De natura daemonum Io. Laurentii Ananiae tabernatis theologi, libri quatuor. Quorum 1. Agit de origine & differentia daemonum. 2. De eorundem in homines potestate. 3. De his, quae daemones per se operantur in nobis. 4. De his, quae hominum auxilio pe

발행: 1589년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

't. Liber Tertius. III

di omnes occasiones captant hinc O non rar),vlulatus, horrendaeq. voces ac gemitus, noctu potissimum, statisque oris, non sine hominum maximo terrore, audiuntur . Cuius generis quoddam uisu horrendum pectrum apparuit A enis Athenodo-νο Philosopho , quod sigidorri pectuq truculento, dum perempti cuiusdam manes cel brant,morem superstitiosum gentium,sidui in posuerum obseruare rubens, quod sacrum ac religiosum esset, post humata ossa,euanuit quare non immerit,eiusmodi a dae. monibus diuexata loca emper pij precibus, quaque consecrata, expiari paren, a maioribus nobis quasi per manus traditus mos, quos quidem nos, tam in doctrina, quam moribus sequi, conu nit quo enim doctores sancti, temporibus Chrisdi, tamquὰm eri fontis omnis boni, fuere proximiores tant plus lucis sapientia diuinae,prae caeteris , habuisse, merito reputati sunt. Caeterum, cum eiusmodi daemones, non omnes aequalis sint potenatis,

Pti supra mentionem eius rei fecimus nec etiaunius mafitiae , licet omes, sine ullo discrimine nil nisi exiti semp rfruant haud itaque eos aequaliter, malas operari operationes, contingit nam, quoi Dum peiores commissis ab is ipsis facinoribus,

eo nos infensiori prosequuntur odio,grauiora,pro sua uirili,nobis inferentes mala. de qua resit, ut alia qui non nise llusionibus ac prauli's, non ita noxis, inter homines uagentur, alij risu ac cachinnis , nos excipiunt; quorum non pauci in Nomegia nemori

142쪽

os De natura Damaon.

bus conspiciuntur, ac in bivis Noriundiae, ibi cum montium plerique miris aestuent flammis; sub ipsa glacie frequentius, horrendi ululatus ac fletus, audiantur, de sensum uel aditum ad inferos inde haud procul,abesse posse, multi coniiciunt. transeun

tes, amicorum more, amicynibi minus flutare cosueuere ubito tamen evanescendo, frusserantur,paganos nonnulli hos appellant ac poenarum praeterquam damni,vel minimum in posterum formidare, aiunt apparent etiam,dum mortuorum animas simulant. ad montem Hecblam continuissammis, ut Aetna,fumantem,euanescendo,sese recipere,aiut.

at qui eorum, quasi de industria, imbelles uidentur, ac ἡ minimis infimaeq sortis,angelis, quas Thalmu- dissae ex hominum pollutione, natos esse, ut, in cubos,fals sibi imaginantur. hi corpore perexiguo, uti pumiliones apparent paruam lucem habentes propria ab eorum, ut relata est, existentia, quasissedera, proprijs intelligentiis, tactu,ob multam coacti aeris leuitatem, frigidiismisunt, ut quotidie non

paucis eius rei periculumfacere, insomnis, contingit,miblosi,quatuor abhinc amiis, Neapoli agenti, usuuenit, qui dum sub auroram, mirum in m0dum, ab hoc phantasmate comprimerer, manu extensa, qua tanto me pondere leuarem, spectrum te

tigi, quo nihil algidius umquam sensi bosspiritus

Graeci ephialtes, quasi equos supra nuncupant, Latini uer), qu)d dormientes, tanto premant pondere, ut ne moueri quidem, multo minus in auxilium aliquem

143쪽

: tri

eat sua

Liber Tertius. Os

quem vocare possint, incubos, ab incumbando, nos autem Hetrusco sermone, ceu delirio obnoxios, aut quὐd reliquas vanitates quὐ decipiant. singere assueti sunt olletos, nuncupamus. Medici huius mali hanc reddunt causam ex artesui; crassiorem nempe pituitam, aut melancboliam, non in cerebro, sed circum praecordia inbaerescetem, qua per crapulam,

aut cruditatem,turgescente, diapbragma, pulmoneque premitur, crasso autem uapore, illinc in fauces cerebrum, spirato, o supprimitur sensus atque mens obturbatur, visisq. tristibus ossunditur:ex quibus quidem causis, istuta p scis, incubum aliquando,procedere,ut infitiandum minimpiita ut plurimum daemonu adscribendum illusionibus:quod inde etiam patet, ubi in amplis ac patiosis aedibus, multis simul dormientibus, eiusmodi θectra, molesta sunt, quae si loco,ν vulgo aiunt, addita sunt, locum potius, quam certos bomines,in Osdare, tu dici possunt malum aliquod iam patratum,aut iam certὸ adhuc patrandum,eosubindicant. Sunt alij, qui hoc habent peculiare, quod in apparendo, magnam praes erant speciem, velut sanctitatis ac religionis, omnisq.boni potius,quam alicuius mali,bac sua Θ-pocrisi, cum sua natura tamen, uni pesiimi, fraudes di imulantes,bos, quὐ μρὸ in magnis atrijs,vagari solent, lares, delusa, uocauit antiquitas suscibus acIacri cij insuper eos sibi Zoroastris arte delusa conciliare, non addubitauit. Vtinam. ho

144쪽

ro De natura Daemon. οὐ bisse furtim in uant familiaritate quadam,

defunctorum amicorum sese animas esse, mentientes, non ita caecos redderent, ct ad id credendu non inducerent, cum tameu rar), nisi magno aliquo inflicto mala, ab his discedant, tinferius paulo aperietur: neque id alienum ab eorum natura videri potes cum semper plus damni dent in recessu, quam prima fronte promittant quamuis mira calliditate consolandi tristitia assectos,causa uenire simulant, discedentestam,nihil nisi maeroris,tristiti , adde extremae desperationis, uextigia post se relinquere consueuere. Contrari in bis ta omnibus, angelis bo nis, in fine primum, consolantibus. si non negaue rim, quandoque has, animas esse posse,quae ut corporumsuorum umbrae,seu ν Hebraei uocant xv nephe,quorumcunque libet; phantasiae apparere Diuino permissu possunt,noHGq. ad hoc opes auxi lio,indigent. Cuius exemplum factum es2,apud Gallos,ubi anima cuiusdam Vitelmi Corui, quae dum se bili ac eiulanti voce,ei, quae fuerat uiuenti coniux, frequenter appareret, adiurationibus denique con fricta,a quodam Reuerendo fratre oanne obo,ut quidnam rei esset,quidque requireret,ac cur in hunc modum afligeretur,referret, multa reipodit,ex quibus nonnullis petitis.ribus obtentis,amplius non apparuit. Simale quiddam apud Apulos, u uenisse, testatur Baribolomaeus Sibylla, quae anima crebrius ob sua ibi commi a crimina diutius passura retulit. Verum,cum v lurimu daemones,sub ecie anima

ruma

145쪽

Liber Tertius. Iarrum,appareresoleant, idcirco minor fidesiis babenda est, quae dicunt: at ante omnia caute procedendum, cum proteliationibus stabiurationib. sintne boua numina,necne quo veritas tandem elucescat.

hoc enim pacto quandam decepit Sathanas Cassani puellam. ub diui Francisci pecie qua tandem re cognita,nec ei amplius obtemperans, tot tantaq. per peti fertur,ut cunctos accolas in mirum traxerit stuporem. Qui spiritus, qu)d non absque magnis

incusis terroribus,uiatores irequentius, aggrediantur, ex eo, laruae ac lamures antiquitus dicti sunt. horu quempiam, noctu reperit in India, vollonius Gyaneus,ad Brachmanes, cum Damide discipulo suo,pergundo quem,νbi suridentem, ululantempcirca ingentes rupes profunda'.Caucasi ualles, seu tiret, admonito antea Damide eius rei, quaenam e sset hinc clamoribus, minis, ac insultibus, quasi arte artem deludens,expelli, ac fugari comitem edocuit hoc ab ipsosuperiorum daemonum nomine, quibusfamiliarissimus erat,sactum putandum, quorum auxilio, inplura alia, humanas uires excedentia,

perfecit. Ex his namq id syectum erat, quae minis ac clamorib. non timida natura, ut Platonici sibi imaginantur, effugiunt; at qu)d, ob eoru flagitia, haec poena eis iniuncta sit quorum idola, Iaponj,ac

Sinae, qui quosdam daemones, quo eos a reliquorum Spirituum turba,custodiant,adorantes, crebrius clamoribus, ac uirgis etiam, ni probe suo munere in Vs

custodiendis,functi sint, cum precibus ac promissis, quod

146쪽

ir, De natura Daemon.

quod volebant, non potiuntur, O impetunt, cadunt hoc diabolicum barbarorum facqum,execrandoscelere, nostris temporibus,quidam imitari no erubuerunt, dum Sanctorum reliquias, immὐ Sauctorum omnium Sanc Omi imaginem borresco referens)in flumina, quo quis potirentur em e prole cerunt eandemque, quo pluuia cessaret, sub dio, ut madefieret, de industria, noctu, reliquere, eamq. Mandragonaut consequerentur uel Sanctomum

Sacramentum seu manducandum porrexere. quas vero, bomines,omnium profligati imi,ipsa uel elementa,ba blasphemia coacturi Prob facinus iu- dignum, ipsos etiam Christianos,pa torum quorundam ignorantia causa,autibilosopbia inani studentium,aut certὸ poetarumfabulis aer thmis vacantium,venationibus atque aucupationibus, conuitiisque indulgentium, ac tinam non summae auaritia incumbentium, quorundam etiam absentia, ut oves, ipsis parioribus, uelsertentibus, uel aliud agentibus, tantum daemonum fraudibus exponi aeseduci. quod enim pi, precibus,teiunijs, eleemo is, ac sieria poenitentia pisa religiosi, a Deo exorare deberent; hoc tam nefando reliquiarum abusu, superstitione,qua non alia borrenda magis, etbnico m0re, per uim extorquere, tentantes. Nec exemplum Moyss,qui amaras aquas, proiecto in eas ligno, in dulce uertit,ipsis patrocinari quicquam potes, cuiui

iam amplius umbram,corpore ipso, lumine praesere sectari, parsit, nec etiam minis sed potius ijs,

147쪽

Liber Tertius. 123

ad Deum effusis precibus,eum sum fuisse, constat, id,quod figura,significabat,animo respiciens.viuum

enim nostrum ae verum nomen non nisi precibus piorum secti,minis ver)obstinatorum,mult) magis exacerbari let. Sunt praeterea, ct quidam ali' daemonum, insignior nequitia,ac cupiditate quadatruculenta nocendi, praediti, qui in praetereuntes eminus,impetum faciunt,borrendum in modum affligentes ac cruciantes huius generis fuisse,illos con-Bat,de quibus in Evangelio legitur, Gerasinis, ma. gua damna inferentis, quiq. Tepsianos celebres olim ut Gentilium antiquiores perbibent bisoria,)populos in Eretiorum,naritimis, multis magnis calamitatibus, alfecere, ade),ν quamplurimos eorum, vel ipsa nece, perinde ac uiolati hospiti iuris reos percusserint. Res, profecto, magna admiratione non in dignae aliquibus in locis, uuenere, ubi enormia patrata sunt flagitia, Daemonum ibi malefaciendi po

tenatem augeri,ut in hanc Deus permittat,qub mortales hoc tanto terrore,tatiq.mali metu, tartara,

reipsa,non uulgi opinione tantum, alicubi existere, ubi commissorum delictorum,poena commerita, dandaesunt; a tantissceleribus perpetrandis, abidinere addiscant. Alijsunt, ct mendaciis ade infecti, ut astantes,nihil nise mendacia loqui,nullo negotio procurent.nec uel hoc tanta admiratione dignu,

cum hi daemones sua praesentia, non modo, ipsos flagitiosos, in quos,tanquam mancipia, exercentsuam potesatem, iis,eteri testamento, idere es, ubi

148쪽

12 natura Daemon. hos erroris spiritus, qu3 Aegyptios fallerent, de

Achab rege I raelis, suppliciumsumerent, seu propbetarum ore, missos legimus, uti odis spiritus, inter Abimelech, Sichimitaseat uel loca ψ- Dan quibus conuersantur, contactu, quasi Hirpia

infernales ita foedant, inficiuntq. ut ea stertransiun 'tes,omnes lymphati,acfimbund reddatur quemadmodum,non ita pridem, Romae in orphanotrophio

accidit, ubi una nocte,plus quam quinquaginta puella actaesunt daemoniacae . Sunt, malus quidam,non solum ipsa bruta animalia fer homines, inuadentes occupantes, melancholico, lurimum affectos humore, quo tanquὰm instrumento nacti doneo ad boe, tum ac miseru admodu abuti, consueuere. exboc enim fecundum quietem, horrendae, ac tri-ses, causantur imaginationes, uigilantibus uero, cogitationes turpes,curae suae, in obscena prauaq. tum uerba, cum facta, sepius prorupentes, hinc ex eiusmodi corporibus templis Dei, desinatis daemonusu latibula neque tamen tantum, animalium sanguinem, sedem animaru, corporeo sq. inde factos spiritus, ea re uehιculum ubintrant,quod refocillatio, ni quicquam inde, quas corporei, ob uiuificii sentiant calorem, ut nonnullis Platonicis, ac melio praecaeteris, ursum est, cum omnino sint incorporei nec

his aliqua nostris cum corporib cognitio: uerumpotrus, quod sec homines occupando, nescio quid ob De contemptum baccorporum obsessione sebi refriger ac refocillationissentire videtur quod hinc maior

149쪽

Liber TertiuS.

io noxa, nostrorumq corporum atrocior poena attrahitur,hanc potestatem in nos, qua suo iure, nunc obmae praeuaricationem, nostris delictis quotidianis,

auctam,vendicant, cum eo pacto,miserandum in modum carnem contaminant, Domiuum asi emantur, diuinamq execrantur maiolatem, cer bra corrumpunt spiritus, actionis vitiant, denique se vibrant corpora, immutantque, ν his obnoxia corpora Jacile ex vi us oculorumq distorsimnibus rigoribosque, ab alijs discernantur,atque hoc modo, homines occupando corpoream tantum quantitatem, ac non per illapsum Iubintiat, quod νmbratili faciunt contactu; alioqui secus agere nequeunt, ac tum numquam non peruebas adimnes ex recenos non pro libitu, at certe pro ipseram posse. Sic enim objessis, praeter iam

enumerata, rnjuper O alia,inferunt damnas non tamen contiinuo ipsos exagitantes, sic namque prorsus perimerent,sed ex interuallis, imaginationes corrumpunt priuant,atque ob in benefaciendi datu,hine Utata fraude, sese, quorundam, ob facinus alia quod insigne,int remptorum,animas,smutant,adeo ι Philo sopbi Pythagoris . Persarumq magi,animarum tran migrationem, crediderint, quod semet ibagoras, Italia Philosophorum, sua aetatis facialὸ princeps, de se blaterare,no erubuerit,qui primus, repudiat nomine Sopbιpbilosophus dici maluit, ac per Tetractim urare suos discipulos edocuit, silentiumq in eis indixit voce illa Dei nomen initiligens,ὰ quo tandem poeta, daemonum iliaem insinctus

150쪽

is De natura Daemon.

sinctu,quὸ verum Deum ex pectoribus bominu excuterent fluum Iouem Ongendi,occasonem sumpsere. Hanc animarum transmigrationem, seu νετο - ψυχ ν,amplexus est Apollonius Thyaneus,qui visipientiam sebi copararet, Gymnosopbistas ac Brachmanes, ne dicam, i Democritus ac Plato, Aegyptiosis Chaldaeos, accessit,alli sq.persuast, dum quedum leonem his Spiritibus obsessum, Amasis animam,habere circumflantibus eum ossedendo suasit, qua quidem opera utinam, iis nonris temporibus,uti olim, incerti uulgi formellas,non deciperent, quae,quod aliquoi ijs oppressos spiritibus quorumpia peremptorum spiritus manifestare,ac,νbi homicidia patrata sunt,spiritibus corripi eosdem peremptorum arcana propalare, videant, ac multa apparentia bona petere; vix ab hac animo concepta opinione, qua horum, quos referunt animas firmiter credunt,amo-tieri queunt. Animas autem bas, uerὸ esse, nullo

pacto fieri potest, tum,quod animae propriu minimὸ en, post discessum a corpore, quempiam opprimere, sedstatim ac, ut Theologi asserunt corpus reliquit, trutinae examini subjcitur,a Michaeles asinistris

appensa,cum daemone, M aternum torqueatur,aut a dextris, cum Angelo, recedit, ut ad tempus patiatur, vel sursum,pro sua natura propria, avolans, tu omne aeuum Deum contemplando, saluatur tum

etiam,quod baud ullum, nisi quod informat corpus, ν sepius antea,me retuli D,memini in fortio-νiIota virtute, corpus moucrcpotcui neque anima,

SEARCH

MENU NAVIGATION