Christianus ad aras. Authore R. P. Barth. Iaquinotio è Societate Iesu. Nunc primum prodit in lucem

발행: 1646년

분량: 398페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

ii 4 Chrissanus ad Aras,

nec lumen amittunt unquam. Pietatem nostram si non aliuride, quam ex humano sensu petita argumenta corroborent , flaccescet illa propediem, neque diu permanebit. Non simi di iacilia rerum bonarum initia, laudem virtutis habet una perseuerantia. Anaturae instinista duci possum actionum honestarum principia: perseuerantia in gratiam ipsam confertur. Illa communia sunt improbis: haec

proborum est , qui Coeno destinati

sunt,

C A P V T X I I. De iis , quae in his υisitati,nibus Menda sent, ac primum de

state maxime eontinetur. Ad tria autem capita generatim reuocari ponendum est , Laudationem , pecisi O-nem, gratiarum 'actionem. a. De laudatione, animaduertendum

142쪽

Caput XII. II Fest in iis praeclaris dotibus , quas a Baptismi Charactere consequuti su mus , praecellentissima ei se Regiae dignitatis , ac Sacerdotij mystici insignia. Enimuero sic libium Apocalypseos interpretor illa cum n - , bis tribuit , sic sanisti Petri verba quibus nos compellat Gentem san- populum acquisitionis, Regale Sacerdotium.NeMe aliud voluit Sanctus Leo frem Leo, cum ait: omnes in Christo regeneratos crucis signum estitit Reges. Sanm vero, Spiritus unctιo consecrat Sacerdotes.

Regnum istud positum est in appetitu atabernando , coercendis animi perturbationibus, bello cum caco daemone gerendo strenue , victoria de hostibus occultis reportanda : sacer' dotium de s tentia S. Petri, in prae- r. Petribendis Deo hostiis laudu nostrarum, ' β' quibus ille adeo delectatur, eas Vt commendet apud Dauidem his verbis magnifice. Sacri iam laudis hono- Ps. . Iri abit me , ct illic iter, quo ostendam isti salutare, hoc est, ait glossa. Vnitum , ct Christum 2Dei. Nihil enim

est opportunius, illum ut habeamus, beneficum, &salutarem , qualem in

143쪽

11 6 Christianos ad Aras,

eo visendo fore speramus , quam sacrificium istud laudis. 3. Et Vero tanta sunt tamque illustria in hoc Sacramento laudationis argu menta , ut iis, quae Beatis illis mentibus in coelo suppetunt , minime concedat. Hic enim Diuinitas cum natu-.rae su ar Jotibus considet , hic personae tres diuinae cum proprietatibus Notio libus ; hic natura humana cu Verbo coniuncta secundum personam; hic Corpus beatum eadem, qua in coelo , membrorum integritate , eadem pulchritudinis specie , regio splendore , & ornatu eodem ; sanguis pretiosissimus , qualem recepit chra ad vitam rediit ; Animus sanctissimu S, quem gratia , & gloria mirifice

exornat 3 denique satisfactionum, lemeritorum infinitorum opes immeri S. Tametsi enim ex verborum sacrorum significatione in Hostia Corpus duntaxat , Sanguis in chlice corisu tutus sit : ramen consecutione qua- dam necessaria , &vel tui comitatuccetera omnia adiunciuntur. Cum

m . . . enim Christus nec se is opibus carere viaqnam, nec mori possit, conse-ρ quens

144쪽

Caput XII. III

quens est ipsius animum a corpore,&sanguine non polle disiungi: cumque pei sona diuina nec ab animo, nec a corpore, &sanguine, quibus cum illa sese coniux te sempiterno vinculo, dissociata discedat , conficitur profecto ubicumque sunt partes illar, ex quibus natura ipsius humana constat, ibidem esse personam eiusdem diu nam, ac proinde quae Patris est, de Spiritus sancti , quarum natura est una cum hypostasibus tribus omnino eadem. An quidquam & cogitari praestantius,& optari nobilius,& pretiosius haberi potest Θ Achatem Pyrrhi PM.tib. Regis prie dicauere Veteres, ut aesti- D CV 3

matione omni malorem , in quo na

turae mirifica industria, in ipsa diuersarum venarum commi ssura expressus erat Apollo cum Musis nouem

suis distincte insignibus. Quis ergo

hanc Ecclesiae gemmam aestimet, in qua existit , non effigias expresse sed veritas, non fictae diuinitatis, sed Dei, ac Domini veri, eiusdem que Mundi Saluatoris , instauratorisque ' Potest igitur quilibet nullo negotio , licet in exercitatione virtutis perparum

145쪽

iis Chri nus ad Aras,

perparum Versatus , e campo tam ubere , tamque patenti laudationis, quod primum erat actionum caput,

petere materiam.

. Die Christo nati cum ex Angelo accepissent pastores Verbum camnem factum inuentum iri in stabulo iacens in praesepi, ad hunc nuntium auditus repente, ut perhibet Historicus sanctus , concentus coeli tum quam plurimorum istud canentium; L-- . q. Gloria in excelsis Deo. Nimirum incomprehense bonitatis , qua pro hominum salute abiecit lese Deus ad praesepe , admiratione obstupefacti, intellexerunt dignum illum vel hoc nomine esse, qui nouis laudibus ornaretur, ornaruntque ipsi tum aere illorum cantu musico personante. Quid ergo laudis mereatur significa tio altera amoris sane mirabilis, quo iidem Deus sese plaebuit hominibus in cibum , quem reipsa sumant, edantque λ PTMφ, s. Manna impertiti olim Hebraeis in loco deserto memoriam zepetens Synagoga vetus, teneri non poserat, quin erumperet in laudes sexcentas.

Verum.

146쪽

Caput XII. I 1 9

Vesum, quantumlibet admirabilitatis faceret in coelesti cibo tum causa illius emciens, tum natura , & mirifica vis , quid aliud porro fuit, quam umbra quaedam corporis, figura veritatis , perfecti operis in hoc diuino Mysterio conatus quidam , & adumbratio 3 De miraculis enim ; Num hic essiciuntur praestantissima sacra Hostia panis speciem praeseseri, cum tamen vere sit Christi caro. In hac

naturae mutatione non mutantur

ea, quae illi accidunt extrinsecus, neca pane , quo nitebantur , disiuncta intereunt. Clit illi corpus inibi totum est , & integrum, nec ulla est tamen tam exigua hostia , atque adeo hostiae pars, in qua etiam non cCDtineatur ipsum mei totum , & perfectum ; illud de coelo non migrat, nihilominus simul est nobiscum in terris , nec in loco uno solum : sed super Altaria , & id toties, quot sacrae sunt hostiae. Quandiu inuolucra permanent, ab his non diuellitur , atque tum duntaxat desinit sub illis esse, cum ista desinunt. Non tam n continuo in nihilum redigitur , nec Vere asseuerari

147쪽

itio ChristiamM ad Aras,

asseuerari potest illud commigrare, vel transferri alio. Diuinus iste cibus

animorum eui totus praebeatur viai, caeteris tamen totus reseruatur,eoque pariter satiantur omnes. mansus , dc

in os insertus semper suppetit , de quotidie sumptus permanebit ad extrema Mundi tempora. O panem admirabilem to exquisitissimum cibums5 eximium, non Coelitum, sed Dei praepotentis opus, quod ut perficeret singulare sui amoris monumen sum, . summae virtutis praxellentissima quaeque miracula collegit. An qui/ rem ita se habere credit, temperet sibi a cantu, & laude λ 3. Cogitanti Dauidi, quam large sese effundat in naturam sibi commillam Dei prouida mens, quamque benigne consulat alendis, quibus sit usura vitae, tribuendo cuique generi alimentum percommodum, imbrem stirpibus, herbam animantibus Phomini panem , & vinum , elicit vehemens desiderium diuinae gloriae has voces. Quam magnificata sunt operam. O , tua, Dominet An non a veritate desciuirrius, incidimusque in insaniam,

148쪽

Caput XII. I Msi quae sita prouidentia praestitit Deus, non ipsis modo corporibus , sed animis , attenta cogitatio , par studium, ardoremque amoris non incendat Mortuae culpa originis animae aqua

Baptismi reuiuiscunt , sanctius, diuini usque ; ad quam vitam tuendam sane opus erat cibo illius excellentiae,

apto , dc congruenti , quemadmo- s.Th. l. 4. dum vitae corporeae suum est pro- ςρην

prium conuenientque alimentum: Vt M. nemo omnium vitam gratiae communicare nobiscum potuit praeter Deum , ita quae ad illam pertinent, prouidere , administrare nullus alius. Providit autem ipsius amor nostris commodis semper intentus ingeniose, ac solerter , cum accommodata ad optimum consilium vi praepotente, coenatus postrem δ cum Discipulis, panem Eucharistiae vitalem,ac salutarem nobis quorum illi partes, personasque sustinebant, beneficentissime praebuit. sumptus enim , ut illi sum-Pserc,ore corporis,non corpus solum, quemadmodum escar corporeae, sed anima alit vita istam diuinam tue do,

de perficiendo, non ipsius in illa con-

149쪽

111 Christianus ad Aras,

uersione, sed comutatione animae in Delma,quippe quae ad Dei similitudine translata,non amplius e sensu animantium vivat, sed ex mente, atque ex ipso Deo,fingat sese totam ad Dei nutum , ac voluntatem , prosequatur id unum , quod ille amat, diuina cogitet, coelestibus oblectetur, adeo ut in ipsum corpus menti obtemperans diuinum quidpiam quodammo-dδ redundet. Com Am grandium, sie Christum loquentem inducit Augustinus , crese, ct manducabis me; Nec tu me in te mutabis, sicut cibum camnis tua , sed tu mutaberis in me: Esca illa diuina, quod cum ipso Deo perpetuo coniuncta sit, plus habet efficacitatis, qtuan calor naturalis , quo fit, ut huius emcientia non possit in naturam nostram conuerti , sed potius ut sua nos in se commutet, imperii atque naturae suae dotes sui mutatione nulla. Quae igitur, & quam ampla lusdam seges, S: materia ξNum excitandi nos ad id pij muneris animus fuit Pontifici Maximo, cum instinctu diuisio venit illi nuper in m tem liantem am noxarum pleniorem

tribuere

150쪽

Caput XII I. Is stribuere iis, qui istud pie usurpaturi essent, Sua sit laus Ianyissimo Aliaris

Sacramento, peccata rite confessi. ae inceptique lacris epulis, nec non etiam s. ann.

aliis, qui id conscriptum essent babituri eo loci, unde legi commode pos- κλα set, quique perlecturi essent.

CAPUT XIII. . De tostuti lambin, ae petitio

r. Vbd ad postulationes , peti- cionόsque attinet, nemo non videt ex infinita beneficentia , quae elucet in hoc singulari beneficio, qua animi fiducia ad illas nobis accedere liceat ; si enim petendi & semper, dc ubique legem impositam voluit sua fide obligata, Petite , inquit, ct accἰ- - ar isto, usate, ct aperietur vobis, pro- Α'fecto similius est vero non repulsum ' Niri nos, cum illum reuisemus, & coram genibus connixi religiose com

salutabimus. .

a. Ecquid defecit magnam illam ho- in una turba, qui eum incenso animi

SEARCH

MENU NAVIGATION