장음표시 사용
51쪽
potitum, ae constitutum suisse eo, quo nune est, loco; sed ab ho minibi is exortum, paulatim, ut caetera humana, incrementa cepille, de auctoritatem a tempore , M a docentium industria,& studio tari.
C A p v T I V. inultos ex ipsis aduersariu diserte negasse a Chri otum fuisse tuum hoc Arimatis sacramentum. Diuerse
Theologorum eadere sententiae recitantur. ATque id quidem quae plane admirabilis eth vis veritatis, etiam ex
iis ipsis, qui hoc pro vero sacramento Christianis obtrudunt, non pauci nequeignobiles viri agnoscunt ac tuentur. In primis enim Alexander Alensis, vir doctissimus , Theologorum Scholasticorum paene vetustissimus, Thomae & Bonaventurae praeeeptor , an. D. 72 s. mortuus , negauit hoc, quod nunc apud Latinos in viii est, confirmationis sacramentum , vel a Cirristo, vel ab eius Apostolis institu tum fuisse, idque in Summa jussit Innocentij Papae IV. scripta, atque edita, quam tarminus egregiam O copiosi unam esse dicit, apertEdefendit his argumentis; prinid quia non legitur in scriptura, quamuxel confirmatio instituta fuerit 1i secundb, quia neque Christus, . . neque Apostuli usi sunt hae materia, neque haeserina, sta ibi a maianuum impositione. Vnde ita concludit, Sine prcadiciὸ dicendum,quod neque Dotninus hoc sacramentum instituit , neque dispensuit; neque si loti. Ae Apossos quidem vim ae robur Spiritus accepi se in. Plenitudine ; adeoque confirmatos esse eonfitetur; sta ab ipso spuritu S. immediatὸ sine ministra, ct sacramentὸ, de ipsis deinde pariter quoque sinὸ sacramento confirmalle. Post lutin verb Apostoli lacet si ae bases, defeceruat, hoc est terris exempti sunt , tum demum iustit rum fuisse hoc Sacramentum Spiritus Sancti instinctu in Concilio Melde se, quantum ad forniam verborum , ct materiam elementarem, cuι etiam inquid virilis Sanctus contulit Virtutem sanctificandi. Soto in alios, Aurelianensi Synodo hane institutionem tribuisse, non Meldensi Bonaventura, quemPonti sees Romani ob singularem sirictimoniae opinionem in suorum coeli tum album retulerunt, hane praecept ris sententiam ipse quoque secutus est'. Valentianus ait hane isto-xum opinionem omnmo falsam esse et jam ρο sttot alias Ecclesiae res
rationes esse Mane erroneam , ct haereticam. En ovibus verborum s x eo, stulis, veterum, etiam eorum quos ut coelites habent, atque colunt,
conspersant noviiij Ie uitae: Neque quidquam ad isti
52쪽
Dς CONFIRMATION C. valet , quod subjicit; Itaque sinquit uarens in eodem tempore res t
ad i. Primurn, quod ait Gregorius, istos Alexandrum eoden tempore refutaste; qui tare id potest, cum uterque Alexandro non paucis annis Iunior; alter etiam ejusdiscipuli is silerit Z Tum, quodpotissimum obseruandum est, neuter Alexandroram sententiam luereseos insimulat ; uterque quid sibi magis placeat , liberξ quidem, ut in scholis moi
est,sed tamen modestὸ , ae ciuiliter, non ut iste nune Iesbira , petu lanter, & in aduersarium contumeliose, edisserunt. Adde, quod nuper dixi, hane communis praeceptoris sententiam, si Thomas repu- diauit, secutum esse iii lem temporibus Bonaventuram, Thomanuhilo vel sanctitatis fama, vel ingenio & eruditione inferiorem. Sed de Iaeobus Cardinalis a vitriaco paria cum Alexandro , cuius νοι fuit, & sentit, & sci ipsi planissimE , eum de Confirmatione verba iaciens , Hoc inquit sacramentum institutum est, partim ab Apo sto- Wa- occi
D , quantum ad inaniis imp itionem, partim ab Ecclesia, qttantum ad
unctionem chrismatis; quod non legimus 'solas fecisse. Quin & Aureolus saecillo sequente, tametsi interdum aliter , ut pauit, post dieam vel definiat, vel certe definire videatur , idem quod Iacobus a Vi- ictaeo , his verbis seripsit; sa unctio sinquit per gratiam , qua est in .d.'.q. sensus Spiritus S. in f v dono, in primitiua Ecclesia, scilicet tempore Apostolorum, communiter flebat in duabus Inis, scilicet in apparitione ignis ' 'descendentu, is dono linguarum : Ecclesia ergo, quia non semper potuit talia habere signa idcirco congrue instituit signa communia pro omni tem- 'pere igis tuas correstondentia. Talia sunt oleum O balsamum. Vides ut , iste quoque huius faciamenti institutionem , quantum ad chrisimam unctionern, Eeselliae tribuat; plane ut Vitriacus i Quod ipssim pros eho voluisse videtur Eugenius iis verbis, de quibus , quod a Bellar- mino & Coninli vexentur, alibi, dicendum erit; Ioco autem idiu, vi nus impositionis laa scilicet utebantur Apostoli) datur in Ecclesia comfrmatio. Ille sitam confirmationem, id est clarismationem, eum apertὸ opponat Apostolicae manus impositioni, euidenter Aeostolorum esse negat, Emesae adeb, in qua datur , esse assirmat. Gai par Contarenus
cardinalis, vir silperiore feculo doctissimus, idem sensit; nisi quod chrismatis usum, non Ecclesiae simplieitet suae, sed Apostolicae tr ditioni tribuit. Nam postquam huius sacramenti signum 4nitio usa ratum in linguis igneis situm fuisse tradidit, continenter Eaee ibjicit; a quo Spiritu docti Ecclesia ex traditione Apostolorum , materiam huic sacramento accommodauit non enim decet diuinam sapientiam , ut
Huper o ubique miraculafaciat qua maxime o ignea lingua, o sonu stiritus significaretur ;olciam scilicet, ut ipse mox explicat, balsamatum, id est tartuna. Paria istis Conradus quoque clingius docet in loco,
53쪽
qui inta alibi describetur. Certe ante exortum iracundum istud , ω rabiosum Theologorum genus , qui millo discrimine pro haeresibus habent quaecumque ipsi non probant, apparet apud Stiolasticos It beram , atque ut loquuntur) opinabilem sitis te Alexandri sententiam , perinde ae oppositam. Vide ut veteres de his agant ;Thomas;
Circa institutionem sinquit huim si amenti est triplex opinio. Qgitimenim dixerunt, quod hoc sicramentum non fuit institutum nec a Christ,..
nec ab Apostolis, si spostea procesu temporis in quodam Concilio. A r ra dixerunt, quod fuit institutum ab Apsolis. Sed hoc non potis esse; quia instituere nouam sacramentum pertinet ad potestatem excellentiae, eme competit soli Chium. Sic ille ratione opinionem quam non probata. ferit ; de haeresi nihil, omninoque squod virum honestum d grauem deceban conuitiis abstinet; Neque aliter Gabriel , vel alij, qui Alexandri placita improbarunt. Ex quibus videre est illorum tempori bus E seliolis Latinoriim hane sententiairi non magis, quam caeteras
de eodem argumento exul alli. Aureolus sedate ac grauiter rem t
tam se explicat; Restat dubium inquit de iustitutione chrismatu, quis scilicet instituerit, utrum Christus, an Apostili, an Concilia. Restando ad hoc, quod magis es veri initis, quod farrit institutum a Christo, ν An Au , quam a poserioribus Conciliat, Nimirum hoc ei persuadebat Dionysii, quod hie deinceps describit testimonium. Tum; quod si
inquit videatur nou esse rationabile, quod Christus justituerit , viditur tamen probabile, quod ιrad institueriint Apostoli Spiritu S. suggerente. Ita ille primam sententiam secundae ac tertiis praeteri, ut secundam pla-nὸ cuiusque arbitrio permittiat; quinimo & primam a rationis thecie abesse innuat ,& tertiam caeteris duabus postliabeat, non quod eam erroneam, harcticam , plane falsam quibus elogiis eam cohonestauit Gregoriusὶ sed quod minus quam priores duas , verisimilem esse censiat. Ita autem censetvna Dionysi auctaritate adductus; quam si utpote scriptoris recentioris, ae suppositi iij nullam esse , quod nos. seimus, dididisset , haud dubitandum videtur, quin tertiam illam opinionem aliis antelaturus fuerit. modo verb haee Aureoli dicta eum iis eonciliari possint , quae nuper ex eodem attulimus, hanc ipsam sententiam, quam nunc minus probare videtur . constituentia,nostruin non est indagare. Fortasse hoe ultimo loco obri maris nomine intelligit, non huius praeelia sacramenti materiam, sed totum ipsum sacramentum , quanquam ne hoe quidem mihi plane si .ciat. Thomas, fateor, multo vehementius, multoque validiori ari
te Alexandri sententiam quatit, hoc quod obij est, quodque ab omni hodie Romanorum hominum schola areiE tenetur, ae defenditur solius Christi esse naua sacramenta instituere. Hoe sanὸ ut verissiariis rid esse agnosco , ita eam vim , quam putat Thomas, habere nego , ve
54쪽
Dg CONFIRMATION r. VIrrobet sellicet hoe confirmationis 'uod dicitur) saeramentum a Domino Christo fuisse institutiim. Prose s res sine studio pem
setur , apparebit de praeceptorem & discipulum, verum aliquatenus vidisse; utramque eius partem minus percepisse , eoque in errores, quamquam diuersos, inductum esse. Verissimum enim est , quod egregi d prosteri ausus est Alexander , hune quem isti nune habent, coniirmationis ritum. neque a Domino Christo, neque ab Apost lis suisse unquam insticulum. Res clara ex Scripturis ; & dum iis si-tisfacere conatur Thomas, profecto non aliter potuit , quam absit
do quod tanti viri pace diciam st) dc ridiculo commento, quo st
tuit Christum instituisse hoc sacramentum non exhibendo, sed promi tenda. Sed & verissimum est quod parte alia Alexandro Thomas ob-jeeit soti Chrso competere potestatem instituendi sacramenti; idquiem xander dum studet declinare, in res partim absurdas, ae periculoso, partim salsa ae vanas ineuirit; qualia sint , quae de instituto vir tus Sancti instinctu sicramento, quaeque de Concilio Meldensi praeter omnem veri speciem fingit. In haec praecipitia viros caetera magnoseonjecit praecepta animis talia exsiae Ecclesiae usi opinio; quod Confirmatio scilicet verE sit Claristianum sacramentum. Nos qui nullo praejudicio ducimur , verum ex istorum inter se conflictii emicans, purum ae sincerum colligamus i Ac prim. quidem eum Thomaeerto atque indubitatb contutuamus nullum vel elle re vera , vel elle posse noui id est Christiani populi sacramentum , quod non fuerit ab ipso Domino Christo institutum. Tum illud quoque assuma mun piod praestantissimus Alexander vere ae sortiter posuit, hune I o
manae Confirmationis praesentem ritum non mille a Domino Chri sto institutum. Atque cx utroque tandem concludamus, quod ape tisiimὰ inde consequitur, non elle , non fuisse , i md neque esse poste populi Christiani verum sacramentumeam , quam Romani ab aliquot Leulis fustitant, Confirmationem.
Gnfirmationem Latinorum e Scriptum non dem ustro
ram ex Matth. II. ducta. r Actenus demonstrauimus eam esse Romanae constinationis naia. turam , eum aliarum Ecclesiarum usam, ea denique Latinorumipibrum de hoe argumento inter se dissidia, ut non sit credibile ritum, va tam a reliqui Cluistianae religionis certis de antiqt: ulacra D i mentis
55쪽
mentis abhorrentem , vel tam insignibus Ecclesiae partibus ignotum vel denique apud ipses Latinos, qui eum defendunt, ac tactitanti, tamdiu, tamque multipliciter incertum atque ambiguum , jam , principio primis nostrinopinis fidelibus traditum, at lite apud eos qua nune elisorma&natura, constitutum fuisse. Sed ipsi nobis nune Latini commodam, ac facilem viam aperiunt, qua istius inuenti v nitas clarissime deprehendatur. Cum enim in id, quod a Thoma, Alexandreae opinioni objectum nuper memorauimus, omnes Dei gratia consentiant, nobiiciamque sateantur , ae defendant nullum. esse verum , ae proprie di etiam Eeclesiis Christianae lacramentum, cibi ,b iugi. quod non fuerit ab ipso Domino Christo totius nostrae religionis a solo in ii ν- ctore ae principe ii stitutum, & ab Apostolis ex eius mandato, prae- Ii.q. ceptum atque traditum ; nisi Confirmationis suae hane fuisse origi
Mi. . nem certis S euidentibus argumentis probauerint, nemo non intes .ligit nullum ei amplius inter vera Claristianorum saeramenta locum . elle relictum. Quod cum ipsi non nesciant, duabus omninb rationibus conantur id conficere, quod sibi probandum vident ; nimirum, α argumentis E Sacra Scriptura , cuius longe maxima est apud omnes auctoritas, diustis, S veterum feei indὼ Patrum , quibus plurimum in fidei negotiis tribuere te profitentur, vocibus, ac testimonioniis. Nobis ergo nune utraque disputationis pars sigillatim consideranda est; ut liquido appareat , quam trusini sit omnis eorum initiae constituenda caulla labor,atque conatus.
Ae Scripturam quidem quod audent in hac disiuitatione adhibere, & ad saerosam Eum eius tribunal prouocire, res est non parita admiratione digna. Nam quam illa Christianae religionis coelestis regula ab hoe istorum mysterio aliena sit,& res ipsa, quod statim apparebit, clare loquitur,& praeter Alexandri , ae Bonaventurae de consiminationis institutione sentennam, satis insit per testantur & veterum&recentiorum ex illis partibus Theologorum voces. Scotus quidem . hane distulationem ingredie', Appi niti irprimis hoc uramentit in 'xis , Let q. . stilutum esse a Deo; licet sinquiu tempus, .ct modus hastu institutionum. Scriptura neu legatar ; et altis rei rationem adducit, sed ineptam; quod: scilicet histori raphi scriptaram usque ad tempus ita nori pcrduxerunt , ' quod, ut p. atet, fusum est. Cium enim historia in nouo Testamento
ad Christi usque ascensionem perducti silerit; nemo non intelligit, si Christo in terri; versanti instituta sit Confirmatio, libros sacros . , neces larid id etiam tempus complecti, quo ea instituta est. Itaque
multo commodius est & ad suam hane caullam opportunius, quod . i. d. sol 3'.ε, mox addit Seotus, Nec est, binquit improbabile multa esse tradita a
iriniici a Christo Ecclesiae per Apostolos, quae tamen in Scriptura non legia inus. Sic etiam Gabria , autem teinpui moturi u ct modus non Ie turr
56쪽
Dκ Co NpIRMAT ONE. 23ringitur tu scriptura, nihil probat, quod multa fecit Deus, Utra scripta nons tr..in. ro. Multa denique tradita sunt Ecclesiae ab Apostilis, ct per seu
cessio rem Episcoporum ad nos deriuata , qua non sunt scripta in canoneriblia Vides, ut iste quoque ad traditionem non scripta iii, velut adsicram ancorarin, confiigiat ὶ Neque aliter Major , concedens non legi pastini Scriptura , νbi instituatur Coormatio , & ad purgandum .' hoe Scripturae silentium eadem affert, quae Scotus. Ex recentioribus Solo. Quod si inquis, sciscitem virum veritas haec in sacris litteru habeat in d ni t. fundamevitam, restondetur quod Augustinus tr. contra litteras Petiliani c. io . iEud . Ursa, Sicut unguentum in capite, quod descendit in barbam Aaron, ait posse interpretari de sacramento christinata. D L.3. contra Donatistas c. rc illud ad Rom.1. Caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per spiritum L eidem attribuit Sacramente. Et Ambrosus illud ad 0he i. Spiritum s. in quo signati estis. Verumtamen nisi auctoritas Ecclesiae Catholicae, Spirata S. issu trata , interpres nobis adesset, testim nia haec non νί ue adeo rem demonstrarcnt. Itaque rejectis velut parum , firmis, quae ab aliis E Scriptura, & ex tabiano alteriintur, ipse in
Ecclesiae auctoritate paulo post conquiescit; OVod si argua inquit
huiusmodi testimo ita non id aperte asserere; resto etur siti, ese Eoas in 'suis secretis sanxisse confirmationem esse sacrameutum kτt inde velut cerarisiimum colligatur, neque materiam e , neque formam ab alio, quam
a Christo Disse institutam. Sed &ipsi illi, qui Scripturam hae in caus.
si afferunt, satis suam dissidentiam testantur. sic enim p satur Gre- Tom. insorius ita hane suae disputationis partem; Etsi inquit Scriptura non exprimat quidem clare totam rationem huius sacramenti; tamen .ae si is '' ''tentia Patrum . in quibtisdam scriptura locu ligniscatur essectus huiu icrament; propristi, cietiam at cubi ipse ritus, qu)ab Ap .lis conserebatur eiusmodi cssectus. Q o. ipsσ ratione quidem ei meia essemu stritus, consequenter censuerunt Patres significari ibi saltem implicite totum i sim sacramentam , cui es a Christo institutkm , ct in Ecclem ex Apostolida traditione v urpatam. Atque haec Gregorius privsatur ; quod quid aliud est, quam confiteri hoe Saeramentum ex Scriptura probari non posse valid ae legitim ὀὶ Nam cum omnis bene ae legitime instituta . 2probatio ex iis fiat , quae clara sint , atque perspicua, noster hie di-
sputator profitetur totam sacramenti huius rationem in ea ipsa Scri- 'plura, unde eana probaturus est , clare expressam non haberi. Neque quod de Patribus a Trinat, causiam eius quicquam juvat. Primbi enim . si Patres vel effectiim , vel ritum confirmationis aliquo seripturae loco significari putant, inon ides tamen coni uens est, ut is reucra Scripturae senius sit, qui ex ipsius dicentis mente de verbis pendet,in ri ex aliorum opinionibus. Sed etsi Patres verε illa Scripturae loca intei Pretatos constet, non ide , tamen fiet, ut Scriptura hoc sa
57쪽
3o DT CONFIRMATIONE.cramentum vel a Christo institutum , vel ab A stolis usurpatum bisse tradat. Illud tantum eo fiet , ut Seriptura de re aliqua locuta fuerit, in qua isti Patres Onsrmationis suae vel effectiam , vel ritum situm esse putarunt; Id verb, quam lotas absit ab eo quod quaeritur,
nemo non videt. Omnes enim confitentur & de unguento verbi gratia in veteri testamento, & de Spiritus Saneti gratia confirmante in nouo plurima passim haberi, quorum altero confirmationis materiam, altero effect in contineri volunt aduersari j. Nema tamen tam stultus erit, qui ideo putet docuisse scripturam aliquos esse in Melesia Christiana sacramentum , quo chrismata in crucem fronte Spiritus Sanctus donetur. Ego concedo existis, quorum m minit Giptura , sacramentum sium fibricasse aduersarios; Seripi ram , quod quaeritur , testari id a Christo ex istis constitutum suis nego. Denique quid hie Patres fecerint, aut qualiter se in Setinara interpretanda gesterint, nihil ad Gregorium. Non enim donamus, quod iste praeter omnem rationem ToteruE atque in lenter sipponit Patrum de confrimatione eundem plane fuisse cum nouitia Romae Ecclesia sensem , vel visem. Itaque siquid E Seriptura Patres ad confirmationem transtulerint, id ad suam ipsbrum transtultile elarum est; non aded aliter ad Romanae hodiernae usim atque commodum res .rendum, quam si prius demonstratum fuerit hane exim illa plane, penitusque eandem esse. Nam si diuersam et se verum iit; nemo non videt stultὸ, atque impudenter in eam transcribi, quae Patres de sua dixerunt. Cum ergo nune quidem de ductis E Scriptura probationibus quaeratur, facessere hine debet omne illud auctoritatis Ecclesia sileae praejudicium; nosque decet simpliciter ae bona fide expendere quid ipsa Seriptura de re proposita dicat; non quid eam homines s
ue veteris, siue recentis memoriae dicere opinentur; rejecta in situm locum atque ordinem altera illa ex veterum testimoniis ducta probatione.
Illud inprimis ipsi ab haedis iratione sim mouent, quod ab A reolo,& aliis non paucis ex Euangelio adducitam fuerat, Clitistum 9 puer u Oblauu motu imposui se , ac benedixisse. vero sinquit Soto cuiui. iri non censiantur fui se tunc baptizati, o fam es tunc sic ramentum Dr-Dtuisse Cnristum , quod non isi baptizata conferri potest. Coninh ; Sed hac sententia quae vult taim institutum sutis: hoe faciamentum nonia videtur inquit, probabitu; quia nuda fi ibi mentio huitu D ramenti,
vi riture esset tu; nec Christin per via ιmpa μι-em hoc sa.rament. inrigaratisne tum intendit conferto. Nam , ut patet Io n. 7. 39. Spiratis Sanctis
nulli fuit per hoc furametuum collatus ante Christi glori curionem. In quibus .ssi dii verbis duo sint obiter notanda; unum, quod prior eius ratio ii valet ut v et ire non hunc modo locum , sed & rim Iaque
58쪽
taque alia ex nouo Testamento adducta ab haesita causi aliena esse conficit; in quibus scilicet , nulla ni is, qui in in hoe , mentio fit Sacramenti huius Latini, eiusve effectias. Alterum est, quod iste timsigni fraude sic loquitur, quas Ioannes Spiritum Sancitam per hocs cramentum vel nondum collatum suille , vel posthae collatum iri dicat; cum tamen reuera si eramenti istius in laudato loco non magis meminerit, quam fibulae L oliticae, vel Franeis cani carueir; si Pliciter affirmans credentes Spiritum, de quo Christus sub aquae iam mine locutus erat, accepturos; de negans eum tune temporis adhuc fuisse datum, quod Iesis scilicet nondum esset glorifcatus. De oleo, de balsamo, totoque istorum mysterio , ne No quidem ibi occurrit. Sed praeter haec, quae illi ex sua hynothesi adducunt cuntia Aureolum M alios, siqui hoc Christi factum ad stram eonfirmationem detors runt, ego insuper respondeo id nihil cum fictitio istorum sacramento habere commune. Isti pueros nescio qua olei & balsatili mixtura in nu Episcopali prius consecrata inungunt in fronte unctione in crucem ducta ; dc alapam insuper iis leuiter in iligunt. Christus oblatos siue insantulos, siue puerulos complexatur,&, quod rogatus fuerat ala d. aeis puerorum parentibus, manus iis imponit, atque benedicito Q libus ovaesi, fidiculis extorqueas , ut qui hoc fecit Christus, illud quoque timulac semel fecerit, institueritque, viri suis in perpetuum Leret, de pro vero ac perpetuo in Ecclesia Christiana sacramento h beretur, colereturque λ ii res adeo diuellas idem esse putauerita. eum hominem vel insanire, vel certE delirare nemo dubitauerit. N que si hane probandi rationem admiseris, essia gere potes, quin Scriptura quiduis probari possit. Scio , quid isti obtrudere in simili negotio soleant ; nimirum manus impoκere, idem elle in Scripturis quod chrismare; quod sine crassiim es ,& vel puero indignum deliramentum, ut mox, Deo dante demonstrabimus. Caeterum elim isti hoc loco situm mygerium ex Dei litteris demonstrare se profiteantur , eos decet, non sita nobis somnia dictare , sed claras apenasque Domini voces asserre, & siquid in iis interpretentur praeter communem, ac vulgarem se monis v sit in , id ut persia adeant, ex ipsis saetis Scripturis, vel ratione aliqua certa, & euidenti firmare. Nunc quidem, nequid omninb dubium , aut obse rum relinquatur, plansque constet, qutim ridicilli sint, qui ad alipticum suum negotium hunc lotam referre ausi sunt; satis erit Maldotiati e Iesii tira familia non is obilis sedatis, de prae caeteris omnibus in nos acerbi, ac rabios , commentarium ad haee Euangelistae verba describere, quoi ere sane, ac erudite loci totius selisum explanauit ι Vt eis milinivr- is misi. ἐ
meret, ct bene eret id es inquit) rt impotissupereumanibmeub ηUicerct, beneque precare in Hebravum consuetudinem fuisse , ut qui
59쪽
majores erant , o aliqua pollebant diuina pat Ira , manuum a Gen. t. i. ne inferioribiti benedicerent, constit ex Scriptura. IIac ergo ratisne a ducti parentes infantes ad chri tam adferebant, N -impositu manibus ita benediceret. Vnde Ecclesastica consuetudo nata est, ut uiui, ac prae sertim pueri, a Sacerdotibus 9 Episcopis etiam extra Eccliniam benedicantur, quain consuetudinem Auctor imperfecti l scilicet in Matthaeum operi Q commendat. Tirinus eiusdem homo familiae secij sui selinia compilauit; vi manineu imponeret id es biriqucto bene iceret, ct Deum pro idu orareti IIauserunt hunc ritum IIebraei exfacto D ibi Patriarchae Gen.Q. . ct mantia Ecclesii istici c. io. Et Christianu niue commendat auctor imperfecti. Groiij , viri erruditissimi ,& hute eidem Acietati plurimum, ut notum est , fauentis , ista etiam sunt , superioribus In Matth. ν. haud quaqu1m deteriora ; Ne πηοσαξ-M Manuum ii ' qui t) imp sitio apud Iudaeos indicabar inuoc tionem diuinae potentiae, ut alibi diximus. Vnde Dictum est, ut O inania publica eὀ ritu conferrentur,etiam ciuilia , ut Senatorum. Sed ct in archisinagogu, ct seniori isnagogae idem obseruatum; unde mos πῆι χειροθεσία ad Christianos tra sit. pro puem etiam eo ritu preces concipi solitas manifestam es ex Gen. 48.r .is. Minde Hebraeu semper obseruatum, ut ad eos, qui sanctimonia praestare cateris crederentur, pueros deferrent, ipsorum precibus Doo commendandos O: τῖe των , qui mos hodieque apud ipsos minet. Hunc autem morem Christin probans ostendit isti etiam aetati prodesse aliorum Idem , ac preces. Iterum ad versiim is. qui habet Chri lam
braea preces pro iis conciperet. Hoc enim est Izλογῶν. Marci iobis. Hab
bat quidem Christus potestatem dana conferendi etiam me precibus sed exemplum nobu praebens piarumque preces interponebat. Haec illi ; ex quibus liquet hae manuum impositione Dominum Christum ex ritu a id Dei populum jam inde ab ipsis Patriarcharum temporibus seleiani , ae vuletari usam este ; nullum eo noui populi sacramentum 'instituisse ; nedum , ut Latinorum chrismationem de qua nullum est apud omnes noui foederis scriptores verbum) vel secerit , vel commendarit,vel denique, quod nonnulli aiunt,ins uari
60쪽
Aduersarios Dborare in extruenda Confirmatioris suae eae Scriptur se demonstratione. Ceni mini operosa ac lacinisse ex Actoris. II. argumeutatio. Ea vero plane ridicuia est. Fenrmini crassum somnium refellitur uri attonis actumi im esse manus impositionens non minus sine, quam impudenter Mento.
IViae ad recentiorum argumentum veniendum est , quo illil sitam hane ex chrismate confii mationem, eomportatis in Unum Purimis, ae diuersissimis Seripturae locis compingere, ae in sacra
mentum diuina alictoritate institiatuin consorinare conantur. Ita
Plexa, & inuoluta , ut sephisticorum sere elenchorum natura esse G- 'letavariisque ambagibus contorta & i inplicita est tota haec istorum ratiocinatio , quae unius eius lemque rei partes, quas in loco uno nus quain inuenitian diuersis, multumque inter se dis itis sedibus v matur; veluti Spiritus Sanctus miserum hoc istorum sacramentum tanquam aliquem de fabulis Absyrtum et Osirin , membratim discerptum liue ,& illue per varias regiones sparserit Z ubique lacerum, ac mutilum; nusqtram totum, atque integrum exhibens. Namque isti scobi vel prophetes aliquis, vel ipse Christus, uberiorem spiritus gratiam credentibus, aut Apostolis pollicetur, statim inuolant; atque illi De reperiste suae confirmationis veluti caput, putant, diuinam scilicet institutionem , de rei ex ea essteaciam. Sin aliquid o currit deni anuum clamant hune ipsum este sui sacramentiritum; alteram sacramenti ipsitas partem, nempe materiam. Atque haec, dc alia hine in ta eadem arte excerpta argumentorum suorum diuina vi, veluti aliquo incantamento, colligant, dc in unum compus conserruminant; id est, si qua est istorum, aut carminibus vis, aut pollicitis fides, ipsum illud , de quo quae rimus , sacramentum. Tractauere ingeniosissimam hane construendorum sacramentorum rationem lane complures , Gregorius a Valentia , Est ius , Coninii alij. Sed quia in sinuose,&latebrosis argumento nullus, quod i iam, Bellarmino, uel diligentius, atque enucleatius versatus est ; vel eciam apertius, ad ea i didius si quis tamen est in furtis candor placit . . cuin isto potiis iiiviri congredi ; ita tamen ut neque aliorum ii uelita, siquid commemorare operae pretium videatur, suis locis Pra