De natura daemonum Io. Laurentii Ananiae tabernatis theologi, libri quatuor. Quorum 1. Agit de origine & differentia daemonum. 2. De eorundem in homines potestate. 3. De his, quae daemones per se operantur in nobis. 4. De his, quae hominum auxilio pe

발행: 1589년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Liber Tertius. 87

quam negotio,quae vellet, cotingentia, aut ase ipsa, quodam stirituali emisso lumine,aut in se supern , influxu, ita reciperet; ut solis radios, ρ rlucidus excipit aer seu specula, sensibilium obiectoriim imagines, cum tamen nemo, quam alicuius rei cognitionem assequi possit,nisi eius, quod ipse adiuuenit, aut

ex aliorum doctrina, percepit, neque a caeli motu id procedere,exinimandum, cumsspe quae inquiruntur,asuperiorum voluntate dependeant, nec a Saturni intelligetia,astro,sa instrum to. quidem intelligentia,νnde astra, diuersa lumina. irtutem a-riam, coeliq. motum ac im recipiunt )atid unquam coelestes orbes, deserunt, cum propriae essentiae ac voluntatis,ut diuinae ope, quo coelos moueant, apprimὸ

indigeant. Nec etiam aliqui inferiorum Angelorum,suametaponte, ad eas res accedunt, ν uta superstitiosas, diuinaeq. prohibitioni repugnantes, nec a Deo, id negoti ipsis datur,quorum opera,ad res loge excellentiores, sui nempe inirierium,piorumq. hominum, corporum s animorum protectionem utitur. nihil itaque reliquum est,quam omne id, non nisi a Daemone profectum esse. Ipsiemet enim audisse me memini, quendam insignem Geomantem frequetius fecisse periculum,qui prorsus,solenniq. cum protestatione, omnis quod esset daemon occultum, abrenunciato instrumento, nihil quicquam amplius Otri ex hac superstitione, elicere potuit, cum tamen antea assiduὸ,illam exercens,haud dubium, extimpertexerit euentum. Perplumbi,porr), in usionem

112쪽

similes nugas superstitiosas,mundo obtruserui, dum a Saturno, cui hoc metallum asyignat,addubia quae sita,responsa petunt superstitiose, Mi plumbum fer-nedo,veneficia prodere,sibi persuadent, pro eo,quod Saturnus, tum in metallum, cum in daemones habere dicunt,imperio,dominioque suo etiam pacto, nonnullas,fascinio nexas venationes oluere, pollicentur,iquibus quidem boc edoceri, maxime optarim, ndenam baec tanta illorum proficiscatur debilitas, quo minus probibeant, ne plumbu ab igne ierueat, cum materia, in quantum mobilis, ad nutum etiam obediat, nulla prorsus vi resistente. Vnde ita que baec alio,quam daemonum arte, prouenire,dixerit Idem sit quoq; per cocismantiam, ac capno mantiam, quarum illi cribri agitatigyru, haec fumi motum, considerat adde per cosmologiam, quandamque aliam scientiam,quam Arabes falso,cum magi ea sitsuperstitio, Cabala vocant, qua ex Duris nonnullis,ac Arabum iterarum ordine,multa ac varia se praescire, iactitant, per Theophaniam etiam, nec non per Onomantiam,qua e numeri paris,impari fue excessu, Achilles se Hectorem interempturum, cognouit, per alias quascunq; quas Hebraei uuncupant , H per c romantiam ub qua mira

a futtibi noster anguis antiquus latet,ac per P siognomiam, denique per A trologiam , harum

omnium matrem, tum praesertim, cum, quae contiu-gunt edul) inquiruntur, hanc inquam, quae dam0mim technis corrupta est,quae Aegyptios, Indosque in

113쪽

Liber Tertius. N

in idolatriam praecipites egit, nec ipsi Hebraei, veritamen Dei ctilius edocti, ab hac alieni tuere, quam tamen superstitiosam arte=n, Iosias rex ius ac iu-ctus,extirpauit inde, tum sacra Soli, Lunae,omniquσωlesti militiaea medio abstulit; non tamen eam hic intelligimus, quam Abrabam Aegyptios docuit sacerdotes, qua coelos, motu, iusiaq. tempora decernere,aclydera in baec inferiora agere,ostendebatur,alio enim modo,quae a uolutatis imperio fiunt, quam quae caeli insuxu,astrorum figura,manuum signis acierum lineis, alituumq. tum catu, cum uolatu, fui, rerum curiosa obseruatione, Deus disponit,ac regit, 'oinde, ubi ex his dictis desumptam praedictionem aliquam, euentus ita comprobauit, itidem , non nisi daemonum opera facium,existimandum. Huic cosequitur, illa per somnia diuinatio,haec posteaquam, dominus in somnis p arere cepit,gentibus irrepsit, quae quidem somnia, si penumero a naturalibus causis, coelorum imaginibus, angelorumq reuelatione, causentur, daemones tamen nihilo secius, sese iis immiscere solent: quod vel tum maxime dant operam, cum quasi inuitantur abiis, qui haec ieiunis . precibus,tDmiamatum sustu, sanctorum nonullis orationibus,quibusdam herbis,mndibus apillis,advolataq. crebris circulis vertigine procurant: haec tempora, dies, horaeq. sedul inspiciunt, quibus proprias ct peculiares uirtutes ac noxa ueteres, cum

Chaldaei um Aegyptij,adscribunt,accosis, certo numero candesis, quibus nostri religiose, bene precati

114쪽

0o De natura Daeneton.

sunt, aut quae beatorum tetigere reliquias huius generis multae alia puperstitiones, hodie a plerisque nomine Cbristianis, re autem ipsa, Etlmicis lon-gὸ deteriorib clam obseruantur, quod quidem relatu saltem, re dicam factu, omnium It turpissimu . quae enim insania ac caeca dementia, eos, qui nomen Christo dedercitu primum, cum sacrae aquae infusione, Christiana religione, consecrarentur;eos os audem,turpissima defectione,cum bone Dei, hominum, colludererquae enim brino societas cum Belia sic quae Chrisianis, cuius nomine merit)gaudere volumus' Porr), superioribus diris superstitionibus,d diaboli. Notariaca,adiungitur, qua multa descienti, dictu incredibilia a coelo, prodiri,

ferunt,cum potius casu,daemonumq. vi cstera, i lusionibus, contingant, si ea,antiquitas a Mopso, Hermete, Atlante,ac Apollonio Thyaneo, cuius nomini magica imIubesse credidit,sibi reuelari, somniauit. qua uanitatem Zoroastri, non ab re,igne pe-νeunti,acceptam referunt, cui uel ex minimasaltem parte,addicti, indigni certὸ ab omnibus bonis reputantur,qui le,ut Thoes,oculis contemplentur, quos expergefactos,nibile tantopere exoptatis, uidisse, contigit,praeterquam,qu)d ad pri0ra peccata,muro rem inde cumulum accessisse,iramq. diuinam contra se magis concitasse si non caecutia ut prorsus videre possent, virnam omnes tandem hoc veterim sepulti, dormientes,aliquando expergiscantur, ne tandematernum,ipsis pereundum sit. Caetcrumi aliud

115쪽

Liber Tertius. 9 r

esigenus,barum superuitionum,ubi nimirum daemones, quos climata aiut, palam inuocatur, quod tum potissimum peragitur, cum allecti, uariis superstitis nib. ac sulfumigis humanoq. interdum sanguine accedui,νt ab antiquas,recetioribusq.nostris, obseruatum esJMolatris. Hac dira tecromantia, ti Graecis dicitur; cadauerum erectione, olim fieri solita V siem, interempto Elpenore, ac Aeneam , Misc-no,νtrumque latium in mari errabundaru, lucem,

Hum fuisse,side digniscriptores testessunt,ut aimonem Magum, haeretici Menandri magist. u, cum

Niceram, uerum suum,suis ipse manibus,hisce, fandis diris . Piritibus quoru resanda immina

paymon . mon ac oriens singuntur, Iccmolaret. Hac eadem, O animas mortuoris milis

cari,olim creditum es t also tamen,cum bacia nisi quae informant, corpora,propria virtIὲ inferius dicetur loco in mouere queant,' oti in scelerata artesebat. idem dabantis operam, Necyomantiam,ita Graecis appellatam, qua pureis foribus,serbis odore sagrantibus, uacorum subsitu, ac diuersicanticis, alijsque rebus quibus homines aptiores, ad daemonum ex actiones,reddi, putarunt, frequenter exerii eius re ex alis multis, exemplum,idere es bacco, apud Indos eo enim nomine,animas, cu corporum,e quibus antea emigrarunt, similitud, e,a parentes, nuncuparunt antiquiores, qu i Boi

iraei appellantiquo quidem rei atrii gerc, anti-

116쪽

s De natura Damaon.

Duorum plerique rati sunt, lex hisdoriis Ethniearum apparet, νb Homerum,ab inferis, ab Appione Grammatico,quo nonnulla, quae in suis scriptis reliquerat,dubia, explicaret, longo iam tempore, postquam erat uita fundius,reuocatum, legimus; quidequod insacrosancta nostra scriptura, eius rei exe-plum,reperire es, Diboni a quadam, Saulis iussu, belli exitum praeuideresatagentis, Samuelis Prophetae,animam, in uitam reducente, quod quidem omnes fere Hebraeorum Mecbubales,reipsa contigisse, serui, qui ante annum, animas, ob laborem matri. bus, nouem per mesos, exhibitum,nullo, nisi hoc poetarum circulo completo loco, miseras reputari, r- nant. Cuius sententia, O hodie quidam uidentur se. qui ab amicis animam exhalantibus, dexteram porrigi petunt, quo cilicet post discessum animarum i conspectum exposcere uolunt,sub quarum tarneu Deci potius bi spiritus,homines deludentes se secun iiciendos,exhibent. A quorum quidem, ani-rnisententia non pauci classici discrepant recenti. res Theologi, agerentes, animas nullo umquam pacta,educi posse; cum,quod animae, bis corporeis exutae exuui1s,quae in mundo accidunt, perse perspicere minimὸ queant,nisi tu Dei,cum fiunt, id uideant eis sentia, aut antequam eiusdem certe reuelatione id habeant; tum etiam inquiunt Sanct Dei famuli, Samuelis pie iam defuncti anima, nullo, ne uel minimo quoque modo daemonum potestati ubiace

bat, ii potius in sinu Abrabe, exoptatissimi, tum

ista

117쪽

Liber Tertius. I

omnibus piis,fruebatur quiete. Nec ad rem facere, aiunt, quod ipsa sacrae paginae itera, Samuelem resuscitatum dicat; cum non sit infrequens, ipsi se nato, pro signo, scriptura uti; quodque daemonum potiAsfuerit 'siliatrix illusio,ubi baud res ipsa ut apparet existit at aspicientum octili ligamur uel ex ibi subsequentibus, colligere est,qu)d anim . nullo, nisquatenus informant corpora, supradicio etiam modo motu,moueant, nec semel a corpore disjolutae, ut iterum illi coniungantur, ulla arte praestari queat, adde nec ut aliqua, cum hoc solius diuinae sit potestatis,fU0 nec reuocare illas polybile est,nec ut proprio cadaueri conglutinentur, nec etiam bantanico, uero ementito, nec hoc ipsis daemonibus, cum in eorum

potesate non sint, nisi quatenus duntaxat a stantur,datur diti inae iustitia, paenis, non culpae quidem commissae, misericordia mediante,) condignis sed

potius congruis,ut Theologi dicere consiueuerunt,cas istantibus. Nec daemones animas, quasi,secundum quietem,rerum imagines,representare possunt,ne uel ex his,quae proprijs maculis apiantur, nulla nempe in eos facultate,'si uictiticibus existentibus,G-monibus relicta, si non prorsus alienum uideatur, eis in purgatorio uarijs cachinnis, ac sarcasmis illudi, cum ab igne solum, e,quod cum ιharitate emigrando.ut diuinae iustitiae insdrumento, patiantur, hisce superstitibus adhuc,ut nonnullis antiquoru Theologorum placuit, corporeis assectibus, ecudum quos

patipossint, nec ex illis, quae sensus nihil ,sed damni

tanti m

118쪽

94 De natura Daemon. tantum poenas dant; in quas haud quicquam ipsi mris Hoicut nec in eas, quae prorsus,ob sua commissa

delicta,tartaris,mancipatae sunt, quarum tantummodo tortores, executoresq. meri, diuinae iustitia, exi sunt, quo ad finem mundi, sique. Si enim ν illis placeret,animas hinc, inde, siducere, reducere,int rum esset, minime tum iustitia diuinae satis feret, locis destinatis cuilibet, ad illorum libitum, mutandis Loesi, diuino permissu oedi pensatione quasi quo viventes adhuc, de earum immortalitate satuque edoceantur, inq. fide confirmentur, nobis aliquando adesse posse, Iuvinus Martyr bilin pbus,ac Theologus haud postremae notae nihil cespiataι, innixus forsan Ecclesiastis authoritati, ubi de Samuele legitur,obdormiuit in domino, notu fecit Aggi finem vitae suae quod etiam patet in vita . Martini, per latronis,mbram. Adsunt praeterea, hi nefari,Spiritus hominibus, enὸ ct palam,mini serio quarundam,non ex arte,sed'eneficiis, octarum imaginum n aliquorum exitium ac interitum, adducti,ad explendu veneficorum desiderium quid his addant etiam insuper,hae pestes hominum,alio loco nnuimus Per alia quoque veneficia atque philtra,vt inferius clarius elucescet,attracti,praes sunt, mira, Despermissu oecientes horum etiam fraudeat dolo,plerique antiquorum Sacerdotes,ac humana sapietia donati, impulsi sunt,ν, suarum animarusalutem Theurgia indagare satagerent hoc nomi-κ enim alia quadam ars proliatrix, cabatur a

119쪽

iber Tertius se

cuius ope, falsam, animis expiatione,sacrificus,quibusdam ac consecrationubus,quas Teletas,uuncupa bantsbi pollicebantur infesta certe inuentu,ac miseranda borum infelicissimorum conditio, ut ex quo tonte, Ilia malorum, mors denique temporalis aterna,in mundum profluxit, inde se suam salutem haurire, crederent Iidem daemones authores quo que fuere, ut Hecate, vel oraculis, quibus, lurinium religionem simulabat, artem magicam doceret; non eam,qua in naturae arcanorum indagatione occupatur, qua activa, passivis applicando, mirum in modumsecretioressapientes,mundum marisaut, utJaepenumero icet stupenda era nihilominus praesem verum mathematicam falsam, ita noxiam periculosam,ut eius exercitium paldm ubique locorum omnibus temporibus,prohibitum fuerit tam apud veteres, quam recentiores etiam; quo factum,Ha sua patria expulsae sint Adeli una magae, ad quas Hunm suam referunt originem, ac Dardani libri,atque etiam, qui Numae Pompilio ascriberentur,onatusconsulto, quippe,quihanc vana superstitiosamque artem continerent, flammis merito consumpti sint. Nero quoque initio in exquirendis magicisi sartibus paulo curio Aqu)d nullum poΩea certum signum argumentumq. perspexi et, ea sustulit. limus,mm author es, aetatesua, principem hunc vanas fassissima A comperisse magicas artes. Hinc etiam sit, ut Hebraeiae Maumeth ltimo

s pim 'i,tentes, assciant. Aeg)pit, autem, ut semper

120쪽

s De natura Darmon.

emper ab initio usque omnibus caeteris gentibus,hrς supersitionibus addicti peculiares Angelos, ad eorum theurgicas operationes, accedere, sibi,ut multarii vanissima, persuasere, diabolos uerius, credere eos parfuerat, cumsanctio Meli,gratia iam condirma ἰ,cane peius langue quod dicitur odio proje- quantur.quae diurnae uoluntati non dico, in his gra limis ed uel minimis etiam contraria, vident,rmm,potius rigid sirmi, ad unguem, diuina praecepta,ut observentur sedulo dant operam riuo autem arctior uinculo )is uanitatibus irretitos, paulatim sibi obstrictos reddant,eorum conspcctur. praenitenti fulgore sese obse ciunt,mira sane, mimmὸ tamen fide careus illum mille enim artifex,quod hac

non successit, alia aggreditur uia,atque ubi spina pellis ut ille ait nou si cit, fuit vulpinam, stactam perficit, quod palam non potuit,m Angelum lucis etramsese transformans. hinc non sine causa,Caballinae,easdem esse litoras, Dei ac daemonis nominis asserunt his itaque artibus, gentium dodiis, uir

Abari Hyperboreo, Empedocli Agrigentino, Pythagora Samio qui ab ali s Thuscus habitus est, Apollonior aneo, aliis plerisque Platonicis,imposuere, Porpbyrio Tyrio, samblico geoptio , dum

natura quadam, quod aetherei hanc eis mehe enitentem qualitatem maginati sunt diui scilicet philosophi,suasapientia consilia innixi, sibi, ali s,cuo minus ad ueramsapientiam peruenirent, impedimento maximo fuere Moliti sunt inquapiam alia,

SEARCH

MENU NAVIGATION