Chrestomathia rabbinica et chaldaica cum notis grammaticis, historicis, theologicis glossario et lexico abbreviaturarum ... auctore Joanne Theodoro Beelen Notas miscellaneas complectens. Notae in selecta rabbinica

발행: 1841년

분량: 331페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

NOTAE MISCELLANEAE IN C. VII.

. M tu l)NU C νο h. e. : Πvaon ille R. Saadias librum composuit de credendis, in quibus sunt capita quaedam , ubi Verbis ejus deest Dorma h. e. in capitibus quibusdam auctor deficit a regula veri ). Confirmatur autem R. Saadian Gaon ab Aben Egra hic notari ex eo quod mox 3 iterum notat Hagaon erronea scribentem in librumn vac= dictum; atqui eum librum commentario illustravit R. Saadias Gaon, ut notat Wolfius Bibl. Hebr. T. I, pag. 934. Pag. 184, v. 3.

In. Accipe, lector, dissicilioris hujus loci in

terpretationem :. n. Dixit R. Saadias hagaon excellens) vocabulum In derivari a tarin; verum non recthhoc dicitur; nam nem vocabuli tarin non hielittera servilis aut adjectitia sed) radicalis est, ut littera Mom in vocabulo ni scabellum . Idem

1 Christianis Seriptoribus communiter audit: Madias Gaon. An Arabica Peutatevehi in te pretatio, quae primum vulgata est in Polyglotia Parisiensi Τ.VI et hine derivata in Waltonianam, auetorem habet Saadiam Iudaeum, de quo agimus, au vero attribuenda est Suido monacho euidam coplieo ' de hae quae tione vide, si placet, Dissertationes Philologico riticas C. T. Selinurreri, Gothae 1790, p. 191. Dissertat. VI. de Peulateuchoarabieo Polygωιιο.

P. I, p. 184, V. 5.

222쪽

NOTAE MISCELLA NEAE IN C. VII.

Saadias, in commentario quem composuit in librum qui inscribitur, ait 4 n esse lineam flavam, et tria lapides humentes, etc. n Nota locutiones

esse desumptas; quarum ulteriorem explicationem si quis cupiat, adire poterit librum cui titulus :Ε abbata denudata seu doctrina Hebraeorum transcendentalis et metaphysica atque Theologica sauctore Knorr de Rosen roth parte pri nau haec continet locos communes Κabbalisticos secundum ordinem alphabeticum concinnatos, qui Iexici Κabbalistici instar esse possunt , p. 20, sqq. et 673, sqq. Suisbaci, 1677.

Ibid. v. 10. M an . Sensus est: per praepositionem cuin , sequente, divisionem seu separationem denotari; idemque fieri per praepositionem bis repetitam; porro, esse etiam loca in quibus videas ad separationem indicandam usurpatum rab- Pag. 185, v. I.

a re nuIp. Notat lite Aben Egra litteram nin vocabulo Pu R esse loco litterae IJ; boc

lὶ Nescio an nou erret Miner in suo texieo ad radirem n )locum nostrum scit. -N P preddendo ab orirete Assyriae , non vero Assyriam versus, quam versionem contextus suadet, et auctoritate sua comprobant versiones antiquae, LXX et Chaldaiea Onhelosii , quae hahet

223쪽

NOTAE MiSCELLANEAE IN C. VII.

autem discrimen esse inter z p et riu p, quod littera n a sine addita vocabulo α p efficit idem

ut significetur ac si tu scripsisses ante zIp vOcabulum , R cum Patach minori h. e. Segot).Ejusmodi Π, quae a sine vocabulo adjecta est, tantumdem notare, ait, ac praepositionem bre vocabulo praemissam; V. g. quod legitur Genes. C. XII, v. 10. Iu Xu C a K aequivalere huic :ci xu ,ου πν); atque ita ' PUN nu p tantumdem esse ac I X mru , N. Τandem notat Aben Εgra ab ipso principio Genesis usque ad vocabulum πον h. c. Gen. Cap. II, v. 3) Scripturam sacram non alia Dei denominatione uti quam )I,N; deinceps vero τω adjici ποῦν , ut scribatur citri, N ri . - Patet hinc divorsam Deum denominandi rationem in primis capitibus libri Genesis obviam Deutiquam praeteriisse Aben Ezram, adeoque non ab ΑStruccio primum id esse ObSerVatum. Ahen Egra tamen non inde concludit si ex variis si agmentis librum Genesis suisse composi-

atque ita eum Ioeum praeter Aben Errain interpretatur etiam paschi. qui eum locum explicat:

ttei loquuntur, a rimp oriens, plaga orien tulis, atque ita Grammatica certe suadebat interpretari : ab oriente Assyriar; ab hac vero sente ulla abit Λben Lara, qui in eo voeabulo n pro ri usurpatum esse docet , adeoqueri illud habet pro ri Ioeuli, addito τοῦ C R ut v. .9. Genes.

orientem et mure h. e. occidentem in versus.

224쪽

NOTAE MISCEM. NER IN C. VII.

tum; quae hypothesis recentioribus haud paucis valde probatur; mihi vero, ut libere dicam quod Sentio, neutiquam probatur , et labili niti videtur sundamento. Sed haec tractare alterius loci est. Pag. 186, V. B. Cava. Notat luc Aben sigra , litteram V in praemisso vocabulo habendam esse provocabulo ' IVR, quo modo Vt est pro is N in vocabulo ri 22' in Cantic. Cant. Cap. V, V. 9. - Εjusmodi ut otiam venire cum Patach patet ex iis quae scripsimus in notis Miscellaneis ad pag. 1, V. I. - Interpretes

Πνα ακους σάρκας , et Vulgata quia caro est) το τ incomposito Vocabulo CN a interpretati sunt 'UN; quibus consentiunt Aben Egra, uti patet; tum

Slelod., A a mundo condito 5 2l, Pag. I, eolunmci I ; ejus verba in totum hune versiculum 5 ad-

225쪽

NOTAE MISCELL EAE IN C. VII.

quibusdam ucterum hane communem interpretationem commutare cum ea quam excogitavit J. F. Bernd I qui statuit το Cava esse Infinitivum formae Piel cum aflixo a ria2' erravit, adeO-

que eum locum sic interpretandum censet : dum errare eos facit caro, i. e. dum eos in varios libidinis errores abduxit corrupta eorum indoles; quia carni laxarunt dominium etc. Ingeniosa quidem ea ram interpretatio est nec aliena ab hujus loci intellectu, sed multum abest ut solida sit. Ac primo quidem formam Piet verbi mo Hebraeis usitatam fuisse gratis supponitur; nam in S.Codice istius radicis forma Hiphil quidem saepe obvia est, sorma Piel autem nusquam. Praeterea novimus unius Verbi communiter non nisi formam alterutram aut Pisi aut umhil usurpatam fuisse, rarius utramque simul, et Piel et Hiphil Deinde si revera S. auctor scribere voluisset in sinitivum a nao cum aflixo, omnino usurpasset sormam Infinitivi constructi, ut uni, adeoque Scripsisset non Da sed cin IIII; nec vero videas

226쪽

NOTAE MISCELLA RIE IN C. VII.

terpretatione quid sibi velit vocabulum κ)Π, cujus syntaxis in locutione IE a N I cava etiam explicanda est. Quod autem dicitur 1 contra vulgarem hujus loci interpretationem, scilicet το Ca etiam in ea plane otiosum esse, ac hujusmodi Uava ex 2. Et pro IV N et Va) particularum compositiones seriori tantum Hebraismo, Seu potius stylo Rabbinico esse proprias, id, inquam, non debet iis, qui antiquam ejus loci explicationem

tuentur, negotium lacessere, Sicuti nec hoc, quod novae interpretationis Patroni praeterea monent, debuisse scilicet vocabulum Cadi I, si tribus iis quas diximus, particulis compositum revera esset, aliis punctis vocalibus esse instructum, et zazy I non vero Cae I efferri. Nam, ut ordiamur ab eo ad-

versariorum argumento, quod postremo loco posuimus , το ς pro N occurrere cum patach loco usitatioris selloi, argumento est Πν quod bis occurrit in libro Judicum Cap. V, V. 7. Fatemur pro vocali hamere in Cava scribendum suisse Patach Cava; verum, ut non Spernenda est auctoritas eorum qui lineas et puncta vocalia cons nantibus S. Τextus addidere, ita nec superstitiosius eisdem adhaerendum est, praesertim ubi versiones antiquae punctuationi 2 Masore thicae, ut in quaes-

ii Ilosenmulier Seholia in eommuniter tribuitur S. Codieis Gen. C. VI. v. S. IIebraei punetvallo. Ab hae vero 2ὶ Masorethis Tiberiensibus sententia, nee eontemnendo argu-

227쪽

NOTAE MISCELLANEAE l C. VII.

tione nostra , non suffragantur; ut taceam indubitatam haud esse punctuationem CaUa; nam Codd.

Mss. Ersurienses, quos D. I. II. Miclinetis notavit secundum et tertium , dant Patach, se. z III. Ad id autem quod dicunt re Ca etiam lue plane

otiosum eSse , reSpondeo το etiam non unam esse

vocabuli Ga significationem. Itaque si displicet iis quibuscum nobis res est interpretatio quam hujus locidat Aben Melech, quamque supra p. 221 transcripsimus, particulam Ua ρμγατικως reddant certe, profecto, quo sensu occurrit Ua Jobi Cap. XVIII, v. 5. 'Di c)νο i cu ; atque hanc significationem vocabulo Ua vindicat etiam Gesenius in Thesauro a suo i. h. V. Postremo ad id quod monent patroni novae interpretationis , scilicet hujusmodi particularum compositiones seriori tantum IIebraismo seu potius strio Rabbinico proprias esse, Sive, ut ego uno vocabulo mentem eorum explicem , Aramaeismos esse, dico, mirum videri non debere clialdaigantem I illam particularum compositionem,

mento discedit I.uratio. Vide Opus inseriptum : Prologomini ad una Grammatica ragionata delia lingua Ebraica di Samuel Da id Luaratio da Trieste, professoredi lingua Ebraica e Caldaica, sacra esegesi, Teologia dogmatica e morale, e Sloria Israelitica net collegio rabbi uico di Padova, Padova. 1856. p. l2-56.

mus dicendus sit: nam ideo eam particularum ecu positionem quae est V. g. in vocabulo Nulm r. Ca . v, v. 20 codem lure ad Aramailsnios trahi poSSe.

228쪽

quum passim Aramaeismi in Peutateuclio occurrant;

v. g. rh N pro M N Deut. Cup. XXXII, 36. IT U pro ri u Genes. Cap. XX, I 6. I xa proni ara Levitic. Cap. XXV, 21; pro Iu Exod. Cap. XVI, IJ : exempla alia videsis in Iacobi

Altingit fundamentis punctuationis, Sect. XIII. de anomaliis eae dialecto Aramoed. Et vero Moses libros suos exaravit idiomate quo utebantur populares sui; hi autem, utpote oriundi a Jacobo qui ex Aramaea stirpe prognatus cum siliis suis per longum temporis spatium in Mesopotamia moratus suerat, linguam quidem Vernaculam , Cana meam inquam , a patribus Suis acceperant, non vero, ut pronum est judicare , ab omni Ara- eismi mixtura purum t , ut admirari non subeat cur Aramarismi in Pentateucho hic illic oc

Atque ita existimamus responsum esse ad ea quae contra Veterem nostri loci interpretationem suere dicta.

1) Iurat hic adseribere quae in rem nostram notat Lurratio p. 87. e La lingua di Canaan divenne la lingua degli Εhrei, lopo ehe Abrahamo si su dalla Mesopotamia uella Cananea tra portato. Questo Patria rea partava Aramaico. lingua elie sexu ito a partarsi da suo fratello, rimastodi Ih deII' Eustate. e dat suoi distendenti. I a lamistia d'A-

bramo neli' adollare la linςuadet Cananei non pote non tonservare , almeno per qualcho teri 9 , Varie parole, sorme emaniere, a ramee: e et o tanto piu, quanto che Giacobbo rit orno nella Mesopotamia, dove seee lungosoggiorno, do e si ammoglio. e dove quasi tuiti i suoi figlisono nati e cresci uti. .

229쪽

226 NOTAE MisCELLANEAE IN C. VII.

Pag. 133, v. 12.

Sensus est : ad revocandum in memoriam quoto anno vitae Abrahae mortuus sit Νoach,

bam pater noster natus erat annos Π a Cum mortuus est Πa; ubi valor uumericus litterarum vocabuli na refricat memoriam numeri annorum quos natus erat Abraham cum e vita excessit Noach.

Pag. 189, V. 4.υ C la κ . Sensus : nihili est quod dicunt illi qui sentiunt in verbis utribae =aB, το ci=n,κ non intelligendum esse de Deo so p). - Νon notat Aben Ezra quinam sint illi interpretes aut

scriptores quos hic arguit, eorumque interpretationem reprobasse sat habens , quaenam ea sit, non aperit.

tus est Bas hi st ut ), uno vocabulo contracto ex litteris initialibus vocum istarum :=prix=. Buxtorsius in abbreviat, ris Hebr. p. 105, compendiarium vocabulum math legit :

230쪽

NOTAE NISCELLA EAE IN C. VII.

in alium errorem lapsus est, assirmando scilicet Ras-hium ab urbe Lunei in Provincia Provenco oriundum esse si . Natus autem est Τrecis, Troyes

Galliae urbe, eodem anno quo mortuus est R. Gersom heri Iehuda. Itaque errant etiam qui dicant interpretem nostrum fuisse Maimonidis contemporaneum , quum hic integro seri saeculo post Rasilium natus sit. Commentatus est Rasilius in omnes sere tractatus Talmudicos qui annexam sibi habent Gemaram; et magnam etiam S. Scripturae partem interpretatus est; sed ejus commentarii in S. Codicem ut non sunt debita laude fraudandi, ita

tamen magnos naevos habent, nec sat video cur

Rashium Judaei ex interpretibus suis popularibus , caeteris omnibus praeserant, ut certe sacere videntur. Rashius , judicibus Wolfio et Bartoloccio, sacram Scripturam sabulis et portentosis commentationibus ex Τalmude et scriptis antiquorum Rabbinorum excerptis vel foedavit vel sinistre intellectam posteris tradidit. Exempla siquis cupiat, legat V. g. ejus commentarium in Geneseos Cap. l, v. 16; habetur is in Chresto mathiae nostrae T. I, p. 1, pag. 194 , vel adeat Bartoloecium infra citandum. Stylus quo utitur Rasbius saepe obscurus est ob concisam scribendi rationem; hinc in ejus commentarium scripta variorum , super Ommenta l) CL Israelitisebe Annalen A. 18γὶ, p. 528 et 255.

SEARCH

MENU NAVIGATION