장음표시 사용
501쪽
88 VITA R. P. BALTHASSARIs lSEXTA difficultas est,quod hic orationisme
dus ita hominem ad se trahit, ut videatur omus deuotio ad sanetos, & antiquas receptasq; ori tiones vocales evanescere: ideoque negligi peia siti em rerum necessariarum pro Ecclesia, & n. bus particularibus. Ad quod respondetur: haec C- uera nqn evanescere; sed potius pluris aestimas, tanquam media, per quae tales peruenerunt ad a, quo magna quiete fruuntur. Et cum alij aptioes
rint advocaIes Orationes,quam ad metali aerar
eitia; ideoq; eas suadent illis spirituales Magistri:
ita alij e contra minus habent Orationis vocat quae tanquam medium est ad internam devot a. . 83.a ια nem inflammandam. ideoque S.Thomas ait: αm
cum non est in praecepto, debere interrum paci cessare, quando animus iam sentit se inflan- mari:expedit enim obtento iam fine frui, non hexendo multum in medi3s. unde videmus, mulos' viros prouectae & excellentis virtutis non aleo haererein oratioribus vocalibus, atque alio&ncipientes,aut ipsosmet, cum incipiebat:non qlodeasIpernant, aut parui faciant; sed qubdad cod sua ad Deum elevanda, non multum opus halaati motiuis huiusmodi externis. Et de P. nostro S cto Ignatio refertur in ei us vita, quod nonRDsire in offieio recitando progredi. propter copo 'sam, quam habebat cum Deo D. N. commvnha
tionem; & quod eius socij impetrauerint a sitimo Pontifice dispensationem, ut intermitterἀLIud possit, eb qubd totam sere diem in eo coni meret, haerens in singulis fere verbis,ut vistat'-ni Dei locum daret: & quam diu illud diceraex obligatione tenebatur,necesse suit ei satisfacee. etians
502쪽
ALvAR Z CA P. XLI. etiamsi tota die in eo occuparetur: alioquin irreuerentia fuisset,& ingratitudo cito se ab eo expedire. Quare, ut aures Deo ipsi praeberet, & intemnis seniis attendcret, vocalem orationem cum Iegitima facultate reliquit; non tamen mentalem3 cui etiam non totum tempus impendebat, ut alijs quoque obligationibus satisfaceret. Nec tamen in hoc orationis modo omittuntur Petitiones; sed potius non petendo, occulto quodammodo plus petitur; quia eo tempore occupatur orans in re mag S Deo grata; ac proinde melius impettur quod petitur , quia dantis Domini volantas magis ad dandum allicitur. Et cum Deo no, sine illae necessitates, & animus serui sui,earum re
rationem optantis, nec tamen expresse tunc petentis, ut totus in eo, quod ipsi placet,occupetur; ac diuini,eius prouidentiae confidena , curat eis tanquam ad se pertinentibus in tempore pro spicere: quemadmodum solent Domini, fidelem aliquem famulum habentes, qui magno cum more ipsis seruit, attendere ut etiam ipso non pet tente, eius, & ad ipsum spectantium necessitatibus subueniant: maxime cum ad aliquid expκsse petendum alia snt tempora; illud vero non sit aptum ad expressam petitionem. Siquidem spirituales Magistri communiter dicunt:quando Deus cum benedietionibus dulcedinis aliquem praeu nit, excipiendam talem visitationem cum humilitatemec ad alios conceptus, aut affectus diuem sos diuertendum, etiamsi in specie boni esse videantur: hostis enim semper conatur nos decipere;&ijs,quae nobi dantur , defraudare; aut ipsa
nostra ignorantia eisdem nos spoliabit, sub prae-Ηh s textu
503쪽
so J VITAE R. P. BALTHASsARIs textu gratias tunc agendi,aut magna quaedam pro hoc vel illo petendi: quod licet in se bonum fit, non tamen expedit eo tempore fieri, quo Deus vocat & impellit ad aliud. , f. II.
SE P τ I Μ A difficultas est, quδd hic orandi
modus videatur hominem retrahere a communi Institutione circa modum ora dI, quem P. noster S. Igitatius tradidit, bochqresque communiter commendant; ac proinde diuisionem quandam inter eiusdem communitatis homines
efficit, his hanc viam, illis illam tenentibus. Sed facit is est ad hanc difficultatem responsio, dicimus enim: hunc modum potius fauere commutat: nam, cum Dominus noster speciali is inspiratione ad hunc non impellit, a communi Inchoandum est, a quo alter hic modus oritur: medianis te enim meditatione quies obtinetur contempla- 'tionis. Et author Exercitiorum ex speciali gratia ab eis ascendit ad hunc modum, cum de eo' dicatur et potius se habebat pa suὸ frues do sibi oblatis ; quam actiue quaerendo per ratiocinationem, ut aliquid inueniat e quia iam tunc quiescebat, 'liasi qui ambulando ad
erminum peruenisset. Quamuis autem cominmunis orandi modus debeat ordigario omnibus proponi: si tamen Dominus noster aliquem sta- ltim 1 initio ex speciali seu e collocot in ratione quietis, debet ea via iuuari r &eadem ratiotie ijs,qui per aliquot annovin ratiocinatio
.ibus ti meditationibus sunt versati' beneque
504쪽
ALV AR 12 CA P. XLI. 49t proiecerunt; & ad hunc orandi modum cura' interna quiete, & in Dei conspectu, & per modum contemplationis sunt bene dispositi, licebit consulei e , non quidem , ut medita tiones omnino deserant ; sed , ut sensim remittant aliquid de ratiosinatione , addant
vero plus aliquid de agelliu r quasi satis de
ratiocinationibus habentes , affectus illo in se excitent, quos superius retulimus. Et hoc est quod Pater noster sanctus Jgnatius di- . xit in Additionibus suorum exercitiorum : Vtio quq puncto quaesitam deustionem inuen
rimus, in eo haereamus absque gnxietate vlterius progrediendi, donec nobis satisfece- .rimus. Et idem consilium ei dari potest, qui ex imbecillit te . ut ex alia causa noti pin est recte longas habere ratiocinationes: ititamen , ut in omnibus sequatur iudicium eius, qui in hac causa iudex esse poyest et cuius die amen prudentiae, &rUulis superius p .stis innixum , accipi potest pro sufficienti Dei vocationi, & voluntatis indiciq: qui solet tales adiuuare , & quando minime cogitabunt eos ad contemplatiopis quietem exaltare. Neque hoc est diuisionem facere in c m i nitate e nam modus orandi per asseetiis cum φxigua ratiocinatione i q genere, est multorum; ' cuius quod maxime est persectum, est paucorum:
semper enim perfectio inuenitur in paucis: Mutinam essen; multi, ut torpentes excitarent quare ambulare hoc modo per viam particularem non nocet; Deus enim non consert
505쪽
ρι VITA 1 R. P. BALTRAssARII valde particularia dona ijs, qui via vitaque communi lunt contenti. ΗΛ a C est summa 8e substantia eorum, quae P. Balthaslaris tractatus continebat: ad cuius finem haec verba adiecit, ad P. Visitatorem huius Pr at uinciae,ad quem illum dirigebat, hoc mihi occur-υ rit respondendum V. R. circa hunc orandi modum: per amorem Dei cui V. R. placere desiderat illud videat, ac examinet;mihique & religitis γ' huius Prouinciae, quorum iudicium & consilium requirent ij, qui videbuntur a Deo per hanc viam γ' duci, praescribat,quid accipere, & quid omittere 'debeamus: per hoc enim medium ex ipsius bonia a late spero, indicium nobis & iIlis daturum suae, a iancte voluntatis.
Ex IT us huius tempestatis, quod ad ipsum P. Balthastarem eiusque modum orationis Relix fuit & prosper: nam cum haec causa esset a Superioribus alijsq, viris graitibus examinata, soleatq; Dominus noster humiles, exaltare, eorumque tueri honorem , quem ipsi tacentes & .sustinentes ob diuinum eius obsequium periculo exponunt, ita rem direxit, ut eius innocentia & veritas omnibus innotesceret: non solum ob ea quae in suis relationibus dixit: sed multb magis ob heroicam humilitatem & patientiam , quam in hac occasione ostendit. quae virtutes magnum praebent testimonium innocentiae patientis : bona enim conscientia , quae tuta & secura est coram Deo, magnam adfert animi fortitudinem, pacem, & quietem, in ijs, quae ab hominibus patitur. Et ipsemet modus, quo in sui reddenda ratione usus est, adeb fuit humiis
506쪽
ΑLvΑR E CAP. XLI. . 433 humilis , ac subiectus, ut admirationem superioribtis attulerit. Qitare ipse Pater Uisitator Iacobus huel lanedius, videns hominis demissionem subiectionem, qua ipsi tradiderat sua scripta examinanda , & quibus ad ea quae . ipse interrogauerat responderat, dixit: nihil sibi
tantam attulisse admirationem, & aedificationem in hac Prouincia, atque P. Balthastaris animi demissionem & candorem in agendo a re Pater Generalis Euerhardus Mercurianus , licet non approbauerit, quod hic orandi modus ita communiter spargeretur , ideoque generaliatatem illam moderatus sit ut paulo pbst videbimus ) ' magnam tamen op nionem &aestimationem de Patre ipso Balthasiare conis cepit ; eumque adi duo officia unum post alterum maximi honoris & momenti , quae societas habet in Hispania , promouit, Vt inferius dicetur. Eadem haec tempestas siue tribulatio fecit eum magis innotescere; cum alias ex eadem putaretur magis humiliandus &eonfundendus accelerare in cursu, qui
non erat diuturnus futurus: ut
507쪽
MAGNI. MOMENTI AC THxi um esse modum orandi per Meditiationer asseam, se Colloquia eum
Deo; ac proinde omnibus esse proponendum cst commendandum
E,quae proximis capitibus diximus, occasionem praebeant incno is faetendi ordinariam &tritatri sanctorum viam circamentalem Orationem; nec VI- Ius aut horitate prbpria audeat imites ac terminos ab antiquis Patribus nobis praescriptos transgredi: necest rium existimaui: valdeque utile, suirimam quandam facere praecipuarum rationum quae Confir- hiant, & extollunt Orationem per mentis rati cinationes, ac meditationes circa mysteria diui
nacέm Sanctis affectibus, petitionibus, & col-Ioqvijs cum Christo D. N. ad quae illa mbuent, &impellunt nos ram voIuntatem si T itaque prima & fundamentis ratio, qubdcum proprius & immediatus Orationis menta quae opus estintellectus postri, fidei lumine illustrati) finis sit. supremam illim cognitionem assequi; de qua Christus D. N. dixit aeterno suo Patri: a hac est rita atem , ut cognssc t te .soluismum verum , O quem misisi IESUM Chri- sum tuum: certum est j neminem posse inhae
508쪽
ΑLvARIZ CAP. XLII. 4's hac vita persectam aeternae participationem quam beatitudinem inchoatam appellant contii, nisi per contemplationem persectam, i fiqua excellentissima&suprema haec duo obiecta Deus qua Deus, & Christus verus Deus, & hO- smo cum ea claritate perspiciuntur, quae simul cum fide esse pqssit. Et quam bis heus ex sua speciali gratia infundat interdum huius cogniationis magnitudinem 3c claritatem, non praeminti ex parte hominis diligentia:est tamen praesumptio temeraria & censebitur te. tare Deum, qui tale donum spe et,aut petat, non praemissis diligentijs, quas idem Dominus iubet, tanquam di- . . . - . spolitiohes ad illud consequendum. Hae autem
ut Sanctus Thomas ex Sancto Augustinis , &'' anilio Bernardo in scala spirithali dixit sentiettio. Meditatio, & Oratio . legendo scilicet scripturam diuinam, in qua est vita aeterna;& libros pios sanctorum , ubi illa declaratur ; meditando attentius diuitia mysteria, perscrutandου&pelietrando ad profunda eorum, a mente ab alijs ad alia discurrendo, ut melius illa castiantur; & orando & petendo a Deo lumen ad ea bene intelligetida. Ac prqpterea taluator ipse suis i discipulis dixit : b petite, is dabἱtur rabis: qua- b ait r. mrite O inuenietis: ignauus enim aut arrogans; Lμη ii mqui non vult petere : non est dignus accipere ;& qui non quaerit, non inueniet ue & hisi pulset, hόn aperietur ei. Necesse itaque est , virum Christianum fidem suam excitare, animaeque potentias applicare, ac lectione, meditatione , & oratione, quotidie laboraresut voti sui compos fiat.
509쪽
U VITAE R. P. BALTHAs λRIs Hur C Dei Christique cognitioni coniungenda est sui ipsius cognitio,miseriarum,& neccatorum suorum, & grauitatis eorundem: quae etsi adeo sit homini propinqua, non tamen obtine
tur , nisi quis per meditationem in se ipsum ingrediatur,expendatque omnia damna,& pericula, quibus expositi sumus, de quae nostris peccatis sumus promeriti. Necesse etiam est ratiocinati nis oculos,ad ea extendere, quae in morte & iudicio particulari & uniuersali euenient ; ac similiter cogitatione descendere ad intuendum, quid in Inferno purgatorio agatur; ascendere verbad ea in caeso videnda, quibus beati perfruuntur. Quae omnia, secundum ordinariam legem & via, non obtinentur nisi per meditationem: quae cla sos hosce libros explicat &aperit, ad occulta in
eis contenta perpendenda. Et quamuis S. Augustinus in sua Oratione ad Deum: clamaret: Domine nouerim te, O nouerim me a non tamen sola ea petitione contentus erat, ut speraret, Deum du-pIicem illam cognitionem sibi infusurum; sed laborabat suis meditationibus, Ut illas assequeretur; reliquit libros de eis; vi,qui non possunt, aut per se ipsos non nouerunt meditari, defeetum hunc suppIeant lectione eorum,quae alij sunt meditati: facientes quodammodo propriam meditationem ex aliena. Ad haec praecipuus orationis mentalis finis est, voluntatem permovere ad n biles illos actus exercedos, quos dicimus affectus amoris Dei, dolaris peccatorum , resignationis propriae,&alios similes. uamuis enim Deus noster tanquam voluntatis nostrae Dominus, possit
illam vehementibus suis inspirationibus vel ui
510쪽
. AL VARE Z CA P. XLII. momento permoverer ex lege tamen ordinaria, vult hominem, mentis discursibus ac meditati nibus vi untatem suam impellere, & allicere ad res illas sanctas, quas meditatur. Nam qui non aliud facit, accedere ad ipsam Orationem. relinquens ut ipsum moueat: facile inueniet
se deceptum; & nisi ad aliquid serib cogitandum
se applieet,totus erit distractus, aridusque manebit;tempus amittet,&erit ociosus. Nam quemadmodum necesse est ligna ordinate componere, de ad prunas ex mare, ut ignis accendatur,& flamma excitetur: ita necesse est lectione, & meditatione veritates cumulare diuinorum mysteriorum;&exsufflare,prunasque piorum desideriorum irritare, quae nos ad Orationem habendam impulerunt:vt magnus ignis amoris Dei,contritionis, aut aliarum virtutum accendatur. Quam ob rem .
S. Basilius, cum dixisset, bonum affectum consi-- 37 stere in vehementi quodam Deo placendi desiderio, cum firmitate & constantia, addit aeum aD Detum generari per meditationem & conlide rationem diuinarum perfectiorium ac Sehesici
A C C E DI r, quod orare, proprid sit loqui &conferre cum Deo de negocio nostrae salutis. Et, quamuisSpiritus sanetiis sit, qui doceat noὴ Rom. as
mitibvi inenarrabilibus postatare; & animae lingua vi S. Bernardus ait, P sit ipsa Deilotio', sine qua D m. 4s. is
nemo potest cum verbo diuino colloqui: de lege cῶnt. tamen ordinaria lituusmodi deublio ut ait san- 3 eius Tbomas 'non habetur, nisi per meditatib-nem, aut contemplationem: cum autem haec sit paucorum: deuotio ordinarie oritur ex medita- Ii tione,