De republica ecclesiastica libri quatuor contra Marcum Antonium de Dominis, nuper archiepiscopum Spalatensem, nunc desertorem & apostatam, authore Martino Becano Societatis Jesu theologo, ..

발행: 1619년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

nis,benigne aspexit Petrum Lucae 22.6I se cundo, ex hoc aspectu secuta est vera cotritio

bus, incipite Spiritu an Tum Et Euntes docete omnes gentes. F t,Ecceego mobiscumsum omnibus diebus usque ad con Ommatione ecuti. Quibus omnibus ita confirmatus fuit Petrus, ut m piscatione, quae facta est post Resurrectionem, cum magna fiducia miserit se in mare , ut ad Christum in littore expectantem,natando cia eius p erveniret,quam alii navigando, Joann.

2I. 7.) Et tu, post haec omnia fingis barathruni desperationis Magnam iiij uriam illi facis.

23. Patres, uos citasti,non asserunt, quod . tu asseris. Primo,quia nullam faciunt mentionem desperationis. Secundo,nec Munt, satisfactionem seu compensationem, quae Petro iiij uncta est,propter peccatum trita negatio nis,consistere in eo, Pasce omesmeas,ut tu com n nasceris,sed me , , Diligis me plus his i ,Nam quia Petrus ter Christum negaverat extimore,vicissim exigit ab illo Christus trinam confessionem amoris. Sic enim scribit Augustinus quem tu citas) tract. ias. in Ioannem --ditur negationi trinae terna confessio. Et scrin. 'de verbis Domini: in trina confessione amoris

deferetirmam negationem timoris. Eodem inq-

102쪽

anticui cap. ouiam petrin, inquit, ter in temp.repassiisnu negavit ore nunc ab eo terna H-Dectionis cunfessio petitur,ui terna negatio aequali. consepion Numero compenset ur. Igitur haec triai de distinguenda lunt: i trina negatio, quae est peccatuni. a. trina doni Ilio, quae cit comperilatio i Eulalisia hio, ro peccato. i. passura ovi-'

bvium commendavit,quiasicuti se praecipuus erat exundecim, itaprὰcipis ais curam p, aedicationis i-

ummisit, fui maximὸ omnium , qui trimc ad yant,de bat in ipsi obmini υineat laborare. siro hoc niysterio citas Leoneni, Gclanum, bulco lavim&Lati alicuim Σ3. Hic aliquita vehe asseris ex patribus, aliquid affingi, ex tuo capite. v crithi est, Petrum fuisse praecipuum Apostoloruiti, Se ha- stura in ovium illi commendatam: Falsum illam Petri eminentiam positam fuisse in eo, quod niaxime omnium,qui tunc aderant, debuerit in vinea Domini laborare. 1 6c enim intelligis de labore itiiteris, raedicationis, Madversitatis,in quo constat Paululii piae caeteris excelsuisse a Corinth. ii. 13. Etiaeo,il trelinqueres Paulo hanc praerostativam, dixisti; axim. omnium qui turi aderant. 26. De hoc labore nihil dietini eitati a tei patres. Nam Leo Epist. 8 .ad Episcopos Proa

103쪽

De Republica Eccusasti

darum tamen ovium curassecialius mandata. Et serm. L de Ascensione Beato Apostolo Petrosupra cauros,postre i claves, ovilis Dominici cura δε- mandatur. Hic notandae sunt istae particulae, Pracaeteri Se, pra caeteros,quq non significant, ut tu falso asseris, Petrum prae caeteris vel si fixa caeteros debuisse laborare, cxcepto Pax o: Sed illi prae cςteris & supra caeteros traditam esse potestatem ligandi, & dcimandatam curam Ecclesiae. Quod etiam asserunt reliqui Patres a te citati.

r . Vide nunc, Marce Antons, quia mysterij lateat in tuis mysterus, quae lectori obtrudis. Nihil aliud ex illii colligo,nisi tuam inconstantiam,mendacium, con tradi et ione. Deinceps videamus , quid antiqui patres, quorum authoritatem simulas te magnificare,sentiant de Primatu Pctri. Ne tamen exij . quae a te allata sunt, videar aliquid praeteriis se, respondendum est ad illud, quod objicis ex Apostolo, Ephcs ii. Et ipse dedit quidem quosdam x solos,quosam autem P ophetin,alios vero Ei an eliseus,alios autem Pastores. Hilicin&rs,non silum Petrum fuisse Pastorem,sed etiam alios. Facilis responsio. Plures sunt Pastores particularium Ecclesiarum : Unus est pastor Ecclesiae universalis, nempe Christus,& ejus loco,Petrus,vel Successor Petri. Unde vocatur Pastor Pastorum, ut supra dixi ex Bernardo, d c cap. sequenti iterum dicturus

104쪽

Primati Petri probatur ex tribus.

i. Ntiqui Patres tam clare, diserte,&roi tunde loquuntur de Primatu Petri, ut clariu , disertius, & rotundius loqui non possint. Nam aliqui expresse vocantillurn VicamCbristi, ut Ambrosius ad cap. 24. Lucte. Ans-helmus ad cap.16. Matthaei. Bernardus lib.2. de consideratione ad Eugenium. Genadius Scliolarius, de priam tu Papae. Seet. a.

Alij Caput Ecclesiae, ut Hieronymus in psal. i 3. Chrysi,stomus homil. 1 i. in Mattharum, Philo Carphatius in c*ntica. Alij Caput elium se Pastorem egis dominio, ut Aiugustinus vel quisquis autor est in lib.

quaestioni ima Vcteris ac Novi Tcstamenti, quaest. IS. Alio Caput omnium A stosirum, ut Optatus Mileuitanus lib. contra Parmentinum, Cyrillus Alexandrinus lib. i et in Ioannem c. 6 . Ath Principem Apostolorum,ut Cyrillus Hierosi,lymitanus catech. a. a. ii. Ba dius in Prooemio praeceptionum latius disputatarii, Hia-ronym 'sin catalogo s)riptoruoi Ecclesiasti-

Alij Pasiarem pastorum , ut Eucherius Lugdunensis in vigilia LP utri,Bernardus lib. a.de consideratione ad Eugenium. Aluor haeum Apostolorum, ut Dorothicuis Tyrius in Synopsi, Isidorus Pelusiota lib. i. S

105쪽

De Republica see a a pist. 142. Andreas Caesariensisad c.13. Apoca . Alii verticem Apostolorum, ut Origenos H mil. a. in diversos locos Nwvi Testamenti, Chrysostomus in Homil. in Petrum Aposto-him& Heliam Prophetam.

Alij li m Apostolorum, ut Cyrillus Alexandrinus lib. iq. thesauri cap. a. Ald Antesigna um Apostolorum , ut Isidorus Pelusiora lib. z.ςpist. i Alij Petram or Crepidinem Ecclesia Catholicae, recti emundament , ut Synodus Chab .edonensis Act.3. Abii Principem Ecclesi Cl risianorum, ut Ephrem Syrus, si rin. de transfiguratione Dominini.

Alij Pacem Discipulorum Christi, ut Epiph

nius Haeresi si a. Ecce qui & quanti titulisoli Petro pr

aths tribuuntur.Quos tu quidem lib. I cap. q. ω S.agnoscis,quia negare non potes ed i me respondes hoc modo: i. Titulum Vic rhpe sectissime convenire Spiritui salicto , quem Christus su0 loco misit post Ascensionςm . a. Eundem convenire etiam Apostolis, sed nomagis Petro, tuam aliis. 3. Titulum Principis. Apostolorum communem esse Pςtro Paulo. . Reliquos titulos,quotquot sunt,c0ncri sos esse Petro,propter risnatum aetatis, VReationis & charitatismon autem pr0pter Prima- impotestatis au taurisdictionis. H ctri pO' steriora discutio 'da sunt. Nam primuin, de Spiritu sancto aman id refui ai vin

106쪽

t Liber Secundus. 173. Prima ergo quaestio est : An omnes postoli aeque fuerint Vicarij Christi,ita ut Petrus in hoc officio, nullam praerogativam ha buerit praealijsZTu affirmas cap. q. n. 3 &seqq. At falso. Nam etsi reliqui Apostoli fuerint etiam Vicarij Christi quod non nego non tanto ex ossicio fuerunt illiusVicarib in regimine totius Ecclesi ,sicutPetrus. Petro totaEcclesia, totum ovile, omnes Christi oves commissae sunt;reliquis non item. Quod tametsi praecedenti capite satis probatum sit,hic tarnen obiter probandum cst cx Patribus, quorum authoritate contra nos pugnas. . Igitur Anselmus Archiepiscopus Cantuariensis quem Anglia merito veneratur) ad cap. I 6. Maathaei,s ac scribit: impotestatem,ideo uni perro concessiis ecialiter, ut ad unitatem nos iuvitaret. Ideo enim eum Principem 'solorum

instituit,ut Ecclesia,quasi unum principalem Vica rium Christi haberet, ad quem diversa Ecclesiae membra recurrerent , si forte interse dissentirent. 3oniam si diversa sent capita in Ecclesia, unitatis Ῥinculum rumperetur per diversaschi aia. rid clarius dici poterati aut, quae essic cior ratio ad persuadendum adhiberi ρ . Et Sanctus Bernaidus lib. 2. de consideratione ad Eugenium: Inde emqu)d Petrin aue..ra vice,instar Domini, gradiems per aquari uui

cum se Chrisi Vicarium de gnavit, qui non uni populosita cunisρ esse deberet. Ecce, Petrum vocat unicum ChristiVicarium,non quδdrc-

107쪽

rit De Repubsica lesiastica

'on fiserint generales Vicaris, respectu totius Ecclesiae,sicutPetrus. Plura test onia paulo post citabo. 6 Sed objicis alios Patres. Primo Augustinum lib. 1.c tra dentium, cap. Ia. ubicitani illud C hristi ad Apostolos, A ct. i. 8. tu mihi testet in Ierusalen, ct in totamJu ames Samariam,cse usique ad terminos terrae, sic scribit:

Hoc tanto tenacius , quanto post ius audientium

mentibus i . Hancstonsam suis amicisson iuabiens commendavit. Ex his vcrbis colligis priamo, Chi istum in suo discessu ex hoc mundo,cqmmisi se Apostolis ossicium prφdicandiEvangeliurn in totum mundum. Secudo, omnes& singulos Ap stolos in luserenter accepisso curam totius mimili, absque ulla limitatione. Tertio; scclesiam, quae Christi sponsa est, aeque omnibus Ap'stolis, tanquam Vicari)s, a Chrisi ' commendatam. Quattb, Petroni lmpli h prae caeteris collatum esse.

. Respondeo. Erras primo'citatione. Augustinus non habet illa verba, loco a te ci-itato,sed lib. i. cap.ro. Deinde erras in reipsa:

nam etsi eo loco & tempore nihil peculiar: petro collatum sit,prae alijs Apostolis, tamen jam antea fuerat illi collata P aefectura totius o lis Christi, per illa 'orba,Pis meri. Et praeterea, crinitas seu constantia fidei in ipse,&succentaribus,pςr illa, orogavis ut non deficiat es tua. Neque necesse est, ' nania uno loco & tempore conferri. Alioqui sequeretur, Apostolis nihilaliud collatum es se a

108쪽

Liber Secundus io a Christo, quam officium praedicandi non autem officium baptizandi,& remittedi pec cata. Nam in suo discessu ex hoc mundo, qua-do dixit, Erilis mihitestis in Ierusaom,non fecit mentionem baptismi aut claviiun,sed tantum pra dicationis Evangeth.

8. Quod addis, Chriitum in discessu suo, omnibus singulis Apostolis indifferenter

dedisse curam totius mundi,absque ulla limitatione,falsum est. Nam,ut dixi, per illa vesba, solum commisit illis officium eraedicandimon autem officium gubernandi Ecclesiam: Ergo ex illis verbis non potest colligi, nes Apostolos in subernatione Ecclesiae fuisse aequales. Deincia, sensus verborum. Christi non est, ut singuli Apostoli,

nullo ordine auctespectu,praedicarent Evangelium per totum terrarum orbem squia hoc

mor 'iter fuisset impossibile) sed ut unguli, facta distributione, singulas partes peragrarent E i sic ab omnibus,non tamen a lingulis, Evangelium toxo orbo promulgaretur. Idque

fieret, partim per ipsos Apostolos, Partim per ipsb uni succςstbres. Quod etiam eventus docuit. Nam post a uot annos a Christi dis cessii ,facta est divisio Apostolorum, id singulis certa civitas,vel provincia, vel Regnum si innatum. Solus Petrus, histebat genexalem curam uni ersalis Ecclesiae,ut jamsaepe cxPatribus ostendi,ac deinceps ostensurus sum. Nec aliter fieri potuit.Nam sicutChri stus dlixit, isti mihiules , usi ad timi Ger

109쪽

ν, De Reputata Eccusiastica

me;ita antea dixerat, nici in mundum uni vis sume dicate Evangelium omni creatura, baptinantes eos in nomine Patris c c. At hoc non potuit sic intelligi, quod singuli debuerint id praestare , alioqui si unus praedicasset Evange

Ilum, & baptizasset omnes in univcrsb mundo, quid rcliqui eodem tempore fecissenti Ancos miterum baptizassent)Nullo modo. Est ergo, non coim unctim, sed divisim intelligendum, hoc modo : Ite divisi in diversas partes mundi,& unus hic, alius alibi praedicet Evangelium, baptizet, & similia officia eXerceat. Nosti simile exemplum in nostra Societate.

Mittimur in unive sum orbem terrarum: non

ut singuli universiim occupent ed ut quisque incerto loco, sibi assignato, obeat ossicium hominis religiosi. Neq; valet haec consequentia: Omnes sacerdotes Societatis habent potestatem cundi in universum mundum,&ubique Evangelium praedicandi : Ergo omnes sunt inter se aequales, & Praepositus generalis nihil plus habet, quam reliqui. Similis est consequentia, quam tu facis de Apostolis. Io. Secundo objicis Ambrosium, qui in Psalm.38.sic scribit: fende ergo homo in caesum,

videbis verum illum se aeternum, atque perpetuum Sacerdotem,cum his imagines videbas, P trum,nulum, nnem, Iacobum, Matthaeum, Thomam. Hinc infers,non solum Petrum , sed

omnes Apostolos aeque r praesentasse Christum;acproinde,aeque filiue Vicarios Christi. Respondeo. Verum es , quo dicit Ambrosta

110쪽

Liber Semnilus. 9 us: Falsum,quod tu infers. Nam omnes Apostoli,quatenus erantSacerdotes,suerunt ima

sines Christi,supremi & aeterni Sacerdotis. Ldem dici potest de omnibus alijs Sacerdotibus Novi Testamenti. Omnes ratione sacer doth,sunt imagines Christi. An ideo omnes aequalest Ne tu quidem hoc dixeris. Nam fateris Episcopos,ex divina Christi institutione,

majores ac eminentiores esse Presbyteris.1 i. Sod ut planius constet de mente Ambrosi),ponam antecedentia ipsius Verba, quae sic habent:Primum igitur umbra praece1 secutaris imago;erit verit,. Umbra in lege; imago vero in Evangetio; verit,in coelestibus iambra Evam

g lj ct Eccisa in Lege; imago futura veritatis in Evangebo; eritin injudicio Dei. Haec est Thesis Ambros'. Sub qu i thesi descendit ad hanc hyputhesin : Sacerdotes legis Mosaicae erant umbrae,respectu Christi: Sacerdote Evange- iij sunt imagines, respecta ejusdem: Christiis

in coelo,est verit s. Nempe, in ratione sacerdotia. At,sicut hinc noli sequitur, omnes Sacerdotes legis tosaicς fuisse inter sὰ ςquales, ita nec sequitur, omnes Sacerdotes Evavgeli, intςr se cnb aequalos. Et vicissim, sicut omnes Sacerdotes Mosaici fuerunt umbrae Christi; Et tamen, eo pon obstante, PontifeXer i major alij ita omnes Sacerdotes Evan- felici sunt imagines Christi;& tym cia, eo non obstante, Pontifex in majorath s. Si haec cX- empla non sussiciunt, tabo aliud. Constat exscripturai honunem crea m esse adini sine Dei

SEARCH

MENU NAVIGATION