Ad edicta veterum principum de licentia sectarum in Christiana religione. Item Methodus contra sectas, quam sequuti sunt primi Catholici imperatores ... per F. Claudium de Sainctes ..

발행: 1561년

분량: 247페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

Adjdicta Principum

mitteret. Idem animus apparuit in Valente,Constantino Copronymo ac Nicephoro, de quibus antea attigimus Iulianus etiam initio quieuit quasi per humanitatem alienus esset DPM.f. a uitia. Arbitrabatur enim Paganismum facile superaturu, si se multitudiniChristianorum prςter spem

clementem ac mitem preberet. Omnes ab exilio reuocauit qui sub Constantio propter religionem exules facti fuerat,& proscriptis bona reddidit, ac simul populo denuntiauit, ne quem Christianum laederent aut contumelia afficerent,vel violenter ad acrificia traherent.historia apud Theodoretu legitur, qua fictς mansuetudinis Principem elegater agit.

si p Pater ciuis Berroeensis eiecerat sua

domo filium propter impietatem, ac palam abdicaueraLIs obuiam Ω-

82쪽

De licentia Sectarum. 3 8etiis Imperatori, suam impietatem gratam Iuliano, & patris abdicationem exponit. Ille iubet otioso esse animo adolescetem,se enim ipsi patrem reconciliaturum. Cum itaque venisset Berroeam inuitat magistratus,& primates ad coena, inter quos erat & pater ad olescetis istius . Eum in eodem lectulo cum filio discumbere iubet, & inter epulandum ad

patrem conuersus, non aequum inquit, mihi videtur vim facere sentetiae quae in diuersum feratur, & se lio transferri nolit pati. Proinde neque tu cogas filium tuum nolentem sequi dogmata tua,nam ne ego qui' de te cogo mea sequi, cui ninil esset factu facilius. At pater exacuens animum suu diuina fide, De hac furia inquit) verba facis o Imperator, qui odio dei mendacium praeposuit

83쪽

Ad edicta Principum

veritati Tum Imperator induta persena masuetudinis,Heus tu inquit a maledictis abstine. Et intuitus adolescentem,mihi,inquit, res tuae cura erunt, quadoquidem patri ut essent persuadere non potui. Anastasiusab

Euphemio patriarcha fuerat Ecclesia exclusus, quia opinionem de se praebuisset quasi Dioscori contagione esset infectus. Manicheos multis fouere videbatur,cum eius mater ardore ingenti illos consectari cerneretur. Matris insuper frater Clearchus Arianismi compertus fuerat.

Ideo Arrianis & Manicheis purpura Anastasij lstitiam attulit mutationem aliquam expectantibus. Ille ut morbum occultaret, & se de Euphemio honeste ulcisceretur,initio Imperij iurauit se nihil innovaturum

in religione, sed fidem catholicam

84쪽

De licentia Sectarum. 3 'sincere defensurum . Deinde quasi pacificus esset, ac proposuisset tranquillitatem sibi conseruadam, simulauit se nihil immutaturum in ecclesiis. Calcedonesem synodu de qua digladiabantur sectae)neque propalam constitutionibus Imperialibus

promulgauit, nec reprobauit, verusicuti ecclesiarum praesidibus vid batur, de ea sentiebant. Exortis inde turbis omnes a quibus intelligebat eam synodum anathemate configi, & impudenter damnari,vel rursus a quibus audiebat aperte & clare eande in sacris depredicari, quasi utrinque ad res nouas spectarent, e thronis episcopos deliciebat,& 1 humaniter exigebat. Ita quasi eius culpae affines & turbarum authores, Euphe mium & Macedonium expulit, hVr L nresim prodidit, Calcedon.COnciliu i 6. cap.as.

85쪽

Ad edicta Principum proscripsit,& tanta seditio exorta Constantinopoli propter haeresima principio promulgatam, ut ille ingrauescentis cladis in populo pertesus,& periculo proximus, prodierit' in circum sine corona,clamans paratum se imperio quam promptissime abdicare. Magnae clades postea per Vitalianum illatae sunt,cum fru-paul.Diadi stra Anastasius versipellis polliceretur resipiscetiam.Postremo ictus fulmine periit. Σιλι- A Michaele Balbo Imperatore, M 3, Amorrharus Nicephor' patriarcha exul,per literas petiit,ut imagines iccatholicam religionem restitueret: Respondit se neque quicquam in religione nouaturum, neque ecclesiae

statum mutaturum, neque coacturum esse quenquam ut aliter quam

vellet de deo sentiret,sed haec verba

86쪽

De licentia Sectarum. 4o fuere.Neq; enim multo post animosito declarato, orthodoxos oppu- nauit,ac praeter multos alios crudeter tractatos,in D. Methodiu graD satus, Euthymium Sardorum Archiepis opum, in exilium misit.Ista vulpium clementia in leonum post coactam ad tempus simulationem desinit feritatem , & ad ingenium redit. Quid ad edicta liberae rei ionis fit consecutum in consequatur. cap. X.

OMnia edicta ad Christianam

religionem libere & ex cuius. que sensu colendam ad unum finem propemodum pertinuerunt, a quo plane uniuersa aberrarunt.Infideles, Catholici, atque Haeretici

87쪽

Ad Hictu Principum principes ut plurimum eam pro sepsione statuere ac propagare studuerunt, quae causam sanctioni attulerat,& cui fauebant ipsi propesiores, aut illi a quibus perluasi sunt. Quamuis diuertis ambagibus ingressi sint,

tamen ad eam metam omnes colen

derunt. Omnes vicissim proposito exciderui, & dum pluribus sellis insident, omnibus sunt exclusi, aut duinter duas undas natant, ab utraque submersi, nisi qui consilium statim mutarunt. Pagani Imperatores, qui bono animo pro Christianis leges

tulerunt, non admodu fadem catholicam ac veritatem promouerunt, cum sua fruerentur licentia hanetici,sua iura retineret ac tueretur philosophi & idololatrς,adeo ut nostri scriptores de istis non leuius coque' rantur, quam de persecutionibus. - Post-

88쪽

De licentia Sectarum. IPostquam ad Constantinu delatum est imperium, auspicatus est a publico decreto,quo liberos Christianos pronuntiauit. Hoc omnes ad se pe itinere audacissime iactabant haeretici,&Christianorum nomen ac pri uilegium suo more prae aliis sibi aiurogabant.Coactus est Imperator italos coercere,& decretum suum alio explicare,quod ita habet . Iam olini quidem considerantes non esse reli

gionis libertatem prohibe iam, sed ''

Vniuscuiusque animo ac volsitati far 'cultatem tribuenda, resdiuinas pro suo voto quemlibet curare, & Christianis ii reseos ac religionis suaedem custodire iussimus: verum quoniam multae ac variae haereses per il

89쪽

Ad Edictu Principum san nonnulli ex illis paulopost ab hii

ius modi obseruatia prohibiti sunt. Cum igitur felici successu ego Constantinus Augustus, & ego Licinius Augustus Mediolanu venissemus,& quaecunque ad utilitatem & profectum Reipublicae facerent,inquireremus, haec inter alia multa cuctis profutura visa sunt, Imo cum primis constituenda decrevimus, quibus reuerentia& cultus erga deum

comprehenduntur, hoc est quibus etiam Christianis omnino liberam optionem, religionem quam velint sequendi, daremus, quo, quq Vspiam est casestium rerum diuinitas nobis& cunctis nostris subditis placida esse possit. Secundum hanc itaque nostram volutatem sano,ac rectisiimo

iudicio decreuim', nemimi prorsus, denegandum esse potestatem Chri

90쪽

De licentia Sectarum. 42stiana, obseruatiam, vel religionem eligendi,ac sequendi,sed unicuique dandam esse hanc facultatem, ut animum suum illi religioni addicar, quam ipse sibi copetere putat, quo nobis deus consueta in omnibus diligentiam & probitate praestet. Haec

ita nobis placere necessarium erat ad te rescribere, quo ablatis in uniuersum hqresibus, qus prioribus no stris literis deuotioni tuae pro Christianis misiis continentur, & qui admodum ineptae de a nostra clementia alienae videntur, illae abscindantur. Et nunc igitur libere ac firmiter quisquis hanc facultatem habet . ut Christianorum religionem seruet,

hoc ipsum sine omni molestia faciat . Haec tuae diligentiς pleni sit mesgnificada esse decrevimus, ut scias nos Christianis libera & absolutam

SEARCH

MENU NAVIGATION