장음표시 사용
91쪽
Saepe invenias simpliciter illam formulam nubrium 'ia Π, quae communiter Per compendium scribendi essertur sic : ππl 7. Videsis o pN in Genesin. p. 2, ad verba : 'nan IIVI Invenias etiam : τ u h. e. Iuri In Iu, Pag. 52. v. 2.=κ, 'Paza. Dam quod colligi, coadunari notat, si cum praepositione , re vel , construitur, simpliciter notat ire, petaere ad aliquem, in aliquem locum. Atque huic phraseologiae respondet Graeca Matili. 27, 62, συνα γε Eata προς. Itaque male, quod etiam Micliaelis alicubi observavit , auctor impius fragmentorum Guelpher-brianorum, ut sublestae fidei faciat historia in Evangelicam de custodibus ad Christi sepulcrum appositis, ad verba Matth. 27, 62, τη ri επαυριω
notat, incredibile videri universum synedrium coadunatum una Pilatum adivisse. At vero Dondicuntur hic synedristae simul ivisse ad Pilatum, sed tantum ivisse, h. e. eorum aliquos legatos ad Pilatum misisse, sicuti in ejusmodi rerum circumstantiis fieri solet. Nam φαγεσθαι πρὸς Sive Da in
eum SN vel , non notat necessario simul irre, sed tantum ire ad aliquem, vel in aliquem locum; sic v. g. in ta p,t in Leviticum,
92쪽
NOTAE MISCELLANRAE IN C. III. 89
h. e. rimile , cui res hinc comparatur: regisc. qui
sit in civitatem. Ubi nota Daza cum praep. , de uno dici, quo certo argumento probatur ea phrasi
non necessario indicari plurium coadunationem.
gitur : cit - 2, Da an h. e. qui urbem munitam ingreditur his precatur etc. Verum res notissima est unicuique qui Rabbinitas litteras vel a limine salutavit. Pag. 56. V. 1.imn ,κ. Sententia quae in fronte hujus sabulae legitur auctorem habet R. Hillelem , ut constat ex Τractatu Talmudico 'a p B I QR ip B, ubi et haec inter sententias ab Hillele prolatas legitur. Fabulae vero, quae huic sententiae subjicitur, ut Billeliani axiomatis veritas in majore luce ponatur, auctor eSt Germanus nescio quis Gelleri p), uti patet ex ejus inscriptione : pnvare azUN h. e. sabula ex Germanico idiomate hebraice) reddita. Legitur autem hebraica haec interpretatio in Ephemeridibus litterariis ' Ruri inscriptis, ejusque auctor est Rubp , ορ. Fabulam aliquo modo similem ei quam hic damus legi in libro qui inscribitur 'IDI PIIN ISDP. I, quem librum jam supra commemoravimus. Quam, quia gratum id fore existimamus nostris II. 12
93쪽
lectoribus, hic subjicimus ; interpretationem tamen Latinam non addimus , quia verba Hebraica iaciliora sunt, quam ut ea indigere videantur :
nar Saar Attamen: ut supra pag. 48, V. 7.rer ba civ. Ex quibus exemplis et aliis pluribus,
94쪽
quae stelli negotio coacervari possent, constat lO-eutionem hane habere vim limitandi et temperandi sententiam cui subjicitur. Existimo autem in verbis αλλά γε σὐν πασι πιας Lucae XXIV, v. 21 , agnoscendum esse Hebraismum, quo essent ea verba Graeca ipsissima phrasis Hebraica : CVnu ba. Atque ita, salvo meliore judieio, non putem verba Lucae supra laudata explicanda esse, ut secit Menocla ius , qui ad hunc locum haec
scribit : re per hinc omnia, tau incri τουτως, cum his omnibus, Proeter hinc omnia, scilicet mortem
ejus ignominiosam, illud accedit quod jam dies
est tertia, et non resurrexit; quare vix ulla nobis superest Spes sore ut resurgat. n Eodem sensu eum locum explicat Maldonatus : a Quid est superfices omnia , nisi: praeterquam quod fieri posse non videtur, ut mortuus resurgat, accedit quod tertia jam post mortem est dies, et non resurrexit , ut nulla reliqua spes esse videatur fore ut
Mihi vero tantum abesse videtur ut per Verba :αλλα γε σω πω τητας κ. t. λ. discipuli illi desperationem suam significent, ut contra putem ipsis hisce verbis voluisse eos aliqua ratione corrigere quae desperanter locuti fuerant dicentes : ημεὲς δεηλ - , κ. τ. λ. Atque hoc omnino requirere videntur Verba : ἀλλα γε συν πασι τουτοις, quae, collatis iis quae supra de Hebraismo - πασι υτοις diximus, reddenda putem : attamen. Sic ἀλλά γε pro sed
95쪽
occurrit I Cor. IX, 2. Εἰ αλχας ουκ ειμὶ απωτολος, αλλα γε υμῖν εhia. Vulgata : Et si aliis non aum Apostolus, sed tamen vobis gum. Itaque per phrasin αλλα γε κ. τ. λ. exprimunt spei suae de Christo in vitam redituro rationem unam, cui alteram adjungunt per phrasin mox sequentem v. 22 : αλλα και κ . t. λ. Et non Supervacaneum forsan erit luc animadvertisse, quum phrasis αλλα καὶ κ. et. λ. rationem sperandi exprimat , necesse esse, attenta significatione locutionis αλλα γε - αλλα καὶ, ut etiam in phrasi a Mye aliqua sperandi ratio significetur. Putem ergo eum Lucae locum Sententiam exhibere hunc : Iesum Nagarenum crucifixerunt.
Nos autem nihil tale expectabamus st). Contra, sperabamus fore ut ipse redempturus esset Israel. Attamen nondum praeteriit sed agitur adhuc illa dies, qua dixit se rediturum in vitam; tum
non Parum commoverunt nos mulieres quaedam ex nostris, quae ante lucem suerunt ad monumentum, nec corpus ejus invenerunt, dixeruntque se Angelos vidisse qui assirmarent eum vivere. Quia dam autem ex nostris iverunt ad monumentum,
lὶ Quod neutiquam putarent ignominiosa morte Christum evivis auferendum esse, id satis patet vel ex redargutione Christi: Nonne hine oportuit pati Christum Lue. XXIV. 263. Ae salsa
haec persuasio tantum hie reprehenditur, non vero modica fides, quam habebant Christo. qui Se resurrecturum praedixerat.
96쪽
et rem comperere Sicut mulieres retulerant. Quare non omni spe sumus destituti 1 . Quod si rem psychologice considerare velimus, non admodum verisimile videtur, discipulos Emmauntaeos ideo spe sua de resurrecturo Christo dejectos fuisse, quod, quo tempore a Jerusalem in castellum Emmaus pergebant, nondum certam notitiam de resuscitato Christo acceperant. Quid enim P Nonne quae vehementer cupimus, etiam quodammodo pertinaciter sperare solemus sutura, ut certh animum non despondeamus quamdiu
aliqua ratio spei assulserit 3 Quod si hoc, quis
credat, de resurrecturo Magistro discipulos spem abjecisse, quo tempore nondum praeterlapsum erat ea dies, qua ad vitam se rediturum ipse Praedixerat; praesertim, quum non dubitarent
quin vacuum corpore eSSet monumentum, et talia retulissent mulieres ipsis notissimae, quae, utut fidem plenam iisdem non adhibuissent, vehementer tamen ipsorum animoS Perculerant. Pag. 62. V. 7. mnio. Significaveram suspectam mihi esse scriptionem hujus vocabuli de errato typographico :verum suspicionem sustulit locus Gen. XXIX, v. 20,
quem nohis S. Lueas refert, nemo non animadvertit parumper abruptum esse et minus concinnum, qualis esse solet maestorum. CL. . II.
97쪽
NOTAE MISCE .L AN .E IN C. III.
ubi pariter lego : II IN TQ rQ. Itaque dicendum est pia re esse Infinitivum verbi 2Πκ cum additione litterae Π, ut disertis verbis docet Κimehi in suo Et mori BD ad vocem a re, ubi, postquam de Domine substantivo narire egit, ita pergit : n IXI . . o , in Gnaei n,κ D nκ mnκ, baκ
. N BD rta rapta , . a , Ua -- nn NΕxemplis a Kimchio laudatis adde Boseae C. III, v. 1. =aa Pκ mn= n Πκ2. Quod autem verbi Infiniti formam cum addita He vocat Κimchi, id recentiores serh nomen verbala BP-pellant , idque rectius, meo quidem judicio. De nominibus verbalibus hic conseras Gesenti Lehr-
Pag. 64. v. 3.=Π. Invenias in S. Codice constanter scriptum =Π ubi de creaturii sermo est; ubi vero de Deo non =Π sed =Π perpetuo scribitur. Cujus di- VerSae scriptionis rationem affert Maimonides in suo tractatu l) inscripto: m n h. e. sententim δε fundamentis legis. Cap. 2. ubi haec habentur :
1ὶ Traetatus hie est prima quibus eonstat opus celeberri- pars libri yritin inseripti. qui muni Maimonidis . eui ripyri ipse primus est ex quatuordecim titulus est. Duilired by Cooste
98쪽
NOTAE UISCELLANRAE IN C. III. 95
99쪽
96 NOTAE MisCELLA NERI IN C. III.
h. e. Entia quaecumque Praeter Creatorem, a
creatura praestantissima st) usque ad minimum I)
reptile quod est in gremio terrae, per potentiam ejus veritatis existunt; et quia ipse cognoscit semetipsum, et intelligit excellentiam, gloriam atque veritatem suam, ideo cognoscit Omnia, et nihil est ei absconditum. Deus sanctus, laudetur, intelligit veritatem suam, et cognoscit eam. uti reapse est; neque intelligit notitia distincta a seipso, uti nos cognoscimus ; quia nos et intellectus noster non sunt unum : sed Creator, laudatus sit, ipse, intellectus ejus, Vitaque ejus sunt unum omni modo, respectu atque ratione unitatis. Nam si viveret per vitam, atque intelligeret per notitiam distinctas a se ipso, essent tum Dii plures, Sc. ipse, et vita ejus et intellectus ejus; sed nihil tale lue locum habet; cum unus sit ex omni parte, omni ratione ac modo unitatis. Itaque dicas : ipse est et intelligens et intelligibile et ipsamet cognitio, omnia haec unum Sunt.
1ὶ Vorstius qui tractatum desundamentis legis separatim edidit Amstelodami 1658, addita interpretatione latina, quam hielirh damus, vocabula m Iuna m reddidit : a prima forma , quod subobscurius est. 2ὶ Si minimum reptile dioere
voluit Maimonides, an severior Grammati ea non postulasset
100쪽
Haec autem res non potest ore proferri, nec auribus usurpari, aut mente hominis perspicuδcomprehendi; et propterea legimus Gen. 42, 15
per vitam Pharaonis, et per vitam animin tum: non Vero per vitam Dei, sed visit Deus; idque quia creator ejusque vita non sunt duae res, sicut vita corporum Viventium, aut Vita angelo
Idcirco non cognoscit neque intelligit creaturas 2 per creaturas, uti nos apprehendimus eas, sed per semetipsum; et quia 3 seipsum intelligit , ideo etiam cognoscit omnia; cujuslibet enim rei essentia in ipso landata est. BPag. 64. V. 4.run m. Forma IIuisah. a in S. Codice non occurrit nisi in significatione pernoctandi. Nostrum autem Iuaa,nri reddendum est : murmurasti: in hilc vero siguificatione in S. Scriptura occurrit ejus verbi forma Niphal diversis radicibus murmurandi et pernoctandi significa-
reddidit: ideo dieit: vitae Pharaonis etrivis anima ιua; non vero dicit: vitae Domini sed vita Domini: quia ereator ejusque vita non fiunt duae res ete. Quae nullum habent intellectum.
2ὶ nunn passim Lexieographis est propter: hle autem omnin6 videtur significare Per. M Vorstius reddidit: quatenus seipsum intellegiι. At Σ asu nunquam quatenus notat.