Petri Fontidonii ... Pro sacro, et oecumenico Concilio Trident. aduersus Io. Fabricium Montanum ad Germanos oratio

발행: 1563년

분량: 210페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

82 PETRI FONTID rum sentina secutura sit, quanta tenebrae

Christianu in orbcm occupaturae, si caput istud Ecclesiae uniuersalis, Romanus, inquam, Pontifex , a sede sua deturbaretur, testatur iam istud scelidum haeresium coenum,quo nunc illi misere volutantur,qui illum non reuerentur. Quae cum ita sint, audes tu homo audacisti me tot patres &pastores Ecclesiae reprehenderet eius de formatores, veritatis & religionis hostes appellare,quod no animo euertendi sum naum pontificatum ad Concilium acceus rinti quod Ecclesiae membra contra caput sine quo fides, pax, religio salua esse non possunt non coniurauerint i iam vero, Nam quod nullam aliam ob causam tanto ap- paratu a Romano Pontifice Concilium coactum esse dicis, quam ut omnia imperio suo subiiciati atque huius rei testem Rempublicam trium foederum appellas. Si istum Pontificis animum ex eius Reipub. testimonio deprehenderas, cur no illud ptulisti lcur tibi, taquam Apollini PDthio,credi voluisti l na illa Iegatio tota est amoris plena,& desiderij salutis vestrae, pacis, &vnitatis conciliandae: nullum in ea vestigium huius cupiditatis apparet:quan

quam

82쪽

qtiam illa, quq diximus, aperte declarant, atq; testantur, nulla esse posse pacis siem,

nisi omnes Romanu Pontifice,Christi vicariumn uniuersalis Ecclesiae pastorem agnoscamus. Nam quod illum imperandi studio inflammatum haec moliri crimina ris, non tam ille, mihi crede, Fabrici, de summo pontificatu, quem neque ipsae inferorum portae poterunt euertere quam de salute vestra solicitus est : non tam dignitatis suae, quam breui relicturus est, amplitudinem exoptat, quam interitum vestrum , quem videt esse sempiternum:& ruinas Ecclesiae , quam sibi C H R I-sTus commisit, lamentatur: & illius v-nitatem vestris unguibus discerpi, atque dilacerari dolet. Tu vero, quod in tantis calamitatibus afflictae matris Ecclesiae , in communi dolore , atque lacry mis, carminibus , Ecclesiae acerbis , &summo Pontifici contumeliosissimis, tu seris, facis tu quidem , Ut calonem , ut gnatonem aliquem, & parasitum decebat, qui inter aliorum lacrymas canere & ride re soleat. Neq; vero in tanta, tamq; publica

moestitia totius Christini orbis priuata natu laetitiam continere pota isti, sed illam F a versi

83쪽

8 PETRI FONTID. versibus indicastimo solum non comou

ris aerumnis & lacrymis Ecclesiae, sed alias acerbiores illi comi naris, & veluti ex Delphica tripode , Sathanici furoris insimia correptus, de futuris illius maioribus miserijs vaticinaris. Quibus ego carminibus

nihil aliud respondebo, quam quod sperem de diuina misericordia, ut qua soleat pati spiritum mendacem in ore prophetarum versari,&maledicam illoru aliquanis do mentem in melius commutare, hoc infaustum , in scelixq; tuum vaticinium , v

pote ab spiritu veritatis hoste profectum, mendax &falsum esse futurum, summiq; Dei clementia & horum sanctissimorum Patrum industria Ecclesiam , hac misera obsidione liberandam, teque improbissimum vatem victricis Eccle sice pedibus co- caecandum, sicut ducem illum Israelitarum, qui Elisei vaticinio fidem noluit ada hibere. Quod vero sormam iuramenti, quod summo Pontifici episcopi praestant, aliquibus respersam mendaciis protulisti,& ea se illos esse deuinctos affirmas, ut necessario illius voluntati seruire, & conaistibus parere cogant. r primum quidem

maiorum tuo'im vestigia sequeris, quibus

84쪽

ORATIO. 8sbus corrumpendi, adulterandi, atqued prauandi scripta omnia, Unicum & praecipuum studium semper fuit: deinde vero nunquam tu, Fabrici, hanc formam tam inepte protulisses, nisi aliorum fidem tua perfidia metireris. Nunquid, obsecro, auctorati milites, si quidpiam inique &iniuste ab illis fieri praecipiat imperator, auctoramenti religione illi parere costringenturi nunquid ciues principi, scelus aliquod aggredienti, ob datam fidem &iusiurandum obtemperabunt i & non potius mortem sustinendam arbitrabunturi Illud mihi responde, Fabrici: si Imperator, aut princeps ille , quisquis est, cuitu pares, a te peteret, ut Rempublicam proderes, esses ne id facturus, an noni sinon: quod ergo tu furcifer non faceres, id tot, atque tantos Ecclesiae pastores facturos existimabist si sic: illud iam a te quaero , nunquid iurisiurandi religione coactus id faceres, aut tua sponte & im- probitate ductus' si primum: eris ne tam stupidus, ut ullo iureiurando diuinas leges violare posse tibi persuadeas i si secundum e tam eris improbus & iniquus de fide aliorum aestimator , ut non satis

P 3 esse

85쪽

86 PETRI FONTt D. esse putes, te sceleratum & proditorem est se, nisi omnes etiam alios tui similes arbitreris' Quid ergo iusiurandum & fides data summo Pontifici ab episcopis potesta serre impedimenti rebus Ecclesiς componendis, nisi illi aut tam stulti essent, aut tam improbi, sicut tu, qui sibi iusiurandum obstare crederent, aut assentari potius alterius voluntati, quam Ecclesiae sa- Iuti, & Christi gloriae seruire statuissenti Quanquam Pius iiij. Pont.Max.cui ob sinsularem pietatem hoc nomen inditu est, incredibili tantorum malorum,quae in Ecclesiam Christi versantur, dolore commotus, incensus maxima cupiditate sanandi haec vulnera religionis , magnis sumptibus & laboribus, Concilio coacto declarauit, se in hanc unam rem mentem hahere defixam , studium & cogitationem

intentam , Ut pax , atque concordia Ec- cIesiae, etiam lisit opus, cum suarum re rum dispendio restituatur , tantum abis

est, ut Concilij patres quidpiam in illius gratiam facere cogantur: cui nihil est gratum, nisi quod ad subueniendum Ecclesiet Iaboranti conducit. Quod vero summum Pontificem se minime Concilio subijce- i

86쪽

re,sed Concilii Patres sibi subiectos habeare criminaris,& vitio vertisr quid hoc prγsidii ad tuam causam potest afferret quid

ad probandum Concilii Patres non reso mandae , sed deformandae Ecclesiae animo conuenisset praesertim cum inter Pontificem maximum & Concilium nulla hac in re dissidia , nullae simultates intercedant: sed summa concordia & animorum consensione in Ecclesiae salutem ab om nibus incumbatur. Quod si ad refellendas, & refutandas vestras haereses haec quς-

stici aliquid adiumenti, atque praesidij eL

set allatura, in asserenda suprema Romani pontificis auctoritate omnem Nunc meam operam & studium collocassem : sed quoniam tu rem hanc leuiter attigisti, utpote qui non grauis& vehementis accusatoris,sed leuissimi histrionis,& mimi par- tes suscepisti,& parum huic argumento,in quo versamur, sit accommodata, illam silentio ptermittamus, ut ad reliqua tua maledicta, impostiirasq; veniamus. Colligis quam plurima no crimina ,sed couicia, quς qui de nullis adhibitis argumetisco firmas, quia videlicet,dignus es, cui etia impude- ter mentieti fides adhibeat: Patres nimirueata ua.

87쪽

88 prTRI po NYID. Concilii se totos ad nutum Romani Ponisti ficis componere:Concilia nihil aliud ecse, quam formulam quandam declarationis pontificiae voluntatis: haec &alia pota

tentosia in nostris legi commentis, Concilia praeterea non con uenire,ut dogma aliis quod, de quo cum haereticis est concertatio, definiatur, sed ut qui haeretici sunt,declarentur & condemnentur,idque in actis Conciliorum haberi: eam deinde esse Conciliis nostris consuetudinem, ut ab executione praepostere sumant initium: molestὸ fers, vos a nostris haereticos appellari, λωὶ tunasque vestras,& vos alienae crudelitati,

ceu praedam, esse subiectos, pendentique Concilio in Germanos theologos taui tu fuisse:& ad haec omnia probanda,quae si in

nos verὸ dicerentur, no mediocrem inuidiam nostris conciliarent, nulla indicia, nulla signa,nulla adducis argumenta, nul- Iam refers historiam, nullum testem citase

sed homo leuissimus, & mendacissimus, Pythagoricam sibi auctoritate usurpans,si ipse dixerit, si de sua, rem satis cofirmatam arbitratur. Quod si tibi uni respondendu, aut hominibus doctis, qui in his quaestionibus versati,quae a te obijciutur, selsa esse

88쪽

RATIO. 8stognouerunt, satisfaciendum solum esset, si te mentitum esse dicere, hoc uno te Verbo conuictum, & me officio meo perfunctum optime fuisse omnes iudicassent: nullis alijs argumetis,aut machinis esset opus, sed hoc unico ariete ingens illa tuoru mendaciorum&conuiciorum moles corrui L 'set: sed quoniam ijs,atq; alijs id genus fraudibus miserae plebi imposuistis, quae aper tisisima vestra mendacia pro diuinis ducit oraculis:vt illorum errori occurram,breui ter haec a me refutada,atq; refellenda fiunt. Etenim quod Patres Concilij se totos ad Romani Pontificis nutum componere criminarr vellem hic adesses Fabrici, ut clim . huius sanctissimi senatus maiestatem contemplareris,cum animaduerteres, quam liberὶ rogati sententias Patres loquantura quam n ihil illi,ut Ecclesiae vulneribus medeantur, etiam ipsius summi Pont. auctoritatem,quam alioqui reuerentur, atq; suspiciunt,Vereantur:quam se sortiter atq; constanter opponant,si sit opus,& dignitas,atque salus Ecclesiae postulet: non dubito, quin haec tam sancta libertas hanc tibi, qua de illorum constantia cocepisti, sinistram opinionem extorsisset:licet nihil ego ha-

F 1 ctenus

89쪽

Etenus accidisse viderim, quod ad restaurandam religionem pertineat, in quo Pontifex summus Patribus repugnauerit. Sed, obsecro te,quis unqu1m nostru dixitG6cilia esse formulam declarationis poti ficit voluntatis'apud que hic aliquando verba Iegisti'cur non auctorem citasti cur pateriste toties mendace &impostore appellari quae sunt illa Concilioru acta, e qui b. apemtissime costare dicis,Cocilia solum couenire, ut qui haeretici sunt, declarentur,& non ut dogma aliquod definiatur, quod in co-trouersia politu siti Ego sane, Fabrici,duo

video esse haeresum genera: autem nouae . sunt,& nuquam ante, auditae: aut antiquς,& quae cum ia Cociliorum decretis percus sa prostrate,atq; sepultet iacuissent,iterum quorunda audacia & improbitate ex ipsis sepulcris extrahunt.In nouis qui de haeresibus extirpandis,illum semper tenuit more Ecclesia,ut coacto Cocilio, req; prius dilige ter examinata, atq; discussa,deinde Co-cilii,sentetia,& auctoritate definita,decreta demum conficerent,quib.haereticorum dogmata profligata, & veritas ipsa catholica co firmata permaneret.Sic Arrii dogmata a Cocilio Nicaeno,Macedonij a Cost n- .

90쪽

chii Chalcedones, Donatistarum, Μaniis chqoru, & aliorum hireticorum monstra extincta fuisse videmus. Quod cum ita sit, no intelligo,Fabrici, ex quibus Concilio-Tum actis collegeris, dogmata a Concilijsno definita,sed eos, qui iam erant haeretici, Ecclesis hostes fuisse declatatos nisi sortasse cum haereses oeS, ex deprauata sanctoruscripturaru intelligetia, &sinistra illarum interpretatio e na scantur, & Cocilia Sp. sancti tum in e illustrata illas optime interpretent: unde fiat, ut qui iam ipsius scripturaefacrae testimonio, quasi diuino iudicio, vehaeretici co uicti & damnati erant, concilii sententia atq; decretis declarari dicant: Ῥsi sic accipiat, non video, quo iure a te poscst reprehedi. At vero damnatis, atq; sepultis haeresibus,cum rursus excitantur,longὰ diuersia ratione occurrere Ecclesia coniue uit. Neq; enim nouos condit leges, nec coficit noua decreta: sed ad antiqua cofugit, renascentes haereses ad illa exigit: nec dea nuo illorum auctores damnat, sed Ecclesietiam iudicio danatos elle demonstrat: qa indignu concilioru maiestate esse existimat,

ut quae ab illis sancte, atq; sapie ter decreta

SEARCH

MENU NAVIGATION