De natura daemonum Io. Laurentii Ananiae tabernatis theologi, libri quatuor. Quorum 1. Agit de origine & differentia daemonum. 2. De eorundem in homines potestate. 3. De his, quae daemones per se operantur in nobis. 4. De his, quae hominum auxilio pe

발행: 1589년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Liber Tertius. 27

duae formae ni corpora inesse,queunt,qli una,νο motrix,altera,vt forma,existat nec refert,quod peremptorum, plura manis sientur secreta, aliquaques bona quae ant, pateat: numquam seleris natura nilo est, quod daemones ignorent,ac aliud simulent. Pro-i inde perti icuum est, hoc horum fallacium spirituum iii opus esse,eorum maxime, qui bic apud nos Dei e Misu, relictisunt, ne otiosi es inussed potius in coti

, nua decertatione cum ijs,tandem lata victoria potissum emur, maioreq. merito aevo frueremur aeterno; qui quidem viritus vel bruta ingrediendo animalia, - ν non grandia committunt mali, aut ea protinus

si ii suffocando,ut de porcis, in Euangelio patet, quos Dous 'o mino, Delia prius eius rei potestate,ad unum omnes, tuis in mare proximum,praecipites egere aut ipsis homi:,' nibus,maxima inferendo damna, interdum mortem ipsam,ut inveteri testamento usu uenisse, claret,pereos Vrsos, qui tot pueros, uti Mallei Malle caru auctorfatis denotat,prophetam Elis um,Parj assicietes ignominu iac contumeluis, cunctos, discerpserui; ac etiam per Leones, aduersus Samaritanos immissos, eo,quod alio modo,quam loci pristinus mos erat, Deum coeli adorarent; νt, per alium quedam Leo- vem, qui Semiam, identem sanctum Dei verbum, minimὸ, ut ei praeceptum lucrat, adimplentem dilaniavit,quem tamen deuorare, si famelicus,abstianuit,neque umquam is visus,dum eum aliceret,re cessit nec non me Lupos,Vienna delites, quod

certὸ semper apud antiqitas prodigiosum habitum

152쪽

11 8 De natura Daemon.

es i)quam plurimos homines occidendi, ac deuorandi, occasio extiterunt: unde tum primum instituta sunt,a Mamerco Episcopo,supplicationes, quo placatus Deus, praesens, ac futurum impendens malum, auerteret; aliaq. pene innumera, aliis in locis, per hos animantes, mala patrasse, vis sunt; qui tamen, ob id, quod insdrumenta daemonum fuere,quibus,ad profusionemsainguinis humani, us es,omnes similiter,ac serpens antiquus ipse,iusto Dei iudicio, poenas dedere. Praeterea bis tritus apostatasmilia, maioraq. indies, ct adhuc committere, minime cessant, longe etiam atrociora commissuri,ni diuina potestate,angelorumq. Nirtute, cohiberentur, per quosdam

energumenos, sic quos obsedent Graecis dictos quorum membris omnibus Haliorum hominum perniciem, scelesto ac turpi modo, abutuntur. Nec tamen cuncti Spiritus ex aequo,ut dictum est,ac sine discrimine,molen sunt,atq. infeniant,cum ob inaequalia obsessorum, quos in poenam occupant,peccata tu etiam diuersam ipsorum daemonum occupantum, potesatem, malitiamque, quibus aequa Dei bilance, uni magis,quam alteri,nocere,concesium est,pro ratione cuiusq. stagitiorum ex quo sit,it nonnulli in hac uita, non ita affigantur; sed potius quiete , gaudio,infelici minus. solido,frui videantur, in altera tamen aeterna,perpetuis ac aeternis poenis,subj-ciantur. Eiusmodi autem daemoniaci, isqueadeo nonnunquam bis immundorum spirituum fui ijs agitat onturbantur,ut vix νnus, a tribus quatuorve,

153쪽

Liber Tertius. I 29

licet robustissimis hominibus, ne damnum aliis dent,

coerceri aut ligari,queant, cum alios interdum, uti O bain,tremulos reddant,aliorum membra tumore instant,ad libitum,linguam ad omnia conuicia efffundenda, instruunt, quemadmodum, per quandam fieri ne umenam, meis vidi oculis, haec tam petu laserat,dit neminem conspicere posset, cui non,occultas tecta δε quasdam ignominias, non palum exprobraret, νnde non contemnenda mala oriri poterant,

suspicione' haud exiguae bincfactum,νt nemo, nisi prius confe)bus,eam amplius accedet evelles,religiosis tantum, acerdotibus, atque non ita pridem co fe sis,tutus patebat ad eam aditus. ex quo cerni po- est, peccata, ob confessionem, quam tamen ab re, uri alia Sacramenta, haeretici allatrant, ver daemonibus tegi ac abscondi, hoc videns,regius Propbeta,diuino a status piritu, magno anima assectu, exclamat: Beati,quorum remissae sunt iniquitates, quorum tecta sunt peccata. Atque boc pacto mi e- τὸ occupatos, continue mutos reddant, ut Har patet ex Euangelio νbi mutum daemonem eiectum legimus,autata linguam vinciunt,oculo A. praestri hi, ne Deo debitas laudes effundat,neque νideant1acii fictu,neque lustrali aqua etingant,ipsas manus; catera liberi, detinent, ii ipsemet in muliere quadrinNacberatens conspicatus sum, anno reparatae Salti

tes, Calabriae oppidum, quo animo lubenti, me re cepi, ii, qua de Sacrata Virgine nulla umquam, i

154쪽

13 De natura Daemon.

Ela macula praedicabatur miracula,certius cognoscerem. quo quidem in loco, commoratus totum triduu, Zuid miraculorum, quaeso, non vidit Hernia enim laboratem,ea liberari, multis etiam annis quendam

morbo detentum, sic podagra Uictum, pristinae valetudini restitui vidi, muto cuidam. um linguae

reddi,nonnullos erigi elisos,multos dirigi mancos atque de his hactenus, praesertim, cum alio loco magis oppo itunis, plura de his prosequi, animus sit nunc ad id, quo digressus sum, reuertor Horum itaque Spirituum, plures numero,in νηο, eodemq. energummeno,pro variis commissis, ita commerentibus, delictis,inesse ponunt,undes daemonium, legio, dictu, pulsum est .ali verissic, nonnullas deploratas vetulas,quosdamq. fatuos deludunt pueros, ut certὐ sibi persuadeant, certis noctibus,horisq. satis,animas uocatas, suis discedere corporibus,ac mortuis sese co- iungere,quod non aliunde, quam a daemonibus,phantasiam ei modi, eum in modum in delitate corrumpentibus, proficiscitur,quae cu non ullis solidae credulitatis vulgi mulieribus referunt, quosdam morituros praedicunt, cui se euentus restondet nonnunquam,dici vix potes, quantam telam errorum indet ant, proprias eas animas ese, quod tamen factu impossibile esu,vel iurameto, virmare audent, cum nil,niis daemonum praestigia, quibus eorum Phantasiam peruertunt rein sint; qui quidem error, aliorum non ita vulgarium, mentes inuasit; hos autem omnes in hoc labia decipi, vel hinc, manifesu

155쪽

Liber Tertius. 13 Iest. Multis enim ab hinc annis cutigit Fuscaldi,ubio nonnulli,jspassionibus,daemonumq. illusionibus

obnox ,reperiebantur, ex quibus,dum quidam Carolentis,nuncupatus M.Antonius,bomo,habitus ab omnibus veridicus probusq. sic corriperetur, ut nourar uera,magis quam falsa pronuciaret, praesertim, de quibusdam,quos mors propinqua maneret.hicuocatus a quodam Reuerendo Sacerdote, viro bono aestudioso Ioanne Antonio Anania, de quo, ni mihi frater esset,plura,quae dicerem, non deessent quem haec res non latebat,adfuit promptus,serioq. interrogatus,an, qua de eo dicta de reopargerentur,uera essent respondens,non negauit qua re, uti certa, sacerdote illo percepta,miserum illum hominem, quo,

ab eiusmodi animo praecocepta erronea opinione,discederet,hortari non desditit,addens,quod erat necessarium,bas non mortuorum animas sed daemones ipsos esse, quibus fallacibus Spiritibus, fidem habedo,

grauiter in Deu peccaret. uare pericum,ac animaesuasalutem eum obtestabatur, ut praesentiens Iuturam eiusmodi daemonum arreptionem prasentiebat enim eam uel ubi iam arripi incipereide, ijs obsequi amplius nollet serio protesaretur,quodq. Deus, huc diabolica illumne,mentisq. uesania eum liberare uellet,ardentibus uotis precaretur bis miser auditis,obstupescens,credidit,seq. pro uirili, monitis obtemperaturum,pollicitus est,acceptaq. ab hoc uenerando Clerico, cerea quadam, ac jacrata imaguncula, agnus Dei uocant, bilarι prorsus animo, domum

is suam

156쪽

132 De natura Daemon.

suam rediit; umq. consuetus dies,quo antea bis 'lusionibus obnoxius si bat, adesset, nec eo amplius arriperetur umma assectus titia, Deo pro hoc beneficio gratias egit. Verum, altera ab hac imminente die ac hora, non enim cunctis hebdomadae diebus at ob maiorem Dei contemptum ignominiamque, tertia ac quinta feria, bis praestigijs daemonum oppugnari contingeret, suam hanc solitam arreptionem inriare, atque ab his immandis vocari spiritibus,quibus signis, non sine summa animi tristitia, ac

moerore, agnosces,in clamorem vehemente prorupit,

se nimirum, cum bis Spiritibus rebellibus, ac impijs posthac abire,minime decreui u quo clamore, domesici ferὸ omnes, quorum erant non pauci experrecti sunt , iis mane accurrentibus, cum rei non essent ignari , rem ordine narrauit seq. multis verberibus caesum,ac crebris escribilla tum vicibus,obtendit ac iam tum liberatus est omnino, pro quo Deo gratias egit maximas Haec, cum intellexisserar, ipsemet, talia coram inspicere cupiens. crebrius,ad quendam uolidum ac fatuum,hanc dementationem , ν passim ferebatur patisolitum me contuli, a quo cum nonnulla intellexerim,quae tamen postea, non es,quo ip se dicebat tempore euenere licet alia plura vera protulerat; obuiam mihi postea facto, dixi; heus tu, iocatusue es nuper mecum , an diaboli te decepere fCertynon, inquit, cum ali, diuersa apud illos, quam nos sit temporum ratio crebro enim longiora sunt dierum=bdomadum , mensium, ac annorum,

quam

157쪽

ta a

n it,

Liber Tertius. 733

quam vos numeramus,interualla. Ouidplura multa tutellexi de tempore sngelico abboc,quo quidem nihil Llidius vidi unquam,quo non potui,vehementer obflustescens, uou mirari, cum miserum re uera, quid distent aera lupinis, ut aiunt nescire,perspicerem. Idem,uelsimile pene fertur, O apud Lanios, quorum maior etiamuum pars,ignem adorat, contiugere, dum nonnulli,eos, quibus occulta scire cupiue cadere,magicis prius mulgitatis carminibus, aeneaq. rana praescriptis ictibus,perc uelangueouis n-s iniciendo,oculis,credui miseri, cum mortuis similes iaceant,proprias agatum animas, instar corvi Armocratis Clama oni ,emittere atque hoc magis, eos a corpore egredi,imaginatur, quod inde experrecti, multa narrant,ac certa, ab ipsis exoptata signa, erunt Euae tamen omnia ex daemonum fraudibus,pbantasiam horum interuententium proueniunt, si mili modo, ut oe apud Cumanenses, noui orbis accolas,ab eorum, Prorure, correptos, daemonis id nomenesi,occultae eorum lingua, qua Places siclorum sacerdotes uocant, Hispanis, eorumq vulgo,manifestare, magna piacula committeresibi persuadent.

lle Fi

158쪽

DE NATURA

TABERNATIS THEOLOGILiber Quartus. AETERVM hi malignis' ritus, si non cuncti , di

ctum est, ex aquo tentant: nia hilominus, cum omnes incredi

bili, quae eorum est malitia nocendi desiderio flagrent, uisquam non gentium esit, quo viala absque mora, quam ocissma haud percurrant, ut

quosvis inuentos, non sectιs, ac Leones, deuorent atque sic, non solum vi supra meminimus nonrorum opprimendorum causa,nullum non mouent lapidem sedis contra Dei aeterni propositum, quae possunt, tentare, non intermittunt, etiam ipsis Elementis, in quibus,qu,nos crebrius, ignauia alioqui torpentes,exerceant, Deo,aliqua ijs potestas, commorandiq.locus,datus est,ad hoc,abutentes;per qua quidem Elementa,diuinos bonoreis adorationem,

ab omnibus gentibus,sibi ut adscriberent,sedulis,nec sine succem, operam dedere, Nam cum ex hoc,

nunc

159쪽

Liber Quartus a 3

nunc ex illo Elemento,diuersa prodigia ostentarent, gentes, Dei ueri cognitione, alioquin toto coelo, ab errantes ta attonitas,ij reddidere,ut bis deluse, uarios quoque diuersosq. Deos, pro regionum uarietate, ex quibus prodibant illa prodigia sibi vinxerint . Euare, ex his spiritibus, nonnulli, Dθὰ lenes nuncupatisunt; aliqui, aetberet; quida, heroes; aliqui marini, terrestres, alij fontani fluuiatiles, Dryades, Amadryades, Napeae,ac 'Umbae, Orea delique, alijsub puellarum babitu, quem nunquam in ueteri testamento, ob quandam eorum imperfectionem,qui a Sacerdotio arcetur, angeli,repraesentavere; utisepe in nouo factitatum, ob Mariae, summam, crediturgratiam; qua nimirum muliebri forma,non proprietate,bi qua sunt aliis mollioresdesuperinduunt;at,ut maioris allant decipiantq occasione,qua de deaeque,ac in caelo, sexcentae fictae sunt nuptia,poetarum fabulis. Hinc adhuc,bi fallaces spiritus,furtim,apud nonnullos, praesertim Biornios ac sinuos interdum, Nympharum apparent habitu, ubi familiarum more, hominibus inferuire, eosq. a diuersisfortunae telis, quibus omnes expositi sumus, defendere, produnt, quemadmodum uidere en apud Saxonem Grammaticum, qui horum Spirituum gratia,Frontonem quenda, nullo telo aut fisero, uulnerariumquὰm potuisse,scribit. Horum spirituum. ali uocati sunt, Celecti, Penates, Lares, Indigetes, Semidei,Sumani,Cabiri,Curetes, Coriba

160쪽

13 De natura Daemon. culi, DIopumq. lingua Pappi, quos omnes praevaricatores Angelorum ideo olim Roma,conuocari,

datum est, uel proprjs id daemonibus, per statuas, essedentibus,utifactum,a Iunone Veiu ferunt, quo hoc comparente diuino lumine,simul ac Adam deliquit,signis ab angelis,mundo ostenso,ac a Prophetis

praedicto, omnes tenebra expellerentur atq ubi antea errorum ingens chao sunde vera lux, per totum emicaret; terrarum orbem, ob victoriam, qua Paulus ac Petrus,duo mundi lumina, ropria eoru morte,potiti sunt omniaq illinc sanctae religionis dogmata di funderentur, tibi fuerant densissimae tenebrae, cuius luminis radi νtique splenderent, neque ibidem, umquam palam esse, tyrannorum metu desisterent,donec iniquitatis filius, in mundo reuelatus, masteriumsuae iniquitatis,operaretur. Ac, t, quae de reliquis restant, persequamur: Sunt eorum praeterea non pauci, quisub umbra uersantur, habitantes insecreto talami, loci q. ut inquit Iob humentibus, qu)factum aiunt, ut Iesus noster, Mundi Saluator, sibi porrectum acetum arundine bibere noluerit: atque allipe pius es magno turbine, ingent:bus, procellis horrendis fulminibus mali patraturi immiscent qui, ut feriant minime obliquos , utpote quae a naturali siderum motu proueniunt sed recto ictu feriunt quo fit, ut uel profundis etiam in vallibus, nedum in summorum montium uertic bus,perimant, atque ex his Phocarum pelle aquila,

pennis, lauro ac Dabulbo,supersites esse, antiqui

adiri

SEARCH

MENU NAVIGATION