Joannis Dallaei De duobus latinorum ex vnctione sacramentis confirmatione et extrema vt vocant vnctione disputatio

21쪽

dulse Aurelianensi Amalaris, Rabano Mauro, Va ido, Stras

aete, Pseudo-Alcvino. Tum receptum ut bapti Pu buchrismarentur ; prius apresbytero, mox ab Oscopo ; ab hoc in fronte , is usso extra frontem in vertice. Ratio discriminis dr origo. Tum tiam inuentum, ut ad Eucharisiam etiam non ab Episcopo chris

matus admitteretur. Causa nouitatis.

Cap. XIII Chri attonis nono saeculo receptae tria ab hodierna Latinorum discrimina quorum secundum quod una cum manuae impositione administraretur; tertium quod ρ baptismi caerim .ia haberetur. Vtrumque aduerso immanem Petri Aurelii peruia cacium valide probatum p g. 38s.

p. X IV. Eionum noni saeculi ab hodierno Latinorum inuituto discrimen; quod illius memoriae Patr unctionem episto siem eandem esse putarunt cum presbyterati. modo accipienda sine quae de vi huius riti dicunt. pM 39I,Cap. X V. Expenduntur, ct adnoni saeculi usum referuntur Iocae uolarum quae Ioanni II I. Damaseo, Eusebio, Melchiadi, Cl menti, Urbano, o Fabiano, priscis urbis episcopma nequi mo - . pinore circa noni saeculi initia affictae sunt. pag. 396. Cap. XV I. Ex eadem biothes explicantur Fusserti Carnotensis, Petri Damiani de undecimo saeculo, isonu er Gostridi de duodecies Mo tetiimonia. Honoriis, Ruperti, o Hugonu dicta. pag. 4os Cap. XVII. Arnoldi Bonae sienses dicta C priano falso astina expenduntur. Petri Lembardi sententia. Dis talisnu de Chri m mconclusis, tet, ID.

22쪽

' De Extrema Vnctionta,

. LIBER PRIMUS.

Cap. I. Praestio , operis argumemum se partitis. Aduersa rum de Extrema Vnctionesententia Tridentina Synodi canoni definita. 'Cap. II. Aduers oram de hoc argi mento lites: deque uncti nis materia , forma, e , esectu, nomine, nominisique ratione discrepantes interse opiniones. 3.Cap. III. Aduersariorum interse pugna de duobus Novi Te menti locis, in qui ι mentio sit in Zionis ex oleo: Marci s. I 3. Ur Iacobi s. i . Is. quorum alij neutrum, alij utrumque, alij arterum tantum ad suam unctionem pertinere contendunt. Tria dentinorum abskrda in hoc argumentote alia. pag. 9Cap. IV. Explicaturlocus Mare. 6 i 3. soluitura*-entum quod hincMaldonatipro extrema unctione petit..Cap. V. Vindicaturno Ira Marci expostulo a Maldonati obiectiunculis, eiusque sententia es, rebus iras, ex Be armini o aliorum de eodem grege te motu, ac rationib/u restaritν pag)7.

Cap. VI. Soluitur caeterorum aduersiriorumpro extrema 'nctionee Iac. , ductum argumentum, Arionem Iacobom plane eandem

se com Apsolica de qua Marc. 6. Exponitur Iacobilocus, onfra expotio Caietani sius testimonio confirmatur. pag.2MGp VII. Soluantur ac resistuntur septem Be arm obiectiones contra nostram Iacobaei loci e Vositionem. pM:6.

Op VIII. Demonstratur unctionem Iacobram alienam esses ab extrema aduersariorum unctione I. arg. indesumptum, quod hac ad animum pertineat, in ad corporis curationem reserebatur Vindicantar a Belga Osrophis verba Iacobi tali xαα,ονῶ Cap. t X. Idem probatur aliis rationibA 2. inde petita, quod I

cobin iis,quos inungi vult, peccat εrum remisitoneruo ab ut e

23쪽

contionato postisetur, 3. indesumpta quodIacobaea et mo nonsolis moribundis, sed , uibu is in mis admini abatur, quae ratio a Bel min. obiectioniblu vindicatur. . Caietani quod plures sacerdotes induci iubeat Iaco . s. ivdeducta quod Iacobus ni hil dicat de eo in quo futu est proprius unctionis extremae finis. p g. 6 Cap. X. Resistitur Belgarmini pro extrema unctione ratio, indes petita, quo diuisaeprouidentiae fuit suis Desibus de aliquo egres sus exitus ex hac mortali vita sacran euto, proficere .

Cap. I. Demonseraturnusio in usu apud veteres fuisse exire is, unctionem. i. ratio ex eo ducta, quod num eius mentio occurratis omnibus, qui plurimi supersunt, secuiat ac tertij seculi libris.

a. quod ne quarti quidem saeculi Patres eam memorauerint, dum accurat sic t Chroiana Ecclesiae insitura, risi , sacransenta e- , narrant, Miserunt, explicant, ut Epiphaniuae, Dion, Pseud Areopagita, Clemens Romanu Augusti T. pM6s. Cap. I I. Idem 3. probatur exeo , quod veteres sex priorum se culorum scriptores, dum piorum mortes describunt accurate, ut Consantisti, Helenae, Anton , Athanas, Basilliti, Gorgoniae, ὲ nusiam extremae unctionis mentionem faciunt. Plurima exempla adseruntur. Beaarmini cautasatio reiicitur , ac sese refellitaripsi. 66.

Cap. III. 4. Ratio inde ducta, quod quinti saeculi, o se emtium ad nonum certi dr is Hiati scriptores, qui in describendis

piorum o sanctorum hominum monibus,sium ae ab iis Eucharistia sapit me meminerunt, extremae unctionis susceptae nussuro Ius meminisse reperiuntur, quod allata ex omni ista antiquitate mago exemplorum copia i fratur ac confirmatur. Soluuntur paucula, quae contra obiici posse videntur , praesertim de novos

culo.

C. p. IV. Ratio s. inde ducta, quo paenitentssus 'in exitu ve sansibus nusti veterum ad nonum saeculum extremain unctionem 1

24쪽

deinceps vixerunt concedunt. pag. '9. Cap. V. Ratio 6. inde ducta, quod apud veteres nihil eorum o currit, quae de extrema unctione, nunc o nuper apqd aduersarios ἀθatantur. Ratiis . quod Ecclesia e thiopum non agno

scit unctionem extremam. SI.

p. V I. Observentur tria quaedam adhanc dissutationem perti nentia. Euorum t. ac praecipuum eis apud veteres diu mo isse miraculo am in 'mo rum unctionem: quod luculentis exemptis ex pristibu septem saeculis petitis confirmatur. Ab ea ortam esse extremam υnrisionem. 2fuisse a dueteres is aliam unctionem ab extrema alienam e um , qui ab haereticis bapti ii. 3. esse dralia, nouem ab hac itidem diuerse . .

Cap. V II. Soluunturquae ab aduersariis pro extrema unctiorie ex veteribuου asseruntur. I. de benedictione olei ex clemente dyssa. suo. Σ. ex monsio Pseudo Areopagita. 3. ex .Origene . . 'g. 9oCap. VIII. Soluitur: . aduersarioram argumentum, ex Pseudo. Hicenu Coonibus. V ex Ch seu no. peti . Cap. IX. Soluitur 6. aduerVariorum pro extrema uni Done ex e Innocentio petitum argumentum. Locus explicatur , ct adue sarios retorquetur. pag. 97 Cap. X. Reiiciuntur ex hac dissutatione, supposititia , quaeaauem sari j os . loco , velut ex Augustiis aserunt... Dc---sraturque , ct rationibi is ipsorum aduersariorum testimoniis, Augustini nequaquam esse eos libros , ex quibus ista petita sunt. IX. ex His vere Augustini loco nihil pro extrema unctione 6 cludi Cap. XI. Septimo Christiarus seculo occurrere sectionem insi

morum ex oleo ,sed ab extrema aduersariorum longe Uiuersans, quarumvis non deserui e tantum L orantium I ad sanitatem tempera, am, Mon adnvoriendam comparatam. maeeiud videam tur origis se occaMnes. - pM ita

Cap. XII. Ad istam nuper descriptam unctisnem periincre locari Veii , o Sermonu de tempore apud August. 2IS. qucm adeo m

25쪽

esse Augissim , ut ei aucto etiam possitigium vixerit, dem-sratur. Frustra,farsque haec loca ade emam unctionem to . heri ; cum ea quae his locis memoratur, unctio, quom is infirmorum, ' a sanitatem corporis recuper dam ferit , c tiam a laticis rite adbibita fit. pet. Us-Cap. XIII. mae ex Damasceno , sed falso . ex Beda vere la ιυν- 'tur eodem pertinere, o impudenter ad extremam unctionem trahi. pag. It 6. Cap. XIV. Expenditur . Duini nono saeculo denati locus. Ali nam esse ab extrema, quam isse memorat unctionem, iam raptane eandem esse cum iEa, quam in septim' saeculo notauimm idipsum tum ex veteri Menata, Codice qui ann. Domin. 763. scriptus Gregoriani sacramentari, titulum praefera, ex ordine R manos edemonstratum pag. Ii9 p. XV. Eodem pertinere adeoque ab extrema unctione aliena esse, q ae iisdem temporibus scripta, ad hanc perperam ab aduersariis detorquentur testimonia , capitularis anno Domin. 8ΟΣ. diti, Concit. Cabilon. Σ. ann. Dom. 813. habili, Aqui gran. 2. AE. Domin. 836. MAAU. ex Burchardo, Moguntin. ann Domin. 8 7. Vormatiens ais. Domin. 86'. Herardi Turon. anno Domin 8J8.

A bardi, malaxij, qai Hr ipsim saeculo floruerunt. IBoram unctionem is ante Greharistiam ministratamDisse, o quibusvis

infirmis datam , in exitu venpositis, minime datam. pag. I 2 . Cap. XVI. Eandem Ham vnmanem ab extrema diuersam, Griam decimo saeculo mansisse, ex tribus antiquis Menardi libris sese

docetur. 8ag. I28.

Cap. XVII. Superiora con tantu rex iis,quae Cassander insisquoque libris manuscriptis inuenit , ct obseruauit, partim etiam aliorum confessione, ut Matthaei Galeni, veteris Scholiastae ,Dion Ab, Cusani,Maldonati, or huius obiter impudens superbia notatur.3M I I. p. XVIII. Colliguntur veteris i iusseptimo saeculo, o secutis

Utatae viationis ab Era ma recentium Latinorum disserentiae,

in ne forma , susecipiente modo, ordisci ministro, Ese denique

nomine, pag. i Cap.

26쪽

Cap. XIX. toluuntur ιγνε ex oecumenis, Theophiam , Petra Da, 'mian υndecimi saeculihominibus , pro extrema unctione runtur,. . doceturque ea ipsa quoque a verioremseptimo securo v tam

Arionempertinere .

Op X X. Sensi seculo ut videturi duodecimo immuratam istam

veterum unctionem in extremam tandem desiisse. Causo ore so mutandi. Extrema ab Eugenio ann. Domina I 39. Et nupera identinis p remo confirmata. 3M. I 3 p. XXI Soluiturquod de Graecorum recentiorum consensu obi est ΓMarminus: o demonseratur neque quicquam conesurire pro Romana unctione neque sane verum esse inqueviresumit. Muiati ex ac paene immanis Graecanica unctionica Larina diuersitas fuse explicatur. Cap.X XII. Discutituracdisoluitur eorum obiectio,qui queruntur quod unctionis, non nouitium tantum apud Romanos abusum,sed

veterem etiam qualem septimo saeculofuisse concedimus, et sum sm lstiterimin, 1 anaerio Graiij ratiunculae res tantur, Gregorij de Ierusia nisus achphisice difflatur: μή conclud iurialis

28쪽

LIBER PRIMVs.,

C A p v T I. FAMAE o quale sit Consimiamnu apud aduersirin Sacramem tum. Id ex chri male conuare ab Epistopo confecto,

o a seis Episcopo admisistrari.

YNoovs Tridentina quae de e teris Ecclesiae

Romanae sacramentis fiase, ae liberaliter egit, Confirmationis materiam pares ae jejunὰ admo dum postrina it. Satis enim habuit tribus ana thematismis eos ferire , qui vel eam rerum ac proprium Sacra ventum este negarent, vel qui hrisinati virtutem v ain tribuere id in Spiritum sancttim iniuriosum esse .dicerent, vel qui denique ordinarium t iurnsis ministrum ηρη selum Discopum, sed quemris simplicem iacenes se contenderent. Ceterum quid sit illa sua Confirmatio , S qui bus partibus constet, quibusve effectis, aut finibus censeatur , quae in aliis haud indiligenter persequi silent illi Patres, euris fortas legrauioribus occupati, planEpenitusque praetermiserunt. Gnosim pensius decet in investigando ae explicando eorum de re hac tota dogmate versari ; ne si ignotum aut incompertum si id ipsim de quo sumus disputaturi,omnis exinde disputatio obscitra ac tenebrosa neces larib essetatur. IQuo loco cauendum inprimis moneo , recentiorum fraude, qui ritum hune suum eum & ab omni Dei Scriptura abhorrere, & a veteris etiam Ecclesiae institutis non parum discrepare intelligerent, . eum, non qualis apud ipses ex publico Ecclesiae Romari usi, litabrisque ritu ibus peragitur, definierunt, atque e presserunt, sed qualem ipsi ad disputationis suae compendium esse optarent, d seripserunt. Atque in hoc uti mero est Matth us Galenus, qui con- in. δει δfimationem in ipsis sitae disputationis exordio definit. hoe modo, ιε.

29쪽

in Repoitat. in . d. . q. . catech. Trid. de confirm

impositi onem, benedictionemque cuique pro sua capacitate infungatur spiritis Sanctis. Ille unctionis qui dein, quae utramque apud istos in hoe negotio paginam facit , nullus meminit ; impositionu manuum, quae in hoc istorum ritu vel nulla , vel certὰ obscurissima est, diserte meminit. Nimirum homo callidus in Scripturis manuum quidem impositionem inireniri , unctionem vero nusquam occurrere scies bat ; Itaque mature sibi consulendum putauit , remque suam sic in- uertendam , atque epingendam , ut ei aliquod ex Scripturis praesi dium parari pollet. Acumen hominis laudo; fidem & candorem,&Dialellicam ,kυβιι, , desidero. Simplicius & explicatius agunt cholastici, & quotquot ante istas nobiscum exortas controue fias illo studio vacui vixerunt, quo nunc incensi feruntur Romanarum partium Theologi. Petrus de Alliaco Cardinalis Cam raeensis 4; Confrmatio est inquid ructio hominu viatores , viri scialicet vel mulieris, nec actualiter nec habitualiter dissentientu, facta in

fonte in iura crucu cum chrismate ancti cato, ct hoc a ministro id

neo finitii cum intentione detira' inungente , certa verba profere te, ex institutione Dei signi cos unctionem anima per gratiam roborantem ad confitendum cum fiducia fidem Christi. Ioannes Maior Confirmatio est chrisina sancti catum , quo Episcopus inungit regeneratum m ponte , ad cuius inuocationem Dein dat robur accipienti

sustinere in publico fidem. Mitto caeterorum. eiusdem modi de finitiones , ut Gabrielis VScoti L& aliorum , aperias, & aeriir tas ; quas videat qui volet septima distinctione libri quarti sententia rum. Neque quicquam, quod sit alicuius momenti, vel in do hic na,vel in praxi ab illorum temporibus quod ad hoc Confirmationis

Sacramentum pertinet, apud Ecclesiam Romanam immutatum. Consentiunt enim etiam Eodie omnes materiam, quae totius rei veluti sundus est, esse christia. Cisima autem appellant, non quod vocis etymon prae se sert) quodvis, sed Orti ae definiti generis vii

guentum, ex duabus , olei scilicet& quidem oliui, ne erres, balla inique speciebus una mixtis, certaque inter se ratione tem ratis con sectum, ac concretum. Ac ne hoc quidem satis est, ut sit eius legitimus in confirmatione usus. Insiper enim requirunt, ut id vi guentum antequam ad hoc mysterium assumatur, fuerit eodem

anno non a Presbytero, sed ab Episcopo, certis quibusdam , iis quo neque paucis, neque profecto contemnendis ritibus, ac caerim ni is consecratum quod ab iliorum Episcopis quotannis peragi stalet, seria quinta maioris hebdomadae in orna ut vocant) Domini. Primb enim Episcopus paratas olei ae balsami species variis oratio-

nibus,m & signo crucis, denique de benedicto suo halitu, suo at

30쪽

Dx CONFIRMATION T. 3

inatu aeeuratissimξ sanctificat; Tum ita rite consectum elitisina ipse eum presbyteris religiosissimE& quidem his verbis salutant, Aueso tutu chrisma, ei scilicet de noua , in quam commodum euectum est, dignitate , benigneae prolixe gratulantes. Hoc demum chrisma est, quo confirmationem fieri ius, sesque est. Si aliud unguentum adhibueris , puta vel sine balsamo oleum, vel sine oleo balsamum, vel aliam de pinguibus &oleosis speciem , vel hane ipsam olei miraturam, sia vel a nemine, vel certe ab homine non episcopo , mysti eis illis ritibus consecratam, atque inauguratam; tu vero nillil egeris. Atque haee quidem est Romanae confirmationis materia ; tanto mysterio dignissima; quippe &ipsa Iam oue putes quibus. uis ministris vel destinatam, vel per arcanas tam multorum myst riorum ambages paratam hane ruisse speciem. Non aliis , quam si inmis Sacerdotibus, id est Episcopis, rem sanctissimam usirpare,& ad confirmandos Christianos adhibere licet. Non Diaconos , ae te presbyteros quidem quamquam hi suis precibiu corpis ipsim Domini confici plurimum glori .nturi non ullos denique ex toto Sanctorum hominum grege, praeter Eriscopos , totius ordinis apicem, fas est hoc sacramentorum Ecclesiasticor im .veluti culmenae coronidem eontingere. Sed neque hi Hilgaribias caerimoniis, aut illotis quod aiunt) manibus rem adeo sacram , ac tremendam peragunt; verum, quod & suarum insularum maiestate , de ipsius materiae Sauctitate ac religione diguum est, magna omnino mysteriorum mole, ae Pompa ncramentum hoc consciunt. Principio, qui confirmandi uint, eos a patrinis , aequE ad in bapti mo , sisti, atqueoEςrri Episcopo decet. Hie exceptos variis ac satis prolixis orationibus veluti expiat , de ad confirmationem comparat, Tum sacro suo cliti sinate in figuram crucis ducto in fronte inungit. & quidem non

euiu sitis digiti, ted pollieis ipsus ministerio; simul haec verba silentania, quibus ipsam totius mysteri j sormam contineri definiunt, elata voce concepta pronuncians; Configua te signa crus , ct confirmo te chrismate alutis, is nomine Patru,Filrict Spiritus Sancti. Ita lite viti

& pacem dat, S alapam , sed leniter in maxillam iniri not. Sed de frontem , post amesuismate illita est, Alba obligare solenne est; quam alij post septimiun , alij post tertium diem , alij statim exsoluunt, ae deponunt. Huc & illud accedit, quod septem inde diebus confirmati eaput , vel frontem lauari apud istos religio est. A j junis 5 dari & accipi confirmationem morem olim si se scio; Nune an idem quoque usus maneat , dubito, Certe ex istis video, qui negent. Quo & illud accedebat, quod ut ellet sacrarior ritus huius religio, non alii scrὶ diebus, qua' in Sabbati; o Paschae, ac Pente-

A ii costes