장음표시 사용
81쪽
non dehere, nisi inchoata perflaiat. Multi enim sunt qui egregie multa inchoant, sed valde pauci qui ad finem inchoata perducunt. IncaSSum autem bonum agitur, ex D. Gregorio in Moralibus si ante vitae terminum deseratur : quia et frustra velociter currit, qui priusquam ad metam Venerit, deficit. Planta vitius. Pag. 31. v. 4.z Π p V h. e. eradicator montium; Prover-hialis locutio est apud Magistros, usurpaturque de eo qui in re aliqua magna et incredibilia prie,
non sua λ diebus ejus transferena montes aicut ipse. h. e. ejus tempore nullus erat, qui tanta ac ipse praestaret. CL Buxtorsit Lex. maj. in v
cabulum 'py. Light ot Horae Hebraicae in Evang. Mati. c. XXI, v. 21. Schoetgenii Horae Hebraicae et Thalmudicae in N. Τ. in Matth. XXI, v. 21. Atque ex hoc usu loquendi videntur explicanda esse verba S. Pauli I Cor. XIII, 2. Si habuero
omnem fidem ita ut montes transferam, q. d. Si prodigia vel maxime stupenda patrarem etc. Verba
tamen Christi Salvatoris sua illi. XVII, 19 : si
habueritia fidam a ut granum sinapis, dicetis monti huio, transi hinc illuc, et transibit etc., non ex proverbiali illa loquendi ratione putem esse explicanda, sed intelligenda uti sonant.
82쪽
IN CAP. III. FABULE ΕΤ PARABOLAE.
Pag. 33. v. 1. IDII - l=κ. Sensus et nullum esse gaudium quod conserri possit cum gaudio de recth facto. Ad quam sententiam elucidandam sequens ficta historia adfertur. Habet autem ea sabula auctorem Gessnerum Poetam Germanum, qui patrio idi mate eam conscripsit; hebraica autem ejusdem liberior interpretatio, quam in Chrestomati ita nostra recudendam curavimus , debetur Friediandem Judaeo; editaque in lucem primo fuit anno
1784 in Ephemeridibus litterariis N I inscriptis.
Pag. 41. V. 7. hic est tantumdem ac , eamdemque
significationem passim obtinet in S. Codice; hinc in LXX virali versione saepe ro per red ditum invenias. Nollem tamen dicere cum Hart-
83쪽
manno si non nisi in posterioribus S. Scripturae libris pro riari usurpari. Quid enim Z Nonne Jobi c. I, v. 10. το N,I pro nari adhibitum esse
agnoscendum est pObiter hic observare juvat apud Rabbinos etiam occurrere pro Ν, riari, ubi certam sententiam sed negativam exprimere volunt. Sic V. g. Rashi ad locum Geneseos Cap. XVIII, V. 20,
. N Π h. e. Profecto non abivit ut staret coram eo: verum Deus Sanctus, benedicatur illi, monit ad eum, et dixit ei : Clamor Sodomos multiplicatus est; itaque scribendum fuisset: et D minus adhuc stabat coram Abrahamo; verum
habetur his correctio scribarum M.
correetio seribarum, in 18 seri'turae dietionibus adhibita. Cujus dissertationis summam dat ipse auetor hanc : Tikkun Sophetiae non est 18 dictionum mutatio, vel textus eorrupti eorrectio et restitutio, vel mendarum eme datio, sed ordinatio, et direetio Seribarum sive virorum Synagogae magnae, in quorum censu Esra eum ultimis Prophetis.
84쪽
Pag. 46. V. 2.=I,N. Auctor vero meus luc scripsit )p,κ; ac Consulto , nescio qua superstitione imbuti , scriptionem etiam alterius nominis Dei nam simili modo corrumpere solent Iudaei. Itaque in
horum libris passim invenias pro citri,N scriptum Et p,κ et tam Ν; pro rapi' vero Tim ,πlrit aut pia I=. CL Buxtorsit Dissert. Philol. Theol. diss. V, pag. 255, laudata a deliring 1 ; qui observat
inde pariter scri ut, etiam in scriptione aliarum Vocum, a concursu litterarum I et =, quae partem aliquam divini constituunt nominis, sibi caveant, ne ignominiose tractari illud possit. Unde
Sic nec audent, ex eadem superstitione squid enim pnon-ne illi colunt litteras et calami ductus p), delere litteras nominis ri , si sorid per errorem sunt scriptae, uti ex illorum scriptis tradit Schichhardus in Iura Nebraeorum, Cap. II. Theor. II. S XI, ibique Joh. Bened. Carpetovius in not. r. pag. 119. Addit idem Jehring : imo nefas esse Sibi persua-
sive posteriorum Magistrorum, qua admonuerunt lectorem , Seripturas ἐυφημιαν adhihuisse, sive ipsum Mosem et Prophetas in 18 dictionibus, quum aliter esset scribendum, quam eontextus prae se serret, stylum suum mutasse, quod indecens videretur divinae majestati, si
reeto et solito stylo istae seriplae fuissent. 1ὶ in Observasione de Ioeis quibusdam Pentaleuehi et libri Estheroe , quae legitur in Bibliothecae II istorico-Philologico Theologicae classis quintae lasei
85쪽
dent delere litteras, quae nominibus divinis asino adhaercnt, velut affixum t in , e oquod a nomine cinn,κ sanctificentur, dum in resectae sinalis litterae locum succedunt. CL Schahardus in dias. aiab tit. Alphabetum Davidicum Psalm. XXV ex
De vocabulis Κabbalisticis ua Tnd pro π:πet pro rarit dicturi sumus ubi sermo erit de Eabbata.
Pag. 47. v. 10. 7 na= Benedicat ei rupes ejus. Alibi invenias per compendium scriptum : ae= h. e. tilar Uu v custodiat eum rupes eju3 et redemptor ejus. Rupes, i. e. Deus, qui saepe sic vocatur, ut in illo : 2 Sam. c. 22, v. 32. natis hic mM,I: Quis rupes, nisi Deu8 NOSter. Item Ps. 19, v. 15. - α mira Dominus rupes mea et redemptor mei a. Solent autem Iudaeiphrasin v xt subjicere nomini viventis alicujus quem commemoraverunt. Litteram in compendiosa scriptione 'Vath quidam explicant m π . Et invita conservat eum. Ii ventis nomini commemorato subjiciunt etiam hoc : h. e. IX
IUR Tri Videat semen , producat dies vitis, Amen; quod in titulis librorum frequens
86쪽
est. Buxior fius de abbreviaturis p. 96 et 99 in M. Basileensi 1640. Pag. 48. v. 2.irari Mn=. Verba haec desumpta sunt ex Ps. LV, v. 23. Vocabulum autem 'sepit non est, ut aliquibus placuit , reddendum : dedit tibi, subintellecto se . pron. et I sumpto pro
enim substantiva vox est cum affixo secundae personae, notatque idem quod U onus, in sensu tropico, cura, εollicitudo. Et quidem ad significandum onus, hic in nostro loco adhibetur; ad curam vero vel sollicitudinem notandam occurrit in laudato loco Psalmi; ut adeo recte red
dita sit illa sententia in Vulgata , in quu lego :
Iacta super Dominum curam tuam. Commemoratur hujus loci interpretatio, qualem in Vulgata legimus, in antiquo et hucusque inedito R. Parchonis Lexico, cujus specimen edidit Iob. Bern. de Rossi 1 . Sic autem ad vocabulum 'Urst scribit
lὶ Lexieon Hebraicum Selectum quo ex antiquo et inediton. Parthonis Lexieo novas aediversas rariorum ae dissiciliorum votum signifieationes sistit Joh. Bern. de nossi Ling. or. Professor. Parmae. 1805. p. 22. Mortuus est doctissimus Deilossi, sacerdos Romano-Catholicus, et inter Orientaluιas contemporaneos nomen celeberrimum, annul8Il. aetatis suae oelogesimo nono. Opera edidit vir indefessi studii quam pluri ina , quorum ea, quae ad litteras Orientales et S. Seriptum studium spectaut hie recensere lectoribus meis non ingratum lare existimavi. Sunt autem sequentia :I. De praecipuis Caussis ne-
87쪽
tuum. gleetae heb. litterarum diseiplinae , ubi de heh. textu et versionibus, 4. Taurini 1769.
II. Della Lingua propria di Cristo e degli ebrei palestini,
4. Parma 1772. III. Traitato delia vana aSpetiarione degli ebrei dat eom-pimento di tuite te epoche fissa tedat sacro testo e dalla tradi-llione , 4. ib. 1775. IV. Esame deIle Ilissessioni contro ii libro delia vana a peltarione, th. 1776. V. De hebraicae Typographiae origine ae primitiis. 4. ib. 1776, et 8. Erlangae 1778. VI. Specimen in editae et hexa-plaris Bibliorum versionis Stroestranghelae eum Diatriba de
eod. ambrosiano, 4. maj. Parma
ITT8, et in 8. Lipsi a et nos-iochii 1795. VII. De Trpographia heb. seria rariensi Commentarius, ubi de Bibliis illi e excusis, 8. Parmae I 80, et Erlangae 178 . VIII. Annali elire lip0gr. di Sabioneta dove si tralia dello varie ediatoni biblitae di quellaeitla, 4. Parma 1780, e in 8. in latino Erlanga 1785.
IX. Specimen variarum ieetionum sacri textus et chaldai ea Estheris Additamenta ex codie
Pii VI eum Appendice de eodice
tritat lo minaritano bibl. Barberinae et Fabrier Diatriba , 8. no-mae 1782 et Tubingae eod. anno. X. De ignotis antiquissimis sacri textus editionibus et Appendix ad Bibliothecam Sacram, 4. Erlangar 1782. XI. Apparatus hebraeo-biblitus , 8. Parmae 1782. XII. Variae Lectiones V. T. ex immensa mss. editorumque e dieiam congerie eum Proteg
menis, ae Supplementis, 4. maj. 5 volt. ib. 178 1798. XIII. Scholia critica in V. T. libros seu Supplementa ad Varias meri textus Lectiones seor-Sim. 4. maj. ib. 1798. XlV. Annales hebrae typographiei sec. XV, ubi suse illustrantur heb. editiones sacri textus ejus aevi eum Diss. praelim. 4.maj. ih. 1795. XV. Annales heb. typogr. aban. MDI ad IID L, 4. maj. ib. 1799. XVI. Bibliotheca judaica an lichristiana, S. ib. 1800. XVI l. Dirionario storico de-gli autori ebrei e delle loro opere, ove s' illustrano te Bi, hie rabbi niche. la Masora ocriti ea sacra, o gli antichi e moderni commenti della narione, 8. 2 volt. 1802.
88쪽
Εamdem interpretationem legere est etiam in
libro radicum R. David Κimchi, qui ad vocabulum Nnt haec scribit : ; Urit 'IHI
hrates et aliarum linguarum hi blioth. auctoris, inter quos innumeri biblici, accurate de seripti et illustrati, 8. ib. I volt. 80 180 . XIX. Lexicon hebr. selectum ex antiquo et inedito Parchonis 8. ibid. 1805. XX. R. Emmanuelis Seholia in selecta loca Psalmorum ex ined. ejus eomm . heh. lat. 8.ib. 1806. XXI. Dirionario storico degliautori arabi , 8. ib. 1807. XXII. Synopsis institutionum hebr. et perbrevis Anthologia complectens sapientiae laudes et excerpta historiae Iosephi, 8. ib. 1807. XXIII. I Salini di David tra- dotii dat testo originale connote . 12. ib. 1808. XXIV. Annali ebre lipogr. di Cremona . 8. ib. 1808. XXV. L' Ecelesiaste di Salomone tradotio dat testo orig. te. ib. 1809. XXVI. Memorie storielie deglisludj deli' autore the danno unquadro delle opere di letteratura biblica ed or. da lui intra prese, 8. ibid. 1809. XXVII. Compendio di erillea sacra e Piano di una nuova edir. det saero testo, 8. ib. 1811. XXVIII. Libri di letteratura sacra, ebr. edor. della bibliot. deli' autore, 8. ib. 1812. XXIX. 1l Libro di Giohbe tra- dotio dat testo orig. eon nole, 12. ib. 181 2. XXX. I Treni di Geremia tra-dotti dati' orig. 12. ib. 1815. XXXI. I Proverbi di Salomone tradotii dat testo orig. 12. ib. 18 15. XXXII. Introduχione allo studio delia lingua ebrea, 8. ib. 1815. XXXIII. Introdurione alia satra Serit tura che eomprende leprenorioni pili importanti relativo at testi orig. e. alle loro versioni, 8. ib. 1817. XXXIV. Sinopsi della ermeneutica sacra o deli' arte di beninterpretare la sacra Sertitura , 8. ih. 18l 9.
89쪽
86 NOTAE MISCELLA EAE IN C. III.
ON UIN h. e. Jacta super Dominum Πῖν ; quasi dictum esset : id quod largitus est tibi usque ad hanc diem; jacta super illum necessitates tuas et ipse te enutriet, sicuti enutriit te huc usque. Vel 'sem est nomen substantivum ; quasi dictum esset : dona tua jacta super Dominum et ipse te enutriet. Verum Magistri nostri, quorum memoria
sit in benedictione, explicarunt vocabulum ari)ὶ illud per Nora onus et pondus. Didicerunt id alingua Aramaea. Res sic narratur sin tractaturit m udico Rosti hasstiana) : nesciebant Magistri nostri quid significarent verba : by Uri n= γ ν; didicerunt illud a negotiatore Arabo quodam qui dixit cuidam viro : , po sume
onus tuum et projice Super camelum meum. Pag. 49. V. 6.C ΝΠ =aa. Parabolam seu similitudinem satis pulchram quam hic damus, invenimus impressam ad calcem libri qui inscribitur : Malachias
90쪽
propheta illustratus auctore Stephano Isaaco Levita Coloniae 1563. In eadem tractatur, in quot varias classes homines dividantur, et quibus comparentur. K Ne pagellae quaedam Vacuae relinquerentur, ait ejus parabolae editor, consilio cujusdam studiosi Hebraicae linguae, pauca quaedam, eaque periucunda, Sine punctis, sineque interpretatione huc adjicienda curavi. n Sed quis hujus parabolae auctor Sit, aut ex quo libro eam desumpserit, non commemorat editor, neque nos
ibid.ciri Idib. Parabolae seu similitudines,
quae quam frequentisSi me occurrunt in Magistrorum scriptis, non uno modo in seriem orationis introducuntur. Ac mihi quidem incumbenti eorum scriptis sequentes occurrerunt :