Vindiciarum Plutarchearum liber

발행: 1864년

분량: 239페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

locum limatum Sse et in hunc modum redintegrandum arbitratu eSt: ευ καὶ καλῶς α νι κρίνειν. Sufficit lenissima correctio D mi aris P οντα κρίνειν, quibuS ΡΡ0Siti

habent.

agendum.

Pag. 28. Adde similem locum Procop. b. g. II l . 147, 4 Γότθοι

dia Nonacris nominata terrae regio, quae habet in montibus e saxo lillantes rigidissimos humores. uae testimonia ad OStram cauSam appositissima Sunt. Eadem pagina ad verba ῶσπερ κηλίς τις πρόσεσrti', in quibuS TtςZonarae beneseio ae crevit Plutarcho, hodie eum recens Sina a lectione

Saneli Chrysostomi addiderim hom. I ad popul Antioeb. p. 335 53 i&ν

62쪽

Qui falso nostra aetate 80 iactant medici solo ad osντας vel oμοπαθουντας, eum quid mali Xperiantur aegroti, rarissime serpotiantur isSi a Plutarcho praeter alias quasdam res haud inutiles, non Sine Oluptate quadam discere poterunt, quatit altis dulci oula ipsorum doctrina in cana votustat d0fixa sit radicibus, quamque raeclare a puerint veteros in desiniendo prout plus minia SV Sumatur medicaminis effectu Verum

κηλῖδά τινα προστρίφωνται κτλ. Q p. 344, 8 εἴ τινας κηλῖδας ἔχομεν.

Pag. 31. Parum considerate Sumpsi fieri Oluisso ut excideri conpendium formulae καὶ τα λοιπά Vel καὶ τα Ιερα , Si quidem hac dicendi forma nusquam Sus esse videtur Plutarchus. Itaque aut scribae loeum conpendi secerunt aut excidi hoc ipsum καὶ τα ἐξης, Plutarcho corte Straboni nunquam Salis Silatum, ut magis lamen inclinem ad credendum versiculos ad intellectum loci necessarios sui lim omissos esse, cum luculentum in promptu si Similis interpolationis documentum apud Strabon om XV p. 87, ubi qua post Sophoclis vorsus Statim Sequuntursat infleola verba: χαὶ τα ἐξης κ αὶ μηρ0τραφὴς δε λεγεται, utpote insilicia octissimo exclusa Suni ab interpretibus. Pag. 32 adde Hrρεμεῖν ηρεμεῖ coniunxit eo Diacon. p. 13, 14, ησυχίζειν ηρεμεῖν . ChrSS0St. p. 436 20 ceterum verbi ρεμεῖ creberrimus est apud sequiore USUS. 9uod adem pagina de loco Alox. c. 58 o de Alox viri. S. sori. p. 454, ubi pro inopi τους τρωτους θαρρύνων mendaVi Toυς α τρους θαρρύνων, disserui, apti SSi me conparari potest cum loco inprimis notabili Procopii, Plutarcho plane colore temperat d. b. g. II, 24 152, 20 ἐπεὶ δε απανχες εν ῆ πόλει ἐγέν0νTo , των τραυμήTων ἐπεμελ0ὐντο. Aρζ0υ μεν οὐν τ βελος απὸ του προσωπου ἀφελέσθαι β0υλόμενοι ι ἰατρ0 χρον0ν τινὰ παλλον, Οὐχ or T0 ὀφθαλμ0ὐ νεκεν υν δ' οὐκ

63쪽

de hac re xplicatius alibi c0mmentabimur. Nunc exemplum promam. Ita quando soporata opus erit ossa, Si iustam quis cogn080ere velit medicaminis dilutionem, ne aegrotus scilicet acuta quam dicunt apoplexi corripiatur, haud inportune meminerit lut Symp. III, 8, 2 p. 56 1 και Γων πνωZέκῶν νιοι λαβόντες ἐνδοτέρω του με Γρίου, θωρυβωδέσΓερo diagίθενται' πλέον δε λοβόν1ες χνιοι, ν&θε Τουσιν Quod in diis distinctis litteris inpressum est, Reislii admonitione adiutus secludendum putaverim, utpote Orationis Coagmentandae causa

ab interpolator adscriptum, etiam in prOXimis quaestionibus nisi conisectura sallit multis ociis grassato Nam quominus dittographia invectum credam, inpedior insigni apud Plutarchum huius vitii raritate. Ac videtur sane hoc additamentum eiusdem fabri eae esse, id quam mirifica lectio cod.Vind. referenda Si in quae8tione x. I, 2 pag. i56 των ὁ ἰατρῶν τινας λέγει τοι πλέον Πι4ντας κελευε ιν εμ,iνJ, ε Ta Taν μέλλωσι κaθευδειν, ἄρτον εις μέλι καταβὰ φαντας ἐμφαγεῖν δοσαν, quae quo pacto inter se conciliari possint non video, vid0bunt fortasse acutiores Videtur autem, ne Ser ulOSius quaeram, indoctari nihil aliud nisi nasutuli interpolatoris animadverSio, qui cum e errorem imiSSum 8Set ἐμεῖν, Macrobi Menium ope recuperatum, Verba non benec0ir sentiebat causa adiectionis haec fuisse videatur, quod scriba mentem in libri medicorum versatissimi 110-tissima ista subierunt doυναι πιεῖν, sciret mimilia plurima, quamquaui ne ita quidem citra altioris vulneris Suspitionem

adiectum esse lateor. Statim sequiuitur haec tκὼς δέ που και αυι ν Γ περὶ

τον κροθώρακα ταραχὴν οιαν ἀκμὴν λύ , μαραίνεσθαι

φυχ ς. Disputat hic lutarchus de prodigioso quodam vini effectu, qui magis fortasse cuipiam videri poterit prodigiosus, quam quod linius crobri 0r vini potu mula adeo calcitratum inhib0ri tradidit Scilicsit prout plus minusve bibatur Vini, Va

64쪽

sit, nemo opinor ignorabit quicunque procnee Tων α πεπωκόεω expertu fuerit more atque licentias, et magis etiam pateScet, eum consRTAVeriS, quod Propertius cecinit d lingua adsiduo mero sepultu eorum, qui, ut lepido indicavit Athon. p. 80 τοσουτον πίνουσιν στε ζd Tot idίοις ποσιν 'στασθαι. Atque hoc quidem vini miraculum reapse veteribus n0n ignotum neque inexpertum fuisse , testatum facit praetor notissimum illud o tam op olpo Vel κραιπύλη την κραιπύλύν

καθύπερ ἀνανήφειν πολλήκις γίνεται τον μεθυ OνTa, Toν υχον τρόπον πῖ V VJ0ν ς αναπεινύν γίνεται χωνεσθίοντα, quamquam illo loco discrepans paullulum a Protea, qui in convivio Carani xclamasse dicitur: πλεῖστα πίνων πλεῖστα κευφρανθήσετGέ. Iam si a se ita ut dixi interpretare, non id0 quomodo recte stare potuerint: πολυς γαρ εισελθών Οἰνος το σῶμα συνεζέκaυσε και κατανάλωσε τ μανιῶδες ζ φυχ ς. Nam quid tandum est hoc, si multum hauriatur meruiniann Cum corporis inflammatione animi furor0m sedari Et quomodo haec congruunt Cum ei quae rOXime promuntur:

' Cons. Maerob Saturn VII, 7, 17 Addo aliud, naturali ration se ebrietali dulcedinem repugnare, adeo ut medici eos qui usque ad periculum distenduntur vino plurimo cogant vomere et post vomitum contra fumum vini qui remansit in venis panem offerunt melle inlitum, et ita hominem ab ebrietatis malo dulcedo defendit. '' Quod nasulio ros nostralium polores, quibu maiores haurire trientes non e6 pudor, pervolgato acumino dicunt pilos caninos Super stomachnminponere, quando eSternae conpolationis Xhalandae causa OVO Sumunt eSalbo cum salsameniis, quemadmodum in Carani synpOSi convivae perhibentur potasse ευμαρῶς, ῶσπερ ἀντίδoro ' ἐκ της ποοτ ας ἀκρα-

Τοπ0ροίας λαμβ νοντες apud Athon. V p. 130 c, quod alias dieitur pshλον ἔξωθεῖ ut apud Eustalli in Ananiam eic martyra p. 52, 12.

65쪽

pretari licet vinum corpori largius i lutum simulatque infertur furorem animi e stre fucit consumisque, idque non mediocriter firmar videtur ipso lutarchus in proximis, cum diei Gσπερ

μετὰ Πολλου σπέρμ&Toς ζρί διον κτλ. quod, niSi quiSPlutarcho obtrudere vult permutogoa, vel seri posse autumat, ut mirifica ista ostiola in testiculos vel Vesicam sese insinuaverit nescio quo modo, perinde atque Inula Cum qua salustri inconsulto hausta in stomachum immigrasse ibique ad Ximiam magnitudinem enutritas esse, serio olim edocti Sumus pueruli, etiamsi lutarcho concesseris aliquid harun rerum ignorantiae, de absurdo videri pot0St ut non mirer, Si qHi σπέρματος πιτυσμaro vel 1 Mazo corruptum credat

66쪽

quiui quo furente amoris ignes restinguere eorumque in vicum lumen atque fulgorem SubStituere Velint, Orpori Venuis statem, cuius adspeetu Oseundi adpetitus 118citetur, praeterire ivbuntur, ut omni quae iron corporis florem VerSetur voluptat soposita, multo iam diviniorem praeStantioremque Onsectentur animorum amorem atque Coniunctionem, qua Sapiuntia et reliqua virtutes pariantur. Haec quae latonicam prorsus resipere Vide doctrinam, in XpreSSn Sunt D αν πολῖς χρόνος εν, τό τε σῶμα το των ρωμένων παρελ

μενος τὰς φεις, καθορῶσι και συγγίνονιαι ι λόγων πολλὰ και πρήξεων ἀλλήλοις, αν περίκομμα ου κακου και εἴδωλον εν Ωῖς διανοίαις χωσιν. Quibus ut proba fiat sententia et singula octo coliaereant, promptiSSimum do admovebitur semedium ut scribatur καὶ πτονται οὐ θους και ἐξακούμενοι τὰς φεις καθορῶσι και συγγίνονΓαι

διαλόγων πολλή κτλ. qua ita liberius interpretari licet qui

' In hoc transcursu notabo δάκρυον ξάγειν dixisse Iul. Mor. p. 9 , δάκρυα πρ0άγειν Eurip. ph. A. 1550, εἰς δάκρυα Πρ0άγεσθαι paSS. Zon Amis. IV, 3 p. 314 4 coni. p. 318, 12 Ioseph Aniiq. Iud. i, , 5 μέχρι τ0υ δακρύειν προήχθησαν), δάκρυα εκφέρειν Pi Oeop. h. a. p. 7, 3, δάκρυον ποκινεω . Chrys do Babyla p. 245 5. Singulare ubi 0 δάκρυον καταλαμβάνει τινά apud Annam Comia V, 8 p. 62, 2.

67쪽

aequieScere adSuerunt, quando adscendere cupiunt ad diviniorem morem, unde Virtutem et bonorum sermon m fructum Sibi creare queant, ne voluptuaria denuo inrumpant imagines labor lictus quasi oculis, quippe Venere eorum quo amant adspeetu sepravatis, sanctiore adhibit amore medeantur necesse est, ut liborati iam ab omni corporis voluptate solam animi pulchritudin0m conssectari videantur. Sed a thou X- cursu rursus ad Symp0Siae me reseram. Venimus iam ad locum lubricum et periculosum, in quo veniam habebimus, si in detegondo mendo acutiores imus

quam in remedi adhib0ndo selicior0s. Logitur in libro VI, 3 2

lus Bussuma hori ch. Quaest. lut III p. 17 et I p. 26 in subditivi Aristot0lis Probi p. 332, 21 Paris. ίφα τοῖς

vel Tίζανον, 0i8hius 'Gλον vel iaciνον, Wyttenbachius clμμο Vel μαλλo coniciebat, quorum neutrum probo, 0Sterius lauditus reprobo Megiriacus doniquo adstipulante Amtoto Myλλον liminabat, quod unde inrepserit fruStra quaeres. Qui quod seλλo pro corrupto habebant, sesellisse eos videtur dicendi usus, cuius cum alii cis Schaofer ad Greg. Corinth. p. 52, 161 et qua conlucta habet Wytt0nbachius adllut de S. D. Vind. p. 13), tum exempla certissima ipse Plutarchus praestat Lyc. 17και προσῶχον ι πρεσβύτεροι και μῆλλον, Age8il. 13 χρ τοτω καιρτ και ἄλλον. Ac fuit Sane quam maximo quod pulveri maiorem quam terrae vim absorbendi humores ad- Scripserit. quo accedit, quod tria vi videtur ita commemoraturus fuisse Plutarchus, quin in pr0Ximi participium pa-λαμβύνουσαν plurali iumero esserendum fui88 iure suspi-

68쪽

- et coris. Multo magis mira Videri debent a μιγνύμεν τωνυγρῶν, quibus laudat, qui probabilem sententiam extuderit. Nam neque Si per grammaticam liceret, humores qui mis00 tur torra et pulveri commode dici possunt iubsorberi, neque probabili0r orum interpretati videtur, qui humores terrani pulveremque iningentes intellegunt, quod cur dictum a dfirmentd testa vel cinere bibulo Plin. h. n. XVII, 3T quando siccitat continua immaduerint imbre, mihi quidem inconpertum est. Coniectandi Si copia datur, crediderim ha0 in hunc

furin 1110dum a lutarcho prodita esse: Gσχε εξω γ νορῶμεν καὶ κόνιν καὶ ἄλλον τα Ἀμενα ων γρῶν ἀναλαμβάνουσaν εις εαυτὴν καὶ φανίζουσαν. Hoc autem VRΘ-sidio admisso sententia longe optima emurgit 3900 suis deni intenditur, quod libus in stomuo m inlatus nuturuli suu si citato

conligit isto sitque, rebus Mernis terram et inerem strictSphreis timide in se recipere utque tolere videmus. Itaque rei cardinem versari vides in conparatione rerum adeo Sitientium,

ut quicquid accusserit humoris, dummodo non inundet, Vide BbSOrbeant. Verum nim vero conparatio corporis sitientis cum terra et inere siccitate XJhaustis, tanto magis adp08ita videri p0terit, quoniam ut ames corpori alimentorum XΡetendorum evidens Xistit causa, ita terra avide esurientia quae coelestes quasi cibus si in Ρlin V n. XVII, 2 cibus horum imber imoque cineris commemoratio prorsus abhorret Veterum re agraria eis Didymus p. eop. XII 4 βελτίων κόπρος π νύων τοὶς λαχώνοις τέφρα coul Colum II, 15). Quamquam κόνις etiam Simplieiter qui dictum putar p088it de ut Vere, cuius quis fuerit usus in agricultura, discimu nTh00phr. h. l. II, 7, 5 G00p. III, 10, 2 lin. i. n. XVII, 49.

69쪽

SkiuS, Sed nemo obtumpseravit. Ea demum recte contrarininter Se referuntur. Cfr. Quaest natur. . t e, ubi VeSad ling0ndum salem adsu0fieri narrantur D Πείρος νεκ& H

ciendum putabat ρρω νυοῶν οὐ σι υμξP. Ac videntur sane in hac Structura scriptores eandem constanter tenuiSSerationem, quam sequutitur in notissimis illis πόρρω iraι

70쪽

cebant otiam nullo observabili discriminae aωρ χων νυκτῶν, rarissime ἀωρὶ νυκτός, veluti Sogom hist eccleS. VI, 12, in qua tructura, ab Antiphonte incohata Byzantii essu Se X- Sullant, omnium maXime Procopius . . p. 315, 6 p. 390, I0ann. Cinnam. p. 269, 3 p. 274, 14 coul L00. Diacon. . 39, p. 52 18 p. 113, 1 p. 175, 8 ρτι τῶν νυκτῶν δωρ p. 13, 5Ρ. 146, 13, Semper praemisso articulo, ut apud rOSae Orn-ti0ni Scriptores si quando inseratur in articulo magi describentium vitium quam scriptoris agnituri imUS, . g. apud Procos b. g. p. 409, 20, ubi hab0 ἀωρὶ νυκτῶν pr ἀωρὶ τῶν νυκτῶν, quod lim fortasso diligentius sexcussis codd. Verum eSSe adparebit, quamquam in tanta recentiorum inconstantia lubricum est severioribus os adstringor velle legibu8; ωSὶ νύκτωρ Onimigerunt Aristaenot. II, 19 thalaris opistes. 8

000p. b. g. IV, 29 p. 611, 22 Sedis longius his minutiis,

qua nemo austi eXhauriat, immorsemur, oratio desinat in loco Symposiacorum. Ad quem defendendum nihil aptius eadem Synt i conformatum afferre possum, quam Aesch in Ctesiph. 122

quamquam non ignoro hoc ipsum utpote neque Aesellineum neque omnino graecum ab Hamahor in Mnem. 1859 p. 13 est. Franke raes ad Aesch. d. ait. p. XXII suspectatum fui8Se, cum Scribendum proponeret dζω πόρρω τqς μέρας ν 0ς, qua emendatione carer licet, si participium oυσζ ab aliena manu accessisse statuas Ut nunc est res, cum ViX certo dicas, quibus finibus scriptores senescentis OtiSSimum grRecitatis hanc dicendi formulam circumscripserint, in utroque loco tenenda videtur codicum sectio, cum praesertim nondum suppetat exemplum locutionis Ad' ὁ πόρρω ζς μέρας νVel etiam oνιος ad analogiam atticae consuetudini consormatae, cui proXime accedunt haec I 0copiana . . I, 18

p. 93, 1 ἐπεὶ ὁ πύρρω ν τῶν νυκτῶν. I, 10 p. 50 1 πειθὴ

SEARCH

MENU NAVIGATION