De republica ecclesiastica libri quatuor contra Marcum Antonium de Dominis, nuper archiepiscopum Spalatensem, nunc desertorem & apostatam, authore Martino Becano Societatis Jesu theologo, ..

발행: 1619년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

υa De Republica Melesiasticata loquuntur ad Carolum Imperatorem : Iam

quia ivina pietas mos ireatorum Principum Apo- solorum,Petri se muti intermentioue Uer Vicaria Norum, Dominum videlicet Ioannem,summum Pontificem universum Papam, ecialem, Patrem nostrum, dec. Respondeo. Vel admittis illam Synodum, vcl respuis. Si admittis,necesse est te admittere, Pontificem esse universalem Papam. Si respuis,nihil ex ea, tuojudicio, po

tes Convincere.

T, Quarto objicis: Romae in plumbeo tagillo, Paulus Petro ad dextra collocatur Respondeo Haec oriecti' pride sbluta est a Ca

dinale Bellai mino. Si solutib bona est, cur noacquiescis i Si mala, cur non rcfellis ξ Sunama luisonis est haec: Aliquando Petrus ponitur ad dextram,aliquando Paul us: a si culpetrus cellit potestate in Ecclesia i ita Paulus sapientia& labore. Plu) eivm la rauit, qu Π reliqui: plurcs gentiles ad fidem convertit: plurC pro'incias peragravit. Sicut crgo Ecclesia plus honorat Petrum, ra ione potest 'tis; ita plus Paulum rationcsapientiae M labo-xis. Nec id novum. Plus etia honorat P. Thinynam, Franciscum, D'minicum,Benedio uim,

. quam multos Pontifices & Episcopos; quia licet hi potestate excelluerint, illi tamcn plus boni Ecclesiae praestiterunt. 8. Quinto objicis: Nunquam fit officium de Petro, quin fiat commemoratio de Paulo; M vice versa:Ergo pares sunt. Respondeo.Mirus homo es. 'praecedente objecti e com

252쪽

Libra Tertius. Mytendebas, Paulum praeserendum esse Petro: Nunc vis pares esse, Audi. Pares sunt in Apostolatu:impares in alijs. Nam Petrus,ut dixi, potestate excellit; Paulus labore & sapientia, Ecclesia utrumque magni facit;& utrique tribuit,quod ipsis debetur. CApuT TERTIuM

r E hac re disputas lib. q. c. . Et asseris po-a tificem non esse proprie peculiarem Petri successurem. At Patres contrarium asserui, quibus potitis,quam tibi credendum cst. Sic enim scribit Optatus Mileuitanus lib. 2. contra Parmenianuna : Petro successit Linus, Lino

Clemens, Clementi Anactetus,& C AugustimasEpist. 163. ad Generosin Si ordo Episvoru biiuccedentium considerandub ec,puan;o certim, or vere lubriterab ipso Petro numeramus,cui totius Ecclesi guram gerenti, Dominus ait: Super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam. Petro enimμcce it Linus,Lino Clemens, Clementi nactetus,

nasio Eva istus &c. Et Philippus Pxcsbyter in Concilio Ephesino, Tom. i. ca6. Hulli dubium, o sicutis omnibus notum eis, Sanctum Petrum Apostolorum Principem se Caput, Ecclesia Catholicae fundam tum, persuccessoressivos huc- que pervivere,caussapi decernere, persviatarum esse. Hujus itaque ordinarius successor P Ua Carlestinus nos ad hanc Synodum misit. O mitto reliquos omnes, qui vel Chronica, Vel, P s ma .

253쪽

martyrologia, vel vitas Pontificum conseri rserunt. Omnes incipituita Petro: Ex Pontificcs faciunt Petri Succes res. a. st ratio evidens sumitur ex principi)s jam positis. Primum est, Christum in hac vita futile visibile Caput Ecclesiae in externa gum hernatione,sicut vir esst Caput mulieris Ait rum,hanc gubernandi formam non esse muritatam pust Ascensionem Christi, ac proindς Ctiamnunc opus esse visibili Capite Ecclesiae

in externa gubernatione. Tortium hoc C putinon aliud fuisse post Christum, quam Petrum,cui dichium cst, Pasce oves meas. Cum etaso post mortem Petri non sit facta mutatio in regimine Ecclesiae . necesse est, Petro successisse aliquem, qui cod modo, quo Petrus Ecclesiam gubernaverit. Nec alius assigna potest,quam Pontifex.

tur persenaliter pro sita singularitate succes.sio:Ergo nec Petro. Respondeo. Antecedςns potest dupliciter intclligi. Primo absolute cludd nullus Apostolorum habuerit particu Iarem succes rem in Ecclesia aliqua particu- Iari. Sic falsum est. Nam Iacobo in Ecclesia Hierosolymitana successit Simeon Cleophar filius. Apud Eusebium lib. 3. Hist.C. H. Secu-dd cum hac limitatione,quod nullus Apostolorum habu it perpetuam successionem in sua Ecclesia. Sic verum est de omnibus Apostolis,excepto Petro. Ille solus in sua Ecclesia Romana habet perpetuam successi ancim in

254쪽

o impletur promissio Christi: o rogavitro te ferre,ut non fci Udes tua. s. Tertio objicis: omnes Episcopi sunt

pninium Apostolorum, etiam Petri insolidusiiccossores, ut fatetur Leoserm. 3. de Alliam ptione sua ad Pontificat.ubi ait: Ecclesiasticam otestatem,quam Petrus habuit, ad omnes Ecessa Principes d est, iscopos commeasse. Resbondeo. Falsum est,quod asitimis, omnes Episcopos insolidum esse Successores Petri. SolusPonti sex in solidum illi succedit: reliqui in partem. Nec

Leo tibi,sed nobis patrocinatur. Nam loco a te citaro,sic habet: Unus de toto mundo Petrine' ligitur,qui ct universarumgentium vocationi, omnibus Apostolis , cunctisque Ecclesiae Patribus prvonatur,ut quamvis inpopulo Dei multi Sacem. dotessint, multique Polores, omnes tame ropriis xegat Petri , quos principaliter regit o Christus. Haec verba omisini quia contra te sunt. Non

longe post, sic per itI eo: Propterquod dicit beariti ssimo Petro Tibi dabo claves. Transivitquidem etiam in alios Apostolos vis potosatis illius , ct ad

omnes Ecclesiae Principes 4ecreti hum constitutio commeavit, sed nonsi ira uni commedatur, quod amnibus intimetur.HIaec verba citasti, scd mala fide. Nam Leo non dicit, quo 1 tu dicis,potestatem Ecclesiasticam a Petro in omnes Episcopos in solidum commeasse: V et omnes Episcopos insolidu esse Successores Petri, Alioqui sibi ipsi contradiccrct. Nam in priori lantctia,

quam citavi,Contrarium asserebat. Unus, in

tui Petrus eligitur,qui omni uu postolu, cun

255쪽

ctisque Ece la Patribus r. ponatur. Haec prae , potitura seu eminentia, non potuit ita solidum commeare in omncs Episcopos ; quia impossi-rbile est, ut omnes & singuli Episcopi praeponantur omnibus alijs Episcopis. Quarto ob)icis: Nulla Ecclesia, tempore Apbstolorum , habuit proprium & specialem Episcopum; sed praecipua: qua quaeEC-clesiae a pluribus simul Episcopis in si, lidii regebantur: Ergo RomanusEpiscopus no potest dicere, s e alicujus certi ac specialis Apostoli

successorem esse. Respolideo. Negatur Ante, cedens. Nam in Ecclesia Hierosblyimiana,

proprius & specialis Episcopus fuit Iacobus,

ut omnes fatentur. In Ephesina,Timotheus, teste Eusebio lib. 3. c. 4.) In Cretensi, TituS, eodem teste,ibidem.)Et quid obsecro dicti rus es de septem Ecclesias Asiae, de quibus Joannes in Apoc. Certe singulae habuerunt proprios ac peculiares Episcopos, quorum Virtutes δἴ vitia ibi describuntur, C. 2 & 3.7. Quint0 objicis : Petrus eo modo fuit Episcopus Romanus, quo Antiochenus: Ergo non est ratio,cur magis Romani Episcopi, qua Antiocheni, dicantur esse Petri Succei res. Respondeo. Verum est. Petrum fuisse & Antiochenum & RomanumEpiscopum:Et utrobique habuisse suos succei res; sed di er

modo. Nam Antiochiae habuit Successores in Ecclesia tantum particulari: Romae, in Ecclesia universali. Ratio est,quiaipse fuit a Christo constitutus Pastor universalis Ecclesiae, per

illud,

256쪽

Liber Tertius asyillud,Pasce oves meas,ut sussa dictum est. Hae curam pastoralem unive lis Eccleliae, non

amisit per mutationem loci, sed per mortem At Romae mortuus est,non Antiochiae: Erm Romae illa amisit, ac pinde Romς habuitS u cesibre in pastorali cura universalisEcclesiae. 8. Sexto objicis: Si Romanus Pontifex peculiaris Petri Success or est, sequitur Petrum fuisse specialem Episcopum Romanae Eccle .siae, Sc consequenter non fuisse Episcopum universalem. Respondeo.' Posterior conseque 'tia neganda est. Nam Pe trus non solum fuitE

piscopus Romanae Ecclesiae Particularis, sed etiam Romana Ecclesiae universalis. Scis quid velim. Ecclesia Romana dupliciter accipitur.

F rimo ,hro illa sbia Ecclesia particulari, quae

olim Romae fuit,& nunc est. Secudo,pro coi lectione omnium fidelium , qui toto orbe distpersi,adhaerebant olim Romano Pontifici, nunc etiam adhaerent. Et hoc postcriori sensu habet varia nomina. i. Dicitur Catholica seu universalis, quia toto orbe diffusa. 2. Pontificia,quia Pontifici subjecta. .Romana,a nobiliori siti parte. Petrus ergo fuit Episcopus Ecclesiae Romanae utroque modo acceptae.

9. Septimo olaicis:Paulus non minus fu-davit Ecclesiam Romanam, nec minus fuitEpiscopus Ecclesiae Romanae,quamPetrus:Ergo non est ratio , cur Pontifex potius dicatur Successor Petri,quam Pauli. Re ondeo. Antecedens falsum est,ut cap. i. ω a. demonstra

vi. Nam Petrus fuit primus,qui Romanos ad fidem

257쪽

fidem convertit,& Romae sedem ac cathedri obtinuit, ut constre ex antiqua Patrum tradia

tion quam negare non potes.

1 . Octavo objicis: Adhuc disputatiir, any ontifex, ut Pontifex, debeat eligi a cleio ta tum R omano, an vero ab universali Ecclesia, vel generali concilio, Ecclesiam universalem repraesentante. Si debet eligi a Ciero tantum Romanodam non eligitur, ut Caput univcrsalis Ecclesiae. Si a. debet eligi ab univerialiΕcclesias amno eligitur,ut EpiscopusRomanus, α Succei r Petri in Romana Ecclesia. Nani DUVersalis Ecclesia potest eligere, quemcunque Vult, non alligando illum ad hane vel ill Ecclesiam particularem. Respondeo. Pontifex eligitur a Cardinalibus.Cardinales autem possunt dupliciter spei hari. Primo, quatenusiiunt clerici Ecclesi Romanae particularis. Secundo, quatenus sunt Procuratores,& ministri totius Ecclesiae. Et hoc modo eligunt Pon - . tificem. An autem possint eligerePontificem,

qui non suavit esset Episcopus Romanus, se 'el Parisiensis, vel Viennensis, vel nullius loci Epis copiis particularis,alia quaestio est. CApuae QE ARTu M.

Pontifex sit Caput seu Ta or

258쪽

Liber Tertius a derogare,asseris haec duo: Primo, Pontificem Romanum non habere ullum privilogiumjure divino,supra alios Episcopos . Secundo, habuisse tamen aliqua privilegia jure Ecclesiastico, quae nunc in abusum abierunt. Nimirum haec quinque. I. curam quandam ω superi tendentiam generalem stiper universam Ecclesiam, speciali quadam ratione, prae m.

lijs Episcopis, illi concessa fuerit. 1. Pirivilegiuappellationis injudicijs Ecclesiasticis. Nam omnes Episcopi totius orbis, qui sentiebant se gravari ab Episcopis aut Synodis provin .cialibus, poterant confugere ad Romanum Pontificem , & ibi suam causam defendere,& innocentiam demonstrare,. 3. Privile gium communionis in fide . Nam quando grassabatur aliqua haeresis, 5 occupabat multas Ecclesias,ut haeresis Arriana; tunc Pontifex erat quasi Dux & Arbiter Catholicae com munionis : Et cui ipse dabat vel adimcbat suam communionem , reliqui etiam dabant

vel adimebant. 4. Privilegium definiendi ac decernendi. Nihil enim grave in ecclὸ lia universali, nisi consulto prius x consentiente Romano pontifice , poterat tractari, decerni,aut definiri. Non ut definitio robur haberet a Pontifice,sed ut maj us robur haberct, quam alioqui habitura esset. s. Privile

gium perfugij. Nam afflicti Episcopi, &pen

secutionem ab haereticis vel tyrannis pati en tes,confugiebant ad Pontificem, &abeo ju

vabantur. Haec quinque privilegia concedis,

259쪽

De Republica Ecclesia tica dc explicas cap.'.per totum. Nec ullum aliud agnoscis. 2. Ego contra statuo, & haec, & plura alia, Privilegia Pontifici concessa esse,non tantum jure Ecclesiastico,sed etiam divino, AI ex peculiari Christi institutione. Et quidem, omisso quinto privilegio, quod tu proponis,reliqua proponam hoc ordine. i. Tota Ecclesia Pontifici gubernanda concesta est. Ex hoc fere pe- dent alia,qtiae sequuntur. 2. Omnes Episcopi, injudichs Ecclesiasticis possunt appellare ad Pontificem. 3. Omnes Christiani, in controversses fidei,debent adhaerere Pontifici de Ecclesiae Romanae. q. Nullum decretum potest statui pro tota Ecclesia, nisi consulto & con sentiente Pontifice. s. Pontifex potest leges Ecclesi isticas praescribere, quae obligent utilia versam Ecclesiam. s. Potest Episcopos, Reges α Principes, propter grave delictum & contumaciam, excommunicare,aut alia poenaE

clesiastica punire. De his,ut alia omittam, sigillatim agendum est.

Ecclesia Pontifici gubernanda

commissa I.

3.TTOc probo tribus modis. I. Ex iure instio tutionas. 1. Exjure successionis. 3. Ex Concri js & Patribus. Primo igitur, ex jure institutionis sic : Forma gubernandi Ecclesianadebo t

260쪽

Liber Tertim. a ruebet nunc esse talis, qualis ab initio fuit, ex Christi institutione: A t ab initio,ex Christi institutione,gubernabatur Ecclesia ab uno visibili Capite,nempe a b ipso Christo: Ergo etianunc debet gubernari ab uno visibili Capite, quod no est aliud quam P on tifex. Hoc argumentum fusὸ tractatum est, lib. t. cap. 3. 4.& s. 'Mic obiter ex tua cocessione c5firmari potest. q. Ac primo i, qHod talis nunc debeat esse forma gubernandi Ecclesiam, qualis ab initio fuit ex Christi institutione,concedis lib. I. c. i. n. ai.his verbis: Nam sicut Ecclesia eademprorsus Eu, non alia itis: itagubernatib eademperβυerat, honalia similis. item, quod Ecclesia ab initio gubernata erit ab uno visibili Capite,nenipe ab ipsi Christo,concedis ibidem n. L his verbis: Q ane in Christi misibili regimine ordinario haec tantam ob Proo: Saeramenta misibilia instituere, Ministros voca/e es mittere ; Evangeli- Eare . GMinistrosseos errantes corripere or increpare egem explicare, eam i a corruptelis vindicare. Alterim generis oscia a Capite Christo,ut vi bilis erat,prodeuntia,ego certὸ non reperio. Igitur ex utraque tua concessione,& major S minor

propositio syllogisini nostri vera est. Vera igitur conclusio.

. Secundo,exjure successionis sic: Pontifex succedit Petro cum pari potestate : At Petro totius Ecclesiae gubernatio fuit commissa: Ergo etiam pontifici committitur. Minor lib. 2. de Primatu Petri probata est. Majorem probo autoritate Patrum , quos praecedenti

SEARCH

MENU NAVIGATION