장음표시 사용
41쪽
quidem lamo, tamen non integer; sic in confirmati me, nona Aeriam chrisma , est quidem sacramentum, non tamen integrum; idque firmat ex Innocti vh Decretali veniet, eodemque pertinent, quae pauta an adduxerit ex principio Decreti, de extra de sacris non iterano Li cap. Pastora. . Contiali ex Marsilio in q.f. art. r. idem quod Aureolus, narrat, docuisse nimirum eum quosdam Canonisus, sufficere adessentiam huius sacramenti solam impositionem manuum inevila unctione '
omisit Dominicus a Solo. Haee illi. Nunc vero omnes unctionem magno consensu confirmati onis materiam , adeoque essentialem partem esse tradunt ; manuum verb impositionem huius saeramenti ne que materiam , neque formam , sed caerimoniam tant imaeei dent lem ess e, non necessariam, neque ad essentiam , neque ad integrita- .
tem sacramenti pertinentem. Ita sentiunt Estius , Gregorius de va- lentia'. Bellarminus', Suarea ', Vincentius Fili aerius , Adamus Tannetus M, AEgidius Conink 7, & nouissime , qui horum omnium testimonia in ultimo contra Sirmondum opere collegit Petrus Aurelius G
oppostam 'erd illam veterum Cataonitarum apud Aureolum opi monem platiὸ erroneam esse assirmant, atque haereticam. Quin & id usque adeo visum est iis absurdum, ut Aureoli fidem , non quidem apertὁ , sed tamen neque omni illi obscurε sollicitent ; dubitantes, auxei omnin; extent iam Canonistae, qui idsenserint. Sed non jam quaeri- tur,virili maliqui nune extent laeque enim vel dixit, vel diuinare' tuit Aureolus , quid esset nunc, id est trecentis post obitum situm annis suturum) Quaeritur an Aureoli memoria extiterint. Ille verb& Brucardum citat, & alios Doctores Canonicos in eadem fuisse cum eo sententia narrat. Cum bona & Gregorij de Domini et Soti venia, Aureolo 'de rebius sui saeculi assirmanti potilis eredemus , quam stultis ipsorum de inuerecundis suseicionibus. Sed &ex iis quae postea disputabutitur, perspicuum , ut fpero , fiet illam veterum Can nistarum opinionem multo propilis ad veri speciem accessisse, quam nouam Gregorij 5 Domini ei de aliorum ex iisdem fartibus Theol forum sententiam. Certε nuper eruditissimus Ietuita Sirmondus scribere de aduersus Petri Aureli j clamores defendere non dubitauit
olim circa Constantini saeculum chrisma in baptismi caerimoniis haesisse; Confirmationem Gla manuum impositione constitisse ; idque pluribus saeculis in Ecclesiis Oecidentalibus obtinuisle. Nunc quidem
satis est, quod habemus ante annos scio. nondum futile apud Latinos . constitutum , quae vera esset huius set vocand Sacramenti materia, de eos, qui veram negarent, falsam de aecidentalem si ibstituerent, non modo non reiectos, tanquam haereticos, sed ni in elementius ' quidem a summo illis temporibus viro Aureolo eorum minionem
recensente, appellatos, adeo ut ipse quoque ad eorum sententiam
42쪽
prope videatur accedere. Hoc, etiamsi unum esset , satis demonstrat nouum & musteum esse hoc istorum sacri mentum, de cuius scilicet materia, adeoque essentia de substantia mille & tredentis post Christi Domini nataes annis nondum constabat. Sed & alia sunt non pauca istorum de Confirmatione dissidia, quae idem ostendunt. Nam qui consentiunt unctionem elle materiam proximam, id est necessiatiam & ellentialem confirmationis partem , iidem tamen de Arest lorum vili dubitant; & al Apostolos nuda manuum impontione hoc Sacramentum contuli iste docent, ut Scotus ; alij interdum etiam fortasse adhibuit leunctionem , ut Durandus; alij denique, sed ut plurimum recentiores nunquam sine unctione huius Sacramenti essectum contuliste, ut Bella minus ' & Coninhu Estius quidem certe ait communiorem esse sententiam Apostolos linitio sua praesicammu non a sessui se christinate in administramne huius sacramenti; unde ille probabile putat eodem tempore manus impositionem locum viateria tenuis; orati nem locum forma ; idque est s E, ut mihi quidem videtur, verissimξὶ decreto Florentino congnaere, in quo legitur, quod loco latus manus impastionis, per quam Apsoli dabant Spiritum sanctum , in a clesia datur Coormatio. Ex quibus liquet, si haec sequamur, neque quam isti ho die factitant conficinationem spe alicam re vera esse; neque quam fecerunt olim ex istorum hypothesi Apostoli , Eeclesiasticam siue Romanam verξ suille. Sed & de ipsa unctione variae sunt de discrepantes eorum sententiae. Eam enim alii seri polle putant vel solo oleo olivarum, vel solo balsamo; ut Canus ; alij oleum silum ad idisus sacramenti rationem necessarium esse , balsamum ex praecepto tantum, vel Christi vel Ecclesiae addi, non ex sacramenti hecessitatae, ut Caietanus & Nauarrus & Sotus& Victoria ', & ipse etiam de Valentia qui ait hane sententiam iam tam illustrium, &tam multoriim doctorum esse, ut altera huic contraria multorum putantium utramque, olei scilicet & balsami speciem aeque necenariam esse, ac de necessitate ut loquuntur) sacramenti, iam vix dici possit commou, quod esua nomen antehac fuerat. Ea tamen AEgidio de ConinkDoctori recentissimo. placuit, allirmanti, ae sese defendenti hoc sacramentum essentialiter requirere chrisma confectum ex oleo obalsamo . Quin & iste disputat Florentini decreti lianc esse mentem, verE, ut mihi quidem videmur, sunt enim apertissima eius verba de Cesetanum, & alios Thom istas Gregorium haud dubi E notat) aliud sentientes quaeritur a sit D.Thoma hie aperiErecedere. Sed neque isti de materiae huius id est chrismatis, ad sacramenti huius usum .prapi' ratione planε , penitusque consentiunt. Nam dei Paludantis' esse de necessitate vel sacramenti . vel praecepti diuini, ri aliqua dete
uomata benedictio adhibeatur per Ipiscopum ut est apud Gregorium M
43쪽
C eranu; plicis pres; eri benedictionem si cere, ratiam ni isc,nsentaneum e se existimat, seque negat ν iam videre dubitandi ratis nem, cur non a Papa possit presbyter accipere pote statem benedic urioles. Coninh verb ex Thoma. & Nauarro, & aliis multis defendit benedictionem chrismauis factam ab Discvὸ esse etiam deessenti Miru'. Estius de praeeepti necessitate Atetur; De Deramenti. aliorum diuersas opiniones proponit, estorum mentium , aliorum negantium, cile & qui putent sub bia e sacramentum etiam ab Aue omni materia em praeuia consecr. ιι oue' , & hanc sente. tiam tribuit Francis Victoria ,& Emanueli Sa; certξ ex ea ratione consequi ait, qua isti conficiunt nullam in oleo infirmorum praeuiam coni crationem necessario ad hoc requiri, ut sacramentum ex eo confici possit. Ipse quidem quid sentiat, certo liquidoque non aperit; siau detur tamen in hanc ipsun opinionem animo propendere. Atque hactenus quidem de materia sui loquuntun remotu. De praxima, hoe est de ipsa ex chrismate unctione, ne liquido quidem ae simplicitet omnes consentiunt. Primb enim in modum, siue figuram crucis si ii eam necessario debere , ita ut absque hoc sacramentum Diurum sit nullum , definit Solo', & alij plerique omnes videntur assentiri, Aureolus id plane negat. Ne tamen tritus sinquit; in modum rarum; non es de essentia sacramenti'. Tum chrisma in fronte praecita applicandum, de nec itate sacramenti esse contendit Gregorius de Valentia , Franciseus Uictoria' unctionem hanc in fronte negat esse de iis cessitate sacramenti. De ipsa quoque confirmationis tarma litigant, certὸ litigarunt olim Latinorum scholis. Quam enim vulsi caeteri in his verbis, ut supra docuimus, constituunt,C o, crucis, deci Armaeanus in illis sitam esse volebat, in nomine Patrii, on*, ct viri Sancti. Deforma inquit de Alliaco tenet DominisArmacantu L9. de quo. m. c. ra. quod probabile est amessesamari baptismi, o omnium istarum sacramentorum, filicet con armations, o dinu, paenisentia, ct extremae octionu, quamav mulari ct diuersu orati nes Ecclesia in ipsorum collatione exerceat. Nam ipse te et Ia. c. s. quod ista Hrba, vel eorumsensius scilicet in nomine Patris, Filii, & Spiritus Sanctiὶ sintsma baptimi , quamuis exigantur alia verba, ct ita omsequenter dicit de praediatis sacramentis, sed quia hoc communirer non tenetur, non assero, licet iste bene loquatur coUquenter ad Scri turam socram. Hue etiam vertinet, quod ipsam illam trium Lerae Trinitatispe Gnarum expressionem licet Soto necessaris adhibeatam, o procuta dubio tenendam tanquam de essent doceat; 7 Estius tamen pronuntiateolum, qui hanc necessariam negant, opinionem non esie improbabilem. De Ministro Confirmationis magna etiam fuit, est que adhuc
lud itas opinionum distenta. I riuuia eam Annacanus olim
44쪽
statuit sacerdotes, quinimb & draconos jure diuino esse ordinarios huius saeramenti ministros. Nec quaera inquit sint decreta FG in is sed quid potis ex sacra pagina elici. Quae viri oratio Fratrem Do mini eum, Soto itagrauiter commouit, ut ad haec eius verba ita scu-pserit' , ni stice inquab) im iam hominis impudentiam. Fatetur eηim decrem Fc sis definitum esse contrarium ; Mhilominus errorem suum ex sacra pagina colligit. Atqui ipse Monachus praeter rςm , ae modum omnino inverecunde in Armaeanum exarsit , qui & Archiepiseopus fuit, & eruditionis, ae subtilitatis laude suo saeculo commendatissimus. Petrus quidem Cardinalis Cameracensis hune virum plurimi facere videtur; eumque & alibi, quoties laudat, d: hoe ipse in loco illam eius sententiam commemorans, quae Dominicum in rabierimit, perhonorifice Dominum Minacanum appellat. 2 eque, si rectὸ
rem putes, ulla ratio fuit, cui tam vehementer, tamque insolenter commoueret; r Dominicus. Nam neque apiis istos nefas est, quod
hie facere se profitetur Arma nus, ositis paulisper Ecclesiae decretis, quid ex una Scriptura elici possit attendere; Neque hoc qui faciunt, vitam eo se 'o testantur in Ecclesiae decreta irreuerentiam, aut contumaciam; quod vel ex ipsa Arma no patet , qui prolixe quiadem deιlarat svi est hoc loco racen is Dod nullus praelatus habet amplius de petestate. orrisu, sue sacramentali, quam plura acerdotes,ctin cap. . ostendit, quod sinplices sacerdotes habent potestatem confirmandi, o absoluendi a quacunque peccato; sed ita tamen sententiam sitam tei perat, ut quod addit Alliacensis, secundum eum, fi hoc faciant , peccent, grauitergae puniendi sui. Nimirum eam vir doctissimus intelligebat Ecclesiae reuerentiam esse deserendam , ut etiam, quae alioqui juris nostri sunt, sine pectato tamen usillari ea a nobis non polle put mus, siquid de iis aliter praeceperit Ecclesia; quae si, ut decebat, re liendi isset Soto, fortasse non ea, qua usus est, temeritate atque petuantia in Theologum immerentem prosiliis let. Non equidem video, quid ille grauius promeritus sit , quam Scotus , quam Aureolus, quam Gabriel, & alij; qui in hae delegitimo Ginfirmationis ministro controuersia , illam alteram quaestionem commernorando putarunt, an scilieet jure diuino idem sit presbyter, qui Episcopus, ac prout vel haee, vel illa pars quaestionis supponitur, ita de inini tuo confirimationis statuendum, sanὸ, ut videtur , prudenter monent.Si enim presbyter idem diuino jure, qui episcopus, quis non videt iure diuino tam illius este confirmare, quam huius is tus, ali ρη ρης esse duo modi probabiles , ruus, quod in primitiua Eccla non eris' disserentia inter sacerdotes o Episcopos , quia probatur per ritas aut LP tates Hieronymi, &c. Ita Aureolus, Hac inquid de idoneo Coniicitia-
45쪽
primum sciendum est, quod sechndum aliquossicerdos , ct Fdivo pis non disserunt ; Vnde Episcopus non est nisi simplex sicerdos, habens trimen maiorem parochiam , ct auctoritatem ; Tum pro hae sententia eadem illa Hieronymi testimonia describit , quae sitiat ὶ Scino allata,&, Q 'ued si rerum inquitὶ esset, quaesha non haberet de cultatem. Ga briel denique ; Terti. i concla o linquit quam pona non asserendo, sed occasionem profundi i isquirentibus dando; Stante vinione, quod iis Dius semper fuit iis uti e Christi asacerdotio distinctus, tenentes solos Disopos posse confirmare videntur νcritati magis appropinquare. Dixi stante opinione quod uiscvatim, oc. quia si teneretur, quod in primitiua Ei clam ii Ara fuerit distinatio Disoporum a sacerdotibus, tunc opinio com raria non habes dubium; qain sc omnificerdoti ex oscio potuit competere confimare , &quicquid conuenit Episcopo, cum non fuerit f inctis Hactenus illi. Vides quam ciuiliter , qtramque mod este hypothesiit ad thesin reuocent , thesim ipsam in medio relinquant , nisi quod Aureolus partem affirmantem Episcopi a presbytero distinctionem amia plectitur nihil in alia inuentes durius pronuntiat. Sed neque ipsilli inter se planὸ consentiunt , qui Episcoporum propriam esse confirmationem cen at. Iampridem enim grauis inter eos & dissicilis disputatio exorta est, an id jus presbyte: is committi talem possit, quod per se ipserum non esse confitentur. Sunt qui assirmem, sint qui negent 1, utrique de multi & celebres. Ae priorum quidem iis rum triplex est diuerentia. Alij enim ab uno Papa committi pres teris hoe ministerium poste volunt alia etiam qiiemuis Episcopum idem posse , si libeat , modo in sua parcecia , simplici sacerdotr concedere contendunt. Ledesinam' edit Gregorius huiris opinionis, alimqui satis obscurae , auctorem. Rurssim eorum, qui ioli Papae huius potestatis conserendae jus vindieant, alij aiunt etiam Diaconis conferri a Paea eam posse , qua in haeres est Glos lator capituli peruenitys.d. Alij solis presbyteris ius et se eam accipere, qui numero de auctoritate alios vincunt. Contra hos ergo miihi negant vlla omninb r tione valere administratam a quibuslibet presbyteris confirmationem Hi verb duo ordines seli eminent, cumque donumero . de ingenio,. α animis, adhaee rationum multitudine d specie, sere sint inter se pares, marno omnino impetu certant; vi iudicare difficile ia, utrius turmae palma sit. Papam igitur potestatem confirmandi presbyteris. dare, de qui aiunt Thoma inprimis duce gloriantur, de qui negant.. Albertum , nauenturam, de Durandum laetant ; magnam inde multitudinem ver illi, vel his adhaerentium in siis quique partibus. numerant. Ac ne rem leuis momenti agi inites, clamat Grandus aduersariorum opinionem videri non solum filiam, sed etiam fidein
Ecclesiae vesci periculosuit. Contra alij instant,&Papae maiestatem.
46쪽
mimi , atque in ordinem cogi indignantur , aduersarios superbiae haud obseurξ insimulantes. Unde illa Caietani vox; Licet multimuLM in hoc scripserint,s i tamen iri verumscripserunt, qui noluerunt scpere plusquam oportet. In istu enim Sanctarum auctorit, praepanensa es rationi. Sed & magna utrimque confidentia. Ioannes quidem Maior negantium , quam sequitur , sententiam eo usque extollit , ut iis get se scintiliam anarentia sita enim ille loquitur) videre in opposi- in .d r. . tum. Ac. tametsi amrmantium acies magnum ubi in Florentino, siue mpolitis Eugeniano decreto praesidium esse putet; neque sic tamen compressus est aduersantium ardor. Nam &hie Major ,& qui negantem sententiam praecipua contentione tutatus est Hadrianus postea Ponti- sex Romanus, uterque post Eugenij tempora vixit. Denique tanta cicari. , sitit utriusque partis, in suo dogmate, constantia, ut etiam Tridentinis Patribus nonnihil negotii eorum inter se contentio facessiverit. Quod, quia non videtur indignum memoria, libuit hic deseribere, quae praestantissimus auctor in illius Synodi historia ea de re litteris mandauit. Magna inclii id fuit rirca tertium articulum discalas, pr pter Gregori' Romani Episcopi factum, quem constat confirmandi ministerium simpliciam presbyteris commisi se. Theologi ver. Franciscant qui cum Ioanne Scoto, totoque fere Francisis ordine, Bonaventurae doctrinam sequebantur, soli Discopo huius ministerii ius attribuentis, ct quid press ter huius generis aude. it, id prρ nulla habentis, qua in sententia Hadriae num quoque Papam VI. habent consentientem , isti inquam renoudebor Gregorium id propria quadam nec late compulpam praeter suatin i iis mentem atque voluntatem, sed semel torum ad rit sedula genis i iis
scandalum , inuitum cance se; vel certe negabant illam a Gregoria concessam unctionem veri nominu confirmatianem, hoc essecramentum ,fasse. Sed Thomas, qui videret ea ratione minime Papam puriari ab oreret omnino errore illa solutione repusata, aliὸ confugerat, rem ita temperans , ut Confirmationem quidem Episcopi, veluti reri acgenuini Ministri. propriam esse concederet ; caeterum illud quoque tueretur , nihil ob re, quia ea interdum ex Pontificu Romani commigione, ac mandato , etiam a pre
stera ministraretur. Sed o huic a diuma parte objciebatur absoluta Ecclesia Romana sent ntia, docentu a C Iristo ita insistutos sacramen. orum mini 'ras ,rt Papa, tam ibi quod ad inmiserq exerciti um pertinet, ii prasuo iure imperet, nulla tumes ratione e cenep it, ut vel ratida)usis cramentum, quod ab alio mini batum fuerit, vel nassi in atque ι; ualiadum , id quod minister a Christo ισι tu , etiam ιontra ipsius Papa praec prum ac voluntatem coutulerit: sicio si , ut Papa neque presbyte o consi ciendi huius sacramcnti Ius ore posti , si eim a Chri a minifer is i isti tutu Episcopuι; neque pressit uni , quo mum id consciat , prohibine, si conficiundi Ias ta fuit a c, o dulsim. Elua corte me to mirum Caeri, - l E a Clim
47쪽
chri tum is aliti qui foramentu, qγortam multo ni inor nec stri .ia insiluisse , Ut proprios si uterum mini ros certo ipse prascripserit. aensia penitio 1 b filii tu relicta dei Vecus tuendi libertate, in hoorere, reo, quod Oinhi facillime potest in aliud commodiis tempus dissis r regrinam quat diu, ac noe, rigularem rationem tenui se, cuius in sexciriqua ante Gre orta: aut fac II, vliza quantumuu tenus, aut obscura in ullo erit: 3riram ct trud risum iri , fide pasecus, ct eae alia occasui friptis a Gregoria verbu, dei articulus instituatur. Certὰ,
, illa in in mentem , utar visci se disin, am nunc adferunt di mi , non , planὸ in tota hoc arguineislo in scit. m, ct in ratam, ac denique holi mori, quae fc egorianum y ii m hlinc I Am torta, nutam Urream agili disti . Vii. . aluerit a ii iiam , vel ' in habere post. Sed cxm esuri ibus neque horum neque Horatii sententia fato pturret, feresserunt' aliqui, ut nuda fi orensivae s ne i ve a hoc loco adhiberentur , neque viat a de mu satagiretur. aer a dii res erant , ut u tantum Limnareri r qui dixerit Pres rerum, tum istam a tem I iis opum, esse huius sacramenti mihi rum ordin. hiunta, Har enim ' dici a virosque in rem fam inter retqui os, quod ex iis liveai ct illud concludere, este ergo huius saetii inenti , praeter Erii copuin . extraordinarium alium ministium; o hoc etiam colligere, No nullum Confirmationis alium elle , praeter Episcopum , in nistrum, cum sacramentorum nisi ordinarius , nutilus sit Minister, Atoue Hec quidem ille hactentis. Iam horum p seriorum consilia secutos Tridentinos fatetur ab iis planὸ ex illo rum mente editus canon, Si quis dixerit confirmationis ordinarium ministrum non esse serum Discopum, sed quemvis pitiem sacer Mem, ana thema sit. Illud in praesentia quaerere funeri edeo, dignum-ne sit vel Christianorum hominum candore, vel Patrum tantorum grauit te id quod isti & hoe loco & alibi non semel sedis leno euntur; hoeta est verbis ambiguis,& in contrarios sensius flecti pronis, ae 't Poeta loquitur cereis lectores ludere , de diuerta duarum partiuini libi . lini blandiri. Illud quidem clarum est, rem, prout illius consilii alictores conjecerant, cecidisse. Nam etiam post illum Concilii a demini anathematisnum, apud istos defenditur ibitus omnino Epiuvalent . . scopi este confirmationem. Iarint quidem alij, qui id ministerium: oth:.4 ,. Picst yteris a Papa extra ordinem committi posse defendunt, stiani sententiam certam ese, im. haberi Iam tanquam de Me. Verum id Estio nondum persuadere potuerunt i qui contrariam, hoc est Durandi, sententiam fusissimὰ defendit, ut videre est in iis, quae de hoe argumento in quartum sententiarum seripsit. Estium hic, ut sereor' 'se,.: Qbscure secutus est Petrus Aurous , ut ex multis eius operis ἐπι λ' locis apparet,quod contra Simoiadumetalita
48쪽
i sed de iis q1ii hoc facramentum suscipere possint, vel debeant, in Latinorum quoque sinolis litigatum est Principit, enim , quod exteri serξ tuentiar, confirmationem baptismum praesuppνnere, ade que non aliis quam baptizatis dandam, id non simpliciter admittit Petrus de Alliaco; rite,I dici inquid quod baptismum μmi'u prWs Iu q. .ad ἰd re non requiritur simpliciter , sed vel ipsum , aut aliquid aqui ualens.
Item quos Gr ortus',& Soto , hinc excludunt amentes, eos Conina admittit. sed praecipuum de aetate dissidium est Glossa cuper in ..d.ν..ii. canonem ut remis, de consGr. d.s. praescribebat ne ante annum dum decimum pueri confirmarentur. Idemque, ut est apud Soto, sequia 'tur Marsitus in . q. s. t. . Et Tridentinorum Catechismus ad B rochos' ait mi uexpedire hoe sacramentum administrari ante rationisvssem; quod certε praesenti istorum de huius sacramenti fine ad roborandum scilicet fidelium intra persecutionem animum octai nae apprimὸ conuenit; idque sequuntur Soto . Gregorius L Estim
Coninh ,& caeteri serὰ omnes; qui id tempus tamen anno, non GGlolsator, duodecimo , sed septimo definiunt. Olim cum primum .bii csiuinuectit in est Loe sacramentum, alium suisse usem, alium adeo ta- b iupr ait. Unorum sensiim , apparet. Durandus' enim Mimatensis ita sci ibit,
Bapti eatis confirmari non potest, nisi demam septem diei pos aptis,m m. AH dicunt, quod flatim post baptismum ιον ratio inchoanda,
Iacobus verb Cardinalis de Vitriaco , vir magnus , quem a. D.ia Q. Obijsse serunt, his consentamea tradit '; Hoc confrinations sacramen
νμm binquat quidam ita coqungunt baptisma, ut satim relint ipsum ps - ' φ 37 baptismum debere conferri, quia per hoc confirmamur Iris, qua in baptismo suscipitur. Qπε consuetudo satu approbanda est, ubi haberi potest cuia, seu prasentia maiora secerdotu. .n dc Gabriel musto re In d. j.iti. centior etiam ante rationis usum pueros confirmari posse statuit. Et paulo post. Ex ita inquit) p. iter quod si amentam confrinationu φ-rim post baptismum dare congruit. Idem quoque ex recentissimis, sed unus quod sciam sentit Matthaeus Galenus μ; Debet inquit, δε- Catici, i
cramentum etiam pueris , infantibusque conferri; de e bus pessime m rentur,qrer in septimum, vel decimum annum disserunt Cum enim earis,quam diximus, ex latsese in eos o res, quι non obfurent riuus Lem ris gratiae; pro in iis ei unitas chrismat dis infantes stoliat, tantumqμφcae est' guria detrabit, quibin hine properata morte praereptu noluit hoc diri sacramentum quantum Due ictarum Christi per hoc uisum cu consem intcari vetuit. Ita bonus Galenus , Tridentino Catechetae priivitiis ipse Catechetes, de vitiis omnibus oppedit, at he dirae ita infantes
49쪽
uersitas. Nam de ea omnes recentiores , si paucos excepelis , mulcbdilutilis loquuntur , quam veteres. Hugo quidem de S. victore, qitis, ii duodecimi anno n. floruit, videtur existimas Ie ad silutem qiti damtenus necessirium esse hoe sacramentum ; Quid ευ inquit si a I. su erigera, ni si ad fandum coormeru Z Et timendum est iu qui per negligentiam amittant Episcopi praesentiam , ct non sus plura muniti im-ρί itionem, ne forte rapterea damnentur , quia festinare debuerunt, cum poterant. Propter eos enim, qui articulo tempora praeueniuntur, instituta es il7.i , qua sacerdas baptizatum flatim in pertice linit , sacramenti chris matuvnctio; ut in hoc ipsa OItendatur , quantum hoc sacramentum adsc Iutem necessarium fit, cum tam soluoia νniuersis cauetur, ne forti is Episcopo ex hac vitasubtrahantur. Haec ille; neque valet Thomae glossupericulosim este siquis sine eonfirmatione discedat, ita linerpretan iis 1, non quia dκmn. tretur inquit nis forte propter contemptam , sed qicta detrimentum perfectionis pateretur. Atqui hoc essugium diserta Hugo ipse excludit; dum est timendum e se ne fortὸ homo hujusmodi damnetur, de damnetur non ob ullum contemptum , sed ob solam n gligentiam. Quid , quod addit hoe sacramentum ad flutem esse necessorium,de quidem non simpliciter, sed valdE necessarium Z ae ne cui fraudi sit, quod Episcopo inuitus caruerit , ideb prouisum censet ab Ecelesia. vi quisquis baptietatur patim in vertice linatur a presbrterοὶ Palam est eum velle confirmationem esse ad tautem ne stariam ; sed quia obministri penuriam , non semper potest haberi, in ejus locum venire presbyteralem vertieis eliri sinationem ; ne scilicet absque ullo omnino chrismate quisquam baptizatus moriatur, eoque damnentur etiam ii,qui non sponte eonfirmatione caruerunt. Qui vero per negligentiam ea caruerunt, omninb timendum , ne eos nihil juvet vicaria
illa ac tantum saccedanea presbyteri chrismatio , neue ij neglectieverae confirmationis culpam damnatione luant. Haee omninb Hagonis mens est, ut liqueti Minus rigidi , qui postea vixerunt, sed de ipsi tamen plurimum hule saetamento tribuunt. Nam Durandus necessariam censὰ confirmationem, non abiblute fateor ; sed tamen in casu , scilicet quando imminet perseeutor , coram quo est fides confitenda. & habetur copia ministri, sic etiam de Alliaco, eius receiptionem vim praecepti habere ait, adeoque necetiariam eam esse, si haberi possit. Eadem sentit Major. His ex recentioribus Estius videtur attentiri , qui vi etiaris de pugnaturis ita necellarium esse putat hoe sacramentum, ut eum mortaliter pecore cens rat, qui non
coiifirmatur si possit tempore S loco persecutioni Metiamsi non contemnata .Estium hie quoque sequitur P. Aurelius ; de aditer iis Loe medi Iesiuitae Spongiam animotissime ac fusissimὸ nuper d fendit Confirmationis suae. necessitatevi. Videat, qui volet, euim cum I
50쪽
sbita vi Glet, rixantem. Alij vulgo eunt in alia omnia. Nam de Valentia negat ullo praecepto diuino aut Mosesiastico teneri δε- μmines suscip re hoc sacramentam, ita νt illud omittere, ciam recipere possunt, fit peccatum mortale. Peccari tum demdm mortaliter , si
omittatur ex contemptu, hoc est, quia Prui fiat, neque contemptum istum eo ipse quod nonnulli putarunt haberi, quia Loc sacramentum inrermittatur suamque hane sententiam testitur his temporibus communem esse. Soto certe ante eum jam scripserat, atque defenderat, nullam esse praceptum ad confrinationem suscipiendam e ligans. Peccare tantum, qui contemnit, hoc est nihili e limat. Sie ex recentissimis Conina tria ista consentanea ponit, I. omittere ex contemptu, peccatum esse. r. Omissionem ab iue contemptu nunquam esse peccatum mortale. s. nullam esse obligationem directam ad hoc sacramentum suscipiendum, etiam sub peccato veniali. Loe- melius Iesulta eadem in nuper defendit Bonacinam,& p. 43.
Henriques sit dramatis testes laudat. Nihil neces le est reliquas istorum disputationes perinui; de
effectu confirmationis, quem non secus ac baptismi gratiam , Gabriel & remissionem peceatorum , de consta tem fidei consessionem, complecti vult ; recentiores ad virtutem, ac robur ut plurimum re- εὶ in . d. stringunt, quo confirmati , quod credunt, intrepidE confiteantur; de cnaractere, quem imprimi Gmniant, deque e5, Pod inde con- selii putant, ut confirmatio, non magis quam baptiimus, herandast; deque ejus, qui herauit, poena, an is irregularitatem contrahat, quod Canonis , di una cum iis Major deundunt; negant carteri Ia..εν.
Theologi; & siquid est aliud de minutioribus in Latinis snolis agi ratum- Hoc, quod dedi, specimen Lux est ad id, quod instituimus, probandum ; non fuisse senicet iam a primis Ecclesiae Christianae
temporibus, quicquid istud est sacramenti constitutum. Aliter enim qui factum esset , ut de eius materia, ac sorma, &efiiciente sue munistro , deque aliis ad rei naturam pertinentibus tam variae, ae dis spantes diu vigerent apud istos sententiae ' De baptismo neminem apud eos dubitasse legimus, an aqua censenda eius esset materia re mora; vel de Eucharistia ,an ranis & vinum,&tiquis aliter docui cset, nemo dubitat, quin haereseos notam subiturus fuerit. Nimirum. Scripturarum auctoritate, & omnis jam a principio taclesiae voceat ue usu expre hum atque confirmatum utrumque sacramentum habebatur. De confirmatione , quod aliter factum, quod eius & materia , & minister, & forma , & caetera penε omnia tam Gi in incere &holasticarum & Canonisticarum opinionum Salo, ut ita dicam fluctuarunt; id inquam clarum & inuictum argumentum est totum.
hunc ritum inon jam a principio religionis Christianae diuinitus