장음표시 사용
101쪽
sitium, hoc est, osculamini hunc filium, Quem DEus filium vocat, dicens: Filius meus es tu ,ego hodie genui te. Ait autem osculamini, quoniam mos est servorum dc famulorum, ut osculentur manum Domini. . Secundo modo: oscutimim puram idest, innocentem hoc sensu: quid vobis mecum est, qui purus sum de innocens, ut insurgatis ad versum me, dc repugnetis mihiξ imo vero debetis me osculari atque agnoscere, dc confiteri me Regem esse ex decreto Dei. Tertio modo i osculaminie Hum. Sic Rabbi David, Rabbi Abraham hoc modo scribit: Ecce servite Domino,pro illo,adversus Dominum. Et osculamini filium, pro illo, adversus Christum ejus, de quo dixit, filius meus es tu. Est autem consuetudo gentium, ponere manum sub manu Regis, ut fratres Salomonis, servi autem sub femore Dominorum. Vel etiam, ut osculentur Regcm,qui mos hodieque observatur apud Indos. Rabbi Men acuem apud Rabbi Selolivetbu ipi a quod alii osculamini interpretantur, reddit desiderate, adamate, id est, NXnn Et quoniam ejusmodioiculatio, seu osculum signum adorationis est, unde etiam Domini crucem osculamur, ait D. Hieronymus in Commentario, interpretari posse, adorate filium ; apcrtamque esse de Christo Prophetiam, de ordinem Praecepti, adorate filium, ne for. teirascatur Dominus, id est, Pater. Sic D. Hieroumus; Recte autem de filio dixit, osculamini filium, ut silium Dei etiam hominis filium significaret. Nam inter eos qui unius sunt naturae osculum prope intelligitur, quod singularis de praecipui amoris de charitatis indicium 5c signum est. Unde etiam sponsa petit: osculetur me de osculis oris sui. Vult igitur Pater, ut filium suum singulari de praecipuo amore de charitate complectamur, Jc honor mus&colamus. Et hoc inprimis admonentur Reges de Principes,qui maJorem honorem acceperunt. Qui enim non honorificat filium, non honorificat Patrem, Iohann. v. v. 23. Sic etiam non potest scrvire Domino, id est, Deo Patri, qui non osculatur filium, id est, qui filium peculiari de praecipuo honore non honorat, cum aequalis si Patri,&ciusdem cum conatura: Se substantiae. Haec ille.NIohannes Hiccara, Anglus in Decaptis Platinorum, sectione Κ Σ IX. ari: .
102쪽
IX ait: inculum hoc Subjectionis signum, sic ut vulgariter Io-quuntur,BASCIO LE MANI DEVosTRE SIGNORIA. Id est, ego talum servus tuus, Irat. Hispala. DAD OBEDIENTIA. Hanc expO sitionem roborat Prarus Galalmm Lιbro IR de Arc nu Cariaticae ve- .- . rirnu, cap. 6. ex Tuissim scribens: Quid lonat illud osculamini O S: lium Z Simile est cuidam Regi, qui contra filios seu incolas civit iis indignatus est, luerunt ergo cives re supplices factiRegis filio; , petiverunt, ut sua intercessione Patrem sibi reconciliaret. Abii - . filius & placavit subditis Patrem suuna. Accesserunt postea cives R- Regem sibi reconciliatum, ut gratias agerent: quibus Rex dixit; -- mihi ne gratias agetist quin abite poti ub&filio gratias agite, cujus intarce moni vitam & omnia vestra debetis. Nisi cnim ille mea . ' dius interventilet, actum de vobis esset. ,, g. XII Digna tandem est Megalandri nostri Lutheriis .picrisis uper hunc locum, quae ex III. Tomo operum Latinorum ,set. Iiu. faciescunda, huc transferatur, sequentibus verbis conceptaJ Fere ab omnibus ista translatio reprobatur, apprehendite diicipli- . . tanam, nam in Ebraeo Nastu Bar, quod Hieronymusin PsalterioHec , di significat. Idem in commentariolo sic dicio in Hebraeo legitur nastu bar. quod interpretari potest, adorate filium. Barenam fis filium significat. Unde Simon BarJohanna, filiusIohannis in E- . vangelio,&Bar Ptolomaeus, filius Ptoloma tiarnabas, filius Pto-ψ phetae,&similia. Burgensis & Lyranus sc : senti tium. , γ Nusquam autem Bar dicitur disciplinam significare. Olculare - . ' autem interpretantur homagium praestare, ut sit seritus: olcula- mini filium, id est cum revetentia & humilitate Regem & Domi- num Christum suseipitc. Sed tentemus, utcunque omnia con- : cordare. Osculum pr imo sgnum est reverentiae di adorationis quomodo sacra&divina osculamur 5c honoramus, aut humiliter prostrati pedes 9 vestigia osculamur, sicut Maria Magdalena . Christum osculata est; iuxta hoc Hieronymus transtulit , adorate ... pure. Secundb est signum recoguitionis Ac fidei praestandae, ut iis
103쪽
num quem osculamur. Tertio signum est perfectissimae amicitiae & charitatis, quo solemus oculos auffaciem osculari, de quo Apostolus praecipit Rom. XVI. Salutate invicem olculo sancto. Quo osculo legitur Christus suos discipulos revertentes exciper solitus. veruin quando hoc modo osculantes soleant mutuo se apprehendere&lecti, nostra translatio habet, apprehendite di lciplinam. Cum autem absolute dicat, oiculamina filium, non pedes, nec manum, nec faciem commemorans, justu in est, ut pro tota latitudine osculi accipiamus, ut Christam piculo pedum ad remus, sicut filium DEI. verum D EuM, osculo manus accipiamuS, sicut legitimum Dominum &lempiternum adiutorem &salvat Orem. Olculo oculorum vel faciei amplectamur, sicut dulcissimum fratrem, amicum&Sponsum animae nostrae. De iis tribus osculis vide Berni, ardum in Principio Cantici, ut sit scias is: oscula mini filium, hoc e st , Christum D Eurus colite summa reverentia; Christo Domino lub)ecti estote summa humilitate , Ch sto Sponso ad
haeretClumma charitate. Ecce amor & timor,utriusque modus,
medium humilitas. Haec perfectissima est latria. Iam aliud Bar, quod filium, purum, disciplinam translatum est, sic con Gin nemus.
Quod fides Christi est vere disciplina nostra; ideo qui in Christum credit, id est, filium osculatur vere disciplinam appreheia
dit, portans crucifixum Christum in te ipso. ut ad Galatas scribitur Non enim Christus lecundum carnem osculatur, aut apprehenditur, sed an spiritu, dum crux de passio esus, quibus discipimamur,Ebraeorum X l I. amanter luscipitur. Ideo nosra translatio ad verbum nihil est, adse Uum autem proprii sima. Porro pure adorare illud tangit, quod lit. Regum cap. XIX. v. I 8. scribitur, de adoratione impura Baal dicitur; Derelinquam mihi in Israel septem millia virorum, quorurn genua non sunt incurvata ante Baal, dc Omla Cos, quod non actora verit cum; quod foric quispiarn Ebraista interpretatus glolssau: t, cui in s manum, ut modum adorationis exprimeret, ac scin te inci xtum relatum est ab imperito scriptore. At
in hunc lentu in tamco Hiob XXX l. loquitur: Si osculatus summanum meam ore naco, quae est iniquias maxima, de negatio al-
104쪽
tissimi, ut qlue id, quod DEI est, libi tribuat, seipsam in idolumBaal sibi statuens, seque adorans, se autorem faciens bonorum suorum. Nam Baalautorem seu Dominum significat. Sic Oseae II. Opus mancium suarum adoraverunt, quod fecerunt digiti eorum. Asthaec est adoratio impurissima. Quare Christum osculari, Christum agnoscere Salvatorem, S illius manum osculari, boc est vete&pure purum adorare, hoe filium adorare est. Si filius sinquit vos liberavcrit, veri liberi eritis, Iohannis VIII. Concludamus itaque vult Propheta, ut serviant Christo in timore , te peccatores agnoscant, de t emper accusent, solum D EuM justificent inChristo. Sed cum ei possint occurrere S praetendere, se legem servalla, nec Christo ad Iustitiam opus sibi csse: huic praesumtioni pessimae o currens dicit: nolite existimare vos est e austos, exinanite hanc opinionem idololatricam, ne vos D Eo aequetis, nolite fidere inJustitiis vestris, imo filium osculamini, filium amplectimini, illius Justitia, illius Salus vos servabit. Hactenus Lutherus. f. XIII. Hebraicam versionem defendunt Augustinus
Steuchus, Eugubinus, Tomo II. Operum, fol. I 2. facie 2. Augustinus Mario ratus in expositione Ecclesiastica P almorum , pag. 9.Bella inus Libro I. de Christo, cap. V. Matthias Bredem baiai, comment. inPlal m. pag. II. Iohannes Brentius, Tomo III. Operum, pag. 2os. Iohannes Bugenhagius, in Psalm. pag. a. Thomas de Vio Cajetanus in Enarrat. Plal m. l. . facie 2. Gilbertus Genebrardus in Psalm. p. 7. edit. Paris. in folio. Salomon Ges nerus in Psalm. p. 2 s. D. Hoc conc. super Psalm. II. septima, pag. Iohann Baptista Fotengius, Commenta r. in Psalm. fol. 6. PctrusLombardus, Commem. in Psalm. pag. 4. Iohann. Lorinus , T ino I. in Psalm. pag. 49. seq. Wolfgangus Musculus, explanat. in Psalm. 26. Sebastian Munsterus, Arias Montanus, Franciscus Valabius, Iohann. Drusius ad difficit. loca Genes. cap. CXIIX. Lib. II. Observat. c. XV s. & Centur. I. Miscellan. cap. 6o. Simeon de Muis, Professis r Regius Parisiensis, in Commentar. super Plal m. pag. I 2. Andreas Rivetus, in Psalm. II. Tomo II. Operum, pag. 28. Alphon sus Salmeron: Tomo I. Oper. pag. 3oo' fac. 2. B. Glassius,
105쪽
QUIBUSDAM OSCVLIS ECCLESIASTICIS.
L. Rox Ecclesia variis significari gaudet. Laus Marsilii Pura Cim. II. Osculum Pacis apud Honisectos. Origo ejus ex Antiquisare demonstrata. III. R Ita Um est in Eccle Graeca se Latina tempore Communionis.. Danda Gr accipienda Pacis rnter Graeco r norma. . Laovatio praecedens osculum. IV. Liturgia quId. Vsus vocis apud aecos Latinos Patres. Isostomi UIurgia Assecta. Ambrosiana inuritor. Osfenorium quid Catechumeni quinam. Olim ab Ecclesia expulsi. Catechumenatin tempus varie immutaIum. V. Risus iuverstratino umor Orientalium rasianorum circa osculum Pacis. Missae Moparabum Autor. Vsus ejus inisspanicis Ecclesiis. DrurgiaJacobi valde infe potita. Maronitarum ratus. Missati Gallicum cstualicum. VI. Osculum aliari xum ejusque significatio. VII. Formatio Signi crucis super altare. Ritus in ostula tone altaris disserentes. VIII. C stare ιππι chrasti. Osculum sine crucissigno. Praeparatio aliaris apud An
106쪽
ch nalis, alia Ministeriatis, os uias honoratur. Canon Eccles umquidi Planeta sive Caseia vcsti, Sacergotalis. Sin catio incuti Patra . nae. Signarιo cum Patena quid notes ' Osculum. calici ct abis A sis ad Missae celebrationem syectantibus ossertur. R ius dentenaotimpopu- 'C. D ad osculum porrec a prohitus. Gaianus missam cetibrantu ocuti custa. X. Sacri ostraprimuEvangelici dices elegantissime exornata. 'ii ac Uctilis excepti. Ogvificationes Ucuti hic adhIbiII. Non omnibus lites Evangestorum librum sculari. XI. Cur opalata quid. Ritus E elesiae Graecamae in Dominica magna Paschali eιrca Obrι Evangeliorum osculaisonem. Recipr ca oscula apud Graecos, Ruthenos se Turcas infeso Paschali. Tropariu-. XII. Codex MisFalis se Evangeticus inter Latinos neminι Larcorum stertur osculan s. Dignitas Episcopalis . expressa. XIII. Oscula mutua inter Clericos tempore Communionis. De osculosummo Ponti sci ab inferioribus oblato remissive. XIV. M adussumendi hostia um Pontifici observarus. Calamus e tubam Ecclesia cus. Ritin in Perceptione Euchari Laesummimnt eis quae Graecos UIasi. Osculum mauus crimae quia notet ' O culum humeri
liber Sacetaotu rnIer Graecos atque LMmos, ejusque significatio ac origo. XVIII. Illud quoque Coptitis Uisatum. Coptitae 3 ani DAEgyro, Lilla iura Palis dicti,csequare. XII. Oraenatio Gropotita Grae ιι. Chartophylacis eminens dignitas. Chartophylacrum. Aquila in iem ρlis. Nicephora Historia Ecc asica non ario certa, XX. Signis iis ostili initiativi uocrior. Osiculum genu se gen.e PaIriarchae e.
pression quid notet ' De Phrasi Genesis L. Cap. Nari in genibus, missu
per genua. Exocata corb. XII. Sacerdotum mambiu oscula reverentια .cauia libas a.
g. I. TNter multa oscula, quaedam, ut ab aliis separentur,jure quo-l dam speciali vocari queunt Ecclesiastica; quia scilicet ut urpantur I in templis. II)a ministerio Ecclesiastico quocunque. IlI etiam Ecclesiae Metropolitanae. IV a Pontificibus
107쪽
N Cardinalibus Romanae Ecclesiae. V in communitate fidelium sue universali, sive particulari, q ilia & domestica. Tot enim significata nomen Ecclesiae omitto gentilium & civili usu involvit, uti verba Marsibi Patavisi ex defensore Pacis, pro Ludovico Imperatore contra Papam Iohannem XXI l. parte II. cap. 2. indicant. Apud Latinos, inqhit, vocabulum hoc secundum vulgxcrem Sc famosam appellationem in una sui significatione importat temphimseu domum, in qua Deus communiter a fidelibus collatur frequentius adoratur. In alia vero significatione importat hoc nomen Ecclesiae ministros illos Presbyteros seu Episcopos atque Diaconos & reliquos,qui ministrant & praesunt in metropo litana, seu principali omnium Ecclesarum, quemadmodum hoc Ecclesia Romanae Urbis dudum obtinuit, cujus ministri& Praesi. dentes sunt Papa Romanus Sc Cardinales ipsius, qui jam ex usi quodam obtinuerunt dici Ecclesia, & Ecclesiam aliquid egisse,
uult recepisse, cum iidem aliquid egerint, aut receperint, vel aliter, qualiter ordinaverint. Rursum secundum aliam significati
nem dicitur hoc nomen Ecclesiae & omnium verissime & propriis. si me secundum primam i inpositionem hujus nominis, seu in tenationem primorum imponentium, licet non ita famose secundum modernum usum,&deUniversitate fidelium credentiunt&inuo. cantium nomen Christi ,& de hujus Universitatis partibus omnibus in quacunque communitate etiam domestica. Et haec fuit impo filio prima hujus dictionis de consuetus usus ejus apud Apostolos & in Ecclesia primitiva. Haec Marsilius circa Annum M CCCXXIV. Vir in tenebris admodum perspicax, libro cita. to,quo nullum scriptum contra Papam ex veteribus praestantius ι exstat, sive eruditionem,sve copiam & libertatem spectes. Pro . . inde memoriam autoris ejusque Scripta damnavit Iohannes 12. in suo extra Iustitiam vagante,& in Indicem Expurgatorium ini qui Censores retulerunt, juxta Catalogum testium Inritatis
Lib. XVIII. p. ni. i sq. Edit. in fol. Anno MDCI IX.&Ludovi. cum Molinam de Iustitia & Iure, Tomo II. Disput. XXXI. n. 3. Priam acceptioEcclesiae pervulgaris hodie est,nec tamen ael antiqv a
108쪽
atque Christianorum nomen & religio, aut eorum conventus. In hoc significatu istud vocabulum usurpaverat Eul imPclusiotarum Antistcs, sed . teriter reprehenditur propterea ab Isidoro circa Amnum Christi CCCCXL distInguente inter iaκληπιατήριον. Ut enim aliud est, inquit, sacrificium, aliud altare,aliud thymiamatis locus μιατ, ιιν, aliud thymiama, aliud βουλευVeisti senaculum , aliud Senatus ; illud enim locum in quo coeunt, significat, hoc aurem viros eos, qui consilium ineunt, ad quos N periculum & Salus pertinet: eodem modo de tempIo &Ecclesiast tuendum &c Lib. II Epistola 2 6. Hinc constar, illo aevo minus receptam fuisse in Ecclesia orientali, istam vocabuli Ecclesiae' acceptionem. Forte tamen in Ecclesia Occidentali ista significatio facilius admissaeli, uti ostendunt verba AugustinxHipponensis Episcopi, Epimia CLVII. Sicut appellamus Ecclesiam Bas licam, qua continetur populas, qui vere appellatur EccIesia, ut nomine Ecclesiae, id est populi, qui continetur,sigilificemus locum, qui continet: ita quod animae corporibus continentur, intelligi corpora filio tum per nominatas animas possunto Exindo
utrumque fignificatum combinat Amalarura Fortunasus de Eccles
M. Lib. III. cap. 2. Ecclesia, inquit, est convocatus popuIus per ministros Ecclesiae ab eo , qui facit unanimes habitare in domo- Ipsa domus vocatur Ecclasa, quia Ecclesiam contineto Ipsa vocatur quia est Dominicalis. Secunda reiicienda non est, dum ne excludatur popuIus,&ex eoΕcc Iesiam constitui non neg tur. Sic enim partem nomine totius venire nihiI vetaro Et sic Iemlatrunm de exhortat. Castrat. cap. mo postquam feci siet menti nem ordinis Ecclesiastici, quo nomine Sacerdotes intellectos vo luit, lubsungita. Sedubi tres, Ecclesia est, licet Laici. Tertia rarior est, nec alias forte ustata, nisi inter Episcopos M Presbyteros unius provinciae. Quarta significatio tolerari posset, si RomanaE clesia admitteret iuxta se lorores, sive Ecclasias alias pari secum, gradu, nec ipsa Primatum & ty rannidem iri reliquas omnes assectaret. Quinta denique acceptio vulgaris est, & in Scriptura se quens, cum cc Lus particulares omnes sint partes homogeneae E
109쪽
clesiae Univer talis ut adeo ctiam ha bcant commune nomen. Vid. Matth. XVI. v. l8. Ephes L v. 22.23. Coloss. IV. v. t I. Ic.
g. II. Nunc ad olcula huius loci properandum. In illorum autem ordine principem facile locum Pontificiorum OSCU.LO P AC IS, ut vocant, concedimus, Nimirum asservatur ab iis rcligiose agnellus ex auro, argento, aliave materia viliori confectus, quem post sua peracta sacra populo deolculandum exhibent. GabrielBiel in Can. Mig. Lech. LXXXI. tradit, idem quoque tabula Christi imagine signata aut sanctorum reliquias continente, quae ipsis PAX dicitur, peragi. Et hunc actum appellant PACEM OscuLARI; ubi citra pulveris jactum assequi licebit, unde ista denominatio descendat. Quia scilicet instituitur haec ceremonia post impertitam populo a Sacerdote PACEM. Et sane osculum illud antiquissimum e sic, vel inde apparet, quod apud S. Ecclesiae Patres illius crebra mentio injicitur. Quando
autem primo institutum & sancitum sit, non usque adeo inter Scriptores Convenit. Quidam Innocentio primo Romanae Ecclesiae Praesuli id tribuunt, qui juxta Chronicon Sigeberti Gemblaziscosis post N. C. Anno CCc Civ. floruit; quandoquidem in Epistola Decretali xxi x. ad Decentium Episcopum Eugubinum scribit:
Ante confecta Mysteria P Ac EM populis vel sibi inter se Sa
cerdotes tradunt, cum post omnia, quae aperire non debeo, pax sit necessario indicenda, per quam conitat , populum ad omnia, quae in Mysteriis aguntur, atque in Eccles a celebrantur, praebuisse consensum,& finita esse P A c I s Signaculo concludentis demonstrentur. Conferatur malarius Fortu rus, Episce ου Trevirensis, Tomo IX. Bibliotheca Patrum, parte I. Lib. IV de Osse. Eccles cap. XX XI I. pag. 3s9. Carolin UMagnus Libro I. CapitularisAEpud Ansegsum, e. LIII. In Decrual. Innocentis Papae, ut PAX detur ab omnibus confectis Christi Sacramentis, in Codice Legum Antiquarum a Friderito Lindenbrogio edito, pag. 837. Jobam nessserrachinus Firmanus inRepertorio, mrIe III. p. 487. Enitionis V netae 1n quarto. GMagister Petrus de Bergomo , in Tabula aurea super omnia D. Thoma opera, fol. I97. facie a. Edit. AntVerp. in
110쪽
XXII. Tom. IX. BIbliotheca Parrum parte L pag. 96s. E A C E M , in- seqvitiante communionem darit, Innocentius Papa decretis suis,anstituit, ut quod in oratione Sancta sub sponsione remissionis ripraemittimus, pacatos nos ipso opere demonstremus. Idem confirmat Micrologus, de Ecclesias. Observas. eq. XlIX. Tomo XI. n. Pp. g. 383. Et Radulphin Tungrensis de Can. Observantra, Propos ιmma , Tom. X Bb. .pag. 436. Alii iterum Leoni l I. Pontifici ad scribunt, qui circa finem secuti VII. sedit, secundum onustiinnismi Chronicon Pontificum ) cum Pluina in vita Leonis, p. m. 77. Verum longe ante praedictos Praesules ritum hunc viguisse, luculenter patet , ex iis quae alibi legimus. Ex traditione Apostolorum, inquit, Florus Magister in Expositione inisse, Tam. IX. m. v. parte II. pag. 3o . hoc servat Ecclesia, cui frequenter ab Apostolis dicitur; salutate invicem in osculosancto, id ere, pacifico, veto,columbino, non ficto, non subdolo. Illi ergo osculo sancto salutam invicem, qui non diligunt verbo, nec ingua, sed mpere&veritate. Gemina his apud Albinum Flaccum Aculmum, de Celebratione Missae cap. XL. & D. Remigium Anti odorensem Tomo IMM. . parte L.p. I 8. inveniuntur.
g. III. In divina Missa sive Liturgia 9 id est publicarum
precum solenni formula ) Chr Uomi legitur : Diaconus osculatur stolam,& ter adorat, & exclamando subjungit αγοειτήσω μοSuper quae verba Iacobus Goar in Euchriuio Graecorum eruditissimis Notis illust rato pag. 13 . sequentia exhibeti. Verbis ἀγαπήσω μιιν clare prolatis & olculo, PACrs tessera dato charitas commendatur. Histribus populum sibi subditum ad sacra dona digne per consecra tionem offerenda, disponit Ecclesiae, de quibus erudite & a To suo Cabasilas cap. XXV. ὁ ἰ ei ει ετι ἔαιπον
H. e. Adgue 'sum' aparar Sace rdos,o prec/bus purgat, ct a acria fium accingitur. o ad gratiam oratione se mutas Huctione, cse confessione staei dissonituro Ecclesia quidem Latina in communionis quo