장음표시 사용
221쪽
adgressi sint, et quam iustum piumque aduersus eum bellum gesserint: age , iam paucis dispiciemus. Primus, qui veluti classicum cecinit, procul dubio est Io. BoDi-Nus, vir ille quidem doctissimus , sed malevoli animi, cuiusque stilus procacissimus rebus nec diuinis nec humanis parcere , Omniaqoelacerare liberrime solebat. Hic , quamuis aliis desitus studiis , vereri non posset, ne Cui AClus luminibus suis ossicere vellet, graues tam eriatque implacabiles aduersus illum inimicitias susceperat, non iudicio quodam vel offensione commotus. sed Stephani Foreatuli studio.Quum enim hic locum in cathedra Tolosatium peteret, eamdemque dignitatem ambiret CUI AC ivs : Bodinus nihil fecit reliqui , ut hic repulsam serret, eique praeferretur Forcatulus. Historiam ipsam habent PAPIR. MAssONvs .i et C AEv. SAHΜAETHAN vs b . Bodinum vero eius factionis ducem fuisse , ita refert MEE1LLius se :Vnus e Dro, qui Tolosae studiorum eatissa agens, a partibus STEPH. FORCA TvLI seterat , earumque partium dux fuerat, et tam est caciter , ut , repulso a eathedra UVIACIO , praelatus fuerit Foreatulus. Itaque tum temporis in studiosorum numero erat , primaque iuris stipendia faciebat Bodinus, quando cum aliis aduersus CUI AC lv Μ coniurauerat. Quod et temporis rationibus non male conuenit , quum CV IACIUS anno MDx XI I. Bodinus MDxxvlli I. in lucem editus sit, ac proinde ille hunc septennio antecesserit. Enimuero id tum per tumultum, in quo ingenia turbulenta melioribus praeesse solent, gestum est: neque eo tempore calamo, sed tribuniciis furoribus Bodini succubuit Cui A-CIus, non sine dedecore patriae ciuitatis, cui multo post exprobra tum est, quod eo tempore homini simiam, Apollini Marsyam , viro restituendae iuris prudentiae nato ineptissimum ardetionem praeti
Ierit d P. Vidit hoc patriae ciuitatis flagitium auctor , qui GU L. MARANI vitam atque elogium reliquit, e facileque animaduertit , illud suis non maiori laudi esse . quam Ephesiis Hermodori exsilium, plebiscitumque turpissimum : wμέ- μι δἰ εἰς OD1. ς ε ν' εἰ δέ τς τοιου - τος, αμη in μυνr Nosrum nemo meritis excellat: sed s quis
Lib. V . Iegm. II. e vit. Gui L. MARAN ram. II. O.. praemissa p. IIII.
222쪽
oBTRECTATORIBUS ET ADVERSARIIS. ari
erit iacis , alibi degat et eum aliis. Hinc nihil facit reliqui , ut hane ignominiam a Tolosatibus amoliatur , persuadeatque lectoribus . esse hoe Massoni commentum , quod nec te libus , nec monimentorum fide nec Cui ACl l auctoritate , qui illatam hanc sibi iniuriam numquam fui siet diissimulaturus , p illit probari, immo potius manifesto refellatur antiquissimae illius academiae actis , ex quibus pateat , ad disputandum non prodiisse Cui AC ivri, quum Forcatulus cathedrae esset praeficiendus. Nec denique rem conlicere THVANI et SAΜΜARTHANI testimonia , qui a MAsso Νo decepti haec retulisse videantur. Enimuero quis crediderit , id omne vel a MAsso No fingi , vel a THvAuo et SAMNARTI1ANo pro vero et e'plorato accipi potuisse, quum omnes ea a late floruerint , cui Cui Cli fata erant notissma , quique ipsum Cui Acturi habuerant doctorem , ab eoque procul dubio, quae illi tum contigerint , ex eius ore acceperant' At ipse silet Cv-IACivs , iniuriarum alioquin non patientissimus. Immo non silet . ceu iam obseruauit FRIDR. IAC. LElCΚHERVs a , quamuis patriae veneratione de ignominia ista non nisi ab aduersario prouocatus conqueratur. Quum enim ei exprobraret Io. RoaERTVs bὶ , quod a Tolosatibus His , vanas verborum velitationes et iuris auolaritati Henitatique detrahentes futiles tot conrectiones , a sol diore Biris doctrina segregare plus , quam vellet , scientibus repulsam in Autecessurae petitione passus sit , respondet ANT. MKRCATOR , id est , Cui Civs : Nihil mouetur Caiaeius etiam eo, quod mentiris in his libris
his aut ter, eum a Tolosanis tulisse repulsam in petitione cathedrae, quam eum a Cadurcis , et mox a Bisurigibus euocatum oblatam repudiasse, testses Senatus et popuIus Gusenus , qui nee destitit umquam ab eo tempore eum sιblatum ex oculis desiiderare, et requirere. Quamuis vero tum aperto Marte Culacium non adgrederetur Bodinus , viro optimo famam per urbem distulisse contentus : mox tamen maiora ausus , in suo de Reρublica opere, et interpretationes quasdam illius traducere coepit, nee
destitit postea , teste MεRILLIo ce) , eum scriptis lacessere e quod quam
eontumes isse fecerit, posterior aetas videt. At non impune id tulit homo petulantissimus. Quaecumque enim ille suis doctrinis ante annum N DLX Xum . obverterat, ea omnia non sine bile semel simulque refellit Cui AC ivs .d et una aduersarium suum in rerum etiam maxime vul-D d a garium
223쪽
garium ignoratione verseri, ostendit. Sic quum BoDINus in Su Nops BralΛΙΚΩN a , aliquando legisset κηριας ἡμερος pro κυρώκ , facili et vix cuiquam imposituro errore : illam lectionem ipse non modo progenuina venditat, et reliqua loca, in quibus est κυώα, corrigenda esse censet, sed et addit, quo nihil scribi potuissct absurdius , m κυεια maletessiim esse ab iis, qui codices Iustinianeum , Theodosanum et Hermogenianum in Latinum sermonem verterint. Enimuero CUI AC Us ,
hac κώσει eum non modo inscitiam in historia iuris, sed et infantiam in Graeca lingua prodidisse, ostendit, eaque in re nemo fortassis, nisi secundum Cui AC IvΜ, litem dederit. κηρ/M suas η-st ille procul dubio derivandum credidit αώ τοῦ G16s, quod veteres , pro torte , Vel fato , et quidem illaetabili usurparunt , et hinc fatalem diem comm dissime dici posse κηειαν ὐιέρον sibi persuasit. Sed auctoritate omnino destituitur illud me - , quum loquutio vere Graeca , et non modo Graecis iureconsultis M , verum etiam scriptoribus vetustissimis , familiaris sit illa κυρία pro fatali et praefinito die. Eo sensu 3 eia ἡμέω pro die condicto habet EvRiPlDEs e) , κυρ υ σων αερέων HERODOTvs 00. Quin eo sensu veteres voce et sine adiecto substantivo ἐπι s usos esse , iampridem obseruarunt Lexicographi, et in his laudatillimus ille , cuius de Graeca lingua commentarios videre Bodinus potuit , Gui L. BuDAEus se . Et quid , quaeso , clarius loco IvLii POLLvCis f) r Η' ἐπι - τωχαεπε νημερο meis, καλεῖαι, atrii γως δὲ τῆς ψιχεως μ' σαν αἴν οι ρηοπες - σης τῆς metu, ἐνει υσης τῆς κυρίμ, προωτ-έετω γαρ πῖ ὐαες c.
Sed et alicui certae rei constitutus dies ημιρο κυρία vocatur. Ceterum rhe
rores , diei voeabulo omisto, simpliciter veniente κυρώ, vel inflante κυώ. dicere consueuerunt. enim subintelligitur. Itaque hie iure procul dubio a Cul AC Io reprehenditur Bodinus, nihilque sani hic scripsit, dum
sibi hae obseruatione placuit quammaxime. Talis et alter est error , quem eodem obseruationum capite BO- DINO exprobrat, puta, quod ex loco VLPIANI g probare voluerit,
d Η onm. Lib. I. p. II. edit. --. Supham.
224쪽
OBTRECTATORIBUS ET ADUERSARIIS.
consulem non niti praesente collega apud se manumittere posse , quum tamen nec VLPIANVS, nec alius veterum iureconsultorum a P collegae praesentiam desideret. Iam manifestus quidem et hic Boi i Ni error est , at non talis tamen, ob quem tamquam imponendi callidissimus traduci a CurA Io debuerit. Quae enim excogitari posset ratio, cur aliis in re tam leui nulliusque plane momenti imponere voluerit ρPaullo iustior est Cui AC ii indignatio, dum sibi quaedam, de quibus numquam vel per soinnium cogitauerit, a B DINO tribui conqueritur, veluti, quod in lege XXXXV. D. de manumisi. negationem expunxerit et quod censoriam notam adpellarit infamiam iuris e quod ius occidendi uxore ni adulteram marito ademerit : quum tamen his omnibus contraria se scripsisse , ostendat. b Et quia Boni Nus illam de potestate mariti sententiam Cul Acio exprobrauerat in notis ad OPPIANI Cynegetiea : hic omittere non potuit occasionem ei exprobrandi Ilum turpissimum. Hoc enim ait , eum siιo Marte scripsisse, quum , li- 'rum illum a quo emendicauerit , ipse, qui saepe de ingrato discipulo uerentem doctorem audiuerit, non minus , quam ipsemet BO DINVS , sciat. fama enim tum differebatur Bodino, eum pleraque, quae in illa OPPIANI editione praestiterit, HADR. TvRNEso sublegisse. ι Quod utrum de tota metaphras, an de lectionibus variis et emesidationi-hus intelligendum sit, inter HADEi Nuri BAlLLETuri et AEGID. ΜENAGlv Μ disceptatum esse , nouimus , quamuis posteriorem sententiam probabiliorem esse , iam pridem obseruarit CONR. RIT TERMHVSIVs e ex eoque IAC. THOMAsivs f). Vt πάνΤa mes παέων redderet Cu AC Ius, et id porro texprobrat BO DINO , quod omnes actus iudiciarios alicubi logis actiones vocare non dubitarit, ac proinde ita in eum omnem veluti bilem evomit :Nescit AN Dius si NE BONO , quid si legis actio. Quis vel Me solo nomine nσn iubeat te , ANDI, in scholam iuris reuerti , e qua te erudior nimis in Drum immi si, in quo vereor, ut non geras te, prout facis inscriptis tuis. Quae me ea 'a impulit , de te forte loquentem, tuique libus , aliquando, ut vos vulturios togatos Acerem, non etiam , ut falso insimulas, in υniuersum orianem aduocatorum. Os mihi tuo longe dili-
a ) t. s. D. de manumis. ε b Cviae. Obs Lib. VII. cap. 17. Lib.
225쪽
II mile , qui faseo etiam me id aectasse scribis avditoribus, quibus praeteris
fuens oratio mea nihil dictat umquam : tu ιρ ., proprium conuicium quod tibi erat. edixi si palam . et eoisdisti perperam in omnes, ut es temerarius et insolens. Iam facile quidem credimus Cul AClo , se umquam uniuerso aduocatorum ordini convicium dixi ste, neganti, et in eo agnoscimus MDlNl ingenium, in inuidiam apud viros doctiissimos adducturi aduersarium : at vereor, ut homo ideo iure in scholam remitti debuerit, quod actus iudiciarios omnes, legis actio;ies dici scripserit. Tam late enim omnino aliquando patere apud veteres phraseos LEGE AGERE significationem , viri doctim mi iam pridem obseruarunt, quamuis iureconsultos, quoties ex arte loquuntur, aliam ac strictiorem notionem huic vocabulo subiicere, nemo, nisi rerum omnium ignarus,
ignoret : nec Putauerim haec fugere potuisse Bodinum . quae iplis adolescentibus in scholis iuridicis explicari solent. Sed et alia in Bodino reprehendit Cul AC Ius , veluti , quod ius suinplendi corrigendique iuris ciuilis Praetori per legem Laetoriam datum esse , et hanc ipsam legem PAPlM ASVΜ, ca) quamuis nomen legis suppresserit, in animo habuisse, scripserit : quod M. Aurelium Hibero de iure respondiise, b somniarit : quod per aetates aedium e
ex Vi TR v vii sententia , intelligenda sit parietum mensura et quantia ἀtas e quod CVIACivri fugerit ratio, quando plures unius rei delinitiones dari posse, scripserit. d Quae omnia qualia sint, nemo est qui
non intelligat et quamuis non adeo ridicula videatur Bodini de aetatibus aedium sententia, et laudatus ab eo locus VITRuvii e 9 non
parum lucis adfundere possit stamento PAPINIANi, cfo quod ne ipse quidem Cui AC ivs g ex mea quidem sententia, satis intellexit. Ceterum non is prosecto erat Bo Di Nus , qui de interiore iurisprudentia cum Cul AC Io collatis signis et aperto Marte pugnaret : ac proinde mihi calones videtur imitatus , qui clamoribus terrorem hosti student incutere, et , ubi, eum terga non dare, animaduertunt, sese recipiunt post principia, vel praedam, vel scuticam exspectanteS. Magis FRANC. DuARENuri reueritus est Cul ACIVs, virum quippe elefanter doctum , et ei soli secundum , ut recte de pari isto nota male composito iudiearit PAPIR. MAssoNus, h aduersarios Cul AC iv Μ
226쪽
oaTRECTATORIBUS ET ADVERSARIIS. ars
liabuisse DVARENUM forte, ac vix parem , ceteros impares , et viliariantum capita , scuticaque , ut ipse quodam loco scripserit , dena. Et s ne quanti ipse DuARENUM secerit Cui ACIVs , argumento sunt tot elogia , quibus eum passim ornauit laudator ceteroquin satis parcus. Atilior sane est THvANus, a dicere solitum esse CUI AC Vri , ex quatuor Franciscis , qui eadem aetate eamdem scientiam profitebantur , intim Mi DP ARENUM macere , ceteros ius tantum deligi ιrire Mi videri. Sunt illi quatuor Francisci, qui eodem tempore iuris prudentiam docuerunt , praeter DVARENUR , FRANC. HOTOMANVs , FRANC. BALDUINus , et FRANC. ROALDEsIVS, quos viros doctissimos quum prae DUARENO tantum ius deligurire dixerit Cul RClvs . quanta hunc unum praerogatiua donarit, facile est ad intelligendum. Sed et alibi b in Epistola a.d MARGARETHAΜ , Sabaudiae et Biturigum
Ducem , eumdem me exemplo maximum iuris prudentiae ducem praedicat , et quum iam non minimae inter istos simultates essent, non tamen sine quadam venerationis significatione DuABENI meminit, elusique laudat prudentiam , quod quum a non nemine traductus lacessit que esset, libro in eum edito proprio, qui persequeretur singula evita ἀθ'putationum eius, tacere maluerit , quam respondere homini , posto infra dignitatem commutandorum eum eo verborum. cc Sed erat ea DuARENI indoles, ut nec parem, nec superiorem, immo ne inferiorem quidem', serre posset, nullumque fere liaberet collegam , quocum non Perpetuum bellum gereret. Quas enim simultates habuerit cum EGvI-νARIO BARONE , vel lologia eius de iurisdiflione ri imperis, eleganter quidem , sed animo parum beneuolo, scripta argumento est Et
tamen aduersarii sui , anno MDL. exstincti, manes, non obscura iniuriae
a se illi vivo illatae consessione, erecto suis impensis monimento sple didissimo placauit, magis, eredo, fauens iam mortuo, quam viventi , et reliquis aduersariis et collegis lubenter idem praestiturus ossicium, si eum fata superstitem his .ine voluissent. Non magis concorditer vixit cum ANTONIO CONTIO, quem ius apud Biturigas Margarethae Saba dae stipendiis professum adsiduae prope collegarum D VARENI et Η TOMANI Velitationes exercuerunt , donec fato functus iuxta ipsius marent cineres in D. Hippolyti fano conditorium reperit, τι qui se
227쪽
ut 6 perpetuo, tam viverent , invicem agitauere, tandem una moraui conquiescant, quod est elegans iudicium SCALVOLAE SAMMARTHAN i. a Quid dicam de duobus Franciscis, HoToΜANo et BALD VINO, quorum alteri male amicus , alteri suit inimicissimus ' bὰ Quid de IOANNE CORAsio, cui, scripta ad Franc. Hotomannum epistola , vel declamatione potius se
plagium exprobrauit, tanta usus verborum acerbitate , ut cuius nomini se parcere velle simulabat, eum coruum atrum , κόγκα , autolycum , Vocare
non dubitaret 8 In hunc enim cudi illam fabam, qua erat ἐυ χέα, iam olim diuinauit, V. C. IAC. THoΜAs Ius , d) at cum haesitatione quadam , quam ita expressit o M. CORASIVS in eatalogum plagiariorum venit , nescio, suane dicam, an Ditarent , an nostra culpa. Fieri enim D res, ut hie saliamur. Sed Duarenum tamen legentibus nobis admotam probabile videbatur , quum ille sub Coracis nomine plagiarium ac fatsuum , CORASIVM designari. Iudicent peritiores. Nihil sane hac coniectura verius. Eam enim firmat eorumdem temporum scriptor, totiusque istius fabulae spectator, FR. BALDvi Nus, ce dum scribit : Herum ne longius spectra requiras , potes vel ex tua aduersus Comasium δε-
elamatione plagiaria repetere, atque iterum esstare coruos atros , Coracas , .
aiιtοδcos , se te profecto formidabilem facies. Talis adversus collegas et antecessores vicinos arat DuARENus . quorum nemo fere eius odia effugit, praeter HVG. DONELLvN , quem maximi semper fecit, partibusque suis addictissimum, quin ad omne obsequium tam pronum habuit , ut eum moriens bonorum suorum heredem scriberet. f) Cet rum , quum litteraria illa bella cum BARONE , CONTIO , COR Asto .HOTOMA No et BALD vi No ante annum ΜDLvi. quo rarissimus ille, quo adhue aliquoties usi sumus, FR. BALDVlNI libellus aduersus D v A RENI commentaria de ministeriis et beneficiis ecclesiae lucem vidit .
gesta sint i in ipso illo libello eleganter scribebat BALovi Nus, ρ quum iracundiam suam aestuantem despumantemque in Coralium Ita et paullo post in Baronem , publico scripto e studi siet Duarenus, utrumque attonitum obstupuisse, obstupuisse et lectores attonitos , tantum atrae bilis et in uno homine esse posse, et in tales tantosque viros, nihil meritos tale, tale nihil expectantes, este effusum. Sed quum aliquot deinde annis multo plus iterum collegisset : futurum fortassis suis te, ut m diva
228쪽
oATRECTATORIBUS ET ADUERSARIIS . at
medius creparet , nisi tertium iureconsultum , in quem totum illud euomeret, nactus esset. Se vero facile diuinasse , quicumque ille esset , in quem tamdiu compressus iluctus tandem erumperet, prope obrutum iri , nisi si cedendo se subduceret : et superasse exspectationem suam Dux RENvΜ. Quae sane omnia ad ipsum CuIAClvχ nostrum pertinent. Postquam enim hic Tolosae, ubi priuatim aliquamdiu docuerat, ignominiosam illam repulsam, de qua supra diximus, tulerat : mox seces.serat Cadurcum , in qua academia aci annum 'sque ΜDLv. tantam sibi laudem docendo iuris prudentiam ordine rat , ut Sa-hauda, auetore mi CH. HOSPl TALIO , eum Avaricum Biturigum et, caret, et proximum illi a Du ARENO locum, insuper habito DONEL-Lo , adsignaret.
Ex eo enim, iuncto foedere, id egerunt DuARENUs et DoNELLus , ut vel euerterent cvlACluta, vel vitam ei redderent acerbissimam . ille, quod et florescentem viri incomparabilis metueret famam, hic , quod se de spe maxima augendae dignitatis deiectum esse, intelligeret. Hinc primo omnium dabant operam , ut eius cooptationi in collegium iuridicum moram iniicerent. Id vero quum aegre ferret MARGARETHA, princeps, eaque scripta ad Bituricenses graui epistola ca), non sine sgnificatione indignationis , extemplo recipi in collegium iuberet Cui ACivn: illi publice disputanti, quo labore ex academiae lege de sensi oportebat professores, in collegium cooptandos, obiecerunt homines quosdam loquaces et garrulos, qui virum doctissimum in ruborem darent. Id consilium quem exitum habuerit, non adeo exploratum est. Nam Io. ROBERTvs b 9 non sine ignominia e cathedra descendisse ait CvIAClvae; remque ita narrat e quum Tolosae repulsam in antecessurae petitione passus , ad Bituricenses se contulisset, atque ibi antecessuram auidissime ambιens. ex more axiomata publica diseputatione aciperenda , quantumcumque renitens, proponere coactus esset dab uno ex suis collegarumque suorum auditoribus, qui paucis ante diebus Biturigas aduentasset, eum iso eongrediente, in eas angustas es redactus .
aὶ Eam a Pinsonio Meepiam primus in editione Neapolisana, data d. m. Febr. edidis, et Tomo I. Operiam Cularii praemi= ΜDin. Car. Hannibal Fabrauus. Habetur ibidem ba Io. MEE T. Animadu. Lib. I. cap. 3Q.
229쪽
ut quum eius obiecta et argumenta, quibus urgebatur , nullo modo dilueiare posset , neque haberet in quam sie Partem verteret , neque a FR.DVARENO, adsedente una eum colle eis agonotheta , di putationi finem imponi impetrare potuisset, quum ille receptum scholae morem id minime ferre caussaretur morbo eoiseptum Ie Ii ι ins, inde , non solum antequam receptui datum es et vltum fgnum , sed et, vix eoepto eongressu , terga dare', et ex Duesto Iesse turpiter proripere coactus est.
Haec ROBERTVs nox ficile ammaduertens, incrἡdibilem posteris vi
DRiANO Pu Lugo, spectatori istius tragoediae, testimonium denunciat ,
quippe qui Cui Cio id publice in libello de Lote 'Atinia, exprobrare
non dubitarit. Et sane sib, suffragantem habet hunc testem , simul que Stentoris illius, qui tum CV AClum clamando obtuderit, nomen prodentem a . Fuit enim is Gul L. ABOTus, cui PuLvEvs paedagogus datus fuerat, quemque hominem fortassis natum hodie ne-leiremus , nisi eum puluis hic scholasticus , metaque feruidis euitata rotis, palmaque nobilis, terrarum dominos Gexisset ad Deos. Sed vereor, ut deteriorem minusque idoneum testem inuenite potuerit R BERTUS , quam PVLVEVΜ, quippe qui, quum tela altello' o ABOTO subministrasset, quaesiturus in hoc mustaceo Iaureolam, ipse sibi suoque Aboto hoc cecinit Dmίωον. Hinc eam fabulam risit Cui Actus ib) , suumque ANT. MERCATOREM ita inducit loquentem e Nihil movetur eo , quod Avarici Biturigum eum de rure ciuili institvra publica dis ratione in imo paene exorgio nequeuntem resipondere bis, quae obiiciebantur , Hase morbum, et duxisse se ab schola ante tempus , mentiris. I numeri supersunt etiam hodie ex ho populo, qui sciunt, quam is si emisse gesserit in ea re , et a summo mane, uti ad undecimam perfiterit tu
uictus, utique exeunti et procedenti certatim militi adclamauerint feliciater, multi : aliis eum dietas vicisse alios, eo die vicisse se ipsum. ιιs tantum exintis, qui ossenderetur, qnem ille male disputantem rubore sust fuderat , cuius tu solius tὰmquam idoneo testimonio uteris. Et sane ut clamore tum viderint dilueus et Abotus, ut iis linguis fauerint Duarenus et Donellus, ut denique obnoxia illis studiosorum turba plausum his praeclaris athletis dederit: an ideo vel indoctior Cui Cius vel PVLVEus et Ahoos euiquam minus indocti et rudes videbuntur t
336. Tom. IIII. Thes r. iar. Rob. Animalia. Lib. I. cap. IO.
230쪽
tur ' An quisquam mortalium crediderit CvIAC vn , nec . tardi ilagenii , nec elinguem hominem , terga dedisse Pulveo et Aboto, et in ipsa prima velitatione obmutuille , nisi ei idem euenerit , quod ce tanti cum Aenea Turno euenisse singit Vi Ra,Livs ta) , quandoriam Dirarum demisit ab aethere summo Iuppiser, In lise omen Murnae occurrere iussi '
Sed quid opus est verbis 8 Defendit tum CuIACius emendationem aliquam suam , et in loco VLPIANI bin pro seruus publicus praetorisve rescribendum eiIe monuit seruus publicus populi Romani, quemadmodum in altero e sub imperis populi Romani. Hic veluti de vi et vi armata conquesti sunt Pulveus et Abotus, quum nihil sit ea emen datione verius, quam postea a clamoribus illis Pulvei pluribus argumentis ipsaque codicis Titiani auctoritate ipse Cul AC ivs d solide defendit. Eat ergo Pyrgopolinices ille , perfricet frontem et a se deuictum debellatumque Cul ACIvΜ , mentiatur. Ceterum ex his patet, inter Cui ACli aduersarios, sed scutica dignos, fuisse etiam Pu L-VEuri et ABO Turi, quorum hic. militis Terentiani exemplo sapiens, post principia latuit, ille καλαμοβόαι in eo omnem posuit Victoriam ,
quod Cui AClum , tamquam inco)fultum , dorauatorem, correct rem , in terpretationem legum de faece haurientem , ubique traducit. Tam durum virorum doetissimorum fatum est, vi aliquando non modo cum mon
stris, sed et cum asinis , quos fortassis istuentior Syrius in rabiem esit, pugnandum sit, quosque sere indignos dixeris , qui talibus manibus conficiantur.
Ad DUARE Nuri vero et DoNELLvΜ ut redeamus ; hi, ubi se ne ea quidem icti, Cui AC ivri prostrauisse animaduertebant, singulari quadam arte, nefanda quidem illa. sed doctoribus tamen seholasticis et olim, et hodie, familiamisma, sibi utendum putarunt, puta, ut rapta aliqua occalione calumniandi, qualis non deesse umquam solet in academiis, Cu ACio inuidiam apud studiosos conflarent. Quo factum est, ut multitudine ab hominibns turbulentis ad seditionem constern ta, de vita paene periclitaretur Cui AC ivs , et iso sibi consulere , Valentiamque se conferre cogeretur. Qua de re TrivANvs e et