장음표시 사용
981쪽
nem timet vitamq; virat. Attulimus quidem in tu perioribus de illo non pauca; non vero singula ex Patrum ac recentrorum quorundam Scriptorum lactione nobis obtervata r Agunt enim dc vituperio Iudae Patres eertatim & elinguis nemo silet;&ne Musae in hoc uberrimo dicendi campo tacitae viderentur, conduxerunt quidam illas ad hoc factum omni nequitia malus exter andv.
Quapropter quae nobis sparsim collecta sunt, definitis hic includete cancellis, &EPI P HYLLI D ES S ACR AS, cetiis inscriptionibus signatas, adjicere libuit. Imago quasi hic Iudae suis,
hoc est, atris coloribus inficitur, ut exquisita, sed lugubris pictura non nisi odium tristitiam I animis piorum reuicet.
DUO in coetu Apostolorum fuerunt Iudae, alter bonus, alter malus, simulator & hypocrita impudens. Ex quo apparet , bonos semper malis mixtos esse. I. Clemens Alexandrinin Libro 2. P.Magogi Cap. 8. p. m. XII.
edit. Raric Anno i6Ia. in solio. Nos autem docebit ipse Dominus Iudam esse falsum pro aduIterinum .' Qui intinxerit mecum in catinum, dicens, hic me tradet. Vides convivam dolosum. Hic ipse Iudas osculo prodidit Dominum. Fuit enim idem hypocrita & simulator, fraudistentumq; ac dolosum habens osculum, alium veterem imitans hypocritam , de populum arguens, propter quem dictum est , is opulus me labiu honorat, cor astem eorum longe es a me Esta 29.
Est ergo satis probabile, ipsum cIudam my stice signifieare
quidem, v t discipulum qui consecutus fuit misei icordiam, fraudulentum autem, ut pore proditorem , oleum venenatum. HOC ergo erat, quod praedicebant pedes oIeo delibuti, Iudae neu pe proditionem, cum Dominus pergeret ad Pallionem. a. Horor Ant/ochenus ad CV. I . Marci Tomo 4. Bb. Py. p. m. 33i. Venit Iudas Ischariotes unus de duodecim. Quod unus de duodecim Apostolorum numero , una cum turba venisse scribi-
982쪽
tur, id insgnem Di cioli malitiam , infanda inq; proditoris nequitiam ς impudentiam argui c. Qvj enim pari cum cceteris Apol olis honore Sc dignitate potiebatur , is eorum ducem dcantesignanum se praebet, qui Christum ad supplicium de momtem petitum venerant.
3. Origenes in Exodi Tomo Oper. pag. as. Iudas erat Diaboli equus, sed donec adscensorem habuit Dominum, de equitatu fuit salutis. Cum caeteris enim Apostolis missus aegrotis salutem, id sanitatem languentibus prae stabat. Sed ubi te Diabolo substravit, post buccellam introivit in eum Sathanas, Nascensor i pus factus est Sathanas.
Iudas simiulator fuit, Mus sanctitatein palliabat vultus Sophisticus. Nam religionem simulabat in facie, quam non habebat in
mente. Sanctitatem praetendebat in vel e , quam alienabat a corde, foris agnus, in publico, intus lupus, in occulto. Fotis Discupulus Christi, intus Dilcipulus Diaboli. 1. Idem Col. 1723. Nihil doloris gerebat qui astutam rabido portabat lub pectore vulpem. Non erat dolens, cui ingens dolor inesse debebat. O bonitas Redemptoris io pietas Crea- totist ncminem vult perire, sed omnes fieri salvos. Specialitet non designat tradito rom tuum, ne fieret impudentior Vel invere eundior, manifeste deprehensus. Manifestat ergb crimen i ta dat locum poenitentiae, ut proditor videns se latere non posIe, agat poenitentiam. Sed vir ille perditionis nullius poenitenta ae lamenta suscipiens, talis vel pejor iemansit, qualis fuerat prius, transens
in affectum cordis. 6. RupertusAbbiunitiensis, Tom. a. Opis C. in Iohann. Comor Edit. Colon. Agr/Πm. in fol. M. I 6oa. Teterrimusn
bulo nequissimam invidiam , qua de bono magistro male sentiebat, & profundam avaritiam, qua Domini eis loculis non parcens. furtum inferebat, honesto nomine, id est, egenorii palliavit cura. Qui, non miretur, quod talem conscientiam tali hypocrisi cori- regebat, quod insidiator misericordiae, de ne cellaria pauperibus
milericordia tractabat. 7. Nu Disiligod by COOsti
983쪽
7. Nicolaus oranus de Iuda Proditoris Arisapiat, ConcIone i K. p. IXy. Eiat. Duacι Anno ista. ιnocIMUR Imperator Caligula traditur maxime fuisse impudens, ut qai diceret , se nihil in tua natura magis probare quam in verecun i 4m. Pudor enim ut ad laonellas actiones obstat, ita nonnunquam improbae mentis homines a turpibus re ocat. Vox, ut ait Erasimus, magis digna carnifice quam imperatore. Talis erat inverecunda illa vox huius do-Iosi Iudae, quam magis dignam carnifice censeo quam Apostolo rNumquid ego sum, Rabbi t Bene hoc impude rue videtur locutus Sapiens Pro verta 1 . Sicut urbs parens se abs d. murorum annί tu, ita qui nescit ιn loquendo Spiritum suum continere. Sicut urbs enim quae talis est, facile patet hostium insidiis, ita qui imp dens est, & inverecundus in loquendo, praelertim cum inani lassae veritati repugnat, animam habet undi aquaq; patentem Diaboli surgestionibus. Unde nec mirum, quod postmodum in eum ingre lius fuerit, ut in eo plene dominaretur. 8. Antonius de Escobo ct Mendoea, Commenta r. in Evange- Iia , Tomo I. Lib. . adcap. Matshaι 26. cap. I. pag. 28 o. Non vacat amysterio, duos fuisse inter Apostolos Judae nomine vocitatos , ut unus dicatur Iudas Iacobi, alter veroIscarioth, quiaJudas confesso interpretatur. . Et ideo duos istos fuisse inter Discipulos, ut unus eorum teneret formam vere confitentium , quorum
pars fideliter permanet cum Domino et Alter eorum partem exprimit, qui confitentur se nosse DEUM, factis autem negant.. Propterea omnes transeunt cum isto ad avaritiam, ad dolos Ecfraudes,*commiscent se falsis fratribus. s. Paschasiin in Mat θ. Lib. II. Iom. s. Eb. . pane 2. pag. iis S. Iudas Ischarioth 2 unus inter Apostolos numcro erat, non merito, specie, non virtute, conjunctione ad tempus corporis ,&non vinculo charitatis. - ,1 Gregoriud homic Ia. in Evang. Regnum coelarum quod prae ritis temporis est, Ecclesia, decem virginibus comparatur, inter quas quaedam prudentes, quaedam fatuae sunt, quia malicum binuata reprobi cum elictis admixti sunt. Nam etsi patres- familias
984쪽
familias bonum semen spargant in agro suo, non deest inimicus, qui superseminet Zizania ' quae tamen utraq; usq; ad messem vult crescere. Quinimo teste Isostomo, majori sunt boni admirationi cum inter improbos vivunt, & eo magis eorum virtus am- mi generositas comprobatur.
TITULUS II. JUdas triplex officium administravit , ossicium nempe Re
cepabris Eleemosynarum , Dispensatoris in rebus necessariis.& Eleemosynarii, eorum quae restabant. Nihilo tamen minus fur erat, qui multas recipiebat pecunias, easq; sibi applicabat. Fur, qui in necessariis non expendebat, quae debebat a fur, qui concreditos sibi nummos superfluost, fingebat se dare pauperibus, & sibi retinebat. Mirum igitur alicui videri potest: , cur Dominus ipsi loculos & Dispensatoris munus tradiderit Pii. Augustinus Tractatu L. in Iohannem, Tomo 9. Oper. p. L I. dicit, Christum id fecisse declarando, quod in Ecclesia non essent defuturi, qui bona raperent Ecclesiastica, qui ob id nobis eo se icandalo non deberent, cum & inter duodecim Discipulos ianus esset Iudas . . 1a. Cyristus Alexandrinus Lib. 8. in Iohan. e. . se Chryses omishomilia o . in Iohan. dicit, quod Christus cognoscensJudam avatum, & quod ipsum deberet ad mortem tradere , intuitu vilis pretii recipiendi, voluit ipsum inter manus N penes se habere positas pecunias , tantum ut nihil ei deesset, ut hujus intuitu experiretur, utrum ejus desiderium satiaretur Sed quid Equd plus sunt potae, plus sitiuntur aquae. s. neoph iactus ad Cap. ra. Iohan. Propter illud ipsum , quod fur erat, Dispensationem ei permisit Dominus, ut omnem
ei occasionem auferret, non enim poterat dicere, quod proptet pecuniarum amorem eum prodiderit. Nam satis consolationis habebat ex marsupio, neq; marsupium gerens fidelis erat.14. Aerisaiam S m. a. m Domnι, colum. IIII. Tomo I. veris Disiligod by oste
985쪽
DE IVD AE INGENIO M. 23 Oper. Iste dum sitit lucrum, tendix ad laqueum, dum perdit vitam, lucratur mortem. φ . Dion rus Carthusianus in Iobannis Cap. Ia. v. 6. Fur erat.
&loculos,id est,repositoria habens, ea quae mittebantur, hoc est, eleemosynas , quae Christo dabantur ad sustentationem sui , discipulorum suorum, vel ut ipse illas ulterius distribueret in pauperum usus. Multa quippe dabantest Christo ab auditoribus suis Miceminis religiosis:&quodChristo e usq; discipulis superfluxit fecit Christus dari egenis, propter quod & inopes multi eu Comitabantur. Christus quoq; ossicium procuratoris & dispensatoris commisit Iudae tanqyam minus spirituali & inferiori. Nam & inter
Apotholos ultimus comparatur. Talia ergo, quae sic mittebantur in sacculos, quos Iudas portabat, hoc est, in alios usus convertit & occultavit, decimui it dicitur, nummum furando. I 6. Ruperi in in Iohann. Cap. ra. pag. 274 . Quare , inquis, Dominus noster omnia sciens, cum talem illum sciret, non solum
Apostolum, sed & provisorem vel saccularium fecit Apostolorum ' Ad haec inquam: quare usq; hodie multos in Eccles alua idem Dominus permittit elle praepositos similes eius Qui enim de Ecclesia aliquid furatur, Judae perdito paratur. Quanti auteputas deEcclesia furantur,abutetues ministerio, quo, permittente Christo funguntur P Quanti rem pauperum non pauperibus tribuendo , furtum faciunt, & non qualecunq; furtum , sed sacrilegi u. Si crimina discernuntur in foro qualiscunq; furti & peculatus: peculatus enim dicitur furtum de republica;& si non sic iudicatur furtum rei privatae,quomodo publicae: quanto vehementius iudi candus est fur sacrilegus , qui ausus fuit, non undecunq; , sed de Ecclesia tollere Igitur cum hodieque multi sint Iudae similes, de eur ad ministerium Ecclesiasticum pervenite potuerint, interrogatur, certum quid respondere nequeamus, ni si quia multa pet- mittit fieri DEUS, quae non vult; de illo uno no temereIudicium Domini discutiamus, praesertim cum ignoremus, utrum Domi onus electione tua loculos suos illi commiterit, an certe, quod et dibilius est,) ille se ingesserit, sicut plerit nunc Ecclesiasticis mi ZZΣZZ nisteriis,
986쪽
nisteriis, tanta importunitate se ingerunt, ut nisi admittantur, pene graviora per di scordiam animabus icandala, quam si admitia tantur, rebus Ecclesiasticis damna inferant. 7. D. Thomas de Aarumst, 1n cap. I 2. Iob. addit aliam rationem, ut minus digno cura temporalium committeretur , spiritualibusti magis dignis cura spiritualium. Ad hoc videtur etiam Paulus I. Cor. 6. alludere, lcribens t Secularia igitur Iudicios habueritu, eontemptibiles νι sunt ιn Ecclesia , illas costis uite ad judicandum. Ministrare vero mensis erat temporale.. 18. Benedictus Pererius in Cap. Ia. Ioham. Dispur. 2. p. m. Hmus rei tres licet rationes minime improbabiles afferre, Prima ratio ex Chrysostomo petita est. Erat Iudas inflammato avaritiae studio cuiuslibet lucri advidissimus, ne itaq; ob avaritiam graviora animo conciperet & patraret scelera, permisit Dominus, ut pecuniolis suis avaritiam suam aliquatenus exsaturans a majoribus se maleficiis abstineret. Secundo permisit Dominus h mini avaro & furaci dispensationem & conservationem pecuniae,
ut ostenderet, quam parvi ipse penderet δέ pro nihilo pecunias duceret. Tertio in illo Collegio Apostolorum erat Iudas omnium minimus & imperfectissimus, coeteris itaq; Apostolis spiritualia tractantibus , Iudae administiatio temporalium tractita est
I9. Didaeus Stella in ca . Luc. s. Tomst i. operipsi. 2ss. Edit. Lugdunens inst. AEnno isgo. Iudas ultimo loco inter Apost los recenietur, non quod posterior venerit ad Christi Scholam, sed quia traditor & iniquus fuit. Sicut enim Iohannes ponitur in actis secundo loco, propter ipsius excellentiam : Sic Iudas ponitur in infimo loco , propter eJus vitae obscuritatem&nequb. tiam. Adde etiam, quia temporalium praesertim habuit admunistrationem.
987쪽
TITULUS III. JUdas habebat malum propositum, sive debile fundamentum
ut invidus & insipientissimus mercator, ideoqi peccatum Mustrivole commissum , propter Varias rationes gravissimum existi mari meretur,etsi non sine rationibus Dominus a discipulo se ita
Lo. -hanasius in Euaestionibus Paraboc Sacra ScripIura, quas. 44. exponens Verba Matιhaei Cap. 7, Homo quidam domum suam aedificavit super praram , inquit , quis est ille homo 3 Sanctus Petrus. Petra Christus , Domus fides, ventus Diabolus est. Qui vero super arenam aedificavit, Iudas est. Arena siquidem sterilis. ai. S. Pautinus ad Sulpitium Severum Epistola s. TraditorIudas , qui recepto corde suo Zaboli spiritu mulieris unguentum Christi pedibus invidebat. verum proditor antequam proderet Dominum , perfidiam suam prodidit, quem non pauperum , sed furtorum suoruin cura commovcrat, & livor mentis invidae , ut unguentum illud , quamlibet pretiosum , Dominici tamen sanguinis comparatione vilissimum , pretiosius corpore salutari judicans , indignaretur in foeminam pie prodigam . quam ipse Dominus bonum in se opus testatur operatam , docens egentium curam esse posthabendam , sed sibi tantum , ut in eo Ostenderet , ut corde perverso fidei misericordiam praetulisset, cum fomes operum fides sit, &praeceptis
suis praestet ipse praeceptor , nisi quod in hoc quoq; filius perditionis ostendit, quam vilem C H RISTUM haberet, ut qui unguentum , quod supra CHRISTUM effundebatur, perire dixit, & ideo non est in pretio sanguinis CHRISTI, quia haber in edemptorem non potest , quem maluit habere venalim , 5 Jure commercio Vitae mortis conistractor excluditur , suo ipsius damnandus sudicio , quod triginta argenteis Vendidit eum , quem mulier , ut ipse taxaverat , unxit trecentis. Sed in hoc perversus . . ZZZZZ 2 quod
988쪽
quod ipsum vili aestimans Dominum, unguentum illud, talutarem nobis e us sepulturans praemittebatur , caro aestima-22. Nazianzenus stro. 27. p. m. 68st. Invidiae tabes prodia ctorem Iudam effecit. Haec S illum laqueo dignum exigua P cunia illectum proditorem feci r. 23. Hieronymuου Raptisti de la meta, Tractatus Evangelic, parte secunda, g. I . pag. 387. Non solum Judas impiissimus suit vendendo Christum , sed insipientissimus & stultissim . Erat Christus , in quo omnes thesauri sapientiae & scientiae
D EI erant absconditi; eratis, de quo Sictum est, nescit homon rium ejin. Iobi28. Is. Et iterum Sapientiae p. 9. Omne aurum in comparatione 'sius arena es exigua, ct quasilutum reputabitur a gentum in conflectuistis . Dccrevit Judas illum vendere, & tamquam mercem quandam exponere venalem. Et quibus per solvendum tradidit e In quo emporio cum vendendum exposuit 3 Abiit ad Principes sacerdotum ,&ait illis, quid vultis mihi dare &c. Vide insipientiam&stultitiam venditoris. Primo ille elegit emporium, in quo Christus nηlla aestimatione habeba- tur. Erat ille, ut dictum est, pretii ac valoris omnibus modis 'infiniti, & solus D EUS poterat iuste illum aest=mare , qui solus
verum ac legitimum ipsius comprehcndebat valorem, quem nudi Ia creatura poterat coprehendere. Si autem, ut dictum est, nesciehomo pretiu eius, multo mins illi quos excoecatos in Christico: . niti e Sc aestimatione tenebat ma Iitia. Secundo Mercatores illino quaerebant merco hujusmodi a venditore, sed ipse eam sponte offert , unde minori pretio erat aestimanda, nam ultianeae ac o latae merces a venditore vilescunt. Tertio, illi Mercatores eranet avari, imo ipsa avaritia, quos iam a longe Propheta Amos eo templatus dixerat Cap. 9. v. I. Avaritia ita capite omnium- Quarto crudeles, qui alieno damno minin e compatiebantur, tantummodo proprio commodo inhiantes, inde ad ludam propter proditionem discruciatum dicebant, quid ad nos Z tu videris
Tandem Judas non postulavit magnum Pretium, sed illis reliquit, ut sibi
989쪽
ut sibi bene vilium pretium impenderent, hoc iplo intolligere vΟ-Iens, cxiguum omnibus modis sibi exhibendum. Si enim quis
avarissimo mercatori mercem emcdam rogando olferat, cua sc-
linquit pretium ad sui voluntatem ita re, certum est, non nisi vili l- sinu in pretium accepturum , quantumcunq; sit pretiosa res, quam vendit. Quantum ergo pretium poterat Iudas ab hujusmodi emptoribus sperare, qui a vacillimi erant, S min, quam ipsis vendebat, non aestimabant, imo contemnebant, quam ipse ultro' eis offerebat, εἴ ut emerent, rogabant, pretium illis constituendi relinquenS. 24. R. P. Henracm syne Is, Pr.esca Ior Capucinus in Anny Ecelesiastico, Tomo 1. de Passisne DomΠλι, pag. rast fra Eit. Colon. mfol. . no io Z. Modus, quo usus cst Judas ad vendendum Dominum tuum, manifeste ostendit, eum tu ille latronem, cum abiens ad principes sacerdotum, ait ilIis, Quid vultis mihi dare, dc ego vobis cum tradam : Quis unquam vidit mercatoremetcposuisse mercem suam voluntati illius , qui voluerit eam cinere Z Numquid non diceretur hic elsc stultus, aut i atro, qui non cognoscens valorem mercis, quam suffuratus cli, comemus ellet pretio,quod sibi pro ea daretur Proprium est enim latronibus dicere , quid vultis mihi dare, & cgo vobis tradam mercem meam Ipsi cupiunt quam cito vel vili pretio illam tradere, veriti ne cum suo latrocinio apprehendantur. In hoc ergo Iudas ostendit se esse latronem cum Iudaeis ait. Quid vultis milii dare dcc. Quasi diceret
xis, non pot estis mihi dare sic exiguum pro eo, ut illum non vobis tradam ad hoc , ut de illo disponatis secundum beneplacitum vestrum. At illi constituerunt ei triginta argenteos. Judaei obtulcrunt igitur ei triginta denarios , ut ostenderent, quam pauci aestimarent Dominum nostrum, quod vehementer augebat iniuriam, quae irrogabatur ei. In quo mihi videntur Iudaei se gessit se erga Judam non secus ac se gerunt Domini erga servos suos, cum aifcrunt ipsis aliquod bonum nuntium ; a junt enim illis :ccce pecunia ad emenda tibi calceamenta. Hoc ego non adinveni , sed istud me edocuit Amos Propheta Cap. a. v. o. qui praedi-ZZZZZ et ccns Diuitigoo by Gorale
990쪽
cens venditionem Salvatoris peragendam a Iuda,& pretium pro . et illo dandum, dicit, quod veradiderit sustum pro argento, & pau-
perem pro calceamentis. 13. Alexander Ales in Psalm. quadragesimum, num . ro .fol. III.
facie prima , Iudae peccatum gravissimum esse propter 3. Rationes sci ibit, I. Quia Christus ei erat pacificus, vel ideo nequius . fuit eum tradere, quod notatur cum dicit: homo paeu mea, id est cum quo ego pacem habebam, licet ipse mihi non ita. II. Quia' familiaris, quod notatur cum addito : in quemθeravi, id est sperare potui, vel debui; significat etiam ulum communem eo rum, qui in suis familiaribus confidunt. III. Quia beneficus, unde dicit : qui edebas panes meos , ad litteram , unde dixit
Luc. 22. Ecce manus tradentis me mecum est in mensa. In primo redarguitur Iudas de infidelitate , in secundo de decept
otiis fraude, in tertio de seditione. Et notandum, quod propter multas causas Christus voluit tradi ab eo , qui videbatur eis amicus illius , Prima ratio est , ne homo ponat spem suam in homine. Jeremiae 9. Maledictus qui con dit in homine , vel qui ponit carnem brachium siuum. Secunda, ne homo se credat homini. Iohannis α. est aurem I E SVS non credebat semet δ'
sum eis . co quod i e Nomi omnes. Ieremiae in. Fratres tui, vel domus patris ιui ipsi ct am tugnaverunt adversus te , clamaverum ast Ie plena voce , ne credas eis, cum locusi fuerint ιιιι bona. . Tertia ratio cit , ut homo Christianus discat persecutionem :
sustinere , non solum ab inimicis, sed a domesticis. Johan. II. u es servin major Domino seo , si me perseecnιι sunt , etiam mos persequentur. Quarta est , ut homo ab amicis & familiat,bus sibi caveat, Eccles 6. Ab inimicis tuis sterare , vel ab amicis tuis , auende. Micheae T. Ab ea quae dormit in nu, e ossi claustra oris tui. Ibidem , Notite credere amico , uti notite eon
dere in duce. Quinta est , ut osten deret, quod domestici essicaciores sint ad nocendum. Gregor. Diabolus ubi se propriis