장음표시 사용
151쪽
Chartophylax apud Ecclesiam Constantinopolitanam, quo Bibliothecarius apud Romanos, indutus videlicet infulis Ecclesiasticorum ministrorum,& agens. Ecclesiastica prorius oble. quia, exceptis illis solis, quae ad sacerdotale specialiter & proprienertinere probantur officium.. Sine illo praeterea nullus Praelulum aut Clericorum a foris veniens in conspectum Patriarcha intromittitur: nullus Ecclesiastico conventui praesentatur,nullius EpistolaPatriarchae mist a reperitur, nisi forte a caeterisPatriarchis mittatur. Nullus ad praesulaturn,vel alteriusOrdinis Clericatum, sitae ad Praepositutam Monasteriorum provehitur, nisi iiste hunc approbet & commendet, atque de illo ipsi Patriarcha: uaggerat ,. & ipse praelenteri. Nec sacerdos novellis Sponsis, absque ejus licentia benedicere poterata. Alias hujus dignitatis eminentias recenset Baronius citato loco. Loeus ubiCham tophylax residebat, art-γlacrum dicebatur, quod nos Arctivum vocamus .. D. Gregor. n Regis. tibi XII. Epis. 1ς. Quiai Chartophylacium praedictae piae memoriae Iustiniani tempore ita surripiente subito flamma incensum est. Dicebatur etiam. Chariologiumia Vide Hieronymum Fabrum in Sacras Memorias Ravennatibus 8art. I.p. 9.ctio. In Ecclesia Ramana Ciartophylaeis dignitas, sub nomine Chartularii reperitur, longe tamen
minoris aestimationis. Erat etiam officium seculare , Iudicis,. nempe, delegati Imperialis, nen non Custodis ejusdem Imperialis Archivi; uti colligere licet ex Anastasii Collectaneis per. Sirmondum m 8. editis; ibi enim de exilio S. Martini Papae legi- tu r: Ergo feri secunda diluculo mistit Chartulariumsuum, ct quo
- Aquila Graecis α do ivc. ἴ-α peculiariter usurpatur de fastitio aedificiorum aequilae volantis speciem repraesentante,juxtat , ustathium vetustissimum Homeri interpretem; Galeno est i lud. quod triangulari forma supra tectum elevatum est, in Lex Hi p. apud Scapulam. p. m. II. Lex. Graec ..
152쪽
DE OSCVLIS AVIBUSDAM ECCLESIASTICIS. ix s V Niceptiorus Callisti filius,Xanthopulus sub Andronico Palaeo.
logo circa invium seculi decimi qu.uti hisΙori a in Ecclesiasticamst ipsi libris vigilui tribus, quorum pol cremi quinq; puri eruiar. Hoc opus cruditi propter plures fabulas & fallas relationes pansim acriter inlectantur, quemadmodum crrores non exiguOS Baronius, Possvinus alisque in eo observarunt. Theodorus Bezaan Notu ad AcI. Apostol. cap. I. v. I s. Nicephorum ineptum ac ridiculum historiae Ecclesiasticae Scriptorem appellat. Casu-bonm Exercitat. lad Baronii annales, cap. XII. p. 92. Nicephorus, ιnquit, autor vanissimus, futissimus, fabulosissimus, nec μγγραφευς, sed μυθων semerito tuo dicendus, cui ipse Baronii , quoties animum intendit, fidem omnem abrogat.
Idem p. io s.. Scriptor fabulosissimus, S Iudicii in litteris nullius , quare quidquid apud ipsum legitur, nisi alia accedat
autoritas, non pluris facio, quam folia tartari. ipse Baronius quot locis istum fabulatorem aspernaturi reiicit, confutat i qui utinam sibi constarer,nec quod alibi destruit,idem alibi adstruereri. Plura Contra illum testimonia Vide in D. Joh. Gerhardi p. m. Patrologιά, ρ. 622seq. D. Dannhaueri Hedec. Homic Acad mis. P. I. 8. 1 7. Josiua Arndu Nox. ad Francisci Ravassoru Libr. deforma Christi circa 'inem.
f. XX. Sed exempla mittamus, satis enim de ritu constata. Apud Latinos quidem vetus ordo Romanus in consecration Diaconi, deinde in Benedictione Consummationis Presbyterorum: Tunc osculetur singulos, dicens: Pax Domini sit semper vobiscum. In Consecratione vero Episcopi post acceptum ba-aulum : Tunc det osculum Pontifici & Diaconis omnibus: Et renes eum Archidiacon' deportet in Presbyterium,S: det osculum Episcopis & Presbyteris. Sic apud Graecos in Consecratione duntaxat Diaconi ad Episcopalem usque. Osculi vero huJus significatio in Ordinum Mysteriis alia est, quam & in Bapti semo , apud S. Curianum Epistola Episola LIX. quamur Syno
153쪽
Fidum; oc apud Cismopomum rimo A. Oper. homitia L. Non lotius videlicet charitatis, fraternitatis & pacis testificandae causa ; nam in Ordinatione adhibitum osculum praesertim oris S manus, gratiae & potu statis communicationem significat, juxta eum modum
At lciscitari quispiam potest, ad quid osculum in genu ipsius
Patriarchaei Non moramur hic gentium superstitionem, quam adeo diserte Plinius Lib. II. cap. XLV expressit: Hominis genibin quadam ct Religio ines, observationegentium. Hocsupplices attingunt. ad haec manuae tendunt, hac ut manin adorant. Hic vero neque de Supplicatione, neque de alsentatione agitur, sed de aliqua potius gratiarum actione, ob ipsius ordinationis beneficium recens lusceptum, qua quidem testatur agnoicitque ordinatus se ad novam dignitatis quasi iucem natum esse, in genibus ordinantis, usScriptura loquitur, tu Masr nati unt in genibin Ioseph, Genesis quinquagesimo capite. Septuaginta Interpretes dederunt: Muμ.=,superrimo' , ted Hebraeis melius vulgata i espondet: -- per genua. Simplicitca autem est Reverentiae Ggmini. Lucae cap. v. Petrus dicens: Exs a me, Domine, quia homo peccator sitim: procidit ad genuaJesu. Idem laudatus Habertus Observat. VII. pig. 138. scribit; Alterum hic observatione dignum est, quod tam diserte exprimatur Osculum Mστην π ειαν, in genam Patriar chae. Hoc enim tanquam honoris praestantissimum argumentum a Graecis existimatum,ut testatur, quod in FlorentinaeSynodi Actis veteribus adnotatur. Illud porro sic habetur in capite a νῆι ἐισε - λέυσεου του πατριάρχου, de Ingrellia Patriarchae in Ferrariam, narran tibus ita Episcopis de te Sc Exo catacilis, qui dignitates primarias in Ecclesia Constantinopolitana gerunt: πρὲι τὸ παλίων
vi b. e.Continuo ad Patauum Papae ascendimus;&Patriarcha - quidem
154쪽
quidem stantis Papae genam osculatus est, nos autem sedemtis dextram & genam, cum Exocatacetis, seu ossicialibus. Reliqui verb aut dextram osculati sunt aut prohinda veneratione contenti fuere.
έν- αὐλι, sive Exocatacoeli aliqui Constantinopolitanae Ecclesiae ossiciales vocabantur; nam extra Patriarchium pernoctabant, quia Parochi erant in civitate, ideo in suis Parochiis pernoctare tenebantur. Sex autem fuerunt numero, nimirum magnus Oeconomus, magnus Sacellarius sive Saccularius, i. e. Thesaurarius, quia Graecum e εχ ει. Latine laccularius ver- titur, a σακλυον, quod Latini saccum interpretatur MagnusSce
vophylax, qui sacrarum supellectilium curam habebat, ac in s de vacante erat Oeconomus Magnus Chartophylax, Praepositus par sacello, de Protecticus; h. e. Iuxta Graecum, primus defensor qui suscipiebat captivos,& ibi erat Judex causarum
criminalium. Codin. Lib. I. de . e. Erat etiam Ecclesiasticum ossicium e jus, ad quem pertinebat causas criminales Clericorum cognoscere; item Ecclesiae defensor erat, ac suam Iurisdictionem in Ecclesiarum ingressit exercebat, qui ideo .Hκδὶχων nuncupabatur: quod ossicium primo ordini Clerico . rum Constantinopolitanorum aPatriarcha Gregorio Xiphilino additu fuit,quia,ut ait Balsamos,non libenter Defensoris munus renuntiabant, ut ad alia ossicia ascenderet propter eous lucrum, ideoq; praedict' Patriarcha inter priores Ecclesiae dignitates hoc ossicium annumeravit Balsamon quinq; tantum num crat, quia sextus ti ultimus lub Imperio Alexit Comneni a Patriarcha Xiphilino additus fuerat Erant itaq; hae dignitates maximae auctoritatis & prae eminctiae, ita ut in publicis confestionib'Episcopos praecederet,cuillius Ecclesiae veluti Cardinales essem.&uti tales habiti uuat in Concilio Florem ino,in cuJus aetis haec habetur: Pa triarcha Papam stanti incutitus es ingena, nos vero cum ocatacoetu sedentis dextram ct genam sulari sumus. In Patriarcha tu Diaco notu ossicium exercebam, in qua functione Planeta utebantur. Quae dignitates licet sex numerentur,tamen rcVera erant septe,
155쪽
nam dignitas Archidiaconalis, cum sit ad nutum Patriarchae mmovi bili,, non connumeratur. Aininus Iunius primam Syblabam divisim legit, nempe ἔξ καl-ιλοι, i. e. sex Cata coeli, quia, ut ait, eorum Parochiales Ecclesiae in vallibus siluatae erant: at praeterquam quod hoc sine fundamento commentatur, minus verisimile quoq; videtur. quod in illa tam magnifica civitate Constantinopoli non plures, quam sex Parochiae reperirentur, 3e omnes in vallibus sitae ; & a fortiori, quod tempore Bal amonis, quando nimirum non sex, sec quinque tantum erant hujusmodi Parochi, tunc etiam Exocatacati appellarentur. In N vellis Alexit Comneni Imp. a Leunclavio collectis legitur, motam
fuisse litem inter Episcopos ex una parte, & Chattophylacem ex altera, unam, scilicet, ex supra dictis dignitatibus luper praecedentia,in cujus favorem scripsit his verbis imperator: Quod
sederet ante Episcopos, quoties illos convenire ob aliquam necessitatem oportebat. Et Sylvester Sguropulus Exocataccelus, quod in Florentino Concilio ante Epi copos eius aequales non sedissent, conqueritur,& tali in eorum lavorem ibi Se t. IV.Cap. X. adducit: Nam ut illi quinque sensus nunquam ab homine vivo removentura, ita nec illi a latere Patriarchae discedunt. Semper supra Archiepiscopos capiebant loca, ac ut Praesides Patria chici Senatus celebrabantur. De Constantinopolitanis Camdinalibus mentionem facitJohannes Papa VI II. ad Augustum Basilium & Leonem scribens; & Adrianus Papa,quando in lede Patriarchali restituerat Photium, qui a summis Pontificibus eius Praedecetaribus ea sede privatus fuerat, hanc Conditionem Adrianus adjecit, nempe,ut post mortem Photii fratris nostri,nullus ex dignitate mundana ad Pontificalem honorem ascendat. sed exPresby teris Cardinalibus eiusdem Ecclesiae, vel Diaconibus, aut ex aliis Sacerdotibus, qui lub Ecclesia Constatinopolitana consistunt. Apud Bara . in ad An. DCCCLXXIX.
g. XXI. Discrimina haec lalutationum & osculorum non inconsulio sunt ita diligenter& accurate expressa,&quidem in ditione Romana Conciliorum, pag. Io. Dignitatem vero eorum Diuitia ed by Coos
156쪽
DE OSCULIS AVIBUSDAM ECCLESIASΤICIS. Iry
qui ordi. ratidunt, Olculuin illud ingenam Patriarchae leu Pontificis commendat, ut docet Innocentius. Presbyterorum Canonicorupi ad osculuin Episcopi ad inissa onem,esse dignitatis ipsorum, non in postremis numerandunuestimonium, Presbytero cuidam Cardinali Trecensi Episcopo scribens: cum ad eandem Ecclesiam accessi Ises conlecratus, eum cum Canonicis aliis ad osculum recepilli, cum tunc nonnisi Canonici ad osculum admittantur. Resiagioni fuit Sacerdotum manus etiam publice osculari. S.Chrysostomus timidia XVIL Tomo V. Operum, in illud Pauli ad Romanos XVI. Sa late Priscillam et Hypocritarum es, publice quidem ct ad omnem
.conssectum osculari manub Sacerdotum, genua tangere, sumticare, ut prose orent, se Baptismo wdigentes ad Eoru anu, currere. Domi autem ct in conventibuου tantorum bonorum auctores seAsinistros con rum Gis perfundere, aut conmmebam inferentes tolerare. Quod nequis ad solos summos Sacerdotes, id est,Episcopos referat,addendus est S. Paulinus in vita S. Ambrosii, statim ab initio , de quo ita disserit: P ea vero cum adolevisset, se esset in urbe Roma constitutus eum matre vidua ct sorore, quaevirginitatema uerat proseoa,comia te alia Augine, cujus ynronis soror Candida, se 'sa ejusdem Professi/xis, qua nunc CarthaPue degis jam anus, cum viderer Sacerdotis ado mestic orare vel matre manus osculari, i e ludens osserebat dextram,
διὸas: Osibi id ab eis fieri oportere , siquidem se Episcopumfuturum
se memorabat. Loquebatur enim in illo Spiritus Domini, qui litam ad Sacerdotium nutrιebas, illa vero ut adolescentem ct nescientem quid diceret,resuebat, Hieronymus quoque Epistola XCV m. se Pres- byterum a quibusdam in honore habitum testatur, ut sibi manus oscularentur. Conferatur Fronto Ducaeus in Notis ad Chrysostomi homilias, pag. Io . Edit. Parisinae in fol.
157쪽
OSCULIS IMAGINUM ET RELLQUIARUM SACRARUM HONORI
. ' cn K ' secula Eciae ignorus. ClementisRomam dioputatio dudum Donolatras - L resutavit. H. Eosdem oppugnarum B. Patres,Irenam, Iustinus, Tertu Ianus, lem. Alexandrinus, trianus,Origenes. Iu. Lacrantius, Com citiam Et beninum. IV. Epiphantur, Augustinuι, Nicephorus Callistuc 'Graecipicturaspost medium Seculi quarti ιn templa collocarunt historia o ornatus causa. Paulinus in Occidentali Ecclesia pictumae primum i traduxit V. Gregorius Myrimus imaginum in templis usum contra S ranum Massiliensem defendit propter humani ingenii ruditatem. SM letu imago multis chara. UIGregorii Vcensura ab Athanasio improb ta. Rapulat a Theodoreto. Seculostepramo imaginum cubus Eu Dp-- ;
.: - . . . ' A plosas , S'nodu ecunda Nicana imaginum cultum adstruens rescitur. VIII. Modin colendi imaginesapud Graecos: τοῦ Προσκυνῶ interpretatis - :, Discrimen in cultu imaginum. PValdensum origo. Protos nee s in EG Q . - iae Constantinoiobrana X. Graecorumsudium circa imagines. M. oscutam Imaginitas Sa auras nostra in Vigilia Nativitat gitur.-- tutare, adorare se oscular=prom/scue ussurpatum. cephorus Palmarcha. Constantinuobianuae intercessis nes Sanctorum efflagitas DKI. Moseo--. ra muti, habent picta nes, rarosculptas,iisque impense addi ' Antinere a vermnonem que.Osculum crucu a deospen ancy- Δ. f ' Iuramento. Ruthenus alterius domum ingressusprius imaginem ρυ- sentem veneratur, quam homines compestat. XII. Iram de Graco ' , rum ιmagimbuuprcIta agens , a falsis Asiatis er minationibus vindiea. m.Sculptilia Graci nor curan XlIs . aginibus adorasto rarione 'o-
158쪽
adorationi, discnmensaepe non attenditur. XIV. Pontifciorum dis fersntia in er δουλείαν o ex Augustino desumptu rejicitiis. Δουλειαὶ es λαVe-Uenuis In catio. Aάτρον. latrones. Festar mini confessio de nullitate di ctionu inrer Aliam cst Arriam. X V .AGratio ad Proto-
. Vpum Hrecta S. Scripturae contrariatur.*rphanislocus notabilis dest, . uis. R. nrgini Marrae non competit adoratio: Varro uisic sciarum De ' per imagetnes improbat. XV l. Pontificiorum testimonia contra imago. et
Invisatorium in Psalmodi area quid. XVlli. Graeci ic orejja nioru n medio signum crucis osculandum preponunt. Domin ca ταυρ - προ- η M. H -κus infe Crucis cantanoti m. Chrisus ria sex a magnae hebdomadae decore e culptusve ictus omnibus msex aeos ex- ' . hibetur seculandus. XlX. Crucis apud Latinos consecratio is adoratio. Eitus gursus ista persitur. Observatio de die Parascevesex antiquissima ut vocant,vienda. mporia Passionis Dominicae inflecZaculum thea. irinum proh dolor convertitur. XX. Cruci cerat He essi con suti. FON- es mulae invocandi crucem bis Rhemae. Pont cri latriae cultum cruci exbi . het. Contraria Picia randulani extentia con 'matura Perso. XXI. Crucis adoratio ad Indos,ianas es Iastonios ministerio Isuitarum ropagata. XXII. Crux agonizantibus cst vita muwandis V casanda offertur a Pont civ. B. Maria cum sanctis ab Inritas ct Iapontis Martyribus in vocatur,contra Praxin orthodoxa IIquitatu. XXIlI.VeterumChri stianorum ad υθανασta piast paratio Martyum unicum stlatium risus. XXIV. Corona Chri spinea, si Deoplacet osculandapraebeturi - populo inter Papi colo. Moracula ejus ope edita. Vbi asservetur se quid de . ea censensi. Tunicae Chrisi i de honos habitus. Descriptis ejusde. XX v. Reliquiarum honor inter Romanenses. Aocantur ab istu sacra Religionis etesserae ct armaspir/tualia. XXVI. Mnuti nummiMoctorsi corpori
hus admoti pro reliquiis habentur. Sandalia scussi excepta quin se ipsa . . . Hi an-
159쪽
di functorum corpora unde nonnulis Ianuvi acquisita jactatur.&M-νι brachium Cassim reverenter introductum. XXVII.Daltius videntinorum Patrum Uurram evertit. Reliquiarum venerario religiosa
prasiae Eccles a tribus prioribuι seculis ignota. XXVIII. Verbo Dei
contraria oz Idololatrica. Corpora defuncIorum expraescripto s.ctriis 'plura,crprisia Ecclesia consuetudinehoneste tumulanda. XXIX. n. iventus crusres quo annu ad sepu=bra GMartyrum passionis eorum die olim bonosine rasituri. XXX. Reliquiarum ess sones ct translationes ab ethnιcu MChrsiano r migraserobatur exemplis. Constantinus f. p. reliquiaου siritium ex urtioribus sepulturis inhone res tran- . sulit, non aucem ad Idololatricam venerationem severatiaria costoc τιt. Multa Chrastiani ab ethnicis receperunt, ut re cossessius adstam retigionem traducerent. Harmonia doctrina Ecclesiastica se Philosoph cae. ramen L. a Pontificium alligando Eusebra loco commi sum.. XXXI. Nonpossunι i ultu reliquiarum noram Idololatrarum e gere. Mens gustana confisionu de hoc negotio. Cordatiores Pontificii ireliquiis nihil tribueram. XXXII. Fraudes confictarum reliquiarum deiecta. XXXIII. Claudii Scotι argumenium eonIra Li avolatriam XXXIV o Terra. n qua Robin consedit, osculum impresum. Peregrin riones ad Ioca sancta sivervacaneae: Izarum Origo a Constansmo M.d ducta. XXXV. nsuperstitione conjuncta,ct ideo S. Piris improbata sunt orii 'sem argumenta rangentia contra ilia.. XXXVI. Iudicium Cassandra de isdem.XX XVII. Aliorsitesimonia. XXX VIII. Uscula veteruω Christianorum Martyrum vulneribus cst cicatricibur oblata. XδXIX. Idem Lonor vinculas inutis es liminibus rigoru- trisatus. Postibus item Ecclesiae. rauanaeoque es urnu atque cryptis. sitica quid c earum structara. t si usiugentilium in Ecclesias conversa-Easiticae Romae I'atriarchaos quaruor. XL. Oscula januti ct menses erami apud aerassio. Ratio hujus ex Chrysostomo. Vrnas L eratorum G aera osulantur. XLI Invo Iavam Poati cras Morrui nolgarenuae ia vocanae. XII sis es ab Iucorum in magno pretio est . Iurbus loci
160쪽
DE OSCULIS IMAG. ET RELI VIAR. SACRAR. . U Ig. i. Riginem R Progressum imaginum praecipue in rumplis latis quidem antiquam esse, nemo historiae Ecclesi isticae peritus inficias ibit; nec tamen quisquam facile eamdem ab ipso Christi in tetris Ministerio arce stere absque gravi veritatis laesione praesumet. Quandoquidem a tribus primis Christianitatis se eulis usum ac cultum imaginum Ecclesia DEI penitus ignoravit, quod
ex iis, quae Doctores illorum temporum contra paganos Icono la-rras acriter urserunt,iad oculum patescit. Habmus Roterodamin uu
Iechesii autor est , usque ad Hieronymi aetatem ni isIe probatae vi ex & religionis viros, qui publice in templis nullam habuerint im
ginem , nec pictam, nec sculptam , nec textam, ac ne ipsius
CHRISTI quidem. Fatetur hoc quoque Libus Gregorius Θυίλου de Diis gentιum S tagmate I. & Georgius Caffinder Scriptor quidem Pontificius, at longe modestillimus, in tua ad Ferdinandum L&Maximilianum II. Imperatore scinμstatione ubi diserte dici ex Clemente & Arnobio certum esse , initio praedicati Evangelii aliquanto tempore INTER CHRISTIANOS . PRAESERTIM
IN ECCLESIIS, imaginum usum NULLUM OMNINO suis
se. Caruit ergo Ecc Iesia Cluilii in externo cultu Dei annos plus minus CCCLX a nato in carne Citristo Domino, imaginibus de simulachris, seu Idolis & statuis. Quod Apostoli imagines ad cultum proposuerint, nulli bi historia sacra memorat. Nec m: norem operam & laborem Apostolorum successis res imaginibus impugnandis, hominibusque ob earum cultu & veneratione avocandis Iaudabiliter impenderunt. In libris enim Recoenitionum, qui licet falso, ClemenIι Romano attribuuntur , extat Libro V. ad Iacobum fratrem Domini generalis Disputato con ura imagines, sebi refutatur praecipuum Ethnicorum Argumentum, quo etiamnum hod: CPontificii imaginum 5 simul iclaroruni cultum d fendi int, dicenistes : ad honorem in vis bilis Delimagines et is Dies se adorare. Re. pondet Clemens ς Celaris nomen nulli alii auderis imponere , quia teum suum statim punit: DLI vero auderis, quia reum tuum punire propter poenitentiam dilicti. I t si vcre velitis DEI imaginem coic ,hO utini benc facientes, ver m iucO DEI im .igmum cole-R , ' . reus.