장음표시 사용
171쪽
Tox. 38. x sed neque augumentatio utinue erit secundum Empedoclem, nisi secundum additionem , igne enim auget ignem:
a Philomu . t auget autem terra suum genus,aetbera auter aether.
3 Haec autem apponuntur η Videntur autem non licauis geri ea, quae augentur.
Tox. I MuIto autem diffieiliue est 3 eidem tradere de generatione secundnm naturam. a Ea enim, quae gene ntur secundum naturam, omnia fiunt,aut semper,aut ut multum I
3 ea autem quae extra ipsum semper, & multum i eat,sca fortuna.
4 Quaenain igitur causa exi .stit huius, ex homine homine, aut semper, aut ut pluri
tionem ex necessitate patiuntur. Idem vero, & fatendum est, si penes contrarias comparentur qualitates, quae in eodem suapte natura existunt subiecto.Quapropter manifestum est Emped clem proprijs haud consentire dictis, cum transmutari posse elementa negat, eaque vicissim comparari, & aequalia
At vero nee ipsam tueri accreti nem potest Empedocles elementorum
mutuam renuens mutationem, p ter eam, quae appositione contingit,
uemadmodum ignis adiectus igni ip-
um ampliorem reddit. Inquit enim Empedocles: auget terra quidem promprium genus, aetheraque aether. 3 Haec autem adiiciuntur, & apponuntur . ' Quae vero naturae viribus fit accretios non hoc modo, ut prius demonstratum est accidit, sed apposito alterato aliis mento,& ab insita facultate in substantiam aliti conuerso.
Sed maiorem difficultatem habet
Empedocles in naturali rerum ortu, que interitu explicando. Nam ea, quae viribus naturae gignuntur, aut semper,aut frequenter eodem fiunt modo; qus vero nec semper, nec frequenter accidunt, a casu,& fortuna procedunt.
' Quam igitur causam reddet Emp docles ob quam ex homine s per ut
172쪽
frequenter homo fiat,atque ex frumento quidem frumentum, minime autem nascatur oliua PNeque enim elemen torum congregatio est, qua rerum g nerationem fieri dicit, quandoquidem ea casu, ac temere contingat, raroque eadem fiat. Praeterea quo modo ex fortuito NIementorum concursu os, aliaque animalis membra certam, ac determina tam compositionem sortiuntur Θ NGque enim ijs, ut accidit, coeuntibus naturalia efformantur membra, quibus ipsum constat animal, sed aliqua ratione, & causa naturali opus est, quae admixta regat elementa, & ad certam Perpetuo consequendam formam deducat. 3 Quae igitur horum causa est, si nec ignis, nec terra, cum simul coeunt, determinata sortiri mixtionem queunt, ob quam hoc, aut illud animalis oriatur membrum P Nec vero arbitrandum lest concordiam, & discordiam esse causas deteria minatae proportionis, quam animalium sunt nacta membra. Nam concometa suapte natura congregat, dc unitelementa, eadem vero seiungit, ac separat discordia . 3 At certa, ac deter minata uniuscuiusq; rei proportio, nec elementorum congregatio, de mixtiocst, nec eorundem separatio, quemad-
mum , D ex Rumeato se nn tu sed non olivam t
2 Non en im,ve eontingis,esi uenientibiis aliquid genera tur, quemadmodum ille ia-quit,ted ratione aliqua,
ι Tex. 4I I At vero neque amicitiae netque sis.
3 Hoe autem est substant a. quae uniuscuiusq; sed non solum mixtio, 8c foedus mixtorum quemadmodum ille inquit.
173쪽
asus, a b ii: υρε Natura enim existentiu causa est ita se habere, di unius. cuiusque natura haec est, i i te anI, ii rint i stilo itati ut tisa: cir , non
et de qua nihil dicit:nihil igi-
rer de natura dicit: sed tamebene hoc,& bonum,s hic autem mixtionem solu
s Quamuis R elementa sepra,sAt nun lisaedi amicitia' natura priora sum Deo: Dij
modum censet Empedocles, sed serma, ae substantia est, sub qua refracta , ac
temperata continentur elamenta, con-
cordia igitur, & discordia proportio
nis causae non sunt, i quae animalium competit membris. 6 Etenim elementorum congregatio, & mixtio nullam certam , ac determinatam respicit causam, sed ipsam dumtaxat fortunam , &casum , t quandoquidem uniantur simia, atque ut contingit, misceantur elementa r unde concordiam, & discordiam , ut proprias habere causas potest. si Eorum autem, quae suapte natura existunt,certamque proportionem habent, causa determinata est, atque haec
propria uniuscuiusque natura, & se ma videtur, qua similis gignitur forma, similisque rerum ericitur proportio. 7:.De hac vero causa, & natura nihil dicit Empedocles, cum ea tamen uniusis cuiusque rei bonum, & perfectio sit,3 sed ipsam tantummodo mixtionem laudat, quas per eam consistat mixtum, propriumque sit nactum finem. γ Atque etiam defecit Em docles a Ll serens elementa segregasse discordia mi mundumque essecuse, quem Deum v cabat , similiter elementa, quae mundo sunt priora Deos appellans. Hanc enim Deorum congregationem potius facere concordia debuisset, quam discordias
174쪽
dia squae suapte natura mala, ac perni ciosa videtur. ' i . i erum & de motu leuiter, ac di- lminute loquutus est Empedocles. lNeq; enim satis est concordiam, &di. iscordiam principia esse motus affirm rc , nisi haec concordiae sit ratio & na-:tura, ut certum , ac determinatum eta lciat motum , idq; etiam discordiae com- petat, ut definito cieat motu . 3 Quan, ob rem hoc , aut definire, aut suppors: 're, aut eAacte, vel leuiter, vel alio quo, dam modo demostrare oportebat, cum ea tantum sit ratio concordiae , & discordiae, ut motum aliquem in uniueris
Praeterea corpora naturalia vi lenti a , & natura, & Praeter naturam mouentur, quemadmodum ignis sui. pte natura fertur sursum, violentia autem deorsum, R id vero, quod violentia contingit, ei quod accidit natura OppD- niturr 3 ad violentia cieri corpora videmus, ' ergo& natura quoque ferti oportet, quandoquidem oppositorum existente uno, & aliud ex necessitate eL se videatur. F Quaero igitur ab Empedocle utrum concordiae motuS naturalis, an violentus sit P si Etenim terram sursum ferri quemadmodum & ignem deorsum violentia contingit, idque potius quadam secretio, quam unio, &
1 Amplius autem de motu dieit sῖmplicitcr. 2 Ncn enim suffieit dicere
quod amicitia, c lis monent, nisi hoc erat alnicitiae esse quod motu inis,liti autem rah.
3 Oportebat igitur, aut definiuisse, aut supposuisse, aue
I Amplius autem quoniam va, dentur,& vi, A praeter Dat Tam inhveri corphra,& sicud rem na turant,ut tinnis superius quidem non vi, Infernis autem vi, 2 ei autem quod vi, id quod secundum naturam contrarium est, 3 est autem vi moueri, A e' is tur, di secundu m n turum intueri.
Noe ieitur anucitia,mouet, Ru non 6 Eeontrario enim est terra superius,.& segregationi assi
175쪽
ν Et magis Iis est eausa eius,
qui secundum naturam Ira lus,quam amicitia.
1 in propren& ω-- pri ter naturam amicitia erit magis.s SimpIiciter istam 'nisi amicitia, aut lis mouet, eorum Corporum nullus inopus est, neqi qui 'o sed ineonuenien P
π. - , Amplius autem, & apparct quod mouentur, segregauit enim lis aius autem fuits
perius ignis. oon a lito sed quandoq; quidem inquisivel
congregatio videtur. At clementa hoe fere modo uniuntur, & coalescunt, ut enim id assequantur, & deorsum ferri ignem, di sursum cieri terram necessecst. Quare cum vnio sit concordiae es.fectus annuente Empedocle, motus, quem gignit concordia violentus, &secretioni similis erit, ' ideoque potius naturalis motus causa discordia, quam concordia existet, per eam secretis es mentis, sursumque lato igne, ac deo sum terra mota, ' atque Ob hanc camsam potius concordia praeter naturam
erit, quam discordia . Haec igitur cum ita sint, manifestu in est diminute Empedoclem de motu loquutum fuisse, propterea quod motus proprias nequaquam assignet causas. y Quod si concordia, & discordia motus principia non sunt, alia minime principia:assorente Empedocle, nec ullus naturali umcorporum motu S, nec ulla quies erit. o Hocrautem ablardum elle cuilibet manifeste patet. 3 Porro minime constans videtur Empedoclesia explica da motuum causa. Etenim quandoque asserit elemen
ta segregante discordia ad propria loca ferri, quandoque vero ignem sursum, non a discordia, sed a fortuna , di casu ferri dicit. Sic enim inquit.
176쪽
3 Nam plerumque aliter ,sed tum sic θη-
3 Praeterea interdum ignem suapte natura sursum evehi, & casu descend .dere, ipsasque terrae cauitates ingredi affrmat. Sic enim ait. 6 -s aetheν longis sub humum radicibus ibat.
' Deniq: ex his, quae dicit unum quoddam motus princjpium concordia, &discordia prius. existens fateri cogitur. 1 Nam asserit mundu eodem nunc modo tempore discordiar se habere, quo prius tempore concordiae se habebat. si Quae igitur est causa sic perpetuo mouens mundum, ob quam & discordiar,& concordiar tempore eodem cieatur motu Neq; enim huius perpetui motus causae videntur concordia, & discordia , propterea quod illa unionis,&congregationis dumtaxat cffciat motum,haec vero secretionis.' Quamobresi causa aliqua est, qua perpetuo mun- .dus,& in concordia, & in discordia existat,unum aliquod principium concordia,& discordia prius existes erit, a quo omnis prodibit motus.
' Verum S illud absurdum est,quod
ait Empedoc Ies non modo omnia corinpora,sed ipsam quoque animam eX et Y mentis
1 sic enim fuit multoties tu frequenter autem aliter. 3 Quandoq; autem icquit na um csse iguem sursum surri. aether autem loneis terram ingrediebatur radicibus. a Philipenua Alexandar sis pud Philoponum.
s simul autem,S mundum Mmiliter habere,inquit,in Ille nune,& prius in amicitia. ε Quid igitur est id quod mouet primum,& causa motus et No enim amieitia,& Iis sed
cuiusdain motus hae gausae sunt
8 Si autem sunt, illud princia
Tox. 2 Intonueniens autem est,&s anima ex elementis, aut unum aliquod coquin,
177쪽
quomodo erunt,ut musicum aut memoria, aut obliuio a fi Tiama ε
3 Νeinifestum eniin quod si in quidem ignis anima fit, pal .
hones inerunt ei, quaecumq;igui iecunduin quod ιgnis. si autem mixtum eo ora
s Harum aute in nulla corporalis est. E sed de his sterius opus est contemplationis. Teae. ηεο I De eIementis autem ex quibus corpora eonstituta sunt quibuscumq; quidem videtur asse aliquid commune, aut mutari in se inuicem necesse e st,si alterum horum,&alterum contingat.
mentis constare,& unum aliquod eorum esse. Quo modo enim sic se habens anima, proprias habebit passione S, ut nunc musicae habitu praedita sit, nunc priuationem ipsius obtineat, aut corum,quae didicit, nunc recordetur, eorundemq; nunc obliviscaturΘI Id nam
que perspicuum est, quod si ignis erit
anima, eas dumtaxat passiones habebit, quae propriae ignis naturae competunt. Hoc autem absurdum esse, quis non fateatur λ Quod si anima ex omnibus mi ementis mixta sit, corporeae eius aff ctiones erunt, at hoc falsum est , s nulla enim affectionum animae, ut sensit Empedocles , corporea videtur, ergo an iama ex elementis mixta non est . si Sed haec alibi examinare, ac determinare
consentaneum est. Iam de numero, ortu, ac interitu et mentorum disseruimus.Nunc modum, quo ex elementis generantur mixta d terminare Oportet.
Qui igitur elementa, ex quibus
mixta constant corpora,communem aliquam subiectum obtinere materiam, aut vicissim transmutari aiunt, nece Liario utramque tueri sententiam coguntur, adeo ut si eandem omnibus et mentis materiam substerni asserant, mutuam quoque elementorum permuta
tionem concedant , si vero inuicempta
178쪽
permutari elementa dicant, iis & communem subesse materiam fateantur. .Qui autem vicissim transmutari posse elementa negant, atque ex singulis G
lementis haud singula gigni elementa
censent,sed cum actu in existeret e Xcerni, quemadmodum ex pariete secreti exeunt lateres, absurdam profecto sententiam admittunt. 3 Nam quo modo lex elementis in existentibus actu, nul- lisque pacto permutatis carnes, ossa, &alia huiusnodi formari queunt Θ Etenim ignis haud ligatus euolabit sursum,
terra autem descendet deorsum, quae que ex ijs constant permanere,& con- Mistere nullo modo poterunt. Etsi vero quae mutuam elementorum permutatione tuetur opinio vera sit, haud leue tamen insurgit dubium, quomodo ex elementis corpora ab ijs diuersa gigni possint. s Nam ex igne fit aqua , ct ex aqua generatur ignis, atque hoc intelligere quiuis facile potest, si quoniam subiectum ijs commune subest. 7 At quo pacto ex ijs caro, & medulla
prodeant. naagnam habet dissicultatem, cum non appareat quidnam dari possit elementis ,& mixtis commune. 3 Qui autem clementa inuicem transmutari non posse aiunt, quemadmodum Empedocles , assignare nequeunt modum, quo ex elementis corpora mixta fiant. Y a N
a Quieumq; aute non satiunt ex inuicem generationem, neq; ex unoeuoque nisi simiti ex pariete lateres, incon
3 Quomodo enIm ex illis e Funt carnes,& osia,&aliorsit quodcunique
dubitationem , &apud eos, qui ex aIterutris generant, quomodo ex eis aliud alita
quid praeter hoc generatur. s Dieo autem,ut si ex igne est aqua , & ex hoc generatur ignis. 6 est enim aliquod commv. ne subiectum. ν sed utiq; εc caro ex eis ge
neratur,& medulla: haec auistem quomodo generanturi
s Illis enim,qui dicunt ut Empedocles,quis erit modus
179쪽
s Necem enim et eomposi-rionem esse licuti ex lapidi-btito lateribuet paries est, ct mixturaq; hare ex saluatis uidem elementis eri secu-um p ma autem ad inuiee compotas.
I Cotingit autem non exqualibet parte earnis generari ignemidi aquam,
2 quemadmodum ex eerage i neratur utiq; ex hac quidem parte spl era,pyramis autem ex alia aliqua. 3 sed eontingebat ex utraq; utrumque generari. IIoe igitur generaturmo indo ex carne,ex qualibet am
s Necesse enim est asserant elementa misceri, quemadmodum lapides, &Iateres, cum ex ijs fit paries, atque in mixto secundum proprias haudquaquam mutatas substantias inesse , in
exiguas tamen, ac minimas comminuta partes, & ex ijs sic coeuntibus ossa, carnes, &alia huiusmodi prodire. At hoc absurdum, &in conueniens est, anam ij tantummodo mixta iudicabunt corpora, qui ha beti,obtusaq; oculorum
x Praeterea si haec sententia vera est, non exqualibet carnis parte ignis , aqua, & aliud quodvis elementum fiet,
sed ex una parte unum tantum elemen tum , ex altera alterum exibit, quando quidem elementorum partes integra nulloq; pacto mutatae simul coeunt, ac mixtum efficiunt . Hoc eodem accudit modo, ac si quis asserat ex una Pa te cerae tantummodo spheram, ex altera pyramiden fieri, utramq; vero figuram eX utraque cerae parte effici posse neget. 3 Sed tamen arbitrandum est, ut ex qualibet caerae parte quae uis formatur figura, ' ita ex qualibet parte carnis, & aquam,& ignem, de alia clementa gigni, non simul co,quod eadem materia abeat inquatuoi ej ementa, sed seorsim,quatenus e ipsi ola disiunctiu possunt eleinenta leparari.s Atqui Em. pcdO
180쪽
pedoclem sequuntur hanc veritatem af ifirmare nequeunt , sed quemadmodum e X varijs parietis partibus, ac locis de . trahuntur lapides, ac lateres, ita & ex varijs mixti partibus varia elementa gigni fateri coguntur . . lx Uerum, & qui elementa unicam habere materiam ,& vicissim transmutari posse aiunt, magnam habent difficultatem, quomodo ex duobus elementis quidpiam gigni queat, ut ex calido,& frigido, aut ex igne, & aqua. -Si enim caro ex ambobus elementis fit, eorumque neutrum est, atq; ipsa haud :quaquam elementa seruantur,profecto lid, quod ex ijs gignitur, sola erit materia, quod tamen impossibile est. 3 Si
vero alterum elementorum permaneat, alterum autem intereat, aut uno desinente elemento alterum dumtaxat fiet, aut pura existet materia. Quamobrem
cuique dissicultas patet,qua in genera, ii
tione mixtorum ex elementis vrgemur.
Vt ergo proposita haec diluatur ob imetio, simulq: appareat modus, quo ad
mixtionem elementa concurrunt. 6 Notandum est, quia tum calidum,tum frigidum elementum ob primarum qua- , litatum iacturam eX mutua actione,
passo neque prodeuntem refrangi pOtest, seu aliquem propriar entitatis gradum amittere, minime tum fieri mix- l
di eunt non eontingit. sed ut ex pariete lapis, Sc lateres. utervi ex alio loco, & parte. Tox. 48. I similiter autem , & faeie - tibus unata eorum materia habet aliquam dubitatione, quomodo erit aliquid ex ambobus, ut frigido , di calido, aut igne , & aqua.
a si enim est caro ex ambi bus,& neutrum eorum, neqῖ rursus compositio saluat
rum, quid relinquitur nisi materiam eue, quod ex illis est l3 Alterius enim eorruptio huialterum iacit, aut materiam.