quonia ut ignis est calidus, se& aer.aut aliam & aliam qualitate congregationis facta coparatione aut secundu aliam , hoc est contrariam, ut 'n dixero sicut ignis est calidus ita est aqua frigida: aut no contrariam, sed alteram genere, ut cum dixero, sicut hoc
est calidum, ita hoc est album siecundum proportionem facta iuva positione. Ostendit igiatur quod primum non est possibile, secundum
magnitudinem comparationem ipsorum considerare,cu immutabilia sint.considerare enim sic ipsorum aequalitatem, ut totalitatum aeque magnarum adinvicem existetium, stultum est. nam haec quidem etiam manifeste apparet nosic se habentia,ut terra,&aqua:siquidem enim in terrae concauitatibus aqua consideratur, terra est maiorialia vero occultam habent dem strationein aequalitatis, ut aer & ignis, &ad utrunque collata aqua. sic igitur non est pos
116쪽
sibile aequalia inter se esse elementa. Sed si e parabilia ipsa dicat secundum magnitudinem ,
sic utique ipsa dicat, ut ipsa inter se mutentur, aequali materia unicuique ipsorum subiecta:veluti si dicamus totam aquam aequalem esse t ti aeri,eo ' aequalis,& eadem sit i utroque in teria, quae & extusa aerem facere potest,& ru sus cotracta actuam: hoc aute est impossibile ei cosiderare, nilῖα partiu adinvice mutatione: quonia enim videmus pedale aqua in dec upedale aere, exempli gratia mutari, si sic accidat, dicimus sic equalem esse pedale aquam dec pedali aeri, eo quod ex eadem materia ambo sint rarefacta itque densata.&hanc in totalitatibus seruari Pportione excessu que & in par tibiis cosideratur.sic enim & Aristo.in Mete ris proportionem aquae ad aerem sumpsit ex
partiti mutatione.qua enim,inquit,habet aqua tanta proportione ad aere ex ipsa seneratum, hanc decens est & totum aere id aquae tota-
Iitate habere. quod igitur no est possibile secudii magnitudine coparabilia esse aliter, quam habendo aequale materiai quae pollit magnitudinem utriusque comparabilium recipere,&st huiusinodi iuxta positio ex partiti adinvicem mutatione consideretur necessario, satis
dictum est. quapropter inconsonum est copMrabilia dicere, secudii magnitudine esse clemeta et,qui ipsa seruat immutabilia.Cosideremus igitur, an secundum potentias possbile sit ipsa dicere coparabilia, ut verbi gratia, ut est ignis pedalis calidus,sic est decupedalis aer, secundum eandem virtutem conii derata coparati
tae. Sed neque hanc possibile est cosiderare, si
immutabilia sint elemeta,eiusdem enim qualitatis una, & eadem est subiecta materia. quare si dicis decuplum aerem aequalem habere po-rentiam decimae parti ignis, remissam consideras aeris potentiadgnis vero intentam: una autem & eade existente materia subiecta, remis. sam potentia inludi possibile est,& intelam remitti.necesse est enim una, & c5muni existere
amboru materia, potentia in ipsa cosiderari.'utrunque est.Idem quoque erit sermo. comparatione secundu contrarias qualitates sumpta,
dicetibus nobis ut ignis siccus est,sic aer est humidus,aut ut ignis est calidus ic aqua est frigida.qui enim cotrarias dicit virtutes,& una amboru materia, corpus trifariam dimesum, etiamutationem necesse est considerare:contraria
enim necesse est inter se agere& pati abin uice, ouoniam neque cotraria aliter esse diceretur. Si emo neque secundu magnitudinem,ne'; secundia poteria, aut eande aut cotraria possibile in coparatione elementorsi cosiderare, si ipsa
immutabilia seruetur, quaerendu est nunquid secundum tertiit modum possit Empedocles
considerare elementorii comparatione, secundum proportione possitiarii diuersbrum generum, ut dicat ut hoc calidum ita hoc album.iii quit autem Aristo. et secudum hunc solum modum possibile est ei comparabilia elementa dicere, immutabilia stupponeti ipsa. neque enim possibile est dicere diuersoru generu potetias
agere omnino ut mutari adinvicem l albedinem in dulcedinem.Quantu igitur ad id quod est,non euerti de immutabilibus elementis suppositionem,recte se habet hoc modo considerata comparatio,eo umo induci ut aliae, mutatione elemetorii. Ueru ipsa secundu se opinio non incolatabilis existit, nisi alteram solam potentiam coordinationis considerauerit quis inclementis existentem,alteram vero minime visi albedinem dicat esse in elementis,nigredine vero minime,& dulcedinem quidem dicat ipsa participare, amaritudine vero n6. sic & in calido frigido primu quidem extraneu est hoc, has quide inesse, cotrapolitas vero non. dei de etiam frustra erunt, non habentes in quod agant, ut a quo patiatur. si autem sint quidem cotrariae, seu oppositionem dixerit secundum Cas,quae diuersorum generum cosiderari, & solum procedent prius dictae rationes: ubi enim est cotrarietas, ibi & passo ex necessitate est &mutatio quoniam non fuerint contraria , quae
non pugnat ad inuicem, & quae se mutuo non corrumpunt. His igitur praedeclaratis, verba ipsa consideremus.st igitur secundum magni tudinem , & moles non est possibile compar bilia esse demostrat.coccisum est enim ex sensust no omnia sunt molibus aequalia: aer enim terra est maior, & aqua quae t eius cocauitates confluxit ancerta vero est aeris & ignis ad inuicem secundu quantitalcm collatio, ne dicam ipsim succensum fomitem, qui cotin t acrem, rationabile esse maius aere, & inserioribus omnibus,quare impossibile est molibus aequalitate sumere. Poterunt ergo aequalia dici moliabus, ut ex squali subiecto facte in utrunque mutationis, quod latu quidem subna rarefactu aere facit emi eratia decuplu, densatu vero decimum huius secundu molem aquae.hoc enim
significat apud ipsum illud & hoc quo mensuratur, hoc est secundum 9 equalia sunt subiecto. hoc aute sic se habente non fuerint immutabilia elemeta,existete eis communi fiubiecto, qd contractum quidem facit aquam extensium vero raritate aerem hoc autem mutatio est. Haec
cu dixisset,ad ea q est in potetiis,transiuit squalitatem,& inquit. si enim non secundum quan-IO.Griade Gen. P a tum
117쪽
tum aequalia dixerint, eo st ex aequali aliquo subiecto,& maius ipsorum, & minus yeneratum sit,ut prius dicebamus,relinquitur fin potetias dicere esse ipsa comparabilia, quoniam aequatur potentiae ipsorum secundum quatitatis 2 portionem, & interim eadem potentia supponatur, ut quae est in decuplo, v.g.aere caliditas aequalis fiat,undecime secundum molem ignis parti.Illud vero i Non ut quantum exquato, significatiuum huius est y no ex aliquo aequaliquanto mutentur & in maius, & in minus dei satione,& rarefactione Ad fm potentia aequalitas sumatur. Sed priusquam dicat quae ad hac suppositionem sequuntur absurda, transit ad aequalitatem secundum proportionem potentiarum, in qua sumit quae genere differunt, ut album & calidum, similitudinem quandam, &proportionem fm potentias qualitatum habetia adinvice, ut dicamus 2 quantii cst hic ignis
calidus, tua est haec aqua alba.sic.n.tandummodo potest comparabilia ipsa Empedocles dicere, immutabilia dicens. non. n.mutatur albu in calidum ut econtramam ea, quae diuersorum
generum)n se mutuo mutabilia sint.Quod vero additur I Hoc vero, ut hoc in quali quidem significat simile, in quato vero aequalet vult significares si non sin quantum comparabilia ni elementa,sed sin dictam proportione male dicebat Empedocles: haec.n.aequaq; omnia: nam aequale quidem in quantitate n qualitate vero simile.oportebat ergo similia dicere, sed non aequa. absurdum tamen inquit videtur, si non proportione haec coparabilia dixerit, immutabilia dicens, sed mensura potentiarii.impossibile est.n.ipsa mensima potenti arti comparabilia dicere esse: exempli causa, ut haec aqua
frigida est,sic & decuplus ad ipsem acr. na differentia fin quantitatem, aequale posse dicere eisdem potentiis,non est immutabilia ipsa seruantis,utia demonstrauimus. plius.n.& mitinus sin eandem potentiam non aliter est, qua ob id ex eadem materia: hoc autem intelione, & remisione potentiarum contingit: hoc aute est mutatio. solum igitur ea, quae est diuerserum generum potentiarum, & ob hoc adinuicem non mutatarum proportio, comparabilia potest elementa Empedocles dicere. Cum
autem dixisset i Aequale calidii l quonia ς qua
le est quanti, mutauit statim in simile dicensi Aut similiter ignis tantum i Quomodo autecst possbile in pauca mole aeris, & in minori ignis similem esse caliditatem, ostendit indi
cens i Idem enim plus, eo quod eiusdem sit generi talem habebit ratione i idem quide in poxetia sumus. nam supponitur & ignis, &aer c lidus. ipsum autem plus, in molibus: supponitur cirim multiplex aer ad molem ignis, in caliditate autem squalis ei. impossibile est aut eandem potetiam in diuersis cise magnitudinibus, nonvita& eadem supposita amborii matcria. si autem inequales moles ignis, & aeris unilia ter sunt calidi. si ergo equalem suinpsero igni aeris molem, minor erit qus in aere caliditas ea quae in igne:quapropter intensione,& remissione ide subiectu fit magis,minus li; calidum.
pedoclem illi sumulum additionem: igne enim augeturae. ' γ luget autem terra quid sua genus: aethera quoq; aether. hac ouum apponuntur. videntur autem non ic augeri ea, quae augentur. Multo autem difficilius est rddere degene- Teo. 39. ratione secundum naturam. ea enim quae fiunt natura, omnia fium,aut si persic, aut νt plurmum: qua Vero extra
ipsumsemper, νt plurimum a casu, crafortuna quae ititur causa huius ex homine hominem Aut semperiaut νt plurimum ex tritico triticum sed non ob am, Asse Uiltra reme. . compositum fuerit os, non enim vi contigit conuenient bus aliquid generatur, quemadmodum ille dicit,sed rati ne quadam . qua igitur horum causa φ non enim iam ignis,
Cum demonstrauisset ιν inconsona ipse sibi com is Empedocles supponit,immutabilia dicens elementa,& comparabilia esse adinvicem,demostrat nunc st neq; augmentatio est sin ipsium, neq; generatio, quae est secundum naturam, si limmutabilia sunt elemeta:& interim 'augme ltatio non est nisi aequi uoce quς secundu appositione dicitur. etenim si quis aquam aque addiderit,&fecerit ampliorem,consilleuimuS dice- .re aquam auctam esse. similiter in ςdificio, aut
in opere fictili appositione exterius facta. sed hoc no est augmentatio, sed similis appositio,
que enim sit naturalis augmetatio prius demostrauit in prio semone, q,.salterata came augcte,dico nutrimeto, & apposito partibus, & ab alterativa in eis potetia eis assimilato, & eo 'augetur secundum omnes dimensiones crescete.Sed & causam, inquit, generationis secundum naturam dissicilius est assignare. secundunatura aute dixit, quoniam generantur quaedaetiam secundu artem,& electione, & fortuna. Empedocles quidem enim coeuntibus inquit clemetis,quouis modo cotingat, alias alia generari .hoc enim & Aristo. significauit cum dixit,sed no vi contingit conuenietibus nihil fit,
ut ille iquit.sed quae quide a fortuna fiunt, Sc casu rara: ius vero a ratione & natura semi similiter, aut ut plurimu: semper.n. ex homine ii moin ex vite vitis. si enim fortunal raris est, ergo que no raro ted semp,aut plurimu fi utilio a
fortuna, sed a rationeo natura fiunt. Praetereas impassibilia sunt elementa, nullius erit Mihilo,sed solum missio, foedusq; mistoru.hoc aut
118쪽
non videtur sic se habens. inde.n.variae copOsitorum species ,&animatorum distin tio per membra ossicialia,mistio .n. medietatem conuenientium facit solumilion substantiae mutationem, nec membroru instrumentaliu fiectionem.nihil igitur utcunq; puenietibus fit,ut ille dicit,sed ratione aliqua.Quid igit huius est cause,non certe ignis,aut terra. s. n.no quaecunq; mistio os facit,aut neruit, aut came, aut quodvis aliud, sed in ratione eius, quae fit m quacunq; partem missioni est aliqua eius,quae est fin ratione,& in ordine quodam generationis
causa. non.n.certe inquit terra, hoc est elementorum congressus.nam ut diri temperic quandam,& medietatem potentiarum, congredientia clementa faciunt,no tamen substantia ossis, aut nerui, aut ven x, aut aliorum similiarii, aut instrumentalium alicuius. necesse est igitur rationem & naturam causam dicere horum effectivam,quam ille non tradit.
Texae. I. - vero neque amicitia lis ongregationis .m solum, haec vero disgregatio rus en causa. hoc autem est substantia rua est Wissicinuss: Ied non solum mistis, O faedus misorum,quemadmodum ille dicitfortuna vero in his nom natur, non ratio est autem misia esse, vi contingit: eora arat natura sint ausa est sitae habere. νniuscuiusque natura est haec se qua mhil divit. Ohil igitur de natura d citiatqui cir benesme, bonum qui Hro Ilion solam laudatiquamuis elementa distinguit nonsisAdam citia natura priora Deo,Dei autem oebaec.
G ,s. Sed nec amicitia, & lis, causa est inquit generationis sin ratione. solius .n. cogregationis
amicitia scd in iesum, disgregationis vero lis
est causia.quid igitur est faciens in ratione mistionem .nam in mistione quae est in arte, virtutes puenientium simplicis mistionis sunt cam . rationalis vero congressus,&ad quantum pgregationis ars est causa: quapropter aliud quidp ter amicitiam causam esse dicendum est mistionis, quae est sm rationem: hoc aut est quod vocamus naturam,quod est uniuscuiusq; substantia. Empedocles vero hoc ipsem solii, mistionem que ab amicitia fit,& segregatione quae a lite, naturam nominari dicit . sic autemem ipsum, etiam quouis modo a fortuna mista sine ratione uniuscuiusq; naturam oporteret vocare: & similiter ea quae disgregantur. si ergo est & in his quae praeter naturam: non e go fortuita mistio, nec rursius segregatio natura iure vocetur,sed quae est fin ratione,de qua
Emped. nihil dixit. sed & secundum rationem, inquit, mistio secundum quam uniuscuiusq; substantia designatur, ipsum bene, & bonum cuiusq; est unicuiq: enim bonu est,quod est,secundum naturammoc autem est, quod secum
dii ratione.sed Empedocles hoc derelinquens
mistionem & solum laudati cum in si no secundum rationem sat,dedecore potius digna est, corruptionis enim causa fit. Quoniam auicin Empedocles Deum vocans ipsum sphaeru, &mudi machinam, amicitiam quidem laudat ut causam huius,per omnium congregatione, litem vero vituperat,vi Dei disgregativa priora enim existetia elemeta ipse splifro,ab amicitia congregata psium fecerunt.Aristote.igitur in contrarium circuuertit Empedoclem quod potius dis erationis est causa, secundu ipsum amicitia.n enim ex elemetis sipherus est faetiis, no certe manentibus ut se habent secundu naturam . ergo disgregauit ab eis, quae singulum ipsorum ante spnaerum designabant qualitates a subiectis ipsarum:non enim aliter unam so
ma sumpsissent uniuersa, quae iesius spheri sitiat. si ergo disgregatio est veluti sormae a materia separatio: hoc aute amicitia fecit:igitur disgregationis magis est causa.Illud aut i Dei autem&haec, i scilicet et cmeta,&non solii sphaerus est Deus. Ni forte igit hoc dicens,significauitu non magis amicitia laudabilis est, ut se ciens spherum Deum existente,quam vituperabilis, ut clisgregans elementa,& corrumpens. I Dei ienim & hec l aut scilicet ut Empedocle hec ipsa dicete Deo aut ut ad suppositione sequete otius.s enim priora sunt sphaero, & immut illa,cur non sequetur,& haec Deos dicere.
Amplius autem de motu simpliciter dicit. Cni us τα scit dicere, opter quid amicitia inlis secit,nisi hoc erat amicitiae esse tati motu, siti vero tuli. oportebat igitur aut demi FGrutfupposuisse, aut demonstrasse, aut acriter,
aut leniter, aut alio quodammodo . amplius autem P niam videnturo Mesentia, Opraetcr xiaturan mota cor δ' pora in secundum naturam, ut ignis sursum quidem non violentia, deorsum vero violemia, ei autem quod molemtia quod ensicundum natura contrarium, es autem quod violotia, erit igitur Ofecundum naturam moueri. Hoc igitum amicitia mouet φ An non, econtrario enim terram
sursum γ disgregationi assimilaturict magis lis causa mo
tus en secundum naturum quam amicitiae quare etiam om-mno praeter naturam amicitia utique magis fuerit.
Cum nihil inquit de motu determinauisset, Com.29.& quis est & quorum, simpliciter sic amicitia dicit mouere, & litem hanc quide distingue
tena,separantemel; abinuicem elementa, illam vero ex distinctis, distantibusq; colun3entem. oportebat igitur inquit prius, aut distinguere uae sunt de motusi ut supponere, aut demon rare, nam haec sunt scientiae opera. principia cnim supponunt, & definiunt: ut quod punctu imperfectibile est: quod trianguloru tres sunt species qui laterum, squicru scalenus: quod circulus est figura plana una linea contenta.adctuam a medio concidentes aequales intcr se
sunt.quae vero sunt post principia demostrant.
119쪽
nisi sortasse inquit sint per se motus amicitia,& lis similiter. sed non hoc dicit Empedo. sed
motus causas amicitiam, & litem: quare nihil de motu dixit. Empedocle veroamicitia quide laudate,veluti causam motus sm natura,lite vero vituperate, veluti prij:dicit.n. Ego quoque huc veni fugiens diuinitus, & errabundus, litiirrascenti obediens.in prium rursus ipsem Aristote .circunducit,ostendens ' fm suas suppositione s, amicitia quidem motus praeter naturam,iis vero eius,qui fin natur est causa:Hoc aut prius Ofiditu, est motus Gnam,&prsternam.cum.n.ondisset ' est violentus motus, ut
ignis deorsum,& glebae sursum, & rursus non violetus ignis quide sursum, glebe vero deorsum,pcluditqiqiii haec pria,violentus aut praeter nam est, igit non violentus est sm nam. si ergo lis est disgregationis causa, disgregata autem ex sphqro elementa, deseruntur& mouctu terra quidem deorsum, & ad mediu, lenis vero sursum &ad circuserentiam, hi aut sint
horum fm naturam motusilis igitur naturalis elementorum est causa.amicitia vero congregans haec & in unum ducen terram quidem a medio excutiet, igne vero a circunferentia, ut ambo in unum cogat, hoc aut est praeter nam mouere igne,& terram,faciete ipia extra in
ueri a naturalibus locis. igitur sicut se habent motus,& mouetia se habebui. sic itaq; & ambcitia praeter naturam erit, lis vero erit secundum naturam. Simpliciter autem nisi amicitia ct lis mouerem, horum eorporum nuctus esset motus, neq; quies . sed absurdum. Amplius aut mera parent mota, e sigregauitaι.lis. latus autem fuitsuis matbernoni litve lati is quidem inquit velut 4 fortuna .sec.n. cucurrit alla, multoties quoque aliateriatun aut inquit natum esse ignem sursum ferri, aether vero inquit longis terram ingrediebatur radicibus.
Secundum Empedoclem inquit, auferetur omnino motus naturalis,& quies.si.n.etia non existente amicitia,& iste, a seipsis mouetur element non fuerint caias, motus ipsorum amicitia, lis.si aut lauc sola motus ipsorum sunt causae,auseremus ipsorum fm nam motu quim.est ex alio,& non ex seipso, est praeter nam ei quod mouetur.sed si est preter naturalis omnino est & naturalis . na ad se mutuo reserunt naturalein praeter na m.sed & si inqui ipse nodat eis motum ex seipsis: neq; hoc ipse annotauitdis in inquit distinxit solum elemeta a sphe-ro.distinctis autem lata est terra quidem deorsumagnis vero sursum, sin naturam.habent igitur& ex seipsis & naturalem motum quapro-rer neq; in proprijs suppositionibus insistit Empedocles: Dicens autem inquit a lite,& amicitia moueri elementa cluti non aduertens ad ea quae dici quadoq; quidem a fortuna, quandoq; vero a natura ipsa ferri dicit . quare ex nunc appositis eius verbis, lat eis etiam motu ex se:nihil igitur distinguens manifestum, aut de motu simpliciter,aut de motu elemetorum di xit Empedocles.
Sunia autem oe mundum similiter sie habere dicit in linte nunc, prius in amicitia . quid igitur est mouens pris res causa motustium enim utique amicitia o lis, sed cuius motus 3ae sunt causa.si vero est Eadpriscipium.
Aliud rursus absurdum ad Empedoclis sup- Gm.ῖr. positiones infert: similiter enim se habentem. mundii moueri dicebat,& in lite nunc,& prius in amicitia.si igitur amicitia,& lis alijs, & contrarijs mouent motibus,haec quidem sphaerum
disgregata illa vero elemeta cogregan S, mundus vero similiter se habet nunc & prius, altero ergo mouet motu ex seipso,& elemo, neq; lite ipsum mouente, neq; amicitia. erit igitur aliqua pr ter has motus aeterna causa, & neq;ns,neque amicitia:quandoq; enim manet horum utruq;.Quaerit autem Alexander quomodo similiter se habere mundum dicit nunc &prius,utrum eunde,an alium & alium. 'idetur autem inquit idem mundus ab ipso dici.si.n. quis inquit dicit mundum esse,& eam quae a late fit,disgregationem,& eam quae ab amicitia, congregationem,quo pacto ulterius alterum fuerit praeter litem,& amicitiam mundi mo suum. si autem mundum dicat naturale corpus congregabitur hoc,& segregabitur subiectium existes ex elementis,& sphaeronnouebitur autem & alicubi proprio motu, ut naturale corpus. Aut similiter inquit mundus & idem est,& mouetur,& in lite nunc,& amicitia prius. inmedijs autem interceptionibus motuum, qui ab eis fiunt,& prius quando litem amicitia vincebat,& nunc quando amicitiam lis, mundus est tero motus motu,& non his,quibus amicitia, lis mouent. Absurdum quoque, si anima ex elementis, aut unum rixa. 43. aliquid ipsorum alterationes enim anima quomodo eruntqνt mcisicum esse, rursus immini inui memoria, aut oblivio manifestum enim quod siquidem imini et Mima passiones inerunt ipsi luscunq; igni luatenus ignis .si vero mistum corpore 3orum autem nactum corporeum ista de his alterius opus est consideratirarus.
Omnia ex quatuor generans Empedocles, Com. 3et. animam quoque ex his generabat.Terra enim , ,,terram cognoscimus,aqua vero aqua, Aethe- νη re autem aethera diuum,igne vero ignis est manifestus:Amore amor,lite quoq; tristi tis. Si erio ex clemetis in anima,easdem habebit pas. iones,quas lint&cle meta:nullam autem passionem corpoream habet anima, qualem sustinetterra,&aqua, tu , βer, musicum enim
120쪽
&immusicum, memoria, di obliuio, artes,& te autem ad haec diceret illi, ψ ex omni quidescientiae animae sunt passones,& nulli elemen- came dicimus compositionem omnium ' non torum accidunt.non.n. sunt corporeae passim tamen concedimus ex quacunque parte carnes hae,neq; sensibiles,sed neque eae i sunt ele nis omnia secerni. nam & si secundum appamentorum ipsi animae,raritas, densitas, calidi- rentiam videatur ex quacunq; parte eius secertas,frigidita levitas,graui tas, aut aliqua earu , ni omniauron est verum.est.n aliquid in ea, qt
quae circa corpora considerantur. PKterea, si solum est i is, & quod solii est aqua videtur immutabilia sunt m Empedoclem elementa: autem sensui ex quacunq; Oia generari,qQ ad
mutatur autem anima sin cognitione,&igno- tenues partes unumquodq; compositionemrantia,virtutem,& vitium,non utiq; ex eleme- facientium per totam carnem seminatum est,
iis fuerit.supersedit autem ab his sermonibus, ut non sit accipere per sensum separata ipsa a reponitq; ad librum de Anima non immerito. se inuicem,ut in collyriisse habet,que ex mul-
s. De elamentu autem, ex quibus corpora constantin- tis comistis constantini quod ex quatuor, aut Asimq; quidem Miletur est aliquod com me inui muta- quod ex sim speciebus conficit .sic igitur illini ad Muceminecessesi alterum horum alte accidere. fortasse respondentes dicerent. Si autem quis. 3 3. Cum complevissct sermones aduersus Em- dicat ad eos, st smularium naturam tollunt, nopedoclem,& omnia pertransiuisset membra dicentes omnem quavis particulam carnis es- proposite dilusionis,& alia quidem platauisset se camem: hoc enim est similare, cuius paries solumq; illud membrum dereliquisset, dicens similes toti sunt, & inter se: dicent ad eum, squatuor clementa princitia esse mutabilia, re vitiuersaliter quidem similarium naturam non diens ad doctrinam de ipii inquit,st quicunq; tollimus,siquidem quatuor clemeta similaria ipsa mutabilia supponunt,psecutive etiam co- dicimus esse ,carnem vero & o non ponimuSmunem ipsis materiam subisici debet: & econ- esse similaria.sic igitur demonstrat ex immutauerso, quicunq; comunem materiam suppone bilibus clementis, impossibile esse carnem fabant,etiam mutari ipsa,adinvicem dicebat.c cere,& os,in aliorum quodcunq;, Dicit quoq; sequunt.n.se mutuo dicere coe sutim, & muta dubium esse sermonem & his, quiapsa dic uni bilia ipsa dicere & mutabilia ipsa diceti, coein mutari adinvicem,quomodo nam simul est:&mam supponeret. quicunque vero immutabi- fomia camisin ossis,aut aliorum cuiusdam silia supponentes dicunt ex ipsis fieri alia, veluti milariam.si enim dicunt ipsa non seruari in mi ex lignis,& lapidibus taliter compositis domu stione,aut uno contrariorum corrupto,utputa in absurda incidunt. cum non possint dicere, igne,& erit uniuersum aquaiaut ambobus cor unde sit camis forma,aut ossis persecta,aut ali- ruptis,materia derelinqueturiqih& dic ut hoc
rua aliorum cuius' . Sed habet & hoc, inquit, ipsum compositum medium esse simplicium,
libitationem etiam aduersus eos,qui ea dic ut & potentia quidem omnia,actu vero nillil .li cmutabilia.Cum aute dissiliet hoc, primum ex- autem omnia materia congruunt nominari naponit quo pacto illi, qui immutabili ea suppo- & medium haec vocatur,& potentia quide olanebant non possunt seruare compositoru ge- actu vero nihil. Ponit autem selutionem eius nerationem.si.n.clement inquit immutabilia quae fertur contra propriam opinionem dubia manentia,& lolum sibi jnuicem iuxta posita, se lationis. Est autem propria opinio adinvicem cundum hac compositionem fecerunt came, elementa mutari. Soluit autem dicens, quod
ut lapides, & lateres,& ligna domum,non erit & in sermone de mistione dictum est prius, in ex quavis parte carnis ignem,& aquamin alia composito enim,& si dicamus synceram ignis generari:quemadmodum nec ex quavis parie formam corruptam esse,sed calidum non peni . domus possbile est secerni omnia, neq; enim tus esse corruptum dicimusaealidum enim ad- ex lapidibus unquam secernentur lateres, & li huc esse compositum, quamuis non syncerus gna similiter autem neq; fm illos erit segrega- ignis sit: nam omne calidu ignis est, sed est syntio omnium ex came, nunc autem hoc mani se cerus quidem ignis summe calidus, & synceraste inquit,videmus,st ex quacuq; camis, & oti aqua summe fcigida,composita vero non sum sis parte segregantur terra,& aqua, & aliorum me,sed ut ad summe calidumirigidumm autevn umquodq;.possibile est enim eandem cum ad summe frigidum,calidum:sic & in frigido diculam comburentem in ignem couertere, aut ceri r summe quidem frigidum corruptum est in aerem,& putrefacientem terram fecissextis & non est amplius aqua pura in composito ni soluere quoq; in aquam possibile est ab humi- si potentia: no tamen omnino corruptum est:
da substantia deuinam . quapropter falsa est & esse enim frigidu collatum ad summe calidia. manifestis repugnans eorum suppositio. Fose quare dicentes calidi quidem,& frigidi corruptas