장음표시 사용
121쪽
D. PROSPER. DE PROMISA ET PRAED
' De reuelata faeie Sanctorum.
aliud bbi tio 1 Promissio implenda
D Aulus dicit Apostolus. Nos.ait,reuelata facie gloriam domini specula I tes,in eandem imaginem transformamur a gloria in gloriam tanquam
a domini spiritu.Et hic impij non videbunt. De eo,quod tradatfilius regnum Deo ct patri.
Uo modo tradidit filius regnu Deo Se patri,sicut Paulus dicit apostolus,impij non videbunt. De iugi eantito Alleludia. ii moret
o modo iugi cantico,ut Apocalypsis dicit, sancti cantet Alleluya
Vo modo innouentur omnia ut Esaias propheta Sc Apocalypsis di
cunt)permaneantq. in aeternum: Et quo modo ex ligno vitae sine corruptione cibum sancti captant. Sc de fonte Christo non neces, rate,sed potestate bibant,impij non videbunt.
cuod Deus sit omnia in omnibus.
CAPUT XIII. Dcor. 11 Vo modo erit Deus omnia in omnibus, ut PauIus dieit apostoluti l l impij non videbunt. quia soli sancti de redempti his voluptatibus
Sedelici js coelestibus perfruentur. Haec est ciuitas virtus Se saluatio nostra .Haee est Hierusalem coelestis perpetua. His in ea postis sanctis verus Per
122쪽
DEL DE GLORIA SANCTORUM. Peroratiosancti Prosteri, O eoncluso huius fissi simi tilissimique libri sui.
Uuante gratia Dei hunc eqnclusi libra, tribus eius primis partibus quadragena capitula annotado, velut qua adragenos dies quibus in huius vitae curriculis Moysei. Helias, Sc dominus Iesus ieiunia celebrarunt. Ter enim quadragies ducta,centum viginti faciunt. Accedis alia
.igiti, in Dimidia parte finis mudi: Se sunt cetu quadra---ginta. Tredecim quoq; in gloria sanctoru superaddutur perfici estis quinquatinta tria. In quo numero sacrati illi pisces reti ve
ritatis incorrupto,post resurrectionem domini iussione capti sunt, millia sanctoru signincates Quos dominus ex Omni genere, tribu Sc lingua, per omne te pus cogregas, nobis infra itu sibi cognitu numeru cosecrauit. Habes prima piscadi voluptate,si huius rei amatores,lector spiritalis: praesertim quia
in hoc libro ut existimo, oes voluptates. oesq. affectiones inuenies. Ingredeo re ergo huc adolesces, Se huc auocare, hic lude, & age coceptiones tuas. Nasi te fortassis tabulae lusus inuitat in aisse uno duo Sc tria, quina & sena ha
bes,quibus numeris mensurae arcae consurgunt, trinae unitatis tesseras vol
uens. Calculos etiam in bonis operibus candidos, in passione purpureos. spectante illo qui dicit: Vincenti dabo calculum, se per calculum nomen nouu,quod nemo scit,nisi qui accepit. In calculis eburneis nomina proco tu eoscripta Carthagini in foro cora populo a praesenti iudice sub certis vocabulis citabantur,& erat solennis dies albi citatio. Hi qui auaritia supe
rates rem p.fideliter egerat ab ista gith s.fauoribusqi, etiam absentes hono rabantur. Eos vero quos rapacitas vicerat,populus conuit ijs sibili Hi notabat. Habes igitur quid vincas,qui rempub. gubernando ludi, in seculo: auaritiam vince,quae r/dix est omni u maloru Nec iam terrenae, quae quocuns modo labuntur, sed coelestes, aeternaecli alliciant potestates. Si vena di est affectio, habes montes altissimos, ceruos velociter apostolorii prophetamqidieta percurrentes. Habes 3c in campi, pc tram, refugiu erycijs & leporibus. quos in simplicitate cordis Christus dominus per suos canes venatur, ut spi nis careat delicto ru Si spectandi voluptas est habes hic aurigam spiti talem Christum Heliam qui curru igneo usqi ad metas peria ectus est coeli . curarusque Pharaonis demersos in prosundo. In munere habes Danielem san. Etum.leonem non ferro sed oratione vincentem: Vrso': vexantes eos, qui Heliisum prophetam contumeliis lacesserat. Habes quoqi in sancto specta culo non mimicas turpitudines.sed Christo sacratas virgines. Habes cadatistarum loco, Rebeccae geminos mysticὰ ludentes. Habes Dauid coram arca saltantem, Ac nudatum in passione Christum, coram seruis & ancillis sulcilla ipsa sua historia exhibentem. Habes postremb fetus, planctum: Hieremi et decantatos, non arte tragica, sed prophetiba. Adificandi si est affectu . habes fabricam mundi , men suras arcae, ambitum tabernaculi, fastigium templi Solomonis ipsus per mundum membra Ecclesiae, quam illa omnia figurabant. Epulandi si est delectatio ,habes hic sapienti paratam mesam. in qua est panis angelicuis,& vitulus saginatus, sobriὸque inebrias poculum salutare. Neque flores sancti desunt huic conuiuio, lilia virginum,cotinen
123쪽
tit violae,sc roseae coronae martyrum. Restat,ut arbitror muscorum volu- Cptaq: habes organum ex diuersis fistulis sanctorum apostolorum doctoru q. Apoe. i. omnium ecclesiarum,aptatum quibusdam accentibus graui, acuto, Se circu- flexo, quos musicus ille Dei spiritus, per verbu tangit, implet, Se resonat: habens es auem David, sui claudit, Se nemo aperit: aperit, Sc nemo claudit rchrismatis oleo Se aqua daptismi cuncta consecrans, ac decorans. Ad huius organi suauissimas Se dulcissimas voces peruenerunt principes,coniuncti psal. ε . psallentibus in medio adolescentularum tympanistriarum. Et quae sint hareiequitur: In eccle*s benedicite dominum. Hae adolescentulae ecclesiae dum tympanum tangunt, id est pellem mortui animantis extensam in ligno, scilicet Christum prε dicant crucifixum. Huius tympani tam magnus sonus totius mundi iam mulcet auditur. Nec decem chordarum psalteri u huic deest conuiuio,dum inclusione centum quinquaginta piam. laudant sancti dominum in sono tubar, in psalterio 3e cithara, in tympano Sc choro .in cho dis Se organo in cymbalis bene sonantibus, in cymbalis iubilationis. quoniam omnis spiritus laudat dominum. Hic intemplo Dei mei prospiciens, in quo omnis quisque dicit, Gloria : quoniam adhuc passiones, quae per imgem sunt . operantur in membris nostris, ut fructum ferant morti multisque viiijs implicati tenemur in hac vita quae tota tentatio est, sacrificium ex adiapibus vitulorum Patriarcharum & Prophetarum, caprarum pinguium, Marietum, Apostolorum ducum gregis, pro peccato animae meae, ac mundatione totius hominis mei in hoc libro Se confessionem vovi, Se in ara contriti eordis immolavi holocaulla,non sine incenso orationum omniu sanctorum, quibus me ab omni peccato expiari posse cotido. Quiescat inuidus Genε. 4. lector,ne sicut Cain ferro, iste dente, vel lingua percutiat. Fiiij enim homi-Psal. 16. num dentes eorum arma Se sagittae,& lin tua eorum gladius acutus. Siquid autem dii plicet, si pius est,emendet in misericordia, Se arguat in lenitate , oretq. pro nobis, ut simul in arca inter munda animalia reperti in cubito pe laetionis eius pariter adnexi, charitatem domini, trinae matellatis Unitatem per eminentem viam duce gratia sequamur omnes: eodem manente in nobis, Se nobis in illo: a quo om-
nia,per que omnia, & in quo omnia, qui est Deus benedictus in secula.
AMEN.PROMIS. ET PRAEDICTIONUM DEI FINIS.
124쪽
D. PROSPERIA VITANICI. EPISCOPI REGI ENs Is
IV Multumqirenisus sam voluntati tuae , domine studiosissime pontificum Iuliane : rio velut pertinaciteri durus, sed propriae impossibilitatis admonitus.Videbatur enim mihi: &iure forsitavidebatur,quod etiam ipsi pr sumptionem mea potuissetis improuidae temeritatis arguere, si tantam rem, quae utique esset operose tractanda, fa cile ae sine ulla deliberatione susciperem, cum me oporteret prius ipsius rei pondus,unde dicedum foret,expendere:& sic adiuuante domino, si vires facultas explorata promittetet, ad hoc arripiendum, quod iuberetis, accedere. His,& talibus solicita consideratione perspectis, necessarium duxi,ut me aliquandiu ascribendi praesumptione suspenderem. Sed quia, sicut cogitanda fuit iniuncti operis difficultas, ita eositari debuit iniungentis authoritas,nec volui nee debui usquequa ii resistere, eertus quod vires meas multo amplius adiuuaret tua praecipientis oratio, quam grauaret ipsius ma- B teriae magnitudo. Deinde illa consideratio animum meum suis viribus dis fidentim, in audaciam subeundae praeceptionis vestrae perduxit: quod iam non humilitatis esset,perseueranter tenhre flentium,sed superbiae ultra renuere,quanuis infirmis ceruicibus onus impositum graue sit: cui oneri sumapendo, eis me mea rusticitas faciebat inualidum, vestra fieri credidi fide qui iubebatis, idoneum. Hoc quoque mihi a edi aliquid fiduciam dabat: quod magnarum rerum magnus ipse conatus esset, etiam si nullus disputantem sequeretur essectus. Siquidem necessariarum tractatio qui stionum, eis non instruit inuenientis, quod quaerit animum, exercet saltem qu rentis ingeniuvi aut nouerit se quaerendo , & nihil inueniendo nescire, quod se fortε nosse praesumpserat: & ignorantiae suae consequenter admonitus, quod sbi deesse viderit, quaerat, quod inuenerit teneat, se quod tenuerit, diligenter exerceat: aut si quod sibi de diuinis literis propos tum fuerat, salubriter tractare, Se sufficienter explicare potuerit: non de inuentione veritatis infletur, sed in domino qui eum intus illuminauit ,Vt illuminanda cognosceret, glorietur.
Quandoquidem scientia, sicut sine dono Dei,quod et charitas, innat: ita si ei charitas admisceatur.aedificat. Ae per hoc, qui de Deo loqui voluerit. aut nihil dicit,& nulla eum praecipitat in statio aut si aliquid dixerit,& se crediderit a Deo accepisse quod dicit, habet unde Deo gratias agat : non habet quod ingeni j sui viribus elatus adscribat. Sed iam ipsa capitula quae utcunq: so luenda proposuistis,adtexam. Itaqi iubetis,
- - . Hie videtur esse ille Iulian et in utroq; cocilio Arausicano, de carpet racensi substra bit γε alias experiri.
125쪽
iubetis,ut paueis edisseram, quae sit vitae eontemplativae proprietas: & quid et
inter ipsam & activam vitam intersit,quanta pos Iuni breuitate di ilinguam. Vtrum is cui eeclesiae regendae cura commissa est, contemplativae virtutis fieri particeps positi. Utrum aequanimiter sustinendi sint diuina praecepta calcantes, an pro modo peccati debeant ecclesiastica seueritate coargui . Vtrum congregandis fratribus aut alendis, expediat facien- cultates ecclesiae possideri, an perfectionis amore contemni. Quae sit abstit nentiae credenda perfectio:&virum tantum corpori, an Se animae necesIarly debeat iudicari. Quantum a virtutibus veris virtutum similitudines distent. Quibus praecedentibus causis Se subsequentibus incrementis nasci soleant vitia, vel augeri: Se quibus possint adiuuante domino remedijs, velut quibusdam medicamelis imminui, vel sanari. Quot modis, vel tradibus unaquaeqi virtus possit impleri. Et an vera sit illa phisophorum sententia. quae virtutum omnium velut fontes quosdam quatuor virtutes: vitia quoque quatuor,velut quasdam origines maloru omnium definiuit. Haec sunt nimirum decem,ouae a me voluistis enodari capitula non ut absolutio eorum vobis aliquid cognitionis afferret e sed ut vestra magis cura sciret,si regulariter imperatum munus impleuero, nonnihil aedificationis talium studios, horum Se his similium capitulorum explicatione conferri. Caeterum s tu ea nescires,nunquam tanto ordine dilucidanda proponeres. Ideo autem voluistis cognita a nostris vobis disputationibus illustrari. via si aut me,s aliquid secus qua ratio habet exponerem, faceretis o emedari vel eorrigi, aut certe per solicitudine vestra -L l . meumqi sermonem ad aliorum notitia pos
sent catholicὸ disputata perduci. Nuc igitur quae sit vitet contemplativae proprietas, domino vestris orationibus
126쪽
CAP. i. Quod ea sit vitae contemplativae proprietas. ubi dominus
mundo corde videbitur. Cap. 2. De qualitate vitae suturae.
Cap. 3. Quod eo iudicio Dei ab iniquis hominibus separandi sunt sancti. quo ante sunt beati angeli ab immundis spiritibus separati.
Cap.4. De resurrectione,vel vita sanctorum. Cap. s. Quod praesentium contemptores etiam hic contemplativet vitae beatitudo delectet.
Cap.6. Quod persectio contemplativet vitae quae hie haberi potest . illie
perfectioni futurae comparari non positi. Cap. . Quod dominum perfecte sancti videre no possint,nisi cu ad be titudinem futurae vitae peruenerint. Cap. X. Qu & quanta sit in hac carne Vitae contemplativae persectio, vel qualiter ei perfruendet mundi contemptores inhaereant. Cap. 9. Quod tantum interest inter persectionem vitae istius Se futurae. quitum intereth inter perfectos qui peccare nolui,& eos qui peccare ii non pollunt. Cap. io. Quod hic sancti Deum in assumpta creatura viderunt. Cap. li. De qualitate glorificatorum corporum,quae in resurrectione sotura sunt. . Cap. II. Qitan tu inter contemplativam 3e activi vitam interst. Cap. i 3. Quod sacerdotes sancti conleplativae vitae fieri participes posiint Ca. I . Vbi locutor se excusat,quod ecclesiet magistros docere no audeat. Cap. is. De negligentia sacerdotis ui doctrinae suae agendo contraria. personam non potest implere doctoris. Cap. I 6. Quale periculum maneat eos,qui ecclesiam sibi creditam vel rea linquunt, vel strenuὸ gubernare contemnunt. Cap. i Vbi anxium quod ecclesiam nec relinquere, nec regere potat. prouocat, suggerendo quod eam melius regat exemplo. Cap. IX. Quod palum Valeat exemplo agenda monstrare, nisi etia quae snt credend i.docendo sacerdos ostenderit. Cap .i 9. De virtute fidei,quod ad eam non solum credere. vel intelligere sed etiam bene operari pertineat.
Cap. io Quod nihil prosit sacerdoti,etiam si bene vivat, si mald vivente
tacendo non corrigat. Cap. ii Luiniosa descriptio sacerdotiet carnaliter viventis. Cap. 22. od secundum sermone prophetae culpa sua pereant . qui sacerdotu increpationes vel admonitiones peruersa voluntate contenunt. Cap. 23. Quod sacerdotes etiam qualiter possunt, tam simpliciter docere debeant,ut omnes eos docentes intelligant.
Cap a . Quid intersit inter doctores qui ecclesiam simpliciter doeentes aedificant, & eos qui eloquentiam suam luculentis declamationibus iactant. Cap.rs Quales esse debeant sacerdotes,qui volunt fieri vitae contempla. tiuae participes.
127쪽
De Vita contemplativa liber Prio
ἰd rasit vitae eontemplativae proprietas Himus mundo corde videbitur
C A P V T I. Ontemplativa vita,in qua creatorem suum erea. tura intellectualis ab omni peccato purgata, atq: ex omni parte sanata visura est,a contemplido, id est,uidendo, nomen accepit. Quod ii ita est illa vita,ubi Deus videri potest, ipsa est contemplativa credenda. In praesenti autem vita miseriis, erroribusq: plenissima,Deum, sicuti est. vi. Oderi non posse,dubium non est. In futura igitur vita,quae ob hoc appellatur contemplativa, vide-dus est nec immerito.Si enim videre Deum, na-mum solidumqi est gaudium summum vero gaudium praemium bene creditur beato rum:& pr rnium non adhuc pugnantibus, sed iam vincentibus dabitur post triumphum : quisnbn videat, quod omnes sancti Deum in illa vita aeternae viciebunt,ubi sine fine gaudebunt Ibi gaudebunt, ubi praemium reportabunt : ibi recepturi sunt praemium ubi non solum deuictu. sed etiam finitis hostibus triumphabunt: tui triumphabunt, ubi ulterius aduersarium non habebunt. C terum in hac vita quamuis strenue dimicemus.&adiuuante domino cateruas hostium,quibus circumfundimur, prosternamus: tamen si ab eis nolumus vinci,nunquam pugnare desinamus. Nec vincentes securos faciunt viriliter desudata iam praelia,sed magis solicitant Iob. aduersariorum rediuiua certamina. Ac sic,quia secundum scripturae sacrae sermonem tota humana vita tentatio est super terram,tunc est tentatio s. nienda quando finitur & pusna: de tunc est finienda pugna, quando post hanc vitam succedit pugnae secura victoria ' ut omnes milites Christi , qui usque in finem vitae praesentis diuinitus adiuti. suis hostibus infatigabiliter restiterunt, laboriosa iam peregrinatione transacta regnet fortices in patria. In qua,humana natura ita reparanda est,& ab omni prorsus infirmitate sananda,Vt nec peccata es vlla remaneant,nec peccare iam valeant. Cuius hoc erit totum praemium,ut vitet contemplativae semel compos effecta,inexplebiliter
128쪽
a biliter authore beatitudinis suae cospiciat, de illo gaudeat. de illo quod sperauit obtineat, Se in eo ad quod saneth viue do puenerit,sine fine Imaneat.
JAm vero de qualitate ipsius vitae suturae quid dica,quae poti debet credio
qua dici Nec ideo tame debeo inde tacere quod valeo: quia dicere qui tu volo no valeo. Neq; em quia Deu ineffabile credimus,sari de illo quod possumus,non debemus. Ita sanε,ut plus credatur de illa vita, quam scribatur: quia nec potest tantum inde proferri sermone, luantum potest mente eomplecti: & minus concipit mentis humanae quamlibet profunda complexio,quam se habet rei ipsus magnitudo. Ergo futura vita creditur beat Esempiterna,& sempiternε beata. ubi est certa securitas, Se secura traquillitas& tranquilla iucunditas, scelix aeternitas,aeterna Relicitas: v bi est amor per fectus,nullus timor.dies aetemus, alacer motus &vnus omnium spiritus de contemplatione Dei sui ac de sua cum illo permansone securus:vbi ipsa ciuitas,quae est angeloru sanctoru Sc hominu cogregatio beata,meritis fulgetibus micat,&aeterna salus exuberat,veritas regnat: ubi nec fallit quisque., nec fallitur: unde nullus ei; citur beatus, quo nullus miser admittitur.
Luod eo iudicio Dei ab iniquis bominibus separandifunibali fit, quo antifunt beati angeli ab immundis . spiritibusseparati.
B CAPUT III. SEd & hoc suturum eredimus per iustum Dei iudicium,in quo non so
lum meritis, sed etiam locis sic ab iniquis iusti separandi sunt in ternum
ut iam nee remunerati praemium finiant, nec damnati supplicium: quandoquidem propterea incorruptio & immortalitas dabitur etiam cor poribus miserorum, ut nec ipsi aeternam poenam finiant, nec ipsos consumat immortalis poena, sed puniat. ideo autem beata inc'rruptione Se immortalitate iustorum corpora donabuntur, ut& ipsi in gloria. R in ipsis gloria aeterna permaneat. Hoc iudicium quod inter iustos homines iniustos i futurum dicimus, inter sanctos angelos & immundos credimus iactum. Na inessent viriqi sine peccato creati,& ad seruiendum Deo suo feliciter instituit, eorum quidam voluntate propria deprauati noluerunt permanere quod facti sunt, Sc cum se contra creatorem sina typho superbiae letalis h'stiliter ex tulissent de superna coeli regione proiecti sunt. Quos diuina sentetia eo sup plicio code nauit,ut maia noluerat perseuerare cu possent,nec vellet reparam, nec possent. Siquidem praeuaricationis eoru suit,quod irrevocabiliter udicii animaduersione percussi sunt:& ad damnationem iustissima profecto pertinuit, quod voluntatem redeundi ac facultatem penitus amiserunt: sicut econtrario voluntatis sanctorum angeloru suit, quod malis sponte cad cnti bus ipsi in sua dignitate manserunt de dium o iustoq. iudicio actu est,ut quae suit cum Deo suo manendi voluntas, fieret permanendi' voluntaria felix mnecesiitas. Et ideo,quia nec peccauerunt unquam nec peccet e Nm pQilta
129쪽
illius eontemplativae vitae semel facti participes,inexplebiliter amboia bea- otitudinis suae conspiciunt,ac merito suae stabilitatis in aeternum foetices eii e-cti de sua permansione securi sunt. Qui summum solidum hi gaudium, quo infitiabiliter perfruuntur, de diuina contemplatione percipi ut, ac Deo suo infatigabiliter & amanter inseruiunt,ita perfecte beati, ut nec cupiant beatiores fieri ultra,nec valeant.
De resurrectione, et vita sanctorum.
summatione peruenerint, beatis angelis similes erui,&simul O Deo suo sine fine regnabul. Quod hic crediderant, ibi videbunt, sui creatoris subitantiam mundis cordinus contemplantes: aeterna exultatione gaudebunt diuina ac mutua dilectione possessi, Deo suo in aeternum & inuicesibi sceliciter adliae rebunt: receptis cum incorruptione atq. immortalitate corporibus municipatum patri et coelellis accipient, at q. eius in qternum ciues et Tecti promissa praemia reportabunt. Ibi eis exuberabit tanta lititia, tata coelestium gratia gaudio ru,ut Se remuneratori suo pro tantis muneribus fratias agat,& nultu falli diu ex ipsa affluet tu bonoru perceptione sustineat.bi ita patebunt singulorum singulis mentes, licui corporalibus oculis subiacent facies corporales: quia humanorum pectorum tanta ibi erit de tape fecta mundicta,ut habeant unde mundatori suo Deo gratias agant no vnde Offensi aliquibus peccatorum sordibus erubescandi. quia nec ulla peccata ibi nec peccatores erunt, & qui ibi suerint,iam peccare non poterunt. Nec la- Dtebit iam perfecte beatos aliquid secretorum,qui, quod ei h longh praestantius ips ini visuri sunt mundis corcibus Deum. quandoquide humana creatura ita perfecta erit,ut in melius aut deterius ultra mutari non positi. Cuius
humant substantiae ad conditoris sui similitudinem sublimatae, omnia bona
qua naturaliter accepta peccato corruperat, reparabutur in melius. id est,intelleet ut sine errore. memoria sine obliuione cogitatio sine peruagatione:
charitas sne simulatione sensus sine offensione: incolumitas sine debilitate saluς sine dolore: vita sine morte: facilitas sine impedimento: saturitas sne fastidio, & tota sanit ac sine morbo: quoniam quidem quicquia hic corporibus humanit vitiandis aut ferarum morsus ademerint aut improuisi casus abitulerint . aut malaru valetudinum genera diuersa discerpserint, aut humana crudelitas amputauerit, aut si ignis, vel quaelibet alia res aliquid debilitatis intulerit,aut ipsa senectus etia sanis onerosa negauerit, haec & his similia corporum damna una ibi resurrectio reparabit . atqi ea corpora membris omnib'instaurata, incorruptibilis sani las obtinebi D. Propterea qui cu q. ibi erunt .etsi dii ferentibus meritis ab inuicem distabunt: omnes tamen una perseetione beati erunt: quia singulis praemia sua sufficientia erunt.& capere amplius praemijs suis iam perfecti non poterunt. Sicut enim corporalis sa turitas omnes saturos aequaliter habet,quamuis singuli cibum non aequaliter, sed pro possibilitate perceperint ita omnes sancti et si fuerint aliqua graduum suorum diuersitate distincti, una beatitudine persecti erunt: quia se una perfectione beati suturi sunt. Caeterum in illa tanti beatitudinis regione nec
130쪽
a ne nee maioris meriti sibi aliquid quisque arrogabit, quia arrogant Ia ibi nuula erit: nec superiori inferior inuidebit,quia ibi inuidus nullus esse poterit. Et ideo etsi ibi erit distantia mansionum, summa in illis erit unius persectio nis aequalitas,quibus erit regni coelestis una felicitas. stuod contemptores praesentium etiam h e eontemplativa vitae beatitudo delectet. C A P V T vo
Vi talicitati promerendae illae suspirat,qui praesentibus omnibus su
turorum contemplatione renutiat, at ii, domesticis occupationibus, quae nonnunquani perfecte vivere cupientium processus impediunt,
in illam diuinae sublimitatem eontemplationis enectus,ipsos etiam suae carnis assectus exuperat: Qui & infra se uniuersa despiciens, quae plerunq. ani .mas de pretieritae vitae sanctitate securas in terrena dethciunt,ipsis etiam coelestibus appropinquat,tanto diuinis vicinior factus , quanto supra humana omnia studio perfectionis asccndit, certus quod si contemplativam vita hic incertis honoribus. diuiti;s,anxijs Sc caduci, delectationibus plena voluntate praetulerit, veros honores, securas diuitias, 3c delectationes aete inas inueniat,cu ad persectione conte plativae virtutis, in illa beata vita ubi futura eidDeo remunerante peruenerit. Et re vera quid erit honoratius eo , quem di uina clemetia angelicae dignitatis aequalitate beaverit Quid ditius eo, ciueregni coelellis ineffabiliter affluens beatitudo ditauerit c Aut quid etia hic delectabilius contemplatione diuina quae sibi veraciter inhianti incorrupti-B bilem suauitatem futurae remunerationis infundit Quoniam quidem contemplativa vita hic quo hamatores suos suturorum bonorum considera. tione delectat, ac sibi tota mentis intentione vacantes,quantum in hac vita fieri potest,dono sapientiae spiritualis illuminat. 3e ad illam diuinae plenitudinem visionis,cuius spem studiis intenti coelellibus gerunr,incentivo quo dam ipsius consequendae perfectionis inflammat,ut quod nunc in aenigma te cernunt,nec perfecte discernunt, tunc in illa reuelatione conspiciant.
Eodperfectio contemplati e vitae, quae bἰe baberipet sibili perfectioni fusura comparari non positi. H
perfectio perficienda est, praedicaui,Vt in praetenti eam nesare posse ab omnibus mundi contemptoribus apprehendi. si modo se ad eam tota deuotione conuertant,s desiderio eius accens, pr seritia blandimenta fastidiant,& longe fortiores effecti quam ut eos terren et occupationes illaqueent,diuinis rebus ac suturis promissionibus considerandis inhaereant. Sed si cons deramus apostoli Pauli sermonem , quo inter eam scientiam qu hic est,&eam quae ibi sutura est, discriminans ait, Ex parte scimus, Rex parte prophetamus: eontemplationem diuinam quae in hae vita est illi latum conferre nec possumus,nec debemus : quando idem Apostolus adiuntat& dicat: Cian autem venerit quod persectium est, in illa vita signifi-α K ii caua,